نبوت در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'تعالیم اسلامی' به 'تعالیم اسلامی')
جز (جایگزینی متن - 'کنده' به 'کنده')
خط ۵۷: خط ۵۷:
===اظهار [[بینات]] و [[معجزات]]===
===اظهار [[بینات]] و [[معجزات]]===
*منشأ [[کمالات]] [[پیامبران]]، همان [[موهبت الهی]]، یعنی [[علم]] و [[قدرت]] خداوندی است که وجه تمایز [[پیامبران]] از دیگران به‌شمار می‌رود. [[بینات]] و [[معجزات]] [[پیامبران]]، نمود این دو ویژگی است. برای مثال با این‌که به گواهی [[تاریخ]] آن [[حضرت]] پیش کسی درس نخوانده، اما [[علوم]] و معارفی آورده که تمام [[اندیشمندان]] را متحیر ساخته و آیت جاودان [[رسالت]] ایشان است. [[امام]] {{ع}} درباره نحوه [[شناخت]] [[رسولان]] [[حق]] از [[مدعیان دروغین]] می‌فرماید: [[خدا]] را به [[خدا]] بشناسید و [[رسول]] را به‌رسالتش و صاحبان [[فرمان]] را به [[امر به معروف]] و [[دادگری]] و [[نیکوکاری]].
*منشأ [[کمالات]] [[پیامبران]]، همان [[موهبت الهی]]، یعنی [[علم]] و [[قدرت]] خداوندی است که وجه تمایز [[پیامبران]] از دیگران به‌شمار می‌رود. [[بینات]] و [[معجزات]] [[پیامبران]]، نمود این دو ویژگی است. برای مثال با این‌که به گواهی [[تاریخ]] آن [[حضرت]] پیش کسی درس نخوانده، اما [[علوم]] و معارفی آورده که تمام [[اندیشمندان]] را متحیر ساخته و آیت جاودان [[رسالت]] ایشان است. [[امام]] {{ع}} درباره نحوه [[شناخت]] [[رسولان]] [[حق]] از [[مدعیان دروغین]] می‌فرماید: [[خدا]] را به [[خدا]] بشناسید و [[رسول]] را به‌رسالتش و صاحبان [[فرمان]] را به [[امر به معروف]] و [[دادگری]] و [[نیکوکاری]].
*در نتیجه [[انسان‌ها]] از خود [[رسالت پیامبر]]، آن [[حضرت]] را می‌شناسند. [[امام]] {{ع}} در مواضعی به سایر [[معجزات]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز اشاره کرده‌اند، چنان‌که در [[خطبه قاصعه]] می‌فرمایند: من با [[پیامبر]] {{صل}} بودم آن‌گاه که سران [[قریش]] نزد او آمدند و گفتند: "ای [[محمد]]، تو ادعای بزرگی کردی که هیچ‌یک از [[پدران]] و خاندانت نکردند. ما از تو معجزه‌ای می‌خواهیم، اگر آن را انجام دهی، معلوم می‌شود که تو [[پیامبر]] و فرستاده خدایی و اگر از انجام آن سرباز زنی، خواهیم دانست که ساحر و دروغ‌گویی." پس [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "شما چه می‌خواهید؟" گفتند: "این درخت را بخوان تا از ریشه [[کنده]] شود و در پیش تو بایستند." [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "[[خداوند]] بر همه‌چیز تواناست. حال اگر [[خداوند]] این کار را بکند آیا [[ایمان]] می‌آورید و به [[حق]] [[شهادت]] می‌دهید؟" گفتند: "آری." [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "من به زودی نشانتان می‌دهم آنچه را که درخواست کردید، اما بهتر از هرکس می‌دانم که شما به خیر و [[نیکی]] باز نخواهید گشت، زیرا در میان شما کسی است که کشته شده و در [[چاه]] [[بدر]] [[دفن]] خواهد شد و کسی است‌که [[جنگ]] احزاب را تدارک خواهد کرد." سپس به درخت اشاره کرد و فرمود: "ای درخت! اگر به [[خدا]] و [[روز قیامت]] [[ایمان]] داری و می‌دانی من [[پیامبر]] خدایم، از [[زمین]] با ریشه‌هایت درآی و به فرمان خدا در پیش روی من قرار گیر"
*در نتیجه [[انسان‌ها]] از خود [[رسالت پیامبر]]، آن [[حضرت]] را می‌شناسند. [[امام]] {{ع}} در مواضعی به سایر [[معجزات]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز اشاره کرده‌اند، چنان‌که در [[خطبه قاصعه]] می‌فرمایند: من با [[پیامبر]] {{صل}} بودم آن‌گاه که سران [[قریش]] نزد او آمدند و گفتند: "ای [[محمد]]، تو ادعای بزرگی کردی که هیچ‌یک از [[پدران]] و خاندانت نکردند. ما از تو معجزه‌ای می‌خواهیم، اگر آن را انجام دهی، معلوم می‌شود که تو [[پیامبر]] و فرستاده خدایی و اگر از انجام آن سرباز زنی، خواهیم دانست که ساحر و دروغ‌گویی." پس [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "شما چه می‌خواهید؟" گفتند: "این درخت را بخوان تا از ریشه کنده شود و در پیش تو بایستند." [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "[[خداوند]] بر همه‌چیز تواناست. حال اگر [[خداوند]] این کار را بکند آیا [[ایمان]] می‌آورید و به [[حق]] [[شهادت]] می‌دهید؟" گفتند: "آری." [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "من به زودی نشانتان می‌دهم آنچه را که درخواست کردید، اما بهتر از هرکس می‌دانم که شما به خیر و [[نیکی]] باز نخواهید گشت، زیرا در میان شما کسی است که کشته شده و در [[چاه]] [[بدر]] [[دفن]] خواهد شد و کسی است‌که [[جنگ]] احزاب را تدارک خواهد کرد." سپس به درخت اشاره کرد و فرمود: "ای درخت! اگر به [[خدا]] و [[روز قیامت]] [[ایمان]] داری و می‌دانی من [[پیامبر]] خدایم، از [[زمین]] با ریشه‌هایت درآی و به فرمان خدا در پیش روی من قرار گیر"
*[[سوگند]] به [[پیامبری]] که [[خدا]] او را به [[حق]] [[مبعوث]] کرد، درخت با ریشه‌هایش از [[زمین]] [[کنده]] شد و با صدایی شدید چونان به هم خوردن بال پرندگان یا به‌هم خوردن شاخه‌های درختان، جلو آمد و در پیش روی [[پیامبر]] {{صل}} ایستاد. برخی از شاخه‌های بلند خود را بر روی [[پیامبر]] {{صل}} و بعضی دیگر را روی من انداخت و من در طرف راست [[پیامبر]] {{صل}} [[ایستاده]] بودم. وقتی سران [[قریش]] این منظره را مشاهده کردند، با [[کبر]] و [[غرور]] گفتند: "به درخت [[فرمان]] ده تا نصفش جلوتر آید و نصف دیگر در جای خود بماند." [[پیامبر]] {{صل}} [[فرمان]] داد. نیمی از درخت با وضعی شگفت‌آور و صدای سخت به [[پیامبر]] {{صل}} نزدیک شد، گویا می‌خواست دور آن [[حضرت]] بپیچد. اما سران [[قریش]] از روی [[کفر]] و سرکشی گفتند: "[[فرمان]] ده این نصف بازگردد و به نیم دیگر ملحق شود و به‌صورت اول درآید." [[پیامبر]] {{صل}} [[دستور]] داد و چنان شد. من گفتم: "[[لا اله الا الله]]"، ای [[رسول خدا]]، من نخستین کسی هستم که به تو [[ایمان]] آوردم و نخستین فردی هستم که اقرار می‌کنم درخت به [[فرمان خدا]] برای [[تصدیق]] [[نبوت]] و بزرگ‌داشت [[دعوت]] [[رسالت]]، آنچه را خواستی انجام داد. اما سران [[قریش]] همگی گفتند: "او ساحری است [[دروغ‌گو]]، که سحری شگفت‌آور دارد و سخت با مهارت است" و خطاب به [[پیامبر]] {{صل}} گفتند: "آیا [[نبوت]] تو را کسی جز امثال [[علی]] {{ع}} [[باور]] می‌کند؟"<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 825-826.</ref>.
*[[سوگند]] به [[پیامبری]] که [[خدا]] او را به [[حق]] [[مبعوث]] کرد، درخت با ریشه‌هایش از [[زمین]] کنده شد و با صدایی شدید چونان به هم خوردن بال پرندگان یا به‌هم خوردن شاخه‌های درختان، جلو آمد و در پیش روی [[پیامبر]] {{صل}} ایستاد. برخی از شاخه‌های بلند خود را بر روی [[پیامبر]] {{صل}} و بعضی دیگر را روی من انداخت و من در طرف راست [[پیامبر]] {{صل}} [[ایستاده]] بودم. وقتی سران [[قریش]] این منظره را مشاهده کردند، با [[کبر]] و [[غرور]] گفتند: "به درخت [[فرمان]] ده تا نصفش جلوتر آید و نصف دیگر در جای خود بماند." [[پیامبر]] {{صل}} [[فرمان]] داد. نیمی از درخت با وضعی شگفت‌آور و صدای سخت به [[پیامبر]] {{صل}} نزدیک شد، گویا می‌خواست دور آن [[حضرت]] بپیچد. اما سران [[قریش]] از روی [[کفر]] و سرکشی گفتند: "[[فرمان]] ده این نصف بازگردد و به نیم دیگر ملحق شود و به‌صورت اول درآید." [[پیامبر]] {{صل}} [[دستور]] داد و چنان شد. من گفتم: "[[لا اله الا الله]]"، ای [[رسول خدا]]، من نخستین کسی هستم که به تو [[ایمان]] آوردم و نخستین فردی هستم که اقرار می‌کنم درخت به [[فرمان خدا]] برای [[تصدیق]] [[نبوت]] و بزرگ‌داشت [[دعوت]] [[رسالت]]، آنچه را خواستی انجام داد. اما سران [[قریش]] همگی گفتند: "او ساحری است [[دروغ‌گو]]، که سحری شگفت‌آور دارد و سخت با مهارت است" و خطاب به [[پیامبر]] {{صل}} گفتند: "آیا [[نبوت]] تو را کسی جز امثال [[علی]] {{ع}} [[باور]] می‌کند؟"<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 825-826.</ref>.


===[[ساده‌زیستی]]===
===[[ساده‌زیستی]]===

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۵

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث نبوت است. "نبوت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نبوت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

جایگاه آموزه‌های علوی در شناخت ابعاد بحث نبوت

دلایل نیاز انسان‌ها به رسولان الهی

غفلت‌پذیری عقل آدمی و نیاز او به رسولی بیدارکننده

عدم احاطه علمی انسان بر تمام مصالح و مفاسد اعمالش

نیاز هدایتگر الهی برای راه‌یابی به کمالات و ایمنی از مهلکه‌های دنیا و آخرت

ویژگی‌های پیامبران

ویژگی‌های عمومی پیامبران

ارتباط با وحی الهی

علم و قدرت الهی

نص خداوند بر نبوت پیامبران (منصوص بودن)

عصمت (معصوم بودن)

گزینش پیامبران از سوی خداوند (منصوب بودن)

پاکی نسل پیامبران

اظهار بینات و معجزات

ساده‌زیستی

صبر و ایثار

تواضع و فروتنی

میانه‌روی

ثمرات بعثت انبیا

یادآوری معارف فطری و اصلاح انحرافات اعتقادی

رشد علمی و اخلاقی مردم

آزمایش بندگان در اطاعت از رسولان الهی

تذکار انسان‌ها به زندگانی ابدی

پیامبران، عامل وحدت امت‌ها

برقراری عدالت اجتماعی و ایجاد رفاه و آسایش زندگی و معیشت مردم

اتمام حجت بر انسان‌ها

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 819.
  2. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۳
  3. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 819.
  4. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴ و نامه ۴۵
  5. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 819.
  6. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 820.
  7. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱
  8. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 820.
  9. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 820.
  10. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۶۳
  11. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 820-821.
  12. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 821.
  13. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰
  14. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 821.
  15. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۲۷؛ نیز نک: خطبه‌های ۱۰۷ و ۱۵۰
  16. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 822.
  17. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۵۹
  18. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 822.
  19. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 822.
  20. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴
  21. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 822.
  22. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱
  23. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 822.
  24. ↑ به ترتیب در خطبه‌های: ۱۷۳، ۳۱۲، ۲۶۹، ۶۸ و ۱۰۱
  25. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 823.
  26. ↑ وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُواْ أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاء وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ؛ سوره بقره، آیه ۲۴۷؛ نیز نک: وَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلاُّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيْءٍ وَأَنزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا ؛ سوره نساء، آیه ۱۱۳.
  27. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 823.
  28. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۲
  29. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 823.
  30. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸
  31. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۱
  32. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 823.
  33. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱
  34. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 823.
  35. ↑ چنان‌که در طلیعة دعای ندبه آمده است: «" اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ الْحَمْدُ عَلَى‏ مَا جَرَى‏ بِهِ‏ قَضَاؤُكَ‏ فِي‏ أَوْلِيَائِكَ‏ الَّذِينَ‏ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لَا زَوَالَ لَهُ وَ لَا اضْمِحْلَالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَّ وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلَائِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ‏ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرَائِعَ إِلَيْكَ وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِك‏ ‏"»؛ مجلسی، ج ۹۹، ص ۱۰۴
  36. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 824.
  37. ↑ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ؛ سوره آل عمران، آیه ۳۳
  38. ↑ قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ؛ سوره مریم، آیه ۳۰
  39. ↑ أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى؛ سوره ضحی، آیه ۶
  40. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
  41. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 824.
  42. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۹۳
  43. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۰۵
  44. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۹۵
  45. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۹۳
  46. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 825.
  47. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 825-826.
  48. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸
  49. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 827.
  50. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۵۹
  51. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 827.
  52. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 827.
  53. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱
  54. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 828.
  55. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۸۵
  56. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 828.
  57. ↑ لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ ؛ سوره حجر، آیه ۸۸
  58. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 828.
  59. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
  60. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 828.
  61. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۵۹
  62. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 828.
  63. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۹۳ و نیز خطبه ۱۸۶
  64. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 828.
  65. ↑ فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ؛ سوره روم، آیه ۳۰ و تفسیر این آیه شریفه؛ صدوق، التوحید، ۳۲۸ و ۳۲۹
  66. ↑ فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ ؛ سوره غایشه، آیه ۲۱
  67. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱
  68. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 829.
  69. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 829.
  70. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 829.
  71. ↑ لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ؛ سوره آل عمران، آیه ۱۶۴ و هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الأُمِّيِّينَ رَسُولا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ؛ سوره جمعه، آیه ۲
  72. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
  73. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 829.
  74. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۳۳؛ نیز نک: خطبه ۱۰۵
  75. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 830.
  76. ↑ قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ؛ سوره آل عمران، آیه ۳۱
  77. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 830.
  78. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴
  79. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 830.
  80. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴
  81. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 831.
  82. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 831.
  83. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲
  84. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 831.
  85. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۲۲ و نیز خطبه ۱۴۱
  86. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 831.
  87. ↑ فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَلا تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ؛ سوره شوری، آیه ۱۵
  88. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 831.
  89. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۶
  90. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
  91. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 832.
  92. ↑ رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا؛ سوره نساء، آیه ۱۶۵ و وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَى؛ سوره طه، آیه ۱۳۴
  93. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴
  94. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۸۲
  95. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 832.
  96. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 832.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=نبوت_در_نهج_البلاغه&oldid=323752»