تطبیق دادن نشانه‌های ظهور با وقایع

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

چیستی تطبیق در مهدویت

• تطبیق در مباحث مهدویت یعنی مطابقت دادن نشانه‌های ظهور بر وضعیت هر زمان؛ به این معنا که عده‌ای با خواندن یا شنیدن چند روایت در علایم ظهور، آنها را بر افراد یا حوادثی خاص تطبیق می‌دهند، بدون تشخیص صحیح بودن آنها و بدون بررسی آیات و روایات دیگر. البته خود تطبیق روایات بر حوادث، آفت و آسیب نیست؛ بلکه آفت، مطالب و ادعاهایی است که افرادی به صرف خواندن یک یا دو روایت و بدون بررسی آیات و روایات و مطالب تاریخی و قدرت تشخیص صحیح و ناصحیح، به اظهار نظر می‌پردازند با اینکه در روایات، تشخیص نشانه‌ها و علایم سپاه حق و باطل، به عهدۀ علمای راستین و بصیر و بی هوس، به عنوان نواب عام گذاشته شده است.

علل تطبیق دادن

• در روایات، نشانه‌هایی برای ظهور امام مهدی(ع) بیان شده است، اما کیفیت دقیق و خصوصیات آنها روشن نیست و این بستری برای تحلیل‌ها و تفسیرهای شخصی و احتمالی گردیده است. در این میان، احتمال جعل و تحریف لفظی و معنوی به انگیزه‌های مختلف را هم نمی‌توان از نظر دور داشت. لذا دقت در احادیث علائم ظهور و شناخت دقیق آنها در بازشناسی ادعاهای دروغین از ادعای واقعی، بسیار مهم و نقش‌آفرین است.
• در تطبیق علامت‌های ظهور نمی‌توان به صرف احتمال مطابقت یک واقعۀ خارجی با یکی از علائم ظهور، به پیش‌بینی وقت ظهور یا قیام متصل بدان پرداخت. البته کنار هم قرار گرفتن شماری از نشانه‌ها به ویژه آنهایی که در احادیث معتبر آمده‌اند و محتوم توصیف شده‌اند، موجب اطمینان به نزدیک بودن ظهور می‌گردد. ولی متاسفانه هر از چند گاه، به بهانۀ ایجاد شوق ظهور، موجی انحرافی فضای فکری و رفتاری مردم را دچار تشویش کرده، با ایجاد برخی انتظارات و توقعات کاذب، آسیب جدی به جامعۀ منتظر می‌زند در حالی که مباحث مهدویت، از پشتوانۀ عقلی و نقلی برخوردار است و کسی در نقل روایات حق ندارد بدون توجه به شواهد قطعی، نشانه‌های ظهور را بر افراد مختلف و حوادث زمان تطبیق دهد.
• در این زمینه توجه به نکات زیر مهم است:

1. منابع اصلی و قدیمی شیعه معمولاً از نشانه‌هایی محدود نام برده‌اند و برخی از این نشانه‌هایی که مطرح می‌شود، در این منابع ذکر نشده است.
2. اسناد برخی از احادیث در این زمینه دارای اشکال بوده و شاید علت ذکر این روایات این باشد که اصل روایات برای تحقیق و تأمل پیرامون آن باقی بماند و روشن شود که همۀ گروه‌ها چه مخالفین و چه موافقین اهل بیت (ع) در اصل ظهور حضرت مهدی (ع) اتفاق دارند.
3. شاید مراد امام، واقعۀ خارجی دیگری باشد. در مواردی که سخن از وقوع یک نشانه و فرج بعد از آن شده گویا مراد، فرج و ظهور امام زمان (ع) نیست، بلکه یک گشایش و آرامش و راحتی برای مؤمنان مورد نظر است. از امام باقر (ع) نقل شده فرمودند: «منتظر صدایی باشید که از طرف دمشق ناگهان به شما می‌رسد و در آن گشایشی بزرگ برای شما خواهد بود». اینکه کلمۀ "فرج" به صورت نکره آمده و معنای آن "گشایشی" است نه "گشایش خاص" و ویژه، نشان می‌دهد این فرج معلوم نیست مربوط به قیام امام زمان (ع) باشد. ضمن آنکه برخی از علامت‌ها خبر از یک اتفاق و واقعه است و ربطی به ظهور حضرت ندارد؛ مانند وقوع گرمای شدید یا روایات "پرچم‌های سیاه" که به بنی العباس اشاره دارد.

• بنابراین، شباهت یک واقعۀ خارجی با یک علامت این احتمال را در ذهن ایجاد می‌کند که شاید این واقعه همان علامتی باشد که امام خبر داده است و لذا انسان به دنبال کسب آمادگی بیشتر برای ظهور خواهد بود و از طرفی چون صرف احتمال است لذا اگر ظهور واقع نشد انسان دچار سرخوردگی نمی‌شود و روحیۀ خود را از دست نمی‌دهد.

پیامد، خاستگاه و راه درمان تطبیق

• باید توجه داشت پیامد و نتیجۀ تطبیق توقیت و تعجیل است و همچنین ناامیدی و یأس در اثر عدم اتفاق ظهور و به دلیل عدم تحقق تطبیق‌های مطرح شده، باعث بی‌اعتقادی افراد نسبت به اصل ظهور می‌گردد و افراد در اصل ظهور و روایات به شک و تردید می‌افتند.
• خاستگاه تطبیق: توهم‌زدگی؛ هوی و هوس و مشکل مطرح‌سازی خود؛ دخالت افراد غیر متخصص در مطالب کاملاً فنی و تخصصی و عدم روشنگری کافی توسط علماء است. حال این عدم روشنگری به دو نحو است یا عدم تبیین علایم حتمی و غیرحتمی، عدم طرح مسأله بداء و مسایل مرتبط با علایم ظهور و یا نداشتن عکس‌العمل مناسب در مقابل مدعیان.
• راه درمان و جلوگیری از تطبیق می‌‌تواند راه‌های ذیل باشد: تبیین و روشنگری؛ تکذیب و مبارزه با انحرافات و کار کارشناسی در مورد علایم و ویژگی‌ها توسط علما.

نمونه‌هایی از تطبیق

• گروه‌هایی از شیعیان در دوره‌هایی، با امید به گشایش و فرج در کارشان و گاه با اغراض خاصی، به تطبیق علائم ظهور بر وقایع اقدام کرده‌اند. مثلا برخی معتقد بودند نفس زکیه همان محمد بن عبد الله بن حسن مثنی است و استدلال‌هایی را هم برای اثبات این مطلب آورده‌اند که کافی نیست. گروه‌های اسماعیلیه، در تطبیق گوی سبقت را از همگان ربوده و تطبیق نشانه طلوع خورشید از مغرب و نشانه‌های دیگر را بر فاطمیان و مهدی آنان تطبیق کرده‌اند. در بعضی از متون علمای عصر صفویه، مطالبی به چشم می‌خورد که بیانگر تطبیق ناصواب بعضی از روایات بر دولت صفوی است.

عده‌ای بر این باورند که بسیاری از علایم غیر حتمی‌ ظهور اتفاق افتاده است و فقط علایمِ حتمی‌ نزدیک ظهور باقی مانده است. به نظر می‌آید در این باره سخن قطعی و کاملی نمی‌توان گفت؛ زیرا بسیاری از این علایم یا اصولاً در منابع معتبر ذکر نشده یا بسیار کم رنگ بیان شده و چندان مورد اعتنای علمای گذشته نبوده است و تاریخ ثابت کرده جمع شدن علائمی در کار نبوده است.

نتیجه

• با توجه به نکات پیش‌گفته، تطبیق دادن نشانه‌های ظهور با وقایع، بدون دلیل، باعث ایجاد امید کاذب به تعجیل در امر فرج در جامعه می‌شود و به دنبال اتفاق نیفتادن ظهور بعد از این تطبیق، یأس و ناامیدی جای آن را می‌گیرد و چه بسا انسان‌هایی که این تطبیق را باور کرده‌اند، نسبت به اصل ظهور، دلسرد و ناامید و نسبت به روایت‌های اهل بیت (ع) دچار شک و تردید شوند.

پرسش مستقیم

• چرا تطبیق نشانه‌های ظهور با وقایع را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)

1. آسیب‌های اندیشه مهدویت چیستند؟ (پرسش)
   1. آسیب‌های تربیتی مهدویت کدامند؟ (پرسش)
   2. چرا برداشت انحرافی از انتظار را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   3. چرا افراط و تفریط در تبین کشتارهای آغاز قیام را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   4. چرا طرح مباحث غیر ضروری را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   5. چرا عدم پیروی از ولایت فقیه و نواب عام را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   6. چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   7. چرا عاشق‌نمایان دنیاطلب را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   8. چرا آرزوگرایان بی‌عمل را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   9. چرا ملاقات‌گرایی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   10. چرا افراط و تفریط در تبیین مفهوم غیبت را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   11. چرا تطبیق نشانه‌های ظهور با وقایع را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   12. چرا تعیین وقت ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   13. چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   14. چرا فعالیت‌های غرب و مستشرقان را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   15. چرا خوگرفتن با شرایط موجود را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   16. چرا عافیت‌طلبی را به عنوان یکی از آسیب‌های مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   17. چرا منجی‌گرایی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   18. چرا غلو در محبت را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   19. چرا باطن‌گرایی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
2. آسیب‌های فکری و اعتقادی مهدویت کدامند؟ (پرسش)
   1. چرا عدم درک صحیح از اضطرار به حجت را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   2. چرا برداشت انحرافی از مفهوم غیبت را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   3. اراده الهی و انسانی در مسئله انتظار به چه معناست؟ (پرسش)
   4. چرا آمیختگی نشانه‌های ظهور با شرایط ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   5. چرا زمینه‌سازی از راه گسترش ظلم و فساد را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   6. آیا برای ظهور امام مهدی باید به افزودن ظلم و ستم کمک کرد؟ (پرسش)
   7. چرا کوتاهی متولیان در ارائه معارف را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
3. آسیب‌های رفتاری مهدویت کدامند؟ (پرسش)
   1. چرا ایجاد هرج و مرج و بروز اختلافات شدید را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   2. چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   3. چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   4. چرا بروز کسالت و سستی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   5. چرا نمادگرایی افراطی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   6. چرا ارتباط موقت و گسسته با امام مهدی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   7. چرا عدم انسجام اجتماعی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   8. چرا کم فروغ شدن عواطف انسانی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   9. چرا شیوع ناهنجاری‌های رفتاری را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   10. چرا انگیزه‌های غیر انسانی در روابط اجتماعی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   11. چرا آسیب‌های سیاسی در عصر انتظار را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   12. چرا ابهام در آثار روانی مهدویت را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   13. چرا انتظار کشیدن بدون تلاش برای تغییر را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
   14. چرا بی‌تفاوتی منتظران در قبال زمینه‌سازی را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
4. آسیب‌های فردی انتظار چیست؟ (پرسش)
   1. چرا ترس از امام و آرمان‌ها را از آسیب‌های فردی انتظار شمرده‌اند؟ (پرسش)
   2. چرا گریز از امام و آرمان‌ها را از آسیب‌های فردی انتظار شمرده‌اند؟ (پرسش)
   3. چرا ترک وظایف انتظار را از آسیب‌های فردی انتظار شمرده‌اند؟ (پرسش)
   4. آسیب‌های اجتماعی انتظار چیست؟ (پرسش)
   5. چرا ناامیدی افراد جامعه را از آسیب‌های اجتماعی انتظار شمرده‌اند؟ (پرسش)
   6. چرا عدم پیروی از فقها را از آسیب‌های اجتماعی انتظار شمرده‌اند؟ (پرسش)
5. چرا انتظار بدون تلاش برای تغییر را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)
6. چرا ترک وظایف منتظران را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)

منابع

1. م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی
2. میرتبار، سید محمد، آسیب‌شناسی جامعه منتظر
3. جعفری، محمد صابر، اندیشه مهدویت و آسیب‌ها
4. صالح‌نیا، یحیی؛ تنها بر فراز
5. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵
6. قرائتی، محسن، جهت‌نما
7. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی
8. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها
9. نویسندگان آفتاب مهر، آفتاب مهر

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: