رشید هجری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
رُشَیْد هَجَری از یاران باوفای [[امام علی]]{{ع}} و از دوستان صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. اهل یمن بود. پس از شهادت [[امام علی|علی]]{{ع}} در کوفه دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به شهادت رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>. | [[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران]] باوفای [[امام علی]]{{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل]] [[یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>. | ||
==رشید هجری در گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین== | ==رشید هجری در گزیده [[دانشنامه امیرالمؤمنین]]== | ||
رُشَید هَجَری از [[فقیهان]]، [[محدثان]] و [[عالمان]] بزرگ [[شیعی]] و از [[یاران]] بیدارْ [[دل]] و استوارْ گام [[علی]]{{ع}} است. او را از [[یاران امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} نیز شمرده‌اند. [[علی]]{{ع}} رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "رُشَید [[بلایا]]" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر [[دنیا]] راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و [[آینده]] دانسته‌اند. [[علی]]{{ع}} روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده [[بنی‌امیه]]، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را قطع کند، چگونه [[شکیبایی]] خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، [[بهشت]] است؟<ref>الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.</ref> و بدین‌سان، [[شکوه]] [[شکیبایی]] را رقم زد و [[استوار]] گامی در [[عشق]] [[علی]]{{ع}} را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیهْ چنان کرد، او از [[حق]]، روی برنتافت و شهد [[شهادت]] نوشید و به دار کشیده شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۷.</ref>. | [[رُشَید هَجَری]] از [[فقیهان]]، [[محدثان]] و [[عالمان]] بزرگ [[شیعی]] و از [[یاران]] بیدارْ [[دل]] و استوارْ گام [[علی]]{{ع}} است. او را از [[یاران امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} نیز شمرده‌اند. [[علی]]{{ع}} رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "رُشَید [[بلایا]]" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر [[دنیا]] راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و [[آینده]] دانسته‌اند. [[علی]]{{ع}} روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده [[بنی‌امیه]]، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را [[قطع]] کند، چگونه [[شکیبایی]] خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، [[بهشت]] است؟<ref>الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.</ref> و بدین‌سان، [[شکوه]] [[شکیبایی]] را رقم زد و [[استوار]] گامی در [[عشق]] [[علی]]{{ع}} را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیهْ چنان کرد، او از [[حق]]، روی برنتافت و شهد [[شهادت]] نوشید و به [[دار]] کشیده شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۱۸
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رشید هجری (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
رُشَیْد هَجَری از یاران باوفای امام علی(ع) و از دوستان صمیمی میثم تمار و حبیب بن مظاهر بود. اهل یمن بود. پس از شهادت علی(ع) در کوفه دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به شهادت رساندند.[۱][۲].
رشید هجری در گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین
رُشَید هَجَری از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی و از یاران بیدارْ دل و استوارْ گام علی(ع) است. او را از یاران امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نیز شمرده‌اند. علی(ع) رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "رُشَید بلایا" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر دنیا راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و آینده دانسته‌اند. علی(ع) روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده بنی‌امیه، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را قطع کند، چگونه شکیبایی خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، بهشت است؟[۳] و بدین‌سان، شکوه شکیبایی را رقم زد و استوار گامی در عشق علی(ع) را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیهْ چنان کرد، او از حق، روی برنتافت و شهد شهادت نوشید و به دار کشیده شد[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۵.
- ↑ الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۷.