نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Saqi(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۸ توسط Saqi(بحث | مشارکتها)
انتظار منفی به چه معناست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
« برداشت منفی این است که مردم بگویند که به ما چه و ما چه کاره هستیم که در مقابل ظلم، فساد، کفر، بدی و شرارت بایستیم، ما منتظر خواهیم ماند تا امام زمان (ع) خودش بیاید و مشکل را حل کند، این برداشت منفی است. این همان برداشتی است که در طول سالیان متمادی سعی کردند در ذهن مردممسلمان این را وارد کنند. سلب مسئولیت نسبت به همه شرارتها و بدیهای موجود در جامعه[۱]»[۲].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
انتظار منفی ویرانگر، که برداشت عدهای از مردم است که قیام و انقلابمهدی را صرفاً ماهیتی انفجاری میدانند، فقط و فقط از گسترش، اشاعه، رواج ظلمها، تبعیضها، اختناقها و حقکشیها و تباهیها ناشی میشود، نوعی سامان یافتن است که معلول پریشان شدن است. این نوع انتظار ویرانگر، اسارتآفرین، ظلمپذیر، فلجکننده، بیتحرک، سلطهبخش، بیهدف، مخرب، عصیان و رواج بیبند و باری است. شهید مطهری در ادامه بر نقد دیدگاه انحرافی از انتظار میگوید: "آن گاه که صلاح به نقطه صفر برسد، حق و حقیقت هیچ طرفداری نداشته باشد، باطل، یکهتاز میدان گردد، جز نیرویی باطل نیروبی حکومت نکند، فرد صالحی در جهان یافت نشود، این انفجار رخ میدهد و دست غیب برای نجاتحقیقت (نه اهل حقیقت زیرا حقیقت، طرفداری ندارد) از آستین بیرون میآید، علیهذا هر اصلاحی محکوم است، زیرا هر اصلاح یک نقطه روشن است، تا در صحنه اجتماع نقطه روشنی هست دست غیب ظاهر نمیشود، برعکس، هر گناه و هر فساد و هر ظلم و هر تبعیض و هر حقکشی، هر پلیدی به حکم این که مقدمه صلاح کلی است و انفجار را قریبالوقوع میکند رواست، زیرا الْغَايَاتُ تُبَرِّرُ المَبَادِيَهدفها وسیلههای نامشروع را مشروع میکنند. پس بهترینکمک به تسریع در ظهور و بهترین شکل انتظار، ترویج و اشاعه فساد است. اینجاست که گناه هم فال است و هم تماشا، هم لذت و کامجویی است و هم کمک به انقلاب مقدس نهایی... یقیناً این گروه به مصلحان و مجاهدان و آمران به معروف و ناهیان از منکر؛ به نوعی بغض و عداوت مینگرند. زیرا آنان را از تأخیراندازان ظهور و قیام مهدی(ع) میشمارند. برعکس، اگر خود هم اهل گناه نباشند در عمق ضمیر و اندیشه خود با نوعی رضایت به گناهکاران و عاملان فساد مینگرند، زیرا اینان مقدمات ظهور را فراهم مینمایند[۳].
موعود(ع) منتی است بر مستضعفان و خوارشمردگان و وسیلهای برای پیشوا و مقتدا شدن آنان، و مقدمهای است برای وراثت آنها بر روی زمین. نتیجه کلی این که قطعاً مهدی موعود تحققبخش، ایدهآل همه انبیاء و اولیاء و از مردان مبارز راه حق است و باید مقدمات این مسأله را مهیا نمود»[۴].