کوفه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}' به '')
جز (جایگزینی متن - 'گرایشات' به 'گرایش‌های')
خط ۱۵: خط ۱۵:
* از دیگر خاندان‌های [[علمی]] [[کوفه]] [[آل]] نُهیک از [[قبیله نخع]] هستند. [[نجاشی]] از آنها تعبیر به "[[بیت]] من اصحابنا" دارد. [[عبیدالله بن احمد بن نهیک]] از چهره‌های برجسته این [[خاندان]] است که بسیاری از اصول اربعمائه (اصول چهار صدگانه) را گرد آورده بود. [[ابو علی احمد بن احمد بن عمار]] (متوفا ۳۴۶ق)از [[مشایخ]] [[جلیل‌القدر]] [[کوفه]] بود که تألیفاتی داشت؛ از جمله کتابی درباره [[پدران]] [[نبی اکرم]] {{صل}} و [[ایمان]] [[ابو طالب]].  
* از دیگر خاندان‌های [[علمی]] [[کوفه]] [[آل]] نُهیک از [[قبیله نخع]] هستند. [[نجاشی]] از آنها تعبیر به "[[بیت]] من اصحابنا" دارد. [[عبیدالله بن احمد بن نهیک]] از چهره‌های برجسته این [[خاندان]] است که بسیاری از اصول اربعمائه (اصول چهار صدگانه) را گرد آورده بود. [[ابو علی احمد بن احمد بن عمار]] (متوفا ۳۴۶ق)از [[مشایخ]] [[جلیل‌القدر]] [[کوفه]] بود که تألیفاتی داشت؛ از جمله کتابی درباره [[پدران]] [[نبی اکرم]] {{صل}} و [[ایمان]] [[ابو طالب]].  
* یکی از چهره‌های برجسته [[علمی]] [[کوفه]] "[[ابن عقده]]" است. وی، [[احمد بن محمد بن سعید همدانی]] (متوفا ۳۳۳) [[زیدی]] جارودی بود، اما ارتباط‍‌ زیادی با [[فقیهان]] و [[محدثان]] [[امامیه]] داشت و [[روایات]] بسیاری از ایشان [[نقل]] کرده است.  
* یکی از چهره‌های برجسته [[علمی]] [[کوفه]] "[[ابن عقده]]" است. وی، [[احمد بن محمد بن سعید همدانی]] (متوفا ۳۳۳) [[زیدی]] جارودی بود، اما ارتباط‍‌ زیادی با [[فقیهان]] و [[محدثان]] [[امامیه]] داشت و [[روایات]] بسیاری از ایشان [[نقل]] کرده است.  
* جو [[علمی]] [[کوفه]] برخلاف [[قم]] بسیار آشفته و نااستوار بود. عدم [[ثبات]] [[عقیده]] از خصوصیات بارز [[کوفیان]] بود که از دیرباز بدان شناخته شده بودند. گرایشات افراطی و اندیشه‌های غلوّآمیز که سابقه دیرینه‌ای در این [[شهر]] داشت، در [[عصر غیبت]] نیز همچنان باقی بود. در میان [[عالمان]] و [[محدثان]] [[کوفی]] در این عصر به نام کسانی برمی‌خوریم که به [[غلو]] و ارتفاع متهم و یا مشهور بودند.  
* جو [[علمی]] [[کوفه]] برخلاف [[قم]] بسیار آشفته و نااستوار بود. عدم [[ثبات]] [[عقیده]] از خصوصیات بارز [[کوفیان]] بود که از دیرباز بدان شناخته شده بودند. گرایش‌های افراطی و اندیشه‌های غلوّآمیز که سابقه دیرینه‌ای در این [[شهر]] داشت، در [[عصر غیبت]] نیز همچنان باقی بود. در میان [[عالمان]] و [[محدثان]] [[کوفی]] در این عصر به نام کسانی برمی‌خوریم که به [[غلو]] و ارتفاع متهم و یا مشهور بودند.  
* [[شهر کوفه]] همچنین منشأ پیدایش بسیاری از فرقه‌های [[شیعی]] چون [[زیدیه]]، [[خطابیه]]، [[واقفیه]] و... بود. در [[عصر غیبت]] نیز غالباً [[محدثان]] [[زیدی]] و [[فقیهان]] [[واقفی]] و [[فطحی]] [[مذهب]] [[کوفه]] حضور داشتند؛ برخلاف [[قم]] که حضور چنین افرادی را برنمی‌تابید. از آن جمله می‌توان به [[علی بن حسن طاهری]] [[واقفی]] [[مذهب]] و [[علی بن حسن بن فضال]] که به داشتن [[مذهب فطحیه]] مشهور بود، اشاره کرد.  
* [[شهر کوفه]] همچنین منشأ پیدایش بسیاری از فرقه‌های [[شیعی]] چون [[زیدیه]]، [[خطابیه]]، [[واقفیه]] و... بود. در [[عصر غیبت]] نیز غالباً [[محدثان]] [[زیدی]] و [[فقیهان]] [[واقفی]] و [[فطحی]] [[مذهب]] [[کوفه]] حضور داشتند؛ برخلاف [[قم]] که حضور چنین افرادی را برنمی‌تابید. از آن جمله می‌توان به [[علی بن حسن طاهری]] [[واقفی]] [[مذهب]] و [[علی بن حسن بن فضال]] که به داشتن [[مذهب فطحیه]] مشهور بود، اشاره کرد.  
* از ویژگی‌های [[عالمان]] [[کوفه]] دسترسی آنها به اصول چهار صدگانه بود که در ایام حضور [[ائمه]] {{عم}} نگاشته شده بود و اساس [[فقه]] مکتوب [[شیعی]] را تشکیل می‌داد. اکثر اصول چهارصدگانه در دست [[محدثان]] و [[راویان]] [[کوفی]] بود و آنها را [[روایت]] می‌کردند. درباره [[علی بن محمد بن زبیر کوفی]] (متوفا ۳۴۸) که بیش از [[صد]] سال [[عمر]] کرد گفته شده است که اکثر این اصول را [[روایت]] می‌کرد. همچنین [[ابو علی احمد بن محمد بن عمار]] (متوفا ۳۴۶ق) که از [[مشایخ]] [[جلیل‌القدر]] [[کوفه]] بود، نیز بسیاری از اصول را در دست داشت و [[روایت]] می‌کرد. در [[شهر کوفه]] اندیشه‌های [[کلامی]] و [[عقلی]] بسیار رایج بود. علمای [[کلام]] و [[متکلمان شیعه]] در [[کوفه]] زیاد بودند و تألیف و [[نگارش]] در حوزه [[علوم]] [[کلامی]] کم نبود. این امر بیشتر ناشی از وجود فرقه‌های مختلف و حضور اندیشه‌های گوناگون بود که ناخواسته موجب پدید آمدن بحث‌های [[کلامی]] و [[عقلی]] میان [[اندیشمندان]] می‌شد<ref>نشریه موعود، شماره ۳۲، ص ۷۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۷-۵۹۴.</ref>.
* از ویژگی‌های [[عالمان]] [[کوفه]] دسترسی آنها به اصول چهار صدگانه بود که در ایام حضور [[ائمه]] {{عم}} نگاشته شده بود و اساس [[فقه]] مکتوب [[شیعی]] را تشکیل می‌داد. اکثر اصول چهارصدگانه در دست [[محدثان]] و [[راویان]] [[کوفی]] بود و آنها را [[روایت]] می‌کردند. درباره [[علی بن محمد بن زبیر کوفی]] (متوفا ۳۴۸) که بیش از [[صد]] سال [[عمر]] کرد گفته شده است که اکثر این اصول را [[روایت]] می‌کرد. همچنین [[ابو علی احمد بن محمد بن عمار]] (متوفا ۳۴۶ق) که از [[مشایخ]] [[جلیل‌القدر]] [[کوفه]] بود، نیز بسیاری از اصول را در دست داشت و [[روایت]] می‌کرد. در [[شهر کوفه]] اندیشه‌های [[کلامی]] و [[عقلی]] بسیار رایج بود. علمای [[کلام]] و [[متکلمان شیعه]] در [[کوفه]] زیاد بودند و تألیف و [[نگارش]] در حوزه [[علوم]] [[کلامی]] کم نبود. این امر بیشتر ناشی از وجود فرقه‌های مختلف و حضور اندیشه‌های گوناگون بود که ناخواسته موجب پدید آمدن بحث‌های [[کلامی]] و [[عقلی]] میان [[اندیشمندان]] می‌شد<ref>نشریه موعود، شماره ۳۲، ص ۷۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۷-۵۹۴.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۲

این مدخل زیرشاخهٔ بحث کوفه است. کوفه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: کوفه در حدیث - پرسش‌های مرتبط

کوفه در موعودنامه

کوفه در فرهنگنامه آخرالزمان


منابع

پانویس

  1. ↑ مفاتیح الجنان، ص ۶۳۳.
  2. ↑ تهذیب، ج ۳، ص ۳۵۲.
  3. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶.
  4. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۱.
  5. ↑ نشریه موعود، شماره ۳۲، ص ۷۵.
  6. ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۹۷-۵۹۴.
  7. ↑ ملاحم: ص ۱۸۰.
  8. ↑ ر. ک: قرآن.
  9. ↑ ر. ک: مسجد سهله.
  10. ↑ تهذیب: ج ۶، ص ۳۱.
  11. ↑ قرمطیان گروهی بودند که به مکه یورش بردند و سنگ حجر الاسود را ربوده و به کوفه آوردند و در این مسجد قرار دادند.
  12. ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۹۹.
  13. ↑ شهری است که در ۵ / ۶ کیلومتری کوفه قرار دارد.
  14. ↑ شاید اشاره به رجعت پیامبر و امامان دیگر باشد.
  15. ↑ تهذیب، ج ۳، ص ۲۵۳.
  16. ↑ کافی، ج ۲، ص ۴۹۱ و ۴۹۳.
  17. ↑ ر. ک: سفیانی، خراسانی.
  18. ↑ ر. ک: دجال.
  19. ↑ غیب طوسی: ص ۲۸۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۶۵ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵۱.
  20. ↑ ملاحم: ص ۱۲۵.
  21. ↑ ارشاد مفید: ص ۳۶۰.
  22. ↑ الحرائج والجرائج: ج ۲، ص ۸۴۸.
  23. ↑ «و بی‌گمان شما را با چیزی از بیم و گرسنگی می‌آزماییم» سوره بقره، آیه ۱۵۵.
  24. ↑ تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۶۸.
  25. ↑ غیبت طوسی: ص ۲۸۱ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۸.
  26. ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۲۱-۵۲۲-۵۲۳-۵۲۴.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=کوفه_در_معارف_مهدویت&oldid=1159362»