بحث:آیاتی که مخالفان علم غیب غیر خدا به آنها استدلال می‌کنند کدام‌اند؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

فعلا در بحث بماند

در پایان نامه علم غیب در روایات

در اين دسته از آيات موضوعاتي كه علم غيب در آنها نفي شده است موضوعاتي خاصي از قبيل سرگذشت ملائكه و سرانجام كار مردم و چيز هاي ديگري از اين قبيل است گرچه در برخي موارد مطلق علم غيب هم نفي شده است. قل لا اقول لكم عندي خزائن الله ولا اعلم الغيب1 بگو به شما نمي گويم خزائن خدا نزد من است و غيب نمي دانم همين مضمون در آيه 31 سوره هود هم ذكر شده است. وان ادري لعله فتنه لكم ومتاع الي حين2 نمي دانم شايد آزمايشي نسبت به شما و بهره اي تا زمان معين باشد ولو كنت اعلم الغيب لاستكثرت من الخير3 اگر غيب مي دانستم هر آينه خيري زيادي به‌دست مي آوردم قال ربي اني اعوذ بك ان اسئلك ما ليس لي به علم4 گفت پرودگار من پناه مي برم به تو ازينكه چيزي كه به آن علم ندارم از تو بخواهم ما كان لي من علم باالملاء الاعلي اذ يختصمون5 براي من نسبت به ملا اعلي وقتي كه باهم مخاصمه مي كردند آگاهي نبود. قال وما علمی بما كانو يعملون6 گفت چگونه بود آگاهي من نسبت به آنچه انجام مي دا دند.

قل ماكنت بدعا من الرسل وما ادري ما يفعل بي ولا بكم1 بگو من پيامبر نو ظهور و بر خلاف پيامبران ديگر نيستم و نمي دانم نسبت به من و شما چه پيش خواهد آمد. يوم يجمع الله الرسل فيقول ماذا جئتم قلو لا علم لنا انك انت علام الغيوب2 روزي كه خداوند پيامبران را جمع مي كند پس مي گويد چه چيز پاسخ داده شديد؟ آنا مي گويد ما را هيچ علمي نيست تنها تو بسيار داننده غيب ها هستي.

دو پاسخ اجمالي

پيش از بررسي مفصل آيات مذكور دو پاسخ اجمالي را مي توان ارائه نمود:

  • نخست اينكه در برابر اينگونه آيات، آياتي وجود دارد كه تعليم علم غيب به پيامبران را صريحا اعلام مي دارد بنا براين آيات نافيه در واقع همان علم غيب ذاتي و استقلالي را از غير خدا نفي مي كند، و آياتي مثبته علمي را كه توسط تعليم الهي انجام مي گيرد اثبات مي نمايد.
  • دوم اينكه با توجه به افكار زمان جاهليت در مورد پيامبران كه معتقدبودند پيامبران بايد از آگاهي و علم مافوق بشري بر خور دار بوده و داراي تواناي ها و قدرت فوق العاده باشند و كار هاي خارق العاده و شگفت آور انجام دهند ؛ نبايد مثل ديگران راه بروند ، غذا بخورند وبا آنان نشست و. بر خواست داشته باشند، چنانچه نمونه هاي از اين عقائد در آيات 7و8 سوره فرقان و آيات 90.14 اسراء ذكر شده است.

با توجه به اين باور هاي خرافي بيم آن مي رفت كه اگر پيامبران با همين گونه افكار پذيرفته ميشدند در نتيجه پيامبران به عنوان معبود مورد پرستش و عبادت قرار مي گرفتند. از اين نظر برخي آيات مذكور در سركوبي اين افكار جاهليت نازل شده است. و آياتي علم غيب ،آ گاهي توسط وحي و تعليم الهي را هرگز نفي نمي كند زیرا اصولا ادعاي نبوت همراه با ادعاي علم غيب و آگاهي از وحي است ، معني ندارد پيامبري ادعاي رسالت بكند و سپس بطور كلي علم غيب را نفي نمايد.

صفحه 22


دسته نخست: آیاتی که به صراحت علم غیب غیر خدا را نفی کرده است:
  1. آیه ۳۱ سوره هود: ﴿﴿وَلاَ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلاَ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ[۱]
  2. آیه ۶۵ سوره نمل : ﴿﴿قُل لّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ[۲]
  3. آیه ۱۸۸ سوره اعراف: ﴿﴿قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللَّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ[۳]
  4. آیه ۵۰ سوره انعام: ﴿﴿قُل لاَّ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ[۴]

دسته دوم: آیاتی که به صراحت مصداقی از مصادیق علم غیب را از غیر خدا نفی کرده است:
  1. آیه ۹ سوره احقاف: ﴿﴿قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنْ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلاَّ نَذِيرٌ مُّبِينٌ[۵]
  2. آیه ۲۵ سوره جن: ﴿﴿قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا[۶]
  3. آیه ۴۶ سوره هود: ﴿﴿قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ[۷]
  4. آیه ۶۹ سوره ص: ﴿﴿مَا كَانَ لِي مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الأَعْلَى إِذْ يَخْتَصِمُونَ[۸]
  5. آیه ۶۹ سوره هود: ﴿﴿وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُواْ سَلامًا قَالَ سَلامٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ[۹]
  6. آیه ۱۱۱ سوره انبیا: ﴿﴿وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ[۱۰]
  7. آیه ۱۱۲ سوره شعرا: ﴿﴿قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ[۱۱]
  8. آیه ۳ سوره عبس: ﴿﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى[۱۲]
  9. آیه ۸ سوره مطففین: ﴿﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ[۱۳]
  10. آیه ۱۹ سوره مطففین: ﴿﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ[۱۴]
  11. آیه ۱۰۱ سوره توبه: ﴿﴿وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ[۱۵]
  12. آیه ۱۸۷ سوره اعراف: ﴿﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ[۱۶]
  13. آیه ۲۲ سوره نمل: ﴿﴿أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ[۱۷]
دسته سوم: آیاتی که به صراحت مطلق علم را از غیر خدا نفی کرده است:

دسته چهارم: آیاتی که به صراحت مصداقی از مصادیق علم غیب را در خدا منحصر کرده است:
  1. آیه ۶۳ سوره احزاب: ﴿﴿يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا[۲۱]
  2. آیه ۳۴ سوره لقمان: ﴿﴿إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ[۲۲]
  3. آیه ۴۷ سوره فصلت: ﴿﴿إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ[۲۳]
  4. آیه ۸۵ سوره زخرف: ﴿﴿وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ[۲۴]
  5. آیه ۳۱ سوره مدثر: ﴿﴿وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلاَّ هُوَ[۲۵]
  6. آیه ۹ سوره ابراهیم: ﴿﴿وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللَّهُ[۲۶]
  7. آیه ۹۹ سوره مائده: ﴿﴿وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ[۲۷]
  8. آیه ۸ سوره رعد: ﴿﴿اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِيضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ وَكُلُّ شَيْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ[۲۸]
دسته پنجم: آیاتی که به صراحت علم غیب را در خدا منحصر کرده است:
  1. آیه ۱۱۶ سوره مائده: ﴿﴿إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ[۲۹]

دسته ششم: آیاتی که به صراحت مطلق علم را در خدا منحصر کرده است:
دسته هفتم: آیاتی که ادعا می شود علم غیب را در خدا منحصر کرده است:
  1. آیه ۲۰ سوره یونس: ﴿﴿وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ[۳۲]
  2. آیه ۹۴ سوره توبه: ﴿﴿ يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [۳۳]
  3. آیه ۱۰۵ سوره توبه: ﴿﴿وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ[۳۴]
  4. آیه ۸ سوره جمعه: ﴿﴿قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ[۳۵]
  5. آیه ۷۷ سوره نحل: ﴿﴿وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ[۳۶]
  6. آیه ۳۳ سوره بقره: ﴿﴿قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ[۳۷]
  7. آیه ۳۸ سوره فاطر: ﴿﴿إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ[۳۸]
  8. آیه ۲۶ سوره کهف: ﴿﴿قُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا لَهُ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَبْصِرْ بِهِ وَأَسْمِعْ مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا[۳۹]
  9. آیه ۱۲۳ سوره هود: ﴿﴿وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ[۴۰]
  10. آیه ۷ سوره آل عمران: ﴿﴿وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا[۴۱]
  11. آیه ۵۹ سوره انعام: ﴿﴿وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ[۴۲]
  12. آیه ۴۶ سوره زمر: ﴿﴿قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ[۴۳]
  13. آیه ۶ سوره سجده : ﴿﴿ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ[۴۴]
  14. آیه ۲۲ سوره حشر : ﴿﴿ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ[۴۵]
  15. آیه ۱۱۰ سوره کهف و آیه ۶ سوره فصلت: ﴿﴿قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ[۴۶]
  1. «و من به شما نمی‌گویم که گنجینه‌های خداوند نزد من است؛ و غیب نمی‌دانم، و نمی‌گویم که من فرشته‌ام و درباره کسانی که در چشم شما خوارند نمی‌گویم که خداوند هیچ‌گاه به آنان خیری نمی‌رساند، خداوند از درون آنان آگاه‌تر است (اگر جز این بگویم) در آن صورت از ستمگران خواهم بود».
  2. «بگو: جز خداوند کسی در آسمان‌ها و زمین غیب را نمی‌داند و درنمی‌یابند که چه هنگام برانگیخته خواهند شد».
  3. «بگو من برای خود سود و زیانی در دست ندارم جز آنچه خداوند بخواهد و اگر غیب می‌دانستم خیر بسیار می‌یافتم و (هیچ) بلا به من نمی‌رسید؛ من جز بیم‌دهنده و مژده‌آور برای گروهی که ایمان می‌آورند نیستم».
  4. «بگو: من به شما نمی‌گویم که گنجینه‌های خداوند نزد من است و غیب نمی‌دانم و به شما نمی‌گویم که من فرشته‌ام؛ جز از آنچه به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم؛ بگو: آیا نابینا و بینا برابر است پس آیا نمی‌اندیشید؟»
  5. «بگو من در میان پیامبران، نوپدید نیستم و نمی‌دانم با من و شما چه خواهند کرد، جز از آنچه به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم و من جز بیم‌دهنده‌ای آشکار نیستم».
  6. «بگو: نمی‌دانم آیا آنچه به شما وعده می‌دهند نزدیک است یا پروردگارم برای آن زمانی دراز می‌نهد؟».
  7. «فرمود: ای نوح! او از خاندان تو نیست، بی‌گمان او کرداری ناشایسته است پس چیزی را که نمی‌دانی از من مخواه، من تو را اندرز می‌دهم که مبادا از نادانان باشی».
  8. «مرا دانشی به گروه (فرشتگان) فراتر نیست، هنگامی که هم‌ستیزی می‌کردند».
  9. «و به یقین، فرشتگان ما برای ابراهیم مژده آوردند، گفتند: درود بر تو گفت: درود (بر شما)! دیری نپایید که (ابراهیم) گوساله‌ای بریان آورد».
  10. «بی‌گمان این تویی که بسیار داننده نهان‌هایی».
  11. «(نوح) گفت: و مرا از آنچه آنان می‌کردند چه آگاهی است؟».
  12. «و تو چه دانی، بسا او پاکیزگی یابد».
  13. « و تو چه دانی که "سجّین" چیست؟».
  14. «و تو چه دانی که "علّیین" چیست؟».
  15. «و از پیرامونیان شما از تازیان بیابان‌نشین و از اهل مدینه منافقانی هستند که به دورویی خو کرده‌اند؛ تو آنان را نمی‌شناسی ما آنها را می‌شناسیم؛ به زودی آنان را دوبار عذاب خواهیم کرد سپس به سوی عذابی سترگ برده می‌شوند».
  16. «از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟ بگو: دانش آن، تنها نزد پروردگار من است؛ هیچ کس جز او در زمان آن از آن پرده بر نمی‌دارد؛ (بار آن) در آسمان‌ها و زمین، سنگین است، جز ناگهان به سراغتان نمی‌آید؛ از تو می‌پرسند گویی تو از آن نیک آگاهی بگو: دانش آن، تنها نزد خداوند است اما بیشتر مردم نمی‌دانند».
  17. «من به چیزی دست یافتم که تو نیافته‌ای و برای تو از (سرزمین) سبا خبر بی‌گمانی آورده‌ام»
  18. «روزی که خداوند پیامبران را گرد می‌آورد و می‌فرماید که به (دعوت) شما چه پاسخ داده شد؟ می‌گویند: ما را هیچ دانشی نیست، بی‌گمان این تویی که بسیار داننده نهان‌هایی».
  19. « گفت: پروردگارا! من از اینکه چیزی از تو بخواهم که بدان دانشی ندارم به تو پناه می‌برم».
  20. «و آنچه تو را بدان دانشی نیست، پی مگیر که از گوش و چشم و دل، هر یک، خواهند پرسید».
  21. «مردم از تو از رستخیز می‌پرسند، بگو دانش آن تنها نزد خداوند است و تو چه می‌دانی شاید رستخیز نزدیک باشد».
  22. « بی‌گمان، تنها خداوند است که دانش رستخیز نزد اوست و او باران را فرو می‌فرستد و از آنچه در زهدان‌هاست آگاه است و هیچ کس نمی‌داند فردا چه به دست خواهد آورد و هیچ کس نمی‌داند در کدام سرزمین خواهد مرد؛ بی‌گمان خداوند دانایی آگاه است».
  23. «دانش رستخیز بدو بازگردانده می‌شود».
  24. «و دانش رستخیز، تنها نزد اوست و به سوی او بازگردانده می‌شوید».
  25. «و سپاه پروردگارت را کسی جز او نمی‌داند».
  26. «کسان پس از ایشان که جز خداوند کسی آنان را نمی‌شناسد».
  27. «و خداوند آنچه را آشکار می‌دارید و آنچه را نهان می‌کنید می‌داند».
  28. «و خداوند می‌داند که هر مادینه چه در شکم دارد و بچّه‌دان‌ها چه می‌کاهند و چه می‌افزایند و هر چیز نزد او اندازه‌ای دارد».
  29. «بی‌گمان این تویی که بسیار داننده نهان‌هایی».
  30. «بگو: دانش (آن) نزد خداوند است و من تنها بیم‌دهنده‌ای آشکارم».
  31. «گفت: این را تنها خداوند می‌داند و من آنچه را که بدان فرستاده شده‌ام به شما می‌رسانم».
  32. «و می‌گویند: چرا نشانه‌ای (دلخواه ما) از سوی پروردگارش برای او فرو فرستاده نشده است؟ بگو که غیب، تنها از آن خداوند است پس چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم».
  33. «چون نزد آنان باز گردید، برای شما عذر می‌آورند؛ بگو عذر نیاورید که هرگز باورتان نخواهیم داشت؛ خداوند ما را از اخبار شما آگاه کرده است و به زودی خداوند و پیامبرش کردار شما را خواهند دید سپس به سوی دانای پنهان و آشکار برگردانده می‌شوید آنگاه او شما را از آنچه انجام می‌دادید آگاه می‌گرداند».
  34. «و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید و به سوی داننده پنهان و آشکار بازگردانده خواهید شد و او شما را از آنچه انجام می‌داده‌اید آگاه خواهد ساخت».
  35. « بگو: مرگی که از آن می‌گریزید بی‌گمان با شما دیدار خواهد کرد، آنگاه به سوی دانای پنهان و آشکار بازگردانده می‌شوید و شما را از آنچه می‌کردید آگاه می‌کنند».
  36. «و نهان آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است و کار رستخیز جز یک چشم بر هم زدن نیست یا خود کوتاه‌تر است؛ بی‌گمان خداوند بر هر کاری تواناست».
  37. «فرمود: ای آدم! آنان را از نام‌های اینان آگاه ساز! و چون آنان را از نام‌های اینان آگاهانید فرمود: آیا به شما نگفته بودم که من نهان آسمان‌ها و زمین را می‌دانم و از آنچه آشکار می‌کنید و پوشیده می‌داشتید آگاهم؟».
  38. « بی‌گمان خداوند دانای نهان آسمان‌ها و زمین است؛ او به اندیشه‌ها داناست».
  39. «بگو: خداوند بر آن اندازه که درنگ کردند داناتر است، نهان آسمان‌ها و زمین از آن اوست؛ چه بینا و چه شنواست! آنان را جز او سروری نیست و هیچ کس را در فرمانروایی خویش شریک نمی‌گرداند».
  40. «و نهان آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است و همه کارها بدو باز گردانده می‌شود پس او را بپرست و بر او توکل کن و پروردگارت از آنچه انجام می‌دهید غافل نیست».
  41. «در حالی که تأویل آن را جز خداوند نمی‌داند و استواران در دانش، می‌گویند: ما بدان ایمان داریم، تمام آن از نزد پروردگار ماست».
  42. «و کلیدهای (چیزهای) نهان نزد اوست؛ (هیچ کس) جز او آنها را نمی‌داند؛ و او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر که او آن را می‌داند و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و هیچ تر و خشکی نیست جز آنکه در کتابی روشن آمده است».
  43. «بگو خداوندگارا! ای پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین! دانای پنهان و آشکار! تویی که میان بندگانت در آنچه اختلاف می‌ورزیدند داوری می‌کنی».
  44. «او دانای پنهان و آشکار، پیروز بخشاینده است».
  45. «اوست خداوندی که خدایی جز او نیست، داننده پنهان و آشکار است، او بخشنده بخشاینده است».
  46. «بگو: جز این نیست که من هم بشری چون شمایم (جز اینکه) به من وحی می‌شود».