ابوسعید عقیصا دینار تیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '*[' به '* [')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اصحاب امام علی
| عنوان مدخل  = ابوسعید عقیصا دینار تیمی
| مداخل مرتبط = [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی در رجال و تراجم]] - [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = ابوسعید عقیصا دینار تیمی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg                           
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه             
| نام کامل = ابوسعید عقیصا دینار تیمی 
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = ابوسعید
| لقب = [[عقیصا]]
| اهل =
| از قبیله = [[بنی‌تمیم]]     
| از تیره =
| پدر =     
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر =   
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[کوفه]]   
| تاریخ درگذشت =     
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = [[۳۷ هجری]]   
| محل شهادت = 
| طول عمر = 
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[امام علی]] | [[امام حسن]] | [[امام حسین]] }}
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]]   
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =       
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =   
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}
== نسب ==
نام او [[دینار]]، کنیه‌اش، [[ابوسعید]] و لقبش [[عقیصا]] است و از او با عنوان [[ابوسعید تیمی]] (تمیمی)، ثوری و [[همدانی]] نیز یاد شده است<ref>میزان الاعتدال، ذهبی، ج۱، ص۴۳۳.</ref>. بعضی گفته‌اند، نام او [[دینار شیعی]] و خود، از [[موالی]] [[بنی تمیم]] بوده است<ref>الغارات، ثقفی کوفی، ج۲، ص۷۱۵؛ همان، ج۳، ص۸۸؛ لسان المیزان، ابن حجر، ج۴، ص۱۸۰.</ref>. او را به اسم [[عقیصای کرباس‌‌فروش]] نیز خوانده‌اند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۲۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، ص۱۲۶.</ref>.
او به سبب شعری که هنگام خروج [[امام حسین]] {{ع}} از [[مدینه]] گفت، به [[عقیصا]] ملقب شد<ref>وقعة الطف، یوسفی غروی، ص۳۹؛ رجال الطوسی، طوسی، ص۶۳.</ref>. [[عقیصا]] از [[امیرالمؤمنین علی]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} بی‌واسطه [[روایت]] [[نقل]] کرده؛ البته در [[رجال شیخ]] [[طوسی]] او از [[اصحاب امام علی]] و [[امام حسین]] {{عم}} شمرده شده است<ref>رجال الطوسی، طوسی، ج۱، ص۶۳ و ۱۰۲.</ref>.
وی در [[صفین]] همراه [[امیرالمؤمنین]] و [[راوی]] [[سخنرانی]] و [[فرمان]] آن [[حضرت]] به [[مردم]] برای حرکت به سوی [[دشمن]] بود، و با بهانه جویی [[مردم]] آنها را [[نفرین]] کرد. [[ابن حبان]] او را [[راوی]] [[احادیث]] [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} می‌داند<ref>الثقات، ابن حبان، ج۴، ص۲۱۹؛ ج۵، ص۲۸۶؛ تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۱۲، ص۲۰۱.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۱.</ref>.
== [[عقیصا]]؛ همراه [[امام علی]] {{ع}} در [[کربلا]] ==
وی [[نقل]] می‌کند: «وقتی با [[امیر المؤمنین]] {{ع}} از [[صفین]] به سوی [[کوفه]] می‌رفتیم، در [[کربلا]] فرود آمدیم و در وسط روز با عطش شدیدی روبه‌رو شدیم»؛ [[مردم]] به آن [[حضرت]] گفتند: «ما از [[تشنگی]] می‌ترسیم (که تلف شویم)»؛ [[حضرت]] فرمود: «خداوند شما را [[سیراب]] می‌کند»؛ پس آن [[حضرت]] به مکانی آمد و فرمود: «اینجا را بکنید!» و طبق [[روایت]] دیگر، خود، آستین بالا زد و [[خاک]] را کنار زد تا اینکه سنگ سفیدی را دیدیم و به کمک آن [[حضرت]] آن سنگ را جا به جا کردیم که چشمه‌ای خنک و گوارا نمایان شد؛ پس، از آن نوشیدیم و به حیوانات خود نیز آب دادیم و سپس حرکت کردیم. پس از ساعتی، دوباره [[تشنه]] شدیم و برای [[نوشیدن آب]] به سوی آن چشمه برگشتیم، اما اثری از آن نیافتیم. پس درباره آن چشمه از راهبی که در آن حوالی بود، پرسیدیم؛ در جواب گفت: «آن، آشکار نمی‌شود مگر برای [[نبی]] یا [[وصی]] او»<ref>تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۱۲، ص۲۰۲؛ الاختصاص، شیخ مفید، ص۲۱۹.</ref>.


{{جعبه اطلاعات راوی
این [[روایت]] با تفاوت‌های فراوانی درباره حرکت به سوی [[صفین]]، اشاره [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به محل [[شهادت امام حسین]] {{ع}}، [[اسلام آوردن]] [[راهب]] و [[همراهی]] او با [[امام علی]] {{ع}} و شهادتش در [[نبرد صفین]] از [[عقیصا]] نیز [[نقل]] شده است<ref>الخرائج والجرائح، قطب الدین الراوندی ۱، ص۲۲۲.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۲.</ref>.
| عنوان            =(ابوسعید عقیصا دینار تیمی)
 
| تصویر            =
== توجه [[امام علی]] {{ع}} به بازار ==
| اندازه تصویر      =
[[عقیصا]] [[نقل]] می‌کند: [[حضرت]] {{ع}} به بازار می‌آمد و بازاریان را به [[پرهیزکاری]] و سوگند نخوردن [[دعوت]] می‌کرد و می‌فرمود: «تاجر، [[فاجر]] است، مگر کسی که به [[حق]] بگیرد و به [[حق]] بدهد». و پس از چند روز دوباره می‌آمد و سخنانی شبیه آن سخنان را برای اصناف دیگر بیان می‌فرمود؛ گرچه جمعی با دیدن [[امام]] {{ع}} می‌گفتند: شکم بزرگ آمد؛ اما [[امام]] {{ع}} می‌فرمود: «بالای آن، [[علم]] و پایین آن [[غذا]] است»<ref>الغارات، ثقفی کوفی، ۱، ص۱۱۰ و ۲، ص۷۱۵.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۲-۱۸۳.</ref>.
| نام کامل          =  [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی]] <ref>معجم الرجال، ج۲۱، ص۱۷۰، ر۱۴۳۱۵.</ref>
 
| کنیه              =
== اهمیت [[نماز]] ==
| لقب              =
از احادیثی که تنها [[عقیصا]] آن را [[نقل]] کرده، این سخن [[نبی اکرم]] {{صل}} است؛ او از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که آن [[حضرت]] {{صل}} فرمودند: «هر چه را ضایع می‌کنید، [[نماز]] را ضایع نکنید»<ref>{{متن حدیث| مَهْمَا ضَيَّعْتُمْ فَلَا تُضَيِّعُوا الصَّلَاةِ }}؛ مقتل الحسین {{ع}}، ابومخنف، ص۱۰۲.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۳.</ref>.
| نسب              =
 
| تولد              =
== [[عقیصا]] و [[صلح امام حسن]] {{ع}} ==
| شهر تولد          =
[[ابوسعید]] [[نقل]] می‌کند: «به [[حسن بن علی]] {{ع}} گفتم: ای پسر [[رسول خدا]] چرا با [[معاویه]] [[سازش]] کردی، با آنکه می‌دانستی [[حق]] با شماست و نه او که [[گمراه]] و [[یاغی]] است؟» [[امام]] {{ع}} فرمود: «ای [[عقیصا|ابا سعید]]! آیا من [[حجت]] [[خدای متعال]] بر [[خلق]] او نیستم و پدرم پیشوای آنان نبود؟» گفتم: چرا؛ فرمود: پس فرمود: «آیا من کسی نیستم که [[رسول خدا]] {{صل}} درباره من و برادرم [[حسن]] و [[حسین]] امام‌اند؛ چه [[قیام]] کنند یا ساکت بمانند؟» گفتم: بله؛ سپس [[امام]] {{ع}} به خطاب به من او فرمود: «علت [[صلح]] من همان است که [[پیامبر]] {{صل}} به خاطر آن با [[مشرکان]] [[صلح]] کرد. اکنون که من به امر [[خدا]] [[امام]] هستم، نباید [[رأی]] من [[خطا]] شمرده شود؛ چه [[صلح]] کنم یا بجنگم».
| کشور تولد        =
| محل زندگی        =
| وفات              =
| شهر وفات          =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| مذهب              =[[شیعه]]
| صحابی            =
| راوی از معصوم    = [[امام حسن]]، [[امام حسین]]{{عم}}<ref>معجم الرجال، ج۲۱، ص۱۷۰، ر۱۴۳۱۵؛ الکافی جلد ۶ صفحه ۲۱۶ حدیث ٣ کتاب ۴ باب ۱٠</ref>
| مشایخ            = [[ابو الجارود]]<ref>الکافی جلد ۶ صفحه ۲۱۶ حدیث ٣ کتاب ۴ باب ۱٠</ref>
| راویان از او      =
| اعتبار            =  
| موضوع روایات      =
| تعداد روایات      = ۱
| تألیفات          =
| شهرت              =
| سایر              =  
}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوسعید عقیصا دینار تیمی در رجال و تراجم]] - [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==نسب==
سپس [[امام]] {{ع}} از مخفی بودن [[حکمت]] عمل [[خضر]] {{ع}} برای [[موسی]] {{ع}} و [[رضایت]] او بعد از بیان علت یاد می‌کند و می‌فرماید: «شما نیز از من به سبب ندانستن [[حکمت]] [[صلح]] ناراضی بودید، درحالی که اگر آن نبود، کسی از [[شیعیان]] ما را زنده نمی‌گذاشتند»<ref>علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۱۱.</ref>.
*نام او [[دینار]]، کنیه‌اش، [[ابوسعید]] و لقبش [[عقیصا]] است و از او با عنوان [[ابوسعید تیمی]] (تمیمی)، ثوری و [[همدانی]] نیز یاد شده است<ref>میزان الاعتدال، ذهبی، ج۱، ص۴۳۳.</ref>. بعضی گفته‌اند، نام او [[دینار شیعی]] و خود، از [[موالی]] [[بنی تمیم]] بوده است<ref>الغارات، ثقفی کوفی، ج۲، ص۷۱۵؛ همان، ج۳، ص۸۸؛ لسان المیزان، ابن حجر، ج۴، ص۱۸۰.</ref>. او را به اسم [[عقیصای کرباس‌‌فروش]] نیز خوانده‌اند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۲۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، ص۱۲۶.</ref>.
*او به سبب شعری که هنگام خروج [[امام حسین]]{{ع}} از [[مدینه]] گفت، به [[عقیصا]] ملقب شد<ref>وقعة الطف، یوسفی غروی، ص۳۹؛ رجال الطوسی، طوسی، ص۶۳.</ref>. [[عقیصا]] از [[امیرالمؤمنین علی]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} بی‌واسطه [[روایت]] [[نقل]] کرده؛ البته در [[رجال شیخ]] [[طوسی]] او از [[اصحاب امام علی]] و [[امام حسین]]{{عم}} شمرده شده است<ref>رجال الطوسی، طوسی، ج۱، ص۶۳ و ۱۰۲.</ref>.
*وی در [[صفین]] همراه [[امیرالمؤمنین]] و [[راوی]] [[سخنرانی]] و [[فرمان]] آن [[حضرت]] به [[مردم]] برای حرکت به سوی [[دشمن]] بود، و با بهانه جویی [[مردم]] آنها را [[نفرین]] کرد. [[ابن حبان]] او را [[راوی]] [[احادیث]] [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} می‌داند<ref>الثقات، ابن حبان، ج۴، ص۲۱۹؛ ج۵، ص۲۸۶؛ تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۱۲، ص۲۰۱.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۱.</ref>.


==[[عقیصا]]؛ همراه [[امام علی]]{{ع}} در [[کربلا]]==
[[عقیصا]] همچنین مطالبی را درباره [[سرزنش]] کردن [[مردم]] [[امام حسن]] {{ع}} را در زمان [[سازش]] با [[معاویه]] و جواب مشابه [[امام]] {{ع}} به ایشان، افزون بر نکات [[ارزشمند]] دیگر [[نقل]] کرده است<ref>کفایة الاثر، خراز قمی رازی، ص۲۲۵.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۳-۱۸۴.</ref>.  
*وی [[نقل]] می‌کند: "وقتی با [[امیر المؤمنین]]{{ع}} از [[صفین]] به سوی [[کوفه]] می‌رفتیم، در [[کربلا]] فرود آمدیم و در وسط روز با عطش شدیدی روبه‌رو شدیم؛ [[مردم]] به آن [[حضرت]] گفتند: "ما از [[تشنگی]] می‌ترسیم (که تلف شویم)"؛ [[حضرت]] فرمود: "خداوند شما را [[سیراب]] می‌کند"؛ پس آن [[حضرت]] به مکانی آمد و فرمود: "اینجا را بکنید!" و طبق [[روایت]] دیگر، خود، آستین بالا زد و [[خاک]] را کنار زد تا اینکه سنگ سفیدی را دیدیم و به کمک آن [[حضرت]] آن سنگ را جا به جا کردیم که چشمه‌ای خنک و گوارا نمایان شد؛ پس، از آن نوشیدیم و به حیوانات خود نیز آب دادیم و سپس حرکت کردیم. پس از ساعتی، دوباره [[تشنه]] شدیم و برای [[نوشیدن آب]] به سوی آن چشمه برگشتیم، اما اثری از آن نیافتیم. پس درباره آن چشمه از راهبی که در آن حوالی بود، پرسیدیم؛ در جواب گفت: "آن، آشکار نمی‌شود مگر برای [[نبی]] یا [[وصی]] او"<ref>تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۱۲، ص۲۰۲؛ الاختصاص، شیخ مفید، ص۲۱۹.</ref>.
*این [[روایت]] با تفاوت‌های فراوانی درباره حرکت به سوی [[صفین]]، اشاره [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به محل [[شهادت امام حسین]]{{ع}}، [[اسلام آوردن]] [[راهب]] و [[همراهی]] او با [[امام علی]]{{ع}} و شهادتش در [[نبرد صفین]] از [[عقیصا]] نیز [[نقل]] شده است<ref>الخرائج والجرائح، قطب الدین الراوندی ۱، ص۲۲۲.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۲.</ref>.


==توجه [[امام علی]]{{ع}} به بازار==
== [[پرسش]] درباره [[عقل]] ==
* [[عقیصا]] [[نقل]] می‌کند: [[حضرت]]{{ع}} به بازار می‌آمد و بازاریان را به [[پرهیزکاری]] و سوگند نخوردن [[دعوت]] می‌کرد و می‌فرمود: "تاجر، [[فاجر]] است، مگر کسی که به [[حق]] بگیرد و به [[حق]] بدهد". و پس از چند روز دوباره می‌آمد و سخنانی شبیه آن سخنان را برای اصناف دیگر بیان می‌فرمود؛ گرچه جمعی با دیدن [[امام]]{{ع}} می‌گفتند: شکم بزرگ آمد؛ اما [[امام]]{{ع}} می‌فرمود: "بالای آن، [[علم]] و پایین آن [[غذا]] است"<ref>الغارات، ثقفی کوفی، ۱، ص۱۱۰ و ۲، ص۷۱۵.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۲-۱۸۳.</ref>.
بر اساس [[نقل]] [[عقیصا]]، روزی شخصی از [[امام حسن]] {{ع}} درباره [[عقل]] پرسید و آن [[حضرت]] با توجه به اوضاع پیش آمده، و [[درک]] منظور پرسشگر که [[سازش]] [[امام]] {{ع}} را عاقلانه نمی‌دانست، فرمود: {{متن حدیث|التَّجَرُّعُ لِلْغُصَّةِ وَ مُدَاهَنَةُ الْأَعْدَاءِ}}؛ یعنی؛ جرعه جرعه خوردن غصه و [[سازش]] با [[دشمنان]]؛ کنایه از اینکه [[تصمیم]] من کاملاً [[عقلانی]] بوده است<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۷.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۴.</ref>.  


==اهمیت [[نماز]]==
== شنا کردن [[حسنین]] {{عم}} و [[انتقاد]] [[عقیصا]] ==
*از احادیثی که تنها [[عقیصا]] آن را [[نقل]] کرده، این سخن [[نبی اکرم]]{{صل}} است؛ او از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که آن [[حضرت]]{{صل}} فرمودند: "هر چه را ضایع میکنید، [[نماز]] را ضایع نکنید"<ref>{{متن حدیث| مَهْمَا ضَيَّعْتُمْ فَلَا تُضَيِّعُوا الصَّلَاةِ }}؛ مقتل الحسین{{ع}}، ابومخنف، ص۱۰۲.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۳.</ref>.
[[نقل]] شده است، روزی [[عقیصا|ابوسعید]]، [[حسن]] و [[حسین‌]]{{عم}} را در حال شنا با [[لباس]] در [[فرات]] دید؛ پس به آنان گفت: «ای [[فرزندان رسول خدا]] لباستان را ضایع کردید!» پس ایشان در جواب او فرمودند: «ضایع کردن [[لباس]]، نزد ما محبوب‌تر از [[فاسد]] کردن [[دین]] است؛ چرا که این آب نیز [[اهل]] و ساکنانی دارد...» <ref>فروع کافی، کلینی، ج۶، ص۳۹۰. البته ظاهراً منظور از لباس، شلوار است و الا کسی درباره استحباب شنا کردن با لباس یا کراهت داشتن برهنه شنا کردن فتوا نداده است. (یوسفی غروی).</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۴.</ref>.  


==[[عقیصا]] و [[صلح امام حسن]]{{ع}}==
== [[ملاقات]] [[ابن زبیر]] با [[امام حسین]] {{ع}} ==
* [[ابوسعید]] [[نقل]] می‌کند: "به [[حسن بن علی]]{{ع}} گفتم: ای پسر [[رسول خدا]] چرا با [[معاویه]] [[سازش]] کردی، با آنکه می‌دانستی [[حق]] با شماست و نه او که [[گمراه]] و [[یاغی]] است؟ [[امام]]{{ع}} فرمود: "ای [[عقیصا|ابا سعید]]! آیا من [[حجت]] [[خدای متعال]] بر [[خلق]] او نیستم و پدرم پیشوای آنان نبود؟" گفتم: چرا؛فرمود: پس فرمود: "آیا من کسی نیستم که [[رسول خدا]]{{صل}} درباره من و برادرم [[حسن]] و [[حسین]] امام‌اند؛ چه [[قیام]] کنند یا ساکت بمانند؟" گفتم: بله؛ سپس [[امام]]{{ع}} به خطاب به من او فرمود: "علت [[صلح]] من همان است که [[پیامبر]]{{صل}} به خاطر آن با [[مشرکان]] [[صلح]] کرد. اکنون که من به امر [[خدا]] [[امام]] هستم، نباید [[رأی]] من [[خطا]] شمرده شود؛ چه [[صلح]] کنم یا بجنگم".
[[عقیصا]] این [[ملاقات]] را که هنگام خروج [[امام]] {{ع}} از [[مکه]] صورت گرفت، طبق [[نقل]] [[ابومخنف]] و از طریق بعضی [[دوستان]] خود [[نقل]] می‌کند، ولی در کامل الزیارات و منابع بعد از آن، واسطه حذف شده است. در این [[گفتگو]] [[ابن زبیر]] از [[امام حسین]] {{ع}} می‌خواهد که در [[حرم]] بماند و [[امام]] {{ع}} [[دلیل]] خود را برای [[خروج از حرم]] بیان می‌فرماید<ref>مقتل الحسین {{ع}}، ابومخنف، ص۶۷؛ کامل الزیارات، جعفر بن محمد بن قولویه، ص۱۵۱. </ref>.
*سپس [[امام]]{{ع}} از مخفی بودن [[حکمت]] عمل [[خضر]]{{ع}} برای [[موسی]]{{ع}} و [[رضایت]] او بعد از بیان علت یاد می‌کند و می‌فرماید: "شما نیز از من به سبب ندانستن [[حکمت]] [[صلح]] ناراضی بودید، درحالی که اگر آن نبود، کسی از [[شیعیان]] ما را زنده نمی‌گذاشتند"<ref>علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۱۱.</ref>.
* [[عقیصا]] همچنین مطالبی را درباره [[سرزنش]] کردن [[مردم]] [[امام حسن]]{{ع}} را در زمان [[سازش]] با [[معاویه]] و جواب مشابه [[امام]]{{ع}} به ایشان، افزون بر نکات [[ارزشمند]] دیگر [[نقل]] کرده است<ref>کفایة الاثر، خراز قمی رازی، ص۲۲۵.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۳-۱۸۴.</ref>.


==[[پرسش]] درباره [[عقل]]==
[[عقیصا]] [[جامع‌ترین]] [[حدیث]] را درباره [[فضائل]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} از [[سیدالشهدا]] {{ع}}، به [[نقل]] از [[علی]] {{ع}} و [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده است<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۴۱۲؛ التفسیر لأبی حمزة الثمالی، ابوحمزه ثمالی، ص۱۵۹.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۴-۱۸۵.</ref>.
*بر اساس [[نقل]] [[عقیصا]]، روزی شخصی از [[امام حسن]]{{ع}} درباره [[عقل]] پرسید و آن [[حضرت]] با توجه به اوضاع پیش آمده، و [[درک]] منظور پرسشگر که [[سازش]] [[امام]]{{ع}} را عاقلانه نمی‌دانست، فرمود: {{متن حدیث|التَّجَرُّعُ لِلْغُصَّةِ وَ مُدَاهَنَةُ الْأَعْدَاءِ}}؛ یعنی؛ جرعه جرعه خوردن غصه و [[سازش]] با [[دشمنان]]؛ کنایه از اینکه [[تصمیم]] من کاملاً [[عقلانی]] بوده است<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۷.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۴.</ref>.


==شنا کردن [[حسنین]]{{عم}} و [[انتقاد]] [[عقیصا]]==
== سرانجام ==
* [[نقل]] شده است، روزی [[عقیصا|ابوسعید]]، [[حسن]] و [[حسین‌]]{{عم}} را در حال شنا با [[لباس]] در [[فرات]] دید؛ پس به آنان گفت: "ای [[فرزندان رسول خدا]] لباستان را ضایع کردید!" پس ایشان در جواب او فرمودند: "ضایع کردن [[لباس]]، نزد ما محبوب‌تر از [[فاسد]] کردن [[دین]] است؛ چرا که این آب نیز [[اهل]] و ساکنانی دارد..." <ref>فروع کافی، کلینی، ج۶، ص۳۹۰. البته ظاهراً منظور از لباس، شلوار است و الا کسی درباره استحباب شنا کردن با لباس یا کراهت داشتن برهنه شنا کردن فتوا نداده است. (یوسفی غروی).</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۴.</ref>.
اگرچه در [[نقلی]] به کشته شدن وی در [[جنگ صفین]] اشاره شده<ref>وقعة صفین، نصر بن مزاحم منقری، ص۲۶۷.</ref>، اما گزارش‌های یاد شده به خوبی [[خطا]] بودن آن را ثابت می‌کند؛ لذا [[تاریخ]] [[وفات]] وی مشخص نیست.


==[[ملاقات]] [[ابن زبیر]] با [[امام حسین]]{{ع}}==
همچنین خطای آشکار دیگری در یکی از تحقیق‌ها رخ داده و [[اسامی]] و [[القاب]] دو [[شخصیت]] [[تاریخی]] ([[ابوسعید دینار]] او [[کیسان]] او [[عقیصا]] المقبری!) یکی دانسته شده است<ref>وقعة الطف، یوسفی غروی، ص۳۹. البته این سهو بعدها استدراک و تصحیح شده است. (یوسفی غروی).</ref> و [[راوی]] در پی آن، با استناد به [[منابع تاریخی]] به توجیه کارهای«المقبری» پرداخته و [[تاریخ]] [[مرگ]] مقبری را که سال ۱۰۰ یا ۱۲۵ ق بوده، به [[عقیصا]] نسبت داده است، حال آنکه «سعید بن ابی سعید و اسمه [[کیسان]] المقبری [[ابوسعید]] المدنی»<ref>تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، ج۴، ص۳۴؛ التعدیل و التجریح، سلیمان بن خلف الباجی، ج۳، ص۱۲۲۳.</ref> از [[راویان]] [[اهل سنت]] بوده، از [[عایشه]]، [[معاویة بن ابوسفیان]]، [[ابوهریره]] و امثال ایشان [[روایت]] [[نقل]] کرده است و خود، به [[قبیله]] لیث منسوب است. اما عقیصای [[کوفی]] و تیمی از [[ائمه]] {{عم}} و [[عمار]] [[روایت]] [[نقل]] کرده است و [[رجال]] [[اهل سنت]] او را «کوفی»<ref>پس در مدینه و در اواخر رجب نبوده و همان ابوسعید مدنی که در چاپ بعدی وقعه الطف آمده، راوی این خبر است. (یوسفی غروی).</ref> من جملة شیعتهم و [[دینار]] [[شیعی]] خوانده‌اند<ref>لسان المیزان، ابن حجر، ج۲، ص۴۳۴؛ میزان الاعتدال، ذهبی، ج۳، ص۸۸.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۵.</ref>.
* [[عقیصا]] این [[ملاقات]] را که هنگام خروج [[امام]]{{ع}} از [[مکه]] صورت گرفت، طبق [[نقل]] [[ابومخنف]] و از طریق بعضی [[دوستان]] خود [[نقل]] می‌کند، ولی در کامل الزیارات و منابع بعد از آن، واسطه حذف شده است. در این [[گفتگو]] [[ابن زبیر]] از [[امام حسین]]{{ع}} می‌خواهد که در [[حرم]] بماند و [[امام]]{{ع}} [[دلیل]] خود را برای [[خروج از حرم]] بیان می‌فرماید<ref>مقتل الحسین{{ع}}، ابومخنف، ص۶۷؛ کامل الزیارات، جعفر بن محمد بن قولویه، ص۱۵۱. </ref>.
* [[عقیصا]] [[جامع‌ترین]] [[حدیث]] را درباره [[فضائل]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} از [[سیدالشهدا]]{{ع}}، به [[نقل]] از [[علی]]{{ع}} و [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] کرده است<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۴۱۲؛ التفسیر لأبی حمزة الثمالی، ابوحمزه ثمالی، ص۱۵۹.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۴-۱۸۵.</ref>.


==سرانجام==
== جستارهای وابسته ==
*اگرچه در [[نقلی]] به کشته شدن وی در [[جنگ صفین]] اشاره شده<ref>وقعة صفین، نصر بن مزاحم منقری، ص۲۶۷.</ref>، اما گزارش‌های یاد شده به خوبی [[خطا]] بودن آن را ثابت می‌کند؛ لذا [[تاریخ]] [[وفات]] وی مشخص نیست.
{{مدخل وابسته}}
*همچنین خطای آشکار دیگری در یکی از تحقیق‌ها رخ داده و [[اسامی]] و [[القاب]] دو [[شخصیت]] [[تاریخی]] ([[ابوسعید دینار]] او [[کیسان]] او [[عقیصا]] المقبری!) یکی دانسته شده است<ref>وقعة الطف، یوسفی غروی، ص۳۹. البته این سهو بعدها استدراک و تصحیح شده است. (یوسفی غروی).</ref> و [[راوی]] در پی آن، با استناد به [[منابع تاریخی]] به توجیه کارهای "المقبری" پرداخته و [[تاریخ]] [[مرگ]] مقبری را که سال ۱۰۰ یا ۱۲۵ ق بوده، به [[عقیصا]] نسبت داده است، حال آنکه "سعید بن ابی سعید و اسمه [[کیسان]] المقبری [[ابوسعید]] المدنی"<ref>تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، ج۴، ص۳۴؛ التعدیل و التجریح، سلیمان بن خلف الباجی، ج۳، ص۱۲۲۳.</ref> از [[راویان]] [[اهل سنت]] بوده، از [[عایشه]]، [[معاویة بن ابوسفیان]]، [[ابوهریره]] و امثال ایشان [[روایت]] [[نقل]] کرده است و خود، به [[قبیله]] لیث منسوب است. اما عقیصای [[کوفی]] و تیمی از [[ائمه]]{{عم}} و [[عمار]] [[روایت]] [[نقل]] کرده است و [[رجال]] [[اهل سنت]] او را "کوفی"<ref>پس در مدینه و در اواخر رجب نبوده و همان ابوسعید مدنی که در چاپ بعدی وقعه الطف آمده، راوی این خبر است. (یوسفی غروی).</ref> من جملة شیعتهم" و [[دینار]] [[شیعی]] خوانده‌اند<ref>لسان المیزان، ابن حجر، ج۲، ص۴۳۴؛ میزان الاعتدال، ذهبی، ج۳، ص۸۸.</ref><ref>[[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۸۵.</ref>.
* [[بنی‌تمیم]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1100376.jpg|22px]] [[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)|'''اصحاب امام حسن مجتبی''']]
#[[پرونده:1100376.jpg|22px]] [[مهدی عباسی|عباسی، مهدی]]، [[ابوسعید عقیصا دینار تیمی (مقاله)|ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)|'''اصحاب امام حسن مجتبی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۷۶: خط ۱۱۰:
{{امام علی}}
{{امام علی}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:ابوسعید عقیصا دینار تیمی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:مدخل اصحاب امام حسن مجتبی]]
[[رده:اصحاب امام حسن]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:بنی‌تمیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۵

ابوسعید عقیصا دینار تیمی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملابوسعید عقیصا دینار تیمی
جنسیتمرد
کنیهابوسعید
لقبعقیصا
از قبیلهبنی‌تمیم
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۳۷ هجری
از اصحاب
حضور در جنگجنگ صفین

نسب

نام او دینار، کنیه‌اش، ابوسعید و لقبش عقیصا است و از او با عنوان ابوسعید تیمی (تمیمی)، ثوری و همدانی نیز یاد شده است[۱]. بعضی گفته‌اند، نام او دینار شیعی و خود، از موالی بنی تمیم بوده است[۲]. او را به اسم عقیصای کرباس‌‌فروش نیز خوانده‌اند[۳].

او به سبب شعری که هنگام خروج امام حسین (ع) از مدینه گفت، به عقیصا ملقب شد[۴]. عقیصا از امیرالمؤمنین علی، امام حسن و امام حسین (ع) بی‌واسطه روایت نقل کرده؛ البته در رجال شیخ طوسی او از اصحاب امام علی و امام حسین (ع) شمرده شده است[۵].

وی در صفین همراه امیرالمؤمنین و راوی سخنرانی و فرمان آن حضرت به مردم برای حرکت به سوی دشمن بود، و با بهانه جویی مردم آنها را نفرین کرد. ابن حبان او را راوی احادیث امام حسن و امام حسین (ع) می‌داند[۶][۷].

عقیصا؛ همراه امام علی (ع) در کربلا

وی نقل می‌کند: «وقتی با امیر المؤمنین (ع) از صفین به سوی کوفه می‌رفتیم، در کربلا فرود آمدیم و در وسط روز با عطش شدیدی روبه‌رو شدیم»؛ مردم به آن حضرت گفتند: «ما از تشنگی می‌ترسیم (که تلف شویم)»؛ حضرت فرمود: «خداوند شما را سیراب می‌کند»؛ پس آن حضرت به مکانی آمد و فرمود: «اینجا را بکنید!» و طبق روایت دیگر، خود، آستین بالا زد و خاک را کنار زد تا اینکه سنگ سفیدی را دیدیم و به کمک آن حضرت آن سنگ را جا به جا کردیم که چشمه‌ای خنک و گوارا نمایان شد؛ پس، از آن نوشیدیم و به حیوانات خود نیز آب دادیم و سپس حرکت کردیم. پس از ساعتی، دوباره تشنه شدیم و برای نوشیدن آب به سوی آن چشمه برگشتیم، اما اثری از آن نیافتیم. پس درباره آن چشمه از راهبی که در آن حوالی بود، پرسیدیم؛ در جواب گفت: «آن، آشکار نمی‌شود مگر برای نبی یا وصی او»[۸].

این روایت با تفاوت‌های فراوانی درباره حرکت به سوی صفین، اشاره امیرالمؤمنین (ع) به محل شهادت امام حسین (ع)، اسلام آوردن راهب و همراهی او با امام علی (ع) و شهادتش در نبرد صفین از عقیصا نیز نقل شده است[۹][۱۰].

توجه امام علی (ع) به بازار

عقیصا نقل می‌کند: حضرت (ع) به بازار می‌آمد و بازاریان را به پرهیزکاری و سوگند نخوردن دعوت می‌کرد و می‌فرمود: «تاجر، فاجر است، مگر کسی که به حق بگیرد و به حق بدهد». و پس از چند روز دوباره می‌آمد و سخنانی شبیه آن سخنان را برای اصناف دیگر بیان می‌فرمود؛ گرچه جمعی با دیدن امام (ع) می‌گفتند: شکم بزرگ آمد؛ اما امام (ع) می‌فرمود: «بالای آن، علم و پایین آن غذا است»[۱۱][۱۲].

اهمیت نماز

از احادیثی که تنها عقیصا آن را نقل کرده، این سخن نبی اکرم (ص) است؛ او از امیرالمؤمنین (ع) نقل می‌کند که آن حضرت (ص) فرمودند: «هر چه را ضایع می‌کنید، نماز را ضایع نکنید»[۱۳][۱۴].

عقیصا و صلح امام حسن (ع)

ابوسعید نقل می‌کند: «به حسن بن علی (ع) گفتم: ای پسر رسول خدا چرا با معاویه سازش کردی، با آنکه می‌دانستی حق با شماست و نه او که گمراه و یاغی است؟» امام (ع) فرمود: «ای ابا سعید! آیا من حجت خدای متعال بر خلق او نیستم و پدرم پیشوای آنان نبود؟» گفتم: چرا؛ فرمود: پس فرمود: «آیا من کسی نیستم که رسول خدا (ص) درباره من و برادرم حسن و حسین امام‌اند؛ چه قیام کنند یا ساکت بمانند؟» گفتم: بله؛ سپس امام (ع) به خطاب به من او فرمود: «علت صلح من همان است که پیامبر (ص) به خاطر آن با مشرکان صلح کرد. اکنون که من به امر خدا امام هستم، نباید رأی من خطا شمرده شود؛ چه صلح کنم یا بجنگم».

سپس امام (ع) از مخفی بودن حکمت عمل خضر (ع) برای موسی (ع) و رضایت او بعد از بیان علت یاد می‌کند و می‌فرماید: «شما نیز از من به سبب ندانستن حکمت صلح ناراضی بودید، درحالی که اگر آن نبود، کسی از شیعیان ما را زنده نمی‌گذاشتند»[۱۵].

عقیصا همچنین مطالبی را درباره سرزنش کردن مردم امام حسن (ع) را در زمان سازش با معاویه و جواب مشابه امام (ع) به ایشان، افزون بر نکات ارزشمند دیگر نقل کرده است[۱۶][۱۷].

پرسش درباره عقل

بر اساس نقل عقیصا، روزی شخصی از امام حسن (ع) درباره عقل پرسید و آن حضرت با توجه به اوضاع پیش آمده، و درک منظور پرسشگر که سازش امام (ع) را عاقلانه نمی‌دانست، فرمود: «التَّجَرُّعُ لِلْغُصَّةِ وَ مُدَاهَنَةُ الْأَعْدَاءِ»؛ یعنی؛ جرعه جرعه خوردن غصه و سازش با دشمنان؛ کنایه از اینکه تصمیم من کاملاً عقلانی بوده است[۱۸][۱۹].

شنا کردن حسنین (ع) و انتقاد عقیصا

نقل شده است، روزی ابوسعید، حسن و حسین‌(ع) را در حال شنا با لباس در فرات دید؛ پس به آنان گفت: «ای فرزندان رسول خدا لباستان را ضایع کردید!» پس ایشان در جواب او فرمودند: «ضایع کردن لباس، نزد ما محبوب‌تر از فاسد کردن دین است؛ چرا که این آب نیز اهل و ساکنانی دارد...» [۲۰][۲۱].

ملاقات ابن زبیر با امام حسین (ع)

عقیصا این ملاقات را که هنگام خروج امام (ع) از مکه صورت گرفت، طبق نقل ابومخنف و از طریق بعضی دوستان خود نقل می‌کند، ولی در کامل الزیارات و منابع بعد از آن، واسطه حذف شده است. در این گفتگو ابن زبیر از امام حسین (ع) می‌خواهد که در حرم بماند و امام (ع) دلیل خود را برای خروج از حرم بیان می‌فرماید[۲۲].

عقیصا جامع‌ترین حدیث را درباره فضائل امیرمؤمنان علی (ع) از سیدالشهدا (ع)، به نقل از علی (ع) و رسول خدا (ص) روایت کرده است[۲۳][۲۴].

سرانجام

اگرچه در نقلی به کشته شدن وی در جنگ صفین اشاره شده[۲۵]، اما گزارش‌های یاد شده به خوبی خطا بودن آن را ثابت می‌کند؛ لذا تاریخ وفات وی مشخص نیست.

همچنین خطای آشکار دیگری در یکی از تحقیق‌ها رخ داده و اسامی و القاب دو شخصیت تاریخی (ابوسعید دینار او کیسان او عقیصا المقبری!) یکی دانسته شده است[۲۶] و راوی در پی آن، با استناد به منابع تاریخی به توجیه کارهای«المقبری» پرداخته و تاریخ مرگ مقبری را که سال ۱۰۰ یا ۱۲۵ ق بوده، به عقیصا نسبت داده است، حال آنکه «سعید بن ابی سعید و اسمه کیسان المقبری ابوسعید المدنی»[۲۷] از راویان اهل سنت بوده، از عایشه، معاویة بن ابوسفیان، ابوهریره و امثال ایشان روایت نقل کرده است و خود، به قبیله لیث منسوب است. اما عقیصای کوفی و تیمی از ائمه (ع) و عمار روایت نقل کرده است و رجال اهل سنت او را «کوفی»[۲۸] من جملة شیعتهم و دینار شیعی خوانده‌اند[۲۹][۳۰].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. میزان الاعتدال، ذهبی، ج۱، ص۴۳۳.
  2. الغارات، ثقفی کوفی، ج۲، ص۷۱۵؛ همان، ج۳، ص۸۸؛ لسان المیزان، ابن حجر، ج۴، ص۱۸۰.
  3. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۲۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، ص۱۲۶.
  4. وقعة الطف، یوسفی غروی، ص۳۹؛ رجال الطوسی، طوسی، ص۶۳.
  5. رجال الطوسی، طوسی، ج۱، ص۶۳ و ۱۰۲.
  6. الثقات، ابن حبان، ج۴، ص۲۱۹؛ ج۵، ص۲۸۶؛ تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۱۲، ص۲۰۱.
  7. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۱.
  8. تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۱۲، ص۲۰۲؛ الاختصاص، شیخ مفید، ص۲۱۹.
  9. الخرائج والجرائح، قطب الدین الراوندی ۱، ص۲۲۲.
  10. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۲.
  11. الغارات، ثقفی کوفی، ۱، ص۱۱۰ و ۲، ص۷۱۵.
  12. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۲-۱۸۳.
  13. « مَهْمَا ضَيَّعْتُمْ فَلَا تُضَيِّعُوا الصَّلَاةِ »؛ مقتل الحسین (ع)، ابومخنف، ص۱۰۲.
  14. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۳.
  15. علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۱۱.
  16. کفایة الاثر، خراز قمی رازی، ص۲۲۵.
  17. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۳-۱۸۴.
  18. الامالی، شیخ صدوق، ص۷.
  19. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۴.
  20. فروع کافی، کلینی، ج۶، ص۳۹۰. البته ظاهراً منظور از لباس، شلوار است و الا کسی درباره استحباب شنا کردن با لباس یا کراهت داشتن برهنه شنا کردن فتوا نداده است. (یوسفی غروی).
  21. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۴.
  22. مقتل الحسین (ع)، ابومخنف، ص۶۷؛ کامل الزیارات، جعفر بن محمد بن قولویه، ص۱۵۱.
  23. الامالی، شیخ صدوق، ص۴۱۲؛ التفسیر لأبی حمزة الثمالی، ابوحمزه ثمالی، ص۱۵۹.
  24. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۴-۱۸۵.
  25. وقعة صفین، نصر بن مزاحم منقری، ص۲۶۷.
  26. وقعة الطف، یوسفی غروی، ص۳۹. البته این سهو بعدها استدراک و تصحیح شده است. (یوسفی غروی).
  27. تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، ج۴، ص۳۴؛ التعدیل و التجریح، سلیمان بن خلف الباجی، ج۳، ص۱۲۲۳.
  28. پس در مدینه و در اواخر رجب نبوده و همان ابوسعید مدنی که در چاپ بعدی وقعه الطف آمده، راوی این خبر است. (یوسفی غروی).
  29. لسان المیزان، ابن حجر، ج۲، ص۴۳۴؛ میزان الاعتدال، ذهبی، ج۳، ص۸۸.
  30. عباسی، مهدی، ابوسعید عقیصا دینار تیمی، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۸۵.