امامت‌پدیا

امام حسین علیه‌السلام

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
امام حسین (ع)
حرم امام حسین علیه السلام در کربلا
نقشامام سوم شیعیان
نامحسین بن علی
کنیهاباعبدالله
زادروز۳ شعبان، سال ۴ ق
زادگاهمدینه
مدت امامت۱۰ سال (۵۰-۶۱ ق)
شهادت۱۰ محرم، ۶۱ ق
مدفنکربلا، عراق
محل زندگیمدینه • کوفه
لقب(ها)سیدالشهداء • سبط اصغر
پدرامام علی علیه السلام
مادرحضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)
فرزند(ان)امام سجاد (علیه السلام) • علی اکبر • علی اصغر
طول عمر۵۷ سال
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام حسین" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ولادت امام حسین(ع)

فضائل و مناقب سید الشهداء(ع)

ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری

زندگی سیاسی ـ اجتماعی پیش از امامت

  1. روزگار امام علی(ع): این دوران را می‌توان در دو بخش باز نمود:
    1. دوران ۲۵ ساله سکوت پدر: امام حسین(ع) در این دوران همراه پدر شاهد کژروی‌های برخی اصحاب پیامبر(ص) و پیشامدهای بسیار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدک، محرومیت بنی هاشم از خمس و بدعت در احکام و مقررات اسلامی. امام حسین(ع) در این دوران، پیرو و پشتیبان پدر بود و گاه که مصلحت تمنا می‌کرد، نارضایتی و مخالفت خویش را با وضعیت جامعه اسلامی بازمی‌نمود[۲۱].
    2. دوران زمامداری امام علی(ع): امام در این دوران، پدر را در زمامداری جامعه اسلامی یاری می‌کرد. فعالیت‌های امام حسین(ع) در روزگار پنج ساله خلافت پدر عبارت بود از: شرکت در امور سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی. بسیج نیرو برای رویارویی با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بخشی از این گونه فعالیت‌هاست[۲۲].از آن حضرت خطبه‌ای در جنگ صفین نقل شده که ضمن آن مردم را به جنگ ترغیب می‌کرد[۲۳]. در مراحل مقدماتی جنگ صفین در گرفتن آب از دست شامیان نقش داشت، امام علی(ع) بعد از آن پیروزی فرمود: «هَذَا أَوَّلُ فَتْحٍ بِبَرَکَةِ الْحُسَیْنِ»[۲۴]. به طور کلی در دورانی که علی(ع) به خلافت رسید، یاور پدر در حکومت و جهاد بود[۲۵]. امام علی(ع) در نامه ۲۴ نهج البلاغه امام حسین را پس از امام حسن مسئول موقوفات خود قرار می‌دهد[۲۶].
  2. روزگار امام حسن(ع): دوران امامت امام حسن(ع) از سال ۴۰ تا ۵۰ﻫ. طول کشید[۲۷]. امام سوم در دورۀ ده ساله حکومت امام حسن(ع) همواره در رکاب ایشان حاضر بود[۲۸] و همیشه احترام برادرش را پاس می‌داشت و در حضور ایشانسخن نمی‌گفت[۲۹].

دوران امامت

قیام سید الشهداء و شهادت حضرت

دوران امامت امام حسین(ع)

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمدی، رضا، امام‌شناسی ۵
  2. دانشنامه نهج البلاغه ج۱
  3. فرهنگ شیعه
  4. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی
  5. ضیائی ارزگانی، رحمت الله، امامت امام حسین، دانشنامه کلام اسلامی

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۶۳.
  2. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  3. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  4. ↑ مناقب آل ابی طالب‌، ۴/ ۸۶- ۸۴؛ اسد الغابة، ۲/ ۱۸.
  5. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  6. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱.
  7. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱.
  8. ↑ امام حسین‌، ج۱، ص۳۲.
  9. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  10. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  11. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  12. ↑ «الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»؛ سنن ترمذی، ج۵، ص۳۲۱؛ شرح مسلم، ج۶، ص۴۱.
  13. ↑ ر.ک. ضیائی ارزگانی، رحمت الله، امامت امام حسین، دانشنامه کلام اسلامی، ص ۴۳۰.
  14. ↑ «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْناً حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاط»؛ کامل الزیارات، ص۵۳.
  15. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  16. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  17. ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۲.
  18. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۰۲-۱۰۳.
  19. ↑ «فَهُوَ یَعْلَمُ أَنِّی کُنْتُ قَدْ أُحِبُّ الصَّلَاةَ لَهُ وَ تِلَاوَةَ کِتَابِهِ وَ کَثْرَةَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ»؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۹۲.
  20. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  21. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  22. ↑ زندگانی امام حسین‌، ۴۹- ۳۱.
  23. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۳۲، ص۴۰۵.
  24. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۴۴، ص۲۶۶.
  25. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹؛ دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  26. ↑ نهج البلاغه، نامه ۲۴
  27. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳.
  28. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  29. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  30. ↑ « الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَا حَقٍّ قَامَا أَوْ قَعَدَا»؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۲۶۶.
  31. ↑ «أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ(ع)بَعْدَ وَفَاةِ نَفْسِی وَ مُفَارَقَةِ رُوحِی جِسْمِی إِمَامٌ مِنْ بَعْدِی وَ عِنْدَ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ فِی الْکِتَابِ وِرَاثَةً مِنَ النَّبِیِّ ص»؛‏ کافی، ج۱، ص۳۰۱.
  32. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳.
  33. ↑ ر.ک. ضیائی ارزگانی، رحمت الله، امامت امام حسین، دانشنامه کلام اسلامی، ص ۴۳۱.
  34. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  35. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  36. ↑ معاویه و تاریخ؛ کشف الهاویه.
  37. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳-۱۰۴.
  38. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  39. ↑ ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳-۱۰۴.
  40. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  41. ↑ ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  42. ↑ ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  43. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۳۵.
  44. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۳۶-۱۳۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=امام_حسین_علیه‌السلام&oldid=363799»