نواب چهارگانه امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (حذف از رده:مهدویت ردهانبوه) |
جز (انتقال از رده:پرسشهای مهدویت به رده:پرسمان مهدویت ردهانبوه) |
||
خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده: | [[رده:پرسمان مهدویت]] | ||
[[رده:(اش): پرسشهایی با ۱۳ پاسخ]] | [[رده:(اش): پرسشهایی با ۱۳ پاسخ]] | ||
[[رده:(اش): پرسشهای مهدویت با ۱۳ پاسخ]] | [[رده:(اش): پرسشهای مهدویت با ۱۳ پاسخ]] |
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۳۱
نواب چهارگانه امام مهدی چه کسانی بودند؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت صغری / نیابت خاصه (سفیران امام مهدی) |
نواب چهارگانه امام مهدی(ع) چه کسانی بودند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
- نایبان خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟
- سفیران خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟
- نواب آن حضرت در زمان غیبت چند نفر و چه کسانی بودند؟
پاسخ نخست
- آیتالله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در اینباره گفته است:
- «نائب اول: ابو عمرو عثمان بن سعید العمری الأسدی: برای سه امام نیابت کرده: حضرت امام علی النقی(ع) و حضرت امام حسن عسکری(ع) و حضرت حجت(ع). نیابت او برای حضرت حجت(ع) از سال ۲۶۰ تا ۲۸۰ بود.
- نائب دوم: محمد بن عثمان العمری سر او محمد بن عثمان العمری بعد از وفات پدرش به نیابت حضرت انتخاب شد. از سال ۲۸۰ تا سال ۳۰۵ و او نیز از حضرت عسکری(ع) نیابت کرده.
- نائب سوم: ابو القاسم حسین بن روح نوبختی، ابو القاسم حسین بن روح نوبختی پس از وفات محمد بن عثمان به نیابت منصوب شد. از سال ۳۰۵ تا سال ۳۲۶.
- نائب چهارم: ابوالحسن علی بن محمد سمری، ابوالحسن علی بن محمد سمری. از سال ۳۲۶ بعد از وفات حسین بن روح به نیابت تعیین شد تا سال ۳۲۹ که در نیمه شعبان وفات کرد.
پاسخهای دیگر
۱. آیت الله امینی؛ |
---|
|
۲. حجت الاسلام و المسلمین موسوینسب؛ |
---|
|
۳. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛ |
---|
|
۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
|
۵. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
---|
|
۶. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛ |
---|
|
۷. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛ |
---|
|
۸. حجت الاسلام و المسلمین رضوی؛ |
---|
|
۹. آقای هدایتی فخرداود؛ |
---|
|
۱۰. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛ |
---|
|
۱۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
---|
|
۱۲. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
---|
|
- منظور از نیابت خاصه چیست؟ (پرسش)
- مفهوم لغوی و اصطلاحی نیابت چیست؟ (پرسش)
- سفیر یعنی چه و به کدام نمایندههای امام سفیر میگویند؟ (پرسش)
- نایب امام مهدی به چه کسی گفته میشود؟ (پرسش)
- چگونه میتوان نایب امام مهدی را در زمان غیبت شناخت؟ (پرسش)
- نواب چهارگانه امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش)
- وکلای نایبان خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش)
- نیابت چهار سفیر امام مهدی چگونه اثبات میگردد؟ (پرسش)
- چه مصلحتی در وجود وکلای ناحیه مقدسه بوده است؟ (پرسش)
- چرا سفیران خاص امام مهدی از فقها و مجتهدان نبودند؟ (پرسش)
- هدف و غرض از انتخاب افرادی به عنوان نایبان خاص چه بوده است؟ (پرسش)
- وقتی که امام مهدی در غیبت طولانی است چه نیازی به نائب و نماینده دارد؟ (پرسش)
- چرا نیابت امام مهدی پس از هفتاد سال تمام شد؟ (پرسش)
- دوران نیابت خاصه چه وقت و چگونه به پایان رسید؟ (پرسش)
- در زمان غیبت از چه طریقی میتوان با حضرت مهدی آشنا شد؟ (پرسش)
- تفاوت نواب اربعه با وکلای آنها چیست؟ (پرسش)
- وکلای نواب خاص در عصر غیبت صغرا چه کسانی هستند؟ (پرسش)
- راه شناخت نایبان واقعی امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- شیعیان، وکیل و نماینده امام را چگونه میشناختند؟ (پرسش)
- چه کسانی صلاحیت و شایستگی دریافت مقام وکالت و نیابت ائمه را داشتند؟ (پرسش)
- چرا نیابت خاصه ادامه نیافت؟ و سرنوشت شیعیان پس از پایان عصر نیابت خاص و آغاز عصر غیبت کبری به چه کسانی واگذار شده است؟ (پرسش)
- آخرین دیدار عمومی امام مهدی با شیعیان در چه تاریخی بوده است؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ منتخب الاثر، ۴۸۵ به بعد.
- ↑ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۳۸.
- ↑ رجال بوعلی ط سال «۱۱۰۲»، ص ۳۱۲.
- ↑ رجال مامقانی ط نجف سال ۱۳۵۲، ج ۱، ص ۲۰۰ و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۲۹۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۶۲.
- ↑ امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، ص ۱۳۶.
- ↑ منتهى المقال و المهدى، ص ۱۸۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۵.
- ↑ اعیان الشیعه، ج ۴، بخش ۳، ص ۱۶.
- ↑ مجلسى، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۴.
- ↑ مجلسى، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۶، ح ۱.
- ↑ مجلسى، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۵۰، ح ۳.
- ↑ طوسى، الغیبة، ص ۳۶۱؛ صدوق ۱، کمال الدین، ص ۵۱۰؛ بحار، ج ۵۱، ص ۳۴۸.
- ↑ منهج المقال.
- ↑ بحار، ج ۵۱، ص ۳۴۹.
- ↑ بحار، ج ۵۱، ص ۳۵۱.
- ↑ بحار، ج ۵۱، ص ۳۵۵.
- ↑ بحار، ج ۵۱، ص ۳۵۵.
- ↑ رجال مامقانى، ج ۱، ص ۲۰۰.
- ↑ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۵۱۶؛ مجلسى، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۵۹.
- ↑ دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۶۱-۲۶۵.
- ↑ این چهار نفر را وکلای خاص، نواب اربعه و نیز سفرای اربعه میخوانند.
- ↑ الغیبه طوسی، ص ۲۱۴؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۴.
- ↑ رجال طوسی، ص ۵۲۶.
- ↑ تاریخ سیاسی امام دوازدهم، ص ۱۴۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص ۲۱۵؛ منتخب الاثر، ص ۳۹۲.
- ↑ الغیبة، طوسی، ص ۲۱۶؛ منتخب الأثر، ص ۳۹۴.
- ↑ تاریخ الغیبة الصغری، ص ۳۹۹.
- ↑ تاریخ سیاسی امام دوازدهم، ص ۵۶؛ رجال نجاشی، ج ۱، ص ۲۱۸.
- ↑ او وکیل امام عسکری(ع) در میان شیعیان قم و از چهرههای مشهور و مورد اعتماد شیعه بوده و محضر سه امام بزرگوار امام هادی و امام عسکری و امام مهدی(ع) را درک کرده است.
- ↑ الغیبه، طوسی، ۳۹۵؛ الکافی، ج ۱، ص ۲۳۰.
- ↑ همان، ۳۵۶.
- ↑ الغیبة، طوسی، ص ۳۶۵، ح ۳۳۳.
- ↑ تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۹۲.
- ↑ مناقب آل ابی طالب، ج ۴، ص ۴۲۳.
- ↑ الغیبة، طوسی، ص ۳۷۱ و ۳۷۲.
- ↑ تاریخ عصر غیبت، ص ۲۹۶.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۰۲، ح ۲۹.
- ↑ تاریخ عصر غیبت، ص ۲۹۶.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۲۹۸.
- ↑ همان.
- ↑ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۱۹۴-۱۹۷.
- ↑ ر. ک: سید محمّد صدر، تاریخ الغیبة الصغری، ص ۳۵۴.
- ↑ سید محمّد صدر، تاریخ الغیبة الصغری، ص ۳۵۳، ح ۳۱۴.
- ↑ شیخ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۳۲۰؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۴، ح ۳۱۵.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۶.
- ↑ ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۰، ح ۴۱؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۱.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۱۸۸، ح ۳۸.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۱۸۸، ح ۳۸.
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۲، ح ۳۲۶.
- ↑ علامه حلی، رجال، ص ۱۴۹؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۶.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۶.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۷۲، ح ۳۴۳.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۹، ح ۳۳۷ و ح ۳۳۵.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۹، ح ۳۳۶.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۸۹، ح ۳۵۵.
- ↑ داود الهامی، آخرین امید، ص ۱۰۹.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۷.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۶، ح ۴۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۹۵؛ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۲، ص ۱۱۲۸؛ طبرسی، احتجاج، ج ۲، ص ۴۷۸؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج ۲، ص ۵۳۸؛ علی بن عبد الکریم نیلی نجفی، منتخب الانوار المضیئة، ص ۱۳۰.
- ↑ ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص ۱۲۳- ۱۲۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۰۳ - ۱۰۹.
- ↑ سفینة البحار، محدّث قمی، ج ۲، ص ۱۵۸.
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۱، ص ۳۵۱.
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۱، ص ۳۵۵.
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۱، ص ۳۶۰.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۹۶.
- ↑ حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص۱۳۲.
- ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص۲۰.
- ↑ لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۸۴ و ۴۹۵.
- ↑ عباس راسخی نجفی، نواب اربعه، ص ۴۴.
- ↑ مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص ۶۸۹.
- ↑ باقر شریف قریشی، حیاة الامام المهدی(ع)، ص ۱۲۱؛ محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۱، ص ۳۴۴.
- ↑ عباس نجفی، سفیران امام زمان(ع)، ص ۲۷ و ۳۴.
- ↑ عبد الرحمن انصاری، در انتظار خورشید ولایت، ص ۶۵.
- ↑ عباس راسخی نجفی، نواب اربعه، ص ۷۴.
- ↑ سیره پیشوایان، ص ۶۷۸- ۶۸۰.
- ↑ نواب اربعه، ص ۱۲۱- ۱۲۲.
- ↑ نواب اربعه، ص ۱۳۴.
- ↑ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۸۳-۸۶.
- ↑ هدایتی فخرداود، ابوالفضل، مهدویت در منظر امام خمینی، ص۵۶.
- ↑ کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص۳۵۷.
- ↑ کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص۳۶۲.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۶۲.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۶۲.
- ↑ برای اطلاعات بیشتر، ر.ک: سازمان وکالت، دکتر جباری.
- ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۹۸ - ۹۹.
- ↑ مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۸۵.
- ↑ این چهار نفر را وکلای خاص، نواب اربعه و نیز سفرای اربعه میخوانند.
- ↑ غیبت طوسی، ص ۲۱۴؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۴.
- ↑ رجال طوسی، ص ۵۲۶.
- ↑ تاریخ سیاسی امام دوازدهم(ع)، ص ۱۴۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص ۲۱۵؛ منتخب الاثر، ص ۳۹۲.
- ↑ غیبت طوسی، ص ۲۱۶؛ منتخب الأثر، ص ۳۹۴.
- ↑ تاریخ الغیبة الصغری، ص ۳۹۹.
- ↑ تاریخ سیاسی امام دوازدهم(ع)، ص ۵۶؛ رجال نجاشی، ح ۱، ص ۲۱۸.
- ↑ او وکیل امام عسکری(ع) در میان شیعیان قم و از چهرههای مشهور و مورد اعتماد شیعه بوده و محضر سه امام بزرگوار (امام هادی و امام عسکری و امام مهدی(ع)) را درک کرده است.
- ↑ غیبت طوسی، ص ۳۹۵؛ کافی، ج ۱، ص ۲۳۰.
- ↑ غیبت طوسی،، ۳۵۶.
- ↑ غیبت طوسی، ص ۳۶۵، ح ۳۳۳.
- ↑ تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(ع)، ص۱۹۲.
- ↑ مناقب آل ابی طالب، ج ۴، ص ۴۲۳.
- ↑ غیبت طوسی، ص ۳۷۱ و ۳۷۲.
- ↑ تاریخ عصر غیبت، ص ۲۹۶.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۵، ح ۲۹.
- ↑ تاریخ عصر غیبت، ص ۲۹۶.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۲۹۸.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۲۹۸.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۲۹۴، ح ۴۵.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۲، ص ۷۹ - ۸۴.