دین مسیحیت

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دین مسیحیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

کتب دینی مسیحی

پولس رسول

رسمیت مسیحیت

شعائر هفت‌گانه

  1. تعمید؛
  2. تأیید میثاق؛
  3. تثبیت ایمان؛
  4. ازدواج مسیحی؛
  5. عشای ربانی؛
  6. درجات مقدس‌ روحانیت؛
  7. اعتراف؛ تدهین[۱۳][۱۴].

انشعابات

دیدگاه قرآنی

مسیحیت صهیونیستی

مسیحیت یهودی

مسیحیت سیاسی آمریکا

  1. مسیحیت سیاسی و اصولگرا در آمریکا "جنبشی پس لائیک" بود که در جامعه‌ای "پس لائیک" ظهور کرد. جامعه‌ای که لامذهبی را از دو قرن پیش می‌شناخته و از یک قرن قبل در تمام زمینه‌های اجتماعی، چه در فضای قانونی و سیاسی و چه در سایر فضاها، با آن آشنا بوده و در آن ریشه دوانده بود. برعکس جوامع اسلامی که وقتی پدیده لامذهبی در این جوامع ظهور کرد، فقط‍‌ نخبگان غربزده آن را در برمی‌گرفت. یک مسلمان وظایف فردی و اصطلاحات قرآنی را می‌خواند، آن‌ها را می‌شناسد یا به راحتی آن‌ها را به یاد می‌آورد و در آن مسیر گام برمی‌دارد، چون مرجع کنونی و حال حاضر مذهبی آن است، در حالی که یک آمریکایی چون لامذهبی بر او تأثیر گذاشته است، نیاز به این دارد که وظایف فردی و اصطلاحات کتاب مقدس را دوباره از نو بخواند و فراگیرد و سرانجام این‌که احیای مذهبی در آمریکا "غسل تعمید دوباره" از پایین "تأثیر بر جامعه" یا از بالا "تلاش جهت تغییر نظام" بود.
  2. جنبش مسیحیت سیاسی و اصولگرا در آمریکا (برعکس جوامع اسلامی) در جامعه‌ای دمکراتیک زاده شد، به همین دلیل مقید و محدود به فرهنگ و آداب و رسومی دمکراتیک است. به همین دلیل به خشونت و زور روی نمی‌آورد، مگر به وسیله گروه‌های بی‌اهمیت و خُرده‌پا، همچنین در معرض قلع‌وقمع و سرکوب به سان جوامع اسلامی قرار نمی‌گیرد، مگر در موارد خاصی؛ مانند خودکشی. همچنین به قدرت رسیدن مسیحیت سیاسی و اصولگرا آمریکا در جامعه‌ای دمکراتیک، آن را به سوی مبارزات سیاسی به‌عنوان قدرت رأی‌دهنده مؤثر و حاکمیت بر شوراهای مدارس و شهرها در بسیاری از ایالت‌ها سوق داد و باعث شد تا نمایندگانی در کنگره و میان استانداران ایالت‌ها داشته باشد. غیر از آن، راست مسیحی، در چارچوب سعی و تلاش خویش جهت "تعمید از بالا" اقدام به ارائه کاندیدای خویش جهت حضور در انتخابات اولیه حزب جمهوری‌خواه در سال ۱۹۸۸ نمود و او کسی نبود جز "پاپ رابرتسون". این تلاش در کاندیداتوری اولیه جهت شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۰ به وسیله معرفی "گری‌پویر" که در جنگ انتخاب کاندیداهای حزب جمهوری‌خواه پیروز شده بود، تکرار شد.
  3. جنبش مسیحیت سیاسی و اصولگرای آمریکا، در جامعه‌ای پسا مدرنیسم و پسا صنعتی ظهور نمود؛ به همین دلیل توانایی خارق العاده‌ای داشت که از زبان و تکنولوژی بسیار پیشرفته برای نشر رسالت خویش استفاده کند. این مسئله در ابداع "کلیساهای تلویزیونی" و استفاده از "اینترنت" و "پست الکترونیک" جهت تأسیس شبکه‌های ارتباطی با یاران و پیروان خویش و حتی مردم عادی، طی حملات انتخابی یا جمع‌آوری کمک‌ها با فشار بر اداره ریاست‌جمهوری و کنگره نمود پیدا می‌کند.
  4. در جامعه سرمایه‌داری که براساس اصول آزادی و رقابت استوار است، نشوونما یافت. به همین دلیل ملاحظه می‌کنیم، براساس منطق "بازار" فعالیت می‌کند. به اندازه‌ای که می‌توان گفت به خاطر نبود "دین رسمی برای دولت" و یا کلیسای ملی، "بازار آمریکایی دین" وجود دارد که در آن شبکه‌های مذهبی تلویزیونی (کلیساهای مرئی یا تصویری) و دانشگاه‌های الهیات و سازمان‌های بشارت‌دهنده و دستگاه‌های چاپ کاغذی و الکترونیکی مسیحی باهم در رقابت هستند.
  5. جنبش مسیحیت سیاسی و اصولگری آمریکا بسان جنبش اسلامی شرایط‍‌ اجتماعی را به مبارزه فرامی‌خواند. جنبش اسلامی به مبارزه با بدبختی و فقر مادی و اجتماعی می‌پردازد. در حالی که نوع آمریکایی آن به مبارزه با بدبختی‌های اجتماعی در جامعه‌ای مادی و آزاد، با وعده، به درمان اجتماعی از خدای واعظان تلویزیونی و دانشگاه‌های الهیات و درمان‌های سحرآمیز و التزام به قوانین خشک اخلاقی می‌پردازد. قوانینی که سقط‍‌ جنین را منع و هم‌جنس‌بازی را تحریم کرده و روابط‍‌ جنسی را محدود به ازدواج می‌کند و کودکانی براساس اصول اخلاقی مسیحیت تربیت می‌کند و آن‌ها را از ارتکاب خلاف موارد فوق یا "پورنوگرافی" برحذر می‌دارد.

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ فرهنگ شیعه، ص 256.
  2. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۵۱؛ ادیان زنده جهان‌، ۳۲۸؛ آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۱۲.
  3. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۶۰.
  4. ↑ فرهنگ شیعه، ص 256-257.
  5. ↑ همان، ۱۶۸؛ آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۵۵.
  6. ↑ آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۵۵.
  7. ↑ فرهنگ شیعه، ص 257.
  8. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۶۲ و ۱۶۳.
  9. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  10. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  11. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۷۴ و ۱۷۵.
  12. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  13. ↑ آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۶- ۱۵۱.
  14. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  15. ↑ آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۹؛ خلاصة الادیان‌، ۱۸۰.
  16. ↑ آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۶۰.
  17. ↑ فرهنگ شیعه، ص 259.
  18. ↑ ﴿إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۵۹.
  19. ↑ ﴿ إِذْ قَالَتِ الْمَلائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۴۵؛ ﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلاً ﴾؛ سوره نساء، آیه ۱۷۱.
  20. ↑ ر.ک: سوره آل عمران، آیه ۴۴- ۳۵؛ سوره مریم، آیه ۲۷- ۱۶؛ ﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقاً كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ﴾؛ سوره بقره، آیه ۸۷؛ ﴿إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ﴾؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.
  21. ↑ ﴿وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ﴾؛ سوره توبه، آیه ۳۰؛ ﴿لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا يَخْلُقُ مَا يَشَاء وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾؛ سوره مائده، آیه ۱۷ و ﴿ لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلاثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَّمْ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾، آیه ۷۳.
  22. ↑ ﴿وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا بَل رَّفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا﴾؛ سوره نساء، آیه ۱۵۷ و ۱۵۸.
  23. ↑ فرهنگ شیعه، ص 260.
  24. ↑ نشریه موعود، شماره ۴۱، ص ۳.
  25. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۶۱.
  26. ↑ نشریه موعود، شماره ۴۰، ص ۱۶ (مقدمه کتاب المسیح الیهودی و نهایة العالم نوشته رضا هلال، ترجمه قبس زعفرانی).
  27. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۶۳.
  28. ↑ نشریه موعود، شماره ۴۰، ص ۱۹ (مقدمه کتاب المسیح الیهودی و نهایة العالم، نوشته رضا هلال، ترجمه قیس زعفرانی).
  29. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۵۹.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=دین_مسیحیت&oldid=226852»