وراثت از پیامبر

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "وراثت از پیامبر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

وراثت از پیامبر در قرآن | وراثت از پیامبر در حدیث | وراثت از پیامبر در کلام اسلامی | وراثت از پیامبر در فلسفه اسلامی | وراثت از پیامبر در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

امام وارث علم انبیاء

• از منابع علم امامان(ع) وصایت و وراثت انبیاء و پیامبر اکرم(ص) است، امام از نظر کمالات وجودی، تالی تلو نبی بوده، و امامت، با نبوت اتصال و ارتباط بلافصل دارد لذا امام، وارث انبیاست در اصل تمام علوم انبیای گذشته به پیامبر اسلام به ارث رسیده و ایشان هم، همۀ معارف و علوم خود را به اولین وصی خود، امیرالمؤمنین(ع) تعلیم داده و امام علی(ع) نیز به فرزندانش تا امام زمان(ع) منتقل کردند.
• مطابق آیات و روایات علم غیب یکی از این علوم است، زیرا طبق آیۀ: ﴿عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا *إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ‏ مِن رَّسُولٍ﴾ خداوند علم غیب را به پیامبر و هر کسی که از او راضی باشد تعلیم داده است، در روایتی از امام رضا(ع) آمده است: «رسول الله(ص) که مرضیّ نزد خدا است غیب می‌داند، ما هم ورثۀ همان رسولی هستیم که خدا او را به هر مقدار از غیب خود خواسته آگاه کرده، پس ما هم می‌دانیم آنچه شده و آنچه تا روز قیامت خواهد شد». علم غیب اختصاص به خداوند دارد و اگر برای پیامبر اثبات شده به واسطۀ تعلیم خداوند است از راه وحی و برای امامان(ع) نیز از راه وراثت از پیامبر ثابت می‌‌شود.

دلیل به ارث رسیدن علم غیب

• یکی از دلایل به ارث رسیدن علوم و از جمله علم غیب آن است که علم از طرف خداوند است و اگر به ارث نرسد مردم جاهل مانده، نظام خلق فاسد می‌گردد و خداوند نیز حجّتی بر مردم نخواهد داشت بلکه بر عکس خواهد بود، بنابراین چون خداوند حکیم است، حکمت او مقتضی توارث علم و دوام عالم است تا حجت بر مردم تمام گردد. علم ائمه اطهار، علومی الهی است که نسل به نسل از رسول خدا(ص) به ارث برده‌اند و علوم ایشان اجتهاد و استنباط مصطلح نیست، لذا می‌توان کلام یکی از آنها را به دیگری نسبت داد. اصولاً از آنجایی که امامت در راستای خاتمیت پیامبر اکرم(ص) قرار گرفته، وراثت معنای خاصی دارد که به معنای شرح آموزه‌های پیامبر در راستای نیاز مردم است.

راه به ارث رسیدن علوم انبیا و مصادیق آن

• ارث رسیدن دانش پیامبر(ص) به امامان(ع) از دو راه بوده است:

1. از راه عادی که همان تعلیم و تعلم است: حضرت علی(ع) می‌فرمایند: کنت ادخل علی رسول الله کُلَّ یَوْمٍ دَخْلَةً وَ کُلَّ لَیْلَةٍ دَخْلَة... إِذَا سَأَلْتُهُ أَجَابَنِی وَ إِذَا سَکَتُّ وَ فَنِیَتْ مَسَائِلِی ابْتَدَأَنِی
2. راه دیگر تعلیم از راه غیر عادی و از راه القاء و عنایت خداوندی است، امام علی(ع) آنگاه که به دستور پیامبر(ص) عازم یمن شد، از ایشان درباره پرسش‌هایی که مردم یمن درباره قضا از او می‌کنند، راهنمایی خواست. پیامبر فرمودند: ادن، فدنوت فضرب بیده علی صدری ثم قال: "اللهم ثبت لسانه واهد قلبه" فلا والذی فلق الحبة و برء النسمة ما شککت فی قضاء بین اثنین بعد.

• وراثت امامان(ع) از انبیاء و پیامبر اکرم(ص) در دو موضوع بوده است:

1. وراثت اعتباری؛ یعنی اموری که مربوط به آثار ظاهری نبوت است، مانند پیراهن حضرت یوسف(ع)، عصای موسی(ع) و...، و بیشتر برای ابراز حق در مواردی که مسئله امامت ایشان مشتبه می‌شده و داشتن آثار ظاهری انبیاء نشانه حقانیت ایشان معرفی شده است به ارث برده‌اند.
2. وراثت حقیقی؛ یعنی علوم و حکمت‌ها و کمالات و سجایای اخلاقی که در هر پیامبری به صورتی ظهور نموده است به ارث برده‌اند، و از همین باب است وراثت کتب انبیاء سابق و انتقال برخی کتب مانند جفر و جامعه و... میان ایشان، چنان‌که در روایتی از امام صادق(ع) سؤال می‌شود: آیا تورات و انجیل و کتب انبیاء نزد شما است؟ حضرت فرمود: «آنها در نزد ما به صورت وراثت از ایشان به ما رسیده است و همان‌گونه که آنها قرائت می‌کردند ما نیز آنها را می‌خوانیم و همان‌گونه که آنها از آن کتاب‌ها سخن می‌گفتند ما نیز از آنها سخن می‌گوییم، به راستی خداوند حجتی را در زمینش قرار نمی‌دهد که از او چیزی سؤال شود و او بگوید: نمی‌دانم».

بررسی روایات

• روایات فراوانی که از حد شمارش بیرون است، از شیعه و اهل سنت در این زمینه وارد شده است و مفهوم آنها این است که علم ائمه(ع) بالوراثه از رسول خداست. و نیز روایات متعددی دلالت می‌‌کنند هر امامی از امام پیشین، دانش‌هایی را فرا می‌گرفته است. برخی از این روایات عبارتند از:

1. محمد بن فضل هاشمی از امام رضا(ع) روایت کرده، آن جناب نظر کرد به ابن هذاب، و سپس فرمود: «اگر به تو خبر دهم در این روزها یکی از بستگان تو کشته خواهد شد آیا گفته مرا تصدیق می‌کنی؟» عرض کرد خیر، زیرا جز خداوند متعال کسی علم غیب نمی‌داند. امام رضا(ع) آیۀ: ﴿عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ‏ مِن رَّسُولٍ﴾ را تلاوت نموده و بعد فرمودند: رسول خدا(ص) مورد رضا و پسند خداست و ما وارثان همین رسول هستیم که خداوند او را بر غیب خود که می‌خواهد آگاه نموده و آن حضرت علم به وقایع گذشته و بعد تا روز قیامت را به ما آموخت».
2. مفضل بن عمر روایت کرده امام صادق(ع) فرمودند: «سلیمان از داود ارث برد و محمد(ص) از سلیمان ارث برد و ما از محمد(ص) ارث بردیم. علم تورات و انجیل‏ و زبور و تفسیر الواح نزد ماست. مفضل عرض کرد: علم زیادی‌ است! امام فرمودند: این علم چندان مهم نیست بلکه علم مهم، علمی‌ است که در هر روز و در هر ساعت به ما داده می‌‏شود».
3. زراره از امام باقر(ع) نقل می‌کند: «علمی که همراه حضرت آدم نازل شد، به علی(ع) به ارث رسید، و هیچ کدام از ما امامان از دنیا نمی‌رویم مگر اینکه یک نفر از اهل بیت ما، آن علم را یا هر گونه که خدا بخواهد، به ارث می‌بریم».

نتیجه گیری

• در نتیجه علوم انبیای گدشته، پیامبر اکرم(ص) و امامان قبلی و از جمله علم غیب به امامان(ع) به ارث رسیده است و یکی از راه‌های علوم آموزی اهل بیت از این راه است.

پرسش‌های وابسته

• رابطه وراثت از پیامبر یا امام پیشین با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

• علم معصوم
• علم غیب معصوم

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

• کتاب‌شناسی علم معصوم؛
• مقاله‌شناسی علم معصوم؛
• پایان‌نامه‌شناسی علم معصوم.

منبع‌شناسی جامع وراثت از پیامبر

• کتاب‌شناسی وراثت از پیامبر؛
• مقاله‌شناسی وراثت از پیامبر؛
• پایان‌نامه‌شناسی وراثت از پیامبر.

منبع‌شناسی جامع علم برگرفته از وراثت از پیامبر

• کتاب‌شناسی علم برگرفته از وراثت از پیامبر؛
• مقاله‌شناسی علم برگرفته از وراثت از پیامبر؛
• پایان‌نامه‌شناسی علم برگرفته از وراثت از پیامبر.

منابع

• خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی؛
• مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل؛
• مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان؛
• یوسفیان، حسن، علم غیب امام؛
• مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن؛
• اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه؛
• تحریری، محمد باقر، جلوه‌های لاهوتی؛
• امام‌خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام؛
• مطهری، مرتضی، امامت و رهبری؛
• فاضل لنکرانی، محمد، اشراقی، شهاب‌الدین، پاسداران وحی؛
• حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر؛
• هاشمی، سید علی، ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی؛
• هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟؛
• گنجی، حسین، امام‌شناسی؛
• شیخ‌زاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا؛
• امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت؛
• صادقی، حسن، مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا؛
• زرین‌جویی، عین‌الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی؛
• نادم، محمد حسن، افتخاری، سید ابراهیم، منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد؛
• افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد؛
• پارسانسب، گل‌افشان، پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا؛
• غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی؛
• رستمی، محمد زمان، آل‌بویه، طاهره، علم امام؛
• نصیری، محمد حسین، گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات؛
• منصوری رامسری، خلیل، بی‌کرانگی علم امام معصوم؛
• خوش‌باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین؛
• مصطفوی، سید حسن، مروی، احمد، دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم؛
• بیابانی اسکوئی، محمد، امامت؛

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: