آیا ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
(تغییرمسیر از آیا ندای آسمانی از علائم حتمی ظهور است؟ (پرسش))
| آیا ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | ندای آسمانی |
| تعداد پاسخ | ۹ پاسخ |
یکی از پنج نشانه حتمی ظهور، صیحه یا ندای آسمانی است که توسط جبرئیل امین به معرفی حضرت مهدی (ع) برای مردم دنیا می‌پردازد. هر کسی به زبان خود این ندا را می‌شنود پس در مقابل این نداء، صدای شیطان از زمین بلند میشود که مردم را از یاری حضرت باز می‌دارد و به یاری کس دیگری دعوت می‌کند.
در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به این پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است.
پاسخ جامع اجمالی
ندای آسمانی و ویژگی‌های آن
- از جمله علائم حتمیۀ پیش از ظهور صیحه و ندای آسمانی است.[۱] صیحه از ریشه "صیح" به صدا و ندای بلند اطلاق میشود که از آسمان شنیده میشود و هر جمعیتی آن را به زبان خویش می‌شنود.[۲] زیرا امام صادق (ع) فرمود[۳]: «عمومی است و آن را هر قومی به زبان خود می‌شنود».[۴] این ندا از جبرئیل امین است[۵]، که به زبانی رسا چنین اعلام می‌کند: «صبح نزدیک شد، بدانید که حق با مهدی(ع) و شیعیان اوست». بعد از آن در بعد از ظهر (نزدیک مغرب) شیطان نیز در میان زمین و آسمان ندا می‌دهد: "آگاه باشید حق با عثمان و پیروان اوست". دلیل برخاستن این صیحه آسمانی برای توجه دادن مردم به نزدیکی ظهور و به وجود آوردن آمادگی درونی در میان مؤمنان مخلص است[۶].
دلیل روایی بر حتمی بودن ندای آسمانی
- برخی روایات[۷] دلالت بر حتمی بودن ندای آسمانی دارند مانند:
- امام صادق (ع) فرمود:[۸] «"قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَا"»[۹].
- امام صادق (ع) فرمودند:[۱۰] «اخْتِلَافُ بَنِي الْعَبَّاسِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُ الْقَائِمِ مِنَ الْمَحْتُوم»[۱۱].
- روایات حتمی بودن اصل ندای آسمانی را می‌رسانند؛ ولی بیان کننده حتمی بودن خصوصیات ندای آسمانی نیستند مانند زمان وقوع. یعنی اگر زمان ندا، شب جمعه و بیست و سوم ماه مبارک رمضان معرفی میشود این مطلب، حتمی نیست و احتمال بداء در آن می‌رود بنابراین، می‌توان در هر روز و شب، منتظر ظهور حضرت مهدی (ع) بود: «"تَوَقَّعُوا الْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً"»[۱۲][۱۳].
نتیجه‌گیری
- از مجموع روایات و مطالب به دست می‌آید: ندای آسمانی، از نشانه‌های حتمی ظهور شمرده شده است[۱۴].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. آیت الله شهید صدر؛ |
|---|
|
آیت الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ غیبت کبری» در این‌باره گفته است:
«این مطلب فقط در کتب شیعه امامیه وجود دارد، و روایات بسیاری در این موضوع وارد شده و روی آن تأکید شده است. از آن جمله روایتی است که نعمانی در کتاب الغیبة[۱۵] از امیر المؤمنین (ع) نقل کرده است که حضرت درباره علائم و نشانههایی صحبت میکردند و ما گفتیم: آیا پیش از ظهور و یا بعد از آن برخی از این نشانهها واقع می‌شوند؟ حضرت پاسخ دادند: «صیحهای در ماه رمضان پدید می‌آید که افراد بیدار را مضطرب و خوابیده‌ها را بیدار می‌کند، و دختر جوان را از پس پرده خود بیرون میآورد.» در روایت دیگری[۱۶] از آن حضرت آمده است: آن فزعه هولانگیز در ماه رمضان است. گفته شد: فزعه و موجود هولانگیز در ماه رمضان چیست؟ فرمود: «آیا سخن خداوند را نشنیدهاید در قرآن مجید که می‌فرماید: «اگر بخواهیم بر آنان آیتی از آسمان فرو فرستیم، پس گردنه‌ای آنها در مقابل آن خضوع و فروتنی خواهند کرد» آن آیت و نشانه‌ای است که دختر جوان را از پس پرده خود به در آورده، و خوابیده را بیدار و بیدارها را به وحشت می‌اندازد. حضرت صادق[۱۷] (ع) فرموده است: «برای قائم پنج نشانه است ...» و از آن جمله صیحه آسمانی را بر شمرده است. و در روایت دیگری از حضرت باقر[۱۸] (ع) روایت شده است که آن حضرت فرمود: «در ماه رمضان منتظر صیحه و خروج حضرت قائم (ع) باشید خداوند آنچه را که بخواهد انجام می‌دهد». در کتاب احتجاج[۱۹] در ضمن توقیعی که به نایب چهارم حضرت، جناب علی بن محمد سیمری چند روز پیش از مرگش رسیده است، چنین نقل کرده است: «هر کس پیش از خروج سفیانی و صیحه ادعای دیدار کند دروغگو و تهمتزننده است.» شیخ صدوق در کتاب کمال الدین[۲۰] از حضرت باقر نقل کرده است که ایشان درباره حضرت مهدی (ع) میفرمایند: «و از جمله نشانه‌های خروج او اینها است ...» و از آن جمله صیحه آسمانی را در ماه رمضان برشمردهاند. در کتاب منتخب الاثر از ینابیع الموده از حضرت صادق (ع) نقل می‌کند که: پیش از قیام قائم پنج نشانه و علامت ... و در آخر آن راوی گوید: این آیه - یعنی قول خدای متعال را که می‌فرماید: «اگر بخواهیم نازل کنیم بر آنها از آسمان آیه‌ای ...» - تلاوت کرده و عرض کردم: آیا مقصود از این آیت همان صیحه آسمانی است؟ فرمود: آری، اگر صیحه وجود پیدا کند گردن دشمنان خداوند متعال در مقابلش خاضع و سرافکنده خواهد شد.[۲۱] این روایت در تفسیر برهان در ضمن دوازده حدیث مربوط به صیحه نیز روایت شده است.[۲۲] این آیه قرآن دلالت بر وقوع حتمی صیحه نمی‌کند و اصولا بر وقوع هیچ چیزی دلالت نمی‌کند، زیرا وقوع آن را متعلق و وابسته به مشیت الهی میداند، بلکه ممکن است گفته شود که دلالت بر عدم وقوع آن چیزی که به مشیت خدا وابسته شده است می‌کند چون در ضمن همین آیه شریفه شیخ طوسی[۲۳] می‌گوید: خداوند متعال به حضرت رسول (ص) خبر داده است که او میتواند بر آنها آیتی و نشانه‌ای از آسمان فرو فرستد که گردن دشمنان در مقابلش خاضع شود، و سربزیر باشند و آنها را وادار به ایمان آوردن کند، لکن این کار بر خلاف هدف تکلیف است، چون اگر خداوند دست به انجام چنین کاری بزند آنها دیگر مستحق کیفر و پاداش نخواهند بود، زیرا کسی که ناچار به انجام کاری میشود مستحق ثواب و ستایش و تعریف از کارش نمیشود. زیرا وی به منزله چیز و یا کسی است که کاری در او انجام گرفته (و فاعل شخص دیگری است). علامه طباطبائی در تفسیر المیزان نیز به این مطلب اشاراتی دارد.[۲۴] البته این توضیح در معنای این آیه، صحت اینگونه روایات را از بین نمیبرد، زیرا ائمه به این آیه استدلال بر وقوع صیحه نکردهاند، بلکه خواستهاند بگویند که از نظر مشیت الهی امکان وقوع صیحه وجود دارد، و اما این که به خاطر وقوع صیحه ایمان به سرحد جبر و اجبار برسد، چنانکه شیخ طوسی گفته بود این مطلب را نمیشود پذیرفت؛ زیرا بعد از آمدن صیحه بازهم اختیار اشخاص محفوظ است، و عقل میتواند تصور عدم پذیرش و ایمان برخی از مادیاندیشان را حتی بعد از وقوع صیحه تصور کند و آنها میتوانند توجیهی علمی بر اساس تفکر مادی خود برای آن بنمایند، زیرا شبهات مادیون در دوران فتنهها و انحرافات بیش از اندازه است و آن فردی هم که بعد از وقوع صیحه صحت ادعای مؤمنین را پذیرفته، او هم در کارها و اندیشههایش مختار است. بهترین دلیل برای ما همان است که ائمه (ع) برای امکان وقوع صیحه به آیه شریفه استدلال کردهاند و اگر فرمایش شیخ طوسی درست باشد این استدلال ائمه (ع) بیمورد خواهد بود چون محال است که خداوند انسانی را مجبور و ناچار به ایمان آوردن بکند. و تعداد این اخبار بسیار و قابلیت اثبات حقائق تاریخی را دارند. با از بین رفتن استدلال شیخ طوسی و امکان انجام آیت و صیحه آسمانی از سوی خداوند و دلالت این همه اخبار فراوان بر وقوع این حادثه نتیجه آن میشود که صیحه آسمانی انجام خواهد شد و یکی از نشانه‌های ظهور حضرت میباشد. آری این مطلب باقی میماند که معنای حدیث و مقصود از صیحه آسمانی چیست، آیا فقط یک صدای بیمعنی است، و یا سخنی است دارای معنی و مدلول و معنای آن چیست. پاسخ این سؤال در جلد سوم این مجموعه که تاریخ ما بعد الظهور باشد خواهد آمد، که در آنجا با دلیل اثبات می‌کنیم که مقصود از صیحه بلند شدن ندا است به نام حضرت مهدی (ع) و جز این مطلب چیزی نیست»[۲۵]. |
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در دو کتاب «فرهنگنامه مهدویت» و «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
«ندا، بلند شدن صدا و ظاهر شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود[۲۶]. اینجا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی (ع) همه مردم، آن را از آسمان می‌شنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانهها از طریق شیعه و سنی رسیده فراوان، بلکه متواتر است[۲۷]. امام باقر (ع) فرمود: " نداکننده‌ای از آسمان، نام قائم را ندا می‌کند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را می‌شنود. از وحشت این صدا، خوابیده‌ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند! زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است"[۲۸]. از مجموع روایات در این باره می‌توان چند نکته را استفاده کرد:
ابوبصیر می‌گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: فدایت شوم! خروج قائم چه زمانی است؟ آن حضرت فرمود: «"إِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ لَا نُوَقِّتُ وَ قَدْ قَالَ مُحَمَّدٌ (ص) كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ يَا بَا مُحَمَّدٍ إِنَّ قُدَّامَ هَذَا الْأَمْرِ خَمْسَ عَلَامَاتٍ أَوَّلُهُنَّ النِّدَاءُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ "»[۳۷]. شیخ صدوق با ذکر سند از عمر بن حنظله نقل کرده که امام صادق (ع) فرمود: «"قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ"»[۳۸]. در این روایات به روشنی، به نشانه بودن ندای آسمانی تصریح شده است[۳۹]. |
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی شهیدی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین سید اسدالله هاشمی شهیدی، در کتاب «زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی» در این‌باره گفته است:
«از جمله علائم حتمیه: که باید پیش از ظهور مبارک حضرت ولی عصر (ع) واقع شود، و أئمه معصومین (ع) به حتمی بودن آن تصریح فرموده‌اند، صیحه و ندای آسمانی است. در این زمینه روایات بسیاری از پیشوایان گرامی اسلام رسیده است که ما به جهت اختصار تنها به ذکر سه حدیث اکتفا می‌کنیم:
|
| ۴. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین سید حسن زمانی، در کتاب «نشانه‌های قیام حضرت مهدی» در این‌باره گفته است:
|
| ۵. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین عبدالمجید زهادت، در کتاب «معارف و عقاید ۵ ج۲» در این‌باره گفته است:
«منظور از ندای آسمانی صدایی است که به هنگام ظهور امام مهدی (ع) همه مردم آن را از آسمان می‌شنوند. نعمانی از امام صادق (ع) چنین نقل کرده است: النداء من المحتوم[۵۱]. نعیم بن حماد از رسول خدا (ص) چنین نقل کرده است: «فِي الْمُحَرَّمِ يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ : أَلا إِنَّ صَفْوَةَ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ فُلانٌ ، فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِيعُوا»[۵۲]. هر چند اینگونه احادیث درپاره‌ای از موارد اختلاف‌هایی دارند، از مجموع آنها به نکته‌های زیر می‌توان دست یافت: |
| ۶. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌پور؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر مهدی‌پور، در کتاب «در آستانه ظهور» در این‌باره گفته است:
«یکی از نشانه‌های حتمی که مقارن ظهور حضرت بقیة الله (ع) رخ می‌دهد، بانگ آسمانی است. در حدیثی از امام صادق (ع) به صراحت می‌فرماید: "بانگ آسمانی از نشانه‌های حتمی است"[۵۴]؛ و در حدیث دیگری فرمود: "اختلاف بنی عباس از نشانه‌های حتمی است و ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی است"[۵۵]؛ در توقیع شریفی که از ناحیه مقدسه به افتخار آخرین سفیر از سفرای چهارگانه صادر شده، از پایان یافتن سفارت و فرارسیدن غیبت کبری سخن رفته است، آمده است: "آگاه باش که هر کس پیش از خروج سفیانی و ندای آسمانی ادعای مشاهده کند او دروغگوی افتراپرداز است"[۵۶] این توقیع شریف نیز به حتمی بودن ندای آسمانی اشعار می‌دارد»[۵۷].
|
| ۷. آیت‌الله فاضل لنکرانی؛ |
|---|
|
آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی، در کتاب «گفتارهای مهدوی» در این‌باره گفته است:
«صیحه از ریشه "صیح"، به معنای "صدای بلند و فریاد" است[۵۸]. اما صیحه یا ندای آسمانی که در روایات به عنوان یکی از علائم حتمی ظهور حضرت مهدی (ع) شمرده شده است، به معنای "ندای واضح و بلندی است که طی آن، مشروعیت و حقانیت قیام الهی امام زمان (ع) به اطلاع تمام مردم جهان از هر قوم و زبانی می‌رسد و نزد همه مردم قابل فهم است". زیرا امام صادق (ع) فرمودند: "...عَام یسْمَعُ کلُ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ"[۵۹] البته احادیث تصریح دارند که این نداء از جانب حضرت جبرئیل (ع) صادر میشود[۶۰]. و مطابق برخی از روایات این ندا در شب بیست و سوم ماه رمضان شنیده میشود[۶۱]»[۶۲].
|
| ۸. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
آقای سید مجتبی السادة، در کتاب «شش ماه پایانی» در این‌باره گفته است:
 أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّيَ إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ [۶۸][۶۹]. لذا این ندا و صیحه آسمانی (صدای جبرئیل) مانند واقعه و پیشامد بزرگ غیر منتظره‌ای است که جنبه اعجازی دارد و در دل دشمنان خدا ترس و هراس می‌افکند و بشارت بزرگی برای مؤمنین است که از نزدیکی ظهور حکایت می‌کند و این مصداق آیه‌ای از قرآن کریم است که می‌گوید: إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ[۷۰]. و آیه دیگری که می‌گوید: وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ * يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ[۷۱]»[۷۲]. |
| ۹. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
«منظور از صیحه آسمانی، ظاهرا صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی (ع) از آسمان شنیده میشود[۷۳] و همه مردم آن را می‌شنوند. در روایات، تعبیرهای "نداء" و "فزعة" و "صوت" نیز به کار رفته که ظاهر آنها نشان می‌دهد که هریک از آنها نشانه جداگانه‌ای است که پیش از ظهور واقع میشود[۷۴]، لکن به نظر می‌رسد که اینها تعبیرهایی گوناگون از یک حادثه و یا دست‌کم، اَشکال گوناگون یک حادثه باشند. مراد از همه آنها، بلند شدن صدایی در آسمان است. ولی به اعتبار اینکه صدای عظیم، بیدارباشی است که همه را متوجه خود می‌کند و نیز موجب وحشت عمومی و ایجاد دلهره و اضطراب می‌گردد، به آن صیحه، فزعة، صوت و نداء که هریک بیانگر ویژگی از آن حادثه‌اند، اطلاق شده است. این احتمال هم وجود دارد که آنها سه حادثه جدای از هم باشند که در یک زمان رخ نمی‌دهند، بلکه ابتدا صدایی عظیم همه را متوجه خود می‌کند (صیحه)، به دنبال آن صدایی هولناک، مردم را به وحشت می‌اندازد (فزعه) و آنگاه صدایی از آسمان شنیده میشود که مردم را به سوی مهدی (ع) فرا می‌خواند (نداء). امام باقر (ع) می‌فرماید: "نداکننده‌ای از آسمان نام قائم را ندا می‌کند، پس هرکس در شرق و غرب است، آن را می‌شنود. از وحشت این صدا، خوابیده‌ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند؛ زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است. آنگاه می‌فرماید: این صدا در شب جمعه ۲۳ ماه رمضان خواهد بود. در این هیچ شک نکنید و بشنوید و فرمان برید. در آخر روز، شیطان فریاد می‌زند که "فلانی مظلومانه کشته شد" تا مردم را بفریبد و به شک اندازد"[۷۵]. البته روایات دیگری نیز به همین مضمون وجود دارد. از مجموع روایات می‌توان استفاده کرد:
مطلب دیگر اینکه در برخی روایات، سخن از "نداء" در کنار کعبه به میان آمده است. امام صادق (ع) می‌فرماید: "گویا می‌بینیم که حضرت قائم (ع) در روز شنبه، عاشورا، هنگام ظهر، بین رکن و مقام، در کنار کعبه ایستاده است و در پیش او، جبرئیل صدا می‌زند: بیعت برای خداست..."[۷۷]. گویا این ندا غیر از ندای آسمانی و صیحه است که به‌عنوان نشانه ظهور بیان شده، زیرا این ندا در زمین و پس از ظهور است و ندا در آسمان و در آغاز روز صورت می‌گیرد. ولی احتمال هم دارد که همان صدای آسمانی، توسط سخن‌گوی حق، جبرئیل، از کنار کعبه بلند شود و در تمام جهان شنیده شود[۷۸]. از امام صادق (ع) درباره ندای آسمانی پرسیدند، فرمود: "هرجامعه و مردمی به زبان و فرهنگ خود، آن ندای آسمانی را می‌شنود"[۷۹][۸۰]. |
| ۱۰. پژوهشگران مرکز فرهنگی تبلیغی آینده سازان؛ |
|---|
|
پژوهشگران مرکز فرهنگی تبلیغی آینده سازان، در کتاب «پرسمان نوجوان» در این‌باره گفته‌اند:
«وجود سه منادی از روایات به دست می‌آید، این سه منادی عبارتند از: |
پرسش‌های وابسته
- علائم و نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های ظهور چیستند؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های ظهور چند قسم‌اند؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آیا خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خسف بیداء از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قتل نفس زکیه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام یمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا ظاهر شدن کف دستی در آسمان از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا اختلاف عباسیان بر سر حکومت از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا طلوع خورشید از مغرب از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ (پرسش)
- آیا قتل محمد پسر عموی نفس زکیه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام خراسانی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام سید حسنی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خروج دجال از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خروج شیصبانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
- آیا قیام شعیب بن صالح از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام عوف سلمی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قساوت دل‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا انتشار علوم اهل بیت از قم نشانه ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا مرگ و میرها و زلزله‌ها و جنگ‌ها و آشوب‌های داخلی و خارجی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا نبرد میان سفیانی و اصهب از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا باران‌های پیاپی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا گسترش ظلم و فساد از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا آمدن غربی‌ها به سرزمین عراق از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا فتنه و آشوب در سوریه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا اختلاف در میان امت اسلام از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا انقراض سلسله بنی‌عباس از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا مردن پاداشاهی به نام عبدالله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا بالا آمدن آب دجله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا گرانی و بالا رفتن قیمت‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا علاماتی که در ماه رجب ظاهر میشود از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا وقوع مسخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا برگشت مرده‌ها به دنیا از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا کشته شدن انسانهای بیگناه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا پر آب شدن دریاچه ساوه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا حمله ملخ‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا مرگ سریع از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا بستن پل کرخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا انشعاب نهری از فرات و جاری شدن در کوچه‌های کوفه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا طلوع ستاره‌ای از مشرق از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا قیام مغربی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
- آیا خشک شدن نیل از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
- علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- علائم متصل و منفصل ظهور امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
- علائم متصل و نزدیک به ظهور امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
- علائم منفصلی که با ظهور امام مهدی فاصله دارند چیستند؟ (پرسش)
- در قرآن و حدیث چه مفاهیمی با نشانه‌های ظهور مرتبط هستند؟ (پرسش)
- مراد از علائم در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از آیت در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از دلالت در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از آخر الزمان در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از ملاحم و فتن در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از ظهور در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از خروج در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از قیام در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- مراد از اشراط الساعه در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ (پرسش)
- مفهوم توصیفی یا تمثیلی بودن نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- آیا ندای شیطانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
- فواید دانستن علائم و نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- چه تفاوت‌هایی میان امور حتمی‌الوقوع و احتمالی در بحث نشانه‌های ظهور وجود دارد؟ (پرسش)
- موقوف یا مشروط بودن نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- نتیجه تقسیم‌بندی نشانه‌های ظهور به موقوف و حتمی چیست؟ (پرسش)
- آیا به بهانه اینکه امام مهدی انسانهای بد را مجازات می‌کند باید از او ترسید؟ (پرسش)
- آیا تا زمان ظهور امام مهدی قرآن و اسلام تحریف میشود؟ (پرسش)
- آیا می‌توان گفت ظهور نزدیک است؟ آیا می‌توان گفت که اوضاع نابسامان و هرج و مرج جهان نشانه نزدیکی ظهور است؟ (پرسش)
- آیا بین ظهور و حضور فرقی هست؟ (پرسش)
- آیا عوامل طبیعی مانند پاره شدن لایه اوزون و کم شدن آب شیرین در تعجیل فرج امام مهدی تاثیر دارد؟ (پرسش)
- آیا مراد از مرگ عبد الله که در روایت امام صادق نشانه ظهور است عبد الله پادشاه عربستان است؟ (پرسش)
- آیا طوفانها و حوادثی که اکنون در جهان رخ می‌دهد نشان از آمدن حضرت است؟ (پرسش)
- اولین دعای امام مهدی به هنگام ظهورش چیست؟ (پرسش)
- آیا دشمن امام مهدی (سفیانی) در حال حاضر زنده است یا آنکه متولد خواهد شد؟ وی از چه طایفهای و اهل کجاست؟ (پرسش)
- آیا الگوی حکومت امام مهدی و افراد آن قبل از ظهور تحقق می‌یابد؟ (پرسش)
- آیا تعبیر از آیت الله خامنهای به سید حسینی درست است؟ (پرسش)
- از آنجا که دجال قبل از امام مهدی می‌آید آیا میتوانیم به سخنان او گوش دهیم؟ (پرسش)
- امام مهدی از چه راهی متوجه می‌شوند که موقع ظهورشان فرا رسیده است؟ (پرسش)
- از کجا که مهدی موعود ظهور نکرده باشد؟ (پرسش)
- تابوت سکینه چیست؟ (پرسش)
- جهان در آستانه ظهور امام مهدی در چه شرایطی است؟ (پرسش)
- پدیدههای غیرمتعارف قبل از ظهور کداماند؟ (پرسش)
- آگاهی از علائم ظهور افزون بر آمادگی یاران امام مهدی سبب آمادگی دشمنان حضرت برای مقابله نیز میشود این کار خلاف مصلحت الهی نیست؟ (پرسش)
- آیا اوضاع جهان پیش از ظهور پیش بینی شده است؟ (پرسش)
- استعجال ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- ندای شیطانی در هنگام ظهور امام مهدی چگونه رخ می‌دهد؟ (پرسش)
- در عصر ظهور امام مهدی وضعیت سیاسی و جغرافیایی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
- آیا اعلان نشانه های و شرایط ظهور سبب اطلاع دشمنان از اسرار سیاسی است؟ (پرسش)
- چرا علائم و نشانه‌های ظهور همه از نوع خشن هستند؟ (پرسش)
- آیا در نشانه‌های ظهور بدا رخ می‌دهد؟ و نشانه‌های حتمی تغییرپذیرند؟ (پرسش)
- نشانه‌های ظهور در کدام ماه قمری تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)
- ارتباط میان ماه رمضان و نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
- چه فتنه‌هایی پیش از ظهور امام مهدی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)
پانویس
- ↑ ر.ک. هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۸۳ ـ ۸۵؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص ۷۳؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ج۲، ص ۱۶۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۶۴؛ فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۸.
- ↑ ر.ک. الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۱؛ فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۸.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۵۰: «"عَام یسْمَعُ کلُ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ"»
- ↑ ر.ک: فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۸.
- ↑ ر.ک. الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۱؛ پژوهشگران مرکز فرهنگی تبلیغی آینده سازان، پرسمان نوجوان، ص ۴۹.
- ↑ ر.ک. الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۱.
- ↑ ر.ک. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۳۶ ـ ۳۸؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۱؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۷ ـ ۶۲۰؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۸۳ ـ ۸۵؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۱۸ ـ ۱۱۹؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۷-۶۲۰؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص۷۳.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۷: «از امور حتمی که باید قبل از قیام حضرت مهدیعلیه السلام رخ دهد، خروج سفیانی، خسف در سرزمین بیداء و کشته شدن نفس زکیه و ندایی از آسمان است.»
- ↑ ر.ک. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص 36 ـ 38
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۳۱۰، ح۴۸۴؛ غیبت، نعمانی، ص۲۶۴، باب۱۴، ح۲۶: «اختلاف بنی عباس، نداء و قیام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف از امور حتمی‌است.»
- ↑ ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۷ ـ ۶۲۰؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۸۳ ـ ۸۵؛ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۳۶ ـ ۳۸؛ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۱
- ↑ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص ۴۵۷، ح ۴۶۸
- ↑ ر.ک. زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۳۶ ـ ۳۸
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۴۴۱ـ ۴۴۳
- ↑ غیبت نعمانی، ۲۵۸.
- ↑ غیبت نعمانی، ۲۵۱.
- ↑ غیبت نعمانی، ۲۵۲؛ غیبت شیخ طوسی، ۲۶۷.
- ↑ غیبت نعمانی، ۲۵۵.
- ↑ احتجاج، ۲۶۷؛ تاریخ الغیبة الصغری، ۶۳۳ به بعد.
- ↑ کمال الدین، ۳۲۸.
- ↑ منتخب الاثر، ۴۵۴؛ ینابیع الموده، ۴۲۶.
- ↑ تفسیر برهان ۲، ۷۶۲ در تفسیر سوره شعرا.
- ↑ تفسیر تبیان ۸، ۵.
- ↑ تفسیر المیزان ۱، ۲۷۲.
- ↑ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۷-۶۲۰.
- ↑ راغب، المفردات، ماده ندا
- ↑ ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹
- ↑ امام باقر (ع) «"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ (ع) فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت... هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ الرُّوحِ الْأَمِينِ (ع)"»، نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۶۵۰، ح ۸
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۳۵، فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۵۶۶ و ۵۶۹؛ متقی هندی، کنز العمال، ح ۱۴، ص ۵۸۸، ح ۳۹۶۶۵
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ پنج نشانه پیش از قیام قائم است؛ صیحه؛ الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳.
- ↑ ما خاندان هرگز وقتی را معیّن نمی‌کنیم؛ زیرا حضرت محمد (ص) فرموده است: وقت گذاران دروغ می‌گویند. ای ابا محمّد! همانا پیشاپیشِ این امر پنج نشانه است: نخستین آنها آوازی است در ماه رمضان؛ الغیبه للنعمانی، ص ۲۸۹، ح ۶.
- ↑ پیش از قیام قائم، پنج نشانۀ حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و خسف به بیداء؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۷.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص ۱۱۸ - ۱۱۹.
- ↑ «"عَنْ شُرَحْبِيلَ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع) وَ قَدْ سَأَلْتُهُ عَنِ الْقَائِمِ (ع) فَقَالَ إِنَّهُ لَا يَكُونُ حَتَّى يُنَادِيَ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ يَسْمَعُ أَهْلُ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ حَتَّى تَسْمَعَهُ الْفَتَاةُ فِي خِدْرِهَا "»؛ غیبت نعمانی، ص ۲۵۷ ط صدوق، حدیث ۱۴ و ۱۵.
- ↑ «"عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) أَنَّهُ قَالَ: قُلْنَا لَهُ السُّفْيَانِيُّ مِنَ الْمَحْتُومِ فَقَالَ نَعَمْ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ الْقَائِمُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خَسْفُ الْبَيْدَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ كَفٌّ تَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ النِّدَاءُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ فَقُلْتُ وَ أَيَّ شَيْءٍ يَكُونُ النِّدَاءُ فَقَالَ مُنَادٍ يُنَادِي بِاسْمِ الْقَائِمِ وَ اسْمِ أَبِيه "»؛ غیبت نعمانی، ص ۲۵۷ ط صدوث، حدیث ۱۴ و ۱۵.
- ↑ سوره شعراء، آیه ۴.
- ↑ سوره قمر، آیه ۲.
- ↑ غیبت نعمانی، ص ۲۶۰ ط صدوق، باب ۱۴، حدیث ۱۹.
- ↑ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۸۳ - ۸۵.
- ↑ اختلاف بنی عباس، نداء و قیام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف از امور حتمی‌است؛ کافی، ج۸، ص۳۱۰، ح۴۸۴.
- ↑ قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام نمی‌کند مگر اینکه ندا دهنده از آسمان ندا دهد و دختران در سرا پرده شان و اهل مشرق و مغرب زمین آن را بشنوند؛ غیبت، طوسی، ص۱۷۷، ح۱۳۴.
- ↑ از امور حتمی که باید قبل از قیام حضرت مهدی (ع) رخ دهد، خروج سفیانی، خسف در سرزمین بیداء و کشته شدن نفس زکیه و ندایی از آسمان است؛ غیبت، نعمانی، ص۲۶۴، باب۱۴، ح۲۶.
- ↑ غیبت، طوسی، ص۴۵۷، ح۴۶۸.
- ↑ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۳۶ - ۳۸.
- ↑ نعمانی، غیبت، ص ۲۵۲، ح ۱۱؛ ندا (آسمانی) از نشانه‌های حتمی است.
- ↑ نعیم بن حماد، الفتن، ص ۲۳۶، ح ۹۳۱؛ مقدسی شافعی، عقد الدرر، باب ۴، فصل ۳، ص ۱۴۱؛ در ماه محرم بانگی از آسمان برآید بدین مضمون که برگزیده خداوند فلان است، پس سخنش را بشنوید و از وی پیروی کنید.
- ↑ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ج۲، ص ۱۶۹-۱۷۰.
- ↑ «النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ»؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۲، ب ۱۴، ح ۱۱.
- ↑ «"اخْتِلَافُ بَنِي الْعَبَّاسِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ "»؛ کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۲۵۸، ح ۴۸۴.
- ↑ «"أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَاذِبٌ مُفْتَرٍ "»؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۵۱۶، ب ۴۵، ح ۴۴؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۳۹۵، ح ۳۶۵؛ اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۶۰.
- ↑ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص۷۳.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، ج۶، ص۳۰۷.
- ↑ «عمومی است و آن را هر قومی به زبان خود می‌شنود.» کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۵۰.
- ↑ اثبات الهداة، شیخ حر عاملی، ج٣، ص٧٣٥.
- ↑ الغیبة، شیخ نعمانی، ص۲۵۴؛ نیز عقدالدرر فی اخبار المنتظر، یوسف بن یحیی مقدسی شافعی سلمی، ص۱۰۵.
- ↑ فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۴.
- ↑ ظاهرا مراد از عثمان،«عثمان بن عنبسه» یا همان سفیانی است.
- ↑ «"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَوَّلَ النَّهَارِ أَلَا إِنَ الْحَقَ مَعَ آلِ عَلِيٍ وَ شِيعَتِهِ ثُمَّ يُنَادِي إِبْلِيسُ فِي آخِرِ النَّهَارِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ مَعَ عُثْمَانَ وَ شِيعَتِهِ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَرْتَابُ الْمُبْطِلُونَ "»؛ الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۱؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۶۶؛ اعلام الوری، ص ۴۲۹.
- ↑ «"الصَّيْحَةُ لَا تَكُونُ إِلَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لِأَنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ وَ الصَّيْحَةُ فِيهِ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيلَ (ع) إِلَى هَذَا الْخَلْقِ ثُمَّ قَالَ يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ (ع) فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْتِ فَرَحِمَ اللَّهُ مَنِ اعْتَبَرَ بِذَلِكَ الصَّوْتِ فَأَجَابَ فَإِنَّ الصَّوْتَ الْأَوَّلَ هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ الرُّوحِ الْأَمِينِ (ع) ثُمَّ قَالَ (ع) يَكُونُ الصَّوْتُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي لَيْلَةِ جُمُعَةٍ لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ فَلَا تَشُكُّوا فِي ذَلِكَ وَ اسْمَعُوا وَ أَطِيعُوا وَ فِي آخِرِ النَّهَارِ صَوْتُ الْمَلْعُونِ إِبْلِيسَ يُنَادِي أَلَا إِنَّ فُلَاناً قُتِلَ مَظْلُوماً لِيُشَكِّكَ النَّاسَ وَ يَفْتِنَهُمْ فَكَمْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مِنْ شَاكٍّ مُتَحَيِّرٍ قَدْ هَوَى فِي النَّارِ فَإِذَا سَمِعْتُمُ الصَّوْتَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَلَا تَشُكُّوا فِيهِ أَنَّهُ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ وَ عَلَامَةُ ذَلِكَ أَنَّهُ يُنَادِي بِاسْمِ الْقَائِمِ وَ اسْمِ أَبِيهِ حَتَّى تَسْمَعَهُ الْعَذْرَاءُ فِي خِدْرِهَا فَتُحَرِّضُ أَبَاهَا وَ أَخَاهَا عَلَى الْخُرُوجِ وَ قَالَ لَا بُدَّ مِنْ هَذَيْنِ الصَّوْتَيْنِ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ (ع) صَوْتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَ هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ بِاسْمِ صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ وَ اسْمِ أَبِيهِ وَ الصَّوْتِ الثَّانِي مِنَ الْأَرْضِ وَ هُوَ صَوْتُ إِبْلِيسَ اللَّعِينِ يُنَادِي بِاسْمِ فُلَانٍ أَنَّهُ قُتِلَ مَظْلُوماً يُرِيدُ بِذَلِكَ الْفِتْنَةَ فَاتَّبِعُوا الصَّوْتَ الْأَوَّلَ وَ إِيَّاكُمْ وَ الْأَخِيرَ أَنْ تُفْتَنُوا بِهِ وَ قَالَ (ع) لَا يَقُومُ الْقَائِمُ (ع) إِلَّا عَلَى خَوْفٍ سَدِيدٍ شَدِيدٍ مِنَ النَّاسِ وَ زَلَازِلَ وَ فِتْنَةٍ وَ بَلَاءٍ يُصِيبُ النَّاسَ وَ طَاعُونٍ قَبْلَ ذَلِكَ وَ سَيْفٍ قَاطِعٍ بَيْنَ الْعَرَبِ وَ اخْتِلَافٍ شَدِيدٍ فِي النَّاسِ وَ تَشَتُّتٍ فِي دِينِهِمْ وَ تَغَيُّرٍ مِنْ حَالِهِمْ حَتَّى يَتَمَنَّى الْمُتَمَنِّي الْمَوْتَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً مِنْ عِظَمِ مَا يَرَى مِنْ كَلَبِ النَّاسِ وَ أَكْلِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً فَخُرُوجُهُ إِذَا خَرَجَ عِنْدَ الْيَأْسِ وَ الْقُنُوطِ مِنْ أَنْ يَرَوْا فَرَجاً فَيَا طُوبَى لِمَنْ أَدْرَكَهُ وَ كَانَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ الْوَيْلُ كُلُّ الْوَيْلِ لِمَنْ نَاوَاهُ وَ خَالَفَهُ وَ خَالَفَ أَمْرَهُ وَ كَانَ مِنْ أَعْدَائِهِ وَ قَالَ (ع) إِذَا خَرَجَ يَقُومُ بِأَمْرٍ جَدِيدٍ وَ كِتَابٍ جَدِيدٍ وَ سُنَّةٍ جَدِيدَةٍ وَ قَضَاءٍ جَدِيدٍ عَلَى الْعَرَبِ شَدِيدٌ وَ لَيْسَ شَأْنُهُ إِلَّا الْقَتْلَ لَا يَسْتَبْقِي أَحَداً وَ لَا تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ ثُمَّ قَالَ (ع) إِذَا اخْتَلَفَ بَنُو فُلَانٍ فِيمَا بَيْنَهُمْ فَعِنْدَ ذَلِكَ فَانْتَظِرُوا الْفَرَجَ وَ لَيْسَ فَرَجُكُمْ إِلَّا فِي اخْتِلَافِ بَنِي فُلَانٍ فَإِذَا اخْتَلَفُوا فَتَوَقَّعُوا الصَّيْحَةَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ خُرُوجَ الْقَائِمِ (ع)
إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يَشاء
"»الغیبة نعمانی، ص ۱۷۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۱؛ طبرسی نوری، میرزا حسین، النجم الثاقب، ج ۱، ص ۱۲۶؛ تاریخ ما بعد الظهور، ص ۱۲۵.
- ↑ «"لَا تَرْوُوهُ عَنِّي وَ ارْوُوهُ عَنْ أَبِي وَ لَا حَرَجَ عَلَيْكُمْ فِي ذَلِكَ أَشْهَدُ أَنِّي قَدْ سَمِعْتُ أَبِي (ع) يَقُولُ وَ اللَّهِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَبَيِّنٌ حَيْثُ يَقُولُ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ يَوْمَئِذٍ أَحَدٌ إِلَّا خَضَعَ وَ ذَلَّتْ رَقَبَتُهُ لَهَا فَيُؤْمِنُ أَهْلُ الْأَرْضِ إِذَا سَمِعُوا الصَّوْتَ مِنَ السَّمَاءِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب(ع) وَ شِيعَتِهِ قَالَ فَإِذَا كَانَ مِنَ الْغَدِ صَعِدَ إِبْلِيسُ فِي الْهَوَاءِ حَتَّى يَتَوَارَى عَنْ أَهْلِ الْأَرْضِ ثُمَّ يُنَادِي أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ وَ شِيعَتِهِ فَإِنَّهُ قُتِلَ مَظْلُوماً فَاطْلُبُوا بِدَمِهِ قَالَ فَيُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ عَلَى الْحَقِّ وَ هُوَ النِّدَاءُ الْأَوَّلُ وَ يَرْتَابُ يَوْمَئِذٍ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمَرَضُ وَ اللَّهِ عَدَاوَتُنَا فَعِنْدَ ذَلِكَ يَتَبَرَّءُونَ مِنَّا وَ يَتَنَاوَلُونَّا فَيَقُولُونَ إِنَّ الْمُنَادِيَ الْأَوَّلَ سِحْرٌ مِنْ سِحْرِ أَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ "»؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۳، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۲.
- ↑ آیا آنکه به سوی حقیقت هدایت می‌کند شایسته‌تر است که تبعیت شود یا آنکه هدایت نپذیرفته و خود محتاج هدایت است؛ شما را چه میشود، چگونه قضاوت می‌کنید؟؛ سوره یونس، آیه ۳۵.
- ↑ «"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ إِنَ فُلَاناً هُوَ الْأَمِيرُ وَ يُنَادِي مُنَادٍ إِنَّ عَلِيّاً وَ شِيعَتَهُ هُمُ الْفَائِزُونَ قُلْتُ فَمَنْ يُقَاتِلُ الْمَهْدِيَّ بَعْدَ هَذَا فَقَالَ إِنَّ الشَّيْطَانَ يُنَادِي إِنَّ فُلَاناً وَ شِيعَتَهُ هُمُ الْفَائِزُونَ لِرَجُلٍ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ قُلْتُ فَمَنْ يَعْرِفُ الصَّادِقَ مِنَ الْكَاذِبِ قَالَ يَعْرِفُهُ الَّذِينَ كَانُوا يَرْوُونَ حَدِيثَنَا وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ يَكُونُ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُمْ هُمُ الْمُحِقُّونَ الصَّادِقُونَ "»؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۵.
- ↑ سوره شعراء، آیه ۴.
- ↑ و آن روزی که منادی از جایی نزدیک ندا می‌دهد، گوش فرا ده. آنها زمانی که صیحه را به حق بشنوند آن‌روز زمان خروج است؛ سوره ق، آیه‌های ۴۲- ۴۱.
- ↑ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۱۳-۱۲۱.
- ↑ وافی، ج ۲، ص ۴۴۳.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۲۵۷.
- ↑ همان، ص ۲۵۴.
- ↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۰.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۴۵۳؛ منتخب الاثر، ص ۴۶۴.
- ↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۳.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۲۶۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۸.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۶۴.
- ↑ معارف مهدوی، ص ۱۹۸.
- ↑ پرسمان نوجوان، ص 49.