یمانی که قیامش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
خط ۱۷۱: خط ۱۷۱:
{{پایان}}
{{پایان}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۱۱

الگو:پاسخ جامع مهدویت بالا

یمانی که قیامش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی / قیام یمانی
مدخل اصلییمانی

از علائم و نشانه‌های ظهور، قیام یمانی است. یمانی یعنی کسی که اهل یمن و منسوب به آنجا باشد. در روایات به اسم او اشاره‌ای نشده است اما پرچم او را «رَايَةُ هُدًى» یعنی پرچم هدایت نامیده‌اند.

در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به اين پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ جامع اجمالی

* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
محمدی ری‌شهری قزوینی فاضل لنکرانی موسوی‌نسب زهادت علی‌زاده آیتی سلیمیان
حسنی محمدی اشتهاردی اسماعیلی مهدی‌پور رمضانیان باقری‌زاده اشعری تونه‌ای نویسندگان کتاب آفتاب مهر

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  


منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. ر.ک. باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص ۸۵ و ۸۶؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص ؟؟؟
  2. ر.ک. نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۱ ص ۲۲۳
  3. ر.ک. نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۱ ص ۲۲۳
  4. ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۷، ص ۴۴۴–۴۴۵؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲ ص ۵۴ و ۵۵؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ص ۲۶۶؛ درسنامه مهدویت، ج ۳ ص ۱۲۹؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۹- ۵۱؛ نویسندگان کتاب چشم به راه مهدی، ص ۲۸۰ ـ ۲۸۱؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص 337 ـ 338
  5. بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۳۲: «"وَ لَیسَ فِی الرَایاتِ أَهْدَی مِنْ رَایةِ الْیمَانِی، هِی رَایةُ هُدًی لِأَنَهُ یدْعُو إِلَی صَاحِبِکمْ"»
  6. ر.ک: فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۹.
  7. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۷۱ ـ ۷۲
  8. بشارة الإسلام، ص ۱۷۵؛ شبلنجی، نور الأبصار، ص ۱۷۲
  9. ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة نعمانی، ص ۱۶۳، مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ۵۲ ، ص ۷۵؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص 784
  10. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۷۱ ـ ۷۲
  11. حافظ برسی، رجب بن محمد، مشارق انوار الیقین، ص ۲۰۰
  12. عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، ج ۶، ص ۳۹۷
  13. عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، ج ۱۳، ص ۶۷
  14. مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الأشراف، ص ۲۷۱
  15. ر.ک: ص ۱۷۳ (همزمانی قیام یمانی و شورش سفیانی).
  16. ر.ک: ص ۱۷۱ (مبدأ قیام یمانی).
  17. ر.ک: ص ۱۷۵ (یمانی، راه‌یافته‌تر است).
  18. ر.ک: ص ۱۶۹ (خروج یمانی حتمی است).
  19. کتاب الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳، الإرشاد، ج ۲، ص ۳۷۵.
  20. الهدایة الکبری، ص ۴۰۲، مختصر بصائر الدرجات، ص ۱۸۸، بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۱۴.
  21. م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج۷، ص۴۴۴، ۴۴۵.
  22. «" خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ وَ الْخُرَاسَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ وَ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ وَ نِظَامٍ كَنِظَامِ الْخَرَزِ يَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَيَكُونُ الْبَأْسُ مِنْ كُلِّ وَجْهٍ وَيْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ وَ لَيْسَ‏ فِي‏ الرَّايَاتِ‏ أَهْدَى‏ مِنْ‏ رَايَةِ الْيَمَانِيِ‏ هِيَ رَايَةُ هُدًى لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى صَاحِبِكُمْ فَإِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ حَرَّمَ بَيْعَ السِّلَاحِ عَلَى النَّاسِ وَ كُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ فَانْهَضْ إِلَيْهِ فَإِنَّ رَايَتَهُ رَايَةُ هُدًى وَ لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَلْتَوِيَ عَلَيْهِ فَمَنْ فَعَلَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى‏ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"»؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۲۳۲ و غیبت؛ نعمانی؛ ص ۲۵۵.
  23. قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۳۳۷-۳۳۸.
  24. الغیبة، شیخ نعمانی، ص۱۷۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۲۳۲؛ إعلام الوری، طبرسی، ص۴۲۹.
  25. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۲۳۲.
  26. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۹.
  27. غیبت نعمانى، باب ۱۴، ص ۳۶۹.
  28. غیبت نعمانى، باب ۱۴، ص ۳۶۵.
  29. موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۵۴، ۵۵.
  30. خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال است... و در میان پرچم‌ها راهنماتر از پرچم یمانی نیست؛ نعمانی، الغیبة، ب ۱۴، ح ۱۳.
  31. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۶۶.
  32. بشارة الاسلام، ص ۱۷۵ و در منابع اهل سنت: نور الابصار، شبلنجی، ص ۱۷۲.
  33. اعلام الوری، ص ۴۲۹؛ الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۵؛ الغیبة، طوسی، ص ۴۴۶.
  34. الغیبة، نعمانی، ص ۱۷۱؛ اعلام الوری، ص ۴۲۹؛ الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۵؛ الغیبة، طوسی،صص ۴۴۶ و ۲۲۷؛ الزام الناصب، ص ۱۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۰ و در منابع اهل سنت: البیان، ص ۷۷.
  35. حدیقة الشیعه، ج ۲، ص ۹۹۷. در کتاب «السفیانی و علامات الظهور» نیز احتمال تعدد یمانی و قیام یمانی مشهور پس از خروج سفیانی، مطرح و جدی تلقی شده است ولی دلیلی بر صدق این ادعا اقامه نشده است. ر.ک: السفیانی و علامات الظهور، محمد فقیه، ص ۵۳.
  36. علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)، ص۳۵، ۳۶.
  37. ... سپس از صنعای یمن مردی سفید، بسان پنبه به نام حسین یا حسن قیام می‌کند و با قیام او سختی فتنه‌ها پایان می‌یابد. در این هنگام شخصیت مبارک و پاک و هدایت کننده و هدایت شده ظهور می‌کند؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۶۲.
  38. صحیح البخاری، ج۴، ص۱۵۹.
  39. روزها و شب‌ها به پایان نمی‌رسند تا مردی که به او جهجاه گویند به حکومت رسد؛ فتح الباری، ج۶، ص۳۹۷.
  40. فتح الباری، ج۱۳، ص۶۷.
  41. التنبیه و الاشراف، ص۲۷۱.
  42. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۷۱ - ۷۲.
  43. پیش از این گفته شد برخی روایات که نشانه‌های حتمی را مطرح کرده‌اند هیچ اشاره‌ای به خروج یمانی نکرده‌اند.
  44. ر.ک: سید محمد صدر، تاریخ غیبت کبرا، ص۶۵۴.
  45. پیش از قیام قائم، پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی...؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.
  46. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۹.
  47. النعمانی، الغیبة، ص ۲۵۲، مستدرک سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۷۸.
  48. النعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳.
  49. الشیخ الشریفی، کلمات الامام الحسین، ص ۶۶۲.
  50. تاریخ الغیبة الکبری، ص ۵۳۶.
  51. النعمانی، الغیبة، ص ۱۳۵.
  52. حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص۲۰۶.
  53. تفصیل آن در کتاب اعلام الوری، ص ۴۲۹.
  54. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۶۷.
  55. تاریخ غیبت کبری، ۵۲۵.
  56. «" خُرُوجُ الثَّلَاثَةِ السُّفْيَانِيِّ وَ الْخُرَاسَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ وَ لَيْسَ فِيهَا رَايَةٌ أَهْدَى مِنْ رَايَةِ الْيَمَانِيِّ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَق‏"»؛ کتاب الغیبة، نعمانی، ۲۵۲.
  57. کتاب الغیبة، نعمانی، ۲۵۲.
  58. تاریخ الغیبة الکبری، ۵۲۵.
  59. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۸۰-۲۸۱.
  60. «" ثُمَّ يَخْرُجُ مَلَكُ مِنَ الْيَمَنِ مِنْ صَنْعَاءَ وَ عَدْنٍ أَبْيَضَ كالشطن، اسْمُهُ حُسَيْنِ أَوْ حَسَنُ، فَيَذْهَبُ بِخُرُوجِهِ غَمَرِ الْفِتَنِ، فَهُنَاكَ يَظْهَرُ مُبَارَكاً زَكِيًّا، وَ هَادِياً مَهْدِيّاً، وَ سَيِّداً عَلَوِيّاً، فيفرح النَّاسِ إِذَا أَتَاهُمْ بِمَنِّ اللَّهِ الَّذِي هَداهُمُ، فَيَكْشِفُ بِنُورِهِ الظَّلْمَاءِ، وَ يَظْهَرُ بِهِ الْحَقِّ بَعْدَ الْخَفَاءُ، وَ يُفَرَّقُ الْأَمْوَالُ فِي النَّاسِ بِالسَّوَاءِ، وَ يغمد السَّيْفِ فَلَا يَسْفِكُ الدِّمَاءِ، وَ يَعِيشُ النَّاسُ فِي الْبَشَرِ وَ الهناء، وَ يُغْسَلُ بِمَاءِ عَدْلِهِ عَيْنِ الدَّهْرِ مِنِ الْقَذَى، وَ يَرُدَّ الْحَقَّ عَلَى أَهْلِ الْقُرَى، وَ يَكْثُرُ فِي النَّاسِ الضِّيَافَةِ وَ الْقُرَى، وَ يَرْفَعُ بِعَدْلِهِ الْغَوَايَةِ وَ الْعَمَى، كَأَنَّهُ كَانَ غُبَاراً فَانْجَلَى، فَيَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا، وَ الْأَيَّامِ حُبّاً، وَ هُوَ عِلْمُ السَّاعَةِ بِلَا امتراء "»؛ حافظ برسی، مشارق انوار الیقین، ص ۲۴۷؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۳؛ کاظمی، بشاره الاسلام، ص ۲۵۴.
  61. «"اَمیرُ الْعُصَبِ یَمَانِ"»
  62. نعیم بن حماد، الفتن، ص ۱۲۰، ح ۲۸۳؛ سید بن طاووس، التشریف بالمنن، ص ۷۷، ب ۲۰، ح ۲۲.
  63. «"یَا مَعْشَرَ الیَمَنِ تَقُولُونَ اِن الْمَنْصُورِ مِنْکُمْ، وَ الذِی نَفْسی بیدِهِ اِنهُ لَقُرَشي اَبُوهُ، وَلَوْ أَشَاءُ اَنْ اُسَمیهُ اِلى اَقْصى جَد هُوَ لَهُ لَفَعَلْتُ"»؛ ابن حماد، الفتن، ص ۳۰۰، ح ۱۱۵۳.
  64. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص .
  65. پیش از قیام قائم، پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی و...صدوق؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۷.
  66. سفیانی از شام و یمانی از یمن قیام می‌کنند؛ الاامام المهدی {ع}، ص ۲۲۷؛ الزام الناصب، ص ۶۷.
  67. سه گروه، در یک سال و یک ماه و یک روز، قیام می‌کنند: سفیانی، خراسانی و یمانی، هیچ کدام از آن‌ها راست‌تر از یمانی نیست، چرا که او به حق دعوت می‌کند؛ الارشاد، ص ۳۳۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۸۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۰.
  68. غیبت نعمانی، ص ۱۶۳؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۷۵.
  69. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۲۳.
  70. الغیبة نعمانی، باب ۱۴، ص ۲۶۴، ح ۱۳.
  71. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۹-۵۱.
  72. کمال الدین، ص ۶۵۰، ح ۷.
  73. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۷، ص ۴۴۴–۴۴۵.
  74. باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۸۵، ۸۶.
  75. سفینة البحار (به نقل از معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۶۱۷).
  76. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۲۳.
  77. غيبة نعمانی، ص ۱۶۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۷۵.
  78. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۷۸۴.
  79. غیبت طوسی، ص ۲۶۷.
  80. بحار الانوار، ج ۵۲ ص ۲۱۰.
  81. همان، ص ۲۳۲.
  82. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان. ص ۶۲۹.
  83. الکافی، ج۸، ص۳۱۰، ح ۴۸۳؛ و نیز با سندهای دیگر: الغیبه، نعمانی، ص۲۵۲، ح۹؛ کمال الدین، ج۲، باب۵۷، ص۶۴۹، ح۱؛ الغیبه، طوسی، ص۴۳۶؛ و....
  84. کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.
  85. الغیبه، طوسی، ص۴۴۶.
  86. آفتاب مهر، ج۱، ص ۲۲۳.