جهاد در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۵۶: خط ۱۵۶:
* [[هزینه جهاد]]
* [[هزینه جهاد]]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
{{مدینه}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۱

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اجرای دین است. "جهاد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جهاد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حضرت فاطمه(س) و جهاد

شیخ مفید می‌گوید: جنگ احد با پیشامد ناگواری که داشت پایان یافت. حضرت زهرا(س) به استقبال پدرش رفت. علی(ع) در حالی که دستش تا شانه غرق خون مشرکان بود، نزد آنان آمد و ذوالفقار را به حضرت فاطمه(س) داد و فرمود: بگیر این شمشیر را، که امروز مرا یاری کرد و پشت دشمنان را شکست، و خون‌های کشتگان را از آن پاک کن. پیغمبر(ص) فرمود: آری فاطمه! بگیر شمشیرش را که شوهر تو به خوبی از عمل به وظیفه خود برآمد و خدای متعال، بزرگان قریش را با شمشیر او نابود کرد[۱].

سهل بن سعد (از اصحاب پیامبر) می‌گوید: در جنگ احد، جراحت‌هایی بر بدن پیامبر وارد شد و رخسار مبارکش آسیب دید و دندان و کلاهخود آن حضرت شکست. فاطمه(س)، خون‌ها را از سر و صورت آن حضرت می‌شست. علی بن ابی طالب(ع) با سپر آب می‌آورد؛ ولی هنگامی که دید ریختن آب باعث خونریزی بیشتر می‌گردد، قطعه حصیری را سوزاند و خاکستر آن را بر زخم گذاشت تا خون بند آمد[۲]. در جنگ خندق که مدینه در محاصره دشمن بود، هر کس به اندازه توان خود از شهر دفاع می‌کرد. مردان بنا بر طرحی که سلمان فارسی داده بود، مشغول کندن خندق بودند. زنان در پشت جبهه، آب و غذا برای مجاهدین آماده می‌کردند.

دختر گرامی پیامبر نیز با پختن نان، به مجاهدان یاری می‌رساند. أنس می‌گوید: فاطمه‌(س) در یکی از روزها چند قرص نان پخت و آن‎ها را برداشت و به خط مقدم جبهه رفت و به پدر گرامیش عرض نمود: قُرْصٌ خَبَزْتُهُ وَ لَمْ تَطِبْ نَفْسِي حَتَّى أَتَيْتُكَ بِهَذِهِ الْكِسْرَةِ؛ این قرص نانی است که پخته‌ام، ولی دلم راضی نشد از آن بخورم تا این که برای شما بیاورم. پیامبر فرمود: این اولین غذایی است که پس از سه روز، پدرت بر دهان می‌گذارد. گرسنگان دنیا، در آخرت سیرند. مبغوض‌ترین مردم نزد خدا آنانی هستند که معده‌شان از پرخوری سنگین است. هیچ بنده‌ای ترک نمی‌کند خوراکی را که میل به خوردنش دارد؛ مگر این که در بهشت درجه‌ای به او می‌دهند[۳].[۴].

جستارهای وابسته

منابع

  1. مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم

پانویس

  1. ↑ الارشاد، ص۸۱.
  2. ↑ فرائد السمطین، ج۲، ص۵۴؛ عوالم، ج۱۱، ص۲۷۰؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۳۱۰.
  3. ↑ مجموعه ورام، ج۱، ص۱۹۸؛ بحارالانوار، ج۲۰، ص۲۴۵؛ احقاق الحق، ج۱۰، ص۲۸۵.
  4. ↑ مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم ص ۱۱۶.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=جهاد_در_معارف_و_سیره_فاطمی&oldid=878914»