تکالیف و وظایف کهنسالان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)

تکالیف و وظایف کهنسالان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟
تکالیف و وظایف کهنسالان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاتر	مهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت
مدخل اصلی	وظایف کهنسالان در عصر غیبت
تعداد پاسخ	۱ پاسخ
	v; t; e;

تکالیف و وظایف کهنسالان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

آیت‌‌الله عبدالله جوادی آملی، در کتاب «امام مهدی موجود موعود» در این‌باره گفته است:

«اینان در هر اجتماع با کوله‌باری از تجربه‌های اندوخته و درس‌های آموخته از زندگی، در حرکت و تربیت جوامع نقش چشمگیری دارند. تربیت جامعه منتظر نیز از این قاعده بیرون نیست، پس شایسته است تا آنان خویش را به دو صفتی که در این دعای شریف به عنوان وصف مطلوب آنان از خدای سبحان درخواست گردیده متصف گردانند، تا هم خود اهل انتظار راستین باشند و هم الگوی عملی دیگران:

حفظ وقار: وقار به معنای متانت و سنگینی و در برابر خفت و سبکی است. بر اساس این بخش از دعای نورانی ولی عصر (ع) بر کهنسالان بایسته است در اندیشه و عمل، متانت خویش را حفظ کنند و از هر عملی که از قدر آن‌ها بکاهد و جایگاهشان را پایین آورد بپرهیزند: "وَ عَلَى مَشَايِخِنَا بِالْوَقَارِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏".
حفظ سَکینه: سَکینه که همانا استقرار و آرامش جسمی و روحی است، دومین صفتی است که اتصاف به آن بر اساس این دعای شریف برای کهنسالان بایسته است. اگرچه اقتضای طبیعت کهنسالی کم صبری و بی‌قراری است، بر پیران منتظر شایسته و بایسته است تا به هنگام غضب یا هر زمینه تحریکی دیگری که آنان را به اضطراب و بی‌ثباتی در گفتار و رفتار می‌کشاند، آرامش و وزانت خویش را حفظ کنند: "وَ السَّكِينَةِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏".

جامعه‌ای که کهنسالانش به چنین اوصافی آراسته باشند و با هر مسئله‌ای با وقار و سَکینه روبه‌رو شوند، جوانانش پناهگاهی مطمئن و مهربان یافته و در پرتو شفقت آنان و با استفاده از اندوخته‌های ارزشمندشان مسیر بهره‌مندی‌های مادی و تکامل معنوی را به سادگی می‌پیمایند»^[۱].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

پانویس

↑ جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص 208-209.

[1] جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص 208-209.

[۱]