ویژگی‌های جنگی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '==جستارهای وابسته == {{' به '{{')
 
(۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط = ویژگی‌های امام علی
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  =  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام علی]]{{ع}} است. "'''امام علی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام علی در قرآن]] | [[امام علی در حدیث]] | [[امام علی در کلام اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام علی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
آنچه در اینجا آمده، بخش کوچکی از ویژگی‌های حماسی آن [[شجاع]] بی‌مانند و قهرمان بی بدیل و شه‌سوارِ همیشه پیروز، [[امام علی بن ابی طالب]]{{ع}} است. شرح جنگاوری‌ها و حضور شخصی او در سخت‌ترین مَهلکه‌ها و نبردهای تن به تن با شجاعان و... از یک سو، و تلاش فراوان برای افروخته نشدن شعله [[جنگ]] و [[نصایح]] مشفقانه و [[اتمام حجت]] در مقابل خصم و آغازگرِ درگیری نبودن و جوانْ‌مردی با [[دشمن]] و رعایت حال فراریان و مجروحان و بسیاری دیگر از ویژگی‌های [[جنگی]] [[علی]]{{ع}} از دیگر سوی، در فصل‌های مختلف کتاب آمده است.
آنچه در اینجا آمده، بخش کوچکی از ویژگی‌های حماسی آن [[شجاع]] بی‌مانند و قهرمان بی بدیل و شه‌سوارِ همیشه [[پیروز]]، [[امام علی بن ابی طالب]] {{ع}} است. شرح جنگاوری‌ها و حضور شخصی او در سخت‌ترین مَهلکه‌ها و نبردهای تن به تن با شجاعان و... از یک سو و تلاش فراوان برای افروخته نشدن شعله [[جنگ]] و [[نصایح]] مشفقانه و [[اتمام حجت]] در مقابل [[خصم]] و آغازگرِ درگیری نبودن و جوانْ‌مردی با [[دشمن]] و رعایت حال فراریان و مجروحان و بسیاری دیگر از ویژگی‌های [[جنگی]] [[علی]] {{ع}} از دیگر سوی، در فصل‌های مختلف کتاب آمده است.
==پُر دل‌ترین مردم‌==
*[[پیامبر خدا]]{{صل}}: [[علی]]، دلیرترینِ [[مردم]] است<ref>{{متن حدیث|رسول الله{{صل}}: عَلِی أشجَعُ الناسِ قَلباً}} (المناقب، ابن مغازلی، ص ۱۵۱، ح ۱۸۸).</ref>.
*[[امام علی]]{{ع}}: به [[خدا]] [[سوگند]]، اگر من به تنهایی با آنان مواجه شوم، در حالی که نیروهایشان همه [[زمین]] را پُر کرده باشند، باکم نیست و از آنان، بیمناک نیستم<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إنی وَاللهِ لَو لَقیتُهُم واحِداً وهُم طِلاعُ الأَرضِ کلها ما بالَیتُ، ولَا استَوحَشتُ}} (نهج البلاغة، نامه ۶۲).</ref>.
*[[امام علی]]{{ع}}‌- در [[خطبه]] معروف به "[[قاصعه]]"-: من در کم‌سنی، مهتران [[عرب]] را کشتم و شاخ‌های سربرآورده [[ربیعه]] و مُضَر را شکستم<ref>{{متن حدیث|عنه{{ع}}- فی خُطبَتِهِ المُسَماةِ بِالقاصِعَةِ-: أنَا وَضَعتُ فِی الصغَرِ بِکلاکلِ العَرَبِ، وکسَرتُ نَواجِمَ قُرونِ رَبیعَةَ ومُضَرَ}} (نهج البلاغة، خطبه ۱۹۲).</ref>.
*[[امام علی]]{{ع}}: من هرگز از میدان، فرار نکرده‌ام و هیچ کس به میدان من نیامده، مگر آن که [[زمین]] را از خونش سیراب ساخته‌ام<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إنی لَم أفِر مِنَ الزحفِ قَط، ولَم یبارِزنی أحَدٌ إلاسَقَیتُ الأَرضَ مِن دَمِهِ!}} (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}}: به [[امیرمؤمنان]] گفته شد: چرا اسبی ارزشمند و چابک نمی‌خری؟ فرمود: "نیازی به آن ندارم. من از [برابر] کسی که بر من یورش آورده، فرار نمی‌کنم و کسی را که از مقابل من فرار می‌کند، دنبال نمی‌کنم"<ref>{{متن حدیث|الإمام الصادق{{ع}}: قیلَ لِأَمیرِ المُؤمِنینَ{{ع}}: لِمَ لا تَشتَری فَرَساً عَتیقاً؟ قالَ: لا حاجَةَ لی فیهِ؛ فَأَنَا لا أفِر مِمن کر عَلَی، ولا أکر عَلی‌ مَن فَر مِنی}} (الأمالی، صدوق، ص ۲۳۴، ح ۲۴۹).</ref>.
*[[عیون الأخبار (کتاب)|عیون الأخبار]]: [[زره علی]]{{ع}} سینه داشت، ولی پشت نداشت. در این خصوص، از وی پرسیده شد. فرمود: "اگر دشمنم به پشت من دست یافت، مرا زنده نگذارَد!"<ref>عیون الأخبار، ابن قتیبة، ج ۱، ص ۱۳۱.</ref>.
==جنگجوی بی‌بدیل‌==
*[[النهایة (کتاب)|النهایة]]- به [[نقل]] از [[ابن عباس]]، در توصیف [[علی]]{{ع}}-: هیچ جنگجویی را مانند او ندیدم که به [[جنگاوری]] معروف و به [[فنون]] [[جنگ]] آشنا باشد<ref>النهایة فی غریب الحدیث، ج ۱، ص ۳۵۹.</ref>.
*[[وقعة صفین‌ (کتاب)|وقعة صفین‌]]- به [[نقل]] از [[معاویه]]-: به [[خدا]] [[سوگند]]، پسر [[ابو طالب]]، به [[جنگ]] هیچ کس نرفت، مگر آن که [[زمین]] را از خونش سیراب ساخت<ref>وقعة صفین، ص ۲۷۵.</ref>.
*[[المناقب‌ (کتاب)|المناقب‌]]، ابن [[شهر]] [[آشوب]]- درباره‌امام [[علی]]{{ع}}-: [[کافران]] او را "[[مرگ سرخ]]" می‌نامیدند. روز [[بدر]]، او را به خاطر [[عظمت]] درگیری او و [[شکست]] دادن [[دشمن]] چنین نامیدند<ref>المناقب، ابن شهر آشوب، ج ۲، ص ۶۸.</ref>.
==همراه [[پیامبر]]{{صل}} در همه [[جنگ‌ها]]==
*[[امام علی]]{{ع}}: من در همه جا و در همه [[جنگ‌ها]] همراه [[پیامبر]]{{صل}} بودم و بیرقش در دست من بود<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إنی کنتُ مَعَ رَسولِ اللهِ{{صل}} فی جمَیعِ المَواطِنِ وَالحُروبِ، وکانَت رایتُهُ مَعی}} (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).</ref>.
*[[الاستیعاب‌ (کتاب)|الاستیعاب‌]]- درباره [[علی]]{{ع}}-: همگان [[اتفاق نظر]] دارند که وی به دو [[قبله]] [[نماز]] گزارد، [[هجرت]] کرد، در [[بدر]]، [[حدیبیه]] و دیگر [[جنگ‌ها]] شرکت کرد و در [[بدر]]، [[احد]]، [[خندق]] و [[خیبر]]، جد و جهد بسیاری از خود نشان داد و در این [[جنگ‌ها]] [[پیامبر]] را بسنده بود و [[جایگاه]] ارزشمندی را از آن خود ساخت و در بسیاری از [[جنگ‌ها]] [[بیرق]] [[پیامبر خدا]] به دست وی بود... و از زمانی که [[پیامبر خدا]] به [[مدینه]] آمد، در هیچ [[جنگی]] از جنگ‌های [[پیامبر خدا]] جز [[جنگ تبوک]]، [[غیبت]] نکرد و در [[جنگ تبوک]]، [[پیامبر]]{{صل}} وی را بر [[مدینه]] گمارد و به [[سرپرستی]] [[خاندان]] خودش برگزید و به وی فرمود: "تو نسبت به من، چون [[هارون]] نسبت به [[موسی]]{{ع}} هستی، جز آن که پس از من [[پیامبری]] نیست"<ref>الاستیعاب، ج ۳، ص ۲۰۱ ش ۱۸۷۵.</ref>.
==[[صاحب]] [[بیرق]] [[پیامبر]]{{صل}}‌==
*[[پیامبر خدا]]{{صل}}‌- در [[وصف]] [[علی]]{{ع}}-: او [[صاحب]] [[بیرق]] من در هر [[سختی]] و ناگواری است<ref>{{متن حدیث|رسول الله{{صل}}- فی وَصفِ عَلِی{{ع}}-: إنهُ صاحِبُ لِوائی عِندَ کل شَدیدَةٍ وکریهَةٍ}} (تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۳۳۱، ح ۸۸۹۳).</ref>.
*[[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]- به [[نقل]] از [[جابر]] بن سَمُرة-: گفتند:‌ای [[پیامبر خدا]]! چه کسی در [[روز قیامت]]، [[بیرق]] تو را به دوش می‌کشد؟ فرمود: "چه کسی شایسته‌تر از آن‌که در [[دنیا]] آن را به دوش کشید، [[علی بن ابی طالب]]"<ref>[[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۶.</ref>.
*[[الطبقات الکبری‌ (کتاب)|الطبقات الکبری‌]]- به [[نقل]] از قَتاده-: [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} [[صاحب]] [[بیرق]] [[پیامبر خدا]] در روز [[بدر]] و در همه [[جنگ‌ها]] بود<ref>الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۳.</ref>.
*[[امام حسن]]{{ع}}‌- در هنگام کشته شدن [[علی]]{{ع}}-: [[پیامبر خدا]]، او را با [[بیرق]] خود می‌فرستاد، در حالی که [[جبرئیل]] در سمت راست و میکاییل در سمت چپش بود و از [[جنگ]] برنمی‌گشت، مگر آن که پیروز شده بود<ref>{{متن حدیث|الإمام الحسن{{ع}}- حینَ قُتِلَ عَلِی{{ع}}-: کانَ رَسولُ اللهِ{{صل}} یبعَثُهُ بِالرایةِ، جَبرَئیلُ عَن یمینِهِ، ومیکائیلُ عَن شِمالِهِ، لا ینصَرِفُ حَتی‌ یفتَحَ لَهُ}} (مسند ابن حنبل، ج ۱، ص ۴۲۵، ح ۱۷۱۹).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۷۱۴.</ref>.


== پُر دل‌ترین مردم‌==
# [[پیامبر خدا]] {{صل}}: [[علی]]، دلیرترینِ [[مردم]] است<ref>{{متن حدیث|رسول الله {{صل}}: عَلِی أشجَعُ الناسِ قَلباً}} (المناقب، ابن مغازلی، ص ۱۵۱، ح ۱۸۸).</ref>.
# [[امام علی]] {{ع}}: به [[خدا]] [[سوگند]]، اگر من به تنهایی با آنان مواجه شوم، در حالی که نیروهایشان همه [[زمین]] را پُر کرده باشند، باکم نیست و از آنان، بیمناک نیستم<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: إنی وَاللهِ لَو لَقیتُهُم واحِداً وهُم طِلاعُ الأَرضِ کلها ما بالَیتُ، ولَا استَوحَشتُ}} (نهج البلاغة، نامه ۶۲).</ref>.
# [[امام علی]] {{ع}}‌- در [[خطبه]] معروف به "[[قاصعه]]"-: من در کم‌سنی، مهتران [[عرب]] را کشتم و شاخ‌های سربرآورده [[ربیعه]] و مُضَر را شکستم<ref>{{متن حدیث|عنه {{ع}}- فی خُطبَتِهِ المُسَماةِ بِالقاصِعَةِ-: أنَا وَضَعتُ فِی الصغَرِ بِکلاکلِ العَرَبِ، وکسَرتُ نَواجِمَ قُرونِ رَبیعَةَ ومُضَرَ}} (نهج البلاغة، خطبه ۱۹۲).</ref>.
# [[امام علی]] {{ع}}: من هرگز از میدان، فرار نکرده‌ام و هیچ کس به میدان من نیامده، مگر آنکه [[زمین]] را از خونش سیراب ساخته‌ام<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: إنی لَم أفِر مِنَ الزحفِ قَط، ولَم یبارِزنی أحَدٌ إلاسَقَیتُ الأَرضَ مِن دَمِهِ!}} (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).</ref>.
# [[امام صادق]] {{ع}}: به [[امیرمؤمنان]] گفته شد: چرا اسبی ارزشمند و چابک نمی‌خری؟ فرمود: "نیازی به آن ندارم. من از [برابر] کسی که بر من یورش آورده، فرار نمی‌کنم و کسی را که از مقابل من فرار می‌کند، دنبال نمی‌کنم"<ref>{{متن حدیث|الإمام الصادق {{ع}}: قیلَ لِأَمیرِ المُؤمِنینَ {{ع}}: لِمَ لا تَشتَری فَرَساً عَتیقاً؟ قالَ: لا حاجَةَ لی فیهِ؛ فَأَنَا لا أفِر مِمن کر عَلَی، ولا أکر عَلی‌ مَن فَر مِنی}} (الأمالی، صدوق، ص ۲۳۴، ح ۲۴۹).</ref>.
# [[عیون الأخبار (کتاب)|عیون الأخبار]]: [[زره علی]] {{ع}} سینه داشت، ولی پشت نداشت. در این خصوص، از وی پرسیده شد. فرمود: "اگر دشمنم به پشت من دست یافت، مرا زنده نگذارَد!"<ref>عیون الأخبار، ابن قتیبة، ج ۱، ص ۱۳۱.</ref>.
== جنگجوی بی‌بدیل‌==
# [[النهایة (کتاب)|النهایة]]- به [[نقل]] از [[ابن عباس]]، در توصیف [[علی]] {{ع}}-: هیچ جنگجویی را مانند او ندیدم که به جنگاوری معروف و به فنون [[جنگ]] آشنا باشد<ref>النهایة فی غریب الحدیث، ج ۱، ص ۳۵۹.</ref>.
# [[وقعة صفین‌ (کتاب)|وقعة صفین‌]]- به [[نقل]] از [[معاویه]]-: به [[خدا]] [[سوگند]]، پسر [[ابو طالب]]، به [[جنگ]] هیچ کس نرفت، مگر آنکه [[زمین]] را از خونش سیراب ساخت<ref>وقعة صفین، ص ۲۷۵.</ref>.
# [[المناقب‌ (کتاب)|المناقب‌]]، ابن [[شهر]] [[آشوب]]- درباره‌امام [[علی]] {{ع}}-: [[کافران]] او را "[[مرگ سرخ]]" می‌نامیدند. روز [[بدر]]، او را به خاطر عظمت درگیری او و [[شکست]] دادن [[دشمن]] چنین نامیدند<ref>المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج ۲، ص ۶۸.</ref>.
== همراه [[پیامبر]] {{صل}} در همه [[جنگ‌ها]] ==
# [[امام علی]] {{ع}}: من در همه جا و در همه [[جنگ‌ها]] همراه [[پیامبر]] {{صل}} بودم و بیرقش در دست من بود<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: إنی کنتُ مَعَ رَسولِ اللهِ {{صل}} فی جمَیعِ المَواطِنِ وَالحُروبِ، وکانَت رایتُهُ مَعی}} (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).</ref>.
# [[الاستیعاب‌ (کتاب)|الاستیعاب‌]]- درباره [[علی]] {{ع}}-: همگان [[اتفاق نظر]] دارند که وی به دو [[قبله]] [[نماز]] گزارد، [[هجرت]] کرد، در [[بدر]]، [[حدیبیه]] و دیگر [[جنگ‌ها]] شرکت کرد و در [[بدر]]، [[احد]]، [[خندق]] و [[خیبر]]، جد و جهد بسیاری از خود نشان داد و در این جنگ‌ها [[پیامبر]] را بسنده بود و جایگاه ارزشمندی را از آن خود ساخت و در بسیاری از جنگ‌ها بیرق [[پیامبر خدا]] به دست وی بود... و از زمانی که [[پیامبر خدا]] به [[مدینه]] آمد، در هیچ [[جنگی]] از جنگ‌های [[پیامبر خدا]] جز [[جنگ تبوک]]، [[غیبت]] نکرد و در جنگ تبوک، [[پیامبر]] {{صل}} وی را بر [[مدینه]] گمارد و به [[سرپرستی]] [[خاندان]] خودش برگزید و به وی فرمود: "تو نسبت به من، چون [[هارون]] نسبت به [[موسی]] {{ع}} هستی، جز آنکه پس از من [[پیامبری]] نیست"<ref>الاستیعاب، ج ۳، ص ۲۰۱ ش ۱۸۷۵.</ref>.
== صاحب بیرق [[پیامبر]] {{صل}}‌==
# [[پیامبر خدا]] {{صل}}‌- در وصف [[علی]] {{ع}}-: او صاحب بیرق من در هر [[سختی]] و ناگواری است<ref>{{متن حدیث|رسول الله {{صل}}- فی وَصفِ عَلِی {{ع}}-: إنهُ صاحِبُ لِوائی عِندَ کل شَدیدَةٍ وکریهَةٍ}} (تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۳۳۱، ح ۸۸۹۳).</ref>.
# [[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]- به [[نقل]] از [[جابر]] بن سَمُرة-: گفتند:‌ای [[پیامبر خدا]]! چه کسی در [[روز قیامت]]، بیرق تو را به دوش می‌کشد؟ فرمود: "چه کسی شایسته‌تر از آن‌که در [[دنیا]] آن را به دوش کشید، [[علی بن ابی طالب]]"<ref>[[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۶.</ref>.
# [[الطبقات الکبری‌ (کتاب)|الطبقات الکبری‌]]- به [[نقل]] از قَتاده-: [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} صاحب بیرق [[پیامبر خدا]] در روز [[بدر]] و در همه [[جنگ‌ها]] بود<ref>الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۳.</ref>.
# [[امام حسن]] {{ع}}‌- در هنگام کشته شدن [[علی]] {{ع}}-: [[پیامبر خدا]]، او را با بیرق خود می‌فرستاد، در حالی که [[جبرئیل]] در سمت راست و میکاییل در سمت چپش بود و از [[جنگ]] برنمی‌گشت، مگر آنکه [[پیروز]] شده بود<ref>{{متن حدیث|الإمام الحسن {{ع}}- حینَ قُتِلَ عَلِی {{ع}}-: کانَ رَسولُ اللهِ {{صل}} یبعَثُهُ بِالرایةِ، جَبرَئیلُ عَن یمینِهِ، ومیکائیلُ عَن شِمالِهِ، لا ینصَرِفُ حَتی‌ یفتَحَ لَهُ}} (مسند ابن حنبل، ج ۱، ص ۴۲۵، ح ۱۷۱۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۷۱۴.</ref>
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل امام علی}}
{{مدخل امام علی}}
== پرسش‌های وابسته ==


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']].
{{منابع}}
# [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}


==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
{{امام علی}}
{{امام علی}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:ویژگی‌های جنگی امام علی]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵

مقدمه

آنچه در اینجا آمده، بخش کوچکی از ویژگی‌های حماسی آن شجاع بی‌مانند و قهرمان بی بدیل و شه‌سوارِ همیشه پیروز، امام علی بن ابی طالب (ع) است. شرح جنگاوری‌ها و حضور شخصی او در سخت‌ترین مَهلکه‌ها و نبردهای تن به تن با شجاعان و... از یک سو و تلاش فراوان برای افروخته نشدن شعله جنگ و نصایح مشفقانه و اتمام حجت در مقابل خصم و آغازگرِ درگیری نبودن و جوانْ‌مردی با دشمن و رعایت حال فراریان و مجروحان و بسیاری دیگر از ویژگی‌های جنگی علی (ع) از دیگر سوی، در فصل‌های مختلف کتاب آمده است.

پُر دل‌ترین مردم‌

  1. پیامبر خدا (ص): علی، دلیرترینِ مردم است[۱].
  2. امام علی (ع): به خدا سوگند، اگر من به تنهایی با آنان مواجه شوم، در حالی که نیروهایشان همه زمین را پُر کرده باشند، باکم نیست و از آنان، بیمناک نیستم[۲].
  3. امام علی (ع)‌- در خطبه معروف به "قاصعه"-: من در کم‌سنی، مهتران عرب را کشتم و شاخ‌های سربرآورده ربیعه و مُضَر را شکستم[۳].
  4. امام علی (ع): من هرگز از میدان، فرار نکرده‌ام و هیچ کس به میدان من نیامده، مگر آنکه زمین را از خونش سیراب ساخته‌ام[۴].
  5. امام صادق (ع): به امیرمؤمنان گفته شد: چرا اسبی ارزشمند و چابک نمی‌خری؟ فرمود: "نیازی به آن ندارم. من از [برابر] کسی که بر من یورش آورده، فرار نمی‌کنم و کسی را که از مقابل من فرار می‌کند، دنبال نمی‌کنم"[۵].
  6. عیون الأخبار: زره علی (ع) سینه داشت، ولی پشت نداشت. در این خصوص، از وی پرسیده شد. فرمود: "اگر دشمنم به پشت من دست یافت، مرا زنده نگذارَد!"[۶].

جنگجوی بی‌بدیل‌

  1. النهایة- به نقل از ابن عباس، در توصیف علی (ع)-: هیچ جنگجویی را مانند او ندیدم که به جنگاوری معروف و به فنون جنگ آشنا باشد[۷].
  2. وقعة صفین‌- به نقل از معاویه-: به خدا سوگند، پسر ابو طالب، به جنگ هیچ کس نرفت، مگر آنکه زمین را از خونش سیراب ساخت[۸].
  3. المناقب‌، ابن شهر آشوب- درباره‌امام علی (ع)-: کافران او را "مرگ سرخ" می‌نامیدند. روز بدر، او را به خاطر عظمت درگیری او و شکست دادن دشمن چنین نامیدند[۹].

همراه پیامبر (ص) در همه جنگ‌ها

  1. امام علی (ع): من در همه جا و در همه جنگ‌ها همراه پیامبر (ص) بودم و بیرقش در دست من بود[۱۰].
  2. الاستیعاب‌- درباره علی (ع)-: همگان اتفاق نظر دارند که وی به دو قبله نماز گزارد، هجرت کرد، در بدر، حدیبیه و دیگر جنگ‌ها شرکت کرد و در بدر، احد، خندق و خیبر، جد و جهد بسیاری از خود نشان داد و در این جنگ‌ها پیامبر را بسنده بود و جایگاه ارزشمندی را از آن خود ساخت و در بسیاری از جنگ‌ها بیرق پیامبر خدا به دست وی بود... و از زمانی که پیامبر خدا به مدینه آمد، در هیچ جنگی از جنگ‌های پیامبر خدا جز جنگ تبوک، غیبت نکرد و در جنگ تبوک، پیامبر (ص) وی را بر مدینه گمارد و به سرپرستی خاندان خودش برگزید و به وی فرمود: "تو نسبت به من، چون هارون نسبت به موسی (ع) هستی، جز آنکه پس از من پیامبری نیست"[۱۱].

صاحب بیرق پیامبر (ص)‌

  1. پیامبر خدا (ص)‌- در وصف علی (ع)-: او صاحب بیرق من در هر سختی و ناگواری است[۱۲].
  2. المعجم الکبیر- به نقل از جابر بن سَمُرة-: گفتند:‌ای پیامبر خدا! چه کسی در روز قیامت، بیرق تو را به دوش می‌کشد؟ فرمود: "چه کسی شایسته‌تر از آن‌که در دنیا آن را به دوش کشید، علی بن ابی طالب"[۱۳].
  3. الطبقات الکبری‌- به نقل از قَتاده-: علی بن ابی طالب (ع) صاحب بیرق پیامبر خدا در روز بدر و در همه جنگ‌ها بود[۱۴].
  4. امام حسن (ع)‌- در هنگام کشته شدن علی (ع)-: پیامبر خدا، او را با بیرق خود می‌فرستاد، در حالی که جبرئیل در سمت راست و میکاییل در سمت چپش بود و از جنگ برنمی‌گشت، مگر آنکه پیروز شده بود[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

  1. آخرین خطبه امام علی
  2. شهادت آرزوی امام علی
  3. پدر امام علی
  4. از ذو قار تا بصره‌
  5. ازدواج امام علی
  6. امارت امام علی در حدیث
  7. امامت امام علی در حدیث
  8. انواع دانش‌های امام علی
  9. انگیزه‌های دشمنی با امام علی
  10. ایثار امام علی در شب هجرت
  11. بازگشت خورشید برای امام علی
  12. اقدامات امام علی در جنگ بدر
  13. بیعت با امام علی
  14. اقدامات امام علی در جنگ تبوک
  15. ترور امام علی
  16. توطئه برای ترور امام علی
  17. جایگاه علمی امام علی
  18. اقدامات امام علی در جنگ احد
  19. اقدامات امام علی در جنگ بنی قریظه
  20. اقدامات امام علی در جنگ بنی نضیر
  21. اقدامات امام علی در جنگ حنین
  22. خبر دادن پیامبر از شهادت علی
  23. خلافت امام علی در حدیث
  24. اقدامات امام علی در جنگ خندق
  25. اقدامات امام علی در جنگ خیبر
  26. داوری‌های امام علی
  27. دشمنان امام علی
  28. دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی
  29. دلایل تنهایی امام علی
  30. حب امام علی
  31. رویارویی امام علی با ناکثین
  32. زیان‌های دشمنی با امام علی
  33. سیاست‌های اجتماعی امام علی
  34. سیاست‌های اداری امام علی
  35. سیاست‌های اقتصادی امام علی
  36. سیاست‌های امنیتی امام علی
  37. سیاست‌های جنگی امام علی
  38. سیاست‌های حکومتی امام علی
  39. سیاست‌های فرهنگی امام علی
  40. سیاست‌های قضایی امام علی
  41. سیمای امام علی
  42. شکست بت‌ها توسط امام علی
  43. شکایت امام علی از نافرمانی یارانش
  44. عصمت امام علی در حدیث
  45. علم امام علی در حدیث
  46. امام علی از زبان اهل بیت
  47. امام علی از زبان دشمنانش
  48. امام علی از زبان قرآن
  49. امام علی از زبان همسران پیامبر
  50. امام علی از زبان پیامبر
  51. امام علی از زبان یارانش
  52. امام علی از زبان یاران پیامبر
  53. امام علی از زبان خودش
  54. غلو در دوست داشتن امام علی
  55. اقدامات امام علی در ماجرای فتح مکه
  56. فرزندان امام علی
  57. لقب‌های امام علی
  58. مأموریت امام علی
  59. محبوبیت امام علی
  60. محدودیت‌های امام علی در انتخاب کارگزاران
  61. هشدار امام علی به یارانش درباره نافرمانی
  62. نافرمانی سپاه امام علی
  63. نام‌های امام علی
  64. نسب امام علی
  65. نیرنگ‌های دشمنان امام علی
  66. هدایت امام علی در حدیث
  67. وراثت امام علی در حدیث
  68. وصایت امام علی در حدیث
  69. ولادت امام علی
  70. ولایت امام علی در حدیث
  71. ویژگی‌های اخلاقی امام علی
  72. ویژگی‌های اعتقادی امام علی
  73. ویژگی‌های امام علی
  74. ویژگی‌های جنگی امام علی
  75. ویژگی‌های دشمنان امام علی
  76. ویژگی‌های دوستداران امام علی
  77. ویژگی‌های سیاسی امام علی
  78. ویژگی‌های عملی امام علی
  79. پذیرفته شدن دعاهای امام علی
  80. پرورش امام علی
  81. پس از شهادت امام علی
  82. پیشگویی امام علی
  83. کارگزاران امام علی
  84. کنیه‌های امام علی
  85. کین‌ورزی به امام علی
  86. یاران امام علی
  87. یاری خواستن امام علی از کوفیان‌
  88. یوم‌الدار

منابع

پانویس

  1. «رسول الله (ص): عَلِی أشجَعُ الناسِ قَلباً» (المناقب، ابن مغازلی، ص ۱۵۱، ح ۱۸۸).
  2. «الإمام علی (ع): إنی وَاللهِ لَو لَقیتُهُم واحِداً وهُم طِلاعُ الأَرضِ کلها ما بالَیتُ، ولَا استَوحَشتُ» (نهج البلاغة، نامه ۶۲).
  3. «عنه (ع)- فی خُطبَتِهِ المُسَماةِ بِالقاصِعَةِ-: أنَا وَضَعتُ فِی الصغَرِ بِکلاکلِ العَرَبِ، وکسَرتُ نَواجِمَ قُرونِ رَبیعَةَ ومُضَرَ» (نهج البلاغة، خطبه ۱۹۲).
  4. «الإمام علی (ع): إنی لَم أفِر مِنَ الزحفِ قَط، ولَم یبارِزنی أحَدٌ إلاسَقَیتُ الأَرضَ مِن دَمِهِ!» (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).
  5. «الإمام الصادق (ع): قیلَ لِأَمیرِ المُؤمِنینَ (ع): لِمَ لا تَشتَری فَرَساً عَتیقاً؟ قالَ: لا حاجَةَ لی فیهِ؛ فَأَنَا لا أفِر مِمن کر عَلَی، ولا أکر عَلی‌ مَن فَر مِنی» (الأمالی، صدوق، ص ۲۳۴، ح ۲۴۹).
  6. عیون الأخبار، ابن قتیبة، ج ۱، ص ۱۳۱.
  7. النهایة فی غریب الحدیث، ج ۱، ص ۳۵۹.
  8. وقعة صفین، ص ۲۷۵.
  9. المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج ۲، ص ۶۸.
  10. «الإمام علی (ع): إنی کنتُ مَعَ رَسولِ اللهِ (ص) فی جمَیعِ المَواطِنِ وَالحُروبِ، وکانَت رایتُهُ مَعی» (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).
  11. الاستیعاب، ج ۳، ص ۲۰۱ ش ۱۸۷۵.
  12. «رسول الله (ص)- فی وَصفِ عَلِی (ع)-: إنهُ صاحِبُ لِوائی عِندَ کل شَدیدَةٍ وکریهَةٍ» (تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۳۳۱، ح ۸۸۹۳).
  13. المعجم الکبیر، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۶.
  14. الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۳.
  15. «الإمام الحسن (ع)- حینَ قُتِلَ عَلِی (ع)-: کانَ رَسولُ اللهِ (ص) یبعَثُهُ بِالرایةِ، جَبرَئیلُ عَن یمینِهِ، ومیکائیلُ عَن شِمالِهِ، لا ینصَرِفُ حَتی‌ یفتَحَ لَهُ» (مسند ابن حنبل، ج ۱، ص ۴۲۵، ح ۱۷۱۹).
  16. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۷۱۴.