نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۳ توسط Heydari(بحث | مشارکت‌ها)
دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ جامع اجمالی
* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده میشود:
در انجیل لوقا آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغ‌های خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما گمان نمی‌برید، پسر انسان میآید"[۵].[۶]
در انجیلمتی آمده است: "بیدار و آماده باشید در این وقت، پس به درستی که شما آن روز و ساعت را نمیدانید"[۷].
مسیحیان بر اثر شدت انتظار بازگشت عیسی (ع) دچار توهماتی شدند و تاریخ‌هایی را برای این رویداد پیشگویی کردند و بر این اساس فرقه‌های متعددِ منتظرُ ظهور، پدید آمدند[۸].
در میان مسیحیان عصر حاضر هم، شوقانتظار هنوز زنده است[۹]، زیرا تمام مسیحیان معتقدند و در انجیل هم آمده که حضرت عیسی (ع) فرمود: "من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت". و حتی یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"[۱۰] نامیده اند[۱۱].
همۀ مسیحیاناعتقاد دارند روزی فرا می‌رسد که حکومت آرمانی برقرار خواهد شد. اما بعضی اعتقاد دارند این حکومت الهی در زمین برقرار و بعضی هم آن را در خارج آن و در ورای تاریخ تصور می‌کنند. گروهی آن را یک حکومت آرمانی بزرگ می‌دانند که با تلاش و پیگیری انسان‌ها و کمک خداوند در زمین برقرار خواهد شد و بعضی دیگر معتقدند این حکومت با مداخلۀ مستقیم و ناگهانی خداوند در مسیر تاریخیبشر تحقق می‌یابد که علاوه بر آن دنیا به پایان خواهد رسید. در انجیل‌های چهارگانه در مورد زمان و علائم ظهور ایشان مشخصاتی آمده است که شباهت زیادی به مکتوبات موجود در عهد عتیق و اسلام دارد. مسیحیان معتقدند برای بازگشت مسیح و برقراری حکومت الهی، جهان در جنایت و زشتیغرق میشود و بدبختی و جنگ و مصیبت و بلا آن را فرا می‌گیرد و دجال بر مردم مسلط میشود که مخالف مسیح است و پس از آن مسیح برای نجاتجهان و برقراری حکومت الهی بازمی‌گردد و از آرزوهای دیرینه مسیحیان، ورود به حکومت الهی است و همین آرزو آنها را تا به حال پایدار نگه داشته است و امید آنان هر روز به بازگشت مسیح شدت می‌یابد. هیچکس زمان بازگشت او را نمی‌داند[۱۲].
درباره اندیشهانتظار مسیحیّت در انجیل موجود، آیاتی وجود دارد، که چراغ انتظار را، در میان مسیحیان روشن می‌دارد، به عنوان نمونه به چند مورد آن اشاره می‌کنیم:
در انجیل لوقا آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغ‌های خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما گمان نمی‌برید، پسر انسان میآید"[۱۸].
در انجیلمتی آمده است: "بیدار و آماده باشید در این وقت، پس به درستی که شما آن روز و ساعت را نمیدانید"[۱۹].
در انجیلمرقس آمده: "پس بیدار باشید زیرا نمیدانید که در چه وقت صاحب خانه میآید، در شام یا نصف شب یا با بانگ خروس، یا صبح مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد، اما آنچه به شما میگویم و به همه میگویم بیدار باشید"[۲۰].
همچنان که ملاحظه میشود، این آیات از انجیل، به صراحت مسیحیان را به انتظار سازنده و آمادگی برای آمدن منجی و مصلح جهانیدعوت می‌نماید و آنان را به این نکته متوجه می‌سازد، که هر کس امید به آمدن عیسی مسیح(ع) دارد، باید بیدار و آماده باشد و آمادگی پذیرش او را در خود ایجاد کند. همه مطالب فوق این نکته را نیز به صراحت اعلام می‌دارند که همه باید منتظر او باشند، زیرا وقت ظهورش مشخص نیست.
مسیحیّان بر اثر شدت انتظار بازگشت عیسی(ع) دچار توهمّاتی شدند و تاریخ‌هایی را برای این رویداد پیشگویی کردند. و بر این اساس، فرقه‌های متعددی منتظر ظهور پدید آمدند. مثلاً گروه "آناباتیست‌ها" در قرن شانزدهم برای آماده کردن زمینه سلطنت هزارساله حضرت عیسی(ع) به پا خاستند و برخی از شهرها را برای مدتی در اختیار گرفتند، ولی شورش آنان بی‌رحمانه سرکوب شد. و یا فرقه "ایروینگینان" برای سرعت بخشیدن به ظهور آن حضرت، دوازدهحواری، تعیین کردند ولی از این انتظار طرفی نبستند، و یا اینکه گروهی به نام "گواهان یهوه" برای پذیرائی از حضرت عیسی(ع) و انبیای پیشین در آمریکا آپارتمان تهیه کردند[۲۱].
در میان مسیحیّان عصر حاضر هم، شوقانتظار هنوز زنده است، برای اثبات این مطلب موارد زیرا را به عنوان شاهد ذکر می‌کنیم:
عده‌ای از مسیحیّان بر این عقیده هستند که عیسی به زودی خواهد آمد و حکومت هزار ساله تشکیل خواهد داد، از این رو از دیرباز گروه‌های کوچکی با عقیده هزاره‌گرایی در مسیحیت پدید آمده‌اند که همه سعی و تلاش خود را به آمادگی برای ظهور دوباره حضرت عیسی(ع) در آخرالزمان مصروف می‌دارند. مانند فرقه "أدونیست‌های روز هفتم" که قبل از سال ۱۸۴۳ به وجود آمدند و تا عصر ما باقی هستند[۲۲].
یکی از رهبرانمسیحیایران، طی مصاحبه‌ای چنین اظهار می‌دارد: دین ما نیز مثل اکثر ادیان دیگر ـ که به آمدن فردی اعتقاد دارند ـ به ظهور مجدد حضرت عیسیاعتقاد دارد، همه مسیحیّان هم به این معتقدند چون حضرت ایشان اعلام کرده‌اند و در انجیل هم آمده است که حضرت عیسی(ع) فرمود: من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت. حتی کلیسای ما نیز یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"[۲۳] نامیده است[۲۴].
آیه (۳۱): و فرشته‌های خود (یاران) را خواهد فرستاد - با صور بلند آواز - و آنها برگزیدگانشان را جمع خواهند نمود از اطراف اربعه؛ از اقصای فلک تا به طرف دیگر.
آیه (۴۴): شما هم برای ناگهانی من آماده باشید تا غافلگیر نشوید![۲۷]
آنچه از دیدگاه اقوام و ادیان مورد بررسی قرار داده شد. گر چه همه آنها با حضرت مهدی(ع) کاملاً تطبیق نمی‌کند و حتی برخی از آنها اصلاً با مهدی موعوداسلام تطبیق ندارد از یک حقیقتمسلم حکایت می‌کند و آن اینکه: این افکار و عقاید و آرا که همه آنها با مضمون‌های مختلف، از آینده‌ای درخشان و آمدن صلحی جهانی در آخرالزمان خبر می‌دهند نشانگر این واقعیت است که همه آنها در واقع از منبع پر فیضوحی سرچشمه گرفته است ولکن در برخی از مناطق دوردست که شعاع حقیقت در آنجا کمتر تابیده است در طول تاریخ به تدریج از فروغ آن کاسته شده و فقط کلیاتی از نوید‌های مهدی موعود(ع) و مصلح جهانی در میان ملت‌ها به جای مانده است. البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیت موضوع می‌افزاید و مسأله مهدویت و ظهورمصلح جهانی را قطعی‌تر می‌کند.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر ناصر فروهی، در مقاله «انتظار فرج» در این‌باره گفته است:
«در آیین مسیحیّت عقیده به انتظار و ظهورموعود نسبت به سایر ادیان توحیدی بیشتر به چشم می‌خورد و بشارت‌های روشن‌تری درباره موعودآخرالزمان رسیده است. در اناجیل (متی، لوقا، مرقس، برنابا) مطالب زیادی در این باره وجود دارد، که بیانگر اعتقاد آنها بر مسئله انتظار است. در انجیل لوقا آمده است که: (درهای خود را بسته و چراغ‌های خود را افروخته دارید و مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند، وقتی که آمد و در را کوبید بدون معطلی در را به روی او باز کنید..."[۳۰]. قریب به همین مضمون در انجیلمتی نیز آمده است[۳۱] »[۳۲].
«همه مسیحیاناعتقاد دارند روزی فرا می‌رسد که حکومت آرمانی برقرار خواهد شد. اما بعضی اعتقاد دارند این حکومت الهی در زمین برقرار و بعضی هم آن را در خارج آن و در ورای تاریخ تصور می‌کنند. گروهی آن را یک حکومت آرمانی بزرگ می‌دانند که با تلاش و پیگیری انسان‌ها و کمک باری تعالی در زمین برقرار خواهد شد و بعضی دیگر معتقدند این حکومت با مداخله مستقیم و ناگهانی خداوند در مسیر تاریخیبشر تحقق می‌یابد که علاوه بر آن دنیا به پایان خواهد رسید. علت انتظار در مسیحیت ناشی از پیام‌هایی است که در انجیل‌ها به نقل از حضرت عیسی بیان شده است که سعی نموده خود را برای مردم معرفی نماید و سرنوشت آینده خود را پیشگویی کند. مکتوب است ایشان مصلوب شدن و بازگشت قریب الوقوع خود را نقل نموده است: در همین زمینه به مطالبی از انجیل اشاره می‌گردد: "اینک خانه شما برای شما خراب گذاشته میشود و به شما میگویم که مرا نخواهید دید تا وقتی آید که گوبید مبارک است او که به نام خداوند میآید"[۳۳]. به زودی خواهم رفت و دیگر مرا نخواهی دید ولی بعد از مدت کوتاهی باز می‌گردم و دوباره مرا خواهید دید[۳۴].
اندیشهظهور مجدد حضرت عیسی و برقرار نمودن ملکوتالهی اندیشه‌ای است که در اناجیل چهارگانه بعد از مصلوب شدن و عروج او به آسمان، نمود بیشتری پیدا می‌کرد. شکنجه‌ها و فشارهای یهودیان و حوادثی که با حمایتدولتروم برای تازه مسیحیان به وقوع می‌پیوست انتظار را، در مسیحیان بیش از پیش متجلی می‌ساخت و آنان با امید به پیام‌ها و بشارت‌های آن حضرت، مبتنی بر بازگشت نزدیک و قریب الوقوع او هرآزار و اذیت و فشاری را متحمل می‌شدند. لازم به ذکر است که در انجیل‌های چهارگانه در مورد زمان و علائم ظهور ایشان مشخصاتی آمده است که شباهت زیادی به مکتوبات موجود در عهد عتیق و اسلام دارد.
علائم و مشخصات ظهور که در کتب عهد جدید آمده است به احمال از این قرار است: "اما از آن روز و ساعت هیچ کس اطلاع ندارد، حتی ملائکهآسمان؛جز پدر من و بس"[۳۵] "زیرا چون برق که از یک جانب زیر آسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان میشود، پسر انسان در یوم خود همچنین خواهد بود لیکن اول لازم است که او زحمات بسیار بیند و و از این فرقه مطرود شود"[۳۶] "لهذا شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان میآید"[۳۷]
در اناجیل همنوا (متی-مرقس-لوقا) حکومت الهی در واقع اساس و پایه تعالیم حضرت به شمار می‌رود و او رستگاریانسان را در این مسیر متحقق می‌داند. انجیل مرقس که یکی از انجیل‌های همنواست در این زمینه می‌گوید که حکومت الهی با ظهورپسر انسان شروع گردیده که رنج‌های زیادی متحمل میشود و علائم دوران قبل از بازگشت او و برقراری حکومت الهی را یادآوری می‌نماید: ابتدا مصیبت و بلا نازل خواهد شد. جنگ و ویرانی و فتنه همه جا را فراخواهد گرفت پس دنیا بهم می‌خورد در این حال انسان با قدرت و جلال بسیار، بر فراز ابرها خواهد آمد و به دادرسی خواهد نشست[۳۸].
مسیحیان با توجه به اناجیل اربعه معتقدند که برای بازگشت مسیح و برقراری حکومت الهی، جهان در جنایت و زشتیغرق میشود و بدبختی و جنگ و مصیبت و بلا آن را فرا می‌گیرد و دجال بر مردم مسلط میشود که مخالف مسیح است و پس از آن مسیح برای نجاتجهان و برقراری حکومت الهی بازمی‌گردد و از آرزوهای دیرینه مسیحیان، ورود به حکومت الهی است و همین آرزو آنها را تا به حال پایدار نگه داشته است و امید آنان هر روز به بازگشت مسیح شدت می‌یابد.
کتب دیگری که در ادامه اناجیل چهارگانه در عهد جدید ملحق به آن است حاوی مطالبی مبتنی بر انتظار ظهور منجی و علائم و مشخصات آن دوره و چگونگی آمادگی مردم برای آن میباشد که از جمله نامه‌هایی است از پولسرسول، پطرس، یوحنا که اشاراتی بس بارز به این موضوع دارد. به نکاتی از این نامه‌ها اشاره میشود: شاید بپرسید که مسیح در چه زمانی بازخواهد گشت؟ برادرانعزیز، لازم نیست در این‌باره چیزی بنویسیم زیرا شما به خوبی می‌دانید که هیچکس زمان بازگشت او را نمی‌داند، روز خداوند همچون دزد شب بی‌خبر سر می‌رسد[۳۹].
بنابراین آماده باشید و مانند دیگران به خواب نروید. منتظر بازگشت مسیح باشید و هوشیار بمانید[۴۰]. نخسین کسی که زنده شد مسیح بود، سپس به هنگام بازگشت او، تمام آنانی که به او تعلق دارند زنده خواهند شد. پس از آن آخرت فراخواهد رسید در آن زمان، مسیح تمام دشمنان خود را نابود خواهد ساخت و سلطنت را به خدای پدر واگذار خواهد کرد زیرا سلطنتمسیح تا زمانی خواهد بود که همه دشمنان خود را نابود سازد[۴۱].
ما با امیدنجات یافته‌ایم، و امید یعنی انتظار دریافت چیزی که هنوز نداریم، زیرا اگر کسی چیزی را در اختیار داشته باشد، نیازی نیست که به امید آن باشد. پس وقتی برای چیزی که هنوز رخ نداده، به خدا امیدواریم، باید با صبر و حوصله منتظر آن بمانیم اما بدانید که تا این دو رویداد واقع نشود آن روز نخواهد آمد:نخست شورش بر ضد خدا برپا خواهد شد، دوم آن مرد جهنمی که عامل این شورش است ظهور خواهد کرد[۴۳]. "به هرحال روز خداوند حتما خواهد آمد آن هم مثل دزدی که همه را غافلگیر می‌کند"[۴۴].
و نهایتاً در مکاشفه که نوشته یوحناست و آخرین بخش کتاب عهد جدید است حوادث دوره آخر الزمان با زبان رمزی بیان میشود و دنیای جدید را به نمایش می‌گذارد که در آن زمان، خداوند، به تمام غم‌ها و غصه‌ها خاتمه می‌دهد و دیگر اشکی از چشمان بی‌گناهی سرازیر نمی‌شود. در این بخش سعی شده است مطالب به زبان رمزی بیان گردد تا دشمنانمسیحیت در آن زمان، آن را درک ننمایند زیرا در آن دوران مسیحیت در نهایت آزار و اذیت قرار داشتند.
«در کتاب مقدسمسیحیان - انجیل - بشارات فراوان و بیشتری در مورد موعودآخرالزمان آمده است و علت آن یکی قرب زمان است؛ زیرا با ظهورحضرت مسیح(ع) زمان در مقیاس کلی، به ظهور حضرت مهدی(ع) نزدیک‌تر شده است. علت دیگر، تحریف کمتری است که در این آثار پدید آمده است، این امر نیز از جهتی به زمان مربوط میشود؛ زیرا از دوره نزول و صدور آثار مقدسیهود، زمان بیشتری می‌‌گذرد تا دوره نزول و صدور آثار مقدسمسیحیت به همین دلیلمیزان تحریف‌ها در این دین کمتر است و بشارت در مورد ظهورمصلح در کتاب آنها بسیار میباشد[۴۶]. هشدار حضرت مسیح(ع) در این زمینه بدین گونه است " بیدار باشید زیرا نمیدانید که صاحب خانه چه زمانی میآید، در شام یا بانگ خروس یا صبح، مبادا ناگهان آمده و شما را خفته یابد"[۴۷]»[۴۸].
↑منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی(ع)؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. ر.ک. رضی، هاشم، ادیان بزرگ جهان، ص ۵۵۶ ـ ۵۵۷.
↑منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی(ع)؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. رجوع شود به: کتاب ادیان بزرگ جهان، نوشته هاشم رضی، ص ۵۵۶ – ۵۵۷.
