ویژگی‌های امام علی

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام علی(ع) است. "امام علی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام علی در قرآن | امام علی در حدیث | امام علی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

امیر مؤمنان علی بن ابی طالب(ع)، گنجینه ارزش‌ها و جانش سرشار از ستودنی‌ها و نیکویی‌ها، و زندگی‌اش مظهر بزرگی‌هاست و آنچه در این بخش آورده‌ایم، تنها گوشه‌ای از ویژگی‌های آن امام(ع) است. ویژگی‌های والا و شکوهمند او چون دانش، عصمت و نظایر آن، در ذیل عنوان‌های خاص خودش آمده است. با این حال، آنچه در این جا و دیگر جاها آورده‌ایم، همه آنچه ممکن است در مورد آن پیشوای بی‌همتا گفته شود، نیست؛ چون دریای عظمت شخصیت والای او گسترده‌تر و ژرف‌تر از آن است که به توصیف آید یا قلم، توان بیان آن را داشته باشد و یا اندیشه به ژرفای آن دست یابد. او کسی است که می‌فرمود: «"ینحَدِرُ عَنی السیلُ، ولا یرقی‌ إلَی الطیرُ"»^[۱]. علت دیگر، آن است که تاریخ، همه فضایل و بزرگی‌های او را برای نسل‌های بعد، نقل نکرده است، و چه بسیار کسانی که تلاش می‌کردند تا او را از خاطره تاریخ، محو کنند. با این حال، آنچه از آن حضرتْ آشکار شده است، علی رغم همه تلاش‌های ستمگرانِ جفاپیشه برای محو جلوه‌های صفات آن حضرت، دیده‌ها را خیره و خِردها را متحیر ساخته است.

سخن خلیل بن احمد فراهیدی درباره امام(ع) چه زیبا و رساست که می‌گوید: چه گویم درباره مردی که دوستانش از بیم و دشمنانش از کینه، فضایل او را پوشیده داشتند و در بین این دو سرپوش‌گذاری، آن قدر فضایل او بسیار است که شرق و غرب را فرا گرفته است؟!^[۲] در این جا اندکی از بسیار متون دینی را که از طریق شیعه و اهل سنت (هر دو) روایت شده، ذکر می‌کنیم؛ چرا که ما را توان احاطه بر ویژگی‌های شخصیتی کسی چون علی(ع) نیست؛ یگانه‌ای که در ایمان، دانش، اخلاق، جوان‌مردی، شجاعت و رحمت، هم‌تراز ندارد؛ بلکه نمی‌توان انسانی چون او یافت که در وجودش ویژگی‌های متضادی- که معمولًا در یک شخص، جمع نمی‌شوند- گِرد آمده باشد. در میدان رزم، هرگاه بر دشمنی می‌نگریست و بر او بانگ می‌زد، بدنش می‌لرزید و جان بر لبش می‌رسید، و هیچ یک از همگنانش به پایگاه او نمی‌رسیدند، و آن گاه که به اشک حلقه زده بر چشم یتیم می‌نگریست و یا به کسی که پشتش از رنج روزگار، خم شده است، نگاه می‌کرد، دلش به لرزه می‌افتاد و اشکش جاری می‌شد... و به این سبب به "گردآورنده اضداد" شناخته شده است. او در سرتاسر تاریخ و در همه زمینه‌ها بی‌نظیر است. او معجزه بزرگ اسلام و پیامبر خداست، و چرا چنین نباشد، در حالی که نبوتْ وی را زیر بال گرفته و رسالت، او را در دامان آن بزرگْ پیامبر افکنده بود و او فانی در جمالِ حق بود. با همه اینها آن حضرت، خود را در برابر پیامبر(ص) چگونه می‌دید؟ این را در پاسخ مولا(ع) به یکی از افرادی که از دانش بسیار و شناخت ژرف او در شگفت شده بود و پنداشت که وی پیامبر است، می‌توان یافت، که گفت: «"أنَا عَبدٌ مِن عَبیدِ مُحَمدٍ"»^[۳].

او از آغاز زندگی‌اش همراه و یاور پیامبر خدا بود. تصویر آن حضرت از این همراهی و دوستی‌اش، در خطبه معروف به "قاصعه"، چه قدر دلنشین است!^[۴] دل علی(ع)، آبشخور وحی صاف و زلال، و روحش عطرآگین از تعالیم ربانی است و همه اینها در میدان جنگ و سیاست، درخشش می‌گرفت. زندگی علی(ع)، آمیزه‌ای شگفت از علم و عمل و زهد و تلاش بود. او شیر جنگ و مبارزه بود و روح بزرگش در دل شب، آویخته بر ملکوت اعلی!^[۵].

پرسش‌های وابسته

منابع

محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ فضیلت، چون سیل از کوهسار وجودم سرازیر است و هیچ تیزپروازی به بلندای من نمی‌رسد». نهج البلاغة، خطبه ۳.
↑ تنقیح المقال، ج ۱، ص ۴۰۳ ش ۳۷۶۹.
↑ «من بنده‌ای از بندگان محمد هستم». التوحید، ص ۱۷۴، ح ۳.
↑ ر.ک: دانش‌نامه امیرالمؤمنین(ع)، ج ۹ (بخش دهم/ فصل یکم/ سخنی درباره زمان اسلام آوردن امام).
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۶۸۱.

[1] فضیلت، چون سیل از کوهسار وجودم سرازیر است و هیچ تیزپروازی به بلندای من نمی‌رسد». نهج البلاغة، خطبه ۳.

[2] تنقیح المقال، ج ۱، ص ۴۰۳ ش ۳۷۶۹.

[3] «من بنده‌ای از بندگان محمد هستم». التوحید، ص ۱۷۴، ح ۳.

[4] ر.ک: دانش‌نامه امیرالمؤمنین(ع)، ج ۹ (بخش دهم/ فصل یکم/ سخنی درباره زمان اسلام آوردن امام).

[5] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۶۸۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]