ادله امامت امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{امام حسین/بالا}}
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[امامت]]''' است. "'''ادله امامت امام حسین'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ادله امامت امام حسین در قرآن]] | [[ادله امامت امام حسین در حدیث]] | [[ادله امامت امام حسین در کلام اسلامی]] | [[ادله امامت امام حسین در فلسفه اسلامی]] | [[ادله امامت امام حسین در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ادله امامت امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==ادله امامت امام حسین ==
==مقدمه==
برای [[اثبات امامت حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} [[نصوص]] [[عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] و هم بعضی از [[ادله]] درس قبل و نیز نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی می‌کند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص [[امام حسین]] {{ع}} را معرفی می‌کند. در این درس به برخی از [[نصوص امامت]] آن [[حضرت]] اشاره می‌شود: ابوسعید خدری از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده که خطاب به [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|یا [[حسین]] أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم}}.
برای [[اثبات امامت حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} [[نصوص]] [[عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] و هم بعضی از [[ادله]] درس قبل و نیز نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی می‌کند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص [[امام حسین]] {{ع}} را معرفی می‌کند. در این درس به برخی از [[نصوص امامت]] آن [[حضرت]] اشاره می‌شود: ابوسعید خدری از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده که خطاب به [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|یا [[حسین]] أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم}}.
پس از آن، [[حضرت]] در پاسخ به سوال از تعداد [[امامان]] فرمود: {{عربی|اثنا عشر تسعة من صلب الحسین}}.<ref>کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.</ref>
پس از آن، [[حضرت]] در پاسخ به سوال از تعداد [[امامان]] فرمود: {{عربی|اثنا عشر تسعة من صلب الحسین}}.<ref>کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.</ref>
خط ۷۲: خط ۶۵:
{{پایان}}
{{پایان}}


=='''[[:رده:آثار ادله امامت امام حسین|منبع‌شناسی جامع ادله امامت امام حسین]]'''==
==[[:رده:آثار وابسته به امام حسین|منبع‌شناسی جامع امام حسین]]==
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های ادله امامت امام حسین|کتاب‌شناسی ادله امامت امام حسین]]؛
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های وابسته به امام حسین|کتاب‌شناسی امام حسین]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های ادله امامت امام حسین|مقاله‌شناسی ادله امامت امام حسین]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های وابسته به امام حسین|مقاله‌شناسی امام حسین]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های ادله امامت امام حسین|پایان‌نامه‌شناسی ادله امامت امام حسین]].  
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های وابسته به امام حسین|پایان‌نامه‌شناسی امام حسین]].  




خط ۸۴: خط ۷۷:
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}


[[رده:مدخل‌های اصلی دانشنامه]]
[[رده:امام حسین]]
[[رده:ادله امامت امام حسین]]
[[رده:مدخل معارف و عقاید]]
[[رده:امامت]]
[[رده:مدخل امامت پاسخ به شبهات کلامی]]

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۰

الگو:امام حسین/بالا


مقدمه

برای اثبات امامت حضرت امام حسین (ع) نصوص عامه مانند روایات ائمه اثنی عشر و هم بعضی از ادله درس قبل و نیز نصوصی که امام دوازدهم را معرفی می‌کند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص امام حسین (ع) را معرفی می‌کند. در این درس به برخی از نصوص امامت آن حضرت اشاره می‌شود: ابوسعید خدری از رسول خدا (ص) نقل کرده که خطاب به امام حسین (ع) فرمود: یا حسین أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم. پس از آن، حضرت در پاسخ به سوال از تعداد امامان فرمود: اثنا عشر تسعة من صلب الحسین.[۱] سلمان فارسی گوید: خدمت رسول خدا (ص) رسیدم دیدم حسین بن علی در دامان آن حضرت نشسته بود و پیامبر (ص) او را می‌بوسید و ‌فرمود: أنت سید، أنت إمام ابن إمام أبو ائمة، أنت حجة الله ابن حجته، و أبو حجج تسعة من صلبک، تاسعهم قائمهم.[۲]

أصبغ بن نباتة گوید: روزی علی (ع) دست حسن (ع) را گرفته و بر ما وارد شد و می‌گفت: روزی رسول خدا (ص) دست مرا بدین گونه گرفته بود و بر جمعیّت ما درآمد و می‌گفت: خیر الخلق بعدی و سیدهم أخی هذا و هو إمام کل مسلم و مولی کل مؤمن بعد وفاتی؛ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این برادرم است و او امام هر مسلمانی و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، آنگاه امیرالمومنین (ع) فرمود: من می‌گویم: خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو إمام کل مؤمن و مولی بعد وفاتی ألا و إنه سیظلم بعدی کما ظلمت بعد رسول الله (ص) و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی أخوه الحسین المظلوم بعد أخیه المقتول فی أرض کربلاء أما إنه و أصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه خلفاء الله فی أرضه و حججه علی عباده و أمناؤه علی وحیه و أئمة المسلمین و قادة المؤمنین و سادة المتقین تاسعهم القائم الذی یملأ الله عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها.[۳]

استناد به نصوص امامت: در سخنان امام حسین (ع) استناد به نصوص امامت دیده می‌شود؛ امام صادق (ع) از پدرانش از امام حسین نقل روایت کند که: سئل أمیرالمؤمنین (ع) عن معنی قول رسول الله (ص) إنی مخلف فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی من العتزة فقال: أنا و الحسن و الحسین و الأئمة التسعة من ولد الحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم لا یفارقون کتاب الله و لا یفارقهم حتی یردوا علی رسول الله (ص) حوضه.[۴]

افضلیت: برتری و افضلیت امام حسین (ع) و جایگاه و منزلت ویژه آن حضرت نزد رسول خدا (ص) از امور مسلم و پذیرفته شده نزد مسلمانان است:

  1. قرآن و فضائل امام حسین (ع) برخی تا حدود ۱۲۰ آیه از قرآن کریم را با ملاحظه روایات تفسیری درباره امام حسین (ع) استخراج کرده‌اند. بخش عمده‌ای از این آیات در فضائل مشترک و بخش دیگر در فضائل مختص امام حسین (ع) است.[۵] غیر از آنچه در درس‌های قبل گفته شد در این درس به آیه اطعام اشاره می‌کنیم که مربوط است به ماجرای غذا دادن به فقیر و مسکین و یتیم از طرف امیرالمومنین (ع) و فاطمه زهراء (س) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع): قرآن کریم در آیات ۵ تا ۱۱ سوره انسان (هل اتی) به این ماجرا نظر دارد تا آنجا که می‌فرماید: «﴿وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا[۶] ﴿إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا[۷] و غذای خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند به مسکین و یتیم و اسیر می‌دهند. و می‌گویند: ما شما را برای خدا اطعام می‌کنیم و، هیچ پاداش و تشکری از شما نمی‌خواهیم. کتاب الغدیر از ۳۴ نفر از علمای معروف اهل سنت نام می‌برد که این حدیث را در کتاب‌های خود آورده‌اند لذا روایت فوق از روایاتی است که در میان اهل سنت مشهور بلکه متواتر است.[۸]
  2. فضائل امام حسین (ع) در روایات: در روایات معتبر نزد شیعه و سنی فضائل بسیاری برای امام حسین (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که همگی بر علو مقام و برتری آن حضرت و شایستگی برای مقام و منصب امامت و جانشینی رسول خدا (ص) دلالت دارد[۹].

پرسش‌های وابسته

منابع

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع امام حسین


پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.
  2. الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۱۱۰ و عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۵۲.
  3. کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این فرزندم است و او امام و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، بدانید که به او ستم می‌شود همچنان که پس از رسول خدا (ص) به من ستم شد، و پس از فرزندم حسن، بهترین خلایق و سرور ایشان برادرش حسین مظلوم است که در سرزمین کربلا کشته می‌شود، بدانید که او و اصحابش از سروران شهداء در روز قیامت هستند، و پس از حسین نه تن از صلب او خلفای خدا در زمین و حجّتهای او بر بندگانش و امناء او بر وحیش می‌باشند که امامت مسلمین و رهبری مؤمنین و سروری متّقین با ایشان است و نهمین آنان قائم است که خدای تعالی به واسطه او زمین را نورانی می‌کند از آن پس که از ظلمت آکنده باشد و از عدل و علم پر می‌کند بعد از آنکه از ستم و جهل پر شده بود.
  4. کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۴۰. از علیّ (ع) در معنی این کلام رسول خدا (ص) که «من دو شیء نفیس در میان شما نهادم کتاب خدا و عترتم» پرسیدند که عترت چه کسانی هستند؟ فرمود: من و حسن و حسین و ائمه نه‌گانه که از فرزندان حسین هستند و نهمین آنها مهدی و قائم آنهاست از کتاب خدا جدا نشوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نشود تا آنکه بر رسول خدا (ص) در حوض کوثر درآیند.
  5. ر.ک: شواهد التنزیل حاکم حسکانی و فرائد السمطین و بحار، ج ۴۴، ص ۲۱۷ و الحسین فی القرآن سید محمد واحدی.
  6. «و خوراک را با دوست داشتنش به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه 8.
  7. «(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه 9.
  8. ر.ک: الغدیر: ج ۳، ص ۱۰۷ و احقاق الحق، ج ۳، ص ۱۵۷ و تفسیر نمونه، ج ۲۵، ص ۳۴۲.
  9. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص ۲۷-۲۹.