عدم واکنش جهان به شورش سفیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۰۲

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

مقدمه

حمله سفیانی به کشورهای مختلف و تصرف مناطق مختلف جهان، همگی با فرهنگ و شرایط دوران گذشته تناسب دارد، اما امروزه که با تشکیل سازمان‌های بین‌المللی، قوانین جهانی تصویب شده است و تمام کشورها خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند و با تخلف کشوری از این قوانین و مقررات، فشار بین‌المللی او را به رعایت قوانین وادار می‌کند، چگونه ممکن است یک تن در کشوری قیام کند و چند کشور را به تصرف خود درآورد و جامعه جهانی در برابر او واکنشی نشان ندهد؟ به سؤال یاد شده پاسخ‌های مختلفی می‌توان داد، از جمله:

عدم واکنش جامعه جهانی، به این دلیل می‌تواند باشد که به فاصله چند ماه پس از قیام سفیانی، ظهور امام مهدی (ع) رخ می‌دهد و پیش از آن‌که جامعه جهانی بتواند برای واکنش مناسب تصمیمی بگیرد و اقدامی بکند، با رخ دادن حادثه ظهور معادلات جهانی تغییر می‌کند.
روایات متعددی از آشفتگی جهان در آستانه ظهور گزارش داده‌اند^[۱]. جنگ‌های خانمان‌سوز و درگیری‌های خونین، کشورهای مختلف را به خود مشغول خواهد کرد و توان انسانی و نظامی کشورهای درگیر را به شدت کاهش خواهد داد. سازمان‌های جهانی در این فضا قدرتی برای واکنش در برابر سفیانی نخواهند داشت. امام صادق (ع) در حدیث معتبری فرموده‌اند: «"قُدَّامَ الْقَائِمِ مَوْتَانُ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ حَتَّى يَذْهَبَ مِنْ كُلِّ سَبْعَةٍ خَمْسَةٌ الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ السَّيْفُ وَ الْمَوْتُ الْأَبْيَضُ الطَّاعُونُ"»^[۲]. آن حضرت در روایت دیگری فرموده‌اند: «"لَا يَكُونُ هَذَا الْأَمْرُ حَتَّى يَذْهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَقِيلَ لَهُ: إِذَا ذَهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَمَا يَبْقَى؟ فَقَالَ (ع): أَ مَا تَرْضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا الثُّلُثَ الْبَاقِيَ؟"»^[۳]. این امر (ظهور) رخ نخواهد داد مگر هنگامی که دو سوم مردم از بین بروند. سؤال شد: اگر دو سوم مردم از میان بروند چه کسی باقی می‌ماند؟ حضرت فرمودند: آیا دوست ندارید از یک سوم باقی مانده باشید؟
التزام و تعهد نسبت به قوانین بین‌المللی، به علت مصالحی است که به کشورهای متعهد برمی‌گردد. از این رو، اگر کشوری در خود توانایی سیطره بر دنیا را بیابد، هرگز دور نخواهد بود که بر تمام قوانین بین‌المللی و تعهدات خود پشت پا بزند^[۴]. نمونه بارز این واقعیت رژیم مستبد امریکاست که با حمله به عراق، تمام مقررات بین‌المللی را زیر پا گذاشت. بنابراین وجود روح استکباری به هم‌راه توان نظامی می‌تواند هر کشوری را نسبت به قوانین بین‌المللی بی‌اعتنا کند.
امکان دارد که اقدامات سفیانی، ظاهری کاملاً قانونی و هم‌آهنگ با قوانین بین‌المللی داشته باشد و او براساس موافقت‌نامه‌هایی که با کشورهای مربوط امضا کرده است، برای سرکوبی جریانی خاص وارد عمل شود، چنان‌که این احتمال در حمله او به حجاز طرح شد.
شاید عدم واکنش جامعه جهانی در برابر سفیانی، به این دلیل باشد که اقدامات سفیانی، هم‌چون کشتار شیعیان، با اهداف و منافع کشورهای با نفوذ و اقتدار هم‌سو باشد و از این رو، سازمان‌های بین‌المللی نه تنها رغبتی به جلوگیری از اقدامات او نخواهند داشت، بلکه ممکن است او را تأیید هم بکنند»^[۵].

پرسش مستقیم

چگونه ممکن است سفیانی چندین کشور را تصرف کند و جامعه بین الملل واکنشی نشان ندهند؟ (پرسش)

منابع

آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ الغیبة للنعمانی، ص۲۸۶، باب ۱۴، ح۶۱؛ همان، ص۲۸۸ باب ۱۴، ح۶۷.
↑ پیش از قیام قائم (ع) دو مرگ پدید خواهد آمد: مرگ سرخ و مرگ سفید، تا آن‌جا که از هر هفت تن، پنج تن بمیرند. منظور از مرگ سرخ، کشته شدن با شمشیر است و مراد از مرگ سفید، شیوع طاعون و وباست؛ کمال‌الدین، ص۶۵۵ باب ۵۷، ح۲۷. سند این روایت به این صورت است: «حدثنا محمد بن الحسن، قال: حدثنا الحسین بن الحسن بن ابان، عن الحسین بن سعید، عن صفوان بن یحیی، عن عبدالرحمن بن الحجاج عن سلیمان بن خالد قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: ... .» درباره وثاقت محمد بن حسن، نک: رجال النجاشی، ص۳۸۳. درباره وثاقت حسین بن حسن، نک: رجال ابن داود، ص۲۷۰؛ درباره وثاقت حسین بن سعید، نک: الفهرست، ص۱۱۲؛ درباره وثاقت صفوان بن یحیی، نک: رجال النجاشی، ص۱۹۷؛ درباره وثاقت عبدالرحمن بن حجاج، نک: همان، ص۲۳۷؛ درباره وثاقت سلیمان بن خالد، نک: همان، ص۱۸۳.
↑ کمال‌الدین، باب ۵۷، ح۲۹.
↑ تاریخ مابعد الظهور، ص۱۶۸.
↑ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۷۰ - ۱۷۲.

[1] الغیبة للنعمانی، ص۲۸۶، باب ۱۴، ح۶۱؛ همان، ص۲۸۸ باب ۱۴، ح۶۷.

[2] پیش از قیام قائم (ع) دو مرگ پدید خواهد آمد: مرگ سرخ و مرگ سفید، تا آن‌جا که از هر هفت تن، پنج تن بمیرند. منظور از مرگ سرخ، کشته شدن با شمشیر است و مراد از مرگ سفید، شیوع طاعون و وباست؛ کمال‌الدین، ص۶۵۵ باب ۵۷، ح۲۷. سند این روایت به این صورت است: «حدثنا محمد بن الحسن، قال: حدثنا الحسین بن الحسن بن ابان، عن الحسین بن سعید، عن صفوان بن یحیی، عن عبدالرحمن بن الحجاج عن سلیمان بن خالد قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: ... .» درباره وثاقت محمد بن حسن، نک: رجال النجاشی، ص۳۸۳. درباره وثاقت حسین بن حسن، نک: رجال ابن داود، ص۲۷۰؛ درباره وثاقت حسین بن سعید، نک: الفهرست، ص۱۱۲؛ درباره وثاقت صفوان بن یحیی، نک: رجال النجاشی، ص۱۹۷؛ درباره وثاقت عبدالرحمن بن حجاج، نک: همان، ص۲۳۷؛ درباره وثاقت سلیمان بن خالد، نک: همان، ص۱۸۳.

[3] کمال‌الدین، باب ۵۷، ح۲۹.

[4] تاریخ مابعد الظهور، ص۱۶۸.

[5] آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۷۰ - ۱۷۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 ==مقدمه==
-*حمله [[سفیانی]] به کشورهای مختلف و [[تصرف]] مناطق مختلف [[جهان]]، همگی با [[فرهنگ]] و شرایط دوران گذشته تناسب دارد، اما امروزه که با تشکیل سازمان‌های بین‌المللی، [[قوانین]] جهانی تصویب شده است و تمام کشورها خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند و با تخلف کشوری از این [[قوانین]] و مقررات، فشار بین‌المللی او را به رعایت [[قوانین]] وادار می‌کند، چگونه ممکن است یک تن در کشوری [[قیام]] کند و چند [[کشور]] را به [[تصرف]] خود درآورد و [[جامعه جهانی]] در برابر او واکنشی نشان ندهد؟ به سوال یاد شده پاسخ‌های مختلفی می‌توان داد، از جمله:
+*حمله [[سفیانی]] به کشورهای مختلف و [[تصرف]] مناطق مختلف [[جهان]]، همگی با [[فرهنگ]] و شرایط دوران گذشته تناسب دارد، اما امروزه که با تشکیل سازمان‌های بین‌المللی، [[قوانین]] جهانی تصویب شده است و تمام کشورها خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند و با تخلف کشوری از این [[قوانین]] و مقررات، فشار بین‌المللی او را به رعایت [[قوانین]] وادار می‌کند، چگونه ممکن است یک تن در کشوری [[قیام]] کند و چند [[کشور]] را به [[تصرف]] خود درآورد و [[جامعه جهانی]] در برابر او واکنشی نشان ندهد؟ به سؤال یاد شده پاسخ‌های مختلفی می‌توان داد، از جمله:
 #عدم واکنش [[جامعه جهانی]]، به این [[دلیل]] می‌تواند باشد که به فاصله چند ماه پس از [[قیام سفیانی]]، [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} رخ می‌دهد و پیش از آن‌که [[جامعه جهانی]] بتواند برای واکنش مناسب تصمیمی بگیرد و اقدامی بکند، با رخ دادن حادثه [[ظهور]] معادلات جهانی تغییر می‌کند.
-#[[روایات]] متعددی از [[آشفتگی]] [[جهان]] در آستانه [[ظهور]] گزارش داده‌اند<ref>الغیبة للنعمانی، ص۲۸۶، باب ۱۴، ح۶۱؛ همان، ص۲۸۸ باب ۱۴، ح۶۷.</ref>. جنگ‌های خانمان‌سوز و درگیری‌های خونین، کشورهای مختلف را به خود مشغول خواهد کرد و توان انسانی و [[نظامی]] کشورهای درگیر را به شدت کاهش خواهد داد. سازمان‌های جهانی در این فضا قدرتی برای واکنش در برابر [[سفیانی]] نخواهند داشت. [[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیث]] معتبری فرموده‌اند: {{متن حدیث|"قُدَّامَ الْقَائِمِ مَوْتَانُ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ حَتَّى يَذْهَبَ مِنْ كُلِّ سَبْعَةٍ خَمْسَةٌ الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ السَّيْفُ وَ الْمَوْتُ الْأَبْيَضُ الطَّاعُونُ"}}<ref>پیش از قیام [[قائم]] {{ع}} دو مرگ پدید خواهد آمد: مرگ سرخ و مرگ سفید، تا آن‌جا که از هر هفت تن، پنج تن بمیرند. منظور از مرگ سرخ، کشته شدن با شمشیر است و مراد از مرگ سفید، شیوع طاعون و وباست؛ کمال‌الدین، ص۶۵۵ باب ۵۷، ح۲۷. سند این روایت به این صورت است: «حدثنا محمد بن الحسن، قال: حدثنا الحسین بن الحسن بن ابان، عن الحسین بن سعید، عن صفوان بن یحیی، عن عبدالرحمن بن الحجاج عن سلیمان بن خالد قال: سمعت اباعبدالله {{ع}} یقول: ... .» درباره وثاقت محمد بن حسن، نک: رجال النجاشی، ص۳۸۳. درباره وثاقت حسین بن حسن، نک: رجال ابن داود، ص۲۷۰؛ درباره وثاقت حسین بن سعید، نک: الفهرست، ص۱۱۲؛ درباره وثاقت صفوان بن یحیی، نک: رجال النجاشی، ص۱۹۷؛ درباره وثاقت عبدالرحمن بن حجاج، نک: همان، ص۲۳۷؛ درباره وثاقت سلیمان بن خالد، نک: همان، ص۱۸۳.</ref>. آن [[حضرت]] در [[روایت]] دیگری فرموده‌اند: {{متن حدیث|"لَا يَكُونُ هَذَا الْأَمْرُ حَتَّى يَذْهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَقِيلَ لَهُ: إِذَا ذَهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَمَا يَبْقَى؟ فَقَالَ {{ع}}: أَ مَا تَرْضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا الثُّلُثَ الْبَاقِيَ؟"}}<ref>کمال‌الدین، باب ۵۷، ح۲۹.</ref>. این امر ([[ظهور]]) رخ نخواهد داد مگر هنگامی که دو سوم [[مردم]] از بین بروند. سوال شد: اگر دو سوم [[مردم]] از میان بروند چه کسی باقی می‌ماند؟ [[حضرت]] فرمودند: آیا [[دوست]] ندارید از یک سوم باقی مانده باشید؟
+#[[روایات]] متعددی از [[آشفتگی]] [[جهان]] در آستانه [[ظهور]] گزارش داده‌اند<ref>الغیبة للنعمانی، ص۲۸۶، باب ۱۴، ح۶۱؛ همان، ص۲۸۸ باب ۱۴، ح۶۷.</ref>. جنگ‌های خانمان‌سوز و درگیری‌های خونین، کشورهای مختلف را به خود مشغول خواهد کرد و توان انسانی و [[نظامی]] کشورهای درگیر را به شدت کاهش خواهد داد. سازمان‌های جهانی در این فضا قدرتی برای واکنش در برابر [[سفیانی]] نخواهند داشت. [[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیث]] معتبری فرموده‌اند: {{متن حدیث|"قُدَّامَ الْقَائِمِ مَوْتَانُ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ حَتَّى يَذْهَبَ مِنْ كُلِّ سَبْعَةٍ خَمْسَةٌ الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ السَّيْفُ وَ الْمَوْتُ الْأَبْيَضُ الطَّاعُونُ"}}<ref>پیش از قیام [[قائم]] {{ع}} دو مرگ پدید خواهد آمد: مرگ سرخ و مرگ سفید، تا آن‌جا که از هر هفت تن، پنج تن بمیرند. منظور از مرگ سرخ، کشته شدن با شمشیر است و مراد از مرگ سفید، شیوع طاعون و وباست؛ کمال‌الدین، ص۶۵۵ باب ۵۷، ح۲۷. سند این روایت به این صورت است: «حدثنا محمد بن الحسن، قال: حدثنا الحسین بن الحسن بن ابان، عن الحسین بن سعید، عن صفوان بن یحیی، عن عبدالرحمن بن الحجاج عن سلیمان بن خالد قال: سمعت اباعبدالله {{ع}} یقول: ... .» درباره وثاقت محمد بن حسن، نک: رجال النجاشی، ص۳۸۳. درباره وثاقت حسین بن حسن، نک: رجال ابن داود، ص۲۷۰؛ درباره وثاقت حسین بن سعید، نک: الفهرست، ص۱۱۲؛ درباره وثاقت صفوان بن یحیی، نک: رجال النجاشی، ص۱۹۷؛ درباره وثاقت عبدالرحمن بن حجاج، نک: همان، ص۲۳۷؛ درباره وثاقت سلیمان بن خالد، نک: همان، ص۱۸۳.</ref>. آن [[حضرت]] در [[روایت]] دیگری فرموده‌اند: {{متن حدیث|"لَا يَكُونُ هَذَا الْأَمْرُ حَتَّى يَذْهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَقِيلَ لَهُ: إِذَا ذَهَبَ ثلث [ثُلُثَا] النَّاسِ فَمَا يَبْقَى؟ فَقَالَ {{ع}}: أَ مَا تَرْضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا الثُّلُثَ الْبَاقِيَ؟"}}<ref>کمال‌الدین، باب ۵۷، ح۲۹.</ref>. این امر ([[ظهور]]) رخ نخواهد داد مگر هنگامی که دو سوم [[مردم]] از بین بروند. سؤال شد: اگر دو سوم [[مردم]] از میان بروند چه کسی باقی می‌ماند؟ [[حضرت]] فرمودند: آیا [[دوست]] ندارید از یک سوم باقی مانده باشید؟
 #[[التزام]] و [[تعهد]] نسبت به [[قوانین]] بین‌المللی، به [[علت]] مصالحی است که به کشورهای [[متعهد]] برمی‌گردد. از این رو، اگر کشوری در خود [[توانایی]] سیطره بر [[دنیا]] را بیابد، هرگز دور نخواهد بود که بر تمام [[قوانین]] بین‌المللی و تعهدات خود پشت پا بزند<ref>تاریخ مابعد الظهور، ص۱۶۸.</ref>. نمونه بارز این واقعیت رژیم [[مستبد]] امریکاست که با حمله به [[عراق]]، تمام مقررات بین‌المللی را زیر پا گذاشت. بنابراین وجود [[روح]] استکباری به هم‌راه توان [[نظامی]] می‌تواند هر کشوری را نسبت به [[قوانین]] بین‌المللی بی‌اعتنا کند.
 #امکان دارد که اقدامات [[سفیانی]]، ظاهری کاملاً قانونی و هم‌آهنگ با [[قوانین]] بین‌المللی داشته باشد و او براساس موافقت‌نامه‌هایی که با کشورهای مربوط [[امضا]] کرده است، برای سرکوبی جریانی خاص وارد عمل شود، چنان‌که این احتمال در حمله او به [[حجاز]] طرح شد.