قرقیسیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت/بالا}}
{{مهدویت/بالا}}
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
==مقدمه==
 
[[قرقیسیا]] منطقه‌ای بین [[سوریه]]، [[ترکیه]] و [[عراق]] است که [[نبرد]] سنگینی در آن واقع می‌شود. طبق برخی [[روایات]] این [[جنگ]] بر روی منابعی است که در آنجا وجود دارد. در این [[جنگ]] که افراد بسیار زیادی در آن کشته می‌شوند [[هم‌پیمانان]] [[سفیانی]] پیروز شده و بعد از آن [[سفیانی]] نیروهای خود را متوجه [[عراق]] می‌کند. [[نبرد قرقیسیا]] بین جریان‌های [[باطل]] اتفاق می‌افتد.
قرقیسیا منطقه‌ای بین [[سوریه]]، [[ترکیه]] و [[عراق]] است که [[نبرد]] سنگینی در آن واقع می‌شود. طبق برخی [[روایات]] این [[جنگ]] بر روی منابعی است که در آنجا وجود دارد. در این [[جنگ]] که افراد بسیار زیادی در آن کشته می‌شوند [[هم‌پیمانان]] [[سفیانی]] پیروز شده و بعد از آن [[سفیانی]] نیروهای خود را متوجه [[عراق]] می‌کند. [[نبرد قرقیسیا]] بین جریان‌های [[باطل]] اتفاق می‌افتد.


==منطقه جغرافیایی قرقیسیا==
==منطقه جغرافیایی قرقیسیا==
*منطقه [[قرقیسیا]]، که در برخی نسخه‌ها "قریه سبا" ضبط شده و "معرب" گرگ سیاه، است،<ref>ر.ک. [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref> [[شهر]] کوچکی است که در مورد [[موقعیت]] جغرافیایی آن دو دیدگاه وجود دارد:
*منطقه قرقیسیا، که در برخی نسخه‌ها "قریه سبا" ضبط شده و "معرب" گرگ سیاه، است،<ref>ر.ک. [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref> [[شهر]] کوچکی است که در مورد [[موقعیت]] جغرافیایی آن دو دیدگاه وجود دارد:
#منطقه‌ایی است در شمال غربی [[عراق]] و در کنار رود [[فرات]]،<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور ج۱]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۱۵.</ref> البته برخی دیگر آن را منطقه‌ایی در شمال [[سوریه]] می‌‌دانند<ref>ر.ک. [[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۴۵۴؛ [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref> در میان نهر [[فرات]]<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، مهدی موعود، ج ۱۳، ص ۹۸۳؛ [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref> و سرچشمه نهری به نام خابور<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸.</ref> که به رود [[فرات]] می‌ریزد.<ref>ر.ک. [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸.</ref> طبق این احتمال [[قرقیسیا]] حدود ۱۰۰ کیلومتر با مرزهای [[عراق]] و ۲۰۰ کیلومتر با مرزهای [[ترکیه]] فاصله دارد و در نزدیکی‌های [[شهر]] "دیرالزور" است<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶.</ref>.
#منطقه‌ایی است در شمال غربی [[عراق]] و در کنار رود [[فرات]]،<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور ج۱]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۱۵.</ref> البته برخی دیگر آن را منطقه‌ایی در شمال [[سوریه]] می‌‌دانند<ref>ر.ک. [[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۴۵۴؛ [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref> در میان نهر [[فرات]]<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، مهدی موعود، ج ۱۳، ص ۹۸۳؛ [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰.</ref> و سرچشمه نهری به نام خابور<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸.</ref> که به رود [[فرات]] می‌ریزد.<ref>ر.ک. [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸.</ref> طبق این احتمال قرقیسیا حدود ۱۰۰ کیلومتر با مرزهای [[عراق]] و ۲۰۰ کیلومتر با مرزهای [[ترکیه]] فاصله دارد و در نزدیکی‌های [[شهر]] "دیرالزور" است<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶.</ref>.
#شمال [[فلسطین]]<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور ج۱]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۱۵.</ref>.
#شمال [[فلسطین]]<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور ج۱]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۱۵.</ref>.
*این شهر در سال ۱۹ هجری به دست [[مسلمانان]] [[فتح]] و "[[قرقیسیا]]" نامیده شد. این [[شهر]] مرکز تجارتی بوده و آوازه جهانی داشت<ref>قاموس الاعلام ترکی، ج ۵، ص ۳۶۱۵؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۳۴</ref><ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱</ref> نام "[[قرقیسیا]]" تنها اسم محلی است که برخی از [[علائم ظهور]] در آن اتفاق می‌افتد.<ref>ر.ک. [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰</ref>
*این شهر در سال ۱۹ هجری به دست [[مسلمانان]] [[فتح]] و "قرقیسیا" نامیده شد. این [[شهر]] مرکز تجارتی بوده و آوازه جهانی داشت<ref>قاموس الاعلام ترکی، ج ۵، ص ۳۶۱۵؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۳۴</ref><ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱</ref> نام "قرقیسیا" تنها اسم محلی است که برخی از [[علائم ظهور]] در آن اتفاق می‌افتد.<ref>ر.ک. [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰</ref>


==حوادث قرقیسیا==
==حوادث قرقیسیا==
*چنانکه از [[روایات]] استفاده می‌شود [[قبل از ظهور]] و در آخرین ماه [[شوال]] [[قبل از ظهور]]<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۳۸.</ref> نبردی در [[قرقیسیا]] به وقوع می‌پیوندد،<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> بر سر گنجی از طلا، نقره یا مانند آنها (مانند نفت) که در [[ناحیه]] [[فرات]] و یا نزدیک مجرای رود [[فرات]] [[کشف]] شده است.<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸</ref> [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند:<ref>السفیانی، ص ۳۱؛ نسخه خطی ابن حماد، ص ۹۲</ref> «[[فرات]]، از کوهی از طلا و نقره پرده بر می‌دارد. پس بر سر آن [[جنگ]] می‌شود، به ‌طوری که از هر نه نفر، هفت نفر کشته می‌شود. پس هرگاه آنرا [[درک]] کردید، به آن نزدیک نشوید.»<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> به دنبال این [[جنگ]]، [[خونریزی]] و [[کشتار]] شدیدی پیش می‌آید که قبل از به پایان رسیدن آن در مدت کوتاهی صد هزار نفر (و بنا بر روایتی چهار صد هزار نفر)<ref>یوم الخلاص، ص ۶۹۸</ref> کشته می‌شوند. ممکن است این مطلب اشاره‌ای به استفاده از سلاح‌های [[کشتار]] جمعی (اتمی، هسته‌ای، بمب‌های شیمیایی و میکروبی و الکترونی کشنده) که بر حیوانات و گیاهان خوراکی هم اثر می‌گذارند، باشد. این جریان یکی از میدان‌های [[جنگ]] جهانی بی‌ مانند [[آخر الزمان]] است که قبل و بعد از آن مانند نداشته و نخواهد داشت و طی آن [[هم‌پیمانان]] [[سفیانی]] پیروز می‌گردند.<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹</ref> [[اقوام]] مختلفی در [[جنگ]] [[قرقیسیا]]، شرکت دارند، مانند: [[ترک‌ها]]؛<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱</ref> [[رومیان]]؛<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> [[لشکر سفیانی]]<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱</ref> و ... .<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹</ref>
*چنانکه از [[روایات]] استفاده می‌شود [[قبل از ظهور]] و در آخرین ماه [[شوال]] [[قبل از ظهور]]<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۳۸.</ref> نبردی در قرقیسیا به وقوع می‌پیوندد،<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> بر سر گنجی از طلا، نقره یا مانند آنها (مانند نفت) که در [[ناحیه]] [[فرات]] و یا نزدیک مجرای رود [[فرات]] [[کشف]] شده است.<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸</ref> [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند:<ref>السفیانی، ص ۳۱؛ نسخه خطی ابن حماد، ص ۹۲</ref> «[[فرات]]، از کوهی از طلا و نقره پرده بر می‌دارد. پس بر سر آن [[جنگ]] می‌شود، به ‌طوری که از هر نه نفر، هفت نفر کشته می‌شود. پس هرگاه آنرا [[درک]] کردید، به آن نزدیک نشوید.»<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> به دنبال این [[جنگ]]، [[خونریزی]] و [[کشتار]] شدیدی پیش می‌آید که قبل از به پایان رسیدن آن در مدت کوتاهی صد هزار نفر (و بنا بر روایتی چهار صد هزار نفر)<ref>یوم الخلاص، ص ۶۹۸</ref> کشته می‌شوند. ممکن است این مطلب اشاره‌ای به استفاده از سلاح‌های [[کشتار]] جمعی (اتمی، هسته‌ای، بمب‌های شیمیایی و میکروبی و الکترونی کشنده) که بر حیوانات و گیاهان خوراکی هم اثر می‌گذارند، باشد. این جریان یکی از میدان‌های [[جنگ]] جهانی بی‌ مانند [[آخر الزمان]] است که قبل و بعد از آن مانند نداشته و نخواهد داشت و طی آن [[هم‌پیمانان]] [[سفیانی]] پیروز می‌گردند.<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹</ref> [[اقوام]] مختلفی در [[جنگ]] قرقیسیا، شرکت دارند، مانند: [[ترک‌ها]]؛<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱</ref> [[رومیان]]؛<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> [[لشکر سفیانی]]<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱</ref> و ... .<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹</ref>
*[[جنگ]] [[قرقیسیا]]، حادثه‌ای خارج از روال طبیعی<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> و میان دو واقعۀ مهم صورت می‌گیرد، [[خروج سفیانی]] و [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}}.<ref>نشریه موعود، ش ۳۱، ص ۵۱ ـ ۵۲</ref> [[سفیانی]] بعد از این [[جنگ]]، وارد [[عراق]] می‌شود در حالی که بخشی از نیروهای خود را از دست داده است، نیروهای اصلی و [[دشمنان]] [[سفیانی]] و هواداران و [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] ، یمنی‌ها و [[ایرانیان]] هستند که در [[نبرد]] [[قرقیسیا]] دخالت نمی‌کنند چرا که آن [[جنگ]] میان [[دشمنان]] آنها برقرار است.<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref>
*[[جنگ]] قرقیسیا، حادثه‌ای خارج از روال طبیعی<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref> و میان دو واقعۀ مهم صورت می‌گیرد، [[خروج سفیانی]] و [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}}.<ref>نشریه موعود، ش ۳۱، ص ۵۱ ـ ۵۲</ref> [[سفیانی]] بعد از این [[جنگ]]، وارد [[عراق]] می‌شود در حالی که بخشی از نیروهای خود را از دست داده است، نیروهای اصلی و [[دشمنان]] [[سفیانی]] و هواداران و [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] ، یمنی‌ها و [[ایرانیان]] هستند که در [[نبرد]] قرقیسیا دخالت نمی‌کنند چرا که آن [[جنگ]] میان [[دشمنان]] آنها برقرار است.<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref>


==روایات وارد شده در مورد قرقیسیا==
==روایات وارد شده در مورد قرقیسیا==
*برخی از [[روایات]] به این واقعه اشاره کرده‌اند، مانند: [[امام باقر]] {{ع}}:<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۲۸۰: «... فَيَلْتَقِي السُّفْيَانِيُّ بِالْأَبْقَعِ فَيَقْتَتِلُونَ وَ يَقْتُلُهُ السُّفْيَانِيُّ وَ مَنْ مَعَهُ وَ يَقْتُلُ الْأَصْهَبَ ثُمَّ لَا يَكُونُ لَهُ هِمَّةٌ إِلَّا الْإِقْبَالَ نَحْوَ الْعِرَاقِ وَ يَمُرُّ جَيْشُهُ بِقِرْقِيسَا فَيَقْتَتِلُونَ بِهَا فَيَقْتُلُ مِنَ الْجَبَّارِينَ مِائَةَ أَلْفٍ وَ يَبْعَثُ‏ السُّفْيَانِيُّ جَيْشاً إِلَى الْكُوفَةِ وَ عِدَّتُهُمْ سَبْعُونَ أَلْفاً ...»</ref> «[[سفیانی]] با [[ابقع]] روبرو می‌شود و با یک دیگر [[کارزار]] می‌کنند، [[سفیانی]] او و همراهانش و أصهب را به [[قتل]] می‌رساند. آنگاه هیچ تصمیمی جز حمله به [[عراق]] ندارد [[سپاه]] خود را به [[قرقیسیا]] رسانده و در آنجا وارد [[نبرد]] می‌شود، در این درگیری صد هزار [[ستمگر]] کشته می‌شود ... و [[سفیانی]] لشکری به تعداد هفتاد هزار نفر را به سوی [[کوفه]] گسیل می‌دارد.»<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸</ref> و ... .<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref>
*برخی از [[روایات]] به این واقعه اشاره کرده‌اند، مانند: [[امام باقر]] {{ع}}:<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۲۸۰: «... فَيَلْتَقِي السُّفْيَانِيُّ بِالْأَبْقَعِ فَيَقْتَتِلُونَ وَ يَقْتُلُهُ السُّفْيَانِيُّ وَ مَنْ مَعَهُ وَ يَقْتُلُ الْأَصْهَبَ ثُمَّ لَا يَكُونُ لَهُ هِمَّةٌ إِلَّا الْإِقْبَالَ نَحْوَ الْعِرَاقِ وَ يَمُرُّ جَيْشُهُ بِقِرْقِيسَا فَيَقْتَتِلُونَ بِهَا فَيَقْتُلُ مِنَ الْجَبَّارِينَ مِائَةَ أَلْفٍ وَ يَبْعَثُ‏ السُّفْيَانِيُّ جَيْشاً إِلَى الْكُوفَةِ وَ عِدَّتُهُمْ سَبْعُونَ أَلْفاً ...»</ref> «[[سفیانی]] با [[ابقع]] روبرو می‌شود و با یک دیگر [[کارزار]] می‌کنند، [[سفیانی]] او و همراهانش و أصهب را به [[قتل]] می‌رساند. آنگاه هیچ تصمیمی جز حمله به [[عراق]] ندارد [[سپاه]] خود را به قرقیسیا رسانده و در آنجا وارد [[نبرد]] می‌شود، در این درگیری صد هزار [[ستمگر]] کشته می‌شود ... و [[سفیانی]] لشکری به تعداد هفتاد هزار نفر را به سوی [[کوفه]] گسیل می‌دارد.»<ref>ر.ک. [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸</ref> و ... .<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۶۱؛ [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۰؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶</ref>
==زمان نبرد قرقیسیا==
==زمان نبرد قرقیسیا==
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
خط ۴۳: خط ۴۳:
[[رده:قرقیسیا]]
[[رده:قرقیسیا]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:نشانه‌های ظهور]]

نسخهٔ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۳

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.


قرقیسیا منطقه‌ای بین سوریه، ترکیه و عراق است که نبرد سنگینی در آن واقع می‌شود. طبق برخی روایات این جنگ بر روی منابعی است که در آنجا وجود دارد. در این جنگ که افراد بسیار زیادی در آن کشته می‌شوند هم‌پیمانان سفیانی پیروز شده و بعد از آن سفیانی نیروهای خود را متوجه عراق می‌کند. نبرد قرقیسیا بین جریان‌های باطل اتفاق می‌افتد.

منطقه جغرافیایی قرقیسیا

  • منطقه قرقیسیا، که در برخی نسخه‌ها "قریه سبا" ضبط شده و "معرب" گرگ سیاه، است،[۱] شهر کوچکی است که در مورد موقعیت جغرافیایی آن دو دیدگاه وجود دارد:
  1. منطقه‌ایی است در شمال غربی عراق و در کنار رود فرات،[۲] البته برخی دیگر آن را منطقه‌ایی در شمال سوریه می‌‌دانند[۳] در میان نهر فرات[۴] و سرچشمه نهری به نام خابور[۵] که به رود فرات می‌ریزد.[۶] طبق این احتمال قرقیسیا حدود ۱۰۰ کیلومتر با مرزهای عراق و ۲۰۰ کیلومتر با مرزهای ترکیه فاصله دارد و در نزدیکی‌های شهر "دیرالزور" است[۷].
  2. شمال فلسطین[۸].
  • این شهر در سال ۱۹ هجری به دست مسلمانان فتح و "قرقیسیا" نامیده شد. این شهر مرکز تجارتی بوده و آوازه جهانی داشت[۹][۱۰] نام "قرقیسیا" تنها اسم محلی است که برخی از علائم ظهور در آن اتفاق می‌افتد.[۱۱]

حوادث قرقیسیا

روایات وارد شده در مورد قرقیسیا

زمان نبرد قرقیسیا

پرسش مستقیم

  1. سفیانی که خروجش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟ (پرسش)
    1. نام سفیانی چیست؟ (پرسش)
    2. لقب سفیانی چیست؟ (پرسش)
    3. نسب سفیانی چیست؟ (پرسش)
    4. آیا سفیانی نماد است یا به یک شخصیت انسانی اشاره دارد؟ (پرسش)
  2. ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش)
  3. روش شناسایی سفیانی چیست؟ (پرسش)
  4. دین سفیانی چیست؟ (پرسش)
  5. آیا روایات سفیانی تنها در منابع شیعه آمده است؟ (پرسش)
  6. سفیانی و دجال چه تفاوت‌هایی دارند؟ (پرسش)
  7. خروج سفیانی در چه زمان و مکانی خواهد بود؟ (پرسش)
  8. اهداف قیام سفیانی چیست؟ (پرسش)
  9. ماجرای شورش سفیانی چیست؟ (پرسش)
  10. جنایات سفیانی چیست؟ (پرسش)
  11. سپاه سفیانی چه تعداد است؟ (پرسش)
  12. اصهب و ابقع کیستند و چه ارتباطی با خروج سفیانی دارند؟ (پرسش)
  13. آیا ظهور امام مهدی همزمان با قیام سفیانی است؟ (پرسش)
  14. سفیانی در قیام خود چه اقدام‌های انجام می‌دهد؟ (پرسش)
  15. چگونه ممکن است سفیانی چندین کشور را تصرف کند و جامعه بین الملل واکنشی نشان ندهند؟ (پرسش)
  16. حکمرانی سفیانی چقدر به طول می‌انجامد؟ (پرسش)
  17. آیا به قدرت رسیدن سفیانی بر اساس قوانین است یا کودتا؟ (پرسش)
  18. آیا این ادعا که سفیانی در ارتش سوریه دیده شده صحیح است؟ (پرسش)
  19. آیا سفیانی واقعا به جنگ با امام مهدی خواهد پرداخت؟ (پرسش)
  20. از میان قیام‌‏های یمانی و خراسانی و سفیانی کدام قیام مقدم است؟ (پرسش)
  21. وظیفه شیعیان در هنگام شورش سفیانی چیست؟ (پرسش)
  22. رفتار سفیانی با شیعیان اهل بیت چگونه است؟ (پرسش)
  23. پرچم زرد از آن کدام سپاه است و چه ارتباطی با سفیانی دارد؟ (پرسش)
  24. آیا سفیانی در مصر پیروانی خواهد داشت؟ (پرسش)
  25. آیا دشمن امام مهدی (سفیانی) در حال حاضر زنده است یا آن‏که متولد خواهد شد؟ وی از چه طایفه‏ای و اهل کجاست؟ (پرسش)
  26. آیا امکان دارد در زمان‌های مختلف سفیانی‌های متعددی وجود داشته باشد؟ (پرسش)
  27. قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)
  28. محدوده جغرافیایی قرقیسیا چه مناطقی است؟ (پرسش)
  29. نبرد قرقیسیا چه زمانی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)
  30. سفیانی در چه منطقه‌ای با صاحبان پرچم سیاه و پرچم زرد نبرد می‌کند؟ (پرسش)
  31. سفیانی در کجا به هلاکت می‌رسد؟ (پرسش)
  32. مردمان چه مناطقی سفیانی را یاری می‌کنند؟ (پرسش)
  33. فرمانده سپاه سفیانی چه کسی است؟ (پرسش)
  34. سپاه سفیانی در کجا با سپاه خراسانی نبرد می‌کند؟ (پرسش)
  35. امام مهدی در کجا با سپاه سفیانی روبه‌رو می‌شود و به نبرد می‌پردازد؟ (پرسش)
  36. کدام یک از فرماندهان سپاه امام مهدی سفیانی را دستگیر می‌کند؟ (پرسش)
  37. فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش)

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۴۰.
  2. ر.ک. طبسی، نجم‌الدین، تا ظهور ج۱، ص ۱۱۳ ـ ۱۱۵.
  3. ر.ک. قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۴۵۴؛ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۴۰.
  4. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، مهدی موعود، ج ۱۳، ص ۹۸۳؛ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۴۰.
  5. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶؛ حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص ۱۹۸.
  6. ر.ک. حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص ۱۹۸.
  7. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶.
  8. ر.ک. طبسی، نجم‌الدین، تا ظهور ج۱، ص ۱۱۳ ـ ۱۱۵.
  9. قاموس الاعلام ترکی، ج ۵، ص ۳۶۱۵؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۳۴
  10. ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱
  11. ر.ک. رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۴۰
  12. ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۳۸.
  13. ر.ک. کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶
  14. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶؛ حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص ۱۹۸
  15. السفیانی، ص ۳۱؛ نسخه خطی ابن حماد، ص ۹۲
  16. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶
  17. یوم الخلاص، ص ۶۹۸
  18. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹
  19. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱
  20. ر.ک. کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶؛ السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶
  21. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱
  22. ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹
  23. ر.ک. کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶
  24. نشریه موعود، ش ۳۱، ص ۵۱ ـ ۵۲
  25. ر.ک. کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶
  26. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۲۸۰: «... فَيَلْتَقِي السُّفْيَانِيُّ بِالْأَبْقَعِ فَيَقْتَتِلُونَ وَ يَقْتُلُهُ السُّفْيَانِيُّ وَ مَنْ مَعَهُ وَ يَقْتُلُ الْأَصْهَبَ ثُمَّ لَا يَكُونُ لَهُ هِمَّةٌ إِلَّا الْإِقْبَالَ نَحْوَ الْعِرَاقِ وَ يَمُرُّ جَيْشُهُ بِقِرْقِيسَا فَيَقْتَتِلُونَ بِهَا فَيَقْتُلُ مِنَ الْجَبَّارِينَ مِائَةَ أَلْفٍ وَ يَبْعَثُ‏ السُّفْيَانِيُّ جَيْشاً إِلَى الْكُوفَةِ وَ عِدَّتُهُمْ سَبْعُونَ أَلْفاً ...»
  27. ر.ک. کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶؛ حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص ۱۹۸
  28. ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۵۶۱؛ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۴۰؛ کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۱۲۶