صله رحم
صله رحم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صله رحم در لغت - صله رحم در حدیث - صله رحم در اخلاق اسلامی - صله رحم در معارف و سیره نبوی - صله رحم در حقوق اسلامی - پرسش مرتبط نداردصِله رَحِم: دیدار و پیوند و نیکی کردن به خویشاوندان. یکی از دستورهای اخلاقی اسلام که ثواب بسیاری دارد و موجب طول عمر و برکت در زندگی است. حداقل آن دیدار است و اگر همراه با احسان و کمک به آنان باشد بهتر است. در مقابل آن "قَطع رَحِم" است، به معنای قطع رابطه با فامیل و بستگان که گناه است و آثار بدی دارد. برنامه صله رحم، پیوندهای خانوادگی را مستحکم و دل‌ها را شاد می‌‌کند و به زندگی‌ها صفا و شادابی می‌‌بخشد[۱].
مقدمه
- کلمه "صله" برگرفته از "وَصَلَ یصل"، در بیان اهل لغت، به معنای پیوند و اتصال دو چیز و رسیدن دو شیء به هم است[۲]. "رحم" نیز از ماده "الرَحِم" در اصل به معنای زهدان مادر است[۳]؛ اما به کنایه درباره خویشاوندان و نزدیکانی که قرابت نسبی داشته و از یک رحم باشند نیز به کار رفته است[۴]. با این توصیف، احسان به خویشاوندان نسبی از باب کنایه، صله رحم نامیده می‌شود[۵][۶].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۱۳۴.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۱، ص ۷۲۶.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۲۳۲.
- ↑ راغب اصفهانی، المفردات الفاظ القرآن، ص ۳۴۷.
- ↑ الزبیدی، تاج العروس، ج ۱۵، ص ۷۸۰.
- ↑ اکبری، هادی، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۴۸۶.