پیروی از نواب عام در دوران غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت/بالا}}
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
==[[پیروی از نواب عام]]==
یکی از [[وظایف]] [[دوران غیبت]]، [[پیروی]] از [[علمای راستین]] یا [[نواب عام]] است که در [[دستورات]] [[پیشوایان الهی]] به آن سفارش شده است؛ امام زمان{{ع}} فرمودند: «در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد باید به راویان اخبار ما ـ دانشمندان علوم دینی ـ مراجعه کنید که ایشان حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنها هستم»<ref>{{متن حدیث|"وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰، ح ۲۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref></ref>. در زمان [[حضور امام]]، [[مردم]] [[تکالیف شرعی]] و پاسخ مسائل خود را مستقیم از [[امام]] دریافت می‌کردند؛ ولی [[ارتباط]] [[امام زمان]] با [[مردم]] در [[زمان غیبت صغری]] از طریق [[نایبان خاص]] و در [[دوره غیبت]] کبری، [[فقهای جامع الشرایط]] به [[نصب]] [[امام زمان]]{{ع}} [[مسئولیت]] نمایندگی عام [[امام]]{{ع}} را در استمرار حرکت [[حیات]] بخش [[امامت]] و [[پاسداری]] از [[احکام]] و [[مقررات اسلامی]] برعهده دارند. وظیفۀ هرکس در هر زمان بر اساس مقتضیات آن زمان رقم می‌خورد؛ چنان‌که [[زراره]] وقتی از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال می‌کند [[مردم]] در [[زمان غیبت]] و [[انتظار]] چه کاری انجام دهند؟ می‌فرماید: «به وظیفه‌ای که دارند عمل می‌کنند تا اینکه [[حقیقت]] برای آنها روشن شود».<ref>{{متن حدیث|" يَتَمَسَّكُونَ بِالْأَمْرِ الَّذِي هُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُم‏"}}؛ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین ج ۲ ص ۳۵۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲،  ص ۱۴۹.</ref> امروزه این امر با [[تبعیت]] از [[دستورها]] و فرمان‌ها و [[اطاعت]] از مجتهدین جامع شرایط است.
==[[نیابت عام]] و گستره آن==
[[نیابت عامه]] مقامی است که به وسیلۀ [[ائمه]]{{ع}} به ویژه [[امام زمان]]{{ع}} به [[فقیه]] واجد شرایط‍‌ [[تفویض]] شده است. [[امام حسن عسکری]]{{ع}} دربارۀ [[فقیهان]] [[راستین]]، ویژگی‏‌های آنها و [[مسؤولیت]] [[جامعه]] در برابر آنها، فرموده است: "هرکس از [[فقهاء]]، نفس خود را از [[معاصی]] و [[محرمات]] نگهداری کند و [[دین]] خود را حفظ‍‌ نماید و [[مخالف]] هوای خود و [[مطیع]] مولای خود باشد، پس [[عوام]] باید از او [[تقلید]] کنند"<ref>{{متن حدیث|"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوهُ "}}؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۷، ص ۱۳۱؛  مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲، ص ۸۸.</ref> [[امام]]{{ع}} ضابطه‌ای کلی و صفات و مشخصاتی را معرفی و بیان می‌کند که در هر عصری آن صفات و ویژگی‌های معین در هر فردی وجود داشته باشد، [[نایب]] عام‌ [[امام]]{{ع}} شناخته می‌شود. در [[دوران غیبت]]، [[فقها]] و [[علما]] به عنوان [[جانشینان]] [[امام]] [[معصوم]]{{ع}}، راهبران [[جامعه]] و [[هادیان]] [[امت]] و محل [[رجوع]] [[مردم]] هستند و [[احکام دینی]] را با [[اجتهاد]] و [[تفقه]] خود، به آنان [[ابلاغ]] می‏‏‌کنند.
==[[وجوب اطاعت]] از [[فقیه جامع الشرائط]]==
[[اطاعت]] از [[فقهاء]] جامع‌الشرایط، با توجه به شرایط و ضوابطی که مطرح شده، [[واجب]] و [[مخالفت]] با آنها [[حرام]] است و در ردیف [[اطاعت]] و [[مخالفت با امام]] زمان است.


==[[دلایل]] [[پیروی از نواب عام]]==
[[پرونده:13681457.jpeg|300px|بندانگشتی|پیروی از نواب عام]]
#'''اصل عقلایی''': بنابر اصل عقلاییِ [[رجوع]] [[جاهل]] به عالم، [[فقها]] به [[نیابت از امام زمان]]، [[مرجع]] و پاسخگوی مسائل [[شرعی]] [[مردم]] هستند. [[تقلید]] و [[پیروی]] از [[فقها]] در [[احکام فقهی]]، شیوۀ همگانی و آسان در انجام مسائل [[شرعی]] است؛ زیرا استخراج [[احکام الهی]] از منابع آن در توان همۀ [[مردم]] نیست و [[احتیاط]] در همۀ موارد هم غیر ممکن و دارای [[عسر و حرج]] است. پس [[تقلید]] از [[صاحب نظران]] در هر فن و تخصصی، مورد پسند [[عقل]] بوده و [[خدای متعال]] هم به [[تقلید]] [[دستور]] داده است: {{متن قرآن| فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ}}<ref>اگر نمی‌دانید از اهل دانش و اطلاع بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.</ref> برای جلوگیری از تعطیل [[احکام الهی]] و اجرای صحیح آنها راهی جز مراجعه به [[فقیه]] [[اسلام شناس]] و [[عادل]] نیست.


#'''[[دلیل نقلی]]''': [[روایات]] متعددی به [[پیروی از نواب عام]] در [[زمان غیبت]] اشاره دارد؛ مانند:
== [[پیروی از نواب عام]] ==
##[[اسحاق بن یعقوب]] دربارۀ [[تکلیف]] [[شیعیان]] در [[غیبت کبری]] از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال کرده و [[حضرت]] در پاسخ فرمودند: «در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد باید به [[راویان]] [[اخبار]] ما ـ [[دانشمندان]] [[علوم دینی]] ـ مراجعه کنید که ایشان [[حجت]] من بر شما و من [[حجت خدا]] بر آنها هستم»<ref>{{متن حدیث|"وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏‏‏"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰، ح ۲۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref>.  
یکی از [[وظایف]] [[دوران غیبت]]، [[پیروی]] از [[علمای راستین]] یا [[نواب عام]] است که در [[دستورات]] [[پیشوایان الهی]] به آن سفارش شده است؛ امام زمان {{ع}} فرمودند: «در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد باید به راویان اخبار ما ـ دانشمندان علوم دینی ـ مراجعه کنید که ایشان حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنها هستم»<ref>{{متن حدیث|"وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰، ح ۲۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref></ref>. در زمان [[حضور امام]]، [[مردم]] [[تکالیف شرعی]] و پاسخ مسائل خود را مستقیم از [[امام]] دریافت می‌کردند؛ ولی [[ارتباط]] [[امام زمان]] با [[مردم]] در [[زمان غیبت صغری]] از طریق [[نایبان خاص]] و در [[دوره غیبت]] کبری، [[فقهای جامع الشرایط]] به [[نصب]] [[امام زمان]] {{ع}} [[مسئولیت]] نمایندگی عام [[امام]] {{ع}} را در استمرار حرکت [[حیات]] بخش [[امامت]] و [[پاسداری]] از [[احکام]] و [[مقررات اسلامی]] برعهده دارند. وظیفۀ هرکس در هر زمان بر اساس مقتضیات آن زمان رقم می‌خورد؛ چنان‌که [[زراره]] وقتی از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال می‌کند [[مردم]] در [[زمان غیبت]] و [[انتظار]] چه کاری انجام دهند؟ می‌فرماید: «به وظیفه‌ای که دارند عمل می‌کنند تا اینکه [[حقیقت]] برای آنها روشن شود».<ref>{{متن حدیث|" يَتَمَسَّكُونَ بِالْأَمْرِ الَّذِي هُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُم‏"}}؛ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین ج ۲ ص ۳۵۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۹.</ref> امروزه این امر با [[تبعیت]] از [[دستورها]] و فرمان‌ها و [[اطاعت]] از مجتهدین جامع شرایط است.
## مرحوم [[شیخ کلینی]]، [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] روایتی را که به "[[مقبوله عمر بن حنظله]]" معروف است، از [[امام صادق]]{{ع}} به مضمون ذیل [[نقل]] کرده‏‌اند: "هرکدام از شما که [[حدیث]] ما را [[روایت]] کند و در [[حلال و حرام]] ما صاحب‏ نظر باشد و [[احکام]] ما را بداند، او را به [[حکومت]] برگزینند که من او را بر شما [[حاکم]] قرار دادم"<ref>{{متن حدیث|" مَنْ كَانَ مِنْكُمْ مِمَّنْ قَدْ رَوَى حَدِيثَنَا وَ نَظَرَ فِي حَلَالِنَا وَ حَرَامِنَا وَ عَرَفَ أَحْكَامَنَا فَلْيَرْضَوْا بِهِ حَكَماً فَإِنِّي قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيْكُمْ حَاكِماً "}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۶۷، ح ۱۰؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، التهذیب، ج ۶، ص ۲۱۸، ح ۶.</ref>
== [[نیابت عام]] و گستره آن ==
#'''[[اجماع]] و [[سیره]] قطعیه بر [[نیابت عامه]]''': افزون‌بر [[نصوص]] [[پیغمبر]] و [[امامان]]{{ع}}، إجماع و [[سیره]] متصله قطعیه، نیز [[نیابت عامه]] را برای علمای عامل و فقهای ره یافته، حامیان [[دین]]، و [[راویان احادیث]] [[ائمه طاهرین]]{{ع}} [[ثابت]] می‌کنند<ref>ر.ک: سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌، ص۴۷۷.</ref>.
[[نیابت عامه]] مقامی است که به وسیلۀ [[ائمه]] {{ع}} به ویژه [[امام زمان]] {{ع}} به [[فقیه]] واجد شرایط‍‌ [[تفویض]] شده است. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} دربارۀ [[فقیهان]] [[راستین]]، ویژگی‏‌های آنها و [[مسؤولیت]] [[جامعه]] در برابر آنها، فرموده است: "هرکس از [[فقهاء]]، نفس خود را از [[معاصی]] و [[محرمات]] نگهداری کند و [[دین]] خود را حفظ‍‌ نماید و [[مخالف]] هوای خود و [[مطیع]] مولای خود باشد، پس [[عوام]] باید از او [[تقلید]] کنند"<ref>{{متن حدیث|"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوهُ "}}؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۷، ص ۱۳۱؛ مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲، ص ۸۸.</ref> [[امام]] {{ع}} ضابطه‌ای کلی و صفات و مشخصاتی را معرفی و بیان می‌کند که در هر عصری آن صفات و ویژگی‌های معین در هر فردی وجود داشته باشد، [[نایب]] عام‌ [[امام]] {{ع}} شناخته می‌شود. در [[دوران غیبت]]، [[فقها]] و [[علما]] به عنوان [[جانشینان]] [[امام]] [[معصوم]] {{ع}}، راهبران [[جامعه]] و [[هادیان]] [[امت]] و محل [[رجوع]] [[مردم]] هستند و [[احکام دینی]] را با [[اجتهاد]] و [[تفقه]] خود، به آنان [[ابلاغ]] می‏‏‌کنند.
== [[وجوب اطاعت]] از [[فقیه جامع الشرائط]] ==
[[اطاعت]] از [[فقهاء]] جامع‌الشرایط، با توجه به شرایط و ضوابطی که مطرح شده، [[واجب]] و [[مخالفت]] با آنها [[حرام]] است و در ردیف [[اطاعت]] و [[مخالفت با امام]] زمان است.


==نتیجه==
== [[دلایل]] [[پیروی از نواب عام]] ==
در [[دوران غیبت کبری]]، به‌دلیل عدم دسترسی به [[امام]]، [[مردم]] از [[فقیه جامع الشرائط]] یا [[نائب عام]] [[امام مهدی]] [[پیروی]] می‌کنند. علت این امر فرمایش [[حضرت مهدی]] در [[توقیع شریف]] ایشان به [[شیخ مفید]] است که در آن [[علما]] را [[حجت]] خود بر [[مردم]] معرفی کرده است؛ به عبارت دیگر، [[نیابت عامه]] مقامی است که به وسیلۀ [[ائمه]]{{ع}} به ویژه [[امام مهدی]]{{ع}} به [[فقیه]] واجد شرایط‍‌ [[تفویض]] شده است؛ ازاین‌رو، [[تبعیت]] و [[پیروی]] از [[فرامین]] [[نائب]] [[امام زمان]] [[واجب]] و ضروری است؛ [[امام حسن عسکری]]{{ع}} دربارۀ [[فقیهان]] [[راستین]]، ویژگی‏‌های آنها و [[مسؤولیت]] [[جامعه]] در برابر آنها، فرموده است: "هرکس از [[فقهاء]]، نفس خود را از [[معاصی]] و [[محرمات]] نگهداری کند و [[دین]] خود را حفظ‍‌ نماید و [[مخالف]] هوای خود و [[مطیع]] مولای خود باشد، پس [[عوام]] باید از او [[تقلید]] کنند"<ref>{{متن حدیث|"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوهُ "}}؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۷، ص ۱۳۱؛  مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲، ص ۸۸.</ref> برای جلوگیری از تعطیل [[احکام الهی]] و اجرای صحیح آنها راهی جز مراجعه به [[فقیه]] [[اسلام شناس]] و [[عادل]] نیست<ref>ر.ک: [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران (مقاله)|سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران]]، ۱۲۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷؛ [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]،[[ شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۹۳ ـ ۱۰۴؛ [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۲۰-۲۲؛ [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص۴۷۷؛ [[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۵۶، ۴۵۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۵۶ ـ ۴۵۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۴۹؛ [[ محمد باقر بابایی طلاتپه|بابایی طلاتپه، محمد باقر]]، [[مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار (مقاله)|مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار]]، ص ۱۱۹-۱۲۰؛ [[حسن نجفی|نجفی، حسن]]، [[بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود (مقاله)|بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود]]، ص ۳۲؛ [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌‌های انتظار توان‌مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌‌های انتظار توان‌مند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱ و ۲۱۷.</ref>
# '''اصل عقلایی''': بنابر اصل عقلاییِ [[رجوع]] [[جاهل]] به عالم، [[فقها]] به [[نیابت از امام زمان]]، [[مرجع]] و پاسخگوی مسائل [[شرعی]] [[مردم]] هستند. [[تقلید]] و [[پیروی]] از [[فقها]] در [[احکام فقهی]]، شیوۀ همگانی و آسان در انجام مسائل [[شرعی]] است؛ زیرا استخراج [[احکام الهی]] از منابع آن در توان همۀ [[مردم]] نیست و [[احتیاط]] در همۀ موارد هم غیر ممکن و دارای [[عسر و حرج]] است. پس [[تقلید]] از [[صاحب‌نظران]] در هر فن و تخصصی، مورد پسند [[عقل]] بوده و [[خدای متعال]] هم به [[تقلید]] [[دستور]] داده است: {{متن قرآن| فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ}}<ref>اگر نمی‌دانید از اهل دانش و اطلاع بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.</ref> برای جلوگیری از تعطیل [[احکام الهی]] و اجرای صحیح آنها راهی جز مراجعه به [[فقیه]] [[اسلام شناس]] و [[عادل]] نیست.
# '''[[دلیل نقلی]]''': [[روایات]] متعددی به [[پیروی از نواب عام]] در [[زمان غیبت]] اشاره دارد؛ مانند:
## [[اسحاق بن یعقوب]] دربارۀ [[تکلیف]] [[شیعیان]] در [[غیبت کبری]] از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال کرده و [[حضرت]] در پاسخ فرمودند: «در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد باید به [[راویان]] [[اخبار]] ما ـ [[دانشمندان]] [[علوم دینی]] ـ مراجعه کنید که ایشان [[حجت]] من بر شما و من [[حجت خدا]] بر آنها هستم»<ref>{{متن حدیث|"وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏‏‏"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰، ح ۲۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref>.
## مرحوم [[شیخ کلینی]]، [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] روایتی را که به "[[مقبوله عمر بن حنظله]]" معروف است، از [[امام صادق]] {{ع}} به مضمون ذیل [[نقل]] کرده‏‌اند: "هرکدام از شما که [[حدیث]] ما را [[روایت]] کند و در [[حلال و حرام]] ما صاحب‏ نظر باشد و [[احکام]] ما را بداند، او را به [[حکومت]] برگزینند که من او را بر شما [[حاکم]] قرار دادم"<ref>{{متن حدیث|" مَنْ كَانَ مِنْكُمْ مِمَّنْ قَدْ رَوَى حَدِيثَنَا وَ نَظَرَ فِي حَلَالِنَا وَ حَرَامِنَا وَ عَرَفَ أَحْكَامَنَا فَلْيَرْضَوْا بِهِ حَكَماً فَإِنِّي قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيْكُمْ حَاكِماً "}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۶۷، ح ۱۰؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، التهذیب، ج ۶، ص ۲۱۸، ح ۶.</ref>
# '''[[اجماع]] و [[سیره]] قطعیه بر [[نیابت عامه]]''': افزون‌بر [[نصوص]] [[پیغمبر]] و [[امامان]] {{ع}}، إجماع و [[سیره]] متصله قطعیه، نیز [[نیابت عامه]] را برای علمای عامل و فقهای ره یافته، حامیان [[دین]]، و [[راویان احادیث]] [[ائمه طاهرین]] {{ع}} ثابت می‌کنند<ref>ر. ک: سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌، ص۴۷۷.</ref>.


== نتیجه ==
در [[دوران غیبت کبری]]، به‌دلیل عدم دسترسی به [[امام]]، [[مردم]] از [[فقیه جامع الشرائط]] یا [[نائب عام]] [[امام مهدی]] [[پیروی]] می‌کنند. علت این امر فرمایش [[حضرت مهدی]] در [[توقیع شریف]] ایشان به [[شیخ مفید]] است که در آن [[علما]] را [[حجت]] خود بر [[مردم]] معرفی کرده است؛ به عبارت دیگر، [[نیابت عامه]] مقامی است که به وسیلۀ [[ائمه]] {{ع}} به ویژه [[امام مهدی]] {{ع}} به [[فقیه]] واجد شرایط‍‌ [[تفویض]] شده است؛ ازاین‌رو، [[تبعیت]] و [[پیروی]] از [[فرامین]] [[نائب]] [[امام زمان]] [[واجب]] و ضروری است؛ [[امام حسن عسکری]] {{ع}} دربارۀ [[فقیهان]] [[راستین]]، ویژگی‏‌های آنها و [[مسؤولیت]] [[جامعه]] در برابر آنها، فرموده است: "هرکس از [[فقهاء]]، نفس خود را از [[معاصی]] و [[محرمات]] نگهداری کند و [[دین]] خود را حفظ‍‌ نماید و [[مخالف]] هوای خود و [[مطیع]] مولای خود باشد، پس [[عوام]] باید از او [[تقلید]] کنند"<ref>{{متن حدیث|"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوهُ "}}؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۷، ص ۱۳۱؛ مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲، ص ۸۸.</ref> برای جلوگیری از تعطیل [[احکام الهی]] و اجرای صحیح آنها راهی جز مراجعه به [[فقیه]] [[اسلام شناس]] و [[عادل]] نیست<ref>ر. ک: [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران (مقاله)|سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران]]، ۱۲۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷؛ [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۹۳ ـ ۱۰۴؛ [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۲۰-۲۲؛ [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص۴۷۷؛ [[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۵۶، ۴۵۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۵۶ ـ ۴۵۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۴۹؛ [[محمد باقر بابایی طلاتپه|بابایی طلاتپه، محمد باقر]]، [[مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار (مقاله)|مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار]]، ص ۱۱۹-۱۲۰؛ [[حسن نجفی|نجفی، حسن]]، [[بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود (مقاله)|بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود]]، ص ۳۲؛ [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌‌های انتظار توان‌مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌‌های انتظار توان‌مند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱ و ۲۱۷.</ref>.


==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
* [[آیا پیروی از نواب عام از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)]]
* [[آیا پیروی از نواب عام از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)]]


== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت}}
{{پرسمان وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت}}


{{مدخل وظایف منتظران}}
{{مدخل وظایف منتظران}}


==منابع==
== منابع ==
{{فهرست اثر}}
{{منابع}}
{{ستون-شروع|۳}}
# [[پرونده:13681081.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[بایسته‌های عصر چشم به راهی (مقاله)|'''بایسته‌های عصر چشم به راهی''']]
# [[پرونده:13681081.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[بایسته‌های عصر چشم به راهی (مقاله)|'''بایسته‌های عصر چشم به راهی''']]
# [[پرونده:13681183.jpg|22px]] [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|'''انتظار و وظایف منتظران''']]
# [[پرونده:13681183.jpg|22px]] [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|'''انتظار و وظایف منتظران''']]
خط ۴۴: خط ۴۴:
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:Mahdaviat.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|'''مهدویت پیش از ظهور''']]
# [[پرونده:Mahdaviat.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|'''مهدویت پیش از ظهور''']]
# [[پرونده:13681160.jpg|22px]] [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|'''رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه''']]
# [[پرونده:13681160.jpg|22px]] [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|'''رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه''']]
{{پایان}}
{{پایان منابع}}
{{پایان}}
 
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}


{{امام مهدی}}
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:پیروی از نواب عام در دوران غیبت]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۵


پیروی از نواب عام

پیروی از نواب عام

یکی از وظایف دوران غیبت، پیروی از علمای راستین یا نواب عام است که در دستورات پیشوایان الهی به آن سفارش شده است؛ امام زمان (ع) فرمودند: «در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد باید به راویان اخبار ما ـ دانشمندان علوم دینی ـ مراجعه کنید که ایشان حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنها هستم»[۱]</ref>. در زمان حضور امام، مردم تکالیف شرعی و پاسخ مسائل خود را مستقیم از امام دریافت می‌کردند؛ ولی ارتباط امام زمان با مردم در زمان غیبت صغری از طریق نایبان خاص و در دوره غیبت کبری، فقهای جامع الشرایط به نصب امام زمان (ع) مسئولیت نمایندگی عام امام (ع) را در استمرار حرکت حیات بخش امامت و پاسداری از احکام و مقررات اسلامی برعهده دارند. وظیفۀ هرکس در هر زمان بر اساس مقتضیات آن زمان رقم می‌خورد؛ چنان‌که زراره وقتی از امام صادق (ع) سؤال می‌کند مردم در زمان غیبت و انتظار چه کاری انجام دهند؟ می‌فرماید: «به وظیفه‌ای که دارند عمل می‌کنند تا اینکه حقیقت برای آنها روشن شود».[۲] امروزه این امر با تبعیت از دستورها و فرمان‌ها و اطاعت از مجتهدین جامع شرایط است.

نیابت عام و گستره آن

نیابت عامه مقامی است که به وسیلۀ ائمه (ع) به ویژه امام زمان (ع) به فقیه واجد شرایط‍‌ تفویض شده است. امام حسن عسکری (ع) دربارۀ فقیهان راستین، ویژگی‏‌های آنها و مسؤولیت جامعه در برابر آنها، فرموده است: "هرکس از فقهاء، نفس خود را از معاصی و محرمات نگهداری کند و دین خود را حفظ‍‌ نماید و مخالف هوای خود و مطیع مولای خود باشد، پس عوام باید از او تقلید کنند"[۳] امام (ع) ضابطه‌ای کلی و صفات و مشخصاتی را معرفی و بیان می‌کند که در هر عصری آن صفات و ویژگی‌های معین در هر فردی وجود داشته باشد، نایب عام‌ امام (ع) شناخته می‌شود. در دوران غیبت، فقها و علما به عنوان جانشینان امام معصوم (ع)، راهبران جامعه و هادیان امت و محل رجوع مردم هستند و احکام دینی را با اجتهاد و تفقه خود، به آنان ابلاغ می‏‏‌کنند.

وجوب اطاعت از فقیه جامع الشرائط

اطاعت از فقهاء جامع‌الشرایط، با توجه به شرایط و ضوابطی که مطرح شده، واجب و مخالفت با آنها حرام است و در ردیف اطاعت و مخالفت با امام زمان است.

دلایل پیروی از نواب عام

  1. اصل عقلایی: بنابر اصل عقلاییِ رجوع جاهل به عالم، فقها به نیابت از امام زمان، مرجع و پاسخگوی مسائل شرعی مردم هستند. تقلید و پیروی از فقها در احکام فقهی، شیوۀ همگانی و آسان در انجام مسائل شرعی است؛ زیرا استخراج احکام الهی از منابع آن در توان همۀ مردم نیست و احتیاط در همۀ موارد هم غیر ممکن و دارای عسر و حرج است. پس تقلید از صاحب‌نظران در هر فن و تخصصی، مورد پسند عقل بوده و خدای متعال هم به تقلید دستور داده است: ﴿ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ﴾[۴] برای جلوگیری از تعطیل احکام الهی و اجرای صحیح آنها راهی جز مراجعه به فقیه اسلام شناس و عادل نیست.
  2. دلیل نقلی: روایات متعددی به پیروی از نواب عام در زمان غیبت اشاره دارد؛ مانند:
    1. اسحاق بن یعقوب دربارۀ تکلیف شیعیان در غیبت کبری از امام صادق (ع) سؤال کرده و حضرت در پاسخ فرمودند: «در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد باید به راویان اخبار ما ـ دانشمندان علوم دینی ـ مراجعه کنید که ایشان حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنها هستم»[۵].
    2. مرحوم شیخ کلینی، شیخ صدوق و شیخ طوسی روایتی را که به "مقبوله عمر بن حنظله" معروف است، از امام صادق (ع) به مضمون ذیل نقل کرده‏‌اند: "هرکدام از شما که حدیث ما را روایت کند و در حلال و حرام ما صاحب‏ نظر باشد و احکام ما را بداند، او را به حکومت برگزینند که من او را بر شما حاکم قرار دادم"[۶]
  3. اجماع و سیره قطعیه بر نیابت عامه: افزون‌بر نصوص پیغمبر و امامان (ع)، إجماع و سیره متصله قطعیه، نیز نیابت عامه را برای علمای عامل و فقهای ره یافته، حامیان دین، و راویان احادیث ائمه طاهرین (ع) ثابت می‌کنند[۷].

نتیجه

در دوران غیبت کبری، به‌دلیل عدم دسترسی به امام، مردم از فقیه جامع الشرائط یا نائب عام امام مهدی پیروی می‌کنند. علت این امر فرمایش حضرت مهدی در توقیع شریف ایشان به شیخ مفید است که در آن علما را حجت خود بر مردم معرفی کرده است؛ به عبارت دیگر، نیابت عامه مقامی است که به وسیلۀ ائمه (ع) به ویژه امام مهدی (ع) به فقیه واجد شرایط‍‌ تفویض شده است؛ ازاین‌رو، تبعیت و پیروی از فرامین نائب امام زمان واجب و ضروری است؛ امام حسن عسکری (ع) دربارۀ فقیهان راستین، ویژگی‏‌های آنها و مسؤولیت جامعه در برابر آنها، فرموده است: "هرکس از فقهاء، نفس خود را از معاصی و محرمات نگهداری کند و دین خود را حفظ‍‌ نماید و مخالف هوای خود و مطیع مولای خود باشد، پس عوام باید از او تقلید کنند"[۸] برای جلوگیری از تعطیل احکام الهی و اجرای صحیح آنها راهی جز مراجعه به فقیه اسلام شناس و عادل نیست[۹].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. وظیفه مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    1. تکالیف و وظایف شیعیان برای زمینه‌سازی ظهور در غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    2. تکالیف و وظایف شخصی شیعیان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    3. تکالیف و وظایف فردی شیعیان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    4. تکالیف و وظایف اجتماعی شیعیان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    5. تکالیف و وظایف شیعیان در حوزه امنیت اجتماعی در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    6. تکالیف و وظایف علما در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    7. تکالیف و وظایف دانشجویان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    8. تکالیف و وظایف مستمعان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    9. تکالیف و وظایف کنهسالان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    10. تکالیف و وظایف جوانان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    11. تکالیف و وظایف زنان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    12. تکالیف و وظایف ثروتمندان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    13. تکالیف و وظایف اقشار آسیب‌پذیر در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    14. تکالیف و وظایف حاکمان و فرماندهان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    15. تکالیف و وظایف نیروی انتظامی در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    16. تکالیف و وظایف توده مردم در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  2. وظایف عام مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    1. مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    2. مسلمانان درباره تولی به امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
      1. وظیفه مسلمانان درباره ایمان به امامت و ولایت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
      2. وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
      3. وظیفه مسلمانان درباره اطاعت و نصرت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
        1. برای یاری امام مهدی چه باید کرد؟ (پرسش)
    3. مسلمانان نسبت به تبری از دشمنان امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    4. مسلمانان نسبت به زیارت و یاد امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    5. مسلمانان درباره دعا برای امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    6. مسلمانان نسبت به اقتدا به سنت و سیره امام مهدی در امور استحبابی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    7. مسلمانان نسبت به انجام اعمال عبادی به نیابت از امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
  3. وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    1. آیا انتظار فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    2. آیا صبر بر سختی‌های دوران غیبت از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    3. آیا آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
      1. انواع آمادگی برای ظهور کدامند؟ (پرسش)
        1. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه فکری و اعتقادی یا علمی و معرفتی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        2. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه روحی و روانی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        3. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه اخلاقی و رفتاری چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        4. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه سیاسی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        5. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه اقتصادی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        6. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه نظامی و انتظامی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
    4. آیا پیروی از نواب عام از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    5. آیا دعا برای تعجیل فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    6. آیا غمگین بودن در دوران غیبت و اشتیاق به ظهور از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
  4. آثار نزدیک شمردن ظهور چیست؟ (پرسش)
  5. آفات دور دانستن ظهور چیست؟ (پرسش)
  6. آرزوها چگونه در شخصیت منتظران امام مهدی تأثیر می‌گذارد؟ (پرسش)
  7. برای ایجاد ارتباط قلبی با امام مهدی به جز تکالیف شرعی و دینی چه اعمالی لازم است تا بفهمیم ایشان از ما راضی هستند؟ (پرسش)
  8. وظیفه جامعه اسلامی در برابر اخباری که از سوی امام مهدی می‌رسد چیست؟ (پرسش)
  9. امام مهدی از نوجوانان جامعه امروز چه انتظاری دارند؟ (پرسش)
  10. دانش‌آموزان چگونه باید منتظر امام مهدی باشند؟ (پرسش)
  11. چگونه می‌توان برپایه خواست حقیقی امام مهدی عمل کرد؟ (پرسش)
  12. وظیفه مردم در عصر غیبت کبری برای برپایی عدالت چیست؟ (پرسش)
  13. آیا تکریم اماکن منسوب به امام مهدی از تکالیف عصر غیبت است؟ (پرسش)
  14. چرا رسیدگی به نیازهای مؤمنان مصداقی از برآوردن حوائج امام مهدی است؟ (پرسش)
  15. مرابطه با امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
  16. آیا حفظ پیوند با مقام ولایت از وظایف خاص منتظران امام مهدی است؟ (پرسش)

منابع

  1. سلیمیان، خدامراد، بایسته‌های عصر چشم به راهی
  2. کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران
  3. کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است
  4. رجایی، محبوبه، مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت
  5. فقیهی، علی نقی، سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران
  6. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت
  7. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم
  8. موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌
  9. پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه
  10. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت
  11. بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار
  12. نجفی، حسن، بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود
  13. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه
  14. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور
  15. گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه

پانویس

  1. ↑ «"وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏"»؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰، ح ۲۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.
  2. ↑ «" يَتَمَسَّكُونَ بِالْأَمْرِ الَّذِي هُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُم‏"»؛ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین ج ۲ ص ۳۵۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۹.
  3. ↑ «"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوهُ "»؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۷، ص ۱۳۱؛ مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲، ص ۸۸.
  4. ↑ اگر نمی‌دانید از اهل دانش و اطلاع بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.
  5. ↑ «"وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏‏‏"»؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۹۰، ح ۲۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.
  6. ↑ «" مَنْ كَانَ مِنْكُمْ مِمَّنْ قَدْ رَوَى حَدِيثَنَا وَ نَظَرَ فِي حَلَالِنَا وَ حَرَامِنَا وَ عَرَفَ أَحْكَامَنَا فَلْيَرْضَوْا بِهِ حَكَماً فَإِنِّي قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيْكُمْ حَاكِماً "»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۶۷، ح ۱۰؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، التهذیب، ج ۶، ص ۲۱۸، ح ۶.
  7. ↑ ر. ک: سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌، ص۴۷۷.
  8. ↑ «"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوهُ "»؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۷، ص ۱۳۱؛ مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲، ص ۸۸.
  9. ↑ ر. ک: فقیهی، علی نقی، سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران، ۱۲۹؛ رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷؛ قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۹۳ ـ ۱۰۴؛ کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۲۰-۲۲؛ موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌، ص۴۷۷؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص۴۵۶، ۴۵۷؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۵۶ ـ ۴۵۸؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۴۹؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص ۱۱۹-۱۲۰؛ نجفی، حسن، بررسی ابعاد رفتار اخلاقی در سبک زندگی زمینه‌ساز ظهور موعود، ص ۳۲؛ رجایی، محبوبه، مؤلفه‌‌های انتظار توان‌مند در قرآن کریم و سنت؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۲۱ و ۲۱۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=پیروی_از_نواب_عام_در_دوران_غیبت&oldid=1317318»