دعا برای تعجیل فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۰

دعا برای تعجیل فرج امام زمان (ع) یکی از وظایف شیعیان در عصر غیبت است که در روایات بسیاری مورد تاکید قرار گرفته است مانند: «وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُمْ». این نوع از دعا آثار فراوانی به دنبال دارد مانند نجات انسان از فتنه‌های آخرالزمان؛ انس با مسأله ظهور و فرج امام عصر (ع)؛ آمادگی روحی برای درک ظهور و... .

جایگاه دعا برای تعجیل فرج امام مهدی

مجموعه‌ای از وظایف برای مسلمین در زمان غیبت وجود دارد که این وظایف فقط نسبت به امام غائب حتمی و ضروری است؛ از جملۀ این وظایف، دعا برای فرج حضرت حجت (ع) است دعا در لغت به معنای نداست. این واژه به معنی خواندن و خواستنی است که مورد توجه قرار گیرد. به طور کلی دعا و نیایش، در فرهنگ اسلامی جایگاه والایی دارد؛ به گونه ای که خداوند به دعا کننده وعدۀ اجابت داده است: ﴿وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾^[۱] در عظمت دعا همین بس که در روایتی امام باقر (ع) به نقل از پیامبر فرمودند: "دعا جلوی قضای الهی را می‌‌گیرد"^[۲]. مراد از دعای فرج صرفاً خواندن زبانی دعا نیست؛ بلکه آرزویی برآمده از قلب و عشق به امام است؛ یعنی همچنان که امام عصر (ع) نماد همۀ آمال و آرزوهای انسان منتظر است، به همین ترتیب باید بزرگ‌ترین دغدغه انسان منتظر هم دعا برای تعجیل ظهور آن حضرت باشد^[۳]. دعا برای تعجیل فرج بیانگر آماده‌سازی برای ظهور منجی نیز هست؛ چراکه دعا افزون بر اینکه یاری و کمک خواستن از خداوند قادر و تواناست، موجب آمادگی فکری و قلبی شده، نوعی توجه به وظایف و عهد و پیمان را به دنبال دارد.

دعا برای تعجیل فرج در روایات

برخی از روایات دربارۀ دعای برای تعجیل فرج امام مهدی (ع) عبارت‌اند از:

امام زمان (ع) در ضمن توقیعی که از ناحیۀ مقدسه صادر شد فرمودند: «وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُمْ»^[۴]؛ «و برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید». گرچه کلمۀ فرج به معنای مطلق گشایش است؛ اما در اینجا به قرینه سیاق توقیع و کلمه تعجیل این را می‌‌رساند که در اینجا مراد دعای برای ظهور حضرت است^[۵].
یکی از یاران حضرت هادی (ع) از آن بزرگوار دربارۀ برنامه عملی و وظیفه عموم شیعیان در زمان غیبت امام عصر سؤال می‌کند: در زمان غیبت، شیعیان شما چه کاری انجام دهند؟ امام هادی (ع) می‌فرماید: «بر شما باد دعا و نیایش، و حفظ حالت انتظار»^[۶].
امام حسن عسکری (ع) به احمد بن اسحاق فرمود: «سوگند به خداکه فرزندم مهدی (ع)‌ غیبت خواهد کرد؛ غیبتی که در آن مسلمانان گرفتار می‌‌شوند، مگر کسی که خدای عزوجل او را بر اعتقاد به امامت وی استوار کند و به او توفیق دهند که برای تعجیل در فرج او دعا کند»^[۷].
امام صادق (ع) در روایتی یکی از آثار دعا برای تعجیل فرج امام عصر را اینگونه نقل کرده است: «هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: خداوندا! بر محمد و خاندان او درود فرست و در فرج ایشان تعجیل کن، نمیرد تا قائم (ع) را درک کند»^[۸].

شرایط دعای فرج

دعا برای فرج امام مهدی (ع) شرایطی دارد و صرفاً گفتن الفاظ بدون توجه به معنا و مفهوم آن کافی نیست. بر اساس آموزه‌های اسلام شرایط دعای فرج عبارت‌اند از:

مسلمان واقعی با صراحت از خدای تعالی، ظهور حضرت را درخواست می‌‌کند. به هر زبانی که باشد عربی، فارسی یا زبان‌های دیگر.
منتظر هنگامی که دعای فرج را از کسی می‌شنود، آمین می‌‌گوید؛ چون آمین گفتن به منزله دعا است.
منتظر برای آمرزش گناهانی که ظهور و فرج امام را به تأخیر می‌‌اندازد، دعا کند یا گفته شده است: دعای فرج زمانی می‌‌تواند برای مسلمین در جایگاه خاص قرار بگیرد که دعای فرج به واسطۀ حضرت در درگاه خدا عرضه شود؛ یعنی اینکه مسلمین به خاطر شان والای امام از امام بخواهند که در پیشگاه خداوند، برای ظهور دعا کند^[۹].

نتیجه‌

از مجموعه معارفی که در دعاها آمده می‌توان برداشت کرد دعا در تحقق ظهور مؤثر است؛ به عبارت دیگر، دعا یکی از اسباب الهی برای فرج مردم و ظهور امام مهدی (ع) است. شایسته است برای دعا کردن، شرایط آن نیز رعایت شود؛ زیرا به زبان آوردن و زمزمه کردنِ دعا بدون دقت در معانی و عمل به محتوای آن کافی نیست و چه‌بسا فایده چندانی نداشته باشد^[۱۰].

پرسش مستقیم

آیا دعا برای تعجیل فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

↑ «و چون بندگانم درباره من از تو پرسند من نزدیکم، دعاکننده چون مرا بخواند دعا (ی او) را پاسخ می‌دهم؛ پس باید دعوت مرا پاسخ دهند و به من ایمان آورند باشد که راهیاب شوند» سوره بقره، آیه ۱۸۶.
↑ بحار الانوار، ج۵۹، ص۲۲۸.
↑ ر. ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۳۲.
↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳، ح ۲.
↑ ر. ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۳۲.
↑ «عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ وَ انْتِظَارِ الْفَرَجِ»؛ بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۳۳۶، به نقل از صحیفه مهدیه، ص ۹۹.
↑ «وَ اللَّهُ لیغیبن غیبة لَا ینجو فیها مِنْ التهلکة إِلَّا مَنْ یثبته اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ علی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بتعجیل فَرْجَهُ» کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۵.
↑ «مَنْ قَالَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ بَعْدَ صَلَاةِ الظُّهْرِ: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ»؛ ابو جعفر محمد بن الحسن الطوسی (شیخ طوسی)، مصباح المتهجد، بیروت، ۱۴۱۱، ص ۳۲۸.
↑ صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۴۷۵- ۴۷۶؛ ر. ک: هدایتی فخرداود، ابوالفضل، مهدویت در منظر امام خمینی، صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۴۷۵- ۴۷۶.
↑ ر. ک: سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج2، ص ۲۲۸-۲۳۳؛ موسوی، سید علی، فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن، ص ۲۴۴؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۳۹۷؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۳۲؛ رحیمیان، محمد حسین، مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر، ص ۳۶؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینه‌سازی ظهور، ص۳۱۰.

[1] «و چون بندگانم درباره من از تو پرسند من نزدیکم، دعاکننده چون مرا بخواند دعا (ی او) را پاسخ می‌دهم؛ پس باید دعوت مرا پاسخ دهند و به من ایمان آورند باشد که راهیاب شوند» سوره بقره، آیه ۱۸۶.

[2] بحار الانوار، ج۵۹، ص۲۲۸.

[3] ر. ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۳۲.

[4] شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳، ح ۲.

[5] ر. ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۳۲.

[6] «عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ وَ انْتِظَارِ الْفَرَجِ»؛ بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۳۳۶، به نقل از صحیفه مهدیه، ص ۹۹.

[7] «وَ اللَّهُ لیغیبن غیبة لَا ینجو فیها مِنْ التهلکة إِلَّا مَنْ یثبته اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ علی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بتعجیل فَرْجَهُ» کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۵.

[8] «مَنْ قَالَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ بَعْدَ صَلَاةِ الظُّهْرِ: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ»؛ ابو جعفر محمد بن الحسن الطوسی (شیخ طوسی)، مصباح المتهجد، بیروت، ۱۴۱۱، ص ۳۲۸.

[9] صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۴۷۵- ۴۷۶؛ ر. ک: هدایتی فخرداود، ابوالفضل، مهدویت در منظر امام خمینی، صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۴۷۵- ۴۷۶.

[10] ر. ک: سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج2، ص ۲۲۸-۲۳۳؛ موسوی، سید علی، فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن، ص ۲۴۴؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۳۹۷؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۳۲؛ رحیمیان، محمد حسین، مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر، ص ۳۶؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینه‌سازی ظهور، ص۳۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 # [[امام زمان]] {{ع}} در ضمن توقیعی که از [[ناحیۀ مقدسه]] صادر شد فرمودند: {{متن حدیث|وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُمْ}}<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳، ح ۲.</ref>؛ «و برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید». گرچه کلمۀ [[فرج]] به معنای مطلق [[گشایش]] است؛ اما در اینجا به قرینه [[سیاق]] [[توقیع]] و کلمه [[تعجیل]] این را می‌‌رساند که در اینجا مراد دعای برای [[ظهور]] [[حضرت]] است<ref>ر. ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۳۲.</ref>.
 # یکی از یاران حضرت هادی {{ع}} از آن بزرگوار دربارۀ برنامه عملی و [[وظیفه]] عموم [[شیعیان]] در زمان [[غیبت امام عصر]] سؤال می‌کند: در [[زمان غیبت]]، [[شیعیان]] شما چه کاری انجام دهند؟ [[امام هادی]] {{ع}} می‌فرماید: «بر شما باد [[دعا]] و [[نیایش]]، و [[حفظ]] حالت [[انتظار]]»<ref>{{متن حدیث|عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ وَ انْتِظَارِ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۳۳۶، به نقل از صحیفه مهدیه، ص ۹۹.</ref>.
-# [[امام حسن عسکری]] {{ع}} به احمدبن [[اسحاق]] فرمود: «[[سوگند]] به خداکه فرزندم [[مهدی]] {{ع}}‌ [[غیبت]] خواهد کرد؛ غیبتی که در آن [[مسلمانان]] گرفتار می‌‌شوند، مگر کسی که [[خدای عزوجل]] او را بر [[اعتقاد به امامت]] وی [[استوار]] کند و به او [[توفیق]] دهند که برای [[تعجیل در فرج]] او [[دعا]] کند»<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهُ لیغیبن غیبة لَا ینجو فیها مِنْ التهلکة إِلَّا مَنْ یثبته اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ علی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بتعجیل فَرْجَهُ}} کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۵.</ref>.
+# [[امام حسن عسکری]] {{ع}} به احمد بن [[اسحاق]] فرمود: «[[سوگند]] به خداکه فرزندم [[مهدی]] {{ع}}‌ [[غیبت]] خواهد کرد؛ غیبتی که در آن [[مسلمانان]] گرفتار می‌‌شوند، مگر کسی که [[خدای عزوجل]] او را بر [[اعتقاد به امامت]] وی [[استوار]] کند و به او [[توفیق]] دهند که برای [[تعجیل در فرج]] او [[دعا]] کند»<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهُ لیغیبن غیبة لَا ینجو فیها مِنْ التهلکة إِلَّا مَنْ یثبته اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ علی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بتعجیل فَرْجَهُ}} کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۵.</ref>.
 # [[امام صادق]] {{ع}} در روایتی یکی از [[آثار دعا]] برای [[تعجیل فرج امام عصر]] را اینگونه [[نقل]] کرده است: «هر کس بعد از [[نماز صبح]] و [[نماز ظهر]] بگوید: خداوندا! بر [[محمد]] و [[خاندان]] او [[درود]] فرست و در [[فرج]] ایشان [[تعجیل]] کن، نمیرد تا [[قائم]] {{ع}} را [[درک]] کند»<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَالَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ بَعْدَ صَلَاةِ الظُّهْرِ: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ}}؛ ابو جعفر محمد بن الحسن الطوسی (شیخ طوسی)، مصباح المتهجد، بیروت، ۱۴۱۱، ص ۳۲۸. </ref>.