آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] (.*)\s' به 'ه = $1 | پاسخ = $2 ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| تصویر = 7626626268.jpg | |||
| تصویر | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانه‌های ظهور امام مهدی]] | ||
| مدخل اصلی = [[خسوف و کسوف غیرعادی]] | |||
| مدخل بالاتر | | مدخل وابسته = | ||
| مدخل اصلی | | تعداد پاسخ = 5 | ||
| مدخل وابسته | |||
| | |||
}} | }} | ||
از | از نشانه‌های غیرحتمی ظهور، [[کسوف]] ([[خورشید گرفتگی]]) در نیمه [[ماه رمضان]] و [[خسوف]] ([[ماه گرفتگی]]) در ابتدا با انتهای [[ماه رمضان]] است. در برخی [[روایات]] از این امر به عنوان نشانه ظهور نام برده شده است؛ زیرا برخلاف عادت طبیعت اتفاق می‌افتد. [[کسوف]] در اول ماه و [[خسوف]] در نیمه آن عادی است ولی عکس آن غیرعادی است. | ||
در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به | در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به این پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است. | ||
==عبارت‌های دیگری از این پرسش== | == عبارت‌های دیگری از این پرسش == | ||
* آیا گرفتن خورشید و ماه در ماه رمضان از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ | * آیا گرفتن خورشید و ماه در ماه رمضان از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ | ||
== پاسخ جامع اجمالی== | == پاسخ جامع اجمالی == | ||
=== [[خسوف و کسوف]] از نشانه‌های قبل از [[ظهور قائم]] {{ع}} === | |||
یکی از مظاهر [[قدرت الهی]] که در قالب [[سنن]] [[معجزات]] جلوه کرده و اشاره مخصوصی را برای توجه آن دسته از [[مؤمنان]] که مخلصانه [[منتظر]] [[ظهور]] بوده‌اند، به ارمغان می‌آورد، [[کسوف]] [[خورشید]] در روز سیزدهم یا چهاردهم [[ماه رمضان]] و [[خسوف]] ماه در بیست و پنجم<ref>بیست و پنجم یا بیست و ششم یا بیست و هفتم. ر.ک. [[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۹۱</ref> همان ماه است.<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۰۸ـ۱۱۳</ref> و این [[کسوف در نیمه ماه رمضان]] و [[خسوف]] در آخر و یا اول همان ماه، از [[نشانه‌های ظهور]]، است.<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳</ref> | |||
===[[خسوف و کسوف]] از نشانه‌های قبل از [[ظهور قائم]]{{ع}}=== | |||
[[کسوف]] در روزهای نخست و آخر ماه و [[خسوف]] در روزهای میانی ماه، از نظر علمی، طبیعی و عادی است و در طول [[تاریخ]]، بارها رخ داده است، ولی [[خورشید]] گرفتگی (کسوف) در وسط ماه یا ماه گرفتگی (خسوف) در اول یا آخر ماه، امری غیرعادی است و رؤیت آن امکان ندارد.<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳</ref> البته در خود [[روایات]] هم به غیر عادی بودن تحقق این نشانه تصریح شده است<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱</ref>.<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۹</ref> | |||
===نتیجه‌گیری=== | === [[خسوف و کسوف]] در روایات === | ||
روایاتی که [[خسوف و کسوف]] را از نشانه‌های پیش از [[ظهور قائم]] {{ع}} می‌دانند، عبارت‌اند از: | |||
# [[ثعلبه ازدی]] می‌گوید: [[امام باقر]] {{ع}} فرمود:<ref>[[شیخ مفید]]، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۴؛ ص ۴۹۷؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۱۸۱؛ ص ۳۹۰، ح ۴۵؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۸، ص ۲۲، ح ۲۵۸: «آيَتَانِ تَكُونَانِ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ كُسُوفُ الشَّمْسِ فِي النِّصْفِ مِنْ رَمَضَانَ وَ خُسُوفُ الْقَمَرِ فِي آخِرِهِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنَ الشَّهْرِ وَ الْقَمَرُ فِي آخِرِ الشَّهْرِ فَقَالَ نَعَمْ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا قُلْتُ إِنَّهُمَا آيَتَانِ لَمْ تَكُونَا مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ</ref> «[[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]] {{ع}} دو نشانه خواهد بود که از زمان هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} تا آن روز سابقه نداشته است، یکی [[گرفتن خورشید]] در نیمه [[ماه مبارک رمضان]]، و دیگری گرفتن ماه در آخر آن است.<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۹</ref> ثعلبه، می‌گوید: عرض کردم یا ابن [[رسول الله]]! [[خورشید]] در آخر ماه می‌گیرد و ماه، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است.»<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۰۸ ـ ۱۱۳؛ [[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۳۴؛ [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص ۸۶ ـ ۸۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳</ref> | |||
# هم چنین [[حضرت]] {{ع}} فرمودند:<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۲۷۱: «إِنَ بَيْنَ يَدَيْ هَذَا الْأَمْرِ انْكِسَافَ الْقَمَرِ لِخَمْسٍ تَبْقَى وَ الشَّمْسِ لِخَمْسَ عَشْرَةَ وَ ذَلِكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عِنْدَهُ يَسْقُطُ حِسَابُ الْمُنَجِّمِين»</ref> «پیش از این امر ([[ظهور]]) ماه گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه و [[خورشید]] گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در [[ماه رمضان]] خواهد بود و به این ترتیب حساب [[منجمان]] به هم می‌ریزد.»<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۰۸ ـ ۱۱۳</ref> و ... .<ref>ر.ک. [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۰۸ـ۱۱۳؛ [[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۳۴</ref> | |||
=== نتیجه‌گیری === | |||
به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسألۀ [[ظهور]] نمایانده شود و [[مردم]] از [[خواب]] [[غفلت]] بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن [[نهضت]] عظیم سازند. لذا این دو نشانه، از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] نیست و در [[روایات]] به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است.<ref>ر.ک. برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۹؛ جمعی از نویسندگان، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۳۰۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳</ref> از این رو نمی‌توان [[خسوف و کسوف]] غیر عادی را از نشانه‌های قطعی و مسلم [[ظهور]] به شمار آورد.<ref>جمعی از نویسندگان، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۳۰۰؛ ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳</ref> | |||
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | == پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | ||
| خط ۴۶: | خط ۳۴: | ||
| پاسخ‌دهنده = محمد جواد خراسانی | | پاسخ‌دهنده = محمد جواد خراسانی | ||
| پاسخ = آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: "دو آیت پیش از [[قیام قائم]] {{ع}} خواهد بود که از زمان هبوط [[آدم]] به [[زمین]] چنین چیزی نبوده، [[کسوف خورشید در نیمه ماه رمضان]] و [[خسوف]] ماه در آخر او". پس مردی عرض کرد: "یا ابن [[رسول الله]]! همواره [[کسوف]] [[خورشید]] در آخر ماه است و [[خسوف]] ماه در نیمه". فرمود: "من داناترم به آنچه تو می‌گویی ولکن این دو آیتی است که از زمان هبوط [[آدم]] اتفاق نیفتاده"<ref>غیبت طوسی، ص ۴۴۴، ح ۴۳۹؛ اعلام الوری، ج ۲، ۲۸۵.</ref>. و [[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: "علامت [[خروج مهدی]] [[کسوف]] [[خورشید]] است در [[ماه رمضان]] در سیزدهم و چهاردهم"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۴۲، ح ۱۱۴.</ref>. | |||
در این [[حدیث]] ذکر [[کسوف]] تنها شده و اما اینکه در سیزدهم و چهاردهم فرموده منافات با [[حدیث]] اول ندارد زیراکه مقصود از نیمه همان روز پانزدهم نیست، بلکه مراد ایام نیمه است چنان‌که مراد از آخر ماه شب آخر یا بیست و نهم نیست. زیراکه در آن شب ماه وجود ندارد، بلکه مراد اواخر ماه است بیست و پنجم یا بیست و ششم و بیست و هفتم مثلا، پس از این جهت جمع بین این دو [[روایت]] سهل است. ولی در [[حدیث]] دیگر از [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: "دو آیت در جلو این امر واقع خواهد شد: [[خسوف]] ماه در پنجم و [[کسوف]] [[خورشید]] در نیمه"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ۶۵۵، ح ۲۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ۷۳۸، ح ۱۱۰.</ref>. این [[حدیث]] از جهت [[کسوف]] با اول موافق است ولی از جهت [[خسوف]] موافق نیست، مگر اینکه احتمال سقط داده شود به اینکه عبارت بیست و پنجم بوده. | |||
و در [[حدیث]] دیگر [[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: "پیش از [[قیام قائم]] {{ع}} در پنجم [[ماه رمضان]] [[خورشید]] [[کسوف]] خواهد شد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ۶۵۵، ح ۲۸؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۵۴۶، ح ۹.</ref>. | |||
در این [[حدیث]] ذکری از ماه نیست ولی از جهت [[کسوف]] مخالف با [[حدیث]] اول است، پس این دو [[حدیث]] را با دو [[حدیث]] اول نتوان جمع کرد مگر احتمال تعدد داده شود به اینکه دو [[خسوف]] و دو [[کسوف]] باشد: یکی [[خسوف]] ماه در شب پنجم و [[کسوف]] [[خورشید]] در روز پنجم و دیگر [[کسوف]] [[خورشید]] در نیمه و [[خسوف]] در آخر»<ref>[[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۳۴.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| خط ۵۶: | خط ۴۸: | ||
| پاسخ‌دهنده = سید اسدالله هاشمی شهیدی | | پاسخ‌دهنده = سید اسدالله هاشمی شهیدی | ||
| پاسخ = :::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]'''، در کتاب ''«[[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = :::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]'''، در کتاب ''«[[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«از جمله [[علائم حتمیه]] [[گرفتن خورشید]] و گرفتن ماه است در [[ماه مبارک رمضان]]. [[ثعلبه ازدی]] می‌گوید: [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: پیش از [[ظهور]] [[حضرت قائم]] {{ع}} دو نشانه خواهد بود که از زمان هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} تا آن روز سابقه نداشته است، یکی [[گرفتن خورشید]] در نیمه [[ماه مبارک رمضان]]، و دیگری گرفتن ماه در آخر آن است. ثعلبه، می‌گوید: عرض کردم یا بن [[رسول الله]]! [[خورشید]] در آخر ماه می‌گیرد و ماه، در نیمه آن. فرمود: من به آنچه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان هبوط [[حضرت آدم]] تا آنروز چنان اتفاقی نیفتاده است<ref>ارشاد مفید، ص ۳۵۹</ref>»<ref>[[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص ۸۶ - ۸۷.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ | | عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ | ||
| خط ۶۴: | خط ۵۶: | ||
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان | | پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«در [[روایات]] [[کسوف در نیمه ماه رمضان]] و [[خسوف]] در آخر یا اوّل همان ماه یکی از نشانه‌های [[ظهور]] یاد شده است. "[[کسوف]]" در روزهای نخست و روزهای آخر ماه و "[[خسوف]]" در روزهای میانی ماه، طبیعی و عادی است؛ ولی خورشیدگرفتگی در وسط ماه یا ماه‌گرفتگی در اوایل یا آخر آن، ظاهراً امری غیر عادی است و دیدن آن، امکان ندارد. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "دو نشانه پیش از [[قیام قائم]] پدید خواهد آمد: یکی [[گرفتن خورشید]] در نیمه [[ماه رمضان]] و دیگر، گرفتن ماه در آخر آن". مردی به [[امام]] {{ع}} عرض کرد: ای پسر [[رسول خدا]]! [[کسوف]] در وسط و [[خسوف]] در آخر ماه؟! [[حضرت]] فرمود: آری من آنچه را گفتم به آن داناتر هستم. اینها دو نشانهاند که واقع شدن آنها، از زمان هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} سابقه ندارد<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۲۲، ح ۲۵۸؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۹۰، ح ۴۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ص ۴۹۷</ref>. | |||
[[فلسفه]] این نشانه غیر عادی- همانند برخی نشانه‌های دیگر- میتواند بیدار کردن [[مردم]]، از [[خواب]] [[غفلت]] و [[یقین]] به امر [[ظهور]] باشد. به عبارت دیگر، [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[در آستانه ظهور]]، برای اقامه [[حجّت]] بر [[مردم]] و مطمئن ساختن [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به [[ظهور]] آن [[حضرت]]، چنین پدیدههایی را بر خلاف معمول و به گونه [[معجزه]] محقق میسازد. برخی بر این باورند [[خسوف و کسوف]]، به گونه یاد شده، در چهارچوب حوادث طبیعی و عادی نیز قابل بررسی و تبیین است و برای آن، احتمالها و توجیههایی ذکر کردهاند. | |||
البته به این توجیهها نیازی نیست؛ زیرا هیچ اشکالی ندارد که پدیدار شدن آنها به صورت [[معجزه]] باشد؛ چون در جهت اقامه [[حجّت]] و تقویت [[حق]] و [[هدایت مردم]] است و با [[قانون]] [[معجزه]]، ناسازگاری ندارد. به علاوه این نشانه، از نشانه‌های حتمی [[ظهور]] نیست و در [[روایات]]، به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است؛ از اینرو نمی‌توان [[خسوف و کسوف]] غیر عادی را از نشانه‌های قطعی و مسلم [[ظهور]] به شمار آورد<ref>جمعی از نویسندگان، چشمبهراه مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۳۰۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۲ - ۲۱۳.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. | | عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. مجتبی تونه‌ای؛ | ||
| تصویر = 13681078.jpg | | تصویر = 13681078.jpg | ||
| پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای | | پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای | ||
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«از [[نشانه‌های ظهور]]، [[کسوف]] (خورشیدگرفتگی) در نیمه [[ماه رمضان]] و [[خسوف]] (ماه‌گرفتگی) در آخر و یا اول همان ماه است. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "دو نشانه پیش از [[قیام مهدی]] {{ع}} پدید خواهد آمد که، از زمان هبوط [[آدم]] {{ع}} در [[زمین]] بی‌سابقه است: [[گرفتن خورشید]] در نیمه [[ماه رمضان]] و گرفتن ماه در آخر آن"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۴.</ref>. [[کسوف]] در روزهای نخست و آخر ماه و [[خسوف]] در روزهای میانی ماه، از نظر علمی، طبیعی و عادی است و در طول [[تاریخ]]، بارها رخ داده است، ولی خورشیدگرفتگی در وسط ماه یا ماه گرفتگی در اول یا آخر ماه، امری غیرعادی است و رؤیت آن امکان ندارد. البته در خود [[روایات]] هم به غیرعادی بودن تحقق این نشانه تصریح شده است. به نظر می‌رسد که وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسأله [[ظهور]] نمایانده شود و [[مردم]] از [[خواب]] [[غفلت]] بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن [[نهضت]] عظیم سازند. این نشانه، از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] نیست و در [[روایات]] به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۹۹.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ | | عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ | ||
| خط ۸۲: | خط ۷۶: | ||
| پاسخ‌دهنده = سید مجتبی السادة | | پاسخ‌دهنده = سید مجتبی السادة | ||
| پاسخ = آقای '''[[سید مجتبی السادة]]'''، در کتاب ''«[[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = آقای '''[[سید مجتبی السادة]]'''، در کتاب ''«[[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«یکی از مظاهر [[قدرت الهی]] که در قالب [[سنن]] [[معجزات]] جلوه کرده و اشاره مخصوصی را برای توجه آن دسته از [[مؤمنان]] که مخلصانه [[منتظر]] [[ظهور]] بوده‌اند، به ارمغان می‌آورد، [[کسوف]] [[خورشید]] در روز سیزدهم یا چهاردهم [[ماه رمضان]] و [[خسوف]] ماه در بیست و پنجم<ref>بیست و پنجم یا بیست و ششم یا بیست و هفتم. ر.ک: مهدی منتظر {{ع}}، ص ۲۹۱. (م.)</ref> همان ماه است. [[علت]] پدید آمدن این دو نشانه پیش از [[ظهور]] که خلاف روال عادی بوده و از اول [[خلقت]] [[آدم]] تا آن زمان نمونه‌اش دیده نشده، از این قرار است: | |||
# [[رسوخ]] و عمق یافتن نظریه [[مهدویت]] و [[اعتقاد]] به [[حضرت]] در میان تمام [[مسلمانان]]؛ | |||
# توجه [[مؤمنان مخلص]] به [[نزدیکی زمان ظهور]]؛ ثعلبه [[ازدی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: "دو نشانه [[پیش از ظهور]] [[قائم]] {{ع}} خواهد بود: خورشیدگرفتگی در نیمه [[ماه رمضان]] و ماه‌گرفتگی در آخر آن<ref>{{متن حدیث|"آيَتَانِ تَكُونَانِ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ كُسُوفُ الشَّمْسِ فِي النِّصْفِ مِنْ رَمَضَانَ وَ خُسُوفُ الْقَمَرِ فِي آخِرِهِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنَ الشَّهْرِ وَ الْقَمَرُ فِي آخِرِ الشَّهْرِ فَقَالَ نَعَمْ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا قُلْتُ إِنَّهُمَا آيَتَانِ لَمْ تَكُونَا مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ "}}؛ الارشاد ج ۲، ص ۳۷۴؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۸۱؛ اعلام الوری، ص ۴۲۹؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۷۰؛ بشارة الاسلام، ص ۹۶؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۶؛ تاریخ ما بعد الظهور، ص ۱۱۸.</ref>. به [[حضرت]] عرض می‌کند: یا ابن [[رسول الله]] {{صل}} [[خورشید]] در انتهای ماه [[کسوف]] می‌کند و ماه، در نیمه آن [[خسوف]]. [[حضرت]] فرمودند: خودم می‌دانم چه می‌گویم؛ این دو نشانه‌ای است که از زمان فرود آمدن [[آدم]] از [[بهشت]] به زمین سابقه نداشته است. [[ورد بن زید اسدی]] برادر کمیت هم از آن حضرت {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: "پیش از این امر ([[ظهور]]) ماه‌گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه و خورشیدگرفتگی در روز پانزدهم که هردو در [[ماه رمضان]] خواهد بود و به این ترتیب حساب [[منجمان]] به هم می‌ریزد"<ref>{{متن حدیث|"إِنَ بَيْنَ يَدَيْ هَذَا الْأَمْرِ انْكِسَافَ الْقَمَرِ لِخَمْسٍ تَبْقَى وَ الشَّمْسِ لِخَمْسَ عَشْرَةَ وَ ذَلِكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عِنْدَهُ يَسْقُطُ حِسَابُ الْمُنَجِّمِين "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۲۷۱.</ref>. [[ابو بصیر]] هم از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که [[حضرت]] فرمودند: "نشانه [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[کسوف خورشید در سیزدهم یا چهاردهم ماه رمضان]] است" <ref>{{متن حدیث|"عَلَامَةُ خُرُوجِ الْمَهْدِيِ كُسُوفُ الشَّمْسِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي ثَلَاثَ عَشْرَةَ وَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ مِنْهُ "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۸۲، بشارة الاسلام، ص ۹۷، تاریخ الغیبة الکبری، ص ۴۷۹، یوم الخلاص، ص ۵۱۷.</ref>. | |||
[[خسوف]] ماه معمولا به جهت قرار گرفتن [[زمین]] در میان [[خورشید و ماه]] رخ می‌دهد که زمان آن هم در نیمه ماه‌های قمری است. [[کسوف]] [[خورشید]] هم غالبا وقتی مشاهده میشود که ماه بین [[زمین]] و [[خورشید]] قرار گیرد و زمان آن هم در آخر ماه‌های قمری است. چنین حادثه‌ای در زمانی غیر از زمان عادی آن- بنابر گفته روایات- با فرض احتمالات زیر ممکن میشود: | |||
# این قضیه معجزه‌گونه و از طریق یکی از اسباب و علل عادی و ناشناخته انجام شود. البته با اختلافی ساده و آن هم [[آگاهی]] ما از زمان وقوع آن است، که البته طریقه حدوث این [[اعجاز]] یا کیفیت شکل‌گیری را نمی‌توانیم تصور کنیم و همین [[قدر]] کافی است که بدانیم این [[معجزه]] انجام میشود و آن هم معجزه‌ای که از زمان هبوط [[حضرت آدم]] {{ع}} تاکنون سابقه نداشته است و لذا محاسبات ستاره‌شناسان را بر هم می‌زند. | |||
# به واسطه ممانعت جسمی بزرگ رخ می‌دهد. ممکن است یکی از اشیاء سرگردان در فضا (بنابر گفته [[دانشمندان]]) به منظومه شمسی نزدیک شده و با قرار گرفتن در مقابل [[خورشید]] مانع رسیدن [[آفتاب]] به [[زمین]] شود و [[کسوف]] پس از ده روز پیش بیاید و همین شی‌ء در اواخر ماه که ماه به شکل هلال دیده میشود در برابر آن قرار گیرد و برحسب سرعت و حجم آن شی‌ء [[خسوف]] کلی یا جزیی رخ دهد. از جمله نشانه‌هایی که برای [[ظهور]] ذکر شده است و بی‌ارتباط با این بخش از مطالب نیست این است که [[نور]] [[خورشید]] از زمان طلوعش تا ۳/ ۲ از روز ناپدید میشود که این به جهت آن است که شی‌ای فضایی بین [[خورشید]] و [[زمین]] قرار گرفته و به مدت ۳/ ۲ از طول روز مانع رسیدن آفتاب<ref>الممهدون للمهدی {{ع}}، ص ۳۷.</ref> به [[زمین]] میشود که بالطبع با کسوفی که از یک تا سه ساعت طول می‌کشد، متفاوت است. | |||
# به جهت تغییرات درونی خود [[خورشید]]. تعبیر علمی این مطلب از این قرار است که ممکن است انفجارهای عظیم یا تغییرات فیزیکی خاصی در [[خورشید]] پدید آید طوری‌که مدت مشخصی اشعه [[خورشید]] به اطراف پراکنده نگردد و یا اینکه انفجارهای پشت سر هم [[ماه رمضان]] در [[خورشید]]، [[کسوف]] اواسط ماه را به دنبال داشته باشد و در آخر ماه که از ماه هلالی بیش پیدا نیست، [[خسوف]] را؛ که این احتمال نزدیک‌ترین و جدی‌ترین احتمالات است خصوصا اگر این دو را به [[آیات]] و نشانه‌هایی که از [[آسمان]] است و در بحث حوادث [[ماه رجب]] به آنها پرداختیم، ضمیمه کنیم، می‌توان آنها را هم با این احتمال توجیه کرد: توقف [[خورشید]] در زمان [[سفیانی]] ممکن است ناشی از انفجاری قوی در [[خورشید]] باشد که مانع حرکت کردن [[خورشید]] شود یا حرکت آرامی که مانند بازگشت عمل آن برای مدت دو یا سه ساعت باشد یا ظاهر شدن بدنی نمایان در قرص [[خورشید]]<ref>از جمله حوادث ماه رجب که پیش از این از آن سخن گفتیم.</ref> هم ممکن است ناشی از انفجاری قوی در [[خورشید]] باشد که وقتی در سطح [[خورشید]] گسترش می‌یابد به شکل سینه و صورت [[انسان]] دیده شود. فیزیکدانان متأخر هم احتمال وقوع چنین مسئله‌ای را در [[خورشید]] می‌دهند، که در [[حدیث]] هم می‌توان تأکید بر چنین مطلبی را مشاهده کرد. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} طی [[حدیثی]] طولانی پس از ذکر [[صیحه]] و [[ندای آسمانی]] [[ماه رمضان]] (در بیست و سوم ماه) می‌فرمایند: "از فردای آن، هنگام ظهر [[خورشید]] رنگارنگ و سپس زرد شده و در نهایت سیاه و تاریک میشود"<ref>{{متن حدیث|"وَ مِنَ الْغَدِ عِنْدَ الظُّهْرِ تَتَلَوَّنُ الشَّمْسُ وَ تَصْفَرُّ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵، بشارة الاسلام، ص ۵۹ و ص ۷۰.</ref>. [[تاریکی]] [[خورشید]] خود [[دلیل]] روشنی است برای وقوع [[خسوف]] ماه در روز بیست و پنجم آن [[ماه رمضان]]. | |||
و شاید این [[تفسیر]] [[بهترین]] [[تفسیر]] علمی و نزدیک‌ترین احتمال به واقعیت باشد که احدی پیش از این بدان اشاره نکرده است و پس از [[تفکر]] جدی و عمیق در باب [[نشانه‌های ظهور]] و [[آیات]] آسمانی که الزاما نباید این حوادث [[معجزه]] باشند، حاصل شده است»<ref>[[سید مجتبی السادة|الساده، مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۰۸-۱۱۳.</ref>. | |||
}} | }} | ||
== پرسش‌های وابسته == | |||
{{پرسمان نشانه‌های ظهور امام مهدی}} | {{پرسمان نشانه‌های ظهور امام مهدی}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان مهدویت]] | [[رده:پرسمان مهدویت]] | ||
[[رده:(اج): پرسش‌هایی با ۵ پاسخ]] | [[رده:(اج): پرسش‌هایی با ۵ پاسخ]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۸
| آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | خسوف و کسوف غیرعادی |
| تعداد پاسخ | ۵ پاسخ |
از نشانه‌های غیرحتمی ظهور، کسوف (خورشید گرفتگی) در نیمه ماه رمضان و خسوف (ماه گرفتگی) در ابتدا با انتهای ماه رمضان است. در برخی روایات از این امر به عنوان نشانه ظهور نام برده شده است؛ زیرا برخلاف عادت طبیعت اتفاق می‌افتد. کسوف در اول ماه و خسوف در نیمه آن عادی است ولی عکس آن غیرعادی است.
در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به این پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
- آیا گرفتن خورشید و ماه در ماه رمضان از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟
پاسخ جامع اجمالی
خسوف و کسوف از نشانه‌های قبل از ظهور قائم (ع)
یکی از مظاهر قدرت الهی که در قالب سنن معجزات جلوه کرده و اشاره مخصوصی را برای توجه آن دسته از مؤمنان که مخلصانه منتظر ظهور بوده‌اند، به ارمغان می‌آورد، کسوف خورشید در روز سیزدهم یا چهاردهم ماه رمضان و خسوف ماه در بیست و پنجم[۱] همان ماه است.[۲] و این کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر و یا اول همان ماه، از نشانه‌های ظهور، است.[۳]
کسوف در روزهای نخست و آخر ماه و خسوف در روزهای میانی ماه، از نظر علمی، طبیعی و عادی است و در طول تاریخ، بارها رخ داده است، ولی خورشید گرفتگی (کسوف) در وسط ماه یا ماه گرفتگی (خسوف) در اول یا آخر ماه، امری غیرعادی است و رؤیت آن امکان ندارد.[۴] البته در خود روایات هم به غیر عادی بودن تحقق این نشانه تصریح شده است[۵].[۶]
خسوف و کسوف در روایات
روایاتی که خسوف و کسوف را از نشانه‌های پیش از ظهور قائم (ع) می‌دانند، عبارت‌اند از:
- ثعلبه ازدی می‌گوید: امام باقر (ع) فرمود:[۷] «پیش از ظهور حضرت قائم (ع) دو نشانه خواهد بود که از زمان هبوط حضرت آدم (ع) تا آن روز سابقه نداشته است، یکی گرفتن خورشید در نیمه ماه مبارک رمضان، و دیگری گرفتن ماه در آخر آن است.[۸] ثعلبه، می‌گوید: عرض کردم یا ابن رسول الله! خورشید در آخر ماه می‌گیرد و ماه، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان هبوط حضرت آدم (ع) تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است.»[۹]
- هم چنین حضرت (ع) فرمودند:[۱۰] «پیش از این امر (ظهور) ماه گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه و خورشید گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در ماه رمضان خواهد بود و به این ترتیب حساب منجمان به هم می‌ریزد.»[۱۱] و ... .[۱۲]
نتیجه‌گیری
به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسألۀ ظهور نمایانده شود و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن نهضت عظیم سازند. لذا این دو نشانه، از نشانه‌های حتمی ظهور نیست و در روایات به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است.[۱۳] از این رو نمی‌توان خسوف و کسوف غیر عادی را از نشانه‌های قطعی و مسلم ظهور به شمار آورد.[۱۴]
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. آیت‌‌الله خراسانی؛ |
|---|
|
آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:
«حضرت باقر (ع) فرمود: "دو آیت پیش از قیام قائم (ع) خواهد بود که از زمان هبوط آدم به زمین چنین چیزی نبوده، کسوف خورشید در نیمه ماه رمضان و خسوف ماه در آخر او". پس مردی عرض کرد: "یا ابن رسول الله! همواره کسوف خورشید در آخر ماه است و خسوف ماه در نیمه". فرمود: "من داناترم به آنچه تو می‌گویی ولکن این دو آیتی است که از زمان هبوط آدم اتفاق نیفتاده"[۱۵]. و حضرت صادق (ع) فرمود: "علامت خروج مهدی کسوف خورشید است در ماه رمضان در سیزدهم و چهاردهم"[۱۶]. در این حدیث ذکر کسوف تنها شده و اما اینکه در سیزدهم و چهاردهم فرموده منافات با حدیث اول ندارد زیراکه مقصود از نیمه همان روز پانزدهم نیست، بلکه مراد ایام نیمه است چنان‌که مراد از آخر ماه شب آخر یا بیست و نهم نیست. زیراکه در آن شب ماه وجود ندارد، بلکه مراد اواخر ماه است بیست و پنجم یا بیست و ششم و بیست و هفتم مثلا، پس از این جهت جمع بین این دو روایت سهل است. ولی در حدیث دیگر از حضرت باقر (ع) فرمود: "دو آیت در جلو این امر واقع خواهد شد: خسوف ماه در پنجم و کسوف خورشید در نیمه"[۱۷]. این حدیث از جهت کسوف با اول موافق است ولی از جهت خسوف موافق نیست، مگر اینکه احتمال سقط داده شود به اینکه عبارت بیست و پنجم بوده. و در حدیث دیگر حضرت صادق (ع) فرمود: "پیش از قیام قائم (ع) در پنجم ماه رمضان خورشید کسوف خواهد شد"[۱۸]. در این حدیث ذکری از ماه نیست ولی از جهت کسوف مخالف با حدیث اول است، پس این دو حدیث را با دو حدیث اول نتوان جمع کرد مگر احتمال تعدد داده شود به اینکه دو خسوف و دو کسوف باشد: یکی خسوف ماه در شب پنجم و کسوف خورشید در روز پنجم و دیگر کسوف خورشید در نیمه و خسوف در آخر»[۱۹]. |
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی شهیدی؛ |
|---|
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
«در روایات کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر یا اوّل همان ماه یکی از نشانه‌های ظهور یاد شده است. "کسوف" در روزهای نخست و روزهای آخر ماه و "خسوف" در روزهای میانی ماه، طبیعی و عادی است؛ ولی خورشیدگرفتگی در وسط ماه یا ماه‌گرفتگی در اوایل یا آخر آن، ظاهراً امری غیر عادی است و دیدن آن، امکان ندارد. امام باقر (ع) فرمود: "دو نشانه پیش از قیام قائم پدید خواهد آمد: یکی گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان و دیگر، گرفتن ماه در آخر آن". مردی به امام (ع) عرض کرد: ای پسر رسول خدا! کسوف در وسط و خسوف در آخر ماه؟! حضرت فرمود: آری من آنچه را گفتم به آن داناتر هستم. اینها دو نشانهاند که واقع شدن آنها، از زمان هبوط حضرت آدم (ع) سابقه ندارد[۲۲]. فلسفه این نشانه غیر عادی- همانند برخی نشانه‌های دیگر- میتواند بیدار کردن مردم، از خواب غفلت و یقین به امر ظهور باشد. به عبارت دیگر، خداوند سبحانه و تعالی در آستانه ظهور، برای اقامه حجّت بر مردم و مطمئن ساختن یاران حضرت مهدی (ع) به ظهور آن حضرت، چنین پدیدههایی را بر خلاف معمول و به گونه معجزه محقق میسازد. برخی بر این باورند خسوف و کسوف، به گونه یاد شده، در چهارچوب حوادث طبیعی و عادی نیز قابل بررسی و تبیین است و برای آن، احتمالها و توجیههایی ذکر کردهاند. البته به این توجیهها نیازی نیست؛ زیرا هیچ اشکالی ندارد که پدیدار شدن آنها به صورت معجزه باشد؛ چون در جهت اقامه حجّت و تقویت حق و هدایت مردم است و با قانون معجزه، ناسازگاری ندارد. به علاوه این نشانه، از نشانه‌های حتمی ظهور نیست و در روایات، به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است؛ از اینرو نمی‌توان خسوف و کسوف غیر عادی را از نشانه‌های قطعی و مسلم ظهور به شمار آورد[۲۳][۲۴]. |
| ۴. مجتبی تونه‌ای؛ |
|---|
|
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
«از نشانه‌های ظهور، کسوف (خورشیدگرفتگی) در نیمه ماه رمضان و خسوف (ماه‌گرفتگی) در آخر و یا اول همان ماه است. امام باقر (ع) می‌فرماید: "دو نشانه پیش از قیام مهدی (ع) پدید خواهد آمد که، از زمان هبوط آدم (ع) در زمین بی‌سابقه است: گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر آن"[۲۵]. کسوف در روزهای نخست و آخر ماه و خسوف در روزهای میانی ماه، از نظر علمی، طبیعی و عادی است و در طول تاریخ، بارها رخ داده است، ولی خورشیدگرفتگی در وسط ماه یا ماه گرفتگی در اول یا آخر ماه، امری غیرعادی است و رؤیت آن امکان ندارد. البته در خود روایات هم به غیرعادی بودن تحقق این نشانه تصریح شده است. به نظر می‌رسد که وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسأله ظهور نمایانده شود و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن نهضت عظیم سازند. این نشانه، از نشانه‌های حتمی ظهور نیست و در روایات به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است[۲۶][۲۷].
|
| ۵. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
آقای سید مجتبی السادة، در کتاب «شش ماه پایانی» در این‌باره گفته است:
«یکی از مظاهر قدرت الهی که در قالب سنن معجزات جلوه کرده و اشاره مخصوصی را برای توجه آن دسته از مؤمنان که مخلصانه منتظر ظهور بوده‌اند، به ارمغان می‌آورد، کسوف خورشید در روز سیزدهم یا چهاردهم ماه رمضان و خسوف ماه در بیست و پنجم[۲۸] همان ماه است. علت پدید آمدن این دو نشانه پیش از ظهور که خلاف روال عادی بوده و از اول خلقت آدم تا آن زمان نمونه‌اش دیده نشده، از این قرار است:
خسوف ماه معمولا به جهت قرار گرفتن زمین در میان خورشید و ماه رخ می‌دهد که زمان آن هم در نیمه ماه‌های قمری است. کسوف خورشید هم غالبا وقتی مشاهده میشود که ماه بین زمین و خورشید قرار گیرد و زمان آن هم در آخر ماه‌های قمری است. چنین حادثه‌ای در زمانی غیر از زمان عادی آن- بنابر گفته روایات- با فرض احتمالات زیر ممکن میشود:
|
پرسش‌های وابسته
- علائم و نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های ظهور چیستند؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های ظهور چند قسم‌اند؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آیا خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خسف بیداء از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قتل نفس زکیه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام یمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا ظاهر شدن کف دستی در آسمان از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا اختلاف عباسیان بر سر حکومت از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا طلوع خورشید از مغرب از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ (پرسش)
- آیا قتل محمد پسر عموی نفس زکیه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام خراسانی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام سید حسنی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خروج دجال از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خروج شیصبانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
- آیا قیام شعیب بن صالح از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام عوف سلمی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قساوت دل‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا انتشار علوم اهل بیت از قم نشانه ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا مرگ و میرها و زلزله‌ها و جنگ‌ها و آشوب‌های داخلی و خارجی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا نبرد میان سفیانی و اصهب از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا باران‌های پیاپی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا گسترش ظلم و فساد از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا آمدن غربی‌ها به سرزمین عراق از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا فتنه و آشوب در سوریه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا اختلاف در میان امت اسلام از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا انقراض سلسله بنی‌عباس از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا مردن پاداشاهی به نام عبدالله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا بالا آمدن آب دجله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا گرانی و بالا رفتن قیمت‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا علاماتی که در ماه رجب ظاهر میشود از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا وقوع مسخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا برگشت مرده‌ها به دنیا از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا کشته شدن انسانهای بیگناه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا پر آب شدن دریاچه ساوه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا حمله ملخ‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا مرگ سریع از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا بستن پل کرخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا انشعاب نهری از فرات و جاری شدن در کوچه‌های کوفه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا طلوع ستاره‌ای از مشرق از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام مغربی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خشک شدن نیل از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- علائم متصل و منفصل ظهور امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
- علائم متصل و نزدیک به ظهور امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
- علائم منفصلی که با ظهور امام مهدی فاصله دارند چیستند؟ (پرسش)
- در قرآن و حدیث چه مفاهیمی با نشانه‌های ظهور مرتبط هستند؟ (پرسش)
- مراد از علائم در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از آیت در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از دلالت در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از آخر الزمان در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از ملاحم و فتن در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از ظهور در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از خروج در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از قیام در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از اشراط الساعه در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ (پرسش)
- مفهوم توصیفی یا تمثیلی بودن نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- آیا ندای شیطانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
- فواید دانستن علائم و نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- چه تفاوت‌هایی میان امور حتمی‌الوقوع و احتمالی در بحث نشانه‌های ظهور وجود دارد؟ (پرسش)
- موقوف یا مشروط بودن نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- نتیجه تقسیم‌بندی نشانه‌های ظهور به موقوف و حتمی چیست؟ (پرسش)
- آیا به بهانه اینکه امام مهدی انسانهای بد را مجازات می‌کند باید از او ترسید؟ (پرسش)
- آیا تا زمان ظهور امام مهدی قرآن و اسلام تحریف میشود؟ (پرسش)
- آیا می‌توان گفت ظهور نزدیک است؟ آیا می‌توان گفت که اوضاع نابسامان و هرج و مرج جهان نشانه نزدیکی ظهور است؟ (پرسش)
- آیا بین ظهور و حضور فرقی هست؟ (پرسش)
- آیا عوامل طبیعی مانند پاره شدن لایه اوزون و کم شدن آب شیرین در تعجیل فرج امام مهدی تاثیر دارد؟ (پرسش)
- آیا مراد از مرگ عبد الله که در روایت امام صادق نشانه ظهور است عبد الله پادشاه عربستان است؟ (پرسش)
- آیا طوفانها و حوادثی که اکنون در جهان رخ می‌دهد نشان از آمدن حضرت است؟ (پرسش)
- اولین دعای امام مهدی به هنگام ظهورش چیست؟ (پرسش)
- آیا دشمن امام مهدی (سفیانی) در حال حاضر زنده است یا آنکه متولد خواهد شد؟ وی از چه طایفهای و اهل کجاست؟ (پرسش)
- آیا الگوی حکومت امام مهدی و افراد آن قبل از ظهور تحقق می‌یابد؟ (پرسش)
- آیا تعبیر از آیت الله خامنهای به سید حسینی درست است؟ (پرسش)
- از آنجا که دجال قبل از امام مهدی میآید آیا میتوانیم به سخنان او گوش دهیم؟ (پرسش)
- امام مهدی از چه راهی متوجه میشوند که موقع ظهورشان فرا رسیده است؟ (پرسش)
- از کجا که مهدی موعود ظهور نکرده باشد؟ (پرسش)
- تابوت سکینه چیست؟ (پرسش)
- جهان در آستانه ظهور امام مهدی در چه شرایطی است؟ (پرسش)
- پدیدههای غیرمتعارف قبل از ظهور کداماند؟ (پرسش)
- آگاهی از علائم ظهور افزون بر آمادگی یاران امام مهدی سبب آمادگی دشمنان حضرت برای مقابله نیز میشود این کار خلاف مصلحت الهی نیست؟ (پرسش)
- آیا اوضاع جهان پیش از ظهور پیش بینی شده است؟ (پرسش)
- استعجال ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- ندای شیطانی در هنگام ظهور امام مهدی چگونه رخ می‌دهد؟ (پرسش)
- در عصر ظهور امام مهدی وضعیت سیاسی و جغرافیایی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
- آیا اعلان نشانه های و شرایط ظهور سبب اطلاع دشمنان از اسرار سیاسی است؟ (پرسش)
- چرا علائم و نشانه‌های ظهور همه از نوع خشن هستند؟ (پرسش)
- آیا در نشانه‌های ظهور بدا رخ می‌دهد؟ و نشانه‌های حتمی تغییرپذیرند؟ (پرسش)
- نشانه‌های ظهور در کدام ماه قمری تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)
- ارتباط میان ماه رمضان و نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- چه فتنه‌هایی پیش از ظهور امام مهدی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)
پانویس
- ↑ بیست و پنجم یا بیست و ششم یا بیست و هفتم. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۹۱
- ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ـ۱۱۳
- ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
- ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
- ↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱
- ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۴؛ ص ۴۹۷؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۱۸۱؛ ص ۳۹۰، ح ۴۵؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۸، ص ۲۲، ح ۲۵۸: «آيَتَانِ تَكُونَانِ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ كُسُوفُ الشَّمْسِ فِي النِّصْفِ مِنْ رَمَضَانَ وَ خُسُوفُ الْقَمَرِ فِي آخِرِهِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنَ الشَّهْرِ وَ الْقَمَرُ فِي آخِرِ الشَّهْرِ فَقَالَ نَعَمْ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا قُلْتُ إِنَّهُمَا آيَتَانِ لَمْ تَكُونَا مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ
- ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹
- ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ ـ ۱۱۳؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۳۴؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۸۶ ـ ۸۷؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
- ↑ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۲۷۱: «إِنَ بَيْنَ يَدَيْ هَذَا الْأَمْرِ انْكِسَافَ الْقَمَرِ لِخَمْسٍ تَبْقَى وَ الشَّمْسِ لِخَمْسَ عَشْرَةَ وَ ذَلِكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عِنْدَهُ يَسْقُطُ حِسَابُ الْمُنَجِّمِين»
- ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ ـ ۱۱۳
- ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ـ۱۱۳؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۳۴
- ↑ ر.ک. برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹؛ جمعی از نویسندگان، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۰؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
- ↑ جمعی از نویسندگان، چشم به راه مهدی، ص ۳۰۰؛ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
- ↑ غیبت طوسی، ص ۴۴۴، ح ۴۳۹؛ اعلام الوری، ج ۲، ۲۸۵.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۴۲، ح ۱۱۴.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ۶۵۵، ح ۲۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ۷۳۸، ح ۱۱۰.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ۶۵۵، ح ۲۸؛ منتخب الاثر، ص ۵۴۶، ح ۹.
- ↑ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۳۴.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۵۹
- ↑ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۸۶ - ۸۷.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۲۲، ح ۲۵۸؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۹۰، ح ۴۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ص ۴۹۷
- ↑ جمعی از نویسندگان، چشمبهراه مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۳۰۰
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ - ۲۱۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۴.
- ↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۹۹.
- ↑ بیست و پنجم یا بیست و ششم یا بیست و هفتم. ر.ک: مهدی منتظر (ع)، ص ۲۹۱. (م.)
- ↑ «"آيَتَانِ تَكُونَانِ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ كُسُوفُ الشَّمْسِ فِي النِّصْفِ مِنْ رَمَضَانَ وَ خُسُوفُ الْقَمَرِ فِي آخِرِهِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنَ الشَّهْرِ وَ الْقَمَرُ فِي آخِرِ الشَّهْرِ فَقَالَ نَعَمْ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا قُلْتُ إِنَّهُمَا آيَتَانِ لَمْ تَكُونَا مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ "»؛ الارشاد ج ۲، ص ۳۷۴؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۸۱؛ اعلام الوری، ص ۴۲۹؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۷۰؛ بشارة الاسلام، ص ۹۶؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۶؛ تاریخ ما بعد الظهور، ص ۱۱۸.
- ↑ «"إِنَ بَيْنَ يَدَيْ هَذَا الْأَمْرِ انْكِسَافَ الْقَمَرِ لِخَمْسٍ تَبْقَى وَ الشَّمْسِ لِخَمْسَ عَشْرَةَ وَ ذَلِكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عِنْدَهُ يَسْقُطُ حِسَابُ الْمُنَجِّمِين "»؛ الغیبة نعمانی، ص ۲۷۱.
- ↑ «"عَلَامَةُ خُرُوجِ الْمَهْدِيِ كُسُوفُ الشَّمْسِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي ثَلَاثَ عَشْرَةَ وَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ مِنْهُ "»؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۸۲، بشارة الاسلام، ص ۹۷، تاریخ الغیبة الکبری، ص ۴۷۹، یوم الخلاص، ص ۵۱۷.
- ↑ الممهدون للمهدی (ع)، ص ۳۷.
- ↑ از جمله حوادث ماه رجب که پیش از این از آن سخن گفتیم.
- ↑ «"وَ مِنَ الْغَدِ عِنْدَ الظُّهْرِ تَتَلَوَّنُ الشَّمْسُ وَ تَصْفَرُّ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً "»؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵، بشارة الاسلام، ص ۵۹ و ص ۷۰.
- ↑ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸-۱۱۳.