گستره افضلیت امام: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  = گستره افضلیت امام (پرسش)

== معناشناسی [[گستره افضلیت]] از سوی [[متکلمان]] ==

پنج معنا از سوی [[متکلمین]] برای [[گستره افضلیت]] بیان شده است:

# برتری در [[کمالات نفسانی]]؛

# برتری هم در [[فضایل نفسانی]] و هم در [[فضایل بدنی]] مطرح در [[شرایط امامت]]؛

# '''دیدگاه اول:''' برتری در داشتن بیشترین ثواب: این دیدگاه را برخی [[عالمان]] [[شیعی]] و غیرشیعی انتخاب کرده‌اند. این نظریه نمی‌تواند مرزهای دقیق و روشنی برای [[افضلیت امام]] [[تعیین]] کند. برخورداری از بیشترین ثواب با انجام بیشترین و [[بهترین عبادت]] پیوندی ناگسستنی دارد. یعنی هرکس [[عبادت]] بیشتر و بهتری داشته باشد، ثواب بیشتری نیز نزد [[خداوند]] دارد. اما سؤال این است که مقصود از عبادت چیست؟ [[اهل سنت]] میان دو گزینه مخیر هستند: [[عابدتر]] و عالم‌تر. کدام گزینه اکثر ثواباً هست؟ البته بر روی این نیست که چه کسی به [[امامت]] [[برگزیده]] شده است، بلکه سخن اینجاست که [[امام]] باید چه کارهایی کرده باشد تا اکثر ثواباً شده باشد. [[شیعه]] هم با [[پرسش‌ها]] روبروست است. یعنی اگر [[خدا]] بخواهد کسی را که “اکثر ثوابا” است، برگزیند، چه معیارهایی در نظر می‌گیرد؟ پاسخی در کتاب‌های باورمندان به این نظریه برای این پرسش دیده نشده است.

=== عدم [[لزوم افضلیت]] در همه چیز در [[کلام شیعه]] ===

مسئله [[علم امام]] به غیر [[معارف دینی]] در دیدگاه [[عالمان]] [[شیعی]] از [[قرن چهارم]] تا هفتم [[هجری]] این چنین است<ref>به دلیل رعایت اختصار به دیدگاه عالمان شیعی در این چهار قرن که از قرون طلایی تاریخ کلام شیعه به شمار می‌آیند، بسنده کرده‌ایم. البته اذعان می‌کنم که ممکن است در دوره‌های بعدی نظریاتی مخالف با نظریاتی که نقل می‌کنیم، به چشم آید.</ref>:

# [[امام]] {{ع}}، ضرورتاً به [[باطن]] امور [[آگاه]] نیست<ref>سیدمرتضی علم الهدی، الشافی فی الامامة، ج۲، ص۳۱ و ۴۰.</ref>. به بیان مرحوم [[سید]]، لازم نیست امام {{ع}} [[علم غیب]] داشته باشد و از [[امور غیبی]] خبردارمان کند؛ اما [[خدای متعال]] بر اساس [[فضل]] خود، آنان را از امور غیبی نیز مطلع کرده است<ref>سیدمرتضی علم الهدی، الرسائل، ج۱، ص۲۸۲، ۳۹۱-۳۹۵؛ همان، ج۳، ص۱۳۰.</ref>.