پیروی از نواب عام در دوران غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۷

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

ولایت فقیه تبعیت از امام عصر

وظیفۀ هر انسانی نسبت به امام زمان(ع) بر دو قسم است، وظایف عام و خاص. وظایف عام آن دسته از وظایفی است که هر مسلمانی نسبت به امام خود دارا هست؛ با قطع نظر از اینکه امام او مهدی(ع) است یا غیر او و با قطع نظر از اینکه امام او در حال غیبت است یا حضور؛ چون این وظیفه مربوط به هر امام واجب الطاعه است و قطعا شامل امام مهدی(ع) نیز می‌‌شود. اما وظایف خاص عبارت است از وظایفی که هر مسلمانی نسبت به خصوص امام مهدی(ع) دارد؛ چه وظایفی که مربوط به غیبت او می‌‌شود و چه مربوط به غیبت او نمی‌شود (اما مختص امام مهدی است؛ نه هر امامی)^[۱]. حال با توجه به این معنا از وظایف خاص، آیا پیروی از نواب عام از وظایف خاص محسوب می‌‌شود یا نه؟
مسلماً پیروی از نواب عام که عبارتند از "ولی فقیه، فقها و علما" در زمان غیبت امام عصر از وظایف خاص مسلمانان یا به عبارتی منتظران واقعی امام مهدی(ع) است؛ زیرا این وظیفۀ خاص، مقدمۀ ظهور آن حضرت است و در حقیقت تبعیت از ولی فقیه همان تبعیت از امام عصر است^[۲].

دلایل ضرورت پیروی از نواب عام امام عصر

موارد و دلایل ضرورت پیروی از نواب عام امام مهدی(ع) توسط مسلمانان عبارتند از:

از شرایط مردمی‌ ظهور آن است که مردم با اطاعت از جانشینان و نایبان امام زمان(ع) صداقت خود را نشان دهند^[۳].
از سوی دیگر، در زمان غیبت حضرت مهدی(ع) ما را به حال خود رها نکرده‌اند، بلکه به پیروی از فقها و اسلام شناسان عادل و با تقوا که نوّاب عام آن حضرت هستند، سفارش کرده‌اند؛ بنابراین، لازم است در حوادث و مشکلات، گوش به فرمان حکم خدا که از طریق فقیه جامع الشرایط عادل به ما ابلاغ می‌شود، باشیم و باید توجه داشت نقش ولایت فقیه، همان نقش امامت و تدوام خط انبیاست^[۴].
عصر غیبت، دوران پنهان‌زیستی امام و عدم دسترسی به ایشان است؛ در این صورت برای اخذ احکام و تعالیم دینی و عمل به وظایف و تکالیف سیاسی، اجتماعی و عقیدتی، باید به نایبان عام آن حضرت مراجعه کرد و به ولایت و رهبری آنان گردن نهاد. فقها و علما، به عنوان جانشینان عام امام عصر به حساب می‌‌آیند^[۵].
تبعیت از ولی فقیه به عنوان نائب عام امام عصر(ع) در دوران غیبت علاوه بر مصالح فراوان به مثابه تمرین تبعیت و اطاعت از آن امام به شمار می‌آید. در واقع زعامت و رهبری مسلمانان در دوران غیبت از ناحیۀ آن امام به فقیه جامع الشرائط رسیده است. بی‌تردید جامعه‌ای که پذیرای نائب امام عصر(ع) نباشد، پذیرای آن امام نیز نخواهد بود تاریخ^[۶] شاهدی بر این مدعاست، کوفیانی که از مسلم بن عقیل تبعیت نکردند و او را تنها گذاشتند از یاری نمودن امام حسین(ع) محروم ماندند^[۷].

نتیجه‌گیری

نتیجه اینکه، پیروی از نواب عام امام عصر(ع) نه تنها امری واجب و از وظایف خاص مسمانان است بلکه ادامۀ حیات نبوت، وابسته به پیروی از نواب عام است و کسانی که از این امر غافل‌اند از امام زمان خود هم بی نصیب می‌‌مانند. تاریخ شاهدی بر این مدعا است، کوفیانی که از مسلم بن عقیل تبعیت نکردند و او را تنها گذاشتند از یاری نمودن امام حسین (ع) محروم ماندند

پرسش مستقیم

آیا پیروی از نواب عام از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر.ک. واسطی، محمد حسین، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
↑ ر.ک، قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۹۳ ـ ۱۰۴.
↑ ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۱۰۴ ـ ۹۳.
↑ ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۱۰۴ ـ ۹۳.
↑ ر.ک. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۲۱ ـ ۲۱۷.
↑ طبرسی، إعلام الوری، ص ۲۳۱؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۴، ص ۴۳.
↑ ر.ک. گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۶.

[1] ر.ک. واسطی، محمد حسین، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[2] ر.ک، قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۹۳ ـ ۱۰۴.

[3] ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۱۰۴ ـ ۹۳.

[4] ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۱۰۴ ـ ۹۳.

[5] ر.ک. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۲۱ ـ ۲۱۷.

[6] طبرسی، إعلام الوری، ص ۲۳۱؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۴، ص ۴۳.

[7] ر.ک. گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن ، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۱۰۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مهدویت/بالا}}
 {{مهدویت}}
-==مقدمه==
+==[[ولایت فقیه]] [[تبعیت]] از [[امام عصر]]==
-از شرایط مردمی‌ [[ظهور]] آن است که [[مردم]] با [[اطاعت]] از [[جانشینان]] و [[نایبان]] [[امام زمان]]{{ع}} [[صداقت]] خود را نشان دهند. [[علت]] [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}}، عدم [[آمادگی مردم]] برای [[پذیرش رهبری]] [[امام]] است. [[خداوند]] آن [[حضرت]] را برای زمان مناسب [[ذخیره]] فرموده است، تا زمانی که رشد و [[فرهنگ]] [[مردم]] به جایی برسد که بتوانند [[نور]] [[امامت]] را [[درک]] و از آن بهره‌گیری کنند؛ از سوی دیگر، در زمان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} ما را به حال خود رها نکرده‌اند، بلکه ما را به [[پیروی]] از [[فقها]] و [[اسلام]] شناسان [[عادل]] و با [[تقوا]] که نوّاب عام آن [[حضرت]] هستند، سفارش کرده‌اند؛ بنابراین، بر ما لازم است که در حوادث و مشکلات، [[گوش به فرمان]] [[حکم خدا]] که از طریق [[فقیه جامع الشرایط]] [[عادل]] به ما [[ابلاغ]] می‌شود، باشیم. نقش [[ولایت فقیه]]، همان نقش [[امامت]] و تدوام خط انبیاست. [[اسلام]]، قوانینی دربارۀ مسائل [[اقتصادی]]، جزائی، نظامی‌و [[قضایی]] دارد که نه اجازه می‌دهد آن [[احکام]] تعطیل شود و نه [[اختیار]] اجرای آن را به دست افراد [[جاهل]] به [[احکام]] می‌سپارد، بلکه اجرای آن را تنها به دست فقهای [[عادل]] و اسلام‌شناسان باتقوا سپرده تا در تمام حوادث، طبق [[قانون]] [[خدا]] [[حکم]] کنند و [[اطاعت]] از آن [[فقها]] را همچون [[اطاعت]] از [[پیامبر خاتم|رسول گرامی‌]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} [[واجب]] دانسته است. آیا [[مسلمانان]] [[نیاز]] به [[حکومت]] و [[نظام]] ندارند؟ آیا [[جامعه]] و [[کشور]] اسلامی‌ نباید حفظ شود؟ آیا [[حفظ مرزها]] لازم نیست؟ آیا [[قوانین]] در [[کشور]] اسلامی‌نباید [[اجرا]] شود؟ آیا [[حقّ]] [[مظلوم]] نباید از [[ظالم]] گرفته شود و [[ظالم]] به مجازات برسد؟ آیا صدای [[اسلام]] نباید به همۀ [[دنیا]] برسد؟ آیا تلاش [[انبیا]] و [[امامان]]{{ع}} تنها برای زمان خود آنان بود یا برای همۀ زمان‌ها و مکان‌ها؟ اگر پاسخ این [[پرسش‌ها]]، مثبت است و [[اسلام]] به [[نظام]]، [[حکومت]]، [[جامعه]] و [[قانون]] [[نیاز]] دارد و حفظ [[حقوق]] و مرزها مطرح است، باید در زمان [[غیبت]] نیز [[حکومت]] اسلامی‌ باشد، زیرا بدون تشکیلات حساب شده و دقیق، به خصوص در زمان ما که تمام [[مخالفان]] [[اسلام]] دارای تشکیلاتی بس بزرگ و دقیق هستند، هرگز نمی‌توانیم از [[قانون]]، [[مکتب]]، مرز، [[جان]]، [[مال]] و آبروی خود [[دفاع]] کنیم و اگر [[حکومت]] لازم است، [[حاکم]] هم لازم است، زیرا [[حکومت]] بدون [[حاکم]] محال است. اکنون که [[اسلام]] برای اجرای [[قوانین]] خود هم [[نیاز]] به [[حکومت]] دارد و هم [[حاکم]]، باید ببینیم [[حاکم]] باید چه شرایطی داشته باشد. آیا لازم است [[حکم خدا]] را عمیقاً بداند یا نه؟ آیا [[عدالت]] داشته باشد یا نه؟ آیا آشنا و [[آگاه]] به مسائل و حوادث باشد یا نه؟ اگر پاسخ مثبت است و به حاکمِ [[اسلام شناس]] باتقوا و [[سیاست]] مدار [[نیاز]] است، این همان است که ما آن را [[ولایت فقیه]] می‌نامیم»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۹۳ - ۱۰۴.</ref>.
+*وظیفۀ هر انسانی نسبت به [[امام زمان]]{{ع}} بر دو قسم است، [[وظایف]] [[عام و خاص]]. [[وظایف]] عام آن دسته از وظایفی است که هر مسلمانی نسبت به [[امام]] خود دارا هست؛ با قطع نظر از اینکه [[امام]] او [[مهدی]]{{ع}} است یا غیر او و با قطع نظر از اینکه [[امام]] او در حال [[غیبت]] است یا حضور؛ چون این [[وظیفه]] مربوط به هر [[امام]] [[واجب]] الطاعه است و قطعا شامل [[امام مهدی]]{{ع}} نیز می‌‌شود. اما [[وظایف]] خاص عبارت است از وظایفی که هر مسلمانی نسبت به خصوص [[امام مهدی]]{{ع}} دارد؛ چه وظایفی که مربوط به [[غیبت]] او می‌‌شود و چه مربوط به [[غیبت]] او نمی‌شود (اما مختص [[امام مهدی]] است؛ نه هر [[امامی]])<ref>ر.ک. [[محمد حسین واسطی|واسطی، محمد حسین]]، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.</ref>. حال با توجه به این معنا از [[وظایف]] خاص، آیا [[پیروی]] از [[نواب عام]] از [[وظایف]] خاص محسوب می‌‌شود یا نه؟
+*مسلماً [[پیروی]] از [[نواب عام]] که عبارتند از "[[ولی فقیه]]، [[فقها]] و [[علما]]" در زمان [[غیبت امام عصر]] از [[وظایف]] خاص [[مسلمانان]] یا به عبارتی [[منتظران واقعی]]  [[امام مهدی]]{{ع}} است؛ زیرا این وظیفۀ خاص، مقدمۀ [[ظهور]] آن [[حضرت]] است و در [[حقیقت]] [[تبعیت]] از [[ولی فقیه]] همان [[تبعیت]] از [[امام عصر]] است<ref>ر.ک، [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۹۳ ـ ۱۰۴.</ref>.
+==[[دلایل]] [[ضرورت]] [[پیروی]] از [[نواب عام]] [[امام عصر]]==
+*موارد و [[دلایل]] [[ضرورت]] [[پیروی از نواب عام امام مهدی]]{{ع}} توسط [[مسلمانان]] عبارتند از:
+#از شرایط مردمی‌ [[ظهور]] آن است که [[مردم]] با [[اطاعت]] از [[جانشینان]] و [[نایبان امام]] زمان{{ع}} [[صداقت]] خود را نشان دهند<ref>ر.ک. [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص ۱۰۴ ـ ۹۳.</ref>.
+#از سوی دیگر، در زمان [[غیبت حضرت مهدی]]{{ع}} ما را به حال خود رها نکرده‌اند، بلکه به [[پیروی]] از [[فقها]] و [[اسلام]] شناسان [[عادل]] و با [[تقوا]] که نوّاب عام آن [[حضرت]] هستند، سفارش کرده‌اند؛ بنابراین، لازم است در حوادث و مشکلات، [[گوش به فرمان]] [[حکم خدا]] که از طریق [[فقیه جامع الشرایط]] [[عادل]] به ما [[ابلاغ]] می‌شود، باشیم و باید توجه داشت نقش [[ولایت فقیه]]، همان نقش [[امامت]] و تدوام خط انبیاست<ref>ر.ک. [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم]]، ص  ۱۰۴ ـ ۹۳.</ref>.
+#[[عصر غیبت]]، دوران [[پنهان‌زیستی]] [[امام]] و عدم دسترسی به ایشان است؛ در این صورت برای اخذ [[احکام]] و [[تعالیم دینی]] و عمل به [[وظایف]] و [[تکالیف]] [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[عقیدتی]]، باید به [[نایبان عام]] آن [[حضرت]] مراجعه کرد و به [[ولایت]] و [[رهبری]] آنان گردن نهاد. [[فقها]] و [[علما]]، به عنوان [[جانشینان]] عام [[امام عصر]] به حساب می‌‌آیند<ref>ر.ک. [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱ ـ ۲۱۷.</ref>.
+#[[تبعیت]] از [[ولی فقیه]] به عنوان [[نائب عام]] [[امام عصر]]{{ع}} در [[دوران غیبت]] علاوه بر [[مصالح]] فراوان به مثابه تمرین [[تبعیت]] و [[اطاعت]] از آن [[امام]] به شمار می‌آید. در واقع [[زعامت]] و [[رهبری]] [[مسلمانان]] در [[دوران غیبت]] از ناحیۀ آن [[امام]] به [[فقیه جامع الشرائط]] رسیده است. بی‌تردید جامعه‌ای که پذیرای [[نائب]] [[امام عصر]]{{ع}} نباشد، پذیرای آن [[امام]] نیز نخواهد بود [[تاریخ]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ص ۲۳۱؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۴، ص ۴۳.</ref> شاهدی بر این مدعاست، کوفیانی که از [[مسلم بن عقیل]] [[تبعیت]] نکردند  و او را تنها گذاشتند از [[یاری]] نمودن [[امام حسین]]{{ع}} [[محروم]] ماندند<ref>ر.ک. [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۱۰۶.</ref>.
+==نتیجه‌گیری==
+*نتیجه اینکه، [[پیروی]] از [[نواب عام]] [[امام عصر]]{{ع}} نه تنها  امری [[واجب]] و از [[وظایف]] خاص مسمانان است بلکه ادامۀ حیات [[نبوت]]، وابسته به  [[پیروی]] از [[نواب عام]] است و کسانی که از این امر غافل‌اند از [[امام]]  زمان خود هم بی نصیب می‌‌مانند. [[تاریخ]]  شاهدی بر این مدعا  است، کوفیانی که از [[مسلم بن عقیل]] [[تبعیت]] نکردند و او را تنها گذاشتند از [[یاری]]  نمودن [[امام حسین]] {{ع}} [[محروم]] ماندند
 ==پرسش مستقیم==
@@ خط ۱۳: / خط ۲۳: @@
 ==منابع==
 * [[پرونده:13681081.jpg|22px]] [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم (کتاب)|'''شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم''']]
+* [[پرونده:Mahdaviat.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|'''مهدویت پیش از ظهور''']]
+* [[پرونده:13681160.jpg|22px]] [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|'''رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه''']]
 ==پانویس==