دعا در معارف و سیره امام جواد
مقدمه
امام جواد (ع) چند مناجات را که پدرش از پدرانش، از رسول خدا، از جبرائیل، از جانب خداوند برای وی به ارث گذاشته بودند، به همسرش ام الفضل به عنوان مهریه میدهد:
مناجات اول برای طلب خیر و خوبی
«اللَّهُمَّ إِنَّ خِيَرَتَكَ فِيمَا اسْتَخَرْتُكَ فِيهِ تُنِيلُ الرَّغَائِبَ وَ تُجْزِلُ الْمَوَاهِبَ وَ تُغْنِمُ الْمَطَالِبَ وَ تُطَيِّبُ الْمَكَاسِبَ وَ تَهْدِي إِلَى أَجْمَلِ الْمَذَاهِبِ وَ تَسُوقُ إِلَى أَحْمَدِ الْعَوَاقِبِ وَ تَقِي مَخُوفَ النَّوَائِبِ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ فِيمَا عَزَمَ رَأْيِي عَلَيْهِ وَ قَادَنِي عَقْلِي إِلَيْهِ فَسَهِّلِ اللَّهُمَّ فِيهِ مَا تَوَعَّرَ وَ يَسِّرْ مِنْهُ مَا تَعَسَّرَ وَ اكْفِنِي فِيهِ الْمُهِمَّ وَ ادْفَعْ بِهِ عَنِّي كُلَّ مُلِمٍّ. وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ عَوَاقِبَهُ غُنْماً وَ مَخُوفَهُ سِلْماً وَ بُعْدَهُ قُرْباً وَ جَدْبَهُ خِصْباً- وَ أَرْسِلِ اللَّهُمَّ إِجَابَتِي وَ أَنْجِحْ طَلِبَتِي وَ اقْضِ حَاجَتِي وَ اقْطَعْ عَنِّي عَوَائِقَهَا وَ امْنَعْ عَنِّي بَوَائِقَهَا وَ أَعْطِنِي اللَّهُمَّ لِوَاءَ الظَّفَرِ وَ الْخِيَرَةِ فِيمَا اسْتَخَرْتُكَ وَ وُفُورِ الْمَغْنَمِ فِيمَا دَعَوْتُكَ وَ عَوَائِدِ الْإِفْضَالِ فِيمَا رَجَوْتُكَ. وَ اقْرِنْهُ اللَّهُمَّ بِالنَّجَاحِ وَ خُصَّهُ [حُطَّهُ] بِالصَّلَاحِ وَ أَرِنِي أَسْبَابَ الْخِيَرَةِ فِيهِ وَاضِحَةً وَ أَعْلَامَ غُنْمِهَا لَائِحَةً وَ اشْدُدْ خُنَاقَ تَعْسِيرِهَا وَ انْعَشْ صَرِيخَ تَكْسِيرِهَا. وَ بَيِّنِ اللَّهُمَّ مُلْتَبَسَهَا وَ أَطْلِقْ مُحْتَبَسَهَا وَ مَكِّنْ أُسَّهَا حَتَّى تَكُونَ خِيَرَةً مُقْبِلَةً بِالْغَنَمِ مُزِيلَةً لِلْغُرْمِ عَاجِلَةً لِلنَّفْعِ بَاقِيَةَ الصُّنْعِ إِنَّكَ مَلِيءٌ بِالْمَزِيدِ مُبْتَدِئٌ بِالْجُودِ». خدایا! بهتر چیزی که پسندیدی، در آنچه من از تو در آن طلب خیر کردم، به خواستهها میرساند، و موهبتها را شایان میسازد، و درخواست شدهها را پرسود میکند، و کسبها را پاکیزه مینماید، و به زیباترین روشها هدایت میکند، و به جانب ستودهترین عاقبتها سوق میدهد، و از پیشآمدهای بیمناک حفظ مینماید.
خدایا! من از تو خیر طلب میکنم در آنچه رأیم بر آن مصمم شده و عقلم مرا به سوی آن کشانده است. خدایا! پس آسان گردان آنچه در آن کار دشوار شده است، و هموار کن کاری را که سخت گشته است، و مهم مرا در آن کفایت کن، و از من به واسطه آن هر بلای شدید را دور فرما، پروردگارا، عواقبش را سود، و بیمناکش را سلامت، و دورش را نزدیک، و خشکیاش را رشد و برکت قرار ده، خدایا! اجابت دعایم را برسان، و خواهشم را برآور، و حاجتم را انجام ده، و موانعش را از من قطع کن، و سختیهایش را از من بازدار. و خدایا! به من عطا کن پرچم پیروزی، و بهترین چیزی که در آن از تو خیر خواستم، و کمال بهرهمندی در آنچه خواندمت، و فواید افزونتر در آنچه به تو امید بستم به من عطا کن. خدایا! آن را با کامیابی قرین ساز، و مخصوصش گردان به شایستگی، و در آن اسباب خیرجویی را آشکارا به من بنمایان، و نشانههای بهره را درخشان به من نشان بده، و گلوگیر دشواریاش را ببند، و به خاک افتاده آسان کاریاش را از خاک بردار و خدایا! مشتبهش را روشن کن، و آزاد کن زندانی شدهاش را، و استوار کن پایهاش را تا خیری روی آور با بهره و سود باشد، برطرف کننده بدهی و شتاب ورز به سود و ماندگاری عمل؛ به درستی که تو به افزون بخشی نیرومندی و آغاز کننده بخششی[۱].
مناجات دوم برای توبه و پذیرش پشیمانی
«اللَّهُمَّ إِنَّ الرَّجَاءَ لِسَعَةِ رَحْمَتِكَ أَنْطَقَنِي بِاسْتِقَالَتِكَ وَ الْأَمَلَ لِأَنَاتِكَ وَ رِفْقِكَ شَجَّعَنِي عَلَى طَلَبِ أَمَانِكَ وَ عَفْوِكَ. وَ لِي يَا رَبِّ ذُنُوبٌ قَدْ وَاجَهَتْهَا أَوْجُهُ الِانْتِقَامِ وَ خَطَايَا قَدْ لَاحَظَتْهَا أَعْيُنُ الِاصْطِلَامِ وَ اسْتَوْجَبْتُ بِهَا عَلَى عَدْلِكَ أَلِيمَ الْعَذَابِ وَ اسْتَحْقَقْتُ بِاجْتِرَاحِهَا مُبِيرَ الْعِقَابِ وَ خِفْتُ تَعْوِيقَهَا لِإِجَابَتِي وَ رَدَّهَا إِيَّايَ عَنْ قَضَاءِ حَاجَتِي بِإِبْطَالِهَا لِطَلِبَتِي وَ قَطْعِهَا لِأَسْبَابِ رَغْبَتِي مِنْ أَجْلِ مَا قَدِ انْقَضَّ ظَهْرِي مِنْ ثِقْلِهَا وَ بَهَظَنِي مِنَ الِاسْتِقْلَالِ بِحَمْلِهَا ثُمَّ تَرَاجَعْتُ رَبِّ إِلَى حِلْمِكَ عَنِ الْخَاطِئِينَ وَ عَفْوِكَ عَنِ الْمُذْنِبِينَ وَ رَحْمَتِكَ لِلْعَاصِينَ فَأَقْبَلْتُ بِثِقَتِي مُتَوَكِّلًا عَلَيْكَ طَارِحاً نَفْسِي بَيْنَ يَدَيْكَ شَاكِياً بَثِّي إِلَيْكَ سَائِلًا مَا لَا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْ تَفْرِيجِ الْهَمِّ- وَ لَا أَسْتَحِقُّهُ مِنْ تَنْفِيسِ الْغَمِّ مُسْتَقِيلًا لَكَ إِيَّايَ وَاثِقاً مَوْلَايَ بِكَ اللَّهُمَّ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِالْفَرَجِ وَ تَطَوَّلْ بِسُهُولَةِ الْمَخْرَجِ وَ ادْلُلْنِي بِرَأْفَتِكَ عَلَى سَمْتِ الْمَنْهَجِ وَ أَزْلِقْنِي بِقُدْرَتِكَ عَنِ الطَّرِيقِ الْأَعْوَجِ وَ خَلِّصْنِي مِنْ سِجْنِ الْكَرْبِ بِإِقَالَتِكَ وَ أَطْلِقْ أَسْرِي بِرَحْمَتِكَ وَ طُلْ عَلَيَّ بِرِضْوَانِكَ وَ جُدْ عَلَيَّ بِإِحْسَانِكَ وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي وَ فَرِّجْ كُرْبَتِي وَ ارْحَمْ عَبْرَتِي وَ لَا تَحْجُبْ دَعْوَتِي وَ اشْدُدْ بِالْإِقَالَةِ أَزْرِي وَ قَوِّ بِهَا ظَهْرِي وَ أَصْلِحْ بِهَا أَمْرِي وَ أَطِلْ بِهَا عُمُرِي وَ ارْحَمْنِي يَوْمَ حَشْرِي وَ وَقْتَ نَشْرِي إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ غَفُورٌ رَحِيمٌ».
خدایا! امید به رحمت فراگیرت مرا به درخواست چشم پوشیت گویا کرده است، و آرزوی به بردباری و مدارا نمودنت مرا به خواستن امان و گذشتت دلیر ساخته است. برای من ای پروردگارم، گناهانی است که چهرههای انتقام با آنها روبهرو و خطاهایی است که دیدههای ریشه برکن آنها را زیر نظر گرفته است، به خاطر آنها بر پایه عدالتت مستوجب عذاب دردناک شدهام، و با ارتکاب آنها به کیفر هلاک کننده سزاوار گشتهام، از به تأخیر افتادن اجابت دعایم به خاطر گناهان و مردود شدنم از برآمدن حاجتم ترسیدهام، چه اینکه گناهان خواستهام را از بین میبرند، و اسباب رغبتم را قطع میکنند، از آن رو که از سنگینی گناهان پشتم شکسته و از به تنهایی برداشتن بار آنها گران بارم نموده است، سپس پروردگارا، به بردباریات از خطاکاران و گذشتت از گنهکاران و مهربانیات به عاصیان نظر کردم، پس با اعتماد و توکلم بر تو، به درگاهت روی آوردم؛ در حالی که خود را به آستانت افکندم و عذابم را نزد تو شکایت نمودم، درخواست کننده گشایش اندوهیام که سزاوار آن نیستم و برطرف کردن غمم که مستحق آن نیستم، چشم پوشیات را نسبت به خود خواستارم، به تو ای مولایم مطمئنم. خدایا! به گشایش بر من منت گذار، و به آسان بیرون آمدن از مشکل به من احسان فرما، و به رأفتت مرا به سوی راه راست هدایت نما، و مرا به قدرت از راه کج دور کن، و به گذشتت از زندان گرفتاری رهایی بخش، و به رحمتت اسارتم را به آزادی تبدیل کن، و به خشنودیات به من روی آور، و به احسانت بر من ببخش، و از لغزشم درگذر، و اندوهم را بگشا، و به گریهام رحم کن، و دعایم را در پرده قرار مده، و کمرم را با عذر پذیری محکم ببند، و پشتم را به آن نیرومند ساز، و کارم را به آن اصلاح کن، و عمرم را بدان طولانی کن، و در روز حشر و نشر به من رحم کن، به درستی که تو بخشنده و بزرگوار و آمرزنده و مهربانی[۲].
مناجات سوم برای مسافرت
«اللَّهُمَّ إِنِّي أُرِيدُ سَفَراً فَخِرْ لِي فِيهِ وَ أَوْضِحْ لِي فِيهِ سَبِيلَ الرَّأْيِ وَ فَهِّمْنِيهِ وَ افْتَحْ عَزْمِي بِالاسْتِقَامَةِ وَ اشْمُلْنِي فِي سَفَرِي بِالسَّلَامَةِ وَ أَفِدْنِي جَزِيلَ الْحَظِّ وَ الْكَرَامَةِ وَ اكْلَأْنِي بِحُسْنِ الْحِفْظِ وَ الْحِرَاسَةِ. وَ جَنِّبْنِي اللَّهُمَّ وَعْثَاءَ الْأَسْفَارِ وَ سَهِّلْ لِي حُزُونَةَ الْأَوْعَادِ وَ اطْوِ لِي بِسَاطَ الْمَرَاحِلِ وَ قَرِّبْ مِنِّي بُعْدَ نَأْيِ الْمَنَاهِلِ وَ بَاعِدْنِي فِي الْمَسِيرِ بَيْنَ خُطَى الرَّوَاحِلِ حَتَّى تُقَرِّبَ نِيَاطَ الْبَعِيدِ وَ تُسَهِّلَ وُعُورَ الشَّدِيدِ وَ لَقِّنِي اللَّهُمَّ فِي سَفَرِي نُجْحَ طَائِرِ الْوَاقِيَةِ وَ هَبْنِي فِيهِ غُنْمَ الْعَافِيَةِ وَ خَفِيرَ الِاسْتِقْلَالِ وَ دَلِيلَ مُجَاوَزَةِ الْأَهْوَالِ وَ بَاعِثَ وُفُورِ الْكِفَايَةِ وَ سَانِحَ خَفِيرِ الْوَلَايَةِ وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَّ سَبَبَ عَظِيمِ السِّلْمِ حَاصِلَ الْغُنْمِ. وَ اجْعَلِ اللَّيْلَ عَلَيَّ سِتْراً مِنَ الْآفَاتِ وَ النَّهَارَ مَانِعاً مِنَ الْهَلَكَاتِ وَ اقْطَعْ عَنِّي قِطَعَ لُصُوصِهِ بِقُدْرَتِكَ وَ احْرُسْنِي مِنْ وُحُوشِهِ بِقُوَّتِكَ حَتَّى تَكُونَ السَّلَامَةُ فِيهِ مُصَاحِبَتِي وَ الْعَافِيَةُ فِيهِ مُقَارِنَتِي وَ الْيُمْنُ سَائِقِي وَ الْيُسْرُ مُعَانِقِي وَ الْعُسْرُ مُفَارِقِي وَ الْفَوْزُ مُوَافِقِي وَ الْأَمْنُ مُرَافِقِي إِنَّكَ ذُو الطَّوْلِ وَ الْمَنِّ وَ الْقُوَّةِ وَ الْحَوْلِ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ بِعِبَادِكَ بَصِيرٌ خَبِيرٌ». خدایا! میخواهم سفر کنم، برایم در آن خیر بخواه، و برایم در آن راه تصمیمگیری را روشن کن، و به من بفهمان، و تصمیمم را برایم به استواری بگشا، و در سفرم مرا به تندرستی فراگیر و بهره شایان و کرامت فایدهای ده، و با نیکونگهداری و نگهبانی مرا حفظ کن، و خدایا! از مشقت سفرها برکنارم دار، و هموار کن برایم ناهمواریهای بیابانها را، و درهم پیچ برایم منزلها را، و نزدیک کن به من دوری آبشخورها را، و در مسیر بلند گردان میان گامهای مرکبها را تا دوری راههای دور را نزدیک نمایی، و ناهمواریهای سخت را هموار سازی.
خدایا! در سفرم همای فرخنده کامیابی را تلقینم کن، و به من ببخش در آن بهرههای عافیت را، و حامی استقلال را، و راهنمای گذر کردن از هراسها را، و انگیزنده کمال کفایت را، و فرخنده حامی ولایت را، و خدایا! آن را سبب صلحی بزرگ و بهرهای به دست آمده بگردان، و شب را پوشش من ساز از آفات، و روز را مانع از هلاکتها، و قطع کن از من به قدرت خود گروههای دزدان را، و از جانوران وحشیاش، به نیرؤیت پاسم بدار تا سلامت در سفر همراهم، و عافیت قرینم، و برکت جلودارم، و آسانی هم آغوشم، و سختی دور از جانم، و کامیابی بر وفق مرادم، و امنیت رفیقم باشد. به درستی که تو دارای عطای هموار و احسان و قدرت و نیرویی، و تو بر هر چیز توانا و بر بندگانت بینا وآگاهی[۳].
مناجات چهارم برای درخواست روزی
«اللَّهُمَّ أَرْسِلْ عَلَيَّ سِجَالَ رِزْقِكَ مِدْرَاراً وَ أَمْطِرْ عَلَيَّ سَحَائِبَ إِفْضَالِكَ غِزَاراً وَ أَدِمْ غَيْثَ نَيْلِكَ إِلَيَّ سِجَالًا وَ أَسْبِلْ مَزِيدَ نِعَمِكَ عَلَى خَلَّتِي إِسْبَالًا وَ أَفْقِرْنِي بِجُودِكَ إِلَيْكَ وَ أَغْنِنِي عَمَّنْ يَطْلُبُ مَا لَدَيْكَ وَ دَاوِ دَاءَ فَقْرِي بِدَوَاءِ فَضْلِكَ وَ انْعَشْ صَرْعَةَ عَيْلَتِي بِطَوْلِكَ وَ تَصَدَّقْ عَلَى إِقْلَالِي بِكَثْرَةِ عَطَائِكَ وَ عَلَى اخْتِلَاليِ بِكَرِيمِ حِبَائِكَ- وَ سَهِّلْ رَبِّ سَبِيلَ الرِّزْقِ إِلَيَّ وَ ثَبِّتْ قَوَاعِدَهُ لَدَيَّ وَ بَجِّسْ لِي عُيُونَ سَعَتِهِ بِرَحْمَتِكَ وَ فَجِّرْ أَنْهَارَ رَغَدِ الْعَيْشِ قِبَلِي بِرَأْفَتِكَ وَ أَجْدِبْ أَرْضَ فَقْرِي وَ أَخْصِبْ جَدْبَ ضُرِّي وَ اصْرِفْ عَنِّي فِي الرِّزْقِ الْعَوَائِقَ وَ اقْطَعْ عَنِّي مِنَ الضِّيقِ الْعَلَائِقَ. وَ ارْمِنِي مِنْ سَعَةِ الرِّزْقِ اللَّهُمَّ بِأَخْصَبِ سِهَامِهِ وَ احْبُنِي مِنْ رَغَدِ الْعَيْشِ بِأَكْثَرِ دَوَامِهِ وَ اكْسُنِي اللَّهُمَّ سَرَابِيلَ السَّعَةِ وَ حلابيب [جَلَابِيبَ] الدَّعَةِ. فَإِنِّي يَا رَبِّ مُنْتَظِرٌ لِإِنْعَامِكَ بِحَذْفِ الْمَضِيقِ وَ لِتَطَوُّلِكَ بِقَطْعِ التَّعْوِيقِ وَ لِتَفَضُّلِكَ بِإِزَالَةِ التَّقْتِيرِ وَ لِوُصُولِ حَبْلِي بِكَرَمِكَ بِالتَّيْسِيرِ. وَ أَمْطِرِ اللَّهُمَّ عَلَيَّ سَمَاءَ رِزْقِكَ بِسِجَالِ الدِّيَمِ وَ أَغْنِنِي عَنْ خَلْقِكَ بِعَوَائِدِ النِّعَمِ وَ ارْمِ مَقَاتِلَ الْإِقْتَارِ مِنِّي وَ احْمِلْ كَشْفَ الضُّرِّ عَنِّي عَلَى مَطَايَا الْإِعْجَالِ وَ اضْرِبْ عَنِّي الضِّيقَ بِسَيْفِ الِاسْتِيصَالِ وَ أَتْحِفْنِي رَبِّ مِنْكَ بِسَعَةِ الْإِفْضَالِ وَ امْدُدْنِي بِنُمُوِّ الْأَمْوَالِ وَ احْرُسْنِي مِنْ ضِيقِ الْإِقْلَالِ وَ اقْبِضْ عَنِّي سُوءَ الْجَدْبِ وَ ابْسُطْ لِي بِسَاطَ الْخِصْبِ وَ اسْقِنِي مِنْ مَاءِ رِزْقِكَ غَدَقاً وَ انْهَجْ لِي مِنْ عَمِيمِ بَذْلِكَ طُرُقاً وَ فَاجِئْنِي بِالثَّرْوَةِ وَ الْمَالِ وَ انْعَشْنِي بِهِ مِنَ الْإِقْلَالِ وَ صَبِّحْنِي بِالاسْتِظْهَارِ وَ مَسَّنِي بِالتَّمَكُّنِ مِنَ الْيَسَارِ إِنَّكَ ذُو الطَّوْلِ الْعَظِيمِ وَ الْفَضْلِ الْعَمِيمِ وَ الْمَنِّ الْجَسِيمِ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ».
خدایا! دلوهای روزیات را ریزان به سوی من ارسال فرما، و ابرهای فزون بخشت را فراوان بر من ببار، و باران عطایت را چون سینههای ریزان بر من تداوم بخش، و بریزان فزونی نعمتت را بر ظرف نیازم ریز اندنی کامل، و به حق جودت نیازمندم کن، و از کسی که آنچه را نزد توست میطلبد بینیازم گردان، و درد نداریام را به داروی فضلت درمان کن، و با عطای هموارهات افتادگی نداریام را بلند فرما، و به کثرت عطایت بر تهیدستیام تصدق نما، و به جایزه کریمانهات نیازمندیم را صدقه بده، و پروردگارا، راه روزی را به سوی من هموار کن، و پایههایش را برایم پایدار نما، و چشمههای فراخش را به رحمتت برایم بشکاف، و با رأفتت نهرهای زندگی خوش را از جانب من روان کن، و زمین نداریام را بخشکان، و سرزمین خشک بد حالیام را سرسبز کن، و موانع روزی را از من بگردان، و بندهای فشار و سختی را از من قطع فرما، و خدایا! مرا هدف وسعت رزق قرار ده. خدایا! به پر خیرترین تیرهایش، و مرا از زندگی خوش به بیشتر پایندگیاش مخصوص فرما، و خدایا بپوشان بر من پیراهن فراخی رزق را، و جامههای راحت را. پس من ای پروردگارم در انتظار نعمت بخشیات با رفع تنگدستی، و عطای پیوستهات با قطع به تأخیر افتادن، و تفضلت با از بین بردن سختی معیشت، و پیوستن رشتهام به کرمت با آسان شدن دشواری به سر میبرم، خدایا! بر من آسمان روزیت را به باران فراوان بباران، و از بندگانت به واسطه بهرههای نعمتها بینیازم فرما، و هدف تیر قرار بده اسباب تنگدستیام را، و بار کن برطرف شدن بد حالیام را بر بارکشهای شتاب، و گردن تنگی را از من به شمشیر نابودی بزن، و پروردگارا، به من از جانب خود، به فراخی فزون بخشی تحفه ده، و مرا با افزایش اموال مدد کن، و از سختی فقر پاسم بدار، و بدی قحطی را از من بگیر، و سفره سرسبزی را برایم بگشا، و از آب روزیت آبم ده آبی گوارا، و از بخشش فراگیر خود راهها را برایم روشن کن، و ناگهان ثروت و داراییام بده، و به سبب آن از زمین تنگدستی بلندم کن، و مرا به پشتیبانیات بامدادان برخیزان، و شامگاهان بر بینیازی توانا کن، به درستی که تو دارای عطای پیوسته و عظیم، فضل همهگیر و احسان بزرگی و تو بخشنده و بزرگواری[۴].
مناجات پنجم برای استعاذه و پناه بردن به خدا
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ مُلِمَّاتِ نَوَازِلِ الْبَلَاءِ وَ أَهْوَالِ عَظَائِمِ الضَّرَّاءِ فَأَعِذْنِي رَبِّ مِنْ صَرْعَةِ الْبَأْسَاءِ وَ احْجُبْنِي مِنْ سَطَوَاتِ الْبَلَاءِ وَ نَجِّنِي مِنْ مُفَاجَاةِ النِّقَمِ وَ أَجِرْنِي مِنْ زَوَالِ النِّعَمِ وَ مِنْ زَلَلِ الْقَدَمِ وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ فِي حِيَاطَةِ عِزِّكَ وَ حِفَاظِ حِرْزِكَ مِنْ مُبَاغَتَةِ الدَّوَائِرِ وَ مُعَاجَلَةِ الْبَوَادِرِ. اللَّهُمَّ رَبِّ وَ أَرْضُ الْبَلَاءِ فَاخْسِفْهَا وَ عَرْصَةُ الْمِحَنِ فَارْجُفْهَا وَ شَمْسُ النَّوَائِبِ فَاكْسِفْهَا وَ جِبَالُ السَّوْءِ فَانْسِفْهَا وَ كَرْبُ الدَّهْرِ فَاكْشِفْهَا وَ عَوَائِقُ الْأُمُورِ فَاصْرِفْهَا وَ أَوْرِدْنِي حِيَاضَ السَّلَامَةِ وَ احْمِلْنِي عَلَى مَطَايَا الْكَرَامَةِ وَ اصْحَبْنِي بِإِقَالَةِ الْعَثْرَةِ وَ اشْمَلْنِي بِسَتْرِ الْعَوْرَةِ. وَ جُدْ عَلَيَّ يَا رَبِّ بِآلَائِكَ وَ كَشْفِ بَلَائِكَ وَ دَفْعِ ضَرَّائِكَ وَ ارْفَعْ كَلَاكِلَ عَذَابِكَ وَ اصْرِفْ عَنِّي أَلِيمَ عِقَابِكَ- وَ أَعِذْنِي مِنْ بَوَائِقِ الدُّهُورِ وَ أَنْقِذْنِي مِنْ سُوءِ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ وَ احْرُسْنِي مِنْ جَمِيعِ الْمَحْذُورِ وَ اصْدَعْ صَفَاءَ الْبَلَاءِ عَنْ أَمْرِي وَ اشْلُلْ يَدَهُ عَنِّي مَدَى عُمُرِي إِنَّكَ الرَّبُّ الْمَجِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ». خدایا! از مصائب بلاهای پیش آمده و هراس بدحالیهای بزرگ به تو پناه میآورم، پس پروردگارا، از تباهی تنگدستی پناهم بده، و از حملات بلا محفوظم بدار، و از نقمتهای ناگهانی رهاییام بخش، و از زوال نعمتها و لغزش گامها پناهم ده، و خدایا! قرارم ده در میدان عزتت، و حفاظ نگهداریت از حوادث ناگوار ناگهانی روزگار، و شتابگیری مصائب.
خدایا! پروردگارا، و زمین بلا را فرو بر، و میدان محنتها را سخت بلرزان، و آفتاب حوادث ناگوار را تیره کن، و کوههای بدی را متلاشی گردان، و گرفتاریهای روزگار را برطرف فرما، و موانع کارها را از من بگردان، و مرا به حوضهای سلامت وارد کن، و بر مرکبهای کرامت سوار فرما، و با نادیده گرفتن لغزش همراهم باش، و مرا با پوشاندن عیب فرابگیر، و پروردگارا، به عطاهای برجستهات و برطرف کردن بلایت و دفع پریشان حالیت به من ببخش، و تودههای عذابت را از من دور کن، و کیفر دردناکت را از من بگردان، و از حوادث روزگار پناهم ده، و از بدی سرانجام کارها نجات بخش، و از همه ناملایمات پاسم بدار، و سنگ بلا را از کارم بشکن، و دست بلا را تا پایان عمرم نسبت به من شل کن، به درستی که تو پروردگار بزرگوار، آغازگر و باز گردانندهای و آنچه را بخواهی انجام دهندهای[۵].
مناجات ششم برای پذیرش و درخواست توبه
«اللَّهُمَّ إِنِّي قَصَدْتُ إِلَيْكَ بِإِخْلَاصِ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ وَ تَثْبِيتِ عَقْدٍ صَحِيحٍ وَ دُعَاءِ قَلْبٍ قَرِيحٍ وَ إِعْلَانِ قَوْلٍ صَرِيحٍ. اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنِّي مُخْلَصَ التَّوْبَةِ وَ إِقْبَالَ سَرِيعِ الْأَوْبَةِ وَ مَصَارِعَ تَخَشُّعٍ وَ قَابِلْ رَبِّ تَوْبَتِي بِجَزِيلِ الثَّوَابِ وَ كَرِيمِ الْمَآبِ وَ حَطِّ الْعِقَابِ وَ صَرْفِ الْعَذَابِ وَ غُنْمِ الْإِيَابِ وَ سِتْرِ الْحِجَابِ وَ امْحُ اللَّهُمَّ مَا ثَبَتَ مِنْ ذُنُوبِي وَ اغْسِلْ بِقَبُولِهَا جَمِيعَ عُيُوبِي وَ اجْعَلْهَا جَالِيَةً لِقَلْبِي شَاخِصَةً لِبَصِيرَةِ لُبِّي غَاسِلَةً لِدَرَنِي مُطَهِّرَةً لِنَجَاسَةِ بَدَنِي مُصَحِّحَةً فِيهَا ضَمِيرِي عَاجِلَةً إِلَى الْوَفَاءِ بِهَا بَصِيرَتِي. وَ اقْبَلْ يَا رَبِّ تَوْبَتِي فَإِنَّهَا تَصْدُرُ مِنْ إِخْلَاصِ نِيَّتِي وَ مَحْضٍ مِنْ تَصْحِيحِ بَصِيرَتِي وَ احْتِفَالًا فِي طَوِيَّتِي وَ اجْتِهَاداً فِي نَقَاءِ سَرِيرَتِي وَ تَثْبِيتاً لِإِنَابَتِي مُسَارِعَةً إِلَى أَمْرِكَ بِطَاعَتِي وَ اجْلُ اللَّهُمَّ بِالتَّوْبَةِ عَنِّي ظُلْمَةَ الْإِصْرَارِ وَ امْحُ بِهَا مَا قَدَّمْتُهُ مِنَ الْأَوْزَارِ وَ اكْسُنِي لِبَاسَ التَّقْوَى وَ جَلَابِيبَ الْهُدَى فَقَدْ خَلَعْتُ رِبْقَ الْمَعَاصِي عَنْ جِلْدِي وَ نَزَعْتُ سِرْبَالَ الذُّنُوبِ عَنْ جَسَدِي مُسْتَمْسِكاً رَبِّ بِقُدْرَتِكَ مُسْتَعِيناً عَلَى نَفْسِي بِعِزَّتِكَ مُسْتَوْدِعاً تَوْبَتِي مِنَ النَّكْثِ بِخَفْرَتِكَ مُعْتَصِماً مِنَ الْخِذْلَانِ بِعِصْمَتِكَ مُقَارِناً بِهِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ». خدایا! به اخلاص برای توبه خالصانه و پایداری پیمان راستین و دعای دل ریش و آشکار کردن گفتار صریح آهنگ تو کردهام، خدایا! از من بپذیر توبه بیآلایش، و روی آوردن شتابان بازگشت به سوی خود، و افتادن گاههای کرنش گناه را، و پروردگارا، توبهام را به پاداش شایان، و بازگشتی کریمانه، و فروریختن کیفر، و بازگرداندن عذاب، و بهره بازگشت، و پردهپوشی مقابله کن، و خدایا! آنچه از گناهانم ثبت شده است محو کن، و همه عیوبم را با پذیرش توبه بشوی، و توبهام را جلا دهنده دلم، روشن کننده دیده خردم، شستشو دهنده ناپاکیام، پاک کننده آلودگی تنم، درست کننده نهادم قرار بده، به وسیله آن بصیرتم را به جانب وفا شتابان کن، پروردگارا، قبول کن توبهام را به درستی که بر میآید از خلوص نیتم، و محض درستی بصیرتم، و روشنی همه جانبه اندیشهام و کوشش در نظافت باطنم، و پایدار نمودن بازگشتم، و شتافتن به سوی فرمانت به طاعتم. خدایا! از من به وسیله توبه تاریکی پافشاری بر گناه را دور کن، و به آنچه از بارهای گران پیش انداختم محو گردان، و به من لباس تقوا و جامههای هدایت بپوشان، من به حقیقت بند نافرمانیها را از پوستم برکشیدم، و پیراهن گناهان را از پیکرم برکندم، درحالی که پروردگارا به قدرتت چنگ زنندهام، و به عزتت بر خویشتن کمک خواهم، و به پناهت توبهام را از شکستن ودیعه گذارم، به عصمتت از خوار شدن دست میآویزم، قرین کنم آن را به اینکه نیرو و جنبشی جز از سوی تو نیست[۶].
مناجات هفتم برای طلب حج
«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي الْحَجَّ الَّذِي افْتَرَضْتَهُ عَلَى مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ اجْعَلْ لِي فِيهِ هَادِياً وَ إِلَيْهِ دَلِيلًا وَ قَرِّبْ لِي بُعْدَ الْمَسَالِكِ وَ أَعِنِّي عَلَى تَأْدِيَةِ الْمَنَاسِكِ وَ حَرِّمْ بِإِحْرَامِي عَلَى النَّارِ جَسَدِي وَ زِدْ لِلسَّفَرِ قُوَّتِي وَ جِلْدِي وَ ارْزُقْنِي رَبِّ الْوُقُوفَ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ الْإِفَاضَةَ إِلَيْكَ وَ أَظْفِرْنِي بِالنُّجْحِ بِوَاقِرِ الرِّبْحِ. وَ أَصْدِرْنِي رَبِّ مِنْ مَوْقِفِ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ إِلَى مُزْدَلِفَةِ الْمَشْعَرِ وَ اجْعَلْهَا زُلْفَةً إِلَى رَحْمَتِكَ وَ طَرِيقاً إِلَى جَنَّتِكَ وَ قِفْنِي مَوْقِفَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَ مَقَامَ وُقُوفِ الْإِحْرَامِ وَ أَهِّلْنِي لِتَأْدِيَةِ الْمَنَاسِكِ وَ نَحْرِ الْهَدْيِ التَّوَامِكِ بِدَمٍ يَثُجُّ وَ أَوْدَاجٍ يَمُجُّ وَ إِرَاقَةِ الدِّمَاءِ الْمَسْفُوحَةِ وَ الْهَدَايَا الْمَذْبُوحَةِ وَ فَرْيِ أَوْدَاجِهَا عَلَى مَا أَمَرْتَ وَ التَّنَفُّلِ بِهَا كَمَا وَسِمْتَ. وَ أَحْضِرْنِي اللَّهُمَّ صَلَاةَ الْعِيدِ رَاجِياً لِلْوَعْدِ خَائِفاً مِنَ الْوَعِيدِ حَالِقاً شَعْرَ رَأْسِي وَ مُقَصِّراً وَ مُجْتَهِداً فِي طَاعَتِكَ مُشَمِّراً رَامِياً لِلْجِمَارِ بِسَبْعٍ بَعْدَ سَبْعٍ مِنَ الْأَحْجَارِ وَ أَدْخِلْنِي اللَّهُمَّ عَرْصَةَ بَيْتِكَ وَ عَقْوَتَكَ وَ مَحَلَّ أَمْنِكَ وَ كَعْبَتِكَ وَ مُشَاكِيكَ وَ سُؤَّالِكَ وَ مَحَاوِيجِكَ. وَ جُدْ عَلَيَّ اللَّهُمَّ بِوَافِرِ الْأَجْرِ مِنَ الِانْكِفَاءِ وَ النَّفْرِ وَ اخْتِمِ اللَّهُمَّ مَنَاسِكَ حَجِّي وَ انْقِضَاءِ عَجِّي بِقَبُولٍ مِنْكَ لِي وَ رَأْفَةٍ مِنْكَ بِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
خدایا! حجی که واجب کردی بر هر که بتواند به سوی آن راه یابد نصیب من فرما، و برایم در آن راهنما و به سوی آن دلیلی قرار ده، و دوری راهها را برایم نزدیک کن، و بر انجام اعمال حج یاریام ده، و به احرام بستنم آتش را بر تنم حرام کن، و نیرو و چابکیام را برای سفر زیاد گردان، و پروردگارا، وقوف در برابرت و کوچ کردن به سویت را روزیام کن، و با موفق شدن به سود کامل پیروزمندم نما، و پروردگارا، مرا از جایگاه حج اکبر به تقربگاه مشعر بازگردان، و آن را مایه نزدیکی به رحمتت و راهی به سوی بهشتت قرار ده، و مرا در موقف مشعر الحرام و مقام وقوف احرام متوقف کن، و مرا برای ادای مناسک، و کشتن قربانی فربه به خونی که میجهد، و رگهایی که خون میفشاند، و ریختن خونهای ریختنی و قربانیهای سر بریده، و بریدن رگهای آنان بر پایه آنچه فرمودی و انجام بیشتر بر واجب بر آنها چنانکه مقرر فرمودی شایسته گردان. خدایا! حاضر کن مرا به نماز عید، امیدوار به وعدهات، و هراسان از تهدیدت، با تراشیدن موی سرم، و کوتاه کردن ناخنم و کوشا در طاعتت و آماده برای رمی جمرات به هفت سنگ ریزه پس از هفت سنگ دیگر از همان سنگها. خدایا! مرا به فضای خانه و کویت و جایگاه امن و کعبهات و خاک نشستگان و درخواست کنندگان و نیازمندانت وارد کن، و خدایا! در بازگشتن و کوچ کردن به مزد کامل بر من کرم کن. و خدایا! مناسک حجم را و سپری شدن خروشم را با پذیرش از جانب خود و رأفتت به من ختم کن، ای مهربانترین مهربانان[۷].
مناجات هشتم برای رفع ظلم و ستم
«اللَّهُمَّ إِنَّ ظُلْمَ عِبَادِكَ قَدْ تَمَكَّنَ فِي بِلَادِكَ حَتَّى أَمَاتَ الْعَدْلَ وَ قَطَعَ السُّبُلَ وَ مَحَقَ الْحَقَّ وَ أَبْطَلَ الصِّدْقَ وَ أَخْفَى الْبِرَّ وَ أَظْهَرَ الشَّرَّ وَ أَحْمَدَ التَّقْوَى وَ أَزَالَ الْهُدَى وَ أَزَاحَ الْخَيْرَ وَ أَثْبَتَ الضَّيْرَ وَ أَنْمَى الْفَسَادَ وَ قَوَّى الْعِنَادَ وَ بَسَطَ الْجَوْرَ وَ عَدَى الطَّوْرَ. اللَّهُمَّ يَا رَبِّ لَا يَكْشِفُ ذَلِكَ إِلَّا سُلْطَانُكَ وَ لَا يُجِيرُ مِنْهُ إِلَّا امْتِنَانُكَ. اللَّهُمَّ رَبِّ فَابْتُرِ [فَابْتَزَّ] الظُّلْمَ وَ بُثَّ حِبَالَ الْغَشْمِ وَ أَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْكَرِ وَ أَعِزَّ مَنْ عَنْهُ يَنْزَجِرُ وَ احْصُدْ شَافَةَ أَهْلِ الْجَوْرِ وَ أَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْكَوْرِ. وَ عَجِّلِ اللَّهُمَّ إِلَيْهِمُ الْبَيَاتَ وَ أَنْزِلْ عَلَيْهِمُ الْمَثُلَاتِ وَ أَمِتْ حَيَاةَ الْمُنْكَرِ لِيُؤْمَنَ الْمَخُوفُ وَ يَسْكُنَ الْمَلْهُوفُ وَ يَشْبَعَ الْجَائِعُ- وَ يَحْفَظَ الضَّائِعُ وَ يَأْوَى الطَّرِيدُ وَ يَعُودَ الشَّرِيدُ وَ يُغْنَى الْفَقِيرُ وَ يُجَارَ الْمُسْتَجِيرُ وَ يُوَقَّرَ الْكَبِيرُ وَ يُرْحَمَ الصَّغِيرُ وَ يُعَزَّ الْمَظْلُومُ وَ يُذَلَّ الظَّالِمُ وَ يُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ وَ تَنْفَرِجَ الْغَنَاءُ وَ تَسْكُنَ الدَّهْمَاءُ وَ يَمُوتَ الِاخْتِلَافُ وَ يَعْلُوَ الْعِلْمُ وَ يَشْمَلَ السِّلْمُ وَ يُجْمَعَ الشَّتَاتُ وَ يَقْوَى الْإِيمَانُ وَ يُتْلَى الْقُرْآنُ إِنَّكَ أَنْتَ الدَّيَّانُ الْمُنْعِمُ الْمَنَّانُ». خدایا! همانا ستم بندگانت در سرزمینهایت پایدار شده است تا جایی که عدالت را میرانده، و راهها را بریده، و حق را محو ساخته، و راستی را باطل نموده، و نیکی را پنهان کرده، و شر را پدیدار ساخته، و پرهیزگاری را خاموش کرده، و هدایت را از میان برده، و خیر را از میان برداشته، و زیان را پایدار نموده، و فساد را رشد داده، و لجبازی را تقویت کرده، و ستم را گسترانده و از حد گذرانده است. خدایا! پروردگارا، این حالت را جز قدرت سلطنت تو برطرف نمیکند، و از آن جز احسان تو پناه نمیدهد. خدایا! پروردگارا، ستم را قطع کن، و کوههای زورگویی را در هم کوب، و رونق بازار زشتی را فرو نشان، کسی را که از زشتی جلوگیری میکند عزیز گردان، و بیخ و بن اهل ستم را درو کن، و به آنان لباس کاستی پس از فزونی بپوشان.
خدایا! عذاب شبانه را نسبت به آنان پرشتاب کن، و بر آنان کیفرهای مثال زدنی و عبرتآموز فرود آر، زندگی زشتی را بمیران تا بیمناک ایمنی یابد، و دلسوخته آرام گیرد، و گرسنه سیر شود، و تباه حفظ گردد، و آواره جای گیرد، و گریخته بازگردد، و تهیدست بینیاز گردد، و پناهجو پناهنده شود، و بزرگ مورد احترام قرار گیرد، و کوچک مورد رحمت واقع شود، و ستمدیده عزیز گردد، و ستمکار خوار شود، و غم غمدیده برطرف گردد، و غمها گشوده شود، و آشوبهای تاریک و سیاه آرام گردد، و اختلاف بمیرد، و دانش برتری یابد، و صلح فراگیر شود، و پراکندهها گرد آید، و ایمان نیرومند گردد، و قرآن تلاوت شود، به درستی که تویی جزا بخش، نعمت دهنده و بسیار احسان کننده[۸].
مناجات نهم برای شکر به درگاه خداوند
«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَرَدِّ نَوَازِلِ الْبَلَاءِ وَ تَوَالِي سُبُوغِ النَّعْمَاءِ وَ مُلِمَّاتِ الضَّرَّاءِ وَ كَشْفِ نَوَائِبِ اللَّأْوَاءِ. وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى هَنِيءِ عَطَائِكَ وَ مَحْمُودِ بَلَائِكَ وَ جَلِيلِ آلَائِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى إِحْسَانِكَ الْكَثِيرِ وَ خَيْرِكَ العزير [الْغَزِيرِ] وَ تَكْلِيفِكَ الْيَسِيرِ وَ دَفْعِ الْعَسِيرِ. وَ لَكَ الْحَمْدُ يَا رَبِّ عَلَى تَثْمِيرِكَ قَلِيلَ الشُّكْرِ وَ إِعْطَائِكَ وَافِرَ الْأَجْرِ وَ حَطِّكَ مُثْقِلَ الْوِزْرِ وَ قَبُولِكَ ضِيقَ الْعُذْرِ وَ وَضْعِكَ بَاهِضَ الْإِصْرِ وَ تَسْهِيلِكَ مَوْضِعَ الْوَعْرِ وَ مَنْعِكَ مُفْظِعَ الْأَمْرِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى الْبَلَاءِ الْمَصْرُوفِ وَ وَافِرِ الْمَعْرُوفِ وَ دَفْعِ الْمَخُوفِ وَ إِذْلَالِ الْعَسُوفِ. وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى قِلَّةِ التَّكْلِيفِ وَ كَثْرَةِ التَّخْفِيفِ وَ تَقْوِيَةِ الضَّعِيفِ وَ إِغَاثَةِ اللَّهِيفِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سَعَةِ إِمْهَالِكَ وَ دَوَامِ إِفْضَالِكَ وَ صَرْفِ إِمْحَالِكَ وَ حَمِيدِ أَفْعَالِكَ وَ تَوَالِي نَوَالِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى تَأْخِيرِ مُعَاجَلَةِ الْعِقَابِ وَ تَرْكِ مُغَافَصَةِ الْعَذَابِ وَ تَسْهِيلِ طَرِيقِ الْمَآبِ وَ إِنْزَالِ غَيْثِ السَّحَابِ». خدایا! تو را سپاس بر دفع مصیبتهای فرود آمده، و پیش آمدهای سخت، و برطرف کردن دشواریهای معیشت، و پی در پی بودن نعمتهای بسیار، و تو را سپاس بر گوارایی عطایت، و ستودگی بلایت، و نعمتهای بزرگت، و تو را سپاس بر احسان بسیارت، و خیر ریزانت، و تکلیف آسانت، و دفع دشواریات. و تو را سپاس بر رشد دادنت سپاس اندک را، و اعطا کردنت مزدی کامل را، و فرو ریختنت بار سنگین گناه را، و پذیرفتنت عذربیجا را، و از دوش نهادنت بار گران تکلیف را، و هموار کردنت جایگاه ناهموار را، و بازداشتنت از کار بسیار زشت، و تو را سپاس بر بلای بازگردانده شده، و خوبی فراوان، و دور ساختن امور ترسناک، و رام کردن سخت ستمکار.
و تو را سپاس بر کمی تکلیف، و بسیاری تخفیف، و توان دهی ناتوان، و فریادرسی اندوهگین، و تو را سپاس بر فراخی مهلت دادنت، و دوام فزون بخشیات، و بازگرداندن کیفرت، و ستودگی کارهایت، و پیاپی بودن عطایت، و تو را سپاس بر به تأخیر افکندن شتاب در عقاب، و ترک غافلگیری در عذاب، و هموار کردن راه توبه، و فرود آوردن باران ابر، به درستی که تویی بسیار احسان کننده و پربخشش[۹].
مناجات دهم برای درخواست حاجات
«اللَّهُمَّ جَدِيرٌ مَنْ أَمَرْتَهُ بِالدُّعَاءِ أَنْ يَدْعُوَكَ وَ مَنْ وَعَدْتَهُ بِالْإِجَابَةِ أَنْ يَرْجُوَكَ وَ لِيَ اللَّهُمَّ حَاجَةٌ قَدْ عَجَزَتْ عَنْهَا حِيلَتِي وَ كَلَّتْ فِيهَا طَاقَتِي وَ ضَعُفَ عَنْ مَرَامِهَا قُوَّتِي وَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِيَ الْأَمَّارَةُ بِالسُّوْءِ وَ عَدُوِّيَ الْغَرُورُ الَّذِي أَنَا مِنْهُ مَبْلُوٌّ [مُبْتَلًى] أَنْ أَرْغَبَ إِلَيْكَ فِيهَا. اللَّهُمَّ وَ أَنْجِحْهَا بِأَيْمَنِ النَّجَاحِ وَ اهْدِهَا سَبِيلَ الْفَلَاحِ وَ اشْرَحْ بِالرَّجَاء لِإِسْعَافِكَ صَدْرِي وَ يَسِّرْ فِي أَسْبَابِ الْخَيْرِ أَمْرِي وَ صَوِّرْ إِلَيَّ الْفَوْزَ بِبُلُوغِ مَا رَجَوْتُهُ بِالْوُصُولِ إِلَى مَا أَمَّلْتُهُ. وَ وَفِّقْنِي اللَّهُمَّ فِي قَضَاءِ حَاجَتِي بِبُلُوغِ أُمْنِيَّتِي وَ تَصْدِيقِ رَغْبَتِي وَ أَعِذْنِي اللَّهُمَّ بِكَرَمِكَ مِنَ الْخَيْبَةِ وَ الْقُنُوطِ وَ الْأَنَاةِ وَ التَّثْبِيطِ. اللَّهُمَّ إِنَّكَ مَلِيءٌ بِالْمَنَائِحِ الْجَزِيلَةِ وَفِيٌّ بِهَا وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ بِعِبَادِكَ خَبِيرٌ بَصِيرٌ». خدایا! سزاوار است کسی که فرمان دعا به او دادی که تو را بخواند، و کسی که وعده اجابت به او دادی که به تو امید بندد. خدایا! برایم حاجتی است که چارهام از آن ناتوان شده، و طاقتم در آن وامانده، و از طلبش نیرویم سست گشته است، نفس اماره به بدی، دشمن فریبایی که من از او در بلایم، از اینکه در حاجتم به سوی تو میل کنم مرا میفریبد، خدایا! آن را، به مبارکترین روا کردن برآور، و به راه رستگاری هدایتش کن، و باز کن به امید یاریت سینهام را، و آسان کن در اسباب خیر کارم را و برایم رستگاری را نقش بند به رسیدن آنچه به آن امید بستم با پیوستن به آنچه آن را آرزو نمودم، و خدایا! موفقم بدار در برآوردن حاجتم با رسیدن به آرزویم، و درست در آمدن اشتیاقم، و خدایا! پناهم ده به کرامتت از ناامیدی و یأس و تنبلی و باز آمدن از کار. خدایا! تو توانا بر عنایت عطاهای بسیاری، وفا کننده به آنها و تو بر هر چیز توانا و بر بندگانت آگاه و بینایی[۱۰].[۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۶۴.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۶۴.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۶۶.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۶۷.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۶۹.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۷۰.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۷۱.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۷۳.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۷۴.
- ↑ مهج الدعوات، ص۳۰۹؛ دعوات راوندی، ص۵۸، ح۱۴۷؛ مصباح کفعمی، ص۵۱۸؛ بلد الامین، ص۱۶۱؛ بحارالأنوار، ج۵۰، ص۷۳، ح۲؛ ج۹۱، ص۱۱۳، ح۱۷؛ ج۹۲، ص۱۶۴، ضمن ح۱۷؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۱۳۲، ح۹۲۳۲، و ص۵۸، ح۹۰۶۶.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۳۷۵.