بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بهائیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== پیدایش بهائیت == | |||
بهائیت، فرقه‌ای منشعب از [[آیین بابیه]] که بنیانگذار آن، [[میرزا حسینعلی نوری]] معروف به [[بهاء الله]] است و این [[آیین]] نیز نام خود را از همین [[لقب]] گرفته است. [[میرزا حسینعلی]] در ١٢٣٣ در [[تهران]] به [[دنیا]] آمد. آموزش‌های مقدماتی [[ادبیات]] [[فارسی]] و [[عربی]] را زیر نظر [[پدر]] و معلمان گذراند. پس از [[ادعای بابیت]] توسط [[سید علی محمد شیرازی]] در شمار نخستین کسانی بود که به باب پیوست و از فعال‌ترین افراد بابی شد و به [[ترویج]] بابیگری، به‌ویژه در [[نور]] و مازندران پرداخت. [[برادر]] کوچکترش [[میرزا یحیی]] معروف به "[[صبح ازل]]" نیز بر اثر [[تبلیغ]] او به این مرام پیوست<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۳؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۷۹-۱۸۵؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۶.</ref>. | |||
پس از اعدام [[علی محمد باب]] به [[دستور]] امیرکبیر، بیشتر [[بابیه]] به [[جانشینی]] [[میرزا یحیی]] [[معتقد]] شدند و چون در آن زمان [[یحیی]] بیش از [[نوزده سال]] نداشت، [[میرزا حسینعلی نوری]] [[مسئول]] تمام امور بابی بود؛ ولی هرگز به این سمت قانع نبود؛ از اینرو خودش را همان "[[من یظهره اللّه]]" معرفی کرد که در کتاب باب ذکر شده بود. رقابت دو [[برادر]] بر سر [[رهبری]] [[بابیان]] کمکم به اوج خود رسید، تا جایی که طرفین یکدیگر را به [[مرگ]] تهدید کردند؛ بنابراین در سال ۱۲۸۵ ق به [[دستور]] [[دولت]] [[عثمانی]]، [[یحیی]] [[صبح ازل]] به قبرس، و [[میرزا حسین علی نوری]] به [[عکا]] در سرزمین [[فلسطین]] [[تبعید]] شدند. اطرافیان [[صبح ازل]] به [[فرقه]] "ازلیه" و [[پیروان]] [[میرزا حسین علی]]، [[فرقه]] "[[بهائی]]" نامیده شدند. اما با [[مرگ]] [[میرزا یحیی]]، ازلیه و به تبع آن، [[بابیان]] برای ابد فراموش شدند<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۳، ۱۹۵؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۷۹-۱۸۵؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۶.</ref>. | |||
==اقدامات [[بهاء الله]]== | == اقدامات [[بهاء الله]] == | ||
[[میرزا حسین علی]] پس از ادعای "من یظهره اللّهی" ادّعای [[رسالت]] و شارعیت و سپس ادعای [[حلول]] [[روح خدا]] در خود به نحو تجسد و تجسّم کرد. او [[کتاب]]"[[اقدس]]" را نوشت که [[بهائیان]] آن را [[ناسخ]] همه کتابها می‌شمارند و [[احکام]] آن با "بیان" هیچ مشابهتی ندارد؛ چون اساس [[بابیت]]، از بین بردن همه کتاب‌های غیر بابی و [[قتل عام]] [[مخالفان]] بود، در حالی که اساس بهائیت، "[[رأفت]] کبری و [[رحمت]] عظمی و [[الفت]] با جمیع [[ملل]]" بود. مهمترین [[برهان]] او بر [[حقانیت]] کتابش، سرعت [[نگارش]] و [[زیبایی]] خط بود ولی نوشته‌های باقیمانده از او مملو از غلاط‍‌‌های املایی، انشایی، نحوی و غیر آن بود. مهمترین [[کتاب]] [[بهاء الله]] "ایقان" بود که در [[اثبات]] [[قائمیت]] [[سید علی محمد باب]] نگاشت. او در [[بغداد]] و اسلامبول و ادرنه و نیز در [[عکا]] همواره با [[تقیه]] و [[تظاهر]] به [[اسلام]] [[زندگی]] میکرد، در [[نماز جمعه]] [[عکا]] شرکت میجست و در [[ماه رمضان]]، به روزهداری [[تظاهر]] میکرد؛ با این حال، رابطه سرّی خود را با [[بابیان]] [[ایران]] که بعدها "[[بهائی]]" نام گرفتند، قطع نکرده و همواره مکتوبات و وحیهای ادعایی، خود را برای آنان میفرستاد<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۳، ۱۹۵؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۷۹-۱۸۵.</ref>. | |||
==بهائیت [[فرقه]] ای ضاله== | پس از [[میرزا حسین علی]]، فرزندش [[عباس افندی]] معروف به [[عبد البهاء]] [[رهبر]] [[بهائیان]] شد و [[نظام]] جدیدی را در [[تفکرات]] بهائیت پدید آورد. او [[تعالیم]] [[دوازده‌گانه]] بهائیت را با آموزههای [[مدرنیسم]] و [[اومانیسم]] تدوین و عرضه کرد. پس از [[مرگ]] [[عبد البهاء]]، نوه دختری او [[شوقی افندی]] [[رهبر]] [[بهائیان]] شد. پس از وی به پیشنهاد همسرش"[[روحیه]] ماکسول" [[هدایت]] [[بهائیان]] به شورایی با عنوان [[بیت العدل]] واگذار شد که تاکنون در [[حیفای فلسطین]] اشغالی به [[هدایت]] [[بهائیان]] میپردازد<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۳، ۱۹۵؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۶.</ref>. | ||
==آیینها و [[عقاید]] بهائیت== | == بهائیت [[فرقه]] ای ضاله == | ||
[[آیین بهائی]] از ابتدای پیداییش، میان [[مسلمانان]] [[انحراف اعتقادی]] و [[فرقه ضاله]] شناخته شد. ادعای [[قائمیت]] توسط [[علی محمد باب]]، با توجه به [[احادیث]] قطعی پذیرفته نبود. [[مخالفت]] [[علما]] با او به سبب همین ادعا و [[ادعای بابیت]]، مشکل بهائیت را مضاعف کرد. [[میرزا حسین علی]]، خود را "[[من یظهره اللّه]]" نامید و ادعای [[شریعت]] مستقل را مطرح کرد و باعث شد [[مسلمانان]] این فرقه را از [[اسلام]] جدا شده بدانند. [[تاریخ]] پر حادثۀ [[رهبران]] [[بهائی]]، نادرست درآمدن پیشگوییهای آنان و [[منازعات]] دور از [[ادب]] آنها، حمایتهای دولتهای استعماری از سران [[بهائی]] در مواضع مختلف، به ویژه [[همراهی]] آنان با [[دولت اسرائیل]]، زمینۀ فعالیت در [[کشورهای اسلامی]] به ویژه [[ایران]] را از [[بهائیان]] گرفت. مؤلفان بسیاری در نقد این [[آیین]] کتاب نوشتند؛ مطبوعات [[فارسی]] و [[عربی]]، رویکردهای [[سیاسی]] آنان را افشا کردند؛ علمای حوزههای علمیه [[شیعه]] و [[دانشگاه الازهر]] و [[مفتیان]] [[بلاد اسلامی]] جدا بودن این [[فرقه]] از [[امت]] [[شورای اسلامی]] را اعلام داشتند و سازمانهای بین المللی [[اسلامی]] نیز در قبال [[آیین بهائی]] همین موضع را گرفتند. بازگشت برخی [[مقامات]] و مبلغان [[بهائی]] از این [[آیین]] و افشای مسائل درونی این [[فرقه]] نیز عامل مهم فاصله گرفتن [[مسلمانان]] از این آئین بود<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۱۹ – ۱۲۳؛ [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۵-۱۹۷.</ref>. | |||
== آیینها و [[عقاید]] بهائیت == | |||
#با [[ظهور]] باب و بهاء، [[شریعت اسلام]] [[منسوخ]] و به پایان رسید و تا هزار سال دیگر، [[پیامبری]] نخواهد آمد. | نوشته‌های [[علی محمد]]، [[میرزا حسین علی]]، [[عبد البهاء]] و تا حدی نیز [[شوقی افندی]] از نظر [[بهائیان]] [[مقدس]] است و در مجالس ایشان قرائت می‌‌شود؛ اما کتب باب، به طور عموم در دسترس [[بهائیان]] قرار نمیگیرد و دو [[کتاب]]"[[اقدس]]" و "ایقان" [[میرزا حسین علی نوری]] نزد آنها از اهمیت خاصی برخورد است. | ||
تقویم شمسی [[بهائی]] از [[نوروز]] آغاز شده به نوزده ماه در هر ماه به نوزده روز تقسیم می‌‌شود. چهار روز (در سالهای کبیره، پنج روز) باقیمانده موسوم به ایام "هاء" و "[[رفع القلم]]"، ایام [[شکرگزاری]] و [[جشن]] و [[خوشگذرانی]] [[بهائیان]] است<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۱۹ - ۱۲۳.</ref>. | |||
اهم [[عقاید]] بهائیت عبارتند از: | |||
# با [[ظهور]] باب و بهاء، [[شریعت اسلام]] [[منسوخ]] و به پایان رسید و تا هزار سال دیگر، [[پیامبری]] نخواهد آمد. | |||
# [[سید علی محمد]] مؤسس و مبشر؛ و [[حسینعلی نوری]] [[پیامبر]] اصلی و عبدالبها نیز به خاطر تعریف ۱۲ اصل، [[مقام]] [[پیامبری]] دارد. البته [[علی محمد]] و حسینعلی [[مقام]] [[ربوبیت]] ادعا کرده‌اند؛ لذا [[بهائیان]] [[سید علی محمد]] را "[[رب]] اعلی" نیز می‌‌گویند. | # [[سید علی محمد]] مؤسس و مبشر؛ و [[حسینعلی نوری]] [[پیامبر]] اصلی و عبدالبها نیز به خاطر تعریف ۱۲ اصل، [[مقام]] [[پیامبری]] دارد. البته [[علی محمد]] و حسینعلی [[مقام]] [[ربوبیت]] ادعا کرده‌اند؛ لذا [[بهائیان]] [[سید علی محمد]] را "[[رب]] اعلی" نیز می‌‌گویند. | ||
#روز دوم [[محرم]] (روز [[تولد]] [[حسینعلی نوری]]) روز مقدسی نزد [[بهائیان]] است، او درباره خود می‌‌گوید: لم یلد و لم یولد. | # روز دوم [[محرم]] (روز [[تولد]] [[حسینعلی نوری]]) روز مقدسی نزد [[بهائیان]] است، او درباره خود می‌‌گوید: لم یلد و لم یولد. | ||
#دربارۀ [[قیامت]] نیز هر چند از [[معاد]] یاد میکنند؛ عملاً [[قیامت]] را [[معتقد]] نیستند و آن را امری موهوم می‌‌دانند که بر پا و تمام شده است! [[بهشت]] همان [[دیدار]] [[جمال]] [[میرزا]] بهاءالله بوده و آنان که از لقای او [[محروم]] شدند | # دربارۀ [[قیامت]] نیز هر چند از [[معاد]] یاد میکنند؛ عملاً [[قیامت]] را [[معتقد]] نیستند و آن را امری موهوم می‌‌دانند که بر پا و تمام شده است! [[بهشت]] همان [[دیدار]] [[جمال]] [[میرزا]] بهاءالله بوده و آنان که از لقای او [[محروم]] شدند مستحق [[دوزخ]] شدند<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۷.</ref>. | ||
==[[احکام عملی]] بهائیت== | |||
== [[احکام عملی]] بهائیت == | |||
# [[نماز]]: [[نماز]] به سه [[نماز]] کبیر، وسطی و صغیر تقسیم می‌‌شود؛ اما کیفیت | برخی از [[احکام عملی]] بهائیت عبارتند از: | ||
# [[نماز]]: [[نماز]] به سه [[نماز]] کبیر، وسطی و صغیر تقسیم می‌‌شود؛ اما کیفیت خواندن انواع [[نمازها]] در جایی ذکر نشده است و چندان نیز روشن نیست. این [[نمازها]] به‌صورت فرادا خوانده می‌‌شود و [[حرمت]] [[نماز جماعت]] به [[دستور]] بهاءالله [[مشروعیت]] یافت<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۱۹ - ۱۲۳.</ref>. | |||
# [[قبله]]: [[قبله]] آنها [[قبر]] [[میرزا حسینعلی]] بهاست که در [[شهر]] [[عکا]] واقع شده است و این طبق [[دستور]] خود بهاءالله است که می‌‌گوید: "هنگام [[نماز]] صورت‌های خود را به سوی من برگردانید". | # [[قبله]]: [[قبله]] آنها [[قبر]] [[میرزا حسینعلی]] بهاست که در [[شهر]] [[عکا]] واقع شده است و این طبق [[دستور]] خود بهاءالله است که می‌‌گوید: "هنگام [[نماز]] صورت‌های خود را به سوی من برگردانید". | ||
# [[روزه]]: [[روزه]] آنها صرفاً امساک از [[خوردن و آشامیدن]] از طلوع تا غروب [[آفتاب]] است و به مدت ۱۹ روز است؛ زیرا سال آنها بنا بر تصریح [[میرزا حسینعلی]] در کتاب [[اقدس]]، از ۱۹ | # [[روزه]]: [[روزه]] آنها صرفاً امساک از [[خوردن و آشامیدن]] از طلوع تا غروب [[آفتاب]] است و به مدت ۱۹ روز است؛ زیرا سال آنها بنا بر تصریح [[میرزا حسینعلی]] در کتاب [[اقدس]]، از ۱۹ ماه و هر ماهی از ۱۹ روز که جمعاً یک سال ۳۶۱ روز تشکیل می‌‌شود، که چهار روز باقیمانده به عنوان روزهای "[[رفع القلم]]"، ایام [[جشن]] و [[خوشگذرانی]] [[بهائیان]] [[تعیین]] شده است. [[عید فطر]] آنها نیز مصادف با روز [[عید]] [[نوروز]] است<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۸.</ref>. | ||
# [[حج]]:[[حج]] آنها [[خانه]] [[سید]] | # [[حج]]:[[حج]] آنها [[خانه]] [[سید علی‌محمد]] در [[شیراز]] و [[خانه]] محل سکونت [[حسینعلی نوری]] در [[بغداد]] است. اجرای [[اعمال]] [[حج]] نیز زمان خاصی ندارد [[حج]] به مردان اختصاص دارد. | ||
# [[ازدواج]]:[[ازدواج]] با [[محارم]] مانند [[مادر]]، [[خواهر]] و دختر جایز است. تنها [[ازدواج]] با [[زن]] [[پدر]] [[حرام]] است. [[سید]] | # [[ازدواج]]:[[ازدواج]] با [[محارم]] مانند [[مادر]]، [[خواهر]] و دختر جایز است. تنها [[ازدواج]] با [[زن]] [[پدر]] [[حرام]] است. [[سید علی‌محمد]] به صراحت در کتاب بیان می‌‌گوید:[[ازدواج]] [[خواهر]] و [[برادر]] [[حلال]] است. همچنین حسینعلی بر آن تأکید میکند. درباره [[تعدد زوجات]] نیز [[عبدالبهاء]] و [[شوقی افندی]] بر تک همسری تأکید کرده‌اند؛ اما در کتاب [[اقدس]]، دو همسری در زمان واحد مجاز و [[حلال]] شمرده شده است. وی خود نیز لااقل سه [[زن]] داشته که از آنها دارای [[فرزند]] بوده است. [[ازدواج موقت]]، در این [[آیین]] [[حرام]] است. | ||
#حدود: در [[سرقت]] مرتبه اول، دزد را [[تبعید]] میکنند؛ مرتبه دوم او را زندانی کرده، بار سوم علامتی در پیشانی او می‌‌گذارند. دیه [[زنا]] نه مثقال طلا برای [[بیت العدل]] است که در صورت تکرار دو برابر خواهد شد<ref>ر.ک: محمدی، | # حدود: در [[سرقت]] مرتبه اول، دزد را [[تبعید]] میکنند؛ مرتبه دوم او را زندانی کرده، بار سوم علامتی در پیشانی او می‌‌گذارند. دیه [[زنا]] نه مثقال طلا برای [[بیت العدل]] است که در صورت تکرار دو برابر خواهد شد<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۵-۱۹۷.</ref>. | ||
# [[اقتصادی]]:[[ربا]] را به خاطر تعطیل نشدن [[امور جامعه]] جایز می‌‌دانند. | # [[اقتصادی]]:[[ربا]] را به خاطر تعطیل نشدن [[امور جامعه]] جایز می‌‌دانند. | ||
#تقدس [[عدد نوزده]]: پس از آنکه ۱۸ نفر از [[شیخیه]] در [[ترویج]] [[تفکرات]] باب تلاش زیادی کردند، [[علی محمد باب]] آنها را "حروف [[حی]]" نامید که به حساب ابجد ۱۸ و با خود او ۱۹ می‌شوند. او همچنین کتاب | # تقدس [[عدد نوزده]]: پس از آنکه ۱۸ نفر از [[شیخیه]] در [[ترویج]] [[تفکرات]] باب تلاش زیادی کردند، [[علی محمد باب]] آنها را "حروف [[حی]]" نامید که به حساب ابجد ۱۸ و با خود او ۱۹ می‌شوند. او همچنین کتاب بیان را به ۱۹ واحد و هر باب را به ۱۹ باب تقسیم کرد. در مجموع، عدد ۱۹ دارای [[قداست]] زیادی نزد [[بهائیان]] است. هر [[بهایی]] وقتی اموالش به یکصد مثقال رسید، باید نوزده مثقال آن را به دستگاه [[رهبری]] بهائیت بپردازد<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۹.</ref>. | ||
#حلیت امور فردی: استفاده از [[حجاب]] را جایز نمی‌دانند. همچنین جواز [[غنا]] و تراشیدن ریش و [[پاک]] بودن تمام اشیا، حتی سگ و خوک از دیگر [[احکام]] فردی بهائیت است. | # حلیت امور فردی: استفاده از [[حجاب]] را جایز نمی‌دانند. همچنین جواز [[غنا]] و تراشیدن ریش و [[پاک]] بودن تمام اشیا، حتی سگ و خوک از دیگر [[احکام]] فردی بهائیت است. | ||
# [[مکان‌های مقدس]]: [[بیت‌العدل]] [[جهانی]] در [[حیفای فلسطین]] اشغالی قرار دارد. آنها بیت‌العدل‌های محله‌ای و ملی دارند که با عنوان "[[مشرق الاذکار]]" نام گرفته است که مرکز [[امور عبادی]] و کارهای تشکیلاتی آنها می‌‌باشد و دارای تقدس‌اند<ref>ر.ک: محمدی، | # [[مکان‌های مقدس]]: [[بیت‌العدل]] [[جهانی]] در [[حیفای فلسطین]] اشغالی قرار دارد. آنها بیت‌العدل‌های محله‌ای و ملی دارند که با عنوان "[[مشرق الاذکار]]" نام گرفته است که مرکز [[امور عبادی]] و کارهای تشکیلاتی آنها می‌‌باشد و دارای تقدس‌اند<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۵-۱۹۷.</ref>. | ||
# [[نهی از دخالت در سیاست]]: [[بهائیان]] به شدت از دخالت در [[سیاست]] [[نهی]] شده‌اند<ref>ر.ک: سلیمیان، | # [[نهی از دخالت در سیاست]]: [[بهائیان]] به شدت از دخالت در [[سیاست]] [[نهی]] شده‌اند<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۵-۱۹۷.</ref>. | ||
==انشعابات [[بهائیان]]== | == انشعابات [[بهائیان]] == | ||
در میان [[بهائیان]] چند انشعاب و [[اختلاف]] داخلی به وجود آمد: | |||
#ازلیه: ازلی‌ها که قدیمی‌تر از [[بهائیه]] هستند، معتقدند که باب، کتاب | # ازلیه: ازلی‌ها که قدیمی‌تر از [[بهائیه]] هستند، معتقدند که باب، کتاب بیان را ۱۹ واحد و هر واحدی ۱۹ باب بوده است، تمام نکرد و تکمیل آن را به عهده [[صبح ازل]] سپرده است؛ اما بهاءالله [[حق]] او را [[غصب]] کرد و [[صبح ازل]] به این کار موفق نشد. لذا به [[ازلیه]]"بیانی" نیز گفته می‌‌شود<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۱۹۵-۱۹۷.</ref>. | ||
# [[بهائیان]] ارتدوکسی: پس از [[مرگ]] [[شوقی افندی]] که تصمیم‌گیری امور مربوط به بهائیت به دست شورای نه نفره [[بیت‌العدل]] افتاد، شخصی به نام چارلز میس‌ریمی آمریکایی [[فرزند]] یکی از [[روحانیون]] کلیسای ارتدوکس به توصیۀ خود [[شوقی افندی]] ادعای [[جانشینی]] او را نمود؛ اما [[بهائیان]] ساکن [[اسرائیل]] با او [[مخالفت]] کردند. او نیز اعلام کرد: من [[بیت‌العدل]] را قبول ندارم و خود را به عنوان [[رهبر]] [[بهائیان]] معرفی نمود، که به دسته اول "[[بهائیان]] بیت‌العدلی" و به گروه دوم "[[بهائیان]] ارتدوکسی" گفته می‌‌شود. این دو دسته با هم [[اختلافات]] زیادی دارند. گروه دوم در کشورهایی مانند [[آمریکا]]، [[هندوستان]] و استرالیا پراکنده‌اند. | # [[بهائیان]] ارتدوکسی: پس از [[مرگ]] [[شوقی افندی]] که تصمیم‌گیری امور مربوط به بهائیت به دست شورای نه نفره [[بیت‌العدل]] افتاد، شخصی به نام چارلز میس‌ریمی آمریکایی [[فرزند]] یکی از [[روحانیون]] کلیسای ارتدوکس به توصیۀ خود [[شوقی افندی]] ادعای [[جانشینی]] او را نمود؛ اما [[بهائیان]] ساکن [[اسرائیل]] با او [[مخالفت]] کردند. او نیز اعلام کرد: من [[بیت‌العدل]] را قبول ندارم و خود را به عنوان [[رهبر]] [[بهائیان]] معرفی نمود، که به دسته اول "[[بهائیان]] بیت‌العدلی" و به گروه دوم "[[بهائیان]] ارتدوکسی" گفته می‌‌شود. این دو دسته با هم [[اختلافات]] زیادی دارند. گروه دوم در کشورهایی مانند [[آمریکا]]، [[هندوستان]] و استرالیا پراکنده‌اند. | ||
# [[اسماء الله]]: گروه دیگر به نام "[[بهائی]] [[اسماءالله]]" به [[رهبری]] شخصی به نام [[جمشید معانی]] هستند. او یک ایرانی است که خود را [[اسماءالله]] نامید. این گروه در کشورهای اندونزی، [[پاکستان]]، [[آمریکا]] و [[هندوستان]] [[زندگی]] میکنند<ref>ر.ک: محمدی، | # [[اسماء الله]]: گروه دیگر به نام "[[بهائی]] [[اسماءالله]]" به [[رهبری]] شخصی به نام [[جمشید معانی]] هستند. او یک ایرانی است که خود را [[اسماءالله]] نامید. این گروه در کشورهای اندونزی، [[پاکستان]]، [[آمریکا]] و [[هندوستان]] [[زندگی]] میکنند<ref>ر. ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۸۹.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==بهائیت== | ||
کلمه «[[بهائی]]»، صفتی است برگرفته از واژه [[عربی]] «[[بهاء]]» که به معنای «[[عظمت]]» و یا «[[شکوه]]» است و از دیرباز، صفت غیر [[قرآنی]] [[خداوند]] شناخته شده است<ref>حسن طارمی و دیگران، دائرةالمعارف جهان نوین اسلام، ج۱، ص۷۲۶.</ref>. | |||
«بهائیت»، فرقه‌ای منشعب از [[آیین بابی]] است. بنیانگذار [[آیین]] بھائی، میرزاحسین علی نوری ملقب به «بهاءالله» است و این آیین نیز، نام خود را از همین [[لقب]] گرفته است<ref>غلامعلی حداد عادل و دیگران، دانشنامه جهان اسلام، ج۴، ص۷۳۳.</ref>. | |||
میرزا حسین علی پس از [[اعدام]] [[سید علی محمد]]، با [[غلبه]] بر برادر خود، یحیی صبح ازل به جانشینی باب رسید و نخست ادعای {{عربی|من يظهره اللهي}} - که در سخنان باب آمده بود - و [[مهدویت]] کرد و سپس دعوی «[[رجعت]] [[حسینی]]» و «رجعت [[مسیحی]]» نمود و به تدریج سلسله صعودی این ادعاها به [[رسالت]] و شارعیت و [[حلول]] [[خدا]] در او انجامید و خود را {{عربی|الهيكل الأعلى}} نامید و مدعی شد [[سید علی محمد باب]]، زمینه‌ساز و مبشر ظهور وی بوده است. | |||
در میان نوشته‌هایی که از پراکنده‌گویی‌های میرزاحسین علی بهاء جمع‌آوری شد، [[بهائیان]] دو کتاب را به گونه‌ای کتاب [[شریعت]] و [[وحی]] تلقی میکنند: | |||
یکی کتاب ایقان به [[زبان فارسی]] است که به [[گمان]] آنان در [[بغداد]] بر میرزا حسین علی وحی شده است و دیگری [[اقدس]] به [[زبان عربی]] که می‌پندارند در [[عکا]] بر وی نازل گردیده است. کلمات مکنونه، هفت [[وادی]]، [[کتاب مبین]]، سؤال و جواب و امثال آن نیز به او نسبت داده شده است. | |||
پس از [[مرگ]] میرزاحسین علی، پسر بزرگش ([[عباس افندی]]) ملقب به «[[عبدالبهاء]]» [[جانشین]] وی شد و در سفرهایش به اروپا و [[آمریکا]]، [[تعالیم]] باب و [[بهاء]] را با آنچه در غرب تحت عنوان «[[مدرنیسم]]» متداول بود، [[آشتی]] داد. او در [[جنگ]] جهانی اول، خدمات زیادی به [[انگلستان]] ارائه نمود و به همین سبب، طی مراسمی [[لقب]] «سر» (Sir) و نشان «نایت [[هود]]» (Knight Hood) به وی اعطا گردید. بدین صورت [[بهائی‌گری]] به عنوان ستون پنجم و یکی از ابزارهای [[سیاست]] [[استعماری]] [[انگلیس]] - و نیز آمریکا - مبدل شد. | |||
پس از عبدالبهاء، [[شوقی افندی]]، فرزند ارشد دخترش به [[منصب]] رسید و نقش ویژه‌ای در [[توسعه]] [[تشکیلات اداری]] و جهانی [[آیین]] [[بهائیت]] ایفا نمود. پس از مرگ او گروه نُه نفری [[بیت‌العدل]] - که در مرکز حیفای [[اسرائیل]] قرار دارد - [[بهائیان]] و بهائی‌گری را اداره میکند؛ هر چند در واقع دست‌های مرموز [[استعمار]]، دست‌اندرکار بهائیتند. | |||
[[عقیده]] عمومی بهائیان این است که با ظهور «باب و بهاء»، [[شریعت اسلام]] الغا گردیده و دوره [[رسالت]] [[محمد مصطفی]]{{صل}} سپری شده است و این دوره، دوران [[زمامداری]] [[جمال]] [[اقدس]] [[الهی]] و آیین اوست. به [[باور]] ایشان، پس از [[حضرت محمد]]{{صل}} نخست «باب» و پس از او «[[حسین علی بهاء]]» به عنوان ظهور الهی به عالم آمدند و لااقل تا هزار سال دیگر ظهور الهی در عالم نخواهد بود!<ref>علی ربانی گلپایگانی، فرق و مذاهب کلامی، ص۳۴۷-۳۵۰؛ رضا برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ص۱۹۴؛ یوسف یوسف‌پور، آشنایی با بهائیت، ص۸۳.</ref>. | |||
[[آیین بابی]] و [[بهائی]]، از ابتدای پیدایش به عنوان [[اعتقادی]] [[انحرافی]] و فرقه‌ای ضاله شناخته شد و ادعای [[دین جدید]] توسط باب و بهاء مخالف با [[دلایل]] [[قطعی]] موجود بر [[خاتمیت]] است که در فصل بعد به آنها اشاره خواهیم کرد.<ref>[[نفیسه ابوالحسنی|ابوالحسنی، نفیسه]]، [[خاتمیت در قرآن (کتاب)|خاتمیت در قرآن]] ص ۴۷.</ref>. | |||
== پرسش مستقیم == | |||
* [[آیا بهاییت از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]] | * [[آیا بهاییت از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]] | ||
== پرسش‌های وابسته == | |||
{{پرسمان مدعیان دروغین مهدویت}} | {{پرسمان مدعیان دروغین مهدویت}} | ||
==منابع== | |||
{{ | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | # [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | ||
# [[پرونده:136864.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۲''']] | # [[پرونده:136864.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۲''']] | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
# [[پرونده:10119661.jpg|22px]] [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات علم کلام''']] | # [[پرونده:10119661.jpg|22px]] [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات علم کلام''']] | ||
{{پایان | # [[پرونده:IM010661.jpg|22px]] [[نفیسه ابوالحسنی|ابوالحسنی، نفیسه]]، [[خاتمیت در قرآن (کتاب)|'''خاتمیت در قرآن''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:فرقه‌ها]] | ||