آیا امام مهدی ازدواج کرده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت')
خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:
:::::#[[ازدواج]] کرده و دارای فرزندانی نیز هست.
:::::#[[ازدواج]] کرده و دارای فرزندانی نیز هست.
::::::اگر '''احتمال اول''' را بپذیریم، لازمه‌اش این است که [[امام]]{{ع}} یکی از سنت‌های مهم اسلامی را ترک کرده باشد و این با [[شأن امام]] سازگار نیست. اما از طرفی دیگر چون مسأله [[غیبت ]]، اهم است و [[ازدواج]] مهم، ترک [[ازدواج]]، باتوجه به آن [[امر]] مهم‌تر، اشکالی را ایجاد نمی‌کند و گاهی برای [[مصلحت]] بالاتر، لازم و [[واجب]] نیز هست.
::::::اگر '''احتمال اول''' را بپذیریم، لازمه‌اش این است که [[امام]]{{ع}} یکی از سنت‌های مهم اسلامی را ترک کرده باشد و این با [[شأن امام]] سازگار نیست. اما از طرفی دیگر چون مسأله [[غیبت ]]، اهم است و [[ازدواج]] مهم، ترک [[ازدواج]]، باتوجه به آن [[امر]] مهم‌تر، اشکالی را ایجاد نمی‌کند و گاهی برای [[مصلحت]] بالاتر، لازم و [[واجب]] نیز هست.
::::::اما '''احتمال دوم''' که اصل [[ازدواج]] را بپذیریم بدون داشتن [[اولاد]]، جمع می‌کند بین انجام [[سنت]] اسلامی و عدم انتشار مکان و [[موقعیت]] [[حضرت]]. اما باز این اشکال باقی است که اگر قرار باشد، آن [[حضرت]] شخصی را به عنوان همسر برگزیند، یا باید بگوییم که [[عمر]] او نیز مانند [[عمر]] [[حضرت]] طولانی است که بر این [[امر]] دلیلی نداریم، یا این‌که بگوییم مدتی با [[حضرت]] زندگی کرده و از [[دنیا]] رفته است که در این صورت، [[حضرت]] به [[سنت]] حسنه [[ازدواج]] عمل کرده و پس از آن، تنها و بدون [[زن]] و [[فرزند]] زندگی را ادامه می‌دهد.
::::::اما '''احتمال دوم''' که اصل [[ازدواج]] را بپذیریم بدون داشتن [[اولاد]]، جمع می‌کند بین انجام [[سنت]] اسلامی و عدم انتشار مکان و موقعیت [[حضرت]]. اما باز این اشکال باقی است که اگر قرار باشد، آن [[حضرت]] شخصی را به عنوان همسر برگزیند، یا باید بگوییم که [[عمر]] او نیز مانند [[عمر]] [[حضرت]] طولانی است که بر این [[امر]] دلیلی نداریم، یا این‌که بگوییم مدتی با [[حضرت]] زندگی کرده و از [[دنیا]] رفته است که در این صورت، [[حضرت]] به [[سنت]] حسنه [[ازدواج]] عمل کرده و پس از آن، تنها و بدون [[زن]] و [[فرزند]] زندگی را ادامه می‌دهد.
::::::'''احتمال سوم''' آن است که آن [[حضرت]] [[ازدواج]] کرده و دارای [[اولاد]] نیز هست و [[اولاد]] آن [[حضرت]] نیز فرزندانی دارند. این مسأله، افزون برآن که [[دلیل]] محکمی ندارد، اشکال اساسی آن این است که این همه [[اولاد]] و اعقاب، بالاخره روزی در جست‌وجوی اصل خویش می‌افتند و همین کنجکاوی و جست‌وجو، مسأله را به جایی باریک می‌کشاند که‌ با [[فلسفه غیبت]] [[حضرت]]، نمی‌سازد. البته برخی خواسته‌اند از [[روایات]] و بعضی از [[ادعیه]]، بر این احتمال اقامه [[دلیل]] کنند که اشاره‌ای به [[ادله]] آنان می‌کنیم: [[مفضل بن عمر]] گوید از [[امام باقر]]{{ع}} شنیدم که فرمود: "[[امام مهدی|صاحب الزمان]]{{ع}} را دو [[غیبت ]] است: یکی از آن‌دو، به اندازه‌ای طولانی شود که بعضی گویند آن [[حضرت]] از [[دنیا]] رفته و برخی گویند کشته شده است و بعضی نیز بر این باور باشند که جز اندکی از [[یاران]] بر [[امامت]] وی ماندگار نماندند و کسی هم از مکان و [[جایگاه]] زندگی آن [[حضرت]]، [[آگاه]] نیست نه از [[فرزندان]] و نه دیگری، جز آن کسی که امور وی را پی‌می‌گیرد"<ref>{{عربی|"إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَيْبَتَيْنِ إِحْدَاهُمَا أَطْوَلُ مِنَ الْأُخْرَى حَتَّى يُقَالَ مَاتَ وَ بَعْضٌ يَقُولُ قُتِلَ فَلَا يَبْقَى عَلَى أَمْرِهِ إِلَّا نَفَرٌ يَسِيرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ لَا يَطَّلِعُ أَحَدٌ عَلَى مَوْضِعِهِ وَ أَمْرِهِ وَ لَا غَيْرِهِ إِلَّا الْمَوْلَى الَّذِي يَلِي أَمْرَهُ"}}؛ کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ۱۶۲.</ref>»<ref>[[ابوالقاسم یعقوبی|یعقوبی، ابوالقاسم]]، [[نگاهی به تولد و زندگی امام زمان (مقاله)|نگاهی به تولد و زندگی امام زمان]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۳۵۲ - ۳۵۳.</ref>.
::::::'''احتمال سوم''' آن است که آن [[حضرت]] [[ازدواج]] کرده و دارای [[اولاد]] نیز هست و [[اولاد]] آن [[حضرت]] نیز فرزندانی دارند. این مسأله، افزون برآن که [[دلیل]] محکمی ندارد، اشکال اساسی آن این است که این همه [[اولاد]] و اعقاب، بالاخره روزی در جست‌وجوی اصل خویش می‌افتند و همین کنجکاوی و جست‌وجو، مسأله را به جایی باریک می‌کشاند که‌ با [[فلسفه غیبت]] [[حضرت]]، نمی‌سازد. البته برخی خواسته‌اند از [[روایات]] و بعضی از [[ادعیه]]، بر این احتمال اقامه [[دلیل]] کنند که اشاره‌ای به [[ادله]] آنان می‌کنیم: [[مفضل بن عمر]] گوید از [[امام باقر]]{{ع}} شنیدم که فرمود: "[[امام مهدی|صاحب الزمان]]{{ع}} را دو [[غیبت ]] است: یکی از آن‌دو، به اندازه‌ای طولانی شود که بعضی گویند آن [[حضرت]] از [[دنیا]] رفته و برخی گویند کشته شده است و بعضی نیز بر این باور باشند که جز اندکی از [[یاران]] بر [[امامت]] وی ماندگار نماندند و کسی هم از مکان و [[جایگاه]] زندگی آن [[حضرت]]، [[آگاه]] نیست نه از [[فرزندان]] و نه دیگری، جز آن کسی که امور وی را پی‌می‌گیرد"<ref>{{عربی|"إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَيْبَتَيْنِ إِحْدَاهُمَا أَطْوَلُ مِنَ الْأُخْرَى حَتَّى يُقَالَ مَاتَ وَ بَعْضٌ يَقُولُ قُتِلَ فَلَا يَبْقَى عَلَى أَمْرِهِ إِلَّا نَفَرٌ يَسِيرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ لَا يَطَّلِعُ أَحَدٌ عَلَى مَوْضِعِهِ وَ أَمْرِهِ وَ لَا غَيْرِهِ إِلَّا الْمَوْلَى الَّذِي يَلِي أَمْرَهُ"}}؛ کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ۱۶۲.</ref>»<ref>[[ابوالقاسم یعقوبی|یعقوبی، ابوالقاسم]]، [[نگاهی به تولد و زندگی امام زمان (مقاله)|نگاهی به تولد و زندگی امام زمان]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۳۵۲ - ۳۵۳.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
خط ۱۴۳: خط ۱۴۳:
:::::#[[ازدواج]] کرده و دارای فرزندانی نیز هست.  
:::::#[[ازدواج]] کرده و دارای فرزندانی نیز هست.  
::::::اگر احتمال اول را بپذیریم، لازمه‌اش این است که [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} یکی از سنّت‌های مهم اسلامی را ترک کرده باشد و این با [[شأن امام]] سازگار نیست. اما از طرفی دیگر چون مسأله [[غیبت]]، اهم است و [[ازدواج]] مهمّ‌، ترک [[ازدواج]] با توجه به آن [[امر]] مهم‌تر، اشکالی را ایجاد نمی‌کند.
::::::اگر احتمال اول را بپذیریم، لازمه‌اش این است که [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} یکی از سنّت‌های مهم اسلامی را ترک کرده باشد و این با [[شأن امام]] سازگار نیست. اما از طرفی دیگر چون مسأله [[غیبت]]، اهم است و [[ازدواج]] مهمّ‌، ترک [[ازدواج]] با توجه به آن [[امر]] مهم‌تر، اشکالی را ایجاد نمی‌کند.
:::::اما احتمال دوم که اصل [[ازدواج]] را بپذیریم بدون داشتن [[اولاد]]، جمع می‌کند بین انجام [[سنت]] اسلامی و عدم انتشار مکان و [[موقعیت]] [[حضرت]]. اما باز این اشکال باقی است که اگر قرار باشد، آن [[حضرت]] شخصی را به‌عنوان همسر برگزیند، یا باید بگوییم که [[عمر]] او نیز مانند [[عمر]] [[حضرت]] طولانی است که بر این [[امر]] دلیلی نداریم، یا این‌که بگوییم مدتی با [[حضرت]] زندگی کرده و از [[دنیا]] رفته است که در این صورت، [[حضرت]] به [[سنت]] حسنه [[ازدواج]] عمل کرده و پس از آن، تنها و بدون [[زن]] و [[فرزند]] زندگی را ادامه می‌دهد.  
:::::اما احتمال دوم که اصل [[ازدواج]] را بپذیریم بدون داشتن [[اولاد]]، جمع می‌کند بین انجام [[سنت]] اسلامی و عدم انتشار مکان و موقعیت [[حضرت]]. اما باز این اشکال باقی است که اگر قرار باشد، آن [[حضرت]] شخصی را به‌عنوان همسر برگزیند، یا باید بگوییم که [[عمر]] او نیز مانند [[عمر]] [[حضرت]] طولانی است که بر این [[امر]] دلیلی نداریم، یا این‌که بگوییم مدتی با [[حضرت]] زندگی کرده و از [[دنیا]] رفته است که در این صورت، [[حضرت]] به [[سنت]] حسنه [[ازدواج]] عمل کرده و پس از آن، تنها و بدون [[زن]] و [[فرزند]] زندگی را ادامه می‌دهد.  
::::::احتمال سوم آن است که آن [[حضرت]] [[ازدواج]] کرده و دارای [[اولاد]] نیز هست و [[اولاد]] آن [[حضرت]] نیز فرزندانی دارند.این مسأله، افزون بر آنکه [[دلیل]] محکمی ندارد، اشکال اساسی آن این است که این‌همه [[اولاد]] و اعقاب، بالاخره روزی در جست‌وجوی اصل خویش می‌افتند و همین کنجکاوی و جست‌وجو، مسأله را به جایی باریک می‌کشاند که با [[فلسفه]] [[غیبت]] [[حضرت]]، سازگار نیست<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۵۲</ref>. ما در این‌جا [[روایات]] و ادلّه‌ای که وجود همسر و [[فرزند]] برای [[حضرت]] را اثبات می‌کند می‌آوریم، اما صحت‌وسقم بسیاری از آنها در جای خود بحث شده و در بسیاری موارد، سخن از احتمال است که [[استدلال]] با آن، تمام نیست. در رابطه با همسر یا همسران [[حضرت]]، تنها یک [[روایت]] است که سرنخی به دست می‌دهد و آن روایتی است که مرحوم کفعمی در کتاب شریف مصباح، [[نقل]] کرده است. براساس آن، همسر [[حضرت]] یکی از دخترهای ابی لهب است<ref>نجم الثاقب، ص ۲۲۵. </ref>. و در رابطه با [[اولاد]] آن [[حضرت]] روایاتی هست که از جمله آنها [[روایت]] انباری است که [[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] در [[بحارالانوار]] آن را آورده و روایتی طولانی است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۱۳. </ref>. البته بسیاری از بزرگان، از جمله مرحوم [[آقا بزرگ تهرانی]] -صاحب الذریعه- در داستان انباری [[تردید]] کرده‌اند. [[محمد بن مشهدی]] در کتاب "مزار" از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: گویا [[نزول]] [[قائم]] را با اهل و عیالش در [[مسجد سهله]] می‌بینم"<ref>نجم الثاقب، ص ۲۲۵. </ref>. [[مرحوم مجلسی]] نیز بابی را به [[خلفاء]] و [[اولاد]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} اختصاص داده است. علاوه بر [[روایات]]، برخی [[دعاها]] نیز که از [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} صادر شده و یا از [[ناحیه مقدسه]] رسیده است، دلالت دارند که برای [[حضرت]]، اهل و عیال و فرزندانی هست.  
::::::احتمال سوم آن است که آن [[حضرت]] [[ازدواج]] کرده و دارای [[اولاد]] نیز هست و [[اولاد]] آن [[حضرت]] نیز فرزندانی دارند.این مسأله، افزون بر آنکه [[دلیل]] محکمی ندارد، اشکال اساسی آن این است که این‌همه [[اولاد]] و اعقاب، بالاخره روزی در جست‌وجوی اصل خویش می‌افتند و همین کنجکاوی و جست‌وجو، مسأله را به جایی باریک می‌کشاند که با [[فلسفه]] [[غیبت]] [[حضرت]]، سازگار نیست<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۵۲</ref>. ما در این‌جا [[روایات]] و ادلّه‌ای که وجود همسر و [[فرزند]] برای [[حضرت]] را اثبات می‌کند می‌آوریم، اما صحت‌وسقم بسیاری از آنها در جای خود بحث شده و در بسیاری موارد، سخن از احتمال است که [[استدلال]] با آن، تمام نیست. در رابطه با همسر یا همسران [[حضرت]]، تنها یک [[روایت]] است که سرنخی به دست می‌دهد و آن روایتی است که مرحوم کفعمی در کتاب شریف مصباح، [[نقل]] کرده است. براساس آن، همسر [[حضرت]] یکی از دخترهای ابی لهب است<ref>نجم الثاقب، ص ۲۲۵. </ref>. و در رابطه با [[اولاد]] آن [[حضرت]] روایاتی هست که از جمله آنها [[روایت]] انباری است که [[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] در [[بحارالانوار]] آن را آورده و روایتی طولانی است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۱۳. </ref>. البته بسیاری از بزرگان، از جمله مرحوم [[آقا بزرگ تهرانی]] -صاحب الذریعه- در داستان انباری [[تردید]] کرده‌اند. [[محمد بن مشهدی]] در کتاب "مزار" از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: گویا [[نزول]] [[قائم]] را با اهل و عیالش در [[مسجد سهله]] می‌بینم"<ref>نجم الثاقب، ص ۲۲۵. </ref>. [[مرحوم مجلسی]] نیز بابی را به [[خلفاء]] و [[اولاد]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} اختصاص داده است. علاوه بر [[روایات]]، برخی [[دعاها]] نیز که از [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} صادر شده و یا از [[ناحیه مقدسه]] رسیده است، دلالت دارند که برای [[حضرت]]، اهل و عیال و فرزندانی هست.  
::::::در این [[دعاها]] تعبیر "وُلد"، "ذُریه"، "[[اهل بیت]]" و "[[آل بیت]]" به کار رفته است. در آخرین فراز از صلواتی که از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده چنین می‌خوانیم: {{عربی|"وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ مُدَّ فِي أَعْمَارِهِمْ وَ زِدْ فِي آجَالِهِمْ"}}<ref>غیبة طوسى، ص ۱۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲. </ref> [[درود]] بی‌پایان خود را بر ولی‌ امرت و اولیای عهدش و [[پیشوایان]] از اولادش نازل فرما و بر [[عمر]] و اجلشان بیفزا. و در دعایی که [[امام رضا]] {{ع}} [[تعلیم]] فرموده که در [[عصر غیبت]] خوانده شود، چنین آمده است: {{عربی|"اللهمَّ أَعْطِهِ فِي نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِيعِ رَعِيَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَيْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ... "}}<ref>بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۲. </ref> خدایا! به او درباره خودش و اهلش و فرزندانش و امتش و همه رعیتش عطا فرما، آن‌چه را که دیده‌اش روشن و دلش مسرور گردد... <ref>سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۳۶۴</ref>. براساس داستان طولانی و معروف "انباری" نام [[فرزندان حضرت]]: [[طاهر]]، قاسم، [[ابراهیم]]، [[عبد]] الرحمن و هاشم است<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۹ (خلاصه داستان انبارى در آن آمده است)</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۹۳.</ref>.
::::::در این [[دعاها]] تعبیر "وُلد"، "ذُریه"، "[[اهل بیت]]" و "[[آل بیت]]" به کار رفته است. در آخرین فراز از صلواتی که از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده چنین می‌خوانیم: {{عربی|"وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ مُدَّ فِي أَعْمَارِهِمْ وَ زِدْ فِي آجَالِهِمْ"}}<ref>غیبة طوسى، ص ۱۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲. </ref> [[درود]] بی‌پایان خود را بر ولی‌ امرت و اولیای عهدش و [[پیشوایان]] از اولادش نازل فرما و بر [[عمر]] و اجلشان بیفزا. و در دعایی که [[امام رضا]] {{ع}} [[تعلیم]] فرموده که در [[عصر غیبت]] خوانده شود، چنین آمده است: {{عربی|"اللهمَّ أَعْطِهِ فِي نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِيعِ رَعِيَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَيْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ... "}}<ref>بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۲. </ref> خدایا! به او درباره خودش و اهلش و فرزندانش و امتش و همه رعیتش عطا فرما، آن‌چه را که دیده‌اش روشن و دلش مسرور گردد... <ref>سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۳۶۴</ref>. براساس داستان طولانی و معروف "انباری" نام [[فرزندان حضرت]]: [[طاهر]]، قاسم، [[ابراهیم]]، [[عبد]] الرحمن و هاشم است<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۹ (خلاصه داستان انبارى در آن آمده است)</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۹۳.</ref>.

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۲

الگو:پرسش غیرنهایی

آیا امام مهدی ازدواج کرده است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی) / ازدواج امام مهدی
مدخل اصلیهمسر و فرزند امام مهدی

آیا امام مهدی(ع) ازدواج کرده است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند..

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

نجم‌الدین طبسی
آیت‌الله نجم‌الدین طبسی نویسنده کتاب «تا ظهور» در «نشست مهدویت» در این‌باره گفته است:
«هیچ مستند روشنی برای اینکه ایشان ازدواج کرده‌اند یا خیر وجود ندارد، اولین کسی که این مسأله را مطرح کرده است و به عنوان استحسان هم دلیل آورده است مرحوم مدرس صاحب کتاب جنات القلوب در بیش از ۳۰۰ سال پیش بوده است. با ادله استحسانی نمی‌توان همسر داشتن امام زمان را اثبات کرد. توجه داشتن به سنت پیامبر اکرم (ص) دلیلی است که برای همسر داشتن امام زمان(ع) مطرح می‌شود اما دلیل محکمی نیست چرا که باید زمینه برای ازدواج فراهم باشد تا بتوان گفت ازدواجی صورت گرفته است، شاید شرایط برای ایشان به منظور ازدواج فراهم نباشد. مرحوم آیت الله شوشتری معتقد است حتی ازدواج امام زمان(ع) پس از ظهور نیز مشخص نیست، این مباحث پیرامون اصل ازدواج مطرح است و باید به آن توجه داشت. اینکه آیا حضرت ولی عصر (ع) فرزندی دارند یا خواهند داشت موضوع دیگر است، دو روایت در این زمینه وجود دارد، روایت اول منقول از مسعودی در کتاب اثبات الوصیه است، روایت دوم در کتاب الغیبة شیخ طوسی است. در روایت ذکر می‌کند سه نفر از واقفین پس از شهادت امام موسی کاظم(ع) به نزد امام رضا(ع) می‌روند، واقفین کسانی بودند که معقتد به تمام شدن امامت به امام موسی کاظم (ع) داشتند، اینها وارد بحث با امام رضا(ع) شدند پیرامون عقاید خود، علی ابن ابی حمزه بطائنی به ایشان عرض کرد که پدر شما چه شد؟ امام فرمودند شهید شد، علی ابن ابی حمزه سؤال کرد امام بعد کیست؟ امام فرمود من وصی او هستم. علی ابن ابی حمزه گفت: اعتقاد ما این است که امام قبل از دنیا نمی‌رود مگر اینکه نسل خود را ببیند، این حرف را زمانی مطرح کرده که امام جواد (ع) به دنیا نیامده است.
امام رضا(ع) به آن شخص می‌گویند این حدیث تتمه‌ای دارد و شما آن را حذف کرده‌اید، آن تتمه این است که نمی‌میرد امامی مگر اینکه اولاد خود را دیده است مگر مهدی(ع) و شخص معترف می‌شود به این حذف تتمه از روایت. از این روایت این‌گونه برداشت می‌شود که امام زمان(ع) فرزندی نخواهند داشت. حضرت صاحب الزمان(ع) فرزند ندارند بسیاری از مدعیان دروغین مهر ابطال خواهند خورد و رسوا خواهند شد، تصریح کرد: اگر بگوییم منظور از روایت این است که امام فرزندی که امام باشد نخواهند داشت بازهم مدعیان دروغین شکست خواهند خورد و در هر دو صورت ماجرا به نفع مدعیان فرزندی و نسبت داشتن با امام زمان(ع) تمام نخواهد شد. مدعیان دروغین سواد چندانی ندارند و به همین دلیل به علوم مهم نظیر رجال معتقد نیستند و در مباحثی که با اینها داشته‌ایم شاهد ضعف شدید علم و سواد بوده‌ایم، آنها معتقد هستند علم رجال یک بدعت است تا بتوانند دروغ های خود را ترویج دهند در حالی که علم رجال برگرفته از نصوص و یادگار از دوران ائمه معصومین(ع) است»[۱].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. طبسی، نجم الدین، درس گفتارهای مهدویت
  2. سوره کهف، آیه:۲۲.
  3. قرائتی، محسن، جهت‌نما، ص ۶۸ - ۷۰.
  4. میرزا حسین نوری، النجم الثاقب، ص ۲۲۲
  5. میرزا علی اکبر نهاوندی، العبقری الحسان، ج ۲، ص ۱۳۴
  6. میرزا حسین نوری، النجم الثاقب، ص ۲۲۵
  7. شیخ طوسی، الغیبه، ص ۶۱ و بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳
  8. میرزا حسین نوری، النجم الثاقب، ص ۲۲۵
  9. جمال الأسبوع، ص ۵۱۲.
  10. الايقاظ من الهجعه، ص ۳۹۲ - ۴۰۵.
  11. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷
  12. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۴۵
  13. شیخ طوسی، الغیبه، ص۱۳۴
  14. میرزا حسین نوری، النجم الثاقب، ص ۲۲۶
  15. شیخ طوسی، الغیبه، ص ۱۳۷
  16. میر محمد میرلوحی، سیمای آفتاب، ص ۴۹۷
  17. میر محمد میرلوحی، سیمای آفتاب، ص ۴۹۷.
  18. برای آگاهی فزون‌‎تر درباره این دعاها و زیارت‌ها، به منابع ذیل مراجعه کنید: - شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۵۱۲. - شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ص ۲۸۶ و ۴۰۹ - سید بن طاووس، جمال الأسبوع، ص۳۸ و نیز همو مصباح الزائر مخطوط)، ص۱۷۰ -بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۳۳۲، ج ۱۰۲، ص ۲۲۸ - حسن بن سليمان حلی، مختصر بصائر الدرجات، ۱۹۲ - ابراهيم بن علی عاملی کفعمی، مصباح الكفعمي، ص۵۴۸
  19. خدایا! به او درباره خودش و اهل و فرزندان و امت و همه رعیتش، آنچه دیده‌اش را روشن و دلش را شادمان می‌سازد، عطا فرما ....؛ بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۱۱۴
  20. [خدایا!] بر ولی امرت و اولیای عهدش و پیشوایانی که از فرزندانش به شمار می‌آیند، درود فرست و عمر و مدت زندگی شان را فزونی بخش؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۲۷۷ و بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۲
  21. رضانژاد، عزالدین، [[حیات امام مهدی (مقاله)|حیات امام مهدی]]، ص ۱۰۲ - ۱۰۶.
  22. میرزا حسین طبرسینوری، نجم الثاقب، ص ۴۰۲.
  23. سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ص ۵۱۲.
  24. میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۴۰۲.
  25. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ۱جلد، شباب الجنه - قم (ایران)، چاپ: ۲، ۱۳۸۵ ه.ش.
  26. ر. ک: نجم الثاقب، ص ۴۰۲.
  27. محمّد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۰۰، ص ۲۲۰.
  28. ناجی نجار، جزیره خضراء، و تحقیقی پیرامون مثلث برمودا، ترجمه: علی اکبر مهدیپور، ص ۳۸.
  29. "إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ غَيْبَتَيْنِ‏ إِحْدَاهُمَا تَطُولُ‏ حَتَّى‏ يَقُولَ‏ بَعْضُهُمْ‏ مَاتَ‏ وَ يَقُولَ‏ بَعْضُهُمْ‏ قُتِلَ‏ وَ يَقُولَ‏ بَعْضُهُمْ‏ ذَهَبَ‏ حَتَّى‏ لَا يَبْقَى‏ عَلَى‏ أَمْرِهِ‏ مِنْ‏ أَصْحَابِهِ‏ إِلَّا نَفَرٌ يَسِيرٌ لَا يَطَّلِعُ‏ عَلَى‏ مَوْضِعِه‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ طوسی رحمه اللّه، کتاب الغیبة، ص ۱۶۱.
  30. نعمانی، الغیبة، ص ۱۷۲.
  31. لطف اللّه صافی گلپایگانی، پاسخ ده پرسش، ص ۵۴.
  32. "كَأَنِّي‏ أَرَى‏ نُزُولَ‏ الْقَائِمِ‏ فِي‏ مَسْجِدِ السَّهْلَةِ بِأَهْلِهِ‏ وَ عِيَالِهِ‏ ‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ محمّد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۱، باب ۲۷.
  33. لطف اللّه صافی گلپایگانی، پاسخ ده پرسش، ص ۵۴- ۵۵.
  34. سید محمّد صدر، تاریخ الغیبة الکبری، مقدمه ص ۲۳.
  35. ابو الحسن علی بن حسین مسعودی رحمه اللّه، اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب علیه السّلام، ص ۲۰۸.
  36. محمّد بن عمر کشی، رجال کشی، ص ۴۶۵.
  37. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۷۶۴.
  38. "يَكُونُ‏ الْإِمَامُ‏ إِلَّا وَ لَهُ‏ عَقِبٌ‏ إِلَّا الْإِمَامُ‏ الَّذِي‏ يَخْرُجُ‏ عَلَيْهِ‏ الْحُسَيْنُ‏ بْنُ‏ عَلِيٍ‏ (ع) فَإِنَّهُ لَا عَقِبَ لَهُ‏ ‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ طوسی رحمه اللّه، کتاب الغیبة، ص ۲۲۴.
  39. "يإِنَ‏ الْخَضِرَ شَرِبَ‏ مِنْ‏ مَاءِ الْحَيَاةِ فَهُوَ حَيٌ‏ لَا يَمُوتُ‏ حَتَّى يُنْفَخَ فِي الصُّورِ وَ إِنَّهُ لَيَحْضُرُ الْمَوْسِمَ كُلَّ سَنَةٍ وَ يَقِفُ بِعَرَفَةَ فَيُؤَمِّنُ عَلَى دُعَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيُونِسُ اللَّهُ بِهِ وَحْشَةَ قَائِمِنَا فِي غَيْبَتِهِ وَ يَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُ‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۳۸۵، ح ۱.
  40. پیشین، باب ۲۶، ح ۱۳.
  41. "لَا بُدَّ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ‏ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ مِنْ‏ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ‏ الْمَنْزِلُ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ کلینی رحمه اللّه، کافی، ج ۱، ص ۳۴۰، ح ۱۶، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۶۲؛ محمّد بن ابراهیم نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۸.
  42. جزیره خضراء افسانه یا واقعیت؟، ص ۲۲۶، به نقل از: الاخبار الدخیلة، ج ۲، ص ۷۲.
  43. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۱۹-۱۲۷ درسنامه مهدویت، ص ۱۲۸- ۱۴۰.
  44. لا یطّلع علی موضعه احد من ولده و لا غیره، الّا المولی الّذی یلی امره. ( کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص ۱۰۲)
  45. کتاب الغیبه، محمد بن ابراهیم نعمانی، باب دهم، ص ۲۵۰.
  46. دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص ۲۰۷.
  47. جمال الاسبوغ، سید بن طاووس، ص ۵۱۲
  48. اثبات الوصیه، مسعودی، ترجمه نجفی، ص ۲۰۱
  49. کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص ۱۳۴.
  50. از جمله کتاب جزیره خضراء افسانه یا واقعیت علّامه سید مرتضی جعفر عاملی، ترجمه سپهری، ص ۲۲۱
  51. یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۴۲ تا ۱۴۴.
  52. اثبات الوصیه، ص ۲۰۱.
  53. رجوع شود به مکان حضرت، داستان جزیره خضرا، همین کتاب.
  54. نجم الثاقب، ص ۲۲۵.
  55. دراسة فى علائم الظهور، ص ۲۳۲.
  56. دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۳۶-۱۳۸.
  57. "إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَيْبَتَيْنِ إِحْدَاهُمَا أَطْوَلُ مِنَ الْأُخْرَى حَتَّى يُقَالَ مَاتَ وَ بَعْضٌ يَقُولُ قُتِلَ فَلَا يَبْقَى عَلَى أَمْرِهِ إِلَّا نَفَرٌ يَسِيرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ لَا يَطَّلِعُ أَحَدٌ عَلَى مَوْضِعِهِ وَ أَمْرِهِ وَ لَا غَيْرِهِ إِلَّا الْمَوْلَى الَّذِي يَلِي أَمْرَهُ"؛ کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ۱۶۲.
  58. یعقوبی، ابوالقاسم، نگاهی به تولد و زندگی امام زمان، چشم به راه مهدی، ص ۳۵۲ - ۳۵۳.
  59. کمال الدین، ص ۳۷۰؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱ و ج ۵۱، ص ۳۲
  60. کمال الدین، ص ۴۴۰
  61. «به جز قائم» اثبات الوصیه، ص ۲۰۱
  62. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۴۷۹.
  63. چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۵۲
  64. نجم الثاقب، ص ۲۲۵.
  65. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۱۳.
  66. نجم الثاقب، ص ۲۲۵.
  67. غیبة طوسى، ص ۱۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲.
  68. بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۲.
  69. سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۳۶۴
  70. اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۹ (خلاصه داستان انبارى در آن آمده است)
  71. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۹۳.
  72. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳، حدیث ۶؛ کافی "کتاب الحجه، باب فی الغیبه"، حدیث ۱۶.
  73. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۵۵ و ۵۶.