خاتم‌بخشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = امام علی
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  = خاتم‌بخشی
| مداخل مرتبط = [[خاتم‌بخشی در قرآن]] - [[خاتم‌بخشی در حدیث]] - [[خاتم‌بخشی در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = خاتم‌بخشی (پرسش)
| پرسش مرتبط  =
}}
}}
== مقدمه ==
«[[انفاق انگشتر]]» در حال [[نماز]] به [[فقیر]] که از سوی [[امام علی]] {{ع}} انجام گرفت، نزول [[آیه ولایت]] را درپی داشت: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>. روز ۲۴ ذی‌حجّه، [[فقیری]] به [[مسجد پیامبر]] آمده، [[تقاضای کمک]] کرد. کسی کمک نکرد. علی {{ع}} که در حال نماز بود، به او اشاره کرد، وی جلو آمد و انگشتر را از دست [[امیر المؤمنین]] بیرون آورد.


==مقدمه==
آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از [[خدا]] و [[رسول]]، کسی را [[ولیّ]] و [[سرپرست مؤمنان]] معرفی کرد که نماز می‌خواند و در حال [[رکوع]]، [[زکات]] و [[صدقه]] می‌دهد<ref>الغدیر، ج ۲ ص۵۲</ref>. مصداق این [[آیه]] کسی جز علی {{ع}} نبود. راویان متعدد این داستان، نزول [[آیۀ ولایت]] را در [[شأن]] انفاق حضرت علی {{ع}} ذکر کرده‌اند. نزول آیه و [[ستایش]] از این انفاق، نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر، بلکه به خاطر [[اخلاص]] آن حضرت در انفاق بود. این حادثه علاوه بر آنکه [[فضیلت]] مهمّی از [[فضایل علی]] {{ع}} را بیان کرده، [[سبب نزول]] یکی از روشن‌ترین [[آیات مربوط به امامت و ولایت]] شد که پیوسته به آن استشهاد شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۳۹.</ref>.
"انفاق انگشتر" در حال [[نماز]] به [[فقیر]] که از سوی [[امام علی]]{{ع}} انجام گرفت، نزول [[آیه ولایت]] را درپی داشت: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>. روز ۲۴ ذی‌حجّه، فقیری به [[مسجد]] [[پیامبر]] آمده، تقاضای کمک کرد. کسی کمک نکرد. [[امام علی|علی]]{{ع}} که در حال [[نماز]] بود، به او اشاره کرد، وی جلو آمد و انگشتر را از دست [[امام علی|امیر المؤمنین]] بیرون آورد.
 
آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از [[خدا]] و [[رسول]]، کسی را [[ولیّ]] و سرپرست مؤمنان معرفی کرد که [[نماز]] می‌خواند و در حال [[رکوع]]، [[زکات]] و [[صدقه]] می‌دهد<ref>الغدیر، ج ۲ ص ۵۲</ref>. مصداق این [[آیه]] کسی جز [[امام علی|علی]]{{ع}} نبود. راویان متعدد این داستان، نزول [[آیۀ ولایت]] را در [[شأن]] [[انفاق]] [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}}ذکر کرده‌اند. نزول [[آیه]] و [[ستایش]] از این [[انفاق]]، نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر، بلکه به خاطر [[اخلاص]] آن حضرت در [[انفاق]] بود. این حادثه علاوه بر آنکه [[فضیلت]] مهمّی از [[فضایل]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را بیان کرده، [[سبب نزول]] یکی از روشن‌ترین [[آیات]] مربوط به [[امامت]] و [[ولایت]] شد که پیوسته به آن استشهاد شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۳۹.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[آیه ولایت]]
* [[آیه ولایت]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
خط ۱۹: خط ۱۷:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۵: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{فضائل امام علی}}
{{امام علی}}
{{امام علی}}
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:خاتم‌بخشی]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۰

مقدمه

«انفاق انگشتر» در حال نماز به فقیر که از سوی امام علی S انجام گرفت، نزول آیه ولایت را درپی داشت: إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ[۱]. روز ۲۴ ذی‌حجّه، فقیری به مسجد پیامبر آمده، تقاضای کمک کرد. کسی کمک نکرد. علی S که در حال نماز بود، به او اشاره کرد، وی جلو آمد و انگشتر را از دست امیر المؤمنین بیرون آورد.

آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از خدا و رسول، کسی را ولیّ و سرپرست مؤمنان معرفی کرد که نماز می‌خواند و در حال رکوع، زکات و صدقه می‌دهد[۲]. مصداق این آیه کسی جز علی S نبود. راویان متعدد این داستان، نزول آیۀ ولایت را در شأن انفاق حضرت علی S ذکر کرده‌اند. نزول آیه و ستایش از این انفاق، نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر، بلکه به خاطر اخلاص آن حضرت در انفاق بود. این حادثه علاوه بر آنکه فضیلت مهمّی از فضایل علی S را بیان کرده، سبب نزول یکی از روشن‌ترین آیات مربوط به امامت و ولایت شد که پیوسته به آن استشهاد شده است[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سوره مائده، آیه ۵۵.
  2. الغدیر، ج ۲ ص۵۲
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۳۹.