امامت‌پدیا

منظومه فکری امام خمینی (کتاب)

منظومه فکری امام خمینی، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی موضوعاتی پیرامون منظومه فکری امام خمینی می‌پردازد. پدیدآورندگان این اثر عبدالحسین خسروپناه و جمعی از محققان هستند و پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

منظومه فکری امام خمینی
زبانفارسی
تحقیق یا تدوینعبدالحسین خسروپناه و جمعی از محققان
مذهبشیعه
ناشرانتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
محل نشرتهران، ایران
سال نشر۱۳۹۶ ش
تعداد صفحه۹۶۰
شابک۹۷۸-۶۰۰-۱۰۸-۳۴۵-۷
شماره ملی۵۴۶۵۹۵۳

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «منظومه فکری مجموعه‌ای نظام مند، متشکل از اجزا و عناصر مرتبط و هدفمند، با محوریت هسته مرکزی، در عرصه نظام بینشی، منشی و کنشی است. نظام بینشی می‌‌تواند دارای زیرنظام‌های متعددی از جمله نظام‌های معرفت شناختـی، خداشناختی، انسان شناختی، ولایت شناختـی، اسلام شناختی، جهان شناختی، جامعه شناختی و... باشد. نظام منشی و رفتاری بیانگر بایدها و نبایدهای ارزشی، اعم از اخلاقی، تربیتی، معنوی و... است. نظام کنشی و اجتماعی نیز دربردارندة هست و نیست‌ها و بایدها و نبایدهای اجتماعی است. مجموعه نظام‌های سیاسی، اقتصادی، مدیریتی، قضایی، دفاعی ـ امنیتی و... از اجزای نظام کنشی و اجتماعی محسوب می‌‌شوند. این کتاب نشان می‌‌دهد که منظومه فکری امام، بیانگر گفتمان و جریان فکری ـ فرهنگی ویژه ای است که هم ادامه دهنده گفتمان فکری علمای گذشته است و هم با رویکرد اجتهادی به مسائل معاصر می‌‌پردازد. محوریت و هسته مرکزی این منظومه، (توحید) است و دربردارنده سه نظام بینشی و منشی و کنشی است، نظام کنشی یا اجتماعی بر اساس اهداف اجتماعی یعنی آزادی، استقلال، عدالت، پیشرفت و تمدن تدوین شده است. این کتاب درصدد است تا به مخاطب نشان دهد که منظومه فکری امام از نظامی هماهنگ برخوردار است؛ به گونه ای که اجزای آن یک کل نظام مند را تشکیل می‌‌دهند».[۱]

فهرست کتاب

  • پیش‌گفتار
  • مقدمه

بخش اول: نظام‌های بینشی و نگرشی (جهان‌بینی اسلامی)

بخش دوم: نظام‌های منشی و رفتاری اسلام

بخش سوم: نظام‌های اجتماعی اسلام

بخش چهارم: اهداف اجتماعی اسلام

دربارهٔ پدیدآورنده

 
عبدالحسین خسروپناه
حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه (متولد ۱۳۴۵ ش، دزفول)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، حسین وحید خراسانی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی و حسن حسن‌زاده آملی پیگیری کرد. امامت جمعه موقت دزفول، ریاست مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، دبیری هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، مسئولیت اداره پژوهشی معاونت پژوهشی نهاد رهبری در دانشگاه‌ها و قائم مقامی مركز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه قم از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه به تدریس در دانشگاه نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آسیب‌شناسی جامعه دینی»، «کلام نوین اسلامی»، «پلورالیزم دینی و سیاسی»، «جامعه علوى در نهج‌البلاغه»، «نقد روش‌شناسی نظریه علمای ابرار با تأکید بر کتاب مکتب در فرآیند تکامل»، «مشروعیت حكومت ولایى»، «ماهیت وحی در حکمت اسلامی»، «نقش تأویل‌گرایی در پیدایش واقعه کربلا»، «تمدن اسلامی» و «اصلاحات از منظر امام على (ع)» برخی از این آثار است.[۲]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ وبگاه پاتوق کتاب فردا
  2. ↑ پایگاه اندیشوران حوزه

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=منظومه_فکری_امام_خمینی_(کتاب)&oldid=1162848»