نقش زنان در انقلاب امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '') |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
::::::[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در اين‌باره گفته است: | ::::::[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در اين‌باره گفته است: | ||
::::::« با بررسی [[روایات]] درباره [[نقش زنان]] پیش وپس از [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به نکات قابل توجهی دست می‌یابیم. هر چند طبق بعضی از [[روایات]]، اکثر [[پیروان]] [[دجال]] را [[یهود]] وزنان تشکیل می‌دهند<ref>احمد، مسند، ج ۲، ص ۷۶؛ فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۴۲۴؛ مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۱۵</ref>، ولی در کنار آنان، زنانی [[مؤمن]] وعفیف نیز هستند که در حفظ [[عقیده]] خود سخت کوش بوده، از اوضاع [[پیش از ظهور]] بسیار متأثرند. برخی از زنان از [[ثبات]] قدم وروحیه [[جهاد]] گرانه‌ای برخوردارند وهرجا که می‌روند با [[جنگ]] [[تبلیغاتی]] علیه [[دجّال]]، ماهیت ضد انسانی او را [[آشکار]] می‌سازند. بر پایه برخی از [[روایات]] چهارصد [[زن]] [[هنگام قیام]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، آن [[حضرت]] را [[همراهی]] می‌کنند واکثر آنها در بخش بهداشت ودرمان مشغول فعالیت می‌باشند. البته در [[روایات]] درباره تعداد زنانی که به [[هنگام قیام]] [[حضرت]] با او خواهند بود، [[اختلاف]] وجود دارد. برخی از [[روایات]] از سیزده [[زن]] نام می‌برند که [[هنگام ظهور]] [[حضرت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} با حضرتش می‌باشند وشاید آنان از کسانی هستند که از نیروهای ابتدایی [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} می‌باشند. برخی از [[روایات]] نیز عدد زنانی را که به [[حضرت]] [[یاری]] می‌رسانند، هفت هزار وهشت صد نفر ذکر کرده است وآنان زنانی هستند که پس از [[قیام]]، [[حضرت]] را [[همراهی]] می‌کنند ودر کارها به آن [[حضرت]] کمک می‌کنند. در کتاب [[فتن]] از [[ابن حماد]] آمده است: تعداد [[مؤمنان]] به هنگام [[خروج دجال]]، [[دوازده]] هزار مرد وهفت هزار وهفت صد یا هشت صد [[زن]] هستند<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۱۵۱</ref> [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[حضرت عیسی|عیسی بن مریم]]{{ع}} در بین هشت صد مرد وچهار صد [[زن]] فرود می‌آید که آنان از [[بهترین]] ساکنان روی [[زمین]] واز [[صالح‌ترین]] [[مردمان]] گذشته هستند"<ref>فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۵۱۵؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۳۳۸؛ التصریح، ص ۲۵۴</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "به [[خدا]] [[سوگند]] سی صد واندی نفر خواهند آمد وپنجاه [[زن]] نیز در میان آنان است"<ref>عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۶۵؛ نعمانی، غیبة، ص ۲۷۹</ref> [[مفضل بن عمر]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "همراه [[امام مهدی|حضرت قائم]]، سیزده [[زن]] هستند". عرض کردم: آنان چه می‌کنند وچه نقشی خواهند داشت؟ فرمود: زخمی‌ها را مداوا می‌کنند و از بیماران پرستاری می‌نمایند؛ هم چنان که همراه [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} بودند. گفتم: آن سیزده نفر را نام ببرید؟ فرمود: [[قنوا]] دختر [[رشید]]، [[ام ایمن]]، [[حبابه والبیه]]، [[سمیه]] [[مادر]] [[عمار یاسر]]، [[زبیده]]، [[ام خالد أحمسیه]]، [[ام سعید حنفیه]]، [[صیانه ماشطه]] و [[ام خالد جهنیه]]"<ref>دلائل الامامه، ص ۲۵۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۵</ref>. در کتاب منتخب البصائر از دو [[زن]] به نام وتیره واحبشیه نام برده شده است که از [[اصحاب]] و [[یاوران]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] شمرده شده‌اند<ref>بیان الأئمه، ج ۳، ص ۳۳۸</ref>. برخی از [[روایات]] نیز تنها به همراه بودن زنان با [[حضرت]] اکتفا کرده، وتعدادشان را ذکر نکرده‌اند. | ::::::« با بررسی [[روایات]] درباره [[نقش زنان]] پیش وپس از [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به نکات قابل توجهی دست می‌یابیم. هر چند طبق بعضی از [[روایات]]، اکثر [[پیروان]] [[دجال]] را [[یهود]] وزنان تشکیل می‌دهند<ref>احمد، مسند، ج ۲، ص ۷۶؛ فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۴۲۴؛ مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۱۵</ref>، ولی در کنار آنان، زنانی [[مؤمن]] وعفیف نیز هستند که در حفظ [[عقیده]] خود سخت کوش بوده، از اوضاع [[پیش از ظهور]] بسیار متأثرند. برخی از زنان از [[ثبات]] قدم وروحیه [[جهاد]] گرانه‌ای برخوردارند وهرجا که می‌روند با [[جنگ]] [[تبلیغاتی]] علیه [[دجّال]]، ماهیت ضد انسانی او را [[آشکار]] می‌سازند. بر پایه برخی از [[روایات]] چهارصد [[زن]] [[هنگام قیام]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، آن [[حضرت]] را [[همراهی]] می‌کنند واکثر آنها در بخش بهداشت ودرمان مشغول فعالیت می‌باشند. البته در [[روایات]] درباره تعداد زنانی که به [[هنگام قیام]] [[حضرت]] با او خواهند بود، [[اختلاف]] وجود دارد. برخی از [[روایات]] از سیزده [[زن]] نام می‌برند که [[هنگام ظهور]] [[حضرت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} با حضرتش می‌باشند وشاید آنان از کسانی هستند که از نیروهای ابتدایی [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} می‌باشند. برخی از [[روایات]] نیز عدد زنانی را که به [[حضرت]] [[یاری]] می‌رسانند، هفت هزار وهشت صد نفر ذکر کرده است وآنان زنانی هستند که پس از [[قیام]]، [[حضرت]] را [[همراهی]] می‌کنند ودر کارها به آن [[حضرت]] کمک می‌کنند. در کتاب [[فتن]] از [[ابن حماد]] آمده است: تعداد [[مؤمنان]] به هنگام [[خروج دجال]]، [[دوازده]] هزار مرد وهفت هزار وهفت صد یا هشت صد [[زن]] هستند<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۱۵۱</ref> [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[حضرت عیسی|عیسی بن مریم]]{{ع}} در بین هشت صد مرد وچهار صد [[زن]] فرود می‌آید که آنان از [[بهترین]] ساکنان روی [[زمین]] واز [[صالح‌ترین]] [[مردمان]] گذشته هستند"<ref>فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۵۱۵؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۳۳۸؛ التصریح، ص ۲۵۴</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "به [[خدا]] [[سوگند]] سی صد واندی نفر خواهند آمد وپنجاه [[زن]] نیز در میان آنان است"<ref>عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۶۵؛ نعمانی، غیبة، ص ۲۷۹</ref> [[مفضل بن عمر]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "همراه [[امام مهدی|حضرت قائم]]، سیزده [[زن]] هستند". عرض کردم: آنان چه می‌کنند وچه نقشی خواهند داشت؟ فرمود: زخمی‌ها را مداوا می‌کنند و از بیماران پرستاری می‌نمایند؛ هم چنان که همراه [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} بودند. گفتم: آن سیزده نفر را نام ببرید؟ فرمود: [[قنوا]] دختر [[رشید]]، [[ام ایمن]]، [[حبابه والبیه]]، [[سمیه]] [[مادر]] [[عمار یاسر]]، [[زبیده]]، [[ام خالد أحمسیه]]، [[ام سعید حنفیه]]، [[صیانه ماشطه]] و [[ام خالد جهنیه]]"<ref>دلائل الامامه، ص ۲۵۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۵</ref>. در کتاب منتخب البصائر از دو [[زن]] به نام وتیره واحبشیه نام برده شده است که از [[اصحاب]] و [[یاوران]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] شمرده شده‌اند<ref>بیان الأئمه، ج ۳، ص ۳۳۸</ref>. برخی از [[روایات]] نیز تنها به همراه بودن زنان با [[حضرت]] اکتفا کرده، وتعدادشان را ذکر نکرده‌اند. | ||
:::::*'''بررسی سابقه زنان [[عصر ظهور]] در کتاب‌های تاریخی:''' در [[روایات]] [[مفضل بن عمر]] به روشنی تعداد زنانی که با [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} خواهند بود، سیزده نفر ذکر شده است؛ ولی از این تعداد تنها نُه نفر به اسم و مشخصات معرّفی شده اند. تأکید [[امام صادق]]{{ع}} بر این نام‌ها ما را بر آن داشت تا درباره [[ | :::::*'''بررسی سابقه زنان [[عصر ظهور]] در کتاب‌های تاریخی:''' در [[روایات]] [[مفضل بن عمر]] به روشنی تعداد زنانی که با [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} خواهند بود، سیزده نفر ذکر شده است؛ ولی از این تعداد تنها نُه نفر به اسم و مشخصات معرّفی شده اند. تأکید [[امام صادق]]{{ع}} بر این نام‌ها ما را بر آن داشت تا درباره [[زندگینامه]] و ویژگی‌های آنان بررسی کنیم و پس از تحقیق، به نکاتی دست یافتیم که پاسخ قانع کننده‌ای بر [[راز]] تأکید [[امام صادق]]{{ع}} است. این افراد هر کدام [[شایستگی]] هایی دارند، امّا اکثر آنان در [[جهاد]] با [[دشمنان]] [[خدا]]، از خود [[لیاقت]] نشان داده‌اند. برخی از آنان هم چون صیانه، [[مادر]] چند [[شهید]] بوده، خود نیز با وضعی [[جان]] سوز به [[شهادت]] رسید. برخی دیگر چون [[سمیه]]، در راه [[دفاع]] از [[عقیده]] اسلامی خود، سخت‌ترین شکنجه‌ها را [[تحمل]] کرده، تا پای [[جان]] از [[عقیده]] خود [[دفاع]] کرده‌اند وگروهی دیگر هم چون [[ام خالد]] [[نعمت]] تن درستی پیکر را برای [[حفظ اسلام]]، بر خود [[حرام]] کردند وجانباز شدند. گروهی دیگر همانند زُبَیدَه، زرق وبرق [[دنیا]] وتوانگری مادی، هرگز آنان را از [[اسلام]] بازنداشت؛ بلکه بر عکس، از آن امکانات در راه [[عقیده]] استفاده کرده، به برپایی [[حج]] که یکی از مظاهر مهم اسلامی واز ارکان [[دین]] می‌باشد، کمک نمودند. بعضی دیگر، افتخار دایگی [[رهبر]] [[امت اسلامی]] وتربیت فرزندانی لایق را داشتند وخود نیز از معنویتی برخوردار بودند که زبانزد خاص وعام گردیدند. جمعی دیگر از [[خانواده]] شهیدانی هستند که خود پیکر نیمه [[جان]] آنان را حمل کرده، وبا آنان سخن‌ها گفته‌اند. آری، آنان [[دل]] سوختگانی هستند که با انجام آن رشادت‌ها ثابت کرده‌اند که می‌توانند گوشه‌ای از بار سنگین [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] را بر دوش کشند. اکنون به معرفی تعدادی از آنان می‌پردازیم: | ||
::::#'''[[صیانه]]:''' در کتاب خصائص فاطمیه آمده است: در [[دولت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} سیزده [[زن]] برای معالجه زخمیان، زنده گشته، به [[دنیا]] بازمی‌گردند که یکی از آنان صیانه است که [[همسر]] حزقیل وآرایشگر دختر [[فرعون]] بوده است وشوهرش حزقیل پسر عموی [[فرعون]] وگنجینه دار وی بوده است وبه گفته او، حزقیل، [[مؤمن]] [[خاندان]] [[فرعون]] است وبه [[پیامبر]] زمانش، [[حضرت موسی]]{{ع}}، [[ایمان]] آورد<ref>ریاحین الشریعه، ج ۵، ص ۱۵۳؛ خصائص فاطمیه، ص ۳۴۳</ref> [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "در [[شب معراج]]، در سیر بین [[مکه معظمه]] و [[مسجد]] اقصی، ناگهان بوی خوشی به مشامم رسید که هرگز مانند آن را نبوییده ام. از [[جبرئیل]] پرسیدم که این بوی خوش چیست؟ گفت:ای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} ! [[همسر]] حزقیل به [[حضرت موسی بن عمران]] [[ایمان]] آورده بود و [[ایمان]] خود را [[پنهان]] می‌کرد. عمل او آرایشگری در حرمسرای [[فرعون]] بود. روزی مشغول آرایش دختر [[فرعون]] بود که ناگهان شانه از دست او افتاد وبی [[اختیار]] گفت: "بسم [[الله]]". دختر [[فرعون]] گفت: آیا [[پدر]] مرا [[ستایش]] می‌کنی؟ گفت: نه؛ بلکه آن کسی را [[ستایش]] می‌کنم که [[پدر]] تو را آفریده است واو را از بین خواهد برد. دختر [[فرعون]] شتابان نزد پدرش رفت وگفت: زنی که در خانه ما آرایشگر است، به [[موسی]] [[ایمان]] دارد. [[فرعون]] او را احضار کرد وبه او گفت: مگر به خدایی من اعتراف نداری؟ صیانه گفت: هرگز، من از خدای حقیقی دست نمی‌کشم وتو را [[پرستش]] نمی‌کنم. [[فرعون]] [[دستور]] داد، تنور مسی را برافروختند و چون آن تنور سرخ شد، [[دستور]] داد همه بچه‌های آن [[زن]] را در حضور او در [[آتش]] انداختند. زمانی که خواستند بچه شیرخوارش را که در بغل داشت، بگیرند ودر [[آتش]] افکنند، صیانه منقلب شد وخواست که با زبان از [[دین]] اظهار [[برائت]] وبیزاری کند که ناگاه به امر [[خدا]]، آن کودک به سخن آمد وگفت: {{عربی|" اصْبِرِي يَا أُمَّاهْ إِنَّكِ عَلَى الْحَقِ "}} <ref>ای مادر صبر کن که تو راه حق را می‌پیمایی</ref>. فرعونیان آن [[زن]] وبچه شیرخوارش را نیز در [[آتش]] افکندند و سوزاندند و خاکسترشان را در این [[زمین]] ریختند وتا [[روز قیامت]] این بوی خوش، از این [[زمین]] استشمام می‌شود"<ref>منهاج الدموع، ص ۹۳</ref> او از زنانی است که زنده می‌شود وبه [[دنیا]] باز می‌گردد ودر رکاب [[حضرت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[انجام وظیفه]] می‌کند. | ::::#'''[[صیانه]]:''' در کتاب خصائص فاطمیه آمده است: در [[دولت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} سیزده [[زن]] برای معالجه زخمیان، زنده گشته، به [[دنیا]] بازمی‌گردند که یکی از آنان صیانه است که [[همسر]] حزقیل وآرایشگر دختر [[فرعون]] بوده است وشوهرش حزقیل پسر عموی [[فرعون]] وگنجینه دار وی بوده است وبه گفته او، حزقیل، [[مؤمن]] [[خاندان]] [[فرعون]] است وبه [[پیامبر]] زمانش، [[حضرت موسی]]{{ع}}، [[ایمان]] آورد<ref>ریاحین الشریعه، ج ۵، ص ۱۵۳؛ خصائص فاطمیه، ص ۳۴۳</ref> [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "در [[شب معراج]]، در سیر بین [[مکه معظمه]] و [[مسجد]] اقصی، ناگهان بوی خوشی به مشامم رسید که هرگز مانند آن را نبوییده ام. از [[جبرئیل]] پرسیدم که این بوی خوش چیست؟ گفت:ای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} ! [[همسر]] حزقیل به [[حضرت موسی بن عمران]] [[ایمان]] آورده بود و [[ایمان]] خود را [[پنهان]] می‌کرد. عمل او آرایشگری در حرمسرای [[فرعون]] بود. روزی مشغول آرایش دختر [[فرعون]] بود که ناگهان شانه از دست او افتاد وبی [[اختیار]] گفت: "بسم [[الله]]". دختر [[فرعون]] گفت: آیا [[پدر]] مرا [[ستایش]] می‌کنی؟ گفت: نه؛ بلکه آن کسی را [[ستایش]] می‌کنم که [[پدر]] تو را آفریده است واو را از بین خواهد برد. دختر [[فرعون]] شتابان نزد پدرش رفت وگفت: زنی که در خانه ما آرایشگر است، به [[موسی]] [[ایمان]] دارد. [[فرعون]] او را احضار کرد وبه او گفت: مگر به خدایی من اعتراف نداری؟ صیانه گفت: هرگز، من از خدای حقیقی دست نمی‌کشم وتو را [[پرستش]] نمی‌کنم. [[فرعون]] [[دستور]] داد، تنور مسی را برافروختند و چون آن تنور سرخ شد، [[دستور]] داد همه بچه‌های آن [[زن]] را در حضور او در [[آتش]] انداختند. زمانی که خواستند بچه شیرخوارش را که در بغل داشت، بگیرند ودر [[آتش]] افکنند، صیانه منقلب شد وخواست که با زبان از [[دین]] اظهار [[برائت]] وبیزاری کند که ناگاه به امر [[خدا]]، آن کودک به سخن آمد وگفت: {{عربی|" اصْبِرِي يَا أُمَّاهْ إِنَّكِ عَلَى الْحَقِ "}} <ref>ای مادر صبر کن که تو راه حق را می‌پیمایی</ref>. فرعونیان آن [[زن]] وبچه شیرخوارش را نیز در [[آتش]] افکندند و سوزاندند و خاکسترشان را در این [[زمین]] ریختند وتا [[روز قیامت]] این بوی خوش، از این [[زمین]] استشمام می‌شود"<ref>منهاج الدموع، ص ۹۳</ref> او از زنانی است که زنده می‌شود وبه [[دنیا]] باز می‌گردد ودر رکاب [[حضرت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[انجام وظیفه]] می‌کند. | ||
::::#'''[[ام ایمن]]:''' نام او برکه است. وی کنیز [[پیامبر]]{{صل}} بود که از [[پدر]] بزرگوارش، [[عبدالله]]، به آن [[حضرت]] به [[ارث]] رسیده بود وپرستاری [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} را بر عهده داشت<ref>تاریخ طبری، ج ۲، ص ۷؛ حلبی، سیره، ج ۱، ص ۵۹</ref>. [[حضرت]] او را [[مادر]] خطاب می‌کرد و می‌فرمود: "او باقی مانده از [[خاندان]] من است"<ref>هذه بقیة أهل بیتی</ref>. وی فرزندی از [[همسر]] اوّلش، [[عبید خزرجی]]، به نام ایمن داشت. ایمن از [[مهاجران]] و مجاهدان بود ودر [[جنگ حنین]] به [[شهادت]] رسید. امّ ایمن شخصیتی است که وقتی در راه [[مکه]] ومدینه [[تشنگی]] بر او [[غلبه]] کرد ونزدیک بود از پای درآید، دلو آبی از [[آسمان]] بر او فرود آمد واز آن نوشید وهرگز پس از آن تشنه نشد<ref>عبدالرزاق، مصنّف، ج ۴، ص ۳۰۹؛ الاصابه، ج ۴، ص ۴۳۲</ref>. او به هنگام [[رحلت]] [[پیامبر]] بسیار می‌گریست؛ چون از او [[علت]] گریه‌اش را پرسیدند، در پاسخ گفت: به [[خدا]] [[سوگند]] می‌دانستم که ایشان [[رحلت]] خواهد کرد، ولی [[گریه]] من برای آن است که [[وحی]] قطع شد<ref>تنقیح المقال، ج ۳، ص ۷۰</ref> [[فاطمه زهرا]]{{س}} در مسأله [[فدک]] او را به عنوان [[شاهد]] وگواه معرفی کرد وسرانجام او در روزگار [[خلافت عثمان]] [[رحلت]] کرد. | ::::#'''[[ام ایمن]]:''' نام او برکه است. وی کنیز [[پیامبر]]{{صل}} بود که از [[پدر]] بزرگوارش، [[عبدالله]]، به آن [[حضرت]] به [[ارث]] رسیده بود وپرستاری [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} را بر عهده داشت<ref>تاریخ طبری، ج ۲، ص ۷؛ حلبی، سیره، ج ۱، ص ۵۹</ref>. [[حضرت]] او را [[مادر]] خطاب می‌کرد و می‌فرمود: "او باقی مانده از [[خاندان]] من است"<ref>هذه بقیة أهل بیتی</ref>. وی فرزندی از [[همسر]] اوّلش، [[عبید خزرجی]]، به نام ایمن داشت. ایمن از [[مهاجران]] و مجاهدان بود ودر [[جنگ حنین]] به [[شهادت]] رسید. امّ ایمن شخصیتی است که وقتی در راه [[مکه]] ومدینه [[تشنگی]] بر او [[غلبه]] کرد ونزدیک بود از پای درآید، دلو آبی از [[آسمان]] بر او فرود آمد واز آن نوشید وهرگز پس از آن تشنه نشد<ref>عبدالرزاق، مصنّف، ج ۴، ص ۳۰۹؛ الاصابه، ج ۴، ص ۴۳۲</ref>. او به هنگام [[رحلت]] [[پیامبر]] بسیار می‌گریست؛ چون از او [[علت]] گریه‌اش را پرسیدند، در پاسخ گفت: به [[خدا]] [[سوگند]] می‌دانستم که ایشان [[رحلت]] خواهد کرد، ولی [[گریه]] من برای آن است که [[وحی]] قطع شد<ref>تنقیح المقال، ج ۳، ص ۷۰</ref> [[فاطمه زهرا]]{{س}} در مسأله [[فدک]] او را به عنوان [[شاهد]] وگواه معرفی کرد وسرانجام او در روزگار [[خلافت عثمان]] [[رحلت]] کرد. | ||
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۵۵
| نقش زنان در انقلاب امام مهدی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر پس از ظهور / حکومت جهانی امام مهدی / نقش زنان در حکومت امام مهدی |
| مدخل اصلی | زنان در دوران ظهور |
نقش زنان در انقلاب امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:
- «حضرت باقر (ع) فرمود: "پنجاه زن همراه آن عده یعنی سیصد و سیزده تن خواهد بود"[۱]. و در "اثبات الهداة" حضرت صادق (ع) به مفضل فرمود: "با قائم(ع) سیزده زن خواهد بود". عرض کرد: "آنها چه می‌کنند؟" فرمود: "مداوای مجروحین و پرستاری مریضان می‌کنند چنانکه با پیامبر (ص) بودند"[۲]»[۳].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آیت الله طبسی؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛ |
|---|
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
|---|
|
| ۴. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛ |
|---|
|
| ۵. آقای باقری‌زاده اشعری؛ |
|---|
|
| ۶. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
| ۷. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛ |
|---|
|
| ۸. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۵، ۲۱، ح ۱۴۵۲.
- ↑ اثباة الهداة، ج ۳، ۵۷۵، ح ۷۲۵.
- ↑ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۵.
- ↑ احمد، مسند، ج ۲، ص ۷۶؛ فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۴۲۴؛ مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۱۵
- ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۱۵۱
- ↑ فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۵۱۵؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۳۳۸؛ التصریح، ص ۲۵۴
- ↑ عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۶۵؛ نعمانی، غیبة، ص ۲۷۹
- ↑ دلائل الامامه، ص ۲۵۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۵
- ↑ بیان الأئمه، ج ۳، ص ۳۳۸
- ↑ ریاحین الشریعه، ج ۵، ص ۱۵۳؛ خصائص فاطمیه، ص ۳۴۳
- ↑ ای مادر صبر کن که تو راه حق را می‌پیمایی
- ↑ منهاج الدموع، ص ۹۳
- ↑ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۷؛ حلبی، سیره، ج ۱، ص ۵۹
- ↑ هذه بقیة أهل بیتی
- ↑ عبدالرزاق، مصنّف، ج ۴، ص ۳۰۹؛ الاصابه، ج ۴، ص ۴۳۲
- ↑ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۷۰
- ↑ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۷۸
- ↑ اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۸۱
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج ۱۴، ص ۲۳، ۱۰۸، ۱۷۶؛ ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۳۸۱
- ↑ تنقیح المقال، ج ۲۳، ص ۷۵
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۳۴۶؛ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۷۵
- ↑ اعیان الشیعه، ۳۲، ص ۶
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص ۷۵، شرح حال رشید؛ تنقیح المقال، ج ۱، ص ۴۳۱ وج ۳، ص ۸۲؛ معجم رجال الحدیث، ج ۷، ص ۱۹۰؛ اعیان الشیعه، ج ۳۲، ص ۶؛ سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۲؛ ریاحین الشریعه، ج ۵، ص ۴۰
- ↑ زخمیان را مداوا کرده، واز بیماران پرستاری می‌کنند.
- ↑ ابو عوانه، مسند، ج ۴، ص ۳۳۱
- ↑ واقدی، مغازی، ج ۱، ص ۲۷۰
- ↑ کنز العمّال، ج ۴، ص ۳۴۵
- ↑ الاصابه، ج ۴، ص ۴۳۳
- ↑ ابن سعد، طبقات، ج ۸، ص ۲۴۱
- ↑ اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۵۱؛ بخاری، صحیح، ص ۱۴، ص ۱۶۸
- ↑ الاصابه، ج ۴، ص ۴۴۴
- ↑ اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۰۵
- ↑ نقش زنان در جنگ، ص ۲۲
- ↑ ابن سعد، طبقات، ج ۸، ص ۴۲۵
- ↑ اعلام النساء، ج ۵، ص ۶۱
- ↑ ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۴۱۰
- ↑ واقدی، مغازی، ج ۱، ص ۲۴۹
- ↑ واقدی، مغازی، ج ۱، ص ۲۴۹
- ↑ بخاری، صحیح، ج ۱۲، ص ۱۵۳
- ↑ واقدی، مغازی، ج ۱، ص ۲۶۸
- ↑ اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۰۶؛ ر.ک: حجة الاسلام محمد جواد طبسی، نقش زنان
- ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۱۵۱؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۶۰۲
- ↑ طبسی؛ نجم‌الدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۵۴ -۵۵.
- ↑ دلائل الامامه، ۲۵۹.
- ↑ همراه با مهدی از مکه تا قدس ص۶۸.
- ↑ اثبات الهداة، شیخ حرّ عاملی، ج ۷، ص ۱۵۰
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۲، ص ۲۲۳.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۲۲۲.
- ↑ ملاحم، ج ۴، ص ۴۷.
- ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص۱۱.
- ↑ دلائل الإمامة، ص ۴۸۴، ح ۴۸۰.
- ↑ المعجم الأوسط، ج ۵، ص ۳۳۴، ح ۵۴۳۷.
- ↑ ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۸، ص ۲۹۹–۳۰۱.
- ↑ باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۲۰، ۱۲۱.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۱، ص ۵۰۰.
- ↑ همان.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳.
- ↑ دلائل الامامة، ص ۳۱۴.
- ↑ نشریه موعود، شماره ۲۷، ص ۷۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۸۴.
- ↑ اثبات الهداه، ج۳، باب۳۲، فصل۴۸، ص۵۷۵، ح۷۲۵.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۳.
- ↑ اثبات الهداه، ج۳، باب۳۲، فصل۴۸، ص۵۷۵، ح۷۲۵.
- ↑ اثبات الهداه، ج۳، باب۳۲، فصل۴۸، ص۵۷۵، ح۷۲۵.
- ↑ نشانه هایی از دولت موعود، ص۸۳.
- ↑ برای مطالعه بیشتر، ر.ک: سیمای آفتاب، حبیب الله طاهری؛ نشانه هایی از دولت موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف، نجم الدین طبسی.
- ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۱۴- ۱۱۶.
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹
- ↑ دلائل الامامه، ص ۴۸۴
- ↑ بحار الانوار، ج ۲، ص ۲۲۳، ح ۸۶
- ↑ برای اطلاع بیشتر در این زمینه، نک: نقش زنان در دولت مهدی (ع)؛ چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، ص ۶۸
- ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۴۶۰.