امام صادق علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
#'''[[دانش]]:''' [[امام صادق]]{{ع}} همانند [[پدر]] گرامی‌اش، سرآمد [[دانشمندان]] روزگار بود. از او [[نقل]] است: "هر چه می‌خواهید از من بپرسید پیش از آنکه از دستم دهید"<ref>اعیان الشیعه‌، ۹/ ۱/ ۶۶۱.</ref>.
#'''[[دانش]]:''' [[امام صادق]]{{ع}} همانند [[پدر]] گرامی‌اش، سرآمد [[دانشمندان]] روزگار بود. از او [[نقل]] است: "هر چه می‌خواهید از من بپرسید پیش از آنکه از دستم دهید"<ref>اعیان الشیعه‌، ۹/ ۱/ ۶۶۱.</ref>.
#'''[[یاری]] [[مستمندان]]:''' از [[هشام بن سالم]] [[روایت]] است که آن [[امام همام]]{{ع}} شبانگاهان سراغ [[مستمندان]] می‌رفت و آنان را [[اطعام]] می‌کرد و نیازهای مالی‌شان را بر می‌آورد<ref>الفروع من الکافی‌، ۴/ ۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 110.</ref>.
#'''[[یاری]] [[مستمندان]]:''' از [[هشام بن سالم]] [[روایت]] است که آن [[امام همام]]{{ع}} شبانگاهان سراغ [[مستمندان]] می‌رفت و آنان را [[اطعام]] می‌کرد و نیازهای مالی‌شان را بر می‌آورد<ref>الفروع من الکافی‌، ۴/ ۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 110.</ref>.
*[[ابن شهر آشوب]] [[نقل]] کرده است که [[سهل بن حسن خراسانی]] بر [[امام صادق]]{{ع}} وارد شد [[سلام]] کرد و نشست و گفت: یابن [[رسول الله]]! شما [[اهل بیت]] [[امامت]] هستید، چه چیز شما را از [[قیام]] و گرفتن [[حقّ]] خود باز می‌دارد، در حالی که [[صد]] هزار نفر از [[شیعیان]] شما حاضرند در رکاب شما [[شمشیر]] بزنند؟ [[حضرت]] فرمود: ای [[خراسانی]]! بنشین رعی [[الله]] حقّک، آن‌گاه به خدمت‌گزار خود فرمود: تنور را گرم کن، سپس فرمود: ای [[خراسانی]]! برخیز و داخل تنور بنشین، عرض کرد: ای آقای من یابن [[رسول الله]]! از من در گذر و مرا با [[آتش]] [[عذاب]] نکن، فرمود: از تو گذشتم. در این حال [[هارون]] کفش‌ها را انداخت و در تنور نشست. [[امام]]{{ع}} شروع کرد با [[خراسانی]] درباره [[خراسان]] [[سخن گفتن]]، مانند کسی که از نزدیک همه چیز را [[مشاهده]] می‌کند. آن‌گاه فرمود: ای [[خراسانی]]! برخیز و به داخل تنور نگاه کن. گوید: نگاه کردم دیدم [[هارون]] چهار زانو در تنور نشسته است، سپس از تنور بیرون آمد و بر ما [[سلام]] کرد. [[حضرت]] فرمود: در [[خراسان]] چند نفر مانند این مرد وجود دارد؟ پاسخ داد: به [[خدا]] قسم یک نفر هم مانند او پیدا نمی‌شود! [[حضرت]] فرمود: در زمانی که پنج نفر [[یاور]] وجود نداشته باشند ما [[قیام]] نمی‌کنیم و ما به وقت آن از هرکس داناتریم"<ref>منتهی الآمال، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۰۴-۱۰۵.</ref>.


==[[امامت]]==
==[[امامت]]==

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۷

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام صادق" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام صادق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مقدمه

فضائل و مناقب

  • امام صادق(ع) بر بلندترین قله‌های صدق و اخلاص جای داشت و همگان، او را به صفات نیک و والا ستوده‌اند. برخی از صفات آن امام همام(ع) عبارت‌اند از:
  1. عبادت: از مالک بن انس روایت است "جعفر بن محمد پیوسته یا به روزه بود و یا به نماز و در ذکر خدا"[۲۰].
  2. تسلیم و رضا: نقل کرده‌اند که چون فرزندش از دنیا رفت، فرمود "ما اهل بیت، چون مصیبتی رقم می‌خورد، پیش از آن نگران می‌شویم؛ ولی چون قضای الهی پیش می‌آید، بدان رضا می‌دهیم و تسلیم امر خدا می‌شویم"[۲۱].
  3. دانش: امام صادق(ع) همانند پدر گرامی‌اش، سرآمد دانشمندان روزگار بود. از او نقل است: "هر چه می‌خواهید از من بپرسید پیش از آنکه از دستم دهید"[۲۲].
  4. یاری مستمندان: از هشام بن سالم روایت است که آن امام همام(ع) شبانگاهان سراغ مستمندان می‌رفت و آنان را اطعام می‌کرد و نیازهای مالی‌شان را بر می‌آورد[۲۳][۲۴].

امامت

روزگار امامت

شهادت

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۶۹-۷۰.
  2. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۷۲؛ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۲۵۳؛ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۳۲۷؛ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۱۱۰.
  3. بخاری، محمد بن اسماعیل، تاریخ الکبیر، ج۲، ص۱۸۲؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۲، ص۶۹۱.
  4. نیشابوری، فتال، روضة الواعظین، ج۱، ص۲۱۲؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۱، ص۵۱۴.
  5. نیشابوری، فتال، روضة الواعظین، ج۱، ص۲۱۲.
  6. لطفی، مهدی، امامت امام صادق، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص ۴۳۸.
  7. مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۲۵۲؛ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۷۵.
  8. طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۱۱۱.
  9. ر.ک: اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۶۹۱.
  10. ر.ک: کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۷۵.
  11. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۷۲؛ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۲۵۳؛ نیشابوری، فتال، روضة الواعظین ج۱، ص۲۱۲؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۱، ص۵۱۴.
  12. طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۱۱۱.
  13. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۳۱۰.
  14. مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۲۶۷- ۲۷۱؛ بحرانی، عبدالله، عوالم العلوم، ج۲۰، ص۹۵۶؛ اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ص۲۱۷.
  15. «مَا أَنْتَ مِنْ رِجَالِي وَ لاَ الزَّمَانُ زَمَانِي»؛ شهرستانی، ابوالفتح محمد بن عبدالکریم، ملل و نحل، ج۱، ص۱۵۳؛ قندوزی، سلیمان، ینابیع الموده، ج۳، ص۱۶۱؛ مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۲۵۳- ۲۵۴.
  16. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۳۵۱؛ طوسی، محمد بن حسن، رجال کشی، ص۵۰۲؛ مجلسی محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۷، ص۳۴۳.
  17. لطفی، مهدی، امامت امام صادق، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص ۴۳۹.
  18. مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۱۷۹ و ۱۸۰.
  19. فرهنگ شیعه، ص 109-110.
  20. علل الشرایع‌، ۲۳۵.
  21. بحارالانوار، ۴۷/ ۴۹.
  22. اعیان الشیعه‌، ۹/ ۱/ ۶۶۱.
  23. الفروع من الکافی‌، ۴/ ۸.
  24. فرهنگ شیعه، ص 110.
  25. منتهی الآمال، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.
  26. محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۰۴-۱۰۵.
  27. کمال الدین و تمام النعمة، ۱/ ۴۷۵.
  28. بحارالانوار، ۴۷/ ۹.
  29. بحارالانوار، ۴۷/ ۱۵.
  30. فرهنگ شیعه، ص 110.
  31. فرهنگ شیعه، ص 110.
  32. اعلام الوری‌، ۲۶۶.
  33. فرهنگ شیعه، ص 111.
  34. ر.ک: ناسخ التواریخ‌، جلد ۷ و ۸.
  35. فرهتگ فرق اسلامی‌، پانزده و سی و هشت.
  36. وسائل الشیعة، ۱۲/ ۱۳۰.
  37. فرهنگ شیعه، ص 111.
  38. ر.ک: اصول کافی‌، ۲/ ۲۴۳.
  39. الصواعق المحرقة، ۱۲۰.
  40. فرهنگ شیعه، ص 112.
  41. پیشوایان ما، ۱۹۱.
  42. کشف الغمة، ۲/ ۴۲۰.
  43. مناقب آل ابی‌طالب‌، ۴/ ۳۰۲.
  44. فرهنگ شیعه، ص 112.