سرنوشت دنیا پس از امام مهدی چه خواهد شد؟ (پرسش)
| سرنوشت دنیا پس از امام مهدی چه خواهد شد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر پس از ظهور / فرجام زندگی امام مهدی / وضعیت جهان پس از امام مهدی |
| تعداد پاسخ | ۵ پاسخ |
سرنوشت دنیا پس از امام مهدی (ع) چه خواهد شد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند..
عبارت‌های دیگری از این پرسش
- وضعیت جهان پس از امام مهدی چگونه خواهد بود؟
- وضعیت جهان پس از شهادت امام مهدی چگونه است؟ آیا حضرت جانشینی دارد؟
- آیا پس از شهادت یا ارتحال حضرت مهدی جهان ادامه خواهد داشت؟
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«دنیای بعد از ظهور با دنیای قبل از ظهور حضرت حجت (ع) اصلا و ابدا قابل مقایسه نیست چون دنیای بعد از ظهور دنیایی است که دولت حاکم بر جهان حکومت صددرصد الهی می‌باشد و رهبر حاکم امام معصوم (ع) است و از احادیث استفاده می‌گردد که وقتی حضرت مهدی (ع) ظهور کرد و بر شرق و غرب عالم تسلط یافت تمام جهان به وسیله یک حکومت جهانی اداره می‌گردد و حضرت ولی عصر (ع) برای تمام استان‌ها و بلدها استانداران و کارگزاران لایقی را انتخاب می‌فرمایند[۱].
و به واسطه و کوشش آنها تمام زمین آباد و معمور می‌گردد و خود حضرت از دور بر تمام حوادث جهان نظارت و اشراف دارند و تمام نقاط زمین برای حضرت مانند کف دستی می‌گردد اصحاب و یاران حضرت از فاصله‌های دور حضرت را مشاهده می‌کنند و با حضرت تکلم می‌کنند.
عدل و داد تمام جهان را فرامی‌‌‌گیرد مردم با هم صمیمی و با صدق و صفا کنار هم مشغول زندگی شیرینی خواهند بود. امنیت عمومی در همه عالم وجود دارد و کسی در صدد آزار دیگری نیست.
وضع اقتصادی مردم بسیار خوب به طوری که مستحق زکات پیدا نمی‌شود. باران‌های نافع پی‌‌‌درپی می‌بارد و تمام دنیا سرسبز و خرم می‌گردد و برکات و محصولات زمین فراوان توجه مردم به خداوند زیاد می‌گردد و معصیت بسیار اندک می‌شود دین اسلام دین رسمی جهان قرار می‌گیرد و بانگ توحید در سراسر عالم فراگیر است. در امور راه‌‌‌سازی برنامه‌های جالبی اجرا می‌شود اگر مسجدی سر راه ساخته شده باشد تخریب می‌گردد برای تمام خیابان‌ها پیاده‌‌‌رو احداث می‌شود و امور ساختمانی و بهداشتی اصلاح می‌گردد و فرهنگ اجتماعی و شهری در سطح بالایی قرار می‌گیرد.
سطح فکری و علمی مردم به قدری رشد می‌کند که زن‌ها داخل منازل قادرند قضاوت کنند و ایمان مردم کامل می‌گردد و کینه از دل‌ها بیرون می‌رود[۲].
حضرت صادق فرمودند علم و دانش به ۲۷ قسمت تقسیم شده است و تا کنون انبیاء و ائمه بیش از دو قسمت آن را برای مردم بیشتر بیان نکردند وقتی قائم ما قیام کند ۲۵ قسمت و دیگر آن را آشکار می‌کند[۳]»[۴].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
|---|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛ |
|---|
| 4. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛ |
|---|
پرسش‌های وابسته
پانویس
- ↑ دلائل الامامه، طبرى، ص ۲۴۹.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱ و ۵۲ و اثبات الهداة، ج ۶ و ۷ و غیبت نعمانى.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.
- ↑ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۲۲۳-۲۲۵.
- ↑ ر. ک: ابن منادی، الملاحم، ص ۱۸۴.
- ↑ ر. ک: نعیم بن حماد، الفتن، ص ۲۰۷، ۱۰۷۱؛ سنن ابی داود، ج ۴، کتاب المهدی، ح ۴۲۸۱.
- ↑ علی بن حسام، البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، ص ۹۵.
- ↑ مقدسی شافعی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، ص ۲۲۰.
- ↑ ر. ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ.
- ↑ " فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ فَلْيُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْمُسْتَحْفَظِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ فَذَلِكَ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ثُمَ يَكُونُ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً "؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۵۰.
- ↑ " إِنَّمَا قَالَ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً وَ لَمْ يَقُلْ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِنَا يَدْعُونَ النَّاسَ إِلَى مُوَالاتِنَا وَ مَعْرِفَةِ حَقِّنَا"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۳۵۸، ح ۵۶.
- ↑ " يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَ مِنَّا بَعْدَ الْقَائِمِ أَحَدَ عَشَرَ مَهْدِيّاً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ "؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۸.
- ↑ " فَلَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِي وَ لَأَمُدَّنَّهُ بِمَلَائِكَتِي حَتَّى تَعْلُوَ دَعْوَتِي وَ تَجْمَعَ الْخَلْقُ عَلَى تَوْحِيدِي ثُمَ لَأُدِيمَنَ مُلْكَهُ وَ لَأُدَاوِلَنَ الْأَيَّامَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ "؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۷؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۵، ح ۴.
- ↑ " وَ اللَّهِ لَيَمْلِكَنَ رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ ثَلَاثَمِائَةِ سَنَةٍ وَ يَزْدَادُ تِسْعاً قَالَ فَقُلْتُ لَهُ مَتَى يَكُونُ ذَلِكَ قَالَ بَعْدَ مَوْتِ الْقَائِمِ "؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۳۱؛ تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۲۶.
- ↑ شیخ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۳۳۸.
- ↑ ر. ک: کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۸۴؛ خصال، ج ۲، ص ۴۷۳، عیون أخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۵۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۳۰۶ - ۳۱۱.
- ↑ " فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ فَلْيُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْمُسْتَحْفَظِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (ع) فَذَلِكَ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ثُمَّ يَكُونُ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّا"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۵۰
- ↑ " إِنَّمَا قَالَ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً وَ لَمْ يَقُلْ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِنَا يَدْعُونَ النَّاسَ إِلَى مُوَالاتِنَا وَ مَعْرِفَةِ حَقِّنَا"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۳۵۸، ح ۵۶.
- ↑ " يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَ مِنَّا بَعْدَ الْقَائِمِ أَحَدَ عَشَرَ مَهْدِيّاً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ(ع)"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۸
- ↑ " فَلَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِي وَ لَأَمُدَّنَّهُ بِمَلَائِكَتِي حَتَّى تَعْلُوَ دَعْوَتِي وَ تَجْمَعَ الْخَلْقُ عَلَى تَوْحِيدِي ثُمَ لَأُدِيمَنَ مُلْكَهُ وَ لَأُدَاوِلَنَ الْأَيَّامَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ"؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۷؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۵، ح ۴
- ↑ " وَ اللَّهِ لَيَمْلِكَنَ رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ ثَلَاثَمِائَةِ سَنَةٍ وَ يَزْدَادُ تِسْعاً قَالَ فَقُلْتُ لَهُ مَتَى يَكُونُ ذَلِكَ قَالَ بَعْدَ مَوْتِ الْقَائِمِ (ع)"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۳۱؛ عیاشی، تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۲۶
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۳۸
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵-۲۷.
- ↑ ر. ک: ابن منادی، الملاحم، ص ۱۸۴.
- ↑ ر. ک: نعیم بن حماد، الفتن، ص ۲۰۷، ۱۰۷۱؛ سنن ابی داود، ج ۴، کتاب المهدی، ح ۴۲۸۱
- ↑ متقی هندی، البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، ص ۹۵
- ↑ " سبع سنین أو ثمان سنین أو تسع سنین ثمّ لا خیر فی الحیاة بعده"؛ مقدسی شافعی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، ص ۲۲۰.
- ↑ ﴿وَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾و با خداوند، خدایی دیگر (به پرستش) مخوان، هیچ خدایی جز او نیست، هر چیزی نابود شدنی است جز ذات او؛ فرمان او راست و (همگان) به سوی او بازگردانده می‌شوید؛ سوره قصص، آیه: ۸۸.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵-۲۷.
- ↑ سوره اسراء، آیه۶
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۳، ص ۱۳
- ↑ - ارشاد شیخ مفید، با ترجمه ساعدی، ص ۷۰۸
- ↑ الإیقاظ من الهجعة، شیخ حرّ عاملی، ترجمه احمد جنّتی، ص ۴۰۰
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۲۳۱.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۴۸.
- ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص۶۷.
- ↑ "وَ لَوْ لَا مَا فِي الْأَرْضِ مِنَّا لَسَاخَتِ الْأَرْضُ بِأَهْلِهَا "؛ الإحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۷.
- ↑ " لَوْ بَقِيَتِ الْأَرْضُ يَوْماً وَاحِداً بِلَا إِمَامٍ مِنَّا لَسَاخَتِ الْأَرْضُ بِأَهْلِهَا"؛ دلائل الإمامة، ص ۴۳۶.
- ↑ ...ثُمَّ الْحُجَّةُ الْخَلَفُ الصَّالِحُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِيُّ الْمُرْجَى الَّذِي بِبَقَائِهِ بَقِيَتِ الدُّنْيَا وَ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ "؛ مفایح الجنان، «دعای عدیله».
- ↑ امام مهدی (ع) موجود موعود، ص۲۷۰.
- ↑ امام مهدی (ع) موجود موعود، ص۲۷۱.
- ↑ ر.ک: المفردات، ص۳۴۲؛ لسان العرب، ج ۸، ص ۱۱۴؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۴، ص ۶۱.
- ↑ ر.ک: مرآة العقول، ج ۳، ص۲۰۱.
- ↑ ر.ک: بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۹- ۱۴۴ «باب الرجعة».
- ↑ سوره نمل، آیه ۸۳.
- ↑ "یرجع نبینا (ص) و أئمتنا المعصومون (ع) فی زمان المهدی (ع) مع جماعه من الأمم السابقه و اللاحقه، لإظهار دولتهم و حقهم، و به قطعت المتواترات من الروایات و الآیات لقوله تعالی: ﴿وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا﴾ فالاعتقاد به واجب"؛ (العقائد الجعفریه، ص۲۵۰).
- ↑ "إِنَّ الرَّجْعَةَ لَيْسَتْ بِعَامَّةٍ وَ هِيَ خَاصَّةٌ لَا يَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الشِّرْكَ مَحْضاً"؛ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۹.
- ↑ مرآة العقول، ج ۳، ص ۲۰۱.
- ↑ "أَوَّلُ مَنْ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ عَنْهُ وَ يَرْجِعُ إِلَى الدُّنْيَا الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ (ع)"؛ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۹.
- ↑ "وَ إِنَّ لِيَ الْكَرَّةَ بَعْدَ الْكَرَّةِ، وَ الرَّجْعَةَ بَعْدَ الرَّجْعَةِ، وَ أَنَا صَاحِبُ الرَّجَعَاتِ وَ الْكَرَّات"؛ مختصر بصائر الدرجات، ص ۱۳۲؛ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۴۷.
- ↑ " لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِكَرَّتِنَا وَ يَسْتَحِلَّ مُتْعَتَنَا"؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص۹۲.
- ↑ "إِنِّي مِنَ الْقَائِلِينَ بِفَضْلِكُمْ مُقِرٌّ بِرَجْعَتِكُمْ لَا أُنْكِرُ لِلَّهِ قَدْرَهُ وَ لَا أَزْعُمُ إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ "؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۷.
- ↑ "مُؤْمِنٌ بِإِيَابِكُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ "؛ عیون أخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۲۷۵.
- ↑ " يَرْجِعُ إِلَيْكُمْ نَبِيُّكُمْ (ص) وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) وَ الْأَئِمَّةُ (ع)"؛ تفسیر قمی، ج۲، ص۱۴۷.
- ↑ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۵۶.
- ↑ دلائل الإمامة، ص ۲۷۴؛ روضة الواعظین، ج ۲، ص ۲۶۶.
- ↑ الایقاظ من الهجعة، ص ۲۶۶.
- ↑ دلائل الإمامة، ص ۲۴۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳.
- ↑ الخرائج واجرائح، ج ۱، ص ۱۸۵؛ بحارالانوار، ج ۴۱، ص ۲۹۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۶۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۶۱.
- ↑ " إِنَّ مِنَّا بَعْدَ الْقَائِمِ (ع) اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ (ع)"؛ بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۴۵ و ۱۴۸.
- ↑ " عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي سَمِعْتُ مِنْ أَبِيكَ (ع) أَنَّهُ قَالَ يَكُونُ بَعْدَ الْقَائِمِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً فَقَالَ إِنَّمَا قَالَ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً وَ لَمْ يَقُلْ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِنَا يَدْعُونَ النَّاسَ إِلَى مُوَالاتِنَا وَ مَعْرِفَةِ حَقِّنَا"؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۵۸؛ بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۴۵.
- ↑ " بَيَانُ هَذِهِ الْأَخْبَارُ مُخَالِفَةُ لِلْمَشْهُورِ وَ طَرِيقُ التَّأْوِيلِ أَحَدِ وَجْهَيْنِ. الْأَوَّلُ أَنْ يَكُونَ الْمُرَادُ بالاثني عَشَرَ مَهْدِيّاً النَّبِيِّ (ص) وَ سَائِرِ الْأَئِمَّةِ سِوَى الْقَائِمِ (ع) بِأَنْ يَكُونَ مَلَكَهُمْ بَعْدَ الْقَائِمِ (ع) وَ قَدْ سَبَقَ أَنَّ الْحَسَنَ بْنُ سُلَيْمَانَ أَوَّلُهَا بِجَمِيعِ الْأَئِمَّةَ وَ قَالَ برجعة الْقَائِمِ (ع) بَعْدَ مَوْتِهِ وَ بِهِ أَيْضاً يُمْكِنُ الْجَمْعِ بَيْنَ بَعْضِ الْأَخْبَارِ الْمُخْتَلِفَةِ الَّتِي وَرَدَتْ فِي مُدَّةِ مِلْكِهِ (ع). وَ الثَّانِي أَنْ يَكُونَ هَؤُلَاءِ الْمَهْدِيُّونَ مِنْ أَوْصِيَاءِ الْقَائِمِ هادين لِلْخَلْقِ فِي زَمَنِ سَائِرِ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ رَجَعُوا لِئَلَّا يَخْلُوَ الزَّمَانِ مِنْ حَجَّةٍ وَ إِنْ كَانَ أَوْصِيَاءِ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْأَئِمَّةِ أَيْضاً حُجَجاً "؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۱۴۸.
- ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص 316 - 326.