ویژگی‌های دوستداران امام علی

پاک‌زادی‌

پیامبر خدا (ص): ای علی! تو را دوست نمی‌دارد، مگر آنکه نَسَبی پاک دارد و با تو دشمنی نمی‌ورزد، مگر آنکه نَسَبی ناپاک دارد و جز مؤمن، با تو دوستی نمی‌ورزد و جز کافر، با تو دشمنی نمی‌ورزد^[۱].

ایمان‌

امام علی (ع): چنانچه با این شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم تا مرا دشمن بدارد، هرگز با من دشمنی نمی‌ورزد و چنانچه تمام دنیا را بر منافقْ نثار کنم تا مرا دوست بدارد، هرگز مرا دوست نخواهد داشت. این بدان جهت است که مقدر شده و بر زبان پیامبر امی جاری گشته است که گفت: "ای علی! هیچ مؤمنی، تو را دشمن نمی‌دارد و هیچ منافقی، تو را دوست نمی‌دارد"^[۲].

پرهیزگاری‌

پیامبر خدا (ص)‌- خطاب به علی (ع)-: جز مؤمنِ پرهیزگار، تو را دوست نمی‌دارد؛ و جز نابه‌کارِ پست، تو را دشمن نمی‌دارد^[۳].^[۴]

جستارهای وابسته

منابع

محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین

پانویس

↑ «رسول الله (ص): یا عَلِی، لا یحِبک إلامَن طابَت وِلادَتُهُ، ولا یبغِضُک إلامَن خَبُثَت وِلادَتُهُ، ولا یوالیک إلامُؤمِنٌ، ولا یعادیک إلاکافِر»ٌ (کمال الدین، ص ۲۶۱، ح ۸).
↑ «الإمام علی (ع): لَو ضَرَبتُ خَیشومَ المُؤمِنِ بِسَیفی هذَا عَلی‌ أن یبغِضَنی ما أبغَضَنی، ولَو صَبَبتُ الدنیا بِجَماتِها عَلَی المُنافِقِ عَلی‌ أن یحِبنی ما أحَبنی؛ وذلِک أنهُ قُضِی فَانقَضی‌ عَلی‌ لِسانِ النبِی الامی (ص) أنهُ قالَ: یا عَلِی، لا یبغِضُک مُؤمِنٌ، ولا یحِبک مُنافِقٌ» (نهج البلاغة، حکمت ۴۵).
↑ «رسول الله (ص)- لِعَلِی (ع)-: لا یحِبک إلامُؤمِنٌ تَقِی، ولا یبغِضُک إلافاجِرٌ رَدِی» (المناقب، خوارزمی، ص ۳۲۶، ح ۳۳۶).
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۷۷۳.

[1] «رسول الله (ص): یا عَلِی، لا یحِبک إلامَن طابَت وِلادَتُهُ، ولا یبغِضُک إلامَن خَبُثَت وِلادَتُهُ، ولا یوالیک إلامُؤمِنٌ، ولا یعادیک إلاکافِر»ٌ (کمال الدین، ص ۲۶۱، ح ۸).

[2] «الإمام علی (ع): لَو ضَرَبتُ خَیشومَ المُؤمِنِ بِسَیفی هذَا عَلی‌ أن یبغِضَنی ما أبغَضَنی، ولَو صَبَبتُ الدنیا بِجَماتِها عَلَی المُنافِقِ عَلی‌ أن یحِبنی ما أحَبنی؛ وذلِک أنهُ قُضِی فَانقَضی‌ عَلی‌ لِسانِ النبِی الامی (ص) أنهُ قالَ: یا عَلِی، لا یبغِضُک مُؤمِنٌ، ولا یحِبک مُنافِقٌ» (نهج البلاغة، حکمت ۴۵).

[3] «رسول الله (ص)- لِعَلِی (ع)-: لا یحِبک إلامُؤمِنٌ تَقِی، ولا یبغِضُک إلافاجِرٌ رَدِی» (المناقب، خوارزمی، ص ۳۲۶، ح ۳۳۶).

[4] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۷۷۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]