رشد شخصیت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۶

معناشناسی

یکی از مؤلفه‌های بهداشت روانی رشد شخصیت و خودشکوفایی است. شکوفایی، در لغت به معنای گشودن، شکافته شدن و از خود بیرون آمدن است و در اصطلاح، به رشد همه جانبۀ روح، جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت گویند. بنابراین، خودشکوفایی به معنای آن است که شخص از همۀ ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خویش بهره گیرد^[۱]. رشد شخصیت، رشد و ارتقای الگوهای رفتاری است که موجب متمایز شدن فرد می‌شود و با جلو رفتن روحیات، عادات و محیط فرد اتفاق می‌افتد^[۲].

معنای رشد شخصیت در مکتب انتظار

از منظر اسلام، انسان موجودی با کرامت، خلیفة الله و امانت‌دار الهی است. موجودی که سرشار از استعدادهای بالقوه است و انبیاء و ائمه (ع) برای شکوفایی آنها تلاش و تبلیغ ‌ کرده‌اند و امکان پرورش آن را گوشزد کرده‌اند. چنین مباحث کلی از دیدگاه مکتب انتظار نیز قابل دستیابی است، چراکه با ظهور امام زمان (ع) و حکومت انسان کامل، کرامت انسانی و خلیفة الله بودن انسان تحقق کامل می‌‌یابد^[۳]. بدین ترتیب، رشد شخصیت برای انسان حاصل می‌‌شود. از سوی دیگر، انسان آمیزه‌ای از تمایل صِرف و لذت‌طلبی محض و نیز آگاهی و قضاوت عقلانی است. از یک سو ناخودآگاهِ انسان او را به جلب لذایذ و دفع آلام سوق داده و راحتی و لذت‌طلبی را مدنظر قرار می‌دهد و از طرف دیگر عقل با خودآگاهی و قضاوت عقلانی انسان را به طرف حیات طیبه و پرورش صفات ملکوتی رهنمون می‌‌کند. گاهی میان این دو نوع خصوصیات شخصی انسان، تعارض پیش می‌آید؛ زمانی نیازها و خواسته‌های مادی و گاهی نیازها و اشتیاقات روحی و عقلی او را به طرف خود جذب می‌‌کند؛ این تعارض اگر به پیروزی عقل بر نفس بینجامد، موجب رشد شخصیت آدمی می‌گردد. انتظار پاسدار ارزش‌های والای دینی و حاکمیت روح عقلانی است.

در زندگی توأم با انتظار، لذت‌جویی، شبهه‌افکنی و راحت‌طلبی جای خود را به آرمان‌گرایی، مسئولیت‌پذیری، عمل به تکالیف الهی و حق‌طلبی می‌دهد و مقاومت و سازندگی انسان را به اوج تکامل شخصیتی تا آنجا که برتر از اهل هر زمان گردد می‌‌رساند^[۴].

ساز و کار تأمین رشد شخصیت در فرهنگ انتظار

فرهنگ انتظار، با برخورداری از عناصری چون امید، شوق و یاد، می‌‌تواند این نیاز روانی انسان را با سازوکارهایی تأمین کند؛ مانند:

ایجاد انگیزه: امید، محرک انسان برای رویارویی با آینده است. آدمی، پیوسته و در پی انجام هرکاری، دنبال غایت و مقصودی مشخص بوده و قبل از اقدام به آن نیز، نیازمند انگیزه‌ای برای آغاز عمل است. بر این اساس، انسان برای تداوم زندگی و تحمل دشواری‌های آن، نیازمند انگیزه‌ای نیرومند است که در پدیده "امید به آینده" تجلی می‌‌یابد؛ آینده‌ای که به مراتب، عالی‌تر، زیباتر و بهتر از امروز باشد. وقتی منتظر، باور دارد که موعود می‌‌آید، به آمدنش هم اشتیاق دارد و دائم به یاد اوست، ناگزیر خود را برای آمدنش آماده می‌کند و سعی دارد وقتی او می‌‌آید، در آمادگی کامل باشد.
جهت‌دهی به انگیزه‌ها: باورها و ارزش‌های دینی، به انگیزش‌ افراد شکل دینی می‌‌دهند و در قوت و تداوم بخشیدن به آن نیز، نقش بالایی ایفا می‌‌کنند. اعتقاد به اینکه ما در مقابل امام (ع)، مسئول هستیم، انگیزه آدمی را تقویت می‌کند.
خودشناسی: خودشکوفایی تا حد زیادی‌ متوقف بر شناخت جنبه‌های مثبت شخصیتی و آگاهی از استعدادها و توانایی‌ها و قابلیت‌هاست^[۵].

نتیجه گیری

در نتیجه، رشد شخصیت به رشد همه جانبۀ روح، جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت می‌‌گویند. از دیدگاه مکتب انتظار، با ظهور امام زمان (ع) و تشکیل حکومت انسان کامل، کرامت انسانی و خلیفة الله بودن انسان تحقق می‌‌یابد و بدین ترتیب، رشد شخصیت برای انسان حاصل می‌‌شود. همچنین، حاکمیت عقلانیت در زمان ظهور و پیروزی همیشگی عقل بر نفس نیز موجب رشد شخصیت آدمی می‌‌شود. از سوی دیگر، فرهنگ انتظار، با برخورداری از عناصری چون امید، شوق و یاد می‌‌تواند این نیاز روانی انسان را با سازوکارهایی مانند ایجاد انگیزه و امید، جهت‌دهی به انگیزه‌ها و خودشناسی تأمین کند

پرسش مستقیم

رشد شخصیت به عنوان یکی از آثار روان‌شناختی ظهور به چه معناست؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

↑ ر.ک: سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۷۶-۷۷.
↑ ر.ک: موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
↑ ر.ک: موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
↑ ر.ک: فقیهی مقدس، نفیسه، بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی.
↑ ر.ک: سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۸۰-۸۱.

[1] ر.ک: سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۷۶-۷۷.

[2] ر.ک: موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[3] ر.ک: موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[4] ر.ک: فقیهی مقدس، نفیسه، بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی.

[5] ر.ک: سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۸۰-۸۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">مدخل‌های وابسته به این بحث:</div>
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[رشد شخصیت در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رشد شخصیت در قرآن]] - [[رشد شخصیت در حدیث]] - [[رشد شخصیت در اخلاق اسلامی]] - [[رشد شخصیت در نهج البلاغه]] - [[رشد شخصیت در معارف دعا و زیارات]] - [[رشد شخصیت در معارف مهدویت]]</div>
-<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[رشد شخصیت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-==چیستی رشد شخصیت==
-*یکی از مؤلفه‌های [[بهداشت روانی]] رشد شخصیت و [[خودشکوفایی]] است. [[شکوفایی]]، در لغت به معنای گشودن، شکافته شدن و از خود بیرون آمدن است و در اصطلاح، به رشد همه جانبۀ [[روح]]، جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت گویند. بنابراین، [[خودشکوفایی]] به معنای آن است که شخص از همۀ ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خویش بهره گیرد<ref>ر.ک. [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۷۶-۷۷.</ref>. رشد شخصیت، رشد و ارتقای الگوهای [[رفتاری]] است که موجب متمایز شدن فرد می‌شود و با جلو رفتن [[روحیات]]، عادات و محیط فرد اتفاق می‌افتد<ref>ر.ک. [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
-==معنای رشد شخصیت در [[مکتب]] [[انتظار]]==
-*از منظر [[اسلام]]، [[انسان]] موجودی با [[کرامت]]، [[خلیفة الله]] و [[امانت‌دار الهی]] است. موجودی که سرشار از استعدادهای بالقوه است و [[انبیاء]] و [[ائمه]] {{ع}} برای [[شکوفایی]] آنها تلاش و [[تبلیغ]] ‌ کرده‌اند و امکان پرورش آن را گوشزد کرده‌اند. چنین مباحث کلی از دیدگاه [[مکتب]] [[انتظار]] نیز قابل دستیابی است، چراکه با [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و [[حکومت]] [[انسان کامل]]، [[کرامت انسانی]] و [[خلیفة الله]] بودن [[انسان]] تحقق کامل می‌‌یابد<ref>ر.ک. [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. بدین ترتیب، رشد شخصیت برای [[انسان]] حاصل می‌‌شود. از سوی دیگر، [[انسان]] آمیزه‌ای از تمایل صِرف و لذت‌طلبی محض و نیز [[آگاهی]] و [[قضاوت]] [[عقلانی]] است. از یک سو ناخودآگاهِ [[انسان]] او را به جلب لذایذ و دفع آلام سوق داده و راحتی و لذت‌طلبی را مدنظر قرار می‌دهد و از طرف دیگر [[عقل]] با [[خودآگاهی]] و [[قضاوت]] [[عقلانی]] [[انسان]] را به طرف [[حیات طیبه]] و پرورش صفات ملکوتی رهنمون می‌‌کند. گاهی میان این دو نوع خصوصیات شخصی [[انسان]]، [[تعارض]] پیش می‌آید؛ زمانی نیازها و خواسته‌های مادی و گاهی نیازها و اشتیاقات روحی و [[عقلی]] او را به طرف خود جذب می‌‌کند؛ این [[تعارض]] اگر به [[پیروزی]] [[عقل]] بر [[نفس]] بینجامد، موجب رشد شخصیت [[آدمی]] می‌گردد. [[انتظار]] پاسدار ارزش‌های والای [[دینی]] و [[حاکمیت]] [[روح]] [[عقلانی]] است.
-*در [[زندگی]] توأم با [[انتظار]]، لذت‌جویی، شبهه‌افکنی و [[راحت‌طلبی]] جای خود را به [[آرمان‌گرایی]]، [[مسئولیت‌پذیری]]، عمل به [[تکالیف الهی]] و [[حق‌طلبی]] می‌دهد و [[مقاومت]] و [[سازندگی]] [[انسان]] را به اوج [[تکامل]] شخصیتی تا آنجا که [[برتر]] از اهل هر زمان گردد می‌‌رساند<ref>ر.ک. [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص؟؟</ref>.
-==ساز و کار تأمین رشد شخصیت در [[فرهنگ انتظار]]==
+== معناشناسی ==
-*[[فرهنگ انتظار]]، با برخورداری از عناصری چون [[امید]]، [[شوق]] و یاد، می‌‌تواند این [[نیاز]] روانی [[انسان]] را با سازوکارهایی تأمین کند؛ مانند:
+یکی از مؤلفه‌های بهداشت روانی رشد شخصیت و [[خودشکوفایی]] است. شکوفایی، در لغت به معنای گشودن، شکافته شدن و از خود بیرون آمدن است و در اصطلاح، به رشد همه جانبۀ [[روح]]، جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت گویند. بنابراین، خودشکوفایی به معنای آن است که شخص از همۀ ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خویش بهره گیرد<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۷۶-۷۷.</ref>. رشد شخصیت، رشد و ارتقای الگوهای [[رفتاری]] است که موجب متمایز شدن فرد می‌شود و با جلو رفتن روحیات، عادات و محیط فرد اتفاق می‌افتد<ref>ر.ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
-#ایجاد [[انگیزه]]: [[امید]]، محرک [[انسان]] برای رویارویی با [[آینده]] است. [[آدمی]]، پیوسته و در پی انجام هرکاری، دنبال [[غایت]] و مقصودی مشخص بوده و قبل از [[اقدام]] به آن نیز، [[نیازمند]] انگیزه‌ای برای آغاز عمل است. بر این اساس، [[انسان]] برای تداوم [[زندگی]] و [[تحمل]] دشواری‌های آن، [[نیازمند]] انگیزه‌ای نیرومند است که در پدیده "[[امید به آینده]]" تجلی می‌‌یابد؛ آینده‌ای که به مراتب، عالی‌تر، زیباتر و بهتر از امروز باشد. وقتی [[منتظر]]، [[باور]] دارد که [[موعود]] می‌‌آید، به آمدنش هم [[اشتیاق]] دارد و دائم به یاد اوست، ناگزیر خود را برای آمدنش آماده می‌کند و سعی دارد وقتی او می‌‌آید، در [[آمادگی]] کامل باشد.
-#جهت‌دهی به انگیزه‌ها: [[باورها]] و [[ارزش‌های دینی]]، به انگیزش‌ افراد شکل [[دینی]] می‌‌دهند و در قوت و تداوم بخشیدن به آن نیز، نقش بالایی ایفا می‌‌کنند. [[اعتقاد]] به اینکه ما در مقابل [[امام]]{{ع}}، [[مسئول]] هستیم، [[انگیزه]] [[آدمی]] را تقویت می‌کند.
-#[[خودشناسی]]: [[خودشکوفایی]] تا حد زیادی‌ متوقف بر [[شناخت]] جنبه‌های مثبت شخصیتی و [[آگاهی]] از استعدادها و توانایی‌ها و قابلیت‌هاست<ref>ر.ک. [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۸۰-۸۱.</ref>.
-==نتیجه گیری==
-*در نتیجه، رشد شخصیت به رشد همه جانبۀ [[روح]]، جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت می‌‌گویند. از دیدگاه [[مکتب]] [[انتظار]]، با [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و [[تشکیل حکومت]] [[انسان کامل]]، [[کرامت انسانی]] و [[خلیفة الله]] بودن [[انسان]] تحقق می‌‌یابد و بدین ترتیب، رشد شخصیت برای [[انسان]] حاصل می‌‌شود. همچنین، [[حاکمیت]] [[عقلانیت]] در [[زمان ظهور]] و [[پیروزی]] همیشگی [[عقل]] بر [[نفس]] نیز موجب رشد شخصیت [[آدمی]] می‌‌شود. از سوی دیگر، [[فرهنگ انتظار]]، با برخورداری از عناصری چون [[امید]]، [[شوق]] و یاد می‌‌تواند این [[نیاز]] روانی [[انسان]] را با سازوکارهایی مانند ایجاد [[انگیزه]] و [[امید]]، جهت‌دهی به انگیزه‌ها و [[خودشناسی]] تأمین کند
-==پرسش مستقیم==
+== معنای رشد شخصیت در [[مکتب]] [[انتظار]] ==
-* [[ رشد شخصیت به عنوان یکی از آثار روان‌شناختی ظهور به چه معناست؟ (پرسش)]]
+از منظر [[اسلام]]، [[انسان]] موجودی با [[کرامت]]، [[خلیفة الله]] و امانت‌دار الهی است. موجودی که سرشار از استعدادهای بالقوه است و [[انبیاء]] و [[ائمه]] {{ع}} برای شکوفایی آنها تلاش و [[تبلیغ]] ‌ کرده‌اند و امکان پرورش آن را گوشزد کرده‌اند. چنین مباحث کلی از دیدگاه [[مکتب]] [[انتظار]] نیز قابل دستیابی است، چراکه با [[ظهور امام زمان]] {{ع}} و [[حکومت]] [[انسان کامل]]، [[کرامت انسانی]] و [[خلیفة الله]] بودن [[انسان]] تحقق کامل می‌‌یابد<ref>ر.ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. بدین ترتیب، رشد شخصیت برای [[انسان]] حاصل می‌‌شود. از سوی دیگر، [[انسان]] آمیزه‌ای از تمایل صِرف و لذت‌طلبی محض و نیز [[آگاهی]] و [[قضاوت]] [[عقلانی]] است. از یک سو ناخودآگاهِ [[انسان]] او را به جلب لذایذ و دفع آلام سوق داده و راحتی و لذت‌طلبی را مدنظر قرار می‌دهد و از طرف دیگر [[عقل]] با خودآگاهی و [[قضاوت]] [[عقلانی]] [[انسان]] را به طرف [[حیات طیبه]] و پرورش صفات ملکوتی رهنمون می‌‌کند. گاهی میان این دو نوع خصوصیات شخصی [[انسان]]، تعارض پیش می‌آید؛ زمانی نیازها و خواسته‌های مادی و گاهی نیازها و اشتیاقات روحی و [[عقلی]] او را به طرف خود جذب می‌‌کند؛ این تعارض اگر به [[پیروزی]] [[عقل]] بر [[نفس]] بینجامد، موجب رشد شخصیت [[آدمی]] می‌گردد. [[انتظار]] پاسدار ارزش‌های والای [[دینی]] و [[حاکمیت]] [[روح]] [[عقلانی]] است.
+در [[زندگی]] توأم با [[انتظار]]، لذت‌جویی، شبهه‌افکنی و راحت‌طلبی جای خود را به آرمان‌گرایی، [[مسئولیت‌پذیری]]، عمل به [[تکالیف الهی]] و [[حق‌طلبی]] می‌دهد و [[مقاومت]] و سازندگی [[انسان]] را به اوج [[تکامل]] شخصیتی تا آنجا که [[برتر]] از اهل هر زمان گردد می‌‌رساند<ref>ر.ک: [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]].</ref>.
+== ساز و کار تأمین رشد شخصیت در فرهنگ انتظار ==
+فرهنگ انتظار، با برخورداری از عناصری چون [[امید]]، [[شوق]] و یاد، می‌‌تواند این [[نیاز]] روانی [[انسان]] را با سازوکارهایی تأمین کند؛ مانند:
+# '''ایجاد انگیزه:''' [[امید]]، محرک [[انسان]] برای رویارویی با [[آینده]] است. [[آدمی]]، پیوسته و در پی انجام هرکاری، دنبال غایت و مقصودی مشخص بوده و قبل از [[اقدام]] به آن نیز، [[نیازمند]] انگیزه‌ای برای آغاز عمل است. بر این اساس، [[انسان]] برای تداوم [[زندگی]] و تحمل دشواری‌های آن، نیازمند انگیزه‌ای نیرومند است که در پدیده "[[امید به آینده]]" تجلی می‌‌یابد؛ آینده‌ای که به مراتب، عالی‌تر، زیباتر و بهتر از امروز باشد. وقتی [[منتظر]]، [[باور]] دارد که [[موعود]] می‌‌آید، به آمدنش هم [[اشتیاق]] دارد و دائم به یاد اوست، ناگزیر خود را برای آمدنش آماده می‌کند و سعی دارد وقتی او می‌‌آید، در آمادگی کامل باشد.
+# '''جهت‌دهی به انگیزه‌ها:''' [[باورها]] و ارزش‌های دینی، به انگیزش‌ افراد شکل [[دینی]] می‌‌دهند و در قوت و تداوم بخشیدن به آن نیز، نقش بالایی ایفا می‌‌کنند. [[اعتقاد]] به اینکه ما در مقابل [[امام]] {{ع}}، [[مسئول]] هستیم، انگیزه [[آدمی]] را تقویت می‌کند.
+# '''[[خودشناسی]]:''' [[خودشکوفایی]] تا حد زیادی‌ متوقف بر [[شناخت]] جنبه‌های مثبت شخصیتی و [[آگاهی]] از استعدادها و توانایی‌ها و قابلیت‌هاست<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۸۰-۸۱.</ref>.
+== نتیجه گیری ==
+در نتیجه، رشد شخصیت به رشد همه جانبۀ [[روح]]، جسم و روان به صورت هماهنگ و یکنواخت می‌‌گویند. از دیدگاه [[مکتب]] [[انتظار]]، با [[ظهور امام زمان]] {{ع}} و تشکیل حکومت [[انسان کامل]]، [[کرامت انسانی]] و [[خلیفة الله]] بودن [[انسان]] تحقق می‌‌یابد و بدین ترتیب، رشد شخصیت برای [[انسان]] حاصل می‌‌شود. همچنین، [[حاکمیت]] عقلانیت در [[زمان ظهور]] و [[پیروزی]] همیشگی [[عقل]] بر [[نفس]] نیز موجب رشد شخصیت [[آدمی]] می‌‌شود. از سوی دیگر، فرهنگ انتظار، با برخورداری از عناصری چون [[امید]]، [[شوق]] و یاد می‌‌تواند این [[نیاز]] روانی [[انسان]] را با سازوکارهایی مانند ایجاد انگیزه و [[امید]]، جهت‌دهی به انگیزه‌ها و [[خودشناسی]] تأمین کند
+== پرسش مستقیم ==
+* [[رشد شخصیت به عنوان یکی از آثار روان‌شناختی ظهور به چه معناست؟ (پرسش)]]
 == پرسش‌های وابسته ==
@@ خط ۳۲: / خط ۳۴: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:مدخل]]
+[[رده:سلامت روان]]
+[[رده:رشد]]
+[[رده:شخصیت]]