خروج سفیانی در چه زمان و مکانی خواهد بود؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خروج سفیانی در چه زمان و مکانی خواهد بود؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی / خروج سفیانی
مدخل اصلیزمان و مکان خروج سفیانی
تعداد پاسخ۶ پاسخ

از نشانه‌های حتمی ظهور، خروج سفیانی است که لشکر جنایت‌کار و سفاک خود را از سرزمین شام (شام قدیم شامل دمشق، قنسرین، حمص، فلسطین و اردن) برای مقابله با سپاه حضرت مهدی (ع) در ماه رجب در سال ظهور به سوی مکه روانه می‌کند.

در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به این پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است.

پاسخ جامع اجمالی

وقوع حتمی خروج سفیانی

مکان خروج سفیانی

  1. روایاتی که قیام او را از سرزمین شام می‌دانند، امیرالمؤمنین (ع) فرمودند:[۱۰] «...سفیانی از شام خروج می‌کند پس اهل شام از او اطاعت می‌کنند.»[۱۱] و ... .[۱۲]
  2. روایاتی که حرکت او را از وادی یابس (سرزمین خشک) می‌دانند: امام سجاد (ع) فرمودند:[۱۳] «سپس سفیانی ملعون از سرزمین خشک قیام می‌کند.»[۱۴]
  3. روایتی که به قیام او از ناحیه مغرب اشاره کرده است، امام باقر (ع) فرمودند:[۱۵] «خراسانی، و سفیانی به آن‌ها یورش می‌برند؛ یکی از مشرق، دیگری از مغرب»[۱۶] و ... .[۱۷]

زمان خروج سفیانی

  1. امام صادق (ع) در حدیث معتبری فرموده‌اند:[۲۵] «حرکت سفیانی از نشانه‌های حتمی و قطعی است و در ماه رجب روی خواهد داد.»[۲۶]
  2. همچنین حضرت فرمودند:[۲۷] «سفیانی از امور حتمی است و خروج او در ماه رجب می‌باشد ... .»[۲۸]

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. آیت‌ الله شهید صدر؛
آیت‌ الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ غیبت کبری» در این‌باره گفته‌ است:

«از حضرت باقر (ع) نقل کرده است؛ حضرت در ضمن گفتاری که درباره سفیانی دارند می‏‌فرمایند: «و سفیانی گروهی را به مدینه می‏فرستد. مهدی (ع) از مدینه به مکه می‏‌رود، به فرمانده لشکر سفیانی خبر می‏‌رسد که مهدی به مکه رفته است لشکری را به تعقیب او به مکه می‌‏فرستد وی دسترسی به حضرت پیدا نمی‌‏کند تا اینکه حضرت به حالت ترسان همچون حضرت موسی بن عمران (که به ترس از مصر بیرون رفت) وارد مکه می‏‌شود.

فرمانده لشکر سفیانی به صحرای بیداء می‌‏رود. منادی از آسمان فریاد می‌‏زند: ای بیداء این قوم را نابود کن. زمین آنها را در خود فرو می‌‏برد و فقط سه نفر آنها نجات پیدا می‌‏کنند.» و همچنین روایتی که در کتاب منتخب الاثر[۳۵] از کتاب ینابیع الموده روایت کرده است از حضرت علی (ع) که در ذیل آیه شریفه‏ ﴿وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ...[۳۶]. حضرت می‌‏فرمایند: «کمی پیش از قیام قائم ما مهدی (ع) سفیانی خروج می‌‏کند، پس به اندازه دوران حاملگی یک زن که نه ماه باشد حکومت می‌‏کند. لشکریان او به مدینه وارد می‏‌شوند تا اینکه به بیداء می‏‌رسند خداوند آنها را در زمین فرو می‌‏برد.» و نیز روایتی‏[۳۷] که از کتاب «البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان» نقل کرده از امیر المؤمنین علی بن أبی طالب (ع) که حضرت می‌‏فرمایند: «سفیانی از فرزندان خالد بن یزید بن ابی سفیان است - تا آنجا که می‏‌فرماید - و مردی از خاندان من در حرم بیرون می‌‏آید، خبرش که به سفیانی می‌‏رسد لشکری به سوی او می‌‏فرستد. او لشکریان سفیانی را شکست می‌‏دهد سفیانی با تمام افراد خود برای جنگ با او حرکت می‏‌کند و می‌‏آیند تا اینکه به بیداء می‌‏رسند زمین آنها را در کام خود می‏‌کشد، و از آنها جز کسی که خبرشان را به اطراف ببرد نجات پیدا نمی‌‏کند.

شیخ صدوق[۳۸] از ابو منصور بجلی روایت کرده است که گوید: از حضرت صادق (ع) از اسم سفیانی پرسیدم. فرمود: به اسمش چه کار داری، هرگاه مناطق پنج‏گانه شام که دمشق و حمص و فلسطین و اردن و قنسرین باشد، به دست او افتاد منتظر فرج باشید. گفتم: آیا حکومتش نه ماه طول می‏‌کشد؟ فرمود: نه، و لکن فقط هشت ماه، و یک روز بر آن افزوده نخواهد شد. نعمانی از حضرت هادی (ع) در ضمن حدیثی طولانی نقل می‏‌کند که آن حضرت فرمود: «برای فرزندان فلانی چاره‏ای جز این که به حکومت برسند نیست. بعد از آنکه به حکومت رسیدند و سپس اختلاف پیدا کردند، حکومتشان متفرق شده و کارشان پراکنده خواهد شد. تا اینکه خراسانی و سفیانی بر آنها خروج خواهند کرد این از مشرق و آن از مغرب و آن دو همچون دو اسب در حال مسابقه به سوی کوفه می‏‌تازند این از یک سوی و دیگری از سوی دیگر تا این که به دست آنها فرزندان فلانی نابود می‏‌شوند. آگاه باشید که آنان هیچ‏یک از آنها را باقی نخواهند گذارد.» سپس فرمود: «خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال و در یک ماه، منظم و پشت سر هم همچون دانه‏‌های جواهر به نخ کشیده خواهد بود.»[۳۹] و نیز از حضرت باقر (ع) روایت کرده است که: «لا بد است از این که بنی عباس به حکومت برسند. وقتی به حکومت رسیدند و با یکدیگر اختلاف کردند و کارشان متشتت و پراکنده شد، خراسانی و سفیانی بر آنها خروج خواهند کرد؛ این یکی از مشرق و آن دیگری از مغرب و همچون دو اسب مسابقه به سوی کوفه می‌‏تازند و از یکدیگر سبقت می‌‏گیرند، این از یک سوی و دیگری از سوی دیگر تا اینکه به دست آن دو بنی عباس هلاک می‌‏شوند. آگاه باشید که آن دو احدی از آنان را ابدا باقی نخواهند گذاشت.»[۴۰].
۲. آیت الله محمد محمدی ری شهری
آیت‌الله محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، در کتاب «دانشنامهٔ امام مهدی ج۷» در این‌باره گفته است: «محل خروج او را نیز حمص، وادی یابس، ایلیاء "بیت المقدس"، اندرا و روم نوشته‌اند [۴۱]. مدّت حکومت سفیانی نیز در بیشتر روایات، نُه ماه دانسته شده است[۴۲]. گزارش‌هایی نیز زمان حکومت او را سه سال و نیم[۴۳] یا به اندازۀ دورۀ بارداری شتر [۴۴] برشمرده‌اند[۴۵]»[۴۶].
۳. حجت الاسلام و المسلمین آیتی؛
حجت الاسلام و المسلمین نصرت‌الله آیتی در کتاب «تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور» در اين باره گفته است:

«درباره مکانی که سفیانی حرکت خود را از آن‌جا آغاز می‌کند، سه دسته روایت وجود دارد:

  1. روایاتی که قیام او را از سرزمین شام می‌دانند[۴۷]؛ از جمله امام علی (ع) فرموده‌اند: «"ٍ يَخْرُجُ بِالشَّامِ فَيَنْقَادُ لَهُ أَهْلُ الشَّام‏"»[۴۸].
  2. روایاتی که حرکت او را از وادی یابس (سرزمین خشک) می‌داند[۴۹]؛ از جمله امام سجاد (ع) فرموده‌اند: «"َ ثُمَّ يَخْرُجُ السُّفْيَانِيُّ الْمَلْعُونُ مِنَ الْوَادِي الْيَابِس‏"»[۵۰].
  3. روایتی که به قیام او از ناحیه مغرب اشاره کرده‌اند[۵۱]؛امام باقر (ع) در روایتی فرموده‌اند: «" يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِبِ "»[۵۲].
  • محتوای روایتی که حرکت او را از مغرب می‌داند، منافاتی با سایر روایات ندارد؛ چرا که شام از نظر جغرافیایی در غرب عراق قرار دارد و محتمل است که مخاطب این روایت، شیعیان عراق بوده‌اند. بنابراین، روایت یاد شده به جهت جغرافیاییِ سرزمین شام اشاره دارد.
  • محتوای دسته دوم روایات نیز با دسته اوّل هم‌آهنگ است؛ چرا که "وادی یابس" از مناطق سرزمین شام است[۵۳]. امام علی (ع) در این‌باره فرموده‌اند: «" يَخْرُجُ مِنْ نَاحِيَةِ مَدِينَةٍ دِمَشْقَ فِي وَادٍ يُقَالُ لَهُ الْوَادِي الْيَابِسِ "»[۵۴]. و از امام صادق (ع) نیز چنین روایت شده است: «"ِ فَإِذَا زَالَتِ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ صَرَخَ صَارِخٌ مِنْ مَغَارِبِهَا يَا مَعَاشِرَ الْخَلَائِقِ لَقَدْ ظَهَرَ رَبُّكُمْ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ مِنْ أَرْضِ فِلَسْطِينَ وَ هُوَ عُثْمَانُ بْنُ عَنْبَسَةَ الْأُمَوِيُّ مِنْ وُلْدِ يَزِيدَ بْنِ مُعَاوِيَة"»[۵۵].
  • بنابراین، مجموع روایات در این که محل خروج سفیانی سرزمین شام است، اتفاق نظر دارند. تعدد روایات یاد شده و گزارش آن‌ها در منابع دست اوّل حدیثی، موجب اطمینان به مضمون آن‌ها (قیام سفیانی از سرزمین شام) می‌شود. البته توجه به این نکته ضروری است که منظور از شام، تنها کشور سوریه فعلی نیست، بلکه شام قدیم بسیار پهناورتر از سوریه فعلی بوده است و چنان‌که در کتاب‌های مربوط ذکر شده، این کشور پنج منطقه را دربر می‌گرفته که عبارتند از دمشق، حمص، قنسرین، فلسطین و اردن[۵۶]. بنابراین، سفیانی از هر یک از مناطق یاد شده خروج کند، خروج از شام بر آن صدق می‌کند.
بدون تردید، برای قیام سفیانی، سال مشخصی را نمی‌توان تعیین کرد؛ چرا که به دلیل پیوستگی این حادثه با ظهور امام مهدی (ع)، تعیین زمان برای آن به تعیین وقت برای ظهور امام مهدی (ع) خواهد انجامید، اما زمان این رخداد از برخی جهات تعیین شده است؛ از جمله: روایات متعددی ماه رجب را زمان آغاز این حرکت ضدّارزشی نام برده‌اند[۵۷]. برخی از این روایات، معتبر به شمار می‌روند، و افزون بر آن، مضمونی یکسان دارند که خلاف آن روایت نشده است. امام صادق (ع) در حدیث معتبری فرموده‌اند: «"إِنَّ أَمْرَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُهُ فِي رَجَبٍ"»[۵۸]. آن حضرت در روایت دیگری فرموده‌اند: «"السُّفْيَانِيُّ لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي رَجَبٍ "»[۵۹]. زمان قیام سفیانی از جهت دیگری نیز به نوعی تعیین شده است و آن، هم‌زمان بودن آن با حرکت یمانی است؛ همان مرد یمنی که به انگیزه اصلاح و مقابله با فساد، جنبش خود را آغاز می‌کند و در برخی از روایات از او تمجید شده است[۶۰]. هم‌زمان بودن حرکت سفیانی با قیام یمانی در سه روایت گزارش شده است[۶۱]. از جمله امام صادق (ع) در روایت معتبری فرموده‌اند: «"الْخُرَاسَانِيِّ وَ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ "»[۶۲]. و در روایت دیگری از امام صادق چنین نقل شده است:«"الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ كَفَرَسَيْ رِهَان‏"»[۶۳]. در روایت چهارمی، قیام سفیانی پس از قیام مردی از صنعا (پایتخت یمن) دانسته شده است[۶۴]. تعدد این روایات که در میانشان روایت معتبر نیز وجود داشت و نیز گزارش آن‌ها در منابع دست اوّل حدیثی، موجب اطمینان به مضمون آن‌ها می‌شود. از این‌رو، به هم‌زمان بودن حرکت سفیانی با قیام یمانی نیز می‌توان رأی داد. از دیگر رخدادهای هم‌زمان با حرکت سفیانی، قیام خراسانی است که در روایت معتبر پیش گفته به آن تصریح شده بود و باز در روایت دیگری امام باقر (ع) در این‌باره فرموده‌اند: «"الْخُرَاسَانِيِّ وَ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ"»[۶۵]. در روایت معتبر دیگری از هم‌زمانی حرکت پرچم‌های خراسانی با حرکت سفیانی سخن به میان آمده است. پرچم‌های خراسانی احتمالا به خراسانی مذکور و هم‌راهان او اشاره دارد. امام باقر (ع) در این‌باره فرموده‌اند: «"... وَ يَبْعَثُ السُّفْيَانِيُّ جَيْشاً إِلَى الْكُوفَةِ وَ عِدَّتُهُمْ سَبْعُونَ أَلْفا... فَبَيْنَا هُمْ كَذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَتْ رَايَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِي الْمَنَازِلَ طَيّاً حَثِيثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ "»[۶۶]. در روایتی از حرکت شیصبانی، پیش از قیام سفیانی سخن به میان آمده است[۶۷]. روایت یاد شده، خبر واحد است و سند معتبری نیز ندارد. بنابراین، به مضمون آن نمی‌توان اعتماد کرد»[۶۸].
۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
  1. خروج سفیانی پیش از ظهور: حَذْلَم بن بشیر می‌گوید: به امام زین العابدین (ع) عرض کردم: آمدن مهدی و نشانه‌ها و علایم آن را برای من بیان نمایید تا بدانم چه زمانی ظهور می‌کند؟ فرمود: "وقتی او خروج می‌کند، مهدی پنهان است و بعد از آن قیام می‌کند"[۷۰].
  2. خروج سفیانی در سال قیام حضرت مهدی (ع): نعمانی با ذکر سند از محمد بن مسلم نقل کرده که امام باقر (ع) فرمود: "سفیانی و قائم در یک سال است" [۷۱]. جابر جعفی گوید: "از امام باقر (ع) در مورد سفیانی سؤال کردم: فرمود: "چگونه ممکن است شما به سفیانی برسید تا آن گاه که پیش از او شیصبانی خروج می‌کند؛ او از سرزمین کوفان خروج می‌کند و همانند چشمه آب از زمین می‌جوشد و کاروان شما را می‌کشد! پس از آن منتظر سفیانی و خروج قائم (ع) باشید[۷۲].
  3. خروج سفیانی پس از ظهور: عموم روایات از خروج سفیانی به عنوان نشانه پس از ظهور یاد کرده است. پیش‌تر در مباحث کلی مربوط به ظهور این گمانه مطرح شد که نشانه‌های حتمی پس از ظهور اتفاق می‌افتد. حال این ادعا را درباره خروج سفیانی بررسی می‌کنیم. محمد بن مسلم گوید: شنیدم امام باقر (ع) می‌فرمود: "سفیانی برای شکنجه کردن دشمنتان، برای شما کافی است، و او از نشانه‌هایی است که به سوی شما می‌آید... شما را به مکه توصیه می‌کنم که محل گرد آمدنتان همان جاست"[۷۳]؛ یونس بن أبی یعفور گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: "هنگامی که سفیانی خروج کند، سپاهی به طرف ما و سپاهی به طرف شما گسیل می‌دارد. وقتی چنان شد، شما نزد ما بیایید با [هر] وسیله‌ای نزد ما بیایید: با مرکبی ناهموار و سخت یا هموار و آرام![۷۴].
نکته‌ای که آن را تأیید می‌کند "خسف به بیداء" است که بدون شک پس از ظهور است و این نشانه در راستای خروج سفیانی بر علیه حضرت به شمار می‌آید. روایاتی نیز بر درگیری سفیانی با حضرت مهدی (ع) و یا کشته شدن وی به دست آن حضرت دلالت دارد»[۷۵].
۵. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛
حجت الاسلام و المسلمین قنبر علی صمدی، در کتاب «آخرین منجی» در این‌باره گفته است: محل خروج سفیانی در روایات، سرزمینی خشک از مناطق شام[۷۸] ذکر شده است. امیرمؤمنان (ع) می‌فرماید: "سفیانی از سرزمین خشکی به نام وادی یابس در دمشق به پا می‌خیزد"[۷۹]؛ پیامبر اکرم نیز درباره سفیانی می‌فرماید: "مردی از دل دمشق خروج می‌کند که به او سفیانی گویند و همه پیروانش از قبیله کلب هستند"[۸۰]؛ هم چنین امام باقر (ع) در این باره می‌فرماید: "اولین سرزمینی که خراب می‌شود، شام است. آن گاه سه پرچم با یک دیگر به جنگ برمی‌خیزند: پرچم اصهب و ابقع و سفیانی. سفیانی با ابقع مواجه می‌شود و با آن می‌جنگد. سفیانی او و یارانش را می‌کشد و پس از آن اصهب را به قتل می‌رساند"[۸۱]؛ روایات مربوط به سرزمین شام و حوادث و شخصیت‌های آن در زمان ظهور فراوان است؛ اما محور اصلی این دسته روایات، جنبش سفیانی است که بر سرزمین شام استیلاء یافته و آن را به طور یک پارچه تحت فرمان خود در می‌آورد. وی به منظور جلوگیری از قیام حضرت مهدی (ع) نیروهای خود را به یاری فرمانروای حجاز می‌فرستد[۸۲]؛ زیرا سفیانی با وجود فتوحات بسیار، نگران قیام حضرت مهدی (ع) خواهد بود که در آن روزها اخبار قیام او از مکه و مدینه بر سرزبان‌ها خواهد افتاد. سپاهیان سفیانی پس از تهاجم به مدینه و اشغال آن شهر، تمامی شیعیان آنجا را قتل عام می‌کنند و با شنیدن خبر خروج حضرت مهدی (ع) از مدینه به سمت مکه، حدود دوازده هزار نفر از آنها به تعقیب حضرت، راهی شهر مکه می‌شوند که در میان راه، در بیابان بیداء، همگی به درون زمین فرو می‌روند و تنها دو یا سه نفر از آنان باقی می‌ماند تا این واقعه را گزارش کند»[۸۳].
۶. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛
حجت الاسلام و المسلمین سید حسن زمانی، در کتاب «نشانه‌های قیام حضرت مهدی» در این‌باره گفته است: خروج سفیانی در ماه رجب، همزمان با حرکت یمانی و خراسانی و قبل از قیام حضرت مهدی (ع) گزارش شده است[۸۵]. درباره زمان خروج سفیانی به روایت معتبری اشاره می‌شود: عیسی بن أعین گوید: امام جعفر صادق (ع) فرمود: «" السُّفْيَانِيُ‏ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ وَ خُرُوجُهُ‏ فِي‏ رَجَبٍ‏ وَ مِنْ‏ أَوَّلِ‏ خُرُوجِهِ‏ إِلَى‏ آخِرِهِ‏ خَمْسَةَ عَشَرَ شَهْراً سِتَّةُ أَشْهُرٍ يُقَاتِلُ‏ فِيهَا فَإِذَا مَلَكَ‏ الْكُوَرَ الْخَمْسَ‏ مَلَكَ‏ تِسْعَةَ أَشْهُرٍ وَ لَمْ‏ يَزِدْ عَلَيْهَا يَوْماً ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"»[۸۶]. بنابر آنچه در حتمی‌ بودن خروج سفیانی مطرح شد، زمان خروج سفیانی قابل تغییر و بداء است»[۸۷].
۷. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رمضانیان، در کتاب «شرایط و علائم حتمی ظهور» در این‌باره گفته است:
  1. پیش از ظهور: امام زین العابدین (ع) فرمودند: «"فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْيَانِيُّ اخْتَفَى الْمَهْدِيُّ ثُمَّ يَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِكَ"»[۸۸].
  2. در سال قیام حضرت مهدی (ع): امام باقر (ع) فرمودند: «"السُّفْيَانِيُّ وَ الْقَائِمُ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ"»[۸۹].
  3. پس از ظهور: عموم روایات از خروج سفیانی به عنوان نشانه‌ پس از ظهور یاد کرده است. امام صادق (ع) فرمودند: «"إِذَا خَرَجَ السُّفْيَانِيُّ يَبْعَثُ جَيْشاً إِلَيْنَا وَ جَيْشاً إِلَيْكُمْ فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ فَأْتُونَا عَلَى كُلِّ صَعْبٍ وَ ذَلُولٍ"»[۹۰] لذا گمان می‌رود که برخی نشانه‌های حتمی پس از ظهور اتفاق می‌افتد، مثلا خسف به بیداء بدون شک پس از ظهور است زیرا در راستای خروج سفیانی بر علیه امام زمان (ع) به شمار می‌آید»[۹۱].
۸. حجت الاسلام و المسلمین صادقی فدکی؛
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر صادقی فدکی و دکتر عبدالهادی فقهی‌زاده، در مقاله «تحلیل انتقادی دیدگاه‌های موجود درباره خروج سفیانی و روایات آن» در این‌باره گفته است: «روایات دال بر محل خروج او نیز همسان نبوده و مناطقی چون وادی یابس[۹۲] و اندرا[۹۳] ذکر شده است. در متن روایات، درباره رفتار سفیانی نیز تضادهایی وجود دارد. برای مثال در بسیاری از روایات می‌خوانیم سفیانی زنان را می‌کشد، یا شکم زنان باردار را می‌دَرد، اما در احادیثی هم آمده است که فقط زنان از دست او در امان هستند یا به آنان آسیبی نمی‌رساند[۹۴]»[۹۵].

پرسش‌های وابسته

  1. سفیانی که خروجش از نشانه‌های حتمی ظهور است کیست؟ (پرسش)
    1. نام سفیانی چیست؟ (پرسش)
    2. لقب سفیانی چیست؟ (پرسش)
    3. نسب سفیانی چیست؟ (پرسش)
    4. آیا سفیانی نماد است یا به یک شخصیت انسانی اشاره دارد؟ (پرسش)
  2. ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش)
  3. روش شناسایی سفیانی چیست؟ (پرسش)
  4. دین سفیانی چیست؟ (پرسش)
  5. آیا روایات سفیانی تنها در منابع شیعه آمده است؟ (پرسش)
  6. سفیانی و دجال چه تفاوت‌هایی دارند؟ (پرسش)
  7. خروج سفیانی در چه زمان و مکانی خواهد بود؟ (پرسش)
  8. اهداف قیام سفیانی چیست؟ (پرسش)
  9. ماجرای شورش سفیانی چیست؟ (پرسش)
  10. جنایات سفیانی چیست؟ (پرسش)
  11. سپاه سفیانی چه تعداد است؟ (پرسش)
  12. اصهب و ابقع کیستند و چه ارتباطی با خروج سفیانی دارند؟ (پرسش)
  13. آیا ظهور امام مهدی همزمان با قیام سفیانی است؟ (پرسش)
  14. سفیانی در قیام خود چه اقدام‌های انجام می‌دهد؟ (پرسش)
  15. چگونه ممکن است سفیانی چندین کشور را تصرف کند و جامعه بین الملل واکنشی نشان ندهند؟ (پرسش)
  16. حکمرانی سفیانی چقدر به طول می‌انجامد؟ (پرسش)
  17. آیا به قدرت رسیدن سفیانی بر اساس قوانین است یا کودتا؟ (پرسش)
  18. آیا این ادعا که سفیانی در ارتش سوریه دیده شده صحیح است؟ (پرسش)
  19. آیا سفیانی واقعا به جنگ با امام مهدی خواهد پرداخت؟ (پرسش)
  20. از میان قیام‌‏های یمانی و خراسانی و سفیانی کدام قیام مقدم است؟ (پرسش)
  21. وظیفه شیعیان در هنگام شورش سفیانی چیست؟ (پرسش)
  22. رفتار سفیانی با شیعیان اهل بیت چگونه است؟ (پرسش)
  23. پرچم زرد از آن کدام سپاه است و چه ارتباطی با سفیانی دارد؟ (پرسش)
  24. آیا سفیانی در مصر پیروانی خواهد داشت؟ (پرسش)
  25. آیا دشمن امام مهدی (سفیانی) در حال حاضر زنده است یا آن‏که متولد خواهد شد؟ وی از چه طایفه‏ای و اهل کجاست؟ (پرسش)
  26. آیا امکان دارد در زمان‌های مختلف سفیانی‌های متعددی وجود داشته باشد؟ (پرسش)
  27. قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)
  28. محدوده جغرافیایی قرقیسیا چه مناطقی است؟ (پرسش)
  29. نبرد قرقیسیا چه زمانی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)
  30. سفیانی در چه منطقه‌ای با صاحبان پرچم سیاه و پرچم زرد نبرد می‌کند؟ (پرسش)
  31. سفیانی در کجا به هلاکت می‌رسد؟ (پرسش)
  32. مردمان چه مناطقی سفیانی را یاری می‌کنند؟ (پرسش)
  33. فرمانده سپاه سفیانی چه کسی است؟ (پرسش)
  34. سپاه سفیانی در کجا با سپاه خراسانی نبرد می‌کند؟ (پرسش)
  35. امام مهدی در کجا با سپاه سفیانی روبه‌رو می‌شود و به نبرد می‌پردازد؟ (پرسش)
  36. کدام یک از فرماندهان سپاه امام مهدی سفیانی را دستگیر می‌کند؟ (پرسش)
  37. فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ر.ک. باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۷۲ ـ ۷۸
  2. ر.ک. موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۵۳ـ۵۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۰۴؛ نویسندگان کتاب، آفتاب مهر، ج۱، ص ۲۲۴؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۳۹۰؛ نویسندگان کتاب، اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۷۳ـ۲۷۵؛ رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۴
  3. ر.ک. صمدی، قنبرعلی، آخرین منجی، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۲
  4. الغیبه، للطوسی، ص ۴۳۵: «خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الْمَحْتُومِ»
  5. ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۴
  6. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۲، ۱۹۰، ۱۹۲، ۲۰۶، ۲۰۸ و ۲۰۹
  7. ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۱۸۰ـ ۱۸۵
  8. ر.ک. محمدی ری شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج ۷، ص ۴۳؛ صادقی فدکی، سید جعفر و فقهی زاده، عبدالهادی، تحلیل انتقادی دیدگاه‌های موجود دربارۀ خروج سفیانی و روایات آن، ص ۱۳۱.
  9. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۴۰ـ۱۴۴
  10. الغیبة للنعمانی، ص۳۱۶، ب ۱۸، ح۱۴: «...يَخْرُجُ بِالشَّامِ فَيَنْقَادُ لَهُ أَهْلُ الشَّام»
  11. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۴۰ـ۱۴۴؛ صمدی، قنبرعلی، آخرین منجی، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۲
  12. ر.ک. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۶ ـ ۴۸
  13. الغیبة للطوسی، ص۴۴۴، ح۴۳۷: «ثُمَّ يَخْرُجُ السُّفْيَانِيُّ الْمَلْعُونُ مِنَ الْوَادِي الْيَابِس»
  14. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۴۰ـ۱۴۴
  15. الغیبة للنعمانی، ص۲۶۲، ب ۱۴، ح۱۳: «يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِبِ»
  16. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۱۴۰ـ۱۴۴
  17. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۴۷ ـ ۶۴۹
  18. الانساب، ج۵، ص۶۷۴
  19. معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۸۸: «يَخْرُجُ مِنْ نَاحِيَةِ مَدِينَةٍ دِمَشْقَ فِي وَادٍ يُقَالُ لَهُ الْوَادِي الْيَابِسِ»
  20. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۴۰ـ۱۴۴؛ صمدی، قنبرعلی، آخرین منجی، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۲
  21. معجم البلدان، ج۱، ص۱۰۳
  22. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۴۰ـ۱۴۴
  23. الغیبة للنعمانی، ص۳۱۰، ب ۱۸، ح۱، ح۲
  24. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۴۰ـ۱۴۴
  25. ابن قولویه، محمد بن علی، کمال‌الدین، ص۶۵۰، ب ۵۷، ح۵: «إِنَّ أَمْرَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُهُ فِي رَجَبٍ»
  26. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۴۰ـ۱۴۴؛ صمدی، قنبرعلی، آخرین منجی، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۲
  27. الغیبة للنعمانی، ص ۳۱۳، ب۱۸، ح۷: «السُّفْيَانِيُّ لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي رَجَبٍ»
  28. ر.ک. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۶ ـ ۴۸
  29. الغیبة للنعمانی، ح۳۱۶، ب ۱۴، ح۱۳
  30. ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۴۰ـ۱۴۴
  31. طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳، ح۴۳۷
  32. محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۶۷، ح۳۶
  33. محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۰
  34. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج ۳، ص ۱۲۶ـ ۱۲۸
  35. منتخب الاثر، ۴۵۴.
  36. سبأ، ۵۱؛ و کاش آنگاه را می‌دیدی که هراسان شده باشند، دیگر (راه) گریزی نیست و از جایی نزدیک فرو گرفته می‌شوند
  37. منتخب الاثر، ۴۵۸.
  38. کمال الدین، ۶۵۱- ۶۵۲.
  39. غیبت نعمانی، ۲۵۵.
  40. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۴۷-۶۴۹.
  41. الفتن: ص۱۹۷ و ۱۹۳ و ۱۸۸، الغیبة، طوسی: ص۴۶۳.
  42. الغیبة،طوسی: ص۴۴۹، الفتن: ص ۱۸۸ و ۴۶۵.
  43. الفتن: ص۱۸۸.
  44. الغیبة، طوسی: ص۴۵۰.
  45. دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷ ص۴۳۵.
  46. دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۶.
  47. کمال‌الدین، ص۳۲۸، باب ۳۲، ح۷؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۸۵۳، و همان ص۸۱.
  48. ... سفیانی از شام خروج می‌کند پس اهل شام از او اطاعت می‌کنند؛الغیبة للنعمانی، ص۳۱۶، باب ۱۸، ح۱۴.
  49. کمال‌الدین، ص۶۵۱ باب۵۷، ح۹؛ الغیبة للنعمانی، ص۳۱۷ باب ۱۸، ح۱۶؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۸۸؛ ج۵، ص۳۵۴.
  50. سپس سفیانی ملعون از سرزمین خشک قیام می‌کند؛ الغیبة للطوسی، ص۴۴۴، ح۴۳۷.
  51. الغیبة للنعمانی، ص۲۶۷، باب ۱۴، ح۱۸.
  52. خراسانی و سفیانی به آن‌ها یورش می‌برند؛ یکی از مشرق، دیگری از مغرب؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۶۲، باب ۱۴، ح۱۳.
  53. الانساب، ج۵، ص۶۷۴.
  54. سفیانی... از منطقه‌ای از شهر دمشق قیام می‌کند؛ از سرزمینی که به آن وادی یابس گویند؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۸۸.
  55. ...چون خورشید غروب کرد ندا دهنده ای از سوی مغرب فریاد می‌زند ای خلایق آگاه باشید که پروردگارتان از وادی یابس از سرزمین فلسطین قیام کرد او عثمان بن عنبسه اموی از فرزندام یزید بن معاویه است؛ الهدایه الکبری، ص۳۹۷.
  56. معجم البلدان، ج۱، ص۱۰۳.
  57. الغیبة للنعمانی، ص۳۱۰، باب۱۸، ح۱؛ همان، ح۲.
  58. حرکت سفیانی از نشانه‌های حتمی و قطعی است و در ماه رجب روی خواهد داد؛ کمال‌الدین، ص۶۵۰. باب ۵۷، ح۵. (درباره اعتباراین حدیث، نک: تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۲۹)
  59. سفیانی به یقین قیام خواهد کرد و قیامش جز در ماه رجب نخواهد بود؛ الغیبة للنعمانی، ص۳۱۳ باب ۱۸، ح۷.
  60. الغیبة للنعمانی، ح۳۱۶، باب ۱۴، ح۱۳.
  61. الغیبة للنعمانی، ح۳۱۶، باب ۱۴، ح۱۳.
  62. خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز خواهند بود؛ الغیبة للطوسی، ص۴۴۶. (درباره اعتباراین حدیث، نک: تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۸۳)
  63. یمانی و سفیانی مانند دو اسب مسابقه‌اند؛ الغیبة للنعمانی، ص۳۱۶، باب ۱۸، ح۱۵.
  64. الغیبة للنعمانی، ص۲۸۵، باب ۱۴، ح۶۰.
  65. قیام سفیانی، یمانی و خراسانی، در یک سال، یک ماه و یک روز خواهد بود؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۶۲، باب ۱۴، ح۱۳.
  66. ... سفیانی سپاهی هفتاد هزار نفری را به سوی کوفه گسیل می‌دارد... در این حال (که لشکر سفیانی در حال قتل و غارت کوفیان است) پرچم‌هایی از خراسان حرکت می‌کنند و به سرعت منازل را می‌گذرانند، در میان آن‌ها برخی از اصحاب قائم (ع) نیز حضور دارند؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۸۸، باب ۱۴، ح۶۷ (درباره اعتبار این حدیث، نک: تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۸۱).
  67. الغیبة للنعمانی، ص۴۲۰، باب ۱۸، ح۸. سند این روایت به این صورت است: «حدثنا أحمد بن هوزه الباهلی قال: حدثنا ابراهیم بن اسحاق النهاوندی، قال: حدثنا ابومحمد عبدالله بن حماد الانصاری عن عمرو بن شمر عن جابر الجعفی قال... قال ابا جعفر (ع): ... .» این حدیث به دلیل وجود احمد بن هوزة و... ضعیف است (نک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۸۱).
  68. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۴۰-۱۴۴.
  69. صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.
  70. «"فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْيَانِيُّ اخْتَفَى الْمَهْدِيُّ ثُمَّ يَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِكَ."»؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳، ح۴۳۷.
  71. «" السُّفْيَانِيُّ وَ الْقَائِمُ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ"»؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۶۷، ح۳۶.
  72. «"وَ أَنَّى لَكُمْ بِالسُّفْيَانِيِّ حَتَّى يَخْرُجَ قَبْلَهُ الشَّيْصَبَانِيُّ يَخْرُجُ مِنْ أَرْضِ كُوفَانَ يَنْبُعُ كَمَا يَنْبُعُ الْمَاءُ فَيَقْتُلُ وَفْدَكُمْ فَتَوَقَّعُوا بَعْدَ ذَلِكَ السُّفْيَانِيَّ وَ خُرُوجَ الْقَائِم‏(ع)"»؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۲، ح۸.
  73. «"وَ كَفَى بِالسُّفْيَانِيِّ نَقِمَةً لَكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَ هُوَ مِنَ الْعَلَامَاتِ لَكُمْ ... وَ لَكِنْ عَلَيْكُمْ بِمَكَّةَ فَإِنَّهَا مَجْمَعُكُمْ "»؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۰.
  74. «"إِذَا خَرَجَ السُّفْيَانِيُّ يَبْعَثُ جَيْشاً إِلَيْنَا وَ جَيْشاً إِلَيْكُمْ فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ فَأْتُونَا عَلَى كُلِّ صَعْبٍ وَ ذَلُولٍ"»؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۶.
  75. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۶ - ۱۲۸.
  76. «" إِنَّ أَمْرَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُهُ فِي رَجَبٍ"»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص ۵۵۵.
  77. «"السُّفْيَانِيُّ لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا فِي رَجَب‏"»؛ الغیبة، نعمانی، ص۴۱۹.
  78. در منابع تاریخ اسلام و حدیث، هر جا نامی از سرزمین شام و شامات برده شده، منطقه سوریه فعلی، لبنان، اردن و فلسطین منظور بوده است.
  79. «" يَخْرُجُ مِنْ نَاحِيَةِ مَدِينَةٍ دِمَشْقَ فِي وَادٍ يُقَالُ لَهُ الْوَادِي الْيَابِسِ "»؛ معجم الاحادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص ۸۸.
  80. «" يَخْرُجُ رَجُلُ يُقَالُ لَهُ السُّفْيَانِيُّ فِي عُمْقِ دِمَشْقُ وَ عَامَّةَ مَنْ يَتْبَعُهُ مِنْ كَلْبُ "»؛ کنز العمال، ج۱۴، ص۲۷۲.
  81. «" فَأَوَّلُ أَرْضٍ تَخْرَبُ أَرْضُ الشَّامِ ثُمَّ يَخْتَلِفُونَ عِنْدَ ذَلِكَ عَلَى ثَلَاثِ رَايَاتٍ رَايَةِ الْأَصْهَبِ وَ رَايَةِ الْأَبْقَعِ وَ رَايَةِ السُّفْيَانِيِّ فَيَلْتَقِي السُّفْيَانِيُّ بِالْأَبْقَعِ فَيَقْتَتِلُونَ فَيَقْتُلُهُ السُّفْيَانِيُّ وَ مَنْ تَبِعَهُ ثُمَّ يَقْتُلُ الْأَصْهَبَ "»؛ الغیبة، نعمانی، ص۳۹۱.
  82. ر.ک: عصر ظهور، ص۹۸.
  83. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۶۰- ۱۶۲.
  84. «" وَ مَا تَصْنَعُ‏ بِاسْمِهِ‏ إِذَا مَلَكَ‏ كُوَرَ الشَّامِ‏ الْخَمْسَ‏ دِمَشْقَ‏ وَ حِمْصَ‏ وَ فِلَسْطِينَ‏ وَ الْأُرْدُنَ‏ وَ قِنَّسْرِينَ‏ فَتَوَقَّعُوا عِنْدَ ذَلِكَ‏ الْفَرَج‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۷۹، باب۲۵، ح۱۱، دمشق، حمص و قنسرین سه منطقه از کشور سوریه می‌باشند.
  85. کافی، ج۸، ص۳۱۰، ح۴۸۳؛ ارشاد، ج۲، ص۳۷۵.
  86. سفیانی از امور حتمی‌است و خروج او در ماه رجب می‌باشد. از ابتدای خارج شدن تا آخر حرکت او، پانزده ماه طول می‌کشد. شش ماه به جنگ می‌پردازد و وقتی بر پنج منطقه (شام) حاکم شد، نه ماه حکومت می‌کند و به آن، حتّی یک روز اضافه نمی‌شود؛ غیبت، نعمانی، ص۲۹۹، باب۱۸، ح۱.
  87. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۴۶ - ۴۸.
  88. وقتی او خروج می‌کند، مهدی پنهان است و بعد از آن قیام می‌کند.
  89. سفیانی و قائم در یک سال است؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبة، ص ۲۶۷، ح ۳۶
  90. هنگامی که سفیانی خروج کند سپاهی به طرف ما و سپاهی به طرف شما گسیل می‌کند. وقتی چنان شد، شما نزد ما بیایید با (هر) وسیله‌ای نزد ما بیایید: با مرکبی ناهموار و سخت یا هموار و آرام؛محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۶.
  91. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۷- ۴۸
  92. متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنز العمال، ج ۱۱، ص ۴۰۵.
  93. ابن حماد مروزی، نعیم، الفتن، ج ۱، ص ۲۷۸.
  94. طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، ص ۶۶۱؛ همو، ۱۴۱۱، صص ۵۲ و ۲۷۲؛ برای آگاهی بیشتر ر.ک: صادقی، مصطفی، تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور، ص ۱۶۹ به بعد.
  95. صادقی فدکی، سید جعفر و فقهی‌زاده، عبدالهادی، تحلیل انتقادی دیدگاه‌های موجود درباره خروج سفیانی و روایات آن، ص 131.