آیه استرجاع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Amini (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث آیات امامت امام علی و آیات فضائل امام علی است. "آیه استرجاع" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیه استرجاع (پرسش) قابل دسترسی خواهند باسترجاع.

صد و پنجاه و ششمین آیه از سوره بقره به آیه استرجاع مشهور است. در شأن نزول این آیه آمده است که امام علی(ع) به هنگام شنیدن خبر شهادت حمزه عموی پیامبر و به نقلی جعفر طیار، عبارت «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ راجِعون» را بر زبان راند و پس از آن این آیه نازل شد.

متن آیه: ﴿الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ[۱]

منابع

پانویس

  1. «همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه 156.