یاران امام مهدی چه تعداد است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛}}
{{جمع شدن|۱. آیت الله طبسی؛}}
[[پرونده:7474646.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نجم‌الدین طبسی]]]]
::::::[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«درباره تعداد [[لشکریان]] و [[یاران]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[روایات]] گوناگونی در دسترس است. برخی [[روایات]]، تعداد آنان را سی صد وسیزده نفر یادآور شده‌اند وبرخی [[روایات]]، از ده هزار نفر وبیش تر سخن می‌گویند. در این جا یادآوری دو نکته ضروری است:
::::#سی صد وسیزده نفر - که در [[روایات]] آمده است - نیروهای ویژه‌ای هستند که در آغاز [[قیام]] همراه آن حضرت خواهند بود. آنان در [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} از [[کارگزاران]] می‌شوند؛ چنان چه مرحوم [[اربلی]] در [[کشف]] النعمه فرموده است: از این [[روایت]] ([[روایت]] ده هزارنفر) استفاده می‌شود که تعداد [[یاران]] حضرت در عدد سی صد وسیزده محدود نمی‌شود؛ بلکه این تعداد، نفراتی هستند که در آغاز [[قیام]]، همراه حضرت هستند.
::::#تعداد چهار هزار، ده هزار نفر و... - که در برخی [[روایات]] گفته شده است - آمار کل نیروهای ارتش [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} نیست؛ بلکه - هم چنان که از [[روایات]] نیز استفاده می‌شود- هریک از این ارقام، نمایانگر تعداد نیروهایی هستند که در برهه‌ای از [[زمان ظهور]] حضرت {{ع}} ویا در پیکار خاصی در گوشه‌ای از [[جهان]] شرکت دارند. شاید هم مطلب دیگری باشد که ما آن را نمی‌دانیم که با [[ظهور]] حضرت، روشن خواهد شد.
:::::*'''نیروهای مخصوص:''' یونس پسر ظبیان می‌گوید: "خدمت [[امام صادق]]{{ع}} بودم که ایشان نامی‌ از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] به میان آورد و فرمود: آنان سی صد وسیزده تن هستند وهر یک خود را در میان سی صد نفر می‌بیند"<ref>دلائل الامامه، ص ۳۲۰؛ المحجّه، ص ۴۶</ref> از این که حضرت می‌فرماید: "هر یک خود را در میان سی صد نفر می‌بیند"، دو احتمال تصور می‌شود:
::::#این که توان جسمی‌هر یک از آنان برابر سی صد نفر باشد؛ چنان که توان هر یک از [[مؤمنان]] در آن روزگار برابر نیروی [[چهل]] مرد است.
::::#هر کدام از آنان، سی صد نفر نیرو دارند وخود را در میان سی صد نیرو تحت [[فرمان]] می‌بینند. بنابراین احتمال، آنان [[حدود]] سی صد گردان نیروی نظامی‌ را [[فرماندهی]] می‌کنند ومحتمل است که همان ظاهر لفظ مراد باشد؛ یعنی هر یک خود را جزء آن عدّه می‌داند؛ چنان که بعضی گفته‌اند. [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} می‌فرماید: "آنان که از بستر خود برای [[یاری]] [[امام مهدی|امام قائم]]{{ع}} ناپدید می‌شوند، سی صد وسیزده نفر به تعداد اهل [[بدر]] هستند که صبح آن شب (صبح روز بعد) در [[مکه]] گرد می‌آیند"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۴؛ عیاشی، تفسیر، ج ۲، ص ۵۶؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹ وج ۴، ص ۹۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۳</ref>. [[امام جواد]]{{ع}} می‌فرماید: "[[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} از سرزمین تهامه ([[مکه]]) [[ظهور]] می‌کند. او گنج‌هایی دارد که از جنس طلا ونقره نیست؛ بلکه آنها اسب‌هایی نیرومند ومردانی نامور به تعداد [[اصحاب]] [[بدر]] هستند. آنان سی صد وسیزده نفرند که از سراسر [[جهان]] به دور او گرد می‌آیند. کتاب مُهر کرده‌ای با حضرت است که تعداد یارانش با نام، شهر، نوع نژاد، مشخصات وکنیه آنان در آن نوشته شده است. آنان همه در فرمانبرداری از [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} می‌کوشند"<ref>عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۵۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۰</ref>. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[مردم]] مانند پرندگان در اطرافش گرد می‌آیند تا این که سی صد وچهارده مرد - که در بین آنان زنانی نیز هستند - گرد می‌آیند وآن حضرت بر هر [[ستمگر]] وفرزند [[ستمگری]] پیروز می‌گردد وعدالت چنان می‌شود که [[مردم]] [[آرزو]] می‌کنند:‌ای کاش مردگانشان در بین زندگان بودند واز [[عدالت]] بهره مند می‌شدند"<ref>مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} با سی صد وسیزده نفر به تعداد [[اصحاب]] [[بدر]]، بدون [[آگاهی]] و وعده قبلی [[ظهور]] می‌کند؛ در حالی که آنان چون ابری پاییزی پراکنده‌اند؛ آنان شیران روز ونیایشگران شب هستند"<ref>ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۴؛ الفتاوی الحدیثیه، ج ۳۱</ref>. [[ابان بن تغلب]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "به زودی سی صد وسیزده نفر به [[مسجد]] شما ([[مکه]]) می‌آیند. [[مردم]] [[مکه]] می‌دانند که این افراد نسبتی با پدران واجدادشان ندارند (وجزو [[مردم]] [[مکه]] نیستند). هر کدام از آنان شمشیری دارد که بر روی آن کلمه‌ای ثبت است که از آن کلمه هزار کلمه (مشکل) گشوده وحل می‌شود"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۱؛ بصائر الدرجات، ص ۳۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۶</ref> در برخی از [[روایات]]، نام برخی از آنان گفته شده است که به ذکر دو [[روایت]] بسنده می‌کنیم: [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل بن عمر]] - یکی از [[اصحاب]] آن حضرت - فرمود: "تو و [[چهل]] و چهار مرد دیگر، جزو [[یاران]] و همراهان [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}}هستید"<ref>دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳</ref>. شاید مراد از [[چهل]] وچهار نفر، کسانی باشند که از [[اصحاب]] [[امام صادق]]{{ع}} هستند. نیز آن حضرت می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[امام مهدی|قائم آل محمد###115### ظهور کند، بیست وهفت تن از پشت کعبه بیرون می‌آیند وبیست وپنج تن از قوم موسی - که همگی قاضیان به حق وعادل هستند - زنده می‌شوند ونیز هفت تن از [[اصحاب کهف]]، [[یوشع]] [[وصی]] [[موسی]]، [[مؤمن]] [[آل فرعون]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابادجانه انصاری]] و [[مالک اشتر]] به [[دنیا]] باز می‌گردند"<ref>روضة الواعظین، ص ۲۶۶؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۵</ref>. در بعضی از [[روایات]]، [[مقداد بن اسود]] نیز ذکر شده است. طبق [[روایات]] [[فرشتگان]] جابه جاکننده، مردگان [[نیکان]] را به اماکن مقدسی مانند [[خانه خدا]] منتقل می‌کنند<ref>درر الاخبار، ج ۱، ص ۲۵۸</ref>. بنابراین، شاید این مردگان از آن دسته‌ای باشند که اجسادشان به کنار [[کعبه]] انتقال داده شده است ورجعت ودوباره زنده شدن آنان نیز از همان جا خواهد بود. طبق [[نقل]] دیگری، این مکان پشت شهر [[کوفه]]، یعنی شهر [[نجف]] است که باز معنای [[روایت]] صحیح می‌شود؛ زیرا اجسادشان به آن جا، یعنی [[نجف اشرف]] انتقال داده شده است. [[شایسته]] ذکر است که این افراد، سابقه [[مبارزه]] در ابعاد [[سیاسی]] و نظامی‌ را با طاغوت‌های روزگار خویش داشته اند؛ به خصوص [[سلمان فارسی]]، [[ابودجانه]]، [[مالک اشتر]] و [[مقداد]] که در جنگ‌های [[صدر اسلام]] شرکت کرده، رشادت‌های بسیاری از خود نشان داده‌اند وگروهی از آنان سابقه [[فرماندهی]] نیز داشته اند.
:::::*'''ارتش [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}:''' [[ابوبصیر]] می‌گوید: مردی از اهالی [[کوفه]]، از [[امام صادق]]{{ع}} پرسید: چند نفر با [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] می‌کنند؟ [[مردم]] می‌گویند: همراهان حضرت به تعداد سربازان [[بدر]] یعنی سی صد و سیزده نفرند. [[امام]]{{ع}} فرمود: "[[حضرت مهدی]] [[ظهور]] نمی‌کند، مگر با ارتشی قوی و نیرومند و ارتش قدرتمند کم‌تر از ده هزار نیروی رزمنده نخواهد داشت"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۴؛ عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۱۳۴؛ نورالثقلین، ج ۴، ص ۹۸؛ ج ۱، ص ۳۴۰؛ العدد القویه، ص ۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۸</ref>. نیز آن حضرت می‌فرماید: "هنگامی‌که [[خداوند]] به [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} اجازه [[قیام]] دهد، سی صد و سیزده تن با او [[بیعت]] می‌کنند. آن حضرت در [[مکه]] توقف می‌کند تا این که عدد اصحابش به ده هزار نفر برسد. آن گاه به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید"<ref>المستجاد، ص ۵۱۱</ref>. [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|مهدی]] حدّاقل با [[لشکر]] [[دوازده]] هزار نفری وحدّاکثر پانزده هزار نفری [[ظهور]] می‌کند. [[رعب]] وترس از نیروی نظامی‌او، پیشاپیش سپاهیانش در حرکت است. هیچ [[دشمنی]] با ایشان روبه رو نمی‌شود، جز این که [[شکست]] می‌خورد. آن حضرت وسپاهیانش در راه [[خدا]] به سرزنش کسی نمی‌اندیشند. شعار لشکریانش این است: بمیران، بمیران"<ref>ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۵</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[ظهور]] نمی‌کند، مگر آن که حلقه و تعداد آنان کامل گردد. [[راوی]] پرسید: تعداد آنان چند نفر است؟ حضرت فرمود: ده هزار نفر"<ref>نعمانی، غیبة، ص ۳۰۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۵</ref>. [[شیخ]] [[حر عاملی]] می‌گوید: در [[روایت]] است که تعداد کامل [[سپاه]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} صد هزار نفر است<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ۳۶۷؛ بشارة الاسلام، ص ۱۹۰</ref>
:::::*'''گارد [[حفاظت]]:''' کعب می‌گوید: مردی از [[بنی هاشم]]، در [[بیت المقدس]] منزل می‌کند. تعدد نیروهای محافظ وی [[دوازده]] هزار نفرند ودر [[روایت]] دیگری می‌گوید: تعداد محافظان وی سی وشش هزار نفرند وبر سر هر یک از بزرگ راه‌های منتهی به [[بیت المقدس]]، [[دوازده]] هزار نفر مستقر می‌شوند<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۱۰۶؛ عقد الدرر، ص ۱۴۳</ref> البته کلمه حرس که در [[روایت]] است، به معنای اعوان وکمک نیز آمده است واین معنا با عنوان [[حدیث]] مناسب نیست؛ چون ممکن است مقصود [[یاران]] واعوان حضرت باشد»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی؛ نجم‌الدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۷۲ - ۷۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛}}
[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۴۱: خط ۵۳:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛}}
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛}}
[[پرونده:11130.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد جواد مروجی طبسی]]]]
[[پرونده:11130.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد جواد مروجی طبسی]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۱۴۵: خط ۱۵۷:
:::::*نام بسیاری از شهرهای [[ایران]] در بین نام‌ها وجود دارد که در [[حدود]] سی شهر می‌باشد.
:::::*نام بسیاری از شهرهای [[ایران]] در بین نام‌ها وجود دارد که در [[حدود]] سی شهر می‌باشد.
:::::*با مقایسه بین شهرهای یاد شده و تعداد افرادی که از آن مناطق به [[یاری]] [[امام زمان]] {{ع}} می‌آیند، معلوم می‌شود بیشترین [[یاران]] آن حضرت {{ع}} را [[ایرانیان]] تشکیل می‌دهند.»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۳۵-۱۳۸.</ref>.
:::::*با مقایسه بین شهرهای یاد شده و تعداد افرادی که از آن مناطق به [[یاری]] [[امام زمان]] {{ع}} می‌آیند، معلوم می‌شود بیشترین [[یاران]] آن حضرت {{ع}} را [[ایرانیان]] تشکیل می‌دهند.»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۳۵-۱۳۸.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. آیت الله طبسی؛}}
[[پرونده:7474646.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نجم‌الدین طبسی]]]]
::::::[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«درباره تعداد [[لشکریان]] و [[یاران]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[روایات]] گوناگونی در دسترس است. برخی [[روایات]]، تعداد آنان را سی صد وسیزده نفر یادآور شده‌اند وبرخی [[روایات]]، از ده هزار نفر وبیش تر سخن می‌گویند. در این جا یادآوری دو نکته ضروری است:
::::#سی صد وسیزده نفر - که در [[روایات]] آمده است - نیروهای ویژه‌ای هستند که در آغاز [[قیام]] همراه آن حضرت خواهند بود. آنان در [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} از [[کارگزاران]] می‌شوند؛ چنان چه مرحوم [[اربلی]] در [[کشف]] النعمه فرموده است: از این [[روایت]] ([[روایت]] ده هزارنفر) استفاده می‌شود که تعداد [[یاران]] حضرت در عدد سی صد وسیزده محدود نمی‌شود؛ بلکه این تعداد، نفراتی هستند که در آغاز [[قیام]]، همراه حضرت هستند.
::::#تعداد چهار هزار، ده هزار نفر و... - که در برخی [[روایات]] گفته شده است - آمار کل نیروهای ارتش [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} نیست؛ بلکه - هم چنان که از [[روایات]] نیز استفاده می‌شود- هریک از این ارقام، نمایانگر تعداد نیروهایی هستند که در برهه‌ای از [[زمان ظهور]] حضرت {{ع}} ویا در پیکار خاصی در گوشه‌ای از [[جهان]] شرکت دارند. شاید هم مطلب دیگری باشد که ما آن را نمی‌دانیم که با [[ظهور]] حضرت، روشن خواهد شد.
:::::*'''نیروهای مخصوص:''' یونس پسر ظبیان می‌گوید: "خدمت [[امام صادق]]{{ع}} بودم که ایشان نامی‌ از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] به میان آورد و فرمود: آنان سی صد وسیزده تن هستند وهر یک خود را در میان سی صد نفر می‌بیند"<ref>دلائل الامامه، ص ۳۲۰؛ المحجّه، ص ۴۶</ref> از این که حضرت می‌فرماید: "هر یک خود را در میان سی صد نفر می‌بیند"، دو احتمال تصور می‌شود:
::::#این که توان جسمی‌هر یک از آنان برابر سی صد نفر باشد؛ چنان که توان هر یک از [[مؤمنان]] در آن روزگار برابر نیروی [[چهل]] مرد است.
::::#هر کدام از آنان، سی صد نفر نیرو دارند وخود را در میان سی صد نیرو تحت [[فرمان]] می‌بینند. بنابراین احتمال، آنان [[حدود]] سی صد گردان نیروی نظامی‌ را [[فرماندهی]] می‌کنند ومحتمل است که همان ظاهر لفظ مراد باشد؛ یعنی هر یک خود را جزء آن عدّه می‌داند؛ چنان که بعضی گفته‌اند. [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} می‌فرماید: "آنان که از بستر خود برای [[یاری]] [[امام مهدی|امام قائم]]{{ع}} ناپدید می‌شوند، سی صد وسیزده نفر به تعداد اهل [[بدر]] هستند که صبح آن شب (صبح روز بعد) در [[مکه]] گرد می‌آیند"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۴؛ عیاشی، تفسیر، ج ۲، ص ۵۶؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹ وج ۴، ص ۹۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۳</ref>. [[امام جواد]]{{ع}} می‌فرماید: "[[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} از سرزمین تهامه ([[مکه]]) [[ظهور]] می‌کند. او گنج‌هایی دارد که از جنس طلا ونقره نیست؛ بلکه آنها اسب‌هایی نیرومند ومردانی نامور به تعداد [[اصحاب]] [[بدر]] هستند. آنان سی صد وسیزده نفرند که از سراسر [[جهان]] به دور او گرد می‌آیند. کتاب مُهر کرده‌ای با حضرت است که تعداد یارانش با نام، شهر، نوع نژاد، مشخصات وکنیه آنان در آن نوشته شده است. آنان همه در فرمانبرداری از [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} می‌کوشند"<ref>عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۵۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۰</ref>. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[مردم]] مانند پرندگان در اطرافش گرد می‌آیند تا این که سی صد وچهارده مرد - که در بین آنان زنانی نیز هستند - گرد می‌آیند وآن حضرت بر هر [[ستمگر]] وفرزند [[ستمگری]] پیروز می‌گردد وعدالت چنان می‌شود که [[مردم]] [[آرزو]] می‌کنند:‌ای کاش مردگانشان در بین زندگان بودند واز [[عدالت]] بهره مند می‌شدند"<ref>مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} با سی صد وسیزده نفر به تعداد [[اصحاب]] [[بدر]]، بدون [[آگاهی]] و وعده قبلی [[ظهور]] می‌کند؛ در حالی که آنان چون ابری پاییزی پراکنده‌اند؛ آنان شیران روز ونیایشگران شب هستند"<ref>ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۴؛ الفتاوی الحدیثیه، ج ۳۱</ref>. [[ابان بن تغلب]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "به زودی سی صد وسیزده نفر به [[مسجد]] شما ([[مکه]]) می‌آیند. [[مردم]] [[مکه]] می‌دانند که این افراد نسبتی با پدران واجدادشان ندارند (وجزو [[مردم]] [[مکه]] نیستند). هر کدام از آنان شمشیری دارد که بر روی آن کلمه‌ای ثبت است که از آن کلمه هزار کلمه (مشکل) گشوده وحل می‌شود"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۱؛ بصائر الدرجات، ص ۳۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۶</ref> در برخی از [[روایات]]، نام برخی از آنان گفته شده است که به ذکر دو [[روایت]] بسنده می‌کنیم: [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل بن عمر]] - یکی از [[اصحاب]] آن حضرت - فرمود: "تو و [[چهل]] و چهار مرد دیگر، جزو [[یاران]] و همراهان [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}}هستید"<ref>دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳</ref>. شاید مراد از [[چهل]] وچهار نفر، کسانی باشند که از [[اصحاب]] [[امام صادق]]{{ع}} هستند. نیز آن حضرت می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[امام مهدی|قائم آل محمد###115### ظهور کند، بیست وهفت تن از پشت کعبه بیرون می‌آیند وبیست وپنج تن از قوم موسی - که همگی قاضیان به حق وعادل هستند - زنده می‌شوند ونیز هفت تن از [[اصحاب کهف]]، [[یوشع]] [[وصی]] [[موسی]]، [[مؤمن]] [[آل فرعون]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابادجانه انصاری]] و [[مالک اشتر]] به [[دنیا]] باز می‌گردند"<ref>روضة الواعظین، ص ۲۶۶؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۵</ref>. در بعضی از [[روایات]]، [[مقداد بن اسود]] نیز ذکر شده است. طبق [[روایات]] [[فرشتگان]] جابه جاکننده، مردگان [[نیکان]] را به اماکن مقدسی مانند [[خانه خدا]] منتقل می‌کنند<ref>درر الاخبار، ج ۱، ص ۲۵۸</ref>. بنابراین، شاید این مردگان از آن دسته‌ای باشند که اجسادشان به کنار [[کعبه]] انتقال داده شده است ورجعت ودوباره زنده شدن آنان نیز از همان جا خواهد بود. طبق [[نقل]] دیگری، این مکان پشت شهر [[کوفه]]، یعنی شهر [[نجف]] است که باز معنای [[روایت]] صحیح می‌شود؛ زیرا اجسادشان به آن جا، یعنی [[نجف اشرف]] انتقال داده شده است. [[شایسته]] ذکر است که این افراد، سابقه [[مبارزه]] در ابعاد [[سیاسی]] و نظامی‌ را با طاغوت‌های روزگار خویش داشته اند؛ به خصوص [[سلمان فارسی]]، [[ابودجانه]]، [[مالک اشتر]] و [[مقداد]] که در جنگ‌های [[صدر اسلام]] شرکت کرده، رشادت‌های بسیاری از خود نشان داده‌اند وگروهی از آنان سابقه [[فرماندهی]] نیز داشته اند.
:::::*'''ارتش [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}:''' [[ابوبصیر]] می‌گوید: مردی از اهالی [[کوفه]]، از [[امام صادق]]{{ع}} پرسید: چند نفر با [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] می‌کنند؟ [[مردم]] می‌گویند: همراهان حضرت به تعداد سربازان [[بدر]] یعنی سی صد و سیزده نفرند. [[امام]]{{ع}} فرمود: "[[حضرت مهدی]] [[ظهور]] نمی‌کند، مگر با ارتشی قوی و نیرومند و ارتش قدرتمند کم‌تر از ده هزار نیروی رزمنده نخواهد داشت"<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۴؛ عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۱۳۴؛ نورالثقلین، ج ۴، ص ۹۸؛ ج ۱، ص ۳۴۰؛ العدد القویه، ص ۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۸</ref>. نیز آن حضرت می‌فرماید: "هنگامی‌که [[خداوند]] به [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} اجازه [[قیام]] دهد، سی صد و سیزده تن با او [[بیعت]] می‌کنند. آن حضرت در [[مکه]] توقف می‌کند تا این که عدد اصحابش به ده هزار نفر برسد. آن گاه به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید"<ref>المستجاد، ص ۵۱۱</ref>. [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|مهدی]] حدّاقل با [[لشکر]] [[دوازده]] هزار نفری وحدّاکثر پانزده هزار نفری [[ظهور]] می‌کند. [[رعب]] وترس از نیروی نظامی‌او، پیشاپیش سپاهیانش در حرکت است. هیچ [[دشمنی]] با ایشان روبه رو نمی‌شود، جز این که [[شکست]] می‌خورد. آن حضرت وسپاهیانش در راه [[خدا]] به سرزنش کسی نمی‌اندیشند. شعار لشکریانش این است: بمیران، بمیران"<ref>ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۵</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[ظهور]] نمی‌کند، مگر آن که حلقه و تعداد آنان کامل گردد. [[راوی]] پرسید: تعداد آنان چند نفر است؟ حضرت فرمود: ده هزار نفر"<ref>نعمانی، غیبة، ص ۳۰۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۵</ref>. [[شیخ]] [[حر عاملی]] می‌گوید: در [[روایت]] است که تعداد کامل [[سپاه]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} صد هزار نفر است<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ۳۶۷؛ بشارة الاسلام، ص ۱۹۰</ref>
:::::*'''گارد [[حفاظت]]:''' کعب می‌گوید: مردی از [[بنی هاشم]]، در [[بیت المقدس]] منزل می‌کند. تعدد نیروهای محافظ وی [[دوازده]] هزار نفرند ودر [[روایت]] دیگری می‌گوید: تعداد محافظان وی سی وشش هزار نفرند وبر سر هر یک از بزرگ راه‌های منتهی به [[بیت المقدس]]، [[دوازده]] هزار نفر مستقر می‌شوند<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۱۰۶؛ عقد الدرر، ص ۱۴۳</ref> البته کلمه حرس که در [[روایت]] است، به معنای اعوان وکمک نیز آمده است واین معنا با عنوان [[حدیث]] مناسب نیست؛ چون ممکن است مقصود [[یاران]] واعوان حضرت باشد»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی؛ نجم‌الدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۷۲ - ۷۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


نسخهٔ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۶

الگو:پرسش غیرنهایی

یاران امام مهدی چه تعداد است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

یاران امام مهدی(ع) چه تعداد است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید محمد صدر
آیت‌ الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ پس از ظهور» در این‌باره گفته‌ است:
«بنا بر روایات مستفیض و نزدیک به تواتر، شمار آنها به تعداد یاران پیامبر (ص) در غزوه بدر، یعنی سیصد و سیزده نفر میباشد[۱]. همچنین روایاتی وجود دارد که یاران امام (ع) را دست کم ده هزار نفر میداند. این اختلاف به تفاوت درجات اخلاص آنها برمی‌گردد که پیش از این درباره اقسام چهارگانه آن سخن گفته‌ایم[۲].
[اجمالا] شمار افراد موفق در برنامه کلی الهی در هر درجهای تفاوت دارد؛ زیرا بدیهی است لازمه ارتقای درجات اخلاص، شایستگیهای بیشتر و بینش عمیقتر است و پیداست که در جهان، شمار چنین افرادی زیاد نیست. از روایات برمیآید آن مخلصان آزموده که در درجه اول از درجات چهارگانه اخلاص قرار دارند، همان سیصد و سیزده نفری هستند که حضرت بقیة الله (ع) در زمان آنان ظهور خواهد کرد. در عین حال موفقشدگان در امتحانات الهی که در درجه دوم اخلاص قرار دارند، اگر بیش از ده هزار نفر نباشند، کمتر نیستند. دلیل تفاوت شمار یاران امام در این اخبار، جز این نیست. آنها به سرعت به امام عصر (ع) ملحق میشوند؛ به طوری که همه سیصد و سیزده نفر هنگام سخنرانی امام (ع) و نخستین مرحله بیعت، در مسجد الحرام حضور دارند. باقی یاران نیز تا چند روز پس از این رویداد وارد مکه میشوند. در بعضی روایات آمده است حضرت در مکه میماند تا شمار یارانش به ده هزار نفر برسد»[۳].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ ابن اثیر آورده است: شمار یاران پیامبر (ص) در جنگ بدر سیصد و سیزده نفر بوده است. عده‌ای آن را سیصد و چهارده و سیصد و هجده نفر نیز گفته‌اند. اما همان تعداد نخست صحیح می‌باشد و از صدر اسلام تا کنون مشهور بین مسلمانان همان عدد بوده است. ر.ک: الکامل فی التاریخ؛ ج ۲، ص ۸۲.
  2. ↑ الصدر، سید محمد، تاریخ الغیبة الکبری؛ ص ۲۴۸ به بعد.
  3. ↑ صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۲۳۱، ۲۳۲.
  4. ↑ دلائل الامامه، ص ۳۲۰؛ المحجّه، ص ۴۶
  5. ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۴؛ عیاشی، تفسیر، ج ۲، ص ۵۶؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹ وج ۴، ص ۹۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۳
  6. ↑ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۵۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۰
  7. ↑ مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵
  8. ↑ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۴؛ الفتاوی الحدیثیه، ج ۳۱
  9. ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۱؛ بصائر الدرجات، ص ۳۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۶
  10. ↑ دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳
  11. ↑ روضة الواعظین، ص ۲۶۶؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۵
  12. ↑ درر الاخبار، ج ۱، ص ۲۵۸
  13. ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۴؛ عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۱۳۴؛ نورالثقلین، ج ۴، ص ۹۸؛ ج ۱، ص ۳۴۰؛ العدد القویه، ص ۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۸
  14. ↑ المستجاد، ص ۵۱۱
  15. ↑ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۵
  16. ↑ نعمانی، غیبة، ص ۳۰۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۵
  17. ↑ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ۳۶۷؛ بشارة الاسلام، ص ۱۹۰
  18. ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۱۰۶؛ عقد الدرر، ص ۱۴۳
  19. ↑ طبسی؛ نجم‌الدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۲ - ۷۴.
  20. ↑ معجم احادیث امام مهدى (ع)، ۳۴- ۲۷، ح ۱۴۵۸؛ دلائل الامامة، ص ۵۵۴- ۵۶۲، ح ۱۳۵۲۶.
  21. ↑ معجم احادیث امام مهدى (ع)، ۱۷۵، ح ۱۶۰۱؛ بحار، ج ۵۲، ب ۲۵، ح ۲۴.
  22. ↑ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۰۹-۱۱۱.
  23. ↑ دلائل الامامه، ص ۳۰۷.
  24. ↑ دلائل الامامه، ص ۳۰۷.
  25. ↑ بشارة الاسلام، ص ۲۰۹.
  26. ↑ دلائل الامامه، ص ۳۰۷.
  27. ↑ همان.
  28. ↑ بشارة الاسلام، ص ۲۰۹.
  29. ↑ دلائل الامامه، ص ۳۰۷.
  30. ↑ بشارة الاسلام، ص ۲۰۹.
  31. ↑ بامداد بشریت، ص ۱۳۵-۱۳۸.
  32. ↑ چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنان جنگ کردند. آن‌ها هیچ گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان می‌رسید، سست و ناتوان نشدند [و تن به تسلیم ندادند]، و خداوند استفامت کنندگان را دوست دارد؛ سوره آل عمران، آیه ۱۴۶.
  33. ↑ جهنم پوست تن را به کلی دگرگون می‌کند. نوزده نفر از فرشتگان عذاب بر آن گمارده شده‌اند. مأموران دوزخ را فقط فرشتگان عذاب قرار دادیم و تعداد آن‌ها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم، تا اهل کتاب (= یهود و نصاری) یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید و اهل کتاب و مؤمنان (در حقانیت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند و بیمار دلان و کافران بگویند: خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟! آری، این گونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند و لشکریانِ پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز هشدار و تذکری برای انسان‌ها نیست. سوره مدثر، آیات ۲۹ - ۳۱ .
  34. ↑ فاضلیان، سید محمد جواد؛ قیام، ص ۲۹۵ - ۲۹۷.
  35. ↑ به سوی او اجتماع می‌کنند به تعداد اهل بدر، ۳۱۳ نفر از اطراف زمین و این، معنای قول خدا است که «هرکجا باشید، خدا شما را می‌آورد، همگی را؛ به درستی که خدا بر هرکاری قدرت دارد». هنگامی‌که برای او این عده از اهل اخلاص جمع شد، خدا امر او را ظاهر می‌کند؛ زمانی که برای او عقد کامل شد و آن، گروه ده هزار نفری است، به اذن خدا خروج می‌کند؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۳۷، ح۲.
  36. ↑ یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۲ - ۴۴.
  37. ↑ بصائر الدرجات، ص۳۱۱؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۴؛ الخصال، ص۶۴۹.
  38. ↑ "أَصْحَابُهُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ "؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۷۳؛ الخصال، ص۶۴۹؛ بصائر الدرجات، ص۳۱۱؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۲۶.
  39. ↑ " لَا يَخْرُجُ الْقَائِمُ ع حَتَّى يَكُونَ تَكْمِلَةُ الْحَلْقَةِ قُلْتُ وَ كَمْ تَكْمِلَةُ الْحَلْقَةِ قَالَ عَشَرَةُ آلَاف‏"؛ الغیبة، نعمانی، ص۳۲۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۴۵.
  40. ↑ ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۴؛ نور الثقلین، ج۴، ص۹۸؛ العدد القویه، ص۶۵.
  41. ↑ ملاحم ابن طاووس، ص۶۵.
  42. ↑ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۷و۳۶۷؛ بشارة الاسلام، ص۱۹۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۷۸.
  43. ↑ "َ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ فَإِذَا كَمَلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَا يَزَالُ يَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ"؛ الإحتجاج، ج۲، ص۴۴۹.
  44. ↑ "إِذَا أَذِنَ اللَّهُ عَزَّ اسْمُهُ لِلْقَائِمِ فِي الْخُرُوجِ ... وَ قَدْ وَافَاهُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا فَيُبَايِعُوهُ وَ يُقِيمُ بِمَكَّةَ حَتَّى يَتِمَّ أَصْحَابُهُ عَشْرَةَ آلَافِ نَفْسٍ ثُمَّ يَسِيرُ مِنْهَا إِلَى الْمَدِينَةِ"؛ الإرشاد، ج ۲، ص ۳۸۳.
  45. ↑ ر.ک: دلائل الإمامة، ص۳۲۰؛ المحجه، ص۴۶.
  46. ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی؛ ص:205- 208
  47. ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۵۵.
  48. ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱؛ به نقل از الغیبه للنعمانی، صفحه ۲۴۱؛تفسیر قمی، جلد ۱، صفحه ۳۲۳؛ تفسیر عیاشی، جلد ۲، صفحه ۵۶ و ۱۴۰؛الکافی، جلد ۸، صفحه ۳۱۳.
  49. ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱.
  50. ↑ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، جلد ۵، صفحه ۲۱۸.
  51. ↑ «و اگر ببینی، هنگامی که کفار به فزع می‌‌افتند، پس هیچ راه فراری ندارند و هیچ چیز از خدا فوت نمی‌‌شود بلکه از مکانی نزدیک گرفتار می‌شوند». سبأ: ۵۱.
  52. ↑ المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳ به نقل از: تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۲۰۴ تا ۲۰۵.
  53. ↑ مهرتابان (طبع قدیم)، صفحه ۲۲۶؛ رساله لب اللباب (طبع جدید)، صفحه ۲۷۷.
  54. ↑ تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۶۴؛بحارالانوار، جلد ۵۲، صفحه ۲۲۳.
  55. ↑ البته بعضی برخلاف بیان فوق معتقدند که از تعبیر «فیهم» که در روایت آمده است استفاده می‌شود که پنجاه زن مذکور در روایت جزء سیصد و سیزده نفر می‌‌باشند و تعبیر رجل در ثلاثمائه و بضعه عشر رجلا از باب تغلیب می‌‌باشد. موعود شناسی، صفحه ۵۹۴.
  56. ↑ امامی میبدی، علی رضا، آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۲۲۷.
  57. ↑ و اگر عذاب را از آنان چندگاهی پس افکنیم به یقین می‌گویند: چه آن را باز داشت؟ آگاه باشید روزی که به آنان برسد از ایشان بازگردانده نمی‌شود و آنچه به ریشخند می‌گرفتند آنها را فرا می‌گیرد؛ سوره هود، آیه: ۸.
  58. ↑ " أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ يَعْنِي‏ عِدَّةً كَعِدَّةِ بَدْرٍ قَالَ‏ يَجْمَعُونَ‏ لَهُ‏ فِي‏ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعاً كَقَزَعِ‏ الْخَرِيفِ‏‏‏ ‏‏"، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵، ح ۴۲؛ نیز: ر.ک: نعمانی، الغیبة، ص ۲۴۱
  59. ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
  60. ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۴۹۴.
  61. ↑ سوره هود آیه ۸
  62. ↑ ینابیع الموده، ص ۵‌۰۹، چاپ نجف
  63. ↑ اعلام الوری، ص ۴۳۳
  64. ↑ موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۸۸.
  65. ↑ حطیم: بخشی از مسجد الحرام که میان حجر الاسود و درِ کعبه و چاه زمزم واقع شده و به دلیل ازدحام مردم و له کردن یکدیگر، چنین نامیده شده است.
  66. ↑ الإرشاد، ج ۲، ص ۳۸۲.
  67. ↑ المستدرک علی الصحیحین، ج ۴، ص ۵۹۶، ح ۸۶۵۸.
  68. ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۹۰، ح ۲۱۲.
  69. ↑ ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۸، ص ۲۹۳–۲۹۹.
  70. ↑ باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۱۸-۱۲۰.
  71. ↑ "أَصْحَابُ الْقَائِمِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا أَوْلَادُ الْعَجَمِ بَعْضُهُمْ يُحْمَلُ فِي السَّحَابِ نَهَاراً يُعْرَفُ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِيهِ وَ نَسَبِهِ وَ حِلْيَتِهِ وَ بَعْضُهُمْ نَائِمٌ عَلَى فِرَاشِهِ فَيُوَافِيهِ فِي مَكَّةَ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ"؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۷۰.
  72. ↑ ‌"عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ (ع) أَنَّ الْقَائِمَ يَهْبِطُ مِنْ ثَنِيَّةِ ذِي طُوًى فِي عِدَّةِ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا حَتَّى يُسْنِدَ ظَهْرَهُ إِلَى الْحَجَرِ الْأَسْوَدِ وَ يَهُزُّ الرَّايَةَ الْغَالِبَةَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي حَمْزَةَ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لِأَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع فَقَالَ كِتَابٌ مَنْشُور"؛ غیبت نعمانی، ص ۳۱۵.
  73. ↑ حیدر کامل، دجال آخرالزمان، ص 260 -261.
  74. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۶.
  75. ↑ امام مهدى از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینى، ص ۶۰۱.
  76. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۵.
  77. ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۲.
  78. ↑ غیبة نعمانی، ص ۳۰۷.
  79. ↑ الملاحم و فتن، سید بن طاووس، ص ۶۵.
  80. ↑ بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۳۱۶.
  81. ↑ چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۶۶.
  82. ↑ ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۸۳.
  83. ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷.
  84. ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۷۷۹.
  85. ↑ و هر کس را قبله‌ای است که روی بدان می‌کند، باری، در کارهای نیک از یکدیگر پیشی گیرید. هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد، خداوند بر هر کاری تواناست؛ سوره بقره، آیه: ۱۸.
  86. ↑ الغیبه، ب ۲۰، ح۳.
  87. ↑ بحارالانوار، ج ۵۳، ص۹۰.
  88. ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۱۰- ۱۱۱.
  89. ↑ سوره هود؛ آیه: ۸
  90. ↑ قندوزی، ینابیع الموده، ص ۵۰۹
  91. ↑ موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۸۹
  92. ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۴۱۶.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=یاران_امام_مهدی_چه_تعداد_است؟_(پرسش)&oldid=185393»