آسیب‌های فرهنگی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴

مقدمه

کثرت‌گرایی: متاسفانه، یکی از مؤلفه‌های مهم زندگی مسلمانان معاصرکه از تئوری‌های فرعی تأثیر پذیرفته‌اند، مسئله تکثرگرایی است که مسلمان امروزی را دچار تعددگرایی، شک و تردید و بی‌اعتقادی به ارزش‌های پذیرفته شده، نموده است. عدم شناخت دقیق مردم از مهدویت و انتظار باعث شده است که آنها به مبادی متعدد و نگرش‌های متکثر روی آورند و نحله و فرقه و مذاهب کثیره را در این زمان باب نمایند که از مصادیق بارز آن می‌‌توان به سیاست فرقه‌سازی، دراویش‌گرایی و عرفان‌های کاذب اشاره نمود.
تساهل‌گرایی: از دیگر آسیب‌های فرهنگی، مسئله سهل‌انگاری در انجام وظایف دینی و مسامحه در تکالیف شرعی است. متاسفانه یکی از رفتارهای فرهنگی ناپسند که نظام اسلامی را تهدید می‌‌نماید و موضوع مقدس انتظار را مخدوش می‌‌کند، تساهل و تسامح دینی است که با این سیاست، اصالت جامعه اسلامی تضعیف شده و تبعاً مسئله انتظار و مهدویت هم تحت شعاع این نگرش منفی قرار می‌‌گیرد.
بدعت‌گرایی: قدرت رسانه‌ای نظام‌های غربی مبنی بر اصالت ارزش‌های مادی و لذایذ فردی باعث شده است که در این‌گونه موارد، مردم به دنبال توجیهات دینی رفتارشان می‌‌گردند و برای اینکه دلیلی برای رفتارشان از نظر دینی داشته باشند، ناچار به ایجاد بدعت و ارزش‌های کاذب شده‌اند.
دلزدگی و تردید ناشی از غفلت و طولانی شدن انتظار: عدم وجود امام عصر(ع) که در واقع مردم مسبب واقعی آن هستند^[۱] و طولانی شدن زمان انتظار سبب شده است که مردم حتی وجود حضرت و امر ظهور را انکار کنند. در بعضی روایات به کسانی که مداومت در امر ظهور و اعتقاد به منجی دارند، این‌گونه تعبیر شده است که اینان مانند کسانی هستند که آتش در کف دست خود دارند.
القای تفکر مهدویت به عنوان یک عقیده تحجرگرایی: در سال‌های اخیر در پی رشد مباحث منجی‌گری در میان مردم بالاخص مسلمانان، دشمنان اسلام، تزهایی از جمله "پایان تاریخ"^[۲] را به خاطر انحراف افکار عمومی مطرح می‌کنند تا این مباحث را از روی غرض‌ورزی و ناآگاهی نوعی تحجرگرایی معرفی نمایند. یکی از کارکردهای منفی این امر زدودن امید اجتماعی در جامعه است. تضعیف امید که بزرگ‌ترین عامل برای رسیدن به اهداف مهدویت است از طریق مطرح کردن و بسط نظریه‌هایی مانند نظریه"پایان تاریخ" و "برخورد تمدن‌ها" صورت می‌‌گیرد. اگر امید اجتماعی از ملتی سلب گردد تمام تلاش آنها به یأس مبدل خواهد شد.
عام‌نگری در مهدویت: القاء تفکر "مهدی نوعی" در جامعه به دلیل عدم شناخت واقعی مهدویت، سبب لوث شدن فرهنگ انتظار در جامعه می‌‌شود. عام‌نگری به این معنی که مهدی شخص نامعینی است که در زمان معین زاییده خواهد شد و قیام خواهد نمود و آن مفهومی کلی یا عامی است که بیش از یک مصداق می‌‌تواند داشته باشد؛ در حالی که حضرت مهدی(ع) شخصی مشخص است با اصل و نسب معین که زاده شده و حیّ و حاضر در میان مردم زندگی می‌نماید و گاهی امدادگر مشکلات مردم نیز می‌باشد.
تعجیل‌گرایی: تعجیل در امر ظهور که به از دست دادن صبر و تحمل می‌انجامد و باعث می‌شود که شخص از افراد ملحد و مدعیان دروغگوی مهدویت تبعیت نمایند. عجله موجب دل‌سردی و یأس در ظهور و انکار وجود امام، ایجاد شک و تردید و یا اعتراض به قضاء و قدر الهی و گاهی نیز موجب دل‌سردی از روایات معتبر ائمه و رد اخبار فرج و یا تأویل اخبار ائمه طبق خواست‌های نفسانی می‌‌شود^[۳].

پرسش مستقیم

آسیب‌های فرهنگی انتظار چیستند؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

نبی الله قاسمی‌خطیر ، معصومه ذاکرحمیدی، بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار

پانویس

↑ خادمی شیرازی، محمد، یاد مهدی، ص۲۷۳.
↑ فوکویاما، فرانسیس، پایان نظم.
↑ قاسمی‌خطیر، نبی الله، ذاکرحمیدی، معصومه؛ بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار.

[1] خادمی شیرازی، محمد، یاد مهدی، ص۲۷۳.

[2] فوکویاما، فرانسیس، پایان نظم.

[3] قاسمی‌خطیر، نبی الله، ذاکرحمیدی، معصومه؛ بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت}}
+{{مدخل مرتبط
-==مقدمه==
+| موضوع مرتبط = آسیب‌های انتظار
-#'''[[کثرت‌گرایی]]:''' متاسفانه، یکی از مؤلفه‌های مهم [[زندگی]] [[مسلمانان]] معاصرکه از تئوری‌های فرعی تأثیر پذیرفته‌اند، مسئله [[تکثرگرایی]] است که [[مسلمان]] امروزی را دچار تعددگرایی، [[شک]] و تردید و [[بی‌اعتقادی]] به ارزش‌های پذیرفته شده، نموده است. عدم [[شناخت]] دقیق [[مردم]] از [[مهدویت]] و [[انتظار]] باعث شده است که آنها به مبادی متعدد و نگرش‌های متکثر روی آورند و نحله و [[فرقه]] و [[مذاهب]] کثیره را در این زمان باب نمایند که از مصادیق بارز آن می‌‌توان به [[سیاست]] [[فرقه‌سازی]]، دراویش‌گرایی و عرفان‌های کاذب اشاره نمود.
+| عنوان مدخل  =
-#'''تساهل‌گرایی:''' از دیگر آسیب‌های [[فرهنگی]]، مسئله سهل‌انگاری در انجام [[وظایف دینی]] و [[مسامحه]] در [[تکالیف شرعی]] است. متاسفانه یکی از رفتارهای [[فرهنگی]] [[ناپسند]] که [[نظام اسلامی]] را تهدید می‌‌نماید و موضوع [[مقدس]] [[انتظار]] را مخدوش می‌‌کند، [[تساهل و تسامح]] [[دینی]] است که با این [[سیاست]]، اصالت [[جامعه اسلامی]] تضعیف شده و تبعاً مسئله [[انتظار]] و [[مهدویت]] هم تحت شعاع این نگرش منفی قرار می‌‌گیرد.
+| مداخل مرتبط =
-#'''بدعت‌گرایی:''' [[قدرت]] رسانه‌ای نظام‌های غربی مبنی بر اصالت ارزش‌های مادی و لذایذ فردی باعث شده است که در این‌گونه موارد، [[مردم]] به دنبال توجیهات [[دینی]] رفتارشان می‌‌گردند و برای اینکه دلیلی برای رفتارشان از نظر [[دینی]] داشته باشند، ناچار به ایجاد [[بدعت]] و ارزش‌های کاذب شده‌اند.
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
-#'''دلزدگی و تردید ناشی از [[غفلت]] و طولانی شدن [[انتظار]]:''' عدم [[وجود امام عصر]]{{ع}} که در واقع [[مردم]] مسبب واقعی آن هستند<ref>خادمی شیرازی، محمد، یاد مهدی، ص۲۷۳.</ref> و طولانی شدن زمان [[انتظار]] سبب شده است که [[مردم]] حتی وجود [[حضرت]] و امر [[ظهور]] را [[انکار]] کنند. در بعضی [[روایات]] به کسانی که مداومت در امر [[ظهور]] و [[اعتقاد به منجی]] دارند، این‌گونه تعبیر شده است که اینان مانند کسانی هستند که [[آتش]] در [[کف دست]] خود دارند.
+}}
-#'''القای [[تفکر]] [[مهدویت]] به عنوان یک [[عقیده]] تحجرگرایی:''' در سال‌های اخیر در پی رشد مباحث منجی‌گری در میان [[مردم]] بالاخص [[مسلمانان]]، [[دشمنان اسلام]]، تزهایی از جمله "[[پایان تاریخ]]"<ref>فوکویاما، فرانسیس، پایان نظم.</ref> را به خاطر [[انحراف]] [[افکار]] عمومی مطرح می‌کنند تا این مباحث را از روی غرض‌ورزی و [[ناآگاهی]] نوعی تحجرگرایی معرفی نمایند. یکی از کارکردهای منفی این امر زدودن [[امید]] [[اجتماعی]] در [[جامعه]] است. تضعیف [[امید]] که بزرگ‌ترین عامل برای رسیدن به [[اهداف]] [[مهدویت]] است از طریق مطرح کردن و بسط نظریه‌هایی مانند [[نظریه]]"[[پایان تاریخ]]" و "برخورد تمدن‌ها" صورت می‌‌گیرد. اگر [[امید]] [[اجتماعی]] از ملتی سلب گردد تمام تلاش آنها به [[یأس]] مبدل خواهد شد.
-#'''عام‌نگری در [[مهدویت]]:''' [[القاء]] [[تفکر]] "[[مهدی نوعی]]" در [[جامعه]] به [[دلیل]] عدم [[شناخت]] واقعی [[مهدویت]]، سبب لوث شدن [[فرهنگ انتظار]] در [[جامعه]] می‌‌شود. عام‌نگری به این معنی که [[مهدی]] شخص نامعینی است که در زمان معین زاییده خواهد شد و [[قیام]] خواهد نمود و آن مفهومی کلی یا عامی است که بیش از یک مصداق می‌‌تواند داشته باشد؛ در حالی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} شخصی مشخص است با اصل و [[نسب]] معین که زاده شده و حیّ و حاضر در میان [[مردم]] [[زندگی]] می‌نماید و گاهی امدادگر مشکلات [[مردم]] نیز می‌باشد.
-#'''تعجیل‌گرایی:''' تعجیل در امر [[ظهور]] که به از دست دادن [[صبر]] و [[تحمل]] می‌انجامد و باعث می‌شود که شخص از افراد ملحد و [[مدعیان دروغگوی مهدویت]] [[تبعیت]] نمایند. [[عجله]] موجب دل‌سردی و [[یأس]] در [[ظهور]] و [[انکار]] [[وجود امام]]، ایجاد [[شک]] و تردید و یا [[اعتراض]] به [[قضاء و قدر]] [[الهی]] و گاهی نیز موجب دل‌سردی از [[روایات معتبر]] [[ائمه]] و رد [[اخبار]] [[فرج]] و یا [[تأویل]] [[اخبار]] [[ائمه]] طبق خواست‌های نفسانی می‌‌شود<ref>[[نبی الله قاسمی‌خطیر|قاسمی‌خطیر، نبی الله]]، [[معصومه ذاکرحمیدی|ذاکرحمیدی، معصومه]]؛ [[بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار (مقاله)|بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار]].</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+== مقدمه ==
+# '''[[کثرت‌گرایی]]:''' متاسفانه، یکی از مؤلفه‌های مهم [[زندگی]] [[مسلمانان]] معاصرکه از تئوری‌های فرعی تأثیر پذیرفته‌اند، مسئله تکثرگرایی است که [[مسلمان]] امروزی را دچار تعددگرایی، [[شک و تردید]] و بی‌اعتقادی به ارزش‌های پذیرفته شده، نموده است. عدم [[شناخت]] دقیق [[مردم]] از [[مهدویت]] و [[انتظار]] باعث شده است که آنها به مبادی متعدد و نگرش‌های متکثر روی آورند و نحله و [[فرقه]] و [[مذاهب]] کثیره را در این [[زمان]] باب نمایند که از مصادیق بارز آن می‌‌توان به [[سیاست]] فرقه‌سازی، دراویش‌گرایی و عرفان‌های کاذب اشاره نمود.
+# '''تساهل‌گرایی:''' از دیگر آسیب‌های فرهنگی، مسئله [[سهل‌انگاری]] در انجام وظایف دینی و [[مسامحه]] در [[تکالیف شرعی]] است. متاسفانه یکی از رفتارهای [[فرهنگی]] ناپسند که [[نظام اسلامی]] را [[تهدید]] می‌‌نماید و موضوع [[مقدس]] انتظار را مخدوش می‌‌کند، تساهل و تسامح دینی است که با این سیاست، اصالت [[جامعه اسلامی]] تضعیف شده و تبعاً مسئله انتظار و مهدویت هم تحت شعاع این نگرش منفی قرار می‌‌گیرد.
+# '''بدعت‌گرایی:''' قدرت رسانه‌ای نظام‌های غربی مبنی بر اصالت ارزش‌های مادی و [[لذایذ]] فردی باعث شده است که در این‌گونه موارد، مردم به دنبال توجیهات [[دینی]] رفتارشان می‌‌گردند و برای اینکه دلیلی برای رفتارشان از نظر دینی داشته باشند، ناچار به ایجاد [[بدعت]] و ارزش‌های کاذب شده‌اند.
+# '''دلزدگی و تردید ناشی از [[غفلت]] و طولانی شدن انتظار:''' عدم وجود امام عصر{{ع}} که در واقع مردم مسبب واقعی آن هستند<ref>خادمی شیرازی، محمد، یاد مهدی، ص۲۷۳.</ref> و طولانی شدن زمان انتظار سبب شده است که مردم حتی وجود حضرت و امر ظهور را [[انکار]] کنند. در بعضی [[روایات]] به کسانی که مداومت در امر ظهور و [[اعتقاد به منجی]] دارند، این‌گونه تعبیر شده است که اینان مانند کسانی هستند که [[آتش]] در [[کف دست]] خود دارند.
+# '''القای [[تفکر]] مهدویت به عنوان یک [[عقیده]] تحجرگرایی:''' در سال‌های اخیر در پی [[رشد]] مباحث منجی‌گری در میان مردم بالاخص مسلمانان، دشمنان اسلام، تزهایی از جمله "[[پایان تاریخ]]"<ref>فوکویاما، فرانسیس، پایان نظم.</ref> را به خاطر [[انحراف]] افکار عمومی مطرح می‌کنند تا این مباحث را از روی غرض‌ورزی و [[ناآگاهی]] نوعی تحجرگرایی معرفی نمایند. یکی از کارکردهای منفی این امر زدودن [[امید]] [[اجتماعی]] در [[جامعه]] است. تضعیف امید که بزرگ‌ترین عامل برای رسیدن به اهداف [[مهدویت]] است از طریق مطرح کردن و بسط نظریه‌هایی مانند نظریه"[[پایان تاریخ]]" و "برخورد [[تمدن‌ها]]" صورت می‌‌گیرد. اگر امید اجتماعی از ملتی سلب گردد تمام تلاش آنها به [[یأس]] مبدل خواهد شد.
+# '''عام‌نگری در مهدویت:''' القاء [[تفکر]] "مهدی نوعی" در جامعه به دلیل عدم [[شناخت]] واقعی مهدویت، سبب لوث شدن فرهنگ انتظار در جامعه می‌‌شود. عام‌نگری به این معنی که [[مهدی]] شخص نامعینی است که در [[زمان]] معین زاییده خواهد شد و [[قیام]] خواهد نمود و آن مفهومی کلی یا عامی است که بیش از یک مصداق می‌‌تواند داشته باشد؛ در حالی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} شخصی مشخص است با اصل و نسب معین که زاده شده و حیّ و حاضر در میان [[مردم]] [[زندگی]] می‌نماید و گاهی امدادگر [[مشکلات]] مردم نیز می‌باشد.
+# '''تعجیل‌گرایی:''' تعجیل در امر ظهور که به از دست دادن [[صبر]] و تحمل می‌انجامد و باعث می‌شود که شخص از افراد ملحد و مدعیان دروغگوی مهدویت [[تبعیت]] نمایند. [[عجله]] موجب دل‌سردی و یأس در ظهور و انکار وجود امام، ایجاد [[شک و تردید]] و یا [[اعتراض]] به [[قضاء و قدر الهی]] و گاهی نیز موجب دل‌سردی از روایات معتبر [[ائمه]] و رد [[اخبار]] [[فرج]] و یا [[تأویل]] اخبار ائمه طبق خواست‌های [[نفسانی]] می‌‌شود<ref>[[نبی الله قاسمی‌خطیر|قاسمی‌خطیر، نبی الله]]، [[معصومه ذاکرحمیدی|ذاکرحمیدی، معصومه]]؛ [[بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار (مقاله)|بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار]].</ref>.
+== پرسش مستقیم ==
 * [[آسیب‌های فرهنگی انتظار چیستند؟ (پرسش)]]
@@ خط ۱۷: / خط ۲۳: @@
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:137947.jpg|22px]] [[معصومه ذاکرحمیدی|ذاکرحمیدی، معصومه]]، [[بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار (مقاله)|'''بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار''']]
+# [[پرونده:137947.jpg|22px]] [[نبی الله قاسمی‌خطیر]] ، [[معصومه ذاکرحمیدی]]، [[بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار (مقاله)|'''بررسی جامعه شناختی آسیب‌های سیاسی اجتماعی فرهنگ انتظار''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۲۴: / خط ۳۰: @@
 [[رده:آسیب‌های انتظار]]
-[[رده:مدخل]]