ویژگی‌های امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'همسر حضرت' به 'همسر امام مهدی')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط = [[ویژگی‌های امام مهدی در معارف و سیره علوی]]
| پرسش مرتبط  = مهدویت (پرسش)
}}


{{مهدویت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
خصایص و ویژگی‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} مطابق [[احادیث]] و [[روایات]] عبارتند از:
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
# از [[خاندان]] و ذریه [[پیامبر]] {{صل}} است؛
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
# هم‌نام، هم‌کنیه [[پیامبر]] {{صل}} و شبیه‌ترین [[مردم]] به آن [[حضرت]] است؛
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
# نهمین [[فرزند]] از [[فرزندان]] [[امام حسین]] {{ع}} است؛
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
# اسم پدرش [[حسن]] {{ع}} است؛
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
# مادرش [[سیده]] کنیزان و [[بهترین]] ایشان است؛
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
# [[دوازدهمین امام]] و [[خاتم الائمه]] است؛
# دارای دو [[غیبت]] است؛
# [[عمر بسیار]] طولانی دارد؛
# [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، پس از آن‌که پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد؛
# گذشت روزگار او را پیر نمی‌کند؛
# ولادتش پنهانی است؛
# [[دشمنان]] [[خدا]] را می‌کشد و [[زمین]] را از [[شرک]] و [[ظلم]] [[پاک]] می‌کند؛
# [[دین خدا]] را آشکار و [[اسلام]] را در روی [[زمین]] گسترش می‌دهد و فرمانروای روی [[زمین]] می‌شود؛
# با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند؛
# دارای سنت‌هایی از [[انبیا]] است که از آن جمله [[غیبت]] است؛
# روش او [[سیره پیامبر]] {{صل}} است؛
# پس از این‌که [[مردم]] در آزمایش‌های سخت واقع شوند، ظاهر می‌شود؛
# [[حضرت عیسی]] {{ع}} نازل می‌شود و پشت سرش [[نماز]] می‌خواند؛
# پیش از ظهورش [[بدعت‌ها]] و [[ظلم]] و [[گناه]] و تجاهر به [[فسق]] و [[فجور]] رایج می‌شود؛
# هنگام ظهورش [[منادی آسمانی]] به نام او و پدرش ندا می‌کند که همه، آن را می‌شنوند و [[ظهور]] آن [[حضرت]] را اعلام می‌کند؛
# پیش از ظهورش نرخ‌ها بالا می‌رود، بیماری‌ها زیاد می‌شود، جنگ‌های بزرگ برپا می‌شود و بسیاری کشته می‌شوند؛
# پیش از ظهورش "[[نفس زکیه]]" و "[[یمانی]]" کشته می‌شوند و در [[بیدا]] (مکانی بین [[مکه]] و [[مدینه]]) خسفی واقع می‌شود و "[[دجال]]" و "[[سفیانی]]" [[خروج]] می‌کنند و [[حضرت]] آن‌ها را می‌کشد؛
# پس از ظهورش، [[برکات]] [[آسمان]] و [[زمین]] ظاهر می‌شود و [[زمین]] آباد می‌گردد و هیچ‌کس غیر [[خدا]] را [[پرستش]] نمی‌کند؛
# [[سیصد و سیزده]] نفر [[اصحاب]] او هستند که در یک ساعت به محضرش حاضر می‌شوند؛
# [[معجزات]] بسیاری دارد و بسیاری مشرف به [[دیدار]] حضرتش شده‌اند<ref>منتخب الاثر، فصل دوم.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۶۴.</ref>.


==مقدمه==
== ویژگی‌های امام مهدی در روایات ==
*خصایص و ویژگی‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} مطابق [[احادیث]] و [[روایات]] عبارتند از:
[[اهل بیت]] {{ع}} خصوصیات و ویژگی‌های جسمانی [[حضرت]] را در برخی [[روایات]] بیان نموده‌اند. مرحوم [[محدث نوری]] در کتاب [[شریف]] [[نجم الثاقب]] [[روایات]] زیادی را در این مورد خلاصه نویسی کرده است.
#از [[خاندان]] و ذریه [[پیامبر]] {{صل}} است؛
#هم‌نام، هم‌کنیه [[پیامبر]] {{صل}} و شبیه‌ترین [[مردم]] به آن [[حضرت]] است؛
#نهمین [[فرزند]] از [[فرزندان]] [[امام حسین]] {{ع}} است؛
#اسم پدرش [[حسن]] {{ع}} است؛
#مادرش [[سیده]] کنیزان و [[بهترین]] ایشان است؛
#[[دوازدهمین امام]] و [[خاتم الائمه]] است؛
#دارای دو [[غیبت]] است؛
#[[عمر بسیار]] طولانی دارد؛
#[[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، پس از آن‌که پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد؛
#گذشت روزگار او را پیر نمی‌کند؛
#ولادتش پنهانی است؛
#[[دشمنان]] [[خدا]] را می‌کشد و [[زمین]] را از [[شرک]] و [[ظلم]] [[پاک]] می‌کند؛
#[[دین خدا]] را [[آشکار]] و [[اسلام]] را در روی [[زمین]] گسترش می‌دهد و فرمانروای روی [[زمین]] می‌شود؛
#با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند؛
#دارای سنت‌هایی از [[انبیا]] است که از آن جمله [[غیبت]] است؛
#روش او [[سیره پیامبر]] {{صل}} است؛
#پس از این‌که [[مردم]] در آزمایش‌های سخت واقع شوند، ظاهر می‌شود؛
#[[حضرت عیسی]] {{ع}} نازل می‌شود و پشت سرش [[نماز]] می‌خواند؛
#پیش از ظهورش [[بدعت‌ها]] و [[ظلم]] و [[گناه]] و تجاهر به [[فسق]] و [[فجور]] رایج می‌شود؛
#هنگام ظهورش [[منادی آسمانی]] به نام او و پدرش ندا می‌کند که همه، آن را می‌شنوند و [[ظهور]] آن [[حضرت]] را اعلام می‌کند؛
#پیش از ظهورش نرخ‌ها بالا می‌رود، بیماری‌ها زیاد می‌شود، جنگ‌های بزرگ برپا می‌شود و بسیاری کشته می‌شوند؛
#پیش از ظهورش "[[نفس زکیه]]" و "[[یمانی]]" کشته می‌شوند و در [[بیدا]] (مکانی بین [[مکه]] و [[مدینه]]) خسفی واقع می‌شود و "[[دجال]]" و "[[سفیانی]]" [[خروج]] می‌کنند و [[حضرت]] آن‌ها را می‌کشد؛
#پس از ظهورش، [[برکات]] [[آسمان]] و [[زمین]] ظاهر می‌شود و [[زمین]] آباد می‌گردد و هیچ‌کس غیر [[خدا]] را [[پرستش]] نمی‌کند؛
#[[سیصد و سیزده]] نفر [[اصحاب]] او هستند که در یک ساعت به محضرش حاضر می‌شوند؛
#[[معجزات]] بسیاری دارد و بسیاری مشرف به [[دیدار]] حضرتش شده‌اند.<ref>منتخب الاثر، فصل دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۶۴.</ref>.
==ویژگی‌های امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان==
*[[اهل بیت]]{{ع}} خصوصیات و ویژگی‌های جسمانی [[حضرت]] را در برخی [[روایات]] بیان نموده‌اند. مرحوم [[محدث نوری]] در کتاب [[شریف]] [[نجم الثاقب]] [[روایات]] زیادی را در این مورد خلاصه نویسی کرده است.
*[[رسول خدا]]{{صل}} در توصیف چهره [[حضرت قائم]]{{ع}} می‌فرماید: به [[راستی]] [[مهدی]]{{ع}} در چهره و [[رفتار]] و گفتار شبیه‌ترین [[مردم]] به من است. و در روایتی دیگر فرمود: [[حضرت مهدی]]{{ع}} شمایلی چون [[شمایل]] من خواهد داشت. [[حضرت قائم]]{{ع}} [[جوانی]] است با صورتی گندم گون و با [[وقار]]، [[بدن]] مبارکش رنگ [[عرب]] را دارد (یعنی گندم گون است)، صورتش چون [[ماه]] و چون سکه طلای بی‌نقص می‌درخشد، چهره‌اش از [[شب زنده داری]] به زردی افتاده است، [[نور]] چهره او چنان تابان است که بر سیاهی [[محاسن شریف]] و موی سرش [[غلبه]] کرده است، گونه‌هایی صاف دارد و بر گونه راست او خالی سیاه است که گویا دانه‌ای مشک بر صفحه‌ای نقره افتاده است و چون ستاره‌ای درخشان تلألؤ دارد، سر مبارکش گرد و مدور است، [[محاسن]] انبوه و گیسوانی پیچ خورده دارد که از میان فرق گشوده است و به [[زیبایی]] بر دو شانه او فرو افتاده است، گویا الفی است که میان دو واو قرار گرفته است، پیشانی اش بلند و گشاده است و از آن [[نور]] ساطع است، ابروانی کشیده و قوس دار و نزدیک به هم دارد، چشمانی درشت و سرمه سوده دارد که در کاسه چشم فرو رفته است و برآمده نیست، بینی مبارکش بلند و کشیده است که در میان آن اندکی برآمدگی وجود دارد، دندان‌هایی سفید و گشوده از هم دارد، در قامت چون [[جوان]] [[بنی اسرائیل]] چهارشانه و میانی بالا و [[قوی]] است، کتفی عریض و درشت دارد، بر آن علامتی است که [[پیامبر]] نیز این نشانه را بر کتف خود داشت و بر پشت او علامتی است به رنگ پوست بدنش، بر بازوی راست او [[آیه]] {{متن قرآن|جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>اسراء / ۸۱.</ref> نوشته شده است، دستانی [[قوی]] و نیرومند دارد که بر دست راست او خالی قرار دارد، شکم مبارکش بزرگ است و سینه‌ای فراخ دارد، و از سینه تا ناف [[حضرت]] مویی سبز رنگ روییده است، ران‌های [[حضرت]] ستبر است و ساق‌هایی باریک دارد و چون در [[نور]] قرار گیرد برای او سایه‌ای نمی‌باشد. در تناسب و [[اعتدال]] هیچ چشمی به نیکویی او ندیده است<ref>نجم الثاقب: باب سوم، یأتی، ص ۲۹۲، اثبات الهداه، ج ۳، ص ۴۴۱.</ref>.
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: یکی از سروران [[اهل بهشت]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} است<ref>غیبت طوسی، ص ۱۱۳.</ref>.در روایتی دیگر [[حضرت محمد]]{{صل}} فرمود: [[مهدی]]{{ع}} [[طاووس اهل بهشت]] است (یعنی زیباترین فرد در میان [[بهشتیان]] است) چهره اش چون [[ماه]] درخشنده تابناک است و بر او جامه‌هایی از [[نور]] پوشیده است که از شعاع [[انوار]] [[الهی]] در تلألؤ است.
*[[امام رضا]]{{ع}} در توصیف [[حضرت مهدی]]{{ع}} به [[ریان بن صلت]] می‌فرماید: هنگامی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید سن زیادی خواهد داشت اما در چهره [[جوانان]] ظاهر خواهد شد. [[بدن]] [[حضرت]] چنان نیرومند است که اگر پنجه در بزرگترین درخت [[زمین]] افکند. آن را از ریشه بیرون خواهد آورد و اگر در میان کوه‌ها [[صیحه]] زند، صخره‌ها از هم متلاشی شود و در روایتی دیگر فرمود: آن [[حضرت]] پیر نخواهد شد تا از [[دنیا]] برود<ref>وافی، ج ۲، ص ۱۱۲.</ref>.
*مرحوم [[محدث نوری]] در کتاب [[شریف]] [[نجم الثاقب]] ویژگی‌های زیادی برای [[حضرت قائم]]{{ع}} جمع آوری نموده است. [[حضرت]] حجه بن الحسن المهدی، [[قائم آل محمد]]{{عم}} [[آخرین وصی]] [[الهی]] است، او خاتم الأوصیاء است که [[خداوند]] او را برای [[یاری دین]] [[حق]] و [[آشکار]] ساختن [[اوامر الهی]] و [[هدایت]] [[انسان‌ها]] [[ذخیره]] کرده است. [[خداوند]] او را از ابتدای ولادت به [[روح القدس]] سپرد و او را در عالم [[نور]] و فضای [[قدس]] [[ملکوت]] [[تربیت]] نمود، ذره‌ای از وجود آن جناب به ناپاکی و کثافت [[گناهان]] و [[شیاطین]] آلوده نشده است و با قدیسان عالم بالا رفت و آمد و مجالست دارد....[[حضرت مهدی]]{{ع}} هیچ تعهدی نسبت به [[طاغوت‌ها]] به گردن ندارد و این خود یکی از [[دلایل]] [[غیبت]] [[حضرت]] است. زیرا سایر [[ائمه]]{{عم}} به خاطر [[تقیه]] مجبور بودند که خلاف [[میل باطنی]] خود با [[حاکمان جور]] زمان خود [[مدارا]] کنند تا جایی که می‌فرمودند: ما مجبور به بوسیدن دستهایی هستیم که اگر [[توان]] داشتیم قطعشان می‌کردیم. اما [[حضرت مهدی]]{{ع}} زمانی که [[ظهور]] می‌نماید هیچ بیعتی از [[دشمنان]] بر گردن نخواهد داشت. و [[غیبت]] نموده تا مجبور به [[مصاحبت]] و مجالست با [[دشمنان]] نباشد بلکه فقط با [[اولیا]] و اوصیای [[الهی]] همچون [[خضر]]{{ع}} هم نشین است.گردش ایام و روزگار و گذشت زمان تغییری در بنیه و مزاج و اعضا و نیرو و چهره او ایجاد نخواهد کرد و با این [[زندگی]] طولانی، مانند مردی سی یا [[چهل]] ساله [[ظهور]] خواهد نمود. همه چیز در [[فرمان]] ایشان و [[یاران]] آن [[حضرت]] خواهد بود، حتی حیوانات نیز جملگی فرمانبر آنان خواهند بود. او [[عدالت]] و [[امنیت]] و [[برکت]] را به [[زمین]] هدیه خواهد کرد. به [[برکت]] او [[زمین]] یکسره سرسبز خواهد شد به گونه‌ای که زنی از [[عراق]] پیاده به [[سوریه]] می‌رود و پای خود را جز بر گیاه نمی‌گذارد و از هیچ گزندی [[هراس]] ندارد.
*در [[روایات]] متعددی از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] شده است که [[مهدی]]{{ع}} مردی است از [[قریش]] و از [[خاندان]] من و از [[نسل]] [[علی]] و [[فاطمه زهرا]]{{س}} و از [[فرزندان]] [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}}، [[بشارت]] می‌دهم که او در [[آخر الزمان]] خواهد آمد، هنگامی که اختلاف‌ها و [[زلزله‌ها]] و [[کشتار]] بسیار شده باشد و [[ظلم]] و [[بیداد]] در تمام [[زمین]] گسترده شده باشد. آنگاه او [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد نمود<ref>ملاحم، ص ۷۵، ۱۶۳ و ۱۶۵ و کنز العمال، ج ۱۴، ص ۵۸۴ - ۲۶۱ و یأتی، ص ۶۶۵ و ۶۷۱، ر.ک: نسب حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. یکی از [[ویژگی‌های حضرت مهدی]]{{ع}}، سن کم ایشان هنگام [[امامت]] است، زمانی که [[امام عسکری]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید و [[حضرت قائم]]{{ع}} [[جانشین]] ایشان شد، ایشان پنج سال از [[عمر]] شریفشان می‌گذشت. پیش از ایشان، [[امام]] [[محمد]] [[تقی]]{{ع}} نیز در سن [[کودکی]] و نه سالگی به [[امامت]] رسیدند و مورد قبول بسیاری از علمای زمان خود نبودند. آنگاه [[حضرت]] با [[اعجاز]] [[امامت]] تمامی علمای زمان خود را در همان سن نه سالگی بهوت و مغلوب نمودند و بر همگان ثابت شد که سن کم ایشان هیچ دخالتی در امر خطیر [[امامت]] ندارد و اگر [[خداوند]] [[اراده]] کند، [[جانشینی]] خود را به [[امامان]] حتی در سنین [[کودکی]] خواهد داد. [[امامت]] و [[رهبری]] در سنین [[کودکی]]، در [[امت‌ها]] پیشین نیز روی داده است، [[حضرت عیسی]]{{ع}} و [[حضرت]] یحیی{{ع}} دو تن از [[پیامبران]] [[عظیم]] الشأن [[الهی]] بودند که در [[کودکی]] به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شدند. [[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{"متن قرآن|قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا*وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا"}}<ref>«(نوزاد) گفت: بی‌گمان من بنده خداوندم، به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر کرده است و هر جا باشم مرا خجسته گردانیده و تا زنده‌ام به نماز و زکاتم سفارش فرموده است» سوره مریم، آیه ۳۰ و ۳۱.</ref><ref>مریم / ۳۱.</ref> ([[[عیسی]]{{ع}} در حالی که روی دستان مادرش بود گفت:] به [[راستی]] من [[بنده]] [[خدا]] هستم، که کتاب [آسمانی] بر من نازل و مرا [[پیامبر]] قرار داده و نیز هر جا که هستم مرا مایه [[برکت]] گردانده و مرا در طول [[زندگی]] ام به ادای [[نماز]] و [[زکات]] سفارش نموده است)؛ ({{متن قرآن|يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا}}<ref>«ای یحیی، کتاب (آسمانی) را با توانمندی بگیر! و ما به او در کودکی (نیروی) داوری  دادیم؛» سوره مریم، آیه ۱۲.</ref>)<ref>مریم / ۲۱.</ref> از این دو [[آیه شریفه]] به خوبی می‌توان دریافت که کم یا زیاد بودن سن هیچ ارتباطی با [[حجت الله]] بودن ندارد و هرگاه [[خدا]] [[اراده]] کند که شخصی را [[حجت]] بر [[بندگان]] گرداند، چیزی معارض [[اراده]] او نخواهد بود.
*[[رسول خدا]]{{صل}} در [[حدیثی]] فرمود: نهمین [[فرزند]] از [[حسین]]{{ع}} [[قائم آل محمد]]{{صل}} خواهد بود و او ظاهر [[اهل بیت]] و [[باطن]] ایشان خواهد بود. (یعنی او کسی است که امر [[امامت]] را به گونه‌ای که [[شایسته]] این [[مقام]] رفیع است در میان خلق ظاهر می‌نماید و به خاطر [[تقیه]] و دیگر موانع، مجبور به [[سکوت]] و عدم [[ظهور]] مطلقه امر [[امامت]] نیست، و [[حقیقت]] تمام [[ائمه]]{{عم}} در وجود [[مبارک]] ایشان خلاصه شده است)<ref>. [[کمال الدین]]، ص ۲۸۱</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۶۰۲.</ref>.


==صفات حضرت در درس‌هایی از عقاید اسلامی==
[[رسول خدا]] {{صل}} در توصیف چهره [[حضرت قائم]] {{ع}} می‌فرماید: به [[راستی]] [[مهدی]] {{ع}} در چهره و [[رفتار]] و گفتار شبیه‌ترین [[مردم]] به من است. و در روایتی دیگر فرمود: [[حضرت مهدی]] {{ع}} شمایلی چون [[شمایل]] من خواهد داشت. [[حضرت قائم]] {{ع}} [[جوانی]] است با صورتی گندم گون و با [[وقار]]، [[بدن]] مبارکش رنگ [[عرب]] را دارد (یعنی گندم گون است)، صورتش چون [[ماه]] و چون سکه طلای بی‌نقص می‌درخشد، چهره‌اش از [[شب زنده داری]] به زردی افتاده است، [[نور]] چهره او چنان تابان است که بر سیاهی [[محاسن شریف]] و موی سرش [[غلبه]] کرده است، گونه‌هایی صاف دارد و بر گونه راست او خالی سیاه است که گویا دانه‌ای مشک بر صفحه‌ای نقره افتاده است و چون ستاره‌ای درخشان تلألؤ دارد، سر مبارکش گرد و مدور است، [[محاسن]] انبوه و گیسوانی پیچ خورده دارد که از میان فرق گشوده است و به [[زیبایی]] بر دو شانه او فرو افتاده است، گویا الفی است که میان دو واو قرار گرفته است، پیشانی اش بلند و گشاده است و از آن [[نور]] ساطع است، ابروانی کشیده و قوس دار و نزدیک به هم دارد، چشمانی درشت و سرمه سوده دارد که در کاسه چشم فرو رفته است و برآمده نیست، بینی مبارکش بلند و کشیده است که در میان آن اندکی برآمدگی وجود دارد، دندان‌هایی سفید و گشوده از هم دارد، در قامت چون [[جوان]] [[بنی اسرائیل]] چهارشانه و میانی بالا و [[قوی]] است، کتفی عریض و درشت دارد، بر آن علامتی است که [[پیامبر]] نیز این نشانه را بر کتف خود داشت و بر پشت او علامتی است به رنگ پوست بدنش، بر بازوی راست او [[آیه]] {{متن قرآن|جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>اسراء / ۸۱.</ref> نوشته شده است، دستانی [[قوی]] و نیرومند دارد که بر دست راست او خالی قرار دارد، شکم مبارکش بزرگ است و سینه‌ای فراخ دارد، و از سینه تا ناف [[حضرت]] مویی سبز رنگ روییده است، ران‌های [[حضرت]] ستبر است و ساق‌هایی باریک دارد و چون در [[نور]] قرار گیرد برای او سایه‌ای نمی‌باشد. در تناسب و [[اعتدال]] هیچ چشمی به نیکویی او ندیده است<ref>نجم الثاقب: باب سوم، یأتی، ص ۲۹۲، اثبات الهداه، ج ۳، ص ۴۴۱.</ref>.
*برای [[حضرت مهدی]]{{ع}} صفات و ویژگی‌هایی در [[روایت]] بر شمرده شده است که برای هیچ‌کس دیگری گفته نشده است <ref>ارشاد، ص۶۷۶. </ref>. او [[امام]]، [[فرزند]] [[امام]]، [[وصی]] و [[فرزند]] [[وصی]] است ([[امام کاظم]]، عیون الرّضا)، نام او نام [[پیامبر]]{{صل}} و [[کنیه]] آن [[حضرت]] است.
*از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} درباره صفت [[حضرت مهدی]]{{ع}} سؤال شد. [[حضرت]] فرمود: "جوانی است میان بالا، زیباروی و [[زیبا]] موی که موی او بر شانه‌اش می‌ریزد و [[نور]] چهره‌اش بر سیاهی موی [[محاسن]] و [[موی سر]] [[غلبه]] کرده است. پدرم به فدای [[فرزند]] [[بهترین]] خاتون‌های عالم"<ref>حق الیقین، شبر، ص۲۲۴.</ref>، [[حضرت قائم]] [[قیام]] می‌کند در حالی که [[بیعت]] احدّی بر گردن او نیست.
*'''[[سیره]] [[مهدی]]{{ع}}:''' [[مهدی]]{{ع}} [[اسلام ناب]] را تبلور خواهد بخشید. [[سیره]] او [[اسلام]] و [[خلق]] او محمّدی{{صل}} است، [[علم]] و [[حلم]] او از همه [[مردم]] بیشتر است<ref>المهدی الموعود{{ع}}، ص۲۸۱ - ۲۸۲ و ۲۶۶ و ۳۰۰؛ به نقل از: حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۹۷.</ref> و از هر یک از [[پیامبران]] سنّتی دارد. [[امام سجّاد]]{{ع}} فرمود: "در [[قائم]] از ما سنّت‌هایی از [[سنن]] [[انبیا]] وجود دارد، سنّتی از [[آدم]] و سنّتی از [[نوح]] و سنّتی از [[ابراهیم]] و سنّتی از [[موسی]] و سنّتی از [[عیسی]] و سنّتی از ایوب و سنّتی از [[محمّد]]{{صل}}؛ امّا از [[آدم]] و [[نوح]]، [[طول عمر]] و از [[ابراهیم]] [[پنهان]] بودن تولّد و [[کناره‌گیری]] از [[مردم]] و از [[موسی]] [[ترس]] و [[غیبت]] و از [[عیسی]]، [[اختلاف مردم]] درباره او و از ایوب، [[فرج]] بعد از گرفتاری و از [[محمّد]]{{صل}} [[خروج]] با شمشیر"<ref>اکمال الدین؛ به نقل از: حق الیقین، ص۲۲۵.</ref>.
*از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است: "[[سنت]] او از [[موسی]] خائف و مترقّب بودن است و از [[عیسی]] آن است که درباره او آنچه درباره [[عیسی]] گفته می‌شد، گفته می‌شود و اما [[سنّت]] از [[یوسف]] پوشیده بودن است، [[خداوند]] بین او و بین [[خلق]] حجابی قرار داده است که او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند و امّا [[سنت]] از [[محمد]]{{صل}} آن است که به [[هدایت]] او [[هدایت]] می‌کند و طبق [[سیره]] او حرکت می‌کند"<ref>اکمال الدین؛ به نقل از: حق الیقین، ص۲۲۵.</ref>. مهدی{{ع}} [[بخشنده]] است و نسبت به [[کارگزاران]] [[دوست]] خود بسیار سخت‌گیر و با [[ناتوانان]] و [[مستمندان]] بسیار [[مهربان]] است<ref>المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۶ - ۲۷۷؛ به نقل از: حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۹۸.</ref>.
*[[حکومت]] او بر اساس [[عدل و قسط]] است و [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد کرد. [[مردم]] را [[تربیت]] می‌کند و [[تعلیم]] خواهد داد طوری که همگی [[مردم]] [[علم]] و [[حکمت]] بیاموزند، حتّی [[زنان]] در [[خانه]] بر اساس [[کتاب خدا]] و [[سنّت پیامبر]] [[قضاوت]] میکنند<ref>بحار الانوار، ج۳۵۲؛ به نقل از: حیات فکری، ص۶۰۰.</ref> و سرانجام [[مهدی]]{{ع}} همه ویرانی‌ها را [[آبادان]] خواهد کرد تا جایی که در [[جهان]] کژی، [[کاستی]] و ویرانی باقی نماند<ref>المهدی الموعود، ج۲، ص۱۱ و ج۱، ص۲۶۴ به بعد.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۵۵-۱۵۷.</ref>.


==ویژگی‌های [[امام مهدی]]{{ع}} در [[حدیث معراج]]==
[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: یکی از سروران [[اهل بهشت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>غیبت طوسی، ص ۱۱۳.</ref>.در روایتی دیگر [[حضرت محمد]] {{صل}} فرمود: [[مهدی]] {{ع}} [[طاووس اهل بهشت]] است (یعنی زیباترین فرد در میان [[بهشتیان]] است) چهره اش چون [[ماه]] درخشنده تابناک است و بر او جامه‌هایی از [[نور]] پوشیده است که از شعاع [[انوار]] [[الهی]] در تلألؤ است.
*در [[معراج]] آنجا که [[خدای تبارک و تعالی]] با بنده‌اش بی‌واسطه سخن می‌گفت و [[اسرار]] [[آینده]] را برای پیامبرش بیان می‌کرد، [[خداوند]] درباره [[جانشینان پیامبر]] و [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[سخن]] گفت و [[وعده]] [[پیروزی]] [[اراده الهی]] به دست [[مهدی]]{{ع}} را به [[محمد]]{{صل}} داد. [[پیامبر اعظم]]{{صل}} فرمود: چون به [[معراج]] رفتم، از [[آسمان]] هفتم سدرة‌المنتهی [[عروج]] کردم و از سدرة‌المنتهی به پرده و حجابی از [[نور]]. پس [[خدای تعالی]] مرا خواند و فرمود: ای [[محمد]]! با [[قائم]] از شما، زمینم را به [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[تقدیس]] و [[تکبیر]] و تمجیدم زنده می‌کنم و [[زمین]] را از دشمنانم [[پاک]] کنم و اولیای خودم را [[وارث]] آن می‌گردانم و به وسیله [[مهدی]]{{ع}} به [[علم]] خود [[زمین]] و بندگانم را زنده می‌کنم و ذخایر [[زمین]] را به [[مشیت]] خود بر او [[آشکار]] می‌کنم و او را بر [[اسرار]] و ضمایر به اراده‌ام مطلع می‌کنم و با ملایکه‌ام به یاریش می‌شتابم تا به واسطه او دینم را [[اعلان]] و امرم را تنفیذ کنم. پس [[مهدی]]{{ع}} به [[حق]]، [[ولیّ]] من و به [[حق]]، [[بنده]] من است<ref>شیخ صدوق، امالی، بیروت، اعلمی، بی‌تا، مجلس ۹۲، ح۴، ص۵۰۴؛ بحارالانوار، ج۱۸، باب ۳ ص۳۴۱، ح۴۹.</ref>.
*در [[نقلی]] دیگر آمده است: " ای [[محمد]]! تو [[بنده]] من و من [[پروردگار]] تواَم. پس مرا [[عبادت]] کن و بر من [[توکل]] کن که همانا تو [[نور]] من در میان بندگانم و فرستاده من بر خلقم هستی. [[بهشت]] را برای [[پیروان]] تو آفریدم و برای [[مخالفان]] تو [[دوزخ]] را فراهم کردم و کرامتم را بر [[جانشینان]] تو لازم گرداندم و ثوابم را برای [[شیعیان]] تو مقرر ساختم. پس گفتم: [[جانشینان]] من که هستند؟ خطاب رسید، نام [[جانشینان]] تو بر ساق [[عرش]] نوشته شده است. به ساق [[عرش]] نگریستم و [[دوازده]] [[نور]] دیدم. هر نوری در سطری سبز که اولشان [[علی بن ابی‌طالب]] و آخرشان [[مهدی]]{{ع}} امتم بود. پس خطاب رسید: ای [[محمد]]! اینان [[اولیا]] و [[دوستان]] و برگزیدگان من و حجتم بر خلقم بعد از تواند.
*به [[عزت]] و جلالم [[سوگند]]، به واسطه ایشان، دینم را چیره و کلمه‌ام را بلند می‌کنم و به وسیله [[آخرین وصی]] تو، [[زمین]] را از دشمنانم [[پاک]] می‌گردانم و [[مشرق]] و [[مغرب زمین]] را به تملیک او درمی‌آورم و باد را مسخر او می‌کنم و گردن‌کشان سرسخت را رام او می‌سازم و او را بر نردبان [[ترقی]] بالا می‌برم و با [[لشکریان]] خود یاری‌اش می‌کنم و با فرشتگانم به او مدد می‌رسانم تا آنکه دعوتم را [[آشکار]] کند و [[مردمان]] را بر توحیدم گرد آورد. سپس ملکش را تداوم بخشم و تا [[روز قیامت]]، آن را در [[سلطه]] اولیای خود قرار دهم<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ترجمه: منصور پهلوان، قم، انتشارات مسجد جمکران، ۱۳۸۴، چ ۳، ج۱، ص۴۸۱.</ref>.
*از فراز آخر [[روایت]] معلوم می‌شود پس از [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، [[بدی]] و [[ستم]] تا [[قیامت]] از عرصه [[گیتی]] رخت بر می‌بندد و [[ستمکاران]] نابود می‌شوند و تا [[قیام قیامت]]، [[عدالت مهدوی]] بر [[جهان]] حکم‌فرما خواهد بود<ref>[[مهدی لطفی|لطفی، مهدی]]، [[پیامبر و امام مهدی (کتاب)| پیامبر و امام مهدی]]، ص۱۴- ۱۶.</ref>.


==پرسش مستقیم==
[[امام رضا]] {{ع}} در توصیف [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[ریان بن صلت]] می‌فرماید: هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] نماید سن زیادی خواهد داشت اما در چهره [[جوانان]] ظاهر خواهد شد. [[بدن]] [[حضرت]] چنان نیرومند است که اگر پنجه در بزرگترین درخت [[زمین]] افکند. آن را از ریشه بیرون خواهد آورد و اگر در میان کوه‌ها [[صیحه]] زند، صخره‌ها از هم متلاشی شود و در روایتی دیگر فرمود: آن [[حضرت]] پیر نخواهد شد تا از [[دنیا]] برود<ref>وافی، ج ۲، ص ۱۱۲.</ref>.
*[[ویژگی‌های امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]


مرحوم [[محدث نوری]] در کتاب [[شریف]] [[نجم الثاقب]] ویژگی‌های زیادی برای [[حضرت قائم]] {{ع}} جمع‌آوری نموده است. [[حضرت]] حجه بن الحسن المهدی، [[قائم آل محمد]] {{عم}} [[آخرین وصی]] [[الهی]] است، او خاتم الأوصیاء است که [[خداوند]] او را برای [[یاری دین]] [[حق]] و آشکار ساختن [[اوامر الهی]] و [[هدایت]] [[انسان‌ها]] [[ذخیره]] کرده است. [[خداوند]] او را از ابتدای ولادت به [[روح القدس]] سپرد و او را در عالم [[نور]] و فضای [[قدس]] [[ملکوت]] [[تربیت]] نمود، ذره‌ای از وجود آن جناب به ناپاکی و کثافت [[گناهان]] و [[شیاطین]] آلوده نشده است و با قدیسان عالم بالا رفت و آمد و مجالست دارد....[[حضرت مهدی]] {{ع}} هیچ تعهدی نسبت به [[طاغوت‌ها]] به گردن ندارد و این خود یکی از [[دلایل]] [[غیبت]] [[حضرت]] است. زیرا سایر [[ائمه]] {{عم}} به خاطر [[تقیه]] مجبور بودند که خلاف [[میل باطنی]] خود با [[حاکمان جور]] زمان خود [[مدارا]] کنند تا جایی که می‌فرمودند: ما مجبور به بوسیدن دستهایی هستیم که اگر [[توان]] داشتیم قطعشان می‌کردیم. اما [[حضرت مهدی]] {{ع}} زمانی که [[ظهور]] می‌نماید هیچ بیعتی از [[دشمنان]] بر گردن نخواهد داشت. و [[غیبت]] نموده تا مجبور به [[مصاحبت]] و مجالست با [[دشمنان]] نباشد بلکه فقط با [[اولیا]] و اوصیای [[الهی]] همچون [[خضر]] {{ع}} هم نشین است. گردش ایام و روزگار و گذشت زمان تغییری در بنیه و مزاج و اعضا و نیرو و چهره او ایجاد نخواهد کرد و با این [[زندگی]] طولانی، مانند مردی سی یا [[چهل]] ساله [[ظهور]] خواهد نمود. همه چیز در [[فرمان]] ایشان و [[یاران]] آن [[حضرت]] خواهد بود، حتی حیوانات نیز جملگی فرمانبر آنان خواهند بود. او [[عدالت]] و [[امنیت]] و [[برکت]] را به [[زمین]] هدیه خواهد کرد. به [[برکت]] او [[زمین]] یکسره سرسبز خواهد شد به گونه‌ای که زنی از [[عراق]] پیاده به [[سوریه]] می‌رود و پای خود را جز بر گیاه نمی‌گذارد و از هیچ گزندی [[هراس]] ندارد.
در [[روایات]] متعددی از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] شده است که [[مهدی]] {{ع}} مردی است از [[قریش]] و از [[خاندان]] من و از [[نسل]] [[علی]] و [[فاطمه زهرا]] {{س}} و از [[فرزندان]] [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}}، [[بشارت]] می‌دهم که او در [[آخر الزمان]] خواهد آمد، هنگامی که اختلاف‌ها و [[زلزله‌ها]] و [[کشتار]] بسیار شده باشد و [[ظلم]] و [[بیداد]] در تمام [[زمین]] گسترده شده باشد. آنگاه او [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد نمود<ref>ملاحم، ص ۷۵، ۱۶۳ و ۱۶۵ و کنز العمال، ج ۱۴، ص ۵۸۴ - ۲۶۱ و یأتی، ص ۶۶۵ و ۶۷۱، ر. ک: نسب حضرت مهدی {{ع}}.</ref>. یکی از [[ویژگی‌های حضرت مهدی]] {{ع}}، سن کم ایشان هنگام [[امامت]] است، زمانی که [[امام عسکری]] {{ع}} به [[شهادت]] رسید و [[حضرت قائم]] {{ع}} [[جانشین]] ایشان شد، ایشان پنج سال از [[عمر]] شریفشان می‌گذشت. پیش از ایشان، [[امام]] [[محمد]] [[تقی]] {{ع}} نیز در سن [[کودکی]] و نه سالگی به [[امامت]] رسیدند و مورد قبول بسیاری از علمای زمان خود نبودند. آنگاه [[حضرت]] با [[اعجاز]] [[امامت]] تمامی علمای زمان خود را در همان سن نه سالگی بهوت و مغلوب نمودند و بر همگان ثابت شد که سن کم ایشان هیچ دخالتی در امر خطیر [[امامت]] ندارد و اگر [[خداوند]] [[اراده]] کند، [[جانشینی]] خود را به [[امامان]] حتی در سنین [[کودکی]] خواهد داد. [[امامت]] و [[رهبری]] در سنین [[کودکی]]، در [[امت‌ها]] پیشین نیز روی داده است، [[حضرت عیسی]] {{ع}} و [[حضرت]] یحیی {{ع}} دو تن از [[پیامبران]] [[عظیم]] الشأن [[الهی]] بودند که در [[کودکی]] به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شدند. [[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا* وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا"}}<ref>«(نوزاد) گفت: بی‌گمان من بنده خداوندم، به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر کرده است و هر جا باشم مرا خجسته گردانیده و تا زنده‌ام به نماز و زکاتم سفارش فرموده است» سوره مریم، آیه ۳۰ و ۳۱.</ref><ref>مریم / ۳۱.</ref> ([[[عیسی]] {{ع}} در حالی که روی دستان مادرش بود گفت:] به [[راستی]] من [[بنده خدا]] هستم، که کتاب [آسمانی] بر من نازل و مرا [[پیامبر]] قرار داده و نیز هر جا که هستم مرا مایه [[برکت]] گردانده و مرا در طول [[زندگی]] ام به ادای [[نماز]] و [[زکات]] سفارش نموده است)؛ ({{متن قرآن|يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا}}<ref>«ای یحیی، کتاب (آسمانی) را با توانمندی بگیر! و ما به او در کودکی (نیروی) داوری دادیم؛» سوره مریم، آیه ۱۲.</ref>)<ref>مریم / ۲۱.</ref> از این دو [[آیه شریفه]] به خوبی می‌توان دریافت که کم یا زیاد بودن سن هیچ ارتباطی با [[حجت الله]] بودن ندارد و هرگاه [[خدا]] [[اراده]] کند که شخصی را [[حجت]] بر [[بندگان]] گرداند، چیزی معارض [[اراده]] او نخواهد بود.
[[رسول خدا]] {{صل}} در [[حدیثی]] فرمود: نهمین [[فرزند]] از [[حسین]] {{ع}} [[قائم آل محمد]] {{صل}} خواهد بود و او ظاهر [[اهل بیت]] و [[باطن]] ایشان خواهد بود. (یعنی او کسی است که امر [[امامت]] را به گونه‌ای که [[شایسته]] این [[مقام]] رفیع است در میان خلق ظاهر می‌نماید و به خاطر [[تقیه]] و دیگر موانع، مجبور به [[سکوت]] و عدم [[ظهور]] مطلقه امر [[امامت]] نیست، و [[حقیقت]] تمام [[ائمه]] {{عم}} در وجود [[مبارک]] ایشان خلاصه شده است)<ref>[[کمال الدین]]، ص ۲۸۱.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۶۰۲.</ref>
== صفات حضرت مهدی ==
برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} صفات و ویژگی‌هایی در [[روایت]] بر شمرده شده است که برای هیچ‌کس دیگری گفته نشده است <ref>ارشاد، ص۶۷۶. </ref>. او [[امام]]، [[فرزند]] [[امام]]، [[وصی]] و [[فرزند]] [[وصی]] است ([[امام کاظم]]، عیون الرّضا)، نام او نام [[پیامبر]] {{صل}} و [[کنیه]] آن [[حضرت]] است.
از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} درباره صفت [[حضرت مهدی]] {{ع}} سؤال شد. [[حضرت]] فرمود: "جوانی است میان بالا، زیباروی و [[زیبا]] موی که موی او بر شانه‌اش می‌ریزد و [[نور]] چهره‌اش بر سیاهی موی [[محاسن]] و [[موی سر]] [[غلبه]] کرده است. پدرم به فدای [[فرزند]] [[بهترین]] خاتون‌های عالم"<ref>حق الیقین، شبر، ص۲۲۴.</ref>، [[حضرت قائم]] [[قیام]] می‌کند در حالی که [[بیعت]] احدّی بر گردن او نیست.
'''[[سیره]] [[مهدی]] {{ع}}:''' [[مهدی]] {{ع}} [[اسلام ناب]] را تبلور خواهد بخشید. [[سیره]] او [[اسلام]] و [[خلق]] او محمّدی {{صل}} است، [[علم]] و [[حلم]] او از همه [[مردم]] بیشتر است<ref>المهدی الموعود {{ع}}، ص۲۸۱ - ۲۸۲ و ۲۶۶ و ۳۰۰؛ به نقل از: حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۹۷.</ref> و از هر یک از [[پیامبران]] سنّتی دارد. [[امام سجّاد]] {{ع}} فرمود: "در [[قائم]] از ما سنّت‌هایی از [[سنن]] [[انبیا]] وجود دارد، سنّتی از [[آدم]] و سنّتی از [[نوح]] و سنّتی از [[ابراهیم]] و سنّتی از [[موسی]] و سنّتی از [[عیسی]] و سنّتی از ایوب و سنّتی از [[محمّد]] {{صل}}؛ امّا از [[آدم]] و [[نوح]]، [[طول عمر]] و از [[ابراهیم]] [[پنهان]] بودن تولّد و [[کناره‌گیری]] از [[مردم]] و از [[موسی]] [[ترس]] و [[غیبت]] و از [[عیسی]]، [[اختلاف مردم]] درباره او و از ایوب، [[فرج]] بعد از گرفتاری و از [[محمّد]] {{صل}} [[خروج]] با شمشیر"<ref>اکمال الدین؛ به نقل از: حق الیقین، ص۲۲۵.</ref>.
از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] شده است: "[[سنت]] او از [[موسی]] خائف و مترقّب بودن است و از [[عیسی]] آن است که درباره او آنچه درباره [[عیسی]] گفته می‌شد، گفته می‌شود و اما [[سنّت]] از [[یوسف]] پوشیده بودن است، [[خداوند]] بین او و بین [[خلق]] حجابی قرار داده است که او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند و امّا [[سنت]] از [[محمد]] {{صل}} آن است که به [[هدایت]] او [[هدایت]] می‌کند و طبق [[سیره]] او حرکت می‌کند"<ref>اکمال الدین؛ به نقل از: حق الیقین، ص۲۲۵.</ref>. مهدی {{ع}} [[بخشنده]] است و نسبت به [[کارگزاران]] [[دوست]] خود بسیار سخت‌گیر و با [[ناتوانان]] و [[مستمندان]] بسیار [[مهربان]] است<ref>المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۶ - ۲۷۷؛ به نقل از: حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۹۸.</ref>.
[[حکومت]] او بر اساس [[عدل و قسط]] است و [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد کرد. [[مردم]] را [[تربیت]] می‌کند و [[تعلیم]] خواهد داد طوری که همگی [[مردم]] [[علم]] و [[حکمت]] بیاموزند، حتّی [[زنان]] در [[خانه]] بر اساس [[کتاب خدا]] و [[سنّت پیامبر]] [[قضاوت]] میکنند<ref>بحار الانوار، ج۳۵۲؛ به نقل از: حیات فکری، ص۶۰۰.</ref> و سرانجام [[مهدی]] {{ع}} همه ویرانی‌ها را [[آبادان]] خواهد کرد تا جایی که در [[جهان]] کژی، [[کاستی]] و ویرانی باقی نماند<ref>المهدی الموعود، ج۲، ص۱۱ و ج۱، ص۲۶۴ به بعد.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۵۵-۱۵۷.</ref>.
== ویژگی‌های [[امام مهدی]] {{ع}} در [[حدیث معراج]] ==
در [[معراج]] آنجا که [[خدای تبارک و تعالی]] با بنده‌اش بی‌واسطه سخن می‌گفت و [[اسرار]] [[آینده]] را برای پیامبرش بیان می‌کرد، [[خداوند]] درباره [[جانشینان پیامبر]] و [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[سخن]] گفت و [[وعده]] [[پیروزی]] [[اراده الهی]] به دست [[مهدی]] {{ع}} را به [[محمد]] {{صل}} داد. [[پیامبر اعظم]] {{صل}} فرمود: چون به [[معراج]] رفتم، از [[آسمان]] هفتم سدرة‌المنتهی [[عروج]] کردم و از سدرة‌المنتهی به پرده و حجابی از [[نور]]. پس [[خدای تعالی]] مرا خواند و فرمود: ای [[محمد]]! با [[قائم]] از شما، زمینم را به [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[تقدیس]] و [[تکبیر]] و تمجیدم زنده می‌کنم و [[زمین]] را از دشمنانم [[پاک]] کنم و اولیای خودم را [[وارث]] آن می‌گردانم و به وسیله [[مهدی]] {{ع}} به [[علم]] خود [[زمین]] و بندگانم را زنده می‌کنم و ذخایر [[زمین]] را به [[مشیت]] خود بر او آشکار می‌کنم و او را بر [[اسرار]] و ضمایر به اراده‌ام مطلع می‌کنم و با ملایکه‌ام به یاریش می‌شتابم تا به واسطه او دینم را [[اعلان]] و امرم را تنفیذ کنم. پس [[مهدی]] {{ع}} به [[حق]]، [[ولیّ]] من و به [[حق]]، [[بنده]] من است<ref>شیخ صدوق، امالی، بیروت، اعلمی، بی‌تا، مجلس ۹۲، ح۴، ص۵۰۴؛ بحارالانوار، ج۱۸، باب ۳ ص۳۴۱، ح۴۹.</ref>.
در [[نقلی]] دیگر آمده است: " ای [[محمد]]! تو [[بنده]] من و من [[پروردگار]] تواَم. پس مرا [[عبادت]] کن و بر من [[توکل]] کن که همانا تو [[نور]] من در میان بندگانم و فرستاده من بر خلقم هستی. [[بهشت]] را برای [[پیروان]] تو آفریدم و برای [[مخالفان]] تو [[دوزخ]] را فراهم کردم و کرامتم را بر [[جانشینان]] تو لازم گرداندم و ثوابم را برای [[شیعیان]] تو مقرر ساختم. پس گفتم: [[جانشینان]] من که هستند؟ خطاب رسید، نام [[جانشینان]] تو بر ساق [[عرش]] نوشته شده است. به ساق [[عرش]] نگریستم و [[دوازده]] [[نور]] دیدم. هر نوری در سطری سبز که اولشان [[علی بن ابی‌طالب]] و آخرشان [[مهدی]] {{ع}} امتم بود. پس خطاب رسید: ای [[محمد]]! اینان [[اولیا]] و [[دوستان]] و برگزیدگان من و حجتم بر خلقم بعد از تواند.
به [[عزت]] و جلالم [[سوگند]]، به واسطه ایشان، دینم را چیره و کلمه‌ام را بلند می‌کنم و به وسیله [[آخرین وصی]] تو، [[زمین]] را از دشمنانم [[پاک]] می‌گردانم و [[مشرق]] و [[مغرب زمین]] را به تملیک او درمی‌آورم و باد را مسخر او می‌کنم و گردن‌کشان سرسخت را رام او می‌سازم و او را بر نردبان [[ترقی]] بالا می‌برم و با [[لشکریان]] خود یاری‌اش می‌کنم و با فرشتگانم به او مدد می‌رسانم تا آنکه دعوتم را آشکار کند و [[مردمان]] را بر توحیدم گرد آورد. سپس ملکش را تداوم بخشم و تا [[روز قیامت]]، آن را در [[سلطه]] اولیای خود قرار دهم<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ترجمه: منصور پهلوان، قم، انتشارات مسجد جمکران، ۱۳۸۴، چ ۳، ج۱، ص۴۸۱.</ref>.
از فراز آخر [[روایت]] معلوم می‌شود پس از [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، [[بدی]] و [[ستم]] تا [[قیامت]] از عرصه [[گیتی]] رخت بر می‌بندد و [[ستمکاران]] نابود می‌شوند و تا [[قیام قیامت]]، [[عدالت مهدوی]] بر [[جهان]] حکم‌فرما خواهد بود<ref>[[مهدی لطفی|لطفی، مهدی]]، [[پیامبر و امام مهدی (کتاب)| پیامبر و امام مهدی]]، ص۱۴- ۱۶.</ref>.
== پرسش مستقیم ==
* [[ویژگی‌های امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان صفات و ویژگی‌های امام مهدی}}
{{پرسمان صفات و ویژگی‌های امام مهدی}}


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{منابع}}
{{ستون-شروع|7}}
# [[پرونده:4670311.jpg|22px]] [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|'''امام‌شناسی ۵''']]
* [[آرماگدون]]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[بحران معنویت]]
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
* [[پارکلیت]]
# [[پرونده:136810799.jpg|22px]] [[مهدی لطفی|لطفی، مهدی]]، [[پیامبر و امام مهدی (کتاب)|'''پیامبر و امام مهدی''']]
* [[جیش الغضب]]
{{پایان منابع}}
* [[حکومت امام زمان]] {{ع}}
* [[خروج جنبنده‌ای از زمین]]
* [[خروج سفیانی]]
* [[خروج منبعث سوم]]
* [[رجعت]]
* [[رویارویی امام مهدی]] {{ع}} با جاهلان
* [[سوشیانس]]
* [[سوشینت]]
* [[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]]
* [[ظهور امام مهدی]] {{ع}}
* [[ظهور دجال]]
* [[ظهور منجی|ظهور منجی بزرگ بشر]]
* [[فارقلیط]]
* [[ماشیح]]
* [[موعودباوری]]
* [[میتریا]]
* [[ندای آسمانی]]
* [[نزول عیسی]] {{ع}}
* [[نشانه‌های آخر الزمان|نشانه‌ها و رخدادهای مهم آخر الزمان]]
* [[نشانه‌های ظهور]]
* [[وقوع اختلاف‌ها و درگیری‌های بسیار]]
* [[وقوع مصائب]]
* [[هجوم یأجوج و مأجوج]]
* [[هوشیدر]]
* [[هوشیدرماه]]
*[[ابدال]]
*[[ابر رام]]
*[[ابر سخت]]
*[[ابراهیم بن ادریس]]
*[[ابراهیم بن محمد تبریزی]]
*[[ابراهیم بن محمد همدانی]]
*[[ابراهیم بن مهزیار اهوازی]]
*[[ابروهای حضرت]]
*[[ابقع]]
*[[ابن ابی العزاقر]]
*[[ابن ابی زینب]]
*[[ابن الحسین]]
*[[ابن انباری]]
*[[ابن بابویه]]
*[[ابن جنید]]
*[[ابن حسام]]
*[[ابن حوشب]]
*[[ابن خلدون]]
*[[ابن شاذان]]
*[[ابن متیل]]
*[[ابن مغازلی]]
*[[ابن یمین]]
*[[ابو ابراهیم]]
*[[ابو اسحاق ابو عبیده ثقفی]]
*[[ابو الادیان]]
*[[ابو الحسن]]
*[[ابو الدنیا]]
*[[ابو العنبس]]
*[[ابو القاسم حسن بن احمد]]
*[[ابو القاسم]]
*[[ابو بکر بغدادی]]
*[[ابو جعفر]]
*[[ابو حامد عمران بن مفلس]]
*[[ابو دجانه انصاری]]
*[[ابو دلف کاتب]]
*[[ابو سهل نوبختی]]
*[[ابو صالح]]
*[[ابو عبد الله بزوفری]]
*[[ابو عبد الله]]
*[[ابو علی حجدر]]
*[[ابو غالب]]
*[[ابو محمد حسین بن ابراهیم]]
*[[ابو محمد]]
*[[ابو هاشم جعفری]]
*[[اثبات الوصیه]]
*[[اثبات امامت حضرت]]
*[[اثبات وجود مهدی]]
*[[اثنی عشری]]
*[[احبشیه]]
*[[احجار الزیت]]
*[[احسان]]
*[[احکام جدید]]
*[[احمد الکاتب]]
*[[احمد امین مصری]]
*[[احمد بن ابراهیم]]
*[[احمد بن اسحاق اشعری]]
*[[احمد بن عبد الله هاشمی]]
*[[احمد بن محمد زجورجی]]
*[[احمد بن هلال]]
*[[احمد]]
*[[احمدیه]]
*[[احیای سنت محمدی]]
*[[اخباریه]]
*[[اخلاق حضرت]]
*[[اخنس]]
*[[اخیار]]
*[[ادعای ارتباط با حضرت]]
*[[ادعای مهدویت]]
*[[ادعای نیابت]]
*[[ادعیه امام زمان]]
*[[اذاعه]]
*[[اذن سامعه]]
*[[اربعینیات درباره حضرت]]
*[[ارتباط با حضرت]]
*[[ارشاد]]
*[[ارمینیه]]
*[[ارنون]]
*[[ازد]]
*[[ازدواج حضرت]]
*[[اسامی حضرت در کتب ادیان]]
*[[اسب حضرت]]
*[[استخاره امام زمان]]
*[[استخلاف]]
*[[استضعاف]]
*[[استغاثه به حضرت مهدی]]
*[[استکبار جهانی و مهدی‌باوری]]
*[[اسحاق احمر]]
*[[اسحاق بن اسماعیل]]
*[[اسحاق بن یعقوب]]
*[[اسدی]]
*[[اسراء]]
*[[اسرافیل]]
*[[اسکافی]]
*[[اسم اصلی حضرت]]
*[[اسم حضرت]]
*[[اسماعیل بن جعفر الصادق]]
*[[اسماعیل بن صادق]]
*[[اسماعیل بن علی]]
*[[اسماعیل بن موسی بن جعفر]]
*[[اسماعیلیه]]
*[[اشتراط الساعه]]
*[[اشعیا]]
*[[اصحاب حضرت]]
*[[اصحاب طالوت]]
*[[اصحاب کهف]]
*اصل
*[[اصهب]]
*[[اعاجم]]
*[[اعتقاد به منجی]]
*[[اعتقاد به مهدی]]
*[[اعلام الوری]]
*[[اعلام ظهور]]
*[[اعیان الشیعه]]
*[[افضل الاعمال]]
*[[افیق]]
*[[اقامتگاه حضرت]]
*[[اقتصاد در عصر ظهور]]
*[[اقلیت‌ها در حکومت حضرت]]
*[[البیعه لله]]
*[[الر]]
*[[الغیبه]]
*[[الفصول العشره فی الغیبه]]
*[[المهدی]]
*[[الواح موسی]]
*[[الیاس]]
*[[ام ایمن]]
*[[ام خالد]]
*[[ام محمد]]
*[[امام زمان]]
* [[امام مهدی]] {{ع}}
*[[امامیه]]
*[[امان زمین]]
*[[امت امت]]
*[[امت معدوده]]
*[[امر به منکر]]
*[[امر ناگهانی]]
*[[امکان رجعت]]
*[[امن یجیب]]
*[[امنیت پس از ظهور]]
*[[امنیت پیش از ظهور]]
*[[امیر الامره]]
*[[امیر المومنین]]
*[[انا انزلنا]]
*[[انتظار در مسیحیت]]
*[[انتظار فرج]]
*[[انتظار مثبت]]
*[[انتظار منفی]]
*[[انتظار و بهداشت روان]]
*[[انتظار و صهیونیسم]]
*[[انتظار]]
*[[انجیل و بشارت موعود]]
*[[اندام حضرت]]
*انصار حضرت
*[[انطاکیه]]
*[[انکار حضرت]]
*[[انگشتر سلیمان]]
*[[انگشتری حضرت]]
*[[انوری]]
*[[اوپانیشاد]]
*[[اوتاد]]
*[[اوقات مخصوص حضرت]]
*[[اوقات و حالات دعا برای حضرت]]
*[[اوقیدمو]]
*[[اولین برنامه حضرت]]
*[[اولین پرچم]]
*[[اولین جنگ حضرت]]
*[[اولین خطبه حضرت]]
*[[اولین دادگاه پس از ظهور]]
*[[اولین رجعت‌کننده]]
*[[اولین سپاه حضرت]]
*[[اولین کشتار]]
*[[اولین مدعی نیابت]]
*[[اولین نایب خاص]]
*[[اهداف نیابت]]
*[[اهل سنت و مهدی]]
*[[اهل کتاب]]
*[[اهلی شیرازی]]
*[[ایام الله]]
*[[ایدی]]
*[[ایرانیان]]
*[[ایزدشناس]]
*[[ایزدنشان]]
*[[ایستاده]]
*[[ایلیا]]
*[[ایوب بن نوح]]
*[[آتش و دود]]
*[[آثار انتظار]]
*[[آثار حضرت]]
*[[آثار دعای فرج]]
*[[آثار ظهور]]
*[[آخر الزمان]]
*[[آخرین دولت]]
*[[آخرین دیدار عمومی حضرت]]
*[[آداب ملاقات با حضرت]]
*[[آدینه]]
*[[آرماگدون]]
*[[آزمون غیبت]]
*[[آزمون یاران حضرت]]
*[[آس]]
*[[آسیب‌شناسی تربیتی مهدویت]]
*[[آشوب‌های جهانی]]
*[[آل اعین]]
*[[آمادگی برای غیبت]]
*[[آینده جهان و نظریه‌پردازان]]
*[[آیین جدید]]
*[[باب الله]]
*[[باب غیبت]]
*[[باب لد]]
*[[باب]]
*[[بابا فغانی شیرازی]]
*[[بابیه]]
*[[باد زرد]]
*[[باد سرخ]]
*[[باد سیاه]]
*[[باران بی‌موقع]]
*[[باران‌های فراوان]]
*[[بازرگانی در عصر ظهور]]
*[[بازوی حضرت]]
*[[باسط]]
*[[باسک]]
*[[باقریه]]
*[[باقطانی]]
*[[بانوی کنیزان]]
*[[باهله]]
*[[بتریه]]
*[[بحر العلوم]]
*[[بخش دوم:برشمردن دعاها و زیارات مربوط به امام عصر]]
*[[بخشش حضرت]]
*[[بداء]]
*[[بدر]]
*[[براق]]
*[[برکت در عصر ظهور]]
*[[برهان الله]]
*[[برهان]]
*[[بشر بن سلیمان]]
*[[بشقاب‌ پرنده]]
*[[بشیریه]]
*[[بصره]]
*[[بطن ارزق]]
*[[بغداد]]
*[[بغوطه]]
*[[بقیه الانبیاء]]
*[[بقیه الله]]
*[[بکمینابدو]]
*[[بلد الامین]]
*[[بنده یزدان]]
*[[بنی اصفر]]
*[[بنی شیبه]]
*[[بنی ضبه]]
*[[بنی قنطوره]]
*[[بنی هاشم]]
*[[بنیان‌گذار بهاییت]]
*[[بواسیر]]
*[[بهاییه]]
*[[بهداشت در عصر ظهور]]
*[[بهرام]]
*[[بیت الحمد]]
*[[بیت المقدس]]
*[[بیداء]]
*[[بیر معطله]]
*[[بیعت]]
*[[بی‌نیازی در عصر ظهور]]
*[[بیوح]]
*[[پاتیکل]]
*[[پایان تاریخ]]
*[[پایان حکومت امام مهدی]]
*پدر حضرت
*[[پرچم پیامبر ]]
*[[پرچم پیش از قیام]]
*[[پرچم زرد]]
*[[پرچم سبز]]
*[[پرچم سفید]]
*[[پرچم سیاه]]
*[[پرچم قیام]]
*[[پرچم هدایت]]
*[[پروژه بولیمود]]
*[[پرویز]]
*[[پسر انسان]]
*[[پنج سالگی حضرت]]
*[[پیراهن حضرت ادم]]
*[[پیراهن حضرت]]
*[[پیروان ادیان]]
*[[پیشانی حضرت]]
*[[پیشگویی ارماگدون]]
*[[پیشگویی غیبت]]
*[[پیشگویی ولادت حضرت]]
*[[پیشگویی‌های کتاب مقدس]]
*[[پیشگویی‌های نوستر اداموس]]
*[[پیشگویی‌های واقع شده]]
*[[تابوت سکینه]]
*[[تابوت موسی]]
*[[تادیب]]
*[[تالی کتاب الله]]
*[[تالی]]
*[[تالیف قلوب]]
*[[تایید]]
*[[تجدید دین]]
*[[تخت سلیمان]]
*[[تخریب مساجد]]
*[[تخریب مسجد الاقصی]]
*[[تداوم امامت]]
*[[تذکره]]
*[[تردید در حضرت]]
*[[ترس حضرت]]
*[[ترس]]
*[[تسبیح حضرت]]
*[[تشرف]]
*[[تقیه]]
*[[تکریم اماکن منسوب به حضرت]]
*[[تکریم ایمه از حضرت]]
*[[تکریم پیامبر از حضرت]]
*[[تکریم نام حضرت]]
*[[تمارین]]
*تمام
*[[تمنیحا]]
*[[تناثر نجوم]]
*[[تورات و بشارت موعود]]
*[[توسل به حضرت]]
*[[توقیت]]
*[[توقیع ابتدایی]]
*[[توقیع اسحاق بن یعقوب]]
*[[توقیع]]
*[[تهران در اخر الزمان]]
*[[ثایر]]
*[[ثویه]]
*[[جابر]]
*[[جابلسا]]
*[[جابلقا]]
*[[جابیه]]
*[[جارودیه]]
*[[جاماسب‌نامه]]
*[[جامعه]]
*[[جاموس]]
*[[جبرییل]]
*[[جبیر بن خابور]]
*[[جده]]
*[[جذام]]
*[[جزیره خضراء]]
*[[جزیه]]
*[[جعفر کذاب]]
*[[جعفر]]
*[[جعفریه]]
*[[جفر]]
*[[جمادی]]
*[[جمعه]]
*[[جمکران]]
*[[جموداندیشان]]
*[[جن]]
*[[جنب]]
*[[جنگ و کشتار]]
*[[جوار الکنس]]
*[[جوانان]]
*[[جویای تبریزی]]
*[[جهان‌گشایی امام]]
*[[جهانی‌سازی حضرت]]
*[[جهینه]]
*[[جیحون]]
*[[جیش الغضب]]
*[[چراغ مخفی]]
*[[چشمان حضرت]]
*[[چهارمین نایب خاص]]
*[[چهره‌شناسی حضرت]]
*[[چهل روز قبل از قیامت]]
*[[چهل]]
*[[چهل‌روزگی حضرت]]
*[[حاجز بن یزید]]
*[[حارث بن حارث]]
*[[حاشر]]
*[[حافظ شیرازی]]
*[[حبابه والبیه]]
*[[حبه]]
*[[حج در اخر الزمان]]
*[[حج کردن به نیابت حضرت]]
*[[حج و مهدی]]
*[[حجاب]]
*[[حجاز]]
*[[حجت پنهان]]
*[[حجت ظاهر]]
*[[حجت]]
*[[حجتیه]]
*[[حجر الاسود]]
*[[حجه الله]]
*[[حجی نبی]]
*[[حدیثه]]
*[[حذیفه بن یمان]]
*[[حرب و قیس]]
*[[حرز حضرت]]
*[[حرستا]]
*[[حزقیال نبی]]
*[[حزین لاهیجی]]
*[[حسن بن حسین عسکری]]
*[[حسن بن علی وجناء]]
*[[حسن بن قاسم بن علا]]
*[[حسن بن مثله]]
*[[حسن بن محبوب]]
*[[حسن خالص]]
*[[حسین بن الحسن العلوی]]
*[[حسین بن روح]]
*[[حسین و مهدی]]
*[[حصینه]]
*[[حضرت شوونیه]]
*[[حق]]
*[[حقوق حضرت بر شیعیان]]
*[[حکم داود]]
*[[حکومت اسلامی در غیبت کبری]]
*[[حکومت واحد جهانی]]
*[[حکیمه]]
*[[حلاج]]
*[[حمد و حامد]]
*[[حملاها]]
*[[حمیری قمی]]
*[[حیره]]
*[[خاتم الایمه]]
*[[خاتم الایمه]]
*[[خازن]]
*[[خاقانی]]
*[[خاک‌سپاری حضرت]]
*[[خال حضرت]]
*[[خاندان نوبختی]]
*[[خبر ولادت حضرت]]
*[[ختم وصایت]]
*[[ختنه]]
*[[خجسته]]
*[[خداشناس]]
*[[خدمت به حضرت]]
*[[خراسان]]
*[[خروج دجال]]
*[[خروج سفیانی]]
*[[خروج یاجوج و ماجوج]]
*[[خروج یمنی]]
*[[خزیمه]]
*[[خسرو]]
*[[خسف بیداء]]
*[[خسف]]
*[[خسوف و کسوف]]
*[[خشک شدن نیل]]
*[[خضر ]]
*[[خطبه امام سجاد]]
*[[خطبه‌های حضرت]]
*[[خلف صالح]]
*[[خلفای دوران غیبت صغری]]
*[[خلفای عباسی]]
*[[خلوت حضرت]]
*[[خلیفه الاتقیاء]]
*[[خلیفه الله]]
*[[خلیل]]
*[[خماهن]]
*[[خمط]]
*[[خنس]]
*[[خواب مخزومی]]
*[[خواجوی کرمانی]]
*[[خورشید پشت ابر]]
*[[خورشید و ماه]]
*[[خون‌خواهی حسین]]
*[[خیر الفوارس]]
*[[دابه الارض]]
*[[دادتگ]]
*[[داعی]]
*[[دام‌پروری در عصر ظهور]]
*[[دانش حضرت]]
*[[دانش در عصر ظهور]]
*[[دانشمندان اخر الزمان]]
*[[دانیال]]
*[[داوری حضرت]]
*[[دجال]]
*[[دروازه اصطخر]]
*[[دروزی]]
*[[دریاچه طبریه]]
*[[دزدان کعبه]]
*[[دست بر سر گذاردن]]
*[[دست حضرت]]
*[[دشواری انتظار]]
*[[دعا برای امام زمان]]
*[[دعا برای سلامتی حضرت]]
*[[دعا برای فرج]]
*[[دعاهایی که در ارتباط غیرمستقیم با حضرت است]]
*[[دعاهایی که در مورد خود حضرت است]]
*[[دعای افتتاح]]
*[[دعای جدید]]
*[[دعای حضرت برای شیعیان]]
*[[دعای حضرت مهدی]]
*[[دعای سمات]]
*[[دعای صلوات]]
*[[دعای عبرات]]
*[[دعای عهد]]
*[[دعای غریق]]
*[[دعای غیبت]]
*[[دعای فرج]]
*[[دعای قنوت]]
*[[دعای ندبه]]
*[[دعای نور]]
*[[دعبل خزاعی]]
*[[دلدل]]
*[[دمنسیان]]
*[[دندان حضرت]]
*[[دو خون]]
*دو [[غیبت]]
*[[دوازده امام]]
*[[دوران حیرت]]
*[[دوشنبه]]
*[[دولت کریمه]]
*[[دومین نایب خاص]]
*[[دید]]
*[[دین اینده جهان]]
*[[دین جدید]]
*[[دین‌داری در عصر غیبت]]
*[[دین‌فروشی]]
*[[ذو السویقتین]]
*[[ذو الفقار]]
*[[ذو القرنین]]
*[[ذی حجه]]
*[[ذی طوی]]
*[[ذی قعده]]
*[[راحت‌طلبان]]
*[[راضی بالله]]
*[[راویان احادیث مهدی از اهل سنت]]
*[[راویان احادیث مهدی از صحابه]]
*[[راه اثبات نیابت]]
*[[راهنما]]
*[[رایقه]]
*[[رب الارض]]
*[[ربا]]
*[[ربیع]]
*[[رجب]]
*[[رجعت امامان]]
*[[رجعت پیامبران]]
*[[رجعت در ادعیه و زیارات]]
*[[رجعت در امت‌های پیشین]]
*[[رجعت در روایات]]
*[[رجعت در قران]]
*[[رجعت زنان]]
*[[رجعت و اندیشمندان]]
*[[رجعت]]
*[[رجعت‌کنندگان]]
*[[رجل]]
*[[رحبه]]
*[[رشوه]]
*[[رشیق]]
*[[رضوی]]
*[[رفاه در عصر ظهور]]
*[[رفتار امام با دشمنان]]
*[[رفقا]]
*[[رقعه حاجت]]
*[[رکن و مقام]]
*[[رمضان]]
*[[رمیله]]
*[[رنگ چهره حضرت]]
*[[روح القدس]]
*[[روز قیام]]
*[[روزها در عصر حضرت]]
*[[رومیان]]
*[[رونی]]
*[[رویای نرجس]]
*[[ری]]
*[[ریحانه]]
*[[ریزش و رویش]]
*[[ریگ ودا]]
*[[زاهره]]
*[[زبور]]
*[[زبیده]]
*[[زرتشت و بشارت موعود]]
*[[زره پیامبر]]
*[[زکریا]]
*[[زلزله]]
*[[زمامداران اخر الزمان]]
*[[زمان ظهور]]
*[[زمانی بیاید]]
*[[زمینه‌سازان ظهور]]
*[[زمینه‌سازی غیبت]]
*[[زنان اخر الزمان]]
*[[زنان در دوران ظهور]]
*[[زنان در غیبت صغری]]
*[[زنج]]
*[[زند افریس]]
*[[زند]]
*[[زندیق]]
*[[زوراء]]
*[[زهد حضرت]]
*[[زیات]]
*[[زیارت ال یاسین]]
*[[زیارت امام زمان]]
*[[زیارت جامعه]]
*[[زیارت عاشورا]]
*[[زیارت مادر حضرت]]
*[[زیارت ناحیه مقدسه]]
*[[زیدیه]]
*[[زیور بیت المقدس]]
*[[ساعت مخصوص حضرت]]
*[[ساعه]]
*[[سال فرد]]
*[[سامرا]]
*[[سباییه]]
*[[سبیکه]]
*[[سبیل]]
*[[ستاره دنباله‌دار]]
*[[سجده حضرت]]
*[[سحاب]]
*[[سخاوت حضرت]]
*[[سدره المنتهی]]
*[[سرخی اسمان]]
*[[سرداب سامرا]]
*[[سردابیه]]
*[[سرگذشت نرجس]]
*[[سرمه در چشم]]
*[[سرور اهل بهشت]]
*[[سروش ایزد]]
*[[سطیح کاهن]]
*[[سعیده]]
*[[سفط]]
*[[سفیانی]]
*[[سلاح حضرت]]
*[[سلاح یاران حضرت]]
*[[سلار]]
*[[سلام بر حضرت]]
*[[سلطان مامول]]
*[[سلمان فارسی]]
*[[سمات]]
*[[سمان]]
*[[سمری]]
*[[سمیه]]
*[[سن حضرت هنگام ظهور]]
*[[سنا]]
*[[سنایی]]
*[[سنت جدید]]
*[[سند دعای ندبه]]
*[[سنگ موسی]]
*[[سنوسی]]
*[[سوار بر ابر]]
*[[سوره کهف]]
*[[سوسن]]
*[[سوشیانس]]
*[[سومین نایب خاص]]
*[[سه جور استخاره امده است]]
*[[سهم امام]]
*[[سیحون]]
*[[سید بن طاووس]]
*[[سید حسنی]]
*[[سید خراسانی]]
*[[سید شمس الدین]]
*[[سید هاشمی]]
*[[سید]]
*[[سیره حضرت]]
*[[سیصد و سیزده]]
*[[سیف]]
*[[سیما]]
*[[سیمای دوران ظهور]]
*[[شاخص‌های دینداری]]
*[[شادمانی جهان از ظهور]]
*[[شاکمونی]]
*[[شام]]
*[[شاهدان ولادت حضرت]]
*[[شب جمعه]]
*[[شباهت حضرت]]
*[[شجاعت حضرت]]
*[[شرعه التسمیه]]
*[[شروسی]]
*[[شرید]]
*[[شریعی]]
*[[شعار پرچم قیام]]
*[[شعار یاران حضرت]]
*[[شعبان]]
*[[شعر مهدوی]]
*[[شعیب بن صالح]]
*[[شفاعت حضرت]]
*[[شکر امام]]
*[[شلمغانی]]
*[[شماطیل]]
*[[شمایل حضرت]]
*[[شمشیرهای اسمانی]]
*[[شمعون]]
*[[شنوءه]]
*[[شواذ ال محمد]]
*[[شوال]]
*[[شورش بر حضرت]]
*[[شوق دیدار]]
*[[شهاب ثاقب]]
*[[شهادت در رکاب حضرت]]
*[[شهادت کنیزان به رویت حضرت]]
*[[شهادت وکلا به رویت حضرت]]
*[[شیخ الاوصیاء]]
*[[شیصبانی]]
*[[شیطان]]
*[[شیعه در عصر ظهور]]
*[[شیعه و مهدی]]
*[[شیلو]]
*[[شیوه حکومت حضرت]]
*[[صاحب الامر]]
*[[صاحب الدار]]
*[[صاحب الدوله الزهراء]]
*[[صاحب الرجعه]]
*[[صاحب الزمان]]
*[[صاحب السیف]]
*[[صاحب العصر]]
*[[صاحب الغیبه]]
*[[صاحب الناحیه]]
*[[صاحب سرداب]]
*[[صاحب کره البیضاء]]
*[[صاحب]]
*[[صاعقه]]
*[[صافیه]]
*[[صالح]]
*[[صاید بن صید]]
*[[صایدیه]]
*[[صبح مسفر]]
*[[صبر بر غیبت]]
*[[صبر حضرت]]
*[[صحاح]]
*[[صدای زمینی]]
*[[صدق]]
*[[صدقه]]
*[[صدوق]]
*[[صراط]]
*[[صفر]]
*[[صفنیا]]
*[[صلوات]]
*[[صله با حضرت]]
*[[صمصام الاکبر]]
*[[صندل]]
*[[صورت حضرت]]
*[[صورتی در خورشید]]
*[[صورتی در ماه]]
*[[صهیونیسم مسیحی]]
*[[صیاح]]
*[[صیانه ماشطه]]
*[[صیحه اسمانی]]
*[[صیقل]]
*[[ضحی]]
*[[ضیاء]]
*[[طاعون]]
*[[طاغوت]]
*[[طالب التراث]]
*[[طالب املی]]
*[[طالب]]
*[[طالقان]]
*[[طلوع خورشید از مغرب]]
*[[طلوم]]
*[[طوسی]]
*[[طول عمر حضرت]]
*[[طی الارض]]
*[[ظریف]]
*[[ظهور]]
*[[عاشورا و انتظار]]
*[[عاشورا]]
*[[عاق والدین]]
*[[عاقبه الدار]]
*[[عالم]]
*[[عاموس نبی]]
*[[عباس فاطمی]]
*[[عبای حضرت]]
*[[عبد الله بن شریک عامری]]
*[[عبد الله بن شریک]]
*[[عبد الله بن صالح]]
*[[عبد الله بن عباس علوی]]
*[[عبد الله]]
*[[عبقری الحسان]]
*[[عثمان بن سعید]]
*[[عجله‌کنندگان]]
*[[عدالت مهدی]]
*[[عدل]]
*[[عذاب ادنی]]
*[[عرب]]
*[[عرض اعمال]]
*[[عرض حاجت به حضرت]]
*[[عرفات]]
*[[عرق و علق]]
*[[عریضه به حضرت]]
*[[عریضه‌نویسی]]
*[[عزاقریه]]
*[[عزه]]
*[[عسکر]]
*[[عسکری]]
*[[عسکریه]]
*[[عصای موسی]]
*[[عصایب]]
*[[عصر امام خمینی]]
*[[عصر]]
*[[عطار نیشابوری]]
*[[عطر حضرت]]
*[[عطسه]]
*[[عقل]]
*[[عقید]]
*[[عقیقه حضرت]]
*[[علامه حلی]]
*[[علت غیبت]]
*[[علم مصبوب]]
*[[علم منصوب]]
*[[علی بن ابراهیم بن مهزیار]]
*[[علی بن بلال]]
*[[علی بن زیاد]]
*[[علی بن عاصم کوفی]]
*[[علی بن فاضل مازندرانی]]
*[[علی بن فرات]]
*[[علی بن محمد سمری]]
*[[علی بن مطهر]]
*[[علی بن مهزیار]]
*[[عمامه حضرت]]
*[[عمانی]]
*[[عمر بن زید]]
*[[عمرو الاهوازی]]
*[[عمری]]
*[[عناطیس]]
*[[عنصری بلخی]]
*[[عوف سلمی]]
*[[عهد عتیق]]
*[[عیسی ]]
*[[عیسی بن مهدی جواهری]]
*[[عین]]
*[[غار انطاکیه]]
*[[غار ثور]]
*[[غانم]]
*[[غایب]]
*[[غایه الطالبین]]
*[[غایه القصوی]]
*[[غرب و اخر الزمان]]
*[[غرب و مهدویت]]
*[[غربت حضرت]]
*[[غرقد]]
*[[غریم]]
*[[غضباء]]
*[[غلام]]
*[[غنی]]
*[[غوث الفقرا]]
*[[غوث]]
*[[غوطه]]
*[[غیب]]
*[[غیبت شانیه]]
*[[غیبت صغری]]
*[[غیبت کبری]]
*[[غیبت]]
*[[فارس الحجاز]]
*[[فارس]]
*[[فاضل]]
*[[فایده امام غایب]]
*[[فایده حضرت]]
*[[فایده غیبت]]
*[[فتح]]
*[[فترت]]
*[[فتن و ملاحم]]
*[[فتنه سرا]]
*[[فتنه فلسطین]]
*[[فتنه]]
*[[فجر]]
*[[فرات]]
*[[فراگیر شدن ظلم]]
*[[فراید السمطین]]
*[[فرج الاعظم]]
*[[فرج المومنین]]
*[[فرج]]
*[[فرخنده]]
*[[فردوس الاکبر]]
*[[فرزندان حضرت]]
*[[فرزندان مهدوی]]
*[[فرشتگان]]
*[[فرقه]]
*[[فرقه‌گرایی]]
*[[فرماندهان سپاه حضرت]]
*[[فرود امدن عیسی]]
*[[فضل بن شاذان]]
*[[فضل بن یحیی]]
*[[فضیلت انتظار]]
*[[فطحیه]]
*[[فطرت و مهدویت]]
*[[فقیه]]
*[[فقیهان]]
*[[فلان]]
*[[فلسفه انتظار]]
*[[فلسفه غیبت]]
*[[فواید الشمسیه]]
*[[فوتوریسم]]
*[[فیذموا]]
*[[فیروز]]
*[[فیض کاشانی]]
*[[قابض]]
*[[قابله حضرت]]
*[[قاتل الکفره]]
*[[قادیانی]]
*[[قاسم انوار]]
*[[قاسم بن علاء]]
*[[قاسم بن علی]]
*[[قاطع]]
*[[قانون ارث]]
*[[قاهر بالله]]
*[[قایم الزمان]]
*[[قایم]]
*[[قبیله کلب]]
*[[قتاد]]
*[[قتل نفس زکیه]]
*[[قد حضرت]]
*[[قدر]]
*[[قدرت حضرت]]
*[[قذف]]
*[[قرامطه]]
*[[قران و بشارت موعود]]
*[[قران]]
*[[قرقیسیا]]
*[[قریش]]
*[[قزوین]]
*[[قسط]]
*[[قسطنطنیه]]
*[[قشری‌گری]]
*[[قصیده ابن عرندس]]
*[[قضای جدید]]
*[[قطایع]]
*[[قطب]]
*[[قطران تبریزی]]
*[[قطع رحم]]
*[[قطوانی]]
*[[قم]]
*[[قنواء]]
*[[قوه]]
*[[قیام با شمشیر]]
*[[قیامت]]
*[[قیس]]
*[[قیم الزمان]]
*[[کار]]
*[[کارگزاران حکومت مهدی]]
*[[کاسر عینه]]
*[[کاشف الغطاء]]
*[[کافور بن ابراهیم]]
*[[کافور]]
*[[کافی]]
*[[کامل بن ابراهیم]]
*[[کامل سلیمان]]
*[[کبریت احمر]]
*[[کتاب جدید]]
*[[کتاب حضرت]]
*[[کتابنامه دعای ندبه]]
*[[کتابنامه رجعت]]
*[[کتاب‌های غیبت]]
*[[کذاب مفتر]]
*[[کرخ]]
*[[کرعه]]
*[[کسادی]]
*[[کسروی]]
*[[کسوف]]
*[[کشاورزی در عصر ظهور]]
*[[کشته شدن شیطان]]
*[[کشف الغمه]]
*[[کشف هیکل]]
*[[کف دست]]
*[[کفایه الاثر]]
*[[کفش حضرت]]
*[[کلمه الحق]]
*[[کلینی]]
*[[کمال الدین و تمام النعمه]]
*[[کمال]]
*[[کمالات در عصر ظهور]]
*[[کمبود باران]]
*[[کمسلیما]]
*[[کنگره]]
*[[کنیز اذری]]
*[[کنیه حضرت]]
*[[کوفه]]
*[[کوکما]]
*[[کهیعص]]
*[[کیسانیه]]
*[[کیقباد دوم]]
*[[گات‌ها]]
*[[گرسنگی]]
*[[گریه کردن برای حضرت]]
*[[گل نرگس]]
*[[گنج‌های نهفته]]
*[[گونه حضرت]]
*[[لا اله الا الله]]
*[[لسان الصدق]]
*[[لطف وجود حضرت]]
*[[لقب حضرت]]
*[[لندیطارا]]
*[[لواء اعظم
*[[لوح فاطمه]]
*[[لوح محو و اثبات]]
*[[ما منا الا مقتول]]
*[[ماء معین]]
*[[مادر]] [[حضرت]]
*[[ماریه]]
*[[ماشع]]
*[[مالک اشتر]]
*[[مامور]]
*[[مامول]]
*[[مایده]]
*[[مبدا الایات]]
*[[مبلی السرایر]]
*[[متشحط]]
*[[متمهدی]]
*[[مثلث الهی]]
*[[مثلث برمودا]]
*[[مجازی بالاعمال]]
*[[مجالس المومنین]]
*[[مجالس حضرت]]
*[[مجلسی]]
*[[محاسن حضرت]]
*[[محاضیر]]
*[[محبت حضرت]]
*[[محبوب کردن حضرت]]
*[[محجه]]
*[[محرم]]
*[[محسن]]
*[[محل ظهور حضرت]]
*[[محمد بن ابراهیم بن مهزیار]]
*[[محمد بن احمد قطان]]
*[[محمد بن ادریس]]
*[[محمد بن ایوب بن نوح]]
*[[محمد بن بشیر]]
*[[محمد بن جعفر اسدی]]
*[[محمد بن حسن صیرفی]]
*[[محمد بن شاذان بن نعیم]]
*[[محمد بن عبد الله محض]]
*[[محمد بن عثمان]]
*[[محمد بن علی بن بلال]]
*[[محمد بن فضل موصلی]]
*[[محمد بن نصیر نمیری]]
*[[محمد بن نفیس]]
*[[محمد حنفیه]]
*[[محمد]]
*[[محمد،علی و حسن]]
*[[محمدیه]]
*مخالفان حضرت
*[[مخبر بما یعلن]]
*[[مخفی بودن ولادت]]
*[[مد هامتان]]
*[[مدبر]]
*[[مدت حکومت امام مهدی]]
*[[مدعیان مهدویت]]
*[[مدعیان نیابت]]
*[[مدینه فاضله مهدی]]
*[[مدینه]]
*[[مرابطه]]
*[[مراقبه]]
*[[مربوع]]
*[[مرجیه]]
*[[مردان اخر الزمان]]
*[[مردی از قم]]
*[[مرکز بیت المال در عصر ظهور]]
*[[مرکز حکومت حضرت]]
*[[مرکز قضاوت حضرت]]
*[[مرگ جاهلیت]]
*[[مرگ حضرت]]
*[[مرگ سرخ]]
*[[مرگ سفید]]
*[[مرگ ناگهانی]]
*[[مروانی]]
*[[مروزی]]
*[[مریم]]
*[[مزامله]]
*[[مسبحات]]
*[[مستضعفین]]
*[[مستنصر]]
*[[مسجد الحرام]]
*[[مسجد النبی]]
*[[مسجد براثا]]
*[[مسجد جمکران]]
*[[مسجد زید]]
*[[مسجد سهله]]
*[[مسجد صعصعه]]
*[[مسجد کوفه]]
*[[مسخ]]
*[[مسلمیه]]
*[[مسیح الزمان]]
*[[مسیح دروغین]]
*[[مسیح]]
*[[مسیحیت سیاسی امریکا]]
*[[مسیحیت صهیونیستی]]
*[[مسیحیت یهودی]]
*[[مشرق]]
*[[مشیخه]]
*[[مصباح الشدید الضیاء]]
*[[مصحف امیر المومنین ]]
*[[مصحف فاطمه]]
*[[مصر در دوران ظهور]]
*[[مضطر]]
*[[مظهر الفضایح]]
*[[معتضد بالله
*[[معتمد بالله]]
*[[معجزات حضرت مهدی]]
*[[معراج]]
*[[معرفت امام]]
*[[معمرین]]
*[[معنویت پس از ظهور]]
*[[معنویت پیش از ظهور]]
*[[مغرب]]
*[[مغیریه]]
*[[مفاسد اخر الزمان]]
*[[مفتوحه عنوه]]
*[[مفرج اعظم]]
*[[مفضل]]
*[[مفید]]
*[[مقام ابراهیم]]
*[[مقام امام زمان]]
*[[مقبوله عمر بن حنظله]]
*[[مقتدر بالله]]
*[[مقتصر]]
*[[مقداد]]
*[[مقدره]]
*[[مقدس اردبیلی]]
*[[مقدس‌ماب]]
*[[مقنع]]
*[[مکان‌های دعا برای حضرت]]
*[[مکتفی بالله]]
*[[مکه]]
*[[ملاحم]]
*[[ملاقات‌کنندگان حضرت]]
*[[ملاک تعیین نواب]]
*[[ملخ سرخ]]
*[[ملعون ملعون]]
*[[ملیکه]]
*[[ممطوره]]
*[[ممهدون للمهدی]]
*[[من لم یجعل الله له شبیها]]
*[[منادی اسمانی]]
*[[منافقان]]
*[[منان]]
*[[منبر سلیمان]]
*[[منتظر]]
*[[منتظر]]
*[[منتظران حقیقی]]
*[[منتقم]]
*[[منجم یهودی]]
*[[منجی اعظم]]
*[[منجی]]
*[[منصور]]
*[[منعم]]
*[[موالی خاصه]]
*[[موتور]]
*[[موسوعه الامام المهدی]]
*[[موعود در اقوام و ملل]]
*[[موعود یهود]]
*[[موعود]]
*[[مولی]]
*[[مومل]]
*[[مومن ال فرعون]]
*[[موی حضرت]]
*[[مهدویت از دیدگاه اهل سنت]]
*[[مهدویت از دیدگاه شیعه]]
*[[مهدویت شخصیه]]
*[[مهدویت نوعیه]]
*[[مهدویت]]
*[[مهدی بن محمد]]
*[[مهدی در روایات]]
*[[مهدی در قران]]
*[[مهدی سودانی]]
*[[مهدی عباسی]]
*[[مهدی موعود]]
*[[مهدی و نشانه‌های پیامبران]]
*[[مهدی هرعی]]
*[[مهدی]]
*[[مهدی‌باوری در ادیان]]
*[[مهدیه]]
*[[مهمید اخر]]
*[[میراث پیامبر اکرم]]
*[[میراث پیامبران]]
*[[میرزا حسین نوری]]
*[[میرزا علی محمد باب]]
*[[میزان الحق]]
*[[میکاییل]]
*[[میلخاء]]
*[[ناامیدی از ظهور]]
*[[ناجی النجار]]
*[[ناحیه مقدسه]]
*[[ناشناخته بودن حضرت]]
*[[ناصبی‌ها]]
*[[ناطق]]
*[[نافله]]
*[[ناقور]]
*[[ناووسیه]]
*[[نجبا]]
*[[نجف]]
*[[نجم
*[[نجم الثاقب]]
*[[ندای اسمانی]]
*[[نرجس]]
*[[نسب حضرت]]
*[[نسیم
*[[نشانه‌های حتمی ظهور]]
*[[نشانه‌های نزدیک ظهور]]
*[[نظامی گنجوی]]
*[[نعمانی]]
*[[نعمت باطن]]
*[[نعمت حضرت]]
*[[نعمت ظاهر]]
*[[نفس زکیه]]
*[[نفس]]
*[[نقبا]]
*[[نماز امام زمان]]
*[[نماز بر پیکر پدر]]
*[[نماز تسبیح]]
*[[نماز جماعت]]
*[[نماز جمعه]]
*[[نماز حاجت]]
*[[نماز عید]]
*[[نماز هدیه به حضرت]]
*[[نمازگزاران بر پیکر امام عسکری]]
*[[نمک در طعام]]
*[[نمیریه]]
*[[نواب اربعه]]
*[[نوبختیه]]
*[[نور ال محمد]]
*[[نور الاتقیاء]]
*[[نور الاصفیاء]]
*[[نور الرب]]
*[[نور حضرت]]
*[[نوروز]]
*[[نوستر اداموس]]
*[[نهار]]
*[[نهج البلاغه و مهدی]]
*[[نیابت خاصه]]
*[[نیابت عامه]]
*[[نیابت]]
*[[نیمه شعبان]]
*[[نیه الصابرین]]
*[[وادی السلام]]
*[[وادی یابس]]
*[[وارث]]
*[[واعظ قزوینی]]
*[[واقفه]]
*[[واقفیه]]
*[[واقیذ]]
*[[وتر]]
*[[وتر]]
*[[وتیره]]
*[[وتیره]]
*[[وجه]]
*[[وشن جوک]]
*[[وظایف منتظران]]
*[[وظایف نواب خاص]]
*[[وقاتون]]
*[[وقت ظهور]]
*[[وقت معلوم]]
*[[وکالت]]
*[[وکیلان حضرت]]
*[[ولادت حضرت]]
*[[ولایت فقیه]]
*[[ولایتی‌ها]]
*[[ولی الله]]
*[[ولی عصر]]
*[[ولی نعمت]]
*[[وهوه‌ل]]
*[[ویژگی یاران حضرت]]
*[[ویژگی‌های حضرت]]
*[[هادی]]
*[[هالیوود و اخر الزمان]]
*[[هالیوود و مهدویت]]
*[[هدف قیام]]
*[[هراوه]]
*[[هرج‌ومرج]]
*[[هرشا]]
*[[هزاره‌گرایی]]
*[[هفت تکبیر]]
*[[همدان]]
*[[همسر امام مهدی]]
*[[هندوها و بشارت موعود]]
*[[هوشع نبی]]
*[[یا لثارات الحسین]]
*[[یاجوج و ماجوج]]
*[[یادکرد حضرت]]
*[[یاران حضرت]]
*[[یاری کردن حضرت]]
*[[یاوران امام مهدی]]
*[[ید الباسطه]]
*[[یشوعا]]
*[[یعسوب الدین]]
*[[یعفور]]
*[[یعقوب بن منقوش]]
*[[یعقوب بن یوسف]]
*[[یک‌سوم]]
*[[یمانی]]
*[[یمن در دوران ظهور]]
*[[یمین]]
*[[ینابیع الموده]]
*[[یوشع بن نون]]
*[[یوفولوژی]]
*[[یوم الخلاص]]
*[[یوم الفتح]]
*[[یوییل نبی]]
*[[یهود در اخر الزمان]]
*[[یهود و مسیح موعود]]
*[[یهود و نصاری و مهدویت]]
*[[یهودا]]
{{پایان}}
{{پایان}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:4670311.jpg|22px]] [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|'''امام‌شناسی ۵''']]
{{پانویس}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]


==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}
[[رده:مدخل]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:ویژگی‌های امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۸

مقدمه

خصایص و ویژگی‌های حضرت مهدی (ع) مطابق احادیث و روایات عبارتند از:

  1. از خاندان و ذریه پیامبر (ص) است؛
  2. هم‌نام، هم‌کنیه پیامبر (ص) و شبیه‌ترین مردم به آن حضرت است؛
  3. نهمین فرزند از فرزندان امام حسین (ع) است؛
  4. اسم پدرش حسن (ع) است؛
  5. مادرش سیده کنیزان و بهترین ایشان است؛
  6. دوازدهمین امام و خاتم الائمه است؛
  7. دارای دو غیبت است؛
  8. عمر بسیار طولانی دارد؛
  9. زمین را پر از عدل و داد می‌کند، پس از آن‌که پر از ظلم و ستم شده باشد؛
  10. گذشت روزگار او را پیر نمی‌کند؛
  11. ولادتش پنهانی است؛
  12. دشمنان خدا را می‌کشد و زمین را از شرک و ظلم پاک می‌کند؛
  13. دین خدا را آشکار و اسلام را در روی زمین گسترش می‌دهد و فرمانروای روی زمین می‌شود؛
  14. با شمشیر قیام می‌کند؛
  15. دارای سنت‌هایی از انبیا است که از آن جمله غیبت است؛
  16. روش او سیره پیامبر (ص) است؛
  17. پس از این‌که مردم در آزمایش‌های سخت واقع شوند، ظاهر می‌شود؛
  18. حضرت عیسی (ع) نازل می‌شود و پشت سرش نماز می‌خواند؛
  19. پیش از ظهورش بدعت‌ها و ظلم و گناه و تجاهر به فسق و فجور رایج می‌شود؛
  20. هنگام ظهورش منادی آسمانی به نام او و پدرش ندا می‌کند که همه، آن را می‌شنوند و ظهور آن حضرت را اعلام می‌کند؛
  21. پیش از ظهورش نرخ‌ها بالا می‌رود، بیماری‌ها زیاد می‌شود، جنگ‌های بزرگ برپا می‌شود و بسیاری کشته می‌شوند؛
  22. پیش از ظهورش "نفس زکیه" و "یمانی" کشته می‌شوند و در بیدا (مکانی بین مکه و مدینه) خسفی واقع می‌شود و "دجال" و "سفیانی" خروج می‌کنند و حضرت آن‌ها را می‌کشد؛
  23. پس از ظهورش، برکات آسمان و زمین ظاهر می‌شود و زمین آباد می‌گردد و هیچ‌کس غیر خدا را پرستش نمی‌کند؛
  24. سیصد و سیزده نفر اصحاب او هستند که در یک ساعت به محضرش حاضر می‌شوند؛
  25. معجزات بسیاری دارد و بسیاری مشرف به دیدار حضرتش شده‌اند[۱].[۲].

ویژگی‌های امام مهدی در روایات

اهل بیت (ع) خصوصیات و ویژگی‌های جسمانی حضرت را در برخی روایات بیان نموده‌اند. مرحوم محدث نوری در کتاب شریف نجم الثاقب روایات زیادی را در این مورد خلاصه نویسی کرده است.

رسول خدا (ص) در توصیف چهره حضرت قائم (ع) می‌فرماید: به راستی مهدی (ع) در چهره و رفتار و گفتار شبیه‌ترین مردم به من است. و در روایتی دیگر فرمود: حضرت مهدی (ع) شمایلی چون شمایل من خواهد داشت. حضرت قائم (ع) جوانی است با صورتی گندم گون و با وقار، بدن مبارکش رنگ عرب را دارد (یعنی گندم گون است)، صورتش چون ماه و چون سکه طلای بی‌نقص می‌درخشد، چهره‌اش از شب زنده داری به زردی افتاده است، نور چهره او چنان تابان است که بر سیاهی محاسن شریف و موی سرش غلبه کرده است، گونه‌هایی صاف دارد و بر گونه راست او خالی سیاه است که گویا دانه‌ای مشک بر صفحه‌ای نقره افتاده است و چون ستاره‌ای درخشان تلألؤ دارد، سر مبارکش گرد و مدور است، محاسن انبوه و گیسوانی پیچ خورده دارد که از میان فرق گشوده است و به زیبایی بر دو شانه او فرو افتاده است، گویا الفی است که میان دو واو قرار گرفته است، پیشانی اش بلند و گشاده است و از آن نور ساطع است، ابروانی کشیده و قوس دار و نزدیک به هم دارد، چشمانی درشت و سرمه سوده دارد که در کاسه چشم فرو رفته است و برآمده نیست، بینی مبارکش بلند و کشیده است که در میان آن اندکی برآمدگی وجود دارد، دندان‌هایی سفید و گشوده از هم دارد، در قامت چون جوان بنی اسرائیل چهارشانه و میانی بالا و قوی است، کتفی عریض و درشت دارد، بر آن علامتی است که پیامبر نیز این نشانه را بر کتف خود داشت و بر پشت او علامتی است به رنگ پوست بدنش، بر بازوی راست او آیه ﴿جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا[۳] نوشته شده است، دستانی قوی و نیرومند دارد که بر دست راست او خالی قرار دارد، شکم مبارکش بزرگ است و سینه‌ای فراخ دارد، و از سینه تا ناف حضرت مویی سبز رنگ روییده است، ران‌های حضرت ستبر است و ساق‌هایی باریک دارد و چون در نور قرار گیرد برای او سایه‌ای نمی‌باشد. در تناسب و اعتدال هیچ چشمی به نیکویی او ندیده است[۴].

رسول خدا (ص) فرمود: یکی از سروران اهل بهشت حضرت مهدی (ع) است[۵].در روایتی دیگر حضرت محمد (ص) فرمود: مهدی (ع) طاووس اهل بهشت است (یعنی زیباترین فرد در میان بهشتیان است) چهره اش چون ماه درخشنده تابناک است و بر او جامه‌هایی از نور پوشیده است که از شعاع انوار الهی در تلألؤ است.

امام رضا (ع) در توصیف حضرت مهدی (ع) به ریان بن صلت می‌فرماید: هنگامی که حضرت قائم (ع) قیام نماید سن زیادی خواهد داشت اما در چهره جوانان ظاهر خواهد شد. بدن حضرت چنان نیرومند است که اگر پنجه در بزرگترین درخت زمین افکند. آن را از ریشه بیرون خواهد آورد و اگر در میان کوه‌ها صیحه زند، صخره‌ها از هم متلاشی شود و در روایتی دیگر فرمود: آن حضرت پیر نخواهد شد تا از دنیا برود[۶].

مرحوم محدث نوری در کتاب شریف نجم الثاقب ویژگی‌های زیادی برای حضرت قائم (ع) جمع‌آوری نموده است. حضرت حجه بن الحسن المهدی، قائم آل محمد (ع) آخرین وصی الهی است، او خاتم الأوصیاء است که خداوند او را برای یاری دین حق و آشکار ساختن اوامر الهی و هدایت انسان‌ها ذخیره کرده است. خداوند او را از ابتدای ولادت به روح القدس سپرد و او را در عالم نور و فضای قدس ملکوت تربیت نمود، ذره‌ای از وجود آن جناب به ناپاکی و کثافت گناهان و شیاطین آلوده نشده است و با قدیسان عالم بالا رفت و آمد و مجالست دارد....حضرت مهدی (ع) هیچ تعهدی نسبت به طاغوت‌ها به گردن ندارد و این خود یکی از دلایل غیبت حضرت است. زیرا سایر ائمه (ع) به خاطر تقیه مجبور بودند که خلاف میل باطنی خود با حاکمان جور زمان خود مدارا کنند تا جایی که می‌فرمودند: ما مجبور به بوسیدن دستهایی هستیم که اگر توان داشتیم قطعشان می‌کردیم. اما حضرت مهدی (ع) زمانی که ظهور می‌نماید هیچ بیعتی از دشمنان بر گردن نخواهد داشت. و غیبت نموده تا مجبور به مصاحبت و مجالست با دشمنان نباشد بلکه فقط با اولیا و اوصیای الهی همچون خضر (ع) هم نشین است. گردش ایام و روزگار و گذشت زمان تغییری در بنیه و مزاج و اعضا و نیرو و چهره او ایجاد نخواهد کرد و با این زندگی طولانی، مانند مردی سی یا چهل ساله ظهور خواهد نمود. همه چیز در فرمان ایشان و یاران آن حضرت خواهد بود، حتی حیوانات نیز جملگی فرمانبر آنان خواهند بود. او عدالت و امنیت و برکت را به زمین هدیه خواهد کرد. به برکت او زمین یکسره سرسبز خواهد شد به گونه‌ای که زنی از عراق پیاده به سوریه می‌رود و پای خود را جز بر گیاه نمی‌گذارد و از هیچ گزندی هراس ندارد.

در روایات متعددی از رسول خدا (ص) روایت شده است که مهدی (ع) مردی است از قریش و از خاندان من و از نسل علی و فاطمه زهرا (س) و از فرزندان حسن و حسین (ع)، بشارت می‌دهم که او در آخر الزمان خواهد آمد، هنگامی که اختلاف‌ها و زلزله‌ها و کشتار بسیار شده باشد و ظلم و بیداد در تمام زمین گسترده شده باشد. آنگاه او زمین را پر از عدل و داد خواهد نمود[۷]. یکی از ویژگی‌های حضرت مهدی (ع)، سن کم ایشان هنگام امامت است، زمانی که امام عسکری (ع) به شهادت رسید و حضرت قائم (ع) جانشین ایشان شد، ایشان پنج سال از عمر شریفشان می‌گذشت. پیش از ایشان، امام محمد تقی (ع) نیز در سن کودکی و نه سالگی به امامت رسیدند و مورد قبول بسیاری از علمای زمان خود نبودند. آنگاه حضرت با اعجاز امامت تمامی علمای زمان خود را در همان سن نه سالگی بهوت و مغلوب نمودند و بر همگان ثابت شد که سن کم ایشان هیچ دخالتی در امر خطیر امامت ندارد و اگر خداوند اراده کند، جانشینی خود را به امامان حتی در سنین کودکی خواهد داد. امامت و رهبری در سنین کودکی، در امت‌ها پیشین نیز روی داده است، حضرت عیسی (ع) و حضرت یحیی (ع) دو تن از پیامبران عظیم الشأن الهی بودند که در کودکی به پیامبری مبعوث شدند. خداوند در قرآن می‌فرماید: ﴿قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا* وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا"[۸][۹] ([[[عیسی]] (ع) در حالی که روی دستان مادرش بود گفت:] به راستی من بنده خدا هستم، که کتاب [آسمانی] بر من نازل و مرا پیامبر قرار داده و نیز هر جا که هستم مرا مایه برکت گردانده و مرا در طول زندگی ام به ادای نماز و زکات سفارش نموده است)؛ (﴿يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا[۱۰])[۱۱] از این دو آیه شریفه به خوبی می‌توان دریافت که کم یا زیاد بودن سن هیچ ارتباطی با حجت الله بودن ندارد و هرگاه خدا اراده کند که شخصی را حجت بر بندگان گرداند، چیزی معارض اراده او نخواهد بود.

رسول خدا (ص) در حدیثی فرمود: نهمین فرزند از حسین (ع) قائم آل محمد (ص) خواهد بود و او ظاهر اهل بیت و باطن ایشان خواهد بود. (یعنی او کسی است که امر امامت را به گونه‌ای که شایسته این مقام رفیع است در میان خلق ظاهر می‌نماید و به خاطر تقیه و دیگر موانع، مجبور به سکوت و عدم ظهور مطلقه امر امامت نیست، و حقیقت تمام ائمه (ع) در وجود مبارک ایشان خلاصه شده است)[۱۲].[۱۳]

صفات حضرت مهدی

برای حضرت مهدی (ع) صفات و ویژگی‌هایی در روایت بر شمرده شده است که برای هیچ‌کس دیگری گفته نشده است [۱۴]. او امام، فرزند امام، وصی و فرزند وصی است (امام کاظم، عیون الرّضا)، نام او نام پیامبر (ص) و کنیه آن حضرت است.

از امیرالمؤمنین (ع) درباره صفت حضرت مهدی (ع) سؤال شد. حضرت فرمود: "جوانی است میان بالا، زیباروی و زیبا موی که موی او بر شانه‌اش می‌ریزد و نور چهره‌اش بر سیاهی موی محاسن و موی سر غلبه کرده است. پدرم به فدای فرزند بهترین خاتون‌های عالم"[۱۵]، حضرت قائم قیام می‌کند در حالی که بیعت احدّی بر گردن او نیست.

سیره مهدی (ع): مهدی (ع) اسلام ناب را تبلور خواهد بخشید. سیره او اسلام و خلق او محمّدی (ص) است، علم و حلم او از همه مردم بیشتر است[۱۶] و از هر یک از پیامبران سنّتی دارد. امام سجّاد (ع) فرمود: "در قائم از ما سنّت‌هایی از سنن انبیا وجود دارد، سنّتی از آدم و سنّتی از نوح و سنّتی از ابراهیم و سنّتی از موسی و سنّتی از عیسی و سنّتی از ایوب و سنّتی از محمّد (ص)؛ امّا از آدم و نوح، طول عمر و از ابراهیم پنهان بودن تولّد و کناره‌گیری از مردم و از موسی ترس و غیبت و از عیسی، اختلاف مردم درباره او و از ایوب، فرج بعد از گرفتاری و از محمّد (ص) خروج با شمشیر"[۱۷].

از امام صادق (ع) نقل شده است: "سنت او از موسی خائف و مترقّب بودن است و از عیسی آن است که درباره او آنچه درباره عیسی گفته می‌شد، گفته می‌شود و اما سنّت از یوسف پوشیده بودن است، خداوند بین او و بین خلق حجابی قرار داده است که او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند و امّا سنت از محمد (ص) آن است که به هدایت او هدایت می‌کند و طبق سیره او حرکت می‌کند"[۱۸]. مهدی (ع) بخشنده است و نسبت به کارگزاران دوست خود بسیار سخت‌گیر و با ناتوانان و مستمندان بسیار مهربان است[۱۹].

حکومت او بر اساس عدل و قسط است و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد. مردم را تربیت می‌کند و تعلیم خواهد داد طوری که همگی مردم علم و حکمت بیاموزند، حتّی زنان در خانه بر اساس کتاب خدا و سنّت پیامبر قضاوت میکنند[۲۰] و سرانجام مهدی (ع) همه ویرانی‌ها را آبادان خواهد کرد تا جایی که در جهان کژی، کاستی و ویرانی باقی نماند[۲۱][۲۲].

ویژگی‌های امام مهدی (ع) در حدیث معراج

در معراج آنجا که خدای تبارک و تعالی با بنده‌اش بی‌واسطه سخن می‌گفت و اسرار آینده را برای پیامبرش بیان می‌کرد، خداوند درباره جانشینان پیامبر و حضرت مهدی (ع) سخن گفت و وعده پیروزی اراده الهی به دست مهدی (ع) را به محمد (ص) داد. پیامبر اعظم (ص) فرمود: چون به معراج رفتم، از آسمان هفتم سدرة‌المنتهی عروج کردم و از سدرة‌المنتهی به پرده و حجابی از نور. پس خدای تعالی مرا خواند و فرمود: ای محمد! با قائم از شما، زمینم را به تسبیح و تهلیل و تقدیس و تکبیر و تمجیدم زنده می‌کنم و زمین را از دشمنانم پاک کنم و اولیای خودم را وارث آن می‌گردانم و به وسیله مهدی (ع) به علم خود زمین و بندگانم را زنده می‌کنم و ذخایر زمین را به مشیت خود بر او آشکار می‌کنم و او را بر اسرار و ضمایر به اراده‌ام مطلع می‌کنم و با ملایکه‌ام به یاریش می‌شتابم تا به واسطه او دینم را اعلان و امرم را تنفیذ کنم. پس مهدی (ع) به حق، ولیّ من و به حق، بنده من است[۲۳].

در نقلی دیگر آمده است: " ای محمد! تو بنده من و من پروردگار تواَم. پس مرا عبادت کن و بر من توکل کن که همانا تو نور من در میان بندگانم و فرستاده من بر خلقم هستی. بهشت را برای پیروان تو آفریدم و برای مخالفان تو دوزخ را فراهم کردم و کرامتم را بر جانشینان تو لازم گرداندم و ثوابم را برای شیعیان تو مقرر ساختم. پس گفتم: جانشینان من که هستند؟ خطاب رسید، نام جانشینان تو بر ساق عرش نوشته شده است. به ساق عرش نگریستم و دوازده نور دیدم. هر نوری در سطری سبز که اولشان علی بن ابی‌طالب و آخرشان مهدی (ع) امتم بود. پس خطاب رسید: ای محمد! اینان اولیا و دوستان و برگزیدگان من و حجتم بر خلقم بعد از تواند.

به عزت و جلالم سوگند، به واسطه ایشان، دینم را چیره و کلمه‌ام را بلند می‌کنم و به وسیله آخرین وصی تو، زمین را از دشمنانم پاک می‌گردانم و مشرق و مغرب زمین را به تملیک او درمی‌آورم و باد را مسخر او می‌کنم و گردن‌کشان سرسخت را رام او می‌سازم و او را بر نردبان ترقی بالا می‌برم و با لشکریان خود یاری‌اش می‌کنم و با فرشتگانم به او مدد می‌رسانم تا آنکه دعوتم را آشکار کند و مردمان را بر توحیدم گرد آورد. سپس ملکش را تداوم بخشم و تا روز قیامت، آن را در سلطه اولیای خود قرار دهم[۲۴].

از فراز آخر روایت معلوم می‌شود پس از ظهور حضرت مهدی (ع)، بدی و ستم تا قیامت از عرصه گیتی رخت بر می‌بندد و ستمکاران نابود می‌شوند و تا قیام قیامت، عدالت مهدوی بر جهان حکم‌فرما خواهد بود[۲۵].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. منتخب الاثر، فصل دوم.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۶۴.
  3. اسراء / ۸۱.
  4. نجم الثاقب: باب سوم، یأتی، ص ۲۹۲، اثبات الهداه، ج ۳، ص ۴۴۱.
  5. غیبت طوسی، ص ۱۱۳.
  6. وافی، ج ۲، ص ۱۱۲.
  7. ملاحم، ص ۷۵، ۱۶۳ و ۱۶۵ و کنز العمال، ج ۱۴، ص ۵۸۴ - ۲۶۱ و یأتی، ص ۶۶۵ و ۶۷۱، ر. ک: نسب حضرت مهدی (ع).
  8. «(نوزاد) گفت: بی‌گمان من بنده خداوندم، به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر کرده است و هر جا باشم مرا خجسته گردانیده و تا زنده‌ام به نماز و زکاتم سفارش فرموده است» سوره مریم، آیه ۳۰ و ۳۱.
  9. مریم / ۳۱.
  10. «ای یحیی، کتاب (آسمانی) را با توانمندی بگیر! و ما به او در کودکی (نیروی) داوری دادیم؛» سوره مریم، آیه ۱۲.
  11. مریم / ۲۱.
  12. کمال الدین، ص ۲۸۱.
  13. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان. ص ۶۰۲.
  14. ارشاد، ص۶۷۶.
  15. حق الیقین، شبر، ص۲۲۴.
  16. المهدی الموعود (ع)، ص۲۸۱ - ۲۸۲ و ۲۶۶ و ۳۰۰؛ به نقل از: حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۹۷.
  17. اکمال الدین؛ به نقل از: حق الیقین، ص۲۲۵.
  18. اکمال الدین؛ به نقل از: حق الیقین، ص۲۲۵.
  19. المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۶ - ۲۷۷؛ به نقل از: حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۹۸.
  20. بحار الانوار، ج۳۵۲؛ به نقل از: حیات فکری، ص۶۰۰.
  21. المهدی الموعود، ج۲، ص۱۱ و ج۱، ص۲۶۴ به بعد.
  22. محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۵۵-۱۵۷.
  23. شیخ صدوق، امالی، بیروت، اعلمی، بی‌تا، مجلس ۹۲، ح۴، ص۵۰۴؛ بحارالانوار، ج۱۸، باب ۳ ص۳۴۱، ح۴۹.
  24. شیخ صدوق، کمال‌الدین، ترجمه: منصور پهلوان، قم، انتشارات مسجد جمکران، ۱۳۸۴، چ ۳، ج۱، ص۴۸۱.
  25. لطفی، مهدی، پیامبر و امام مهدی، ص۱۴- ۱۶.