اویس قرنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
اوَیس بن عامر بن جَزْء مُرادی قَرَنی، [[پاک]] نهادی [[نیک]] اندیش و از چهره‌های پرفروغ [[تاریخ اسلام]] است. او به روزگار [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد؛ اما ایشان را ندید. از این رو، او را در شمار | *اوَیس بن عامر بن جَزْء مُرادی قَرَنی، [[پاک]] نهادی [[نیک]] اندیش و از چهره‌های پرفروغ [[تاریخ اسلام]] است. او به روزگار [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد؛ اما ایشان را ندید. از این رو، او را در شمار تابعیان یاد کرده‌اند. [[پیامبر]]{{صل}} او را [[بهترین]] و برترینِ تابعیان شمرده است<ref>صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۹۶۸، ح ۲۲۴.</ref> و بر شفیع بودن او در [[قیامت]]- که کسان بسیاری را [[شفاعت]] خواهد کرد- تصریح کرده است<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۴۵۵، ح ۵۷۱۷.</ref>. او را یکی از زهاد مشهور و از هشت [[زاهد]] معروف [[صدر اسلام]] برشمرده‌اند. اویس در جریان‌های [[اجتماعی]] حضور آشکاری نداشته؛ ولی در [[عبادت]]، بسی سختکوش بوده است. | ||
*آورده‌اند که او گاهی [[شب]] را یکسر در [[سجود]] به سر می‌برد. اویس در جنگ‌های [[جمل]] و [[صِفین]]، [[شرکت]] کرد و در [[صفین]] تا مرز [[شهادت]] با مولا{{ع}} [[پیمان]] بست و در همان [[نبرد]]، خونین چهره، شهد [[شهادت]] نوشید و در همان مکان به [[خاک]] سپرده شد. توصیف [[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{عم}} از اویس، یاد کردنی است که فرمود: "چون [[قیامت]] برپا گردد و ندا دهنده‌ای ندا در دهد:..." حواریان [[علی]] کجایند؟"...، عمرو بن حَمِق و... و اویس به پا خواهند خاست"<ref>رجال الکشی، ج ۱، ص ۴۱ ش ۲۰.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۱.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خزیمة بن ثابت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اوَیس بن عامر بن جَزْء مُرادی قَرَنی، پاک نهادی نیک اندیش و از چهره‌های پرفروغ تاریخ اسلام است. او به روزگار پیامبر(ص) اسلام آورد؛ اما ایشان را ندید. از این رو، او را در شمار تابعیان یاد کرده‌اند. پیامبر(ص) او را بهترین و برترینِ تابعیان شمرده است[۱] و بر شفیع بودن او در قیامت- که کسان بسیاری را شفاعت خواهد کرد- تصریح کرده است[۲]. او را یکی از زهاد مشهور و از هشت زاهد معروف صدر اسلام برشمرده‌اند. اویس در جریان‌های اجتماعی حضور آشکاری نداشته؛ ولی در عبادت، بسی سختکوش بوده است.
- آورده‌اند که او گاهی شب را یکسر در سجود به سر می‌برد. اویس در جنگ‌های جمل و صِفین، شرکت کرد و در صفین تا مرز شهادت با مولا(ع) پیمان بست و در همان نبرد، خونین چهره، شهد شهادت نوشید و در همان مکان به خاک سپرده شد. توصیف امام موسی بن جعفر(ع) از اویس، یاد کردنی است که فرمود: "چون قیامت برپا گردد و ندا دهنده‌ای ندا در دهد:..." حواریان علی کجایند؟"...، عمرو بن حَمِق و... و اویس به پا خواهند خاست"[۳][۴].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۹۶۸، ح ۲۲۴.
- ↑ المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۴۵۵، ح ۵۷۱۷.
- ↑ رجال الکشی، ج ۱، ص ۴۱ ش ۲۰.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۱.