غدیر خم: تفاوت میان نسخه‌ها

*از روشن‌ترین [[احادیث]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} دربارۀ [[امامت]] و [[خلافت]]، [[حدیث غدیر خم]] است. [[حضرت]] پس از [[حج]] اکبر همراه شماری بسیار از [[حجاج]] رهسپار [[مدینه]] شد، میانِ راه در جایی به نام «[[غدیر خم]]» ایستاد و [[فرمان]] داد [[حاجیان]] نیز از حرکت باز ایستند. آن‌گاه فرشتۀ [[وحی]] فرود آمد و آیۀ [[تبلیغ]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}<ref>«ای پیامبر!  آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref> را نازل کرد. لحن [[آیه]] نشان می‌دهد [[پیامبر]]{{صل}} موظف است بی ‌درنگ [[پیام الهی]] را به [[مردم]] [[ابلاغ]] کند؛ پیامی که احساس می‌کرد ممکن است با [[مخالفت]] شماری از [[مردم]] روبه‌رو شود.  

*[[خداوند]] در آن [[آیه]] فرموده است که اگر [[پیام]] [[آیه]] را [[ابلاغ]] نکند، گویی [[رسالت]] خویش را ادا نکرده است. همچنین فرموده، [[پیامبر]] خویش را از گزند [[مردم]] حفظ خواهد کرد<ref>امینی، الغدیر، ج ۱، ص۱۴ـ ۱۵؛ المراجعات‌، نامۀ ۵۷؛ اضواء علی عقائد الشیعة الامامیة و تاریخهم‌، ص ۱۳۳.</ref>. در آن روز [[پیامبر]]{{صل}} بعد ازنماز ظهر بر فراز منبری از کجاوۀ شتران رفت و با صدای بلند خطبه‌ای را آغاز کرد. نخست از [[مردم]] پرسید: «آیا من بر [[سرپرستی]] شما از خود شما سزاوارتر نیستم؟» [[مردم]] گفتند: «آری یا [[رسول‌الله]]!» این پرسش [[پیامبر]]{{صل}} اشاره ای هست به آنچه در [[قرآن]] آمده و [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«پیامبر بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر است» سوره احزاب، آیه ۶.</ref>. آنگاه فرمود: {{متن حدیث|مَنْ‏ کُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَهَذَا عَلِیٌ‏ مَوْلَاه}} یعنی: «هر کس من مولای اویم پس [[علی]] مولای او است». پسپس ایشان به [[فرمان الهی]] برای [[علی]]{{ع}} همان [[مقام ولایت]] را برگزید که [[خدا]] برای خود آن [[حضرت]] [[برگزیده]] بود. پس از [[خطابه]] [[پیامبر]]{{صل}} آیۀ «اکمال [[دین]] و [[اتمام نعمت]]» نازل شد که [[خداوند]] در آن می‌فرماید: «امروز [[دین]] شما را برایتان کامل کردم و [[نعمت]] خویش را بر شما تمام گردانیدم و [[اسلام]] را برای شما به عنوان [[دین]] برگزیدم»<ref>{{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}«امروز دين شما را به كمال رسانيدم و نعمت خود بر شما تمام كردم و اسلام را دين شما برگزيدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref>. این رویداد، بی هیچ گونه [[شک و تردید]] و ابهامی در کتب [[روایی]] و [[تاریخی]] [[مسلمانان]] آمده است و بیش از صد [[صحابی]]{{صل}} آن را [[روایت]] کرده‌اند. همچنین از [[قرن دوم]] تا [[قرن چهاردهم]] هجری، بیش از سیصد و شصت عالِم [[مسلمان]] به گونه‌ای این رویداد را گزارش کرده‌اند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۳۵۰ـ۳۵۱.</ref>.  

*[[پیامبر]]{{صل}} با زمینه‌سازی‌هایی هوشیارانه، [[پیام الهی]] را به گوش [[مسلمانان]] رساند و به آنها فرمود که آنچه را گفتم، حاضران به غایبان برسانند.  

*[[شاعران]] و ادیبان نیز از همان آغاز، ماجرا را به [[نظم]] و [[نثر]] کشیدند و ادبیاتی شکوهمند در این موضوع پدید آوردند<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۳۴؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۳۵۱ـ۳۵۲.</ref>.

==[[اسامی]] [[غدیر خم]]==

== جستارهای وابسته ==