امام جواد علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
بدون لینک‌دهی دستی
بدون جعبه اطلاعات
بدون عکس
شناسه ارزیابی نشده
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| لینک‌دهی دستی = <!--ندارد، دارد-->ندارد
| رده = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جعبه اطلاعات = <!--نه، ندارد، دارد-->ندارد
| عکس = <!--نه، ندارد، دارد-->ندارد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->
| کپی‌کاری = <!--از چند منبع ، از تک منبع، ندارد-->
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->
| ارزیابی=<!--نشده، اولیه، نهایی-->
| شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل-->
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{امامت}}
{{امامت}}

نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۰


متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام جواد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام جواد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

امام جواد: نهمین امام و پیشوای شیعه، فرزند امام رضا(ع) که نامش محمد و لقبش جواد و تقی بود. وی در سال ۱۹۵ هجری در مدینه متولد شد. هشت ساله بود که پدرش شهید شد و او در سال ۲۰۳ هجری به امامت رسد. مأمون، خلیفه عباسی چون از نفوذ باطنی و معنوی او در میان مردم بیمناک بود، آن حضرت را تحت مراقبت خویش گرفت و از همین رو دخترش را به ازدواج حضرت جواد(ع) درآورد، تا یک مراقب دائمی و خانگی نسبت به او داشته باشد. علم و فضیلت جوادالائمه(ع) نیز همچون پدرش، فراوان بود و در مجالس بحثی که خلیفه ترتیب می‌‌داد تا از موقعیت اجتماعی او بکاهد، حضرت جواد(ع) با آنکه کم سن و سال و جوان بود، ولی همه را مغلوب می‌‌کرد و در همه علوم و فنون، سرآمد بود. مدت امامتش ۱۷ سال بود و در همین مدت، شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد، همچون: محمد بن سنان، فضل بن شاذان، ابن ابی عمیر، علی بن مهزیار، ابو تمام طایی. پس از مأمون، معتصم خلیفه شد و همسر امام را تحریک کرد تا حضرت جواد(ع) را مسموم کند. همسر امام، ام الفضل، به وسوسه او شوهر جوانش را با انگور مسموم به شهادت رساند. حضرت جواد(ع) جوان‌ترین امام شیعه بود و هنگام شهادت ۲۵ سال داشت. روز آخر ذی قعده سال ۲۲۰ هجری، روز شهادت اوست. قبر مطهرش در کاظمین، از شهرهای عراق، زیارتگاه شیعیان است[۱].

مقدمه

مقدمه

فضائل و مناقب

امامت

روزگار امامت

شبهه خردسالی امام

  • امام جواد(ع) نخستین تن از دوازده امام شیعه بود که در خردسالی به امامت رسید. پس از ایشان، امام هادی (ع) و امام مهدی (ع) نیز در خردسالی به امامت رسیدند. برخی این موضوع را به عنوان شبهه مطرح ساخته و کوشیده‌اند مسئله امامت ایشان را به ابهام کشانند. هر چند در تاریخ بشر، کسانی را می‌توان یافت که در کودکی از نبوغ ذاتی فوق العاده‌ای بهره‌مند بوده‌اند و بدین روی، نمی‌توان خردسالی امام (ع) را دلیلی بر رد امامت ایشان به شمار آورد، اما شیعیان دلایلی دیگر نیز بر این افزوده‌اند[۲۹]:
  1. ایمان به خدا مستلزم آن است که آدمی به این نیز ایمان آوَرَد که همه افعال خداوند از روی مصلحت است و باید بی چون و چرا به آن تن در داد. خداوند، قادر و حکیم است و بنابر مصلحت، بنده برگزیده خویش را در خردسالی به امامت رسانده است و این هیچ تناقضی در پی ندارد و امر محالی با خود نمی‌آورد.
  2. بنابر نص قرآن، حضرت عیسی (ع) و یحیی (ع) در خردسالی به نبوت رسیده‌اند[۳۰].
  3. در تاریخ اسلام، نمونه‌هایی در دست است که مسئولیت‌هایی بزرگ و کارهایی سترگ به خردسالان سپرده شده است؛ مانند بیعت امام علی (ع) با پیامبر اسلام (ص) در کودکی، نقش داشتن امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در ماجرای مباهله و نیز گواهی آنان در ماجرای فدک نزد خلیفه اول.
  4. امامت حضرت جواد (ع) در خردسالی، ذهن مسلمانان را برای پذیرفتن امامت حضرت مهدی (ع) و غیبت ایشان در خردسالی آماده ساخت.
  5. چنان که‌ از تاریخ نیز بر می‌آید، امامت حضرت جواد (ع) در خردسالی آزمایشی سخت برای شیعیان بود تا مؤمنان راستین خویش را نشان دهند و به مقامی والاتر رسند. در این ماجرا، برخی کسان- که سست ایمان و مردد بودند- از راه به در رفتند و بازشناخته گشتند[۳۱][۳۲].

شهادت

دوران امامت امام محمد تقی(ع)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۰۳.
  2. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۹۲؛ مفید، محمد بن نعمان، ارشاد، ص۲۹۵؛ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۹۰.
  3. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۹۷؛ نوبختی، ابومحمد حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص۱۰۰.
  4. ↑ مسعودی، علی بن الحسین، اثبات الوصیة، ص۲۰۹.
  5. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۹۲؛ مفید، محمد بن نعمان، ارشاد، ص۳۱۶.
  6. ↑ ضیائی ارزگانی، رحمت الله، امامت امام جواد، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص ۴۲۳-۴۲۴.
  7. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۷۳؛ الانوار البهیة، ۲۲۵.
  8. ↑ فرهنگ شیعه، ص ۱۱۸.
  9. ↑ علل الشرائع‌، ۲/ ۳۶۳.
  10. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۱۸.
  11. ↑ بحارالانوار، ۷۷/ ۱۳۳.
  12. ↑ بحارالانوار، ۵۰/ ۱۰۲ و ۱۰۳.
  13. ↑ زندگانی امام جواد، ۴۴.
  14. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۱۹.
  15. ↑ کافی، ج۲، ص۴۱۳.
  16. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۰۶.
  17. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۷۱.
  18. ↑ الاصول من الکافی‌، ۱/ ۳۲۲؛ عیون اخبار الرضا، ۲/ ۲۴۲.
  19. ↑ اعلام الوری‌، ۳۳۵.
  20. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۱۹.
  21. ↑ اعیان الشیعه‌، ۲/ ۳۲.
  22. ↑ فرهنگ شیعه، ص ۱۱۹.
  23. ↑ مسند الامام الجواد، ۴۳، ۸۸ و ۸۹.
  24. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۱۹.
  25. ↑ سیره چهارده معصوم‌، ۷۹۱.
  26. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ ۲۸۴- ۲۸۲.
  27. ↑ الفصول المهمة، ۲۷۴؛ مسند الامام الجواد، ۵۶؛ مُحَج الدعوات‌، ۵۹.
  28. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۲۰.
  29. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۲۰.
  30. ↑ ﴿قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ﴾؛ سوره مریم؛ آیه ۳۰، ﴿يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا ﴾؛ آیه ۱۲.
  31. ↑ الملل و النحل‌، ۱/ ۱۶۹.
  32. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۲۰-۱۲۱.
  33. ↑ مناقب آل ابی‌طالب/ ۴/ ۴۱۱.
  34. ↑ فرهنگ شیعه، ص۱۲۱.
  35. ↑ بحار الانوار، ج۵، ص۱۰.
  36. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۴۶-۱۴۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=امام_جواد_علیه‌السلام&oldid=359924»