امام حسین علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Heydari صفحهٔ امام حسین (علیه السلام) را به امام حسین علیه السلام منتقل کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۰:۰۲


متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
امام حسین (ع)
حرم امام حسین علیه السلام در کربلا
نقشامام سوم شیعیان
نامحسین بن علی
کنیهاباعبدالله
زادروز۳ شعبان، سال ۴ ق
زادگاهمدینه
مدت امامت۱۰ سال (۵۰-۶۱ ق)
شهادت۱۰ محرم، ۶۱ ق
مدفنکربلا، عراق
محل زندگیمدینهکوفه
لقب(ها)سیدالشهداء • سبط اصغر
پدرامام علی علیه السلام
مادرحضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)
فرزند(ان)امام سجاد (علیه السلام)علی اکبرعلی اصغر
طول عمر۵۷ سال
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام حسین" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ولادت امام حسین(ع)

فضائل و مناقب سید الشهداء(ع)

ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری

زندگی سیاسی ـ اجتماعی پیش از امامت

  1. روزگار امام علی(ع): این دوران را می‌توان در دو بخش باز نمود:
    1. دوران ۲۵ ساله سکوت پدر: امام حسین(ع) در این دوران همراه پدر شاهد کژروی‌های برخی اصحاب پیامبر(ص) و پیشامدهای بسیار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدک، محرومیت بنی هاشم از خمس و بدعت در احکام و مقررات اسلامی. امام حسین(ع) در این دوران، پیرو و پشتیبان پدر بود و گاه که مصلحت تمنا می‌کرد، نارضایتی و مخالفت خویش را با وضعیت جامعه اسلامی بازمی‌نمود[۲۱].
    2. دوران زمامداری امام علی(ع): امام در این دوران، پدر را در زمامداری جامعه اسلامی یاری می‌کرد. فعالیت‌های امام حسین(ع) در روزگار پنج ساله خلافت پدر عبارت بود از: شرکت در امور سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی. بسیج نیرو برای رویارویی با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بخشی از این گونه فعالیت‌هاست[۲۲].از آن حضرت خطبه‌ای در جنگ صفین نقل شده که ضمن آن مردم را به جنگ ترغیب می‌کرد[۲۳]. در مراحل مقدماتی جنگ صفین در گرفتن آب از دست شامیان نقش داشت، امام علی(ع) بعد از آن پیروزی فرمود: «هَذَا أَوَّلُ فَتْحٍ بِبَرَکَةِ الْحُسَیْنِ»[۲۴]. به طور کلی در دورانی که علی(ع) به خلافت رسید، یاور پدر در حکومت و جهاد بود[۲۵]. امام علی(ع) در نامه ۲۴ نهج البلاغه امام حسین را پس از امام حسن مسئول موقوفات خود قرار می‌دهد[۲۶].
  2. روزگار امام حسن(ع): دوران امامت امام حسن(ع) از سال ۴۰ تا ۵۰ﻫ. طول کشید[۲۷]. امام سوم در دورۀ ده ساله حکومت امام حسن(ع) همواره در رکاب ایشان حاضر بود[۲۸] و همیشه احترام برادرش را پاس می‌داشت و در حضور ایشانسخن نمی‌گفت[۲۹].

دوران امامت

قیام سید الشهداء و شهادت حضرت

دوران امامت امام حسین(ع)

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

پانویس

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۶۳.
  2. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  3. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  4. مناقب آل ابی طالب‌، ۴/ ۸۶- ۸۴؛ اسد الغابة، ۲/ ۱۸.
  5. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  6. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱.
  7. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱.
  8. امام حسین‌، ج۱، ص۳۲.
  9. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  10. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  11. ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  12. «الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»؛ سنن ترمذی، ج۵، ص۳۲۱؛ شرح مسلم، ج۶، ص۴۱.
  13. ر.ک. ضیائی ارزگانی، رحمت الله، امامت امام حسین، دانشنامه کلام اسلامی، ص ۴۳۰.
  14. «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْناً حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاط»؛ کامل الزیارات، ص۵۳.
  15. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  16. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  17. موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۲.
  18. محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۰۲-۱۰۳.
  19. «فَهُوَ یَعْلَمُ أَنِّی کُنْتُ قَدْ أُحِبُّ الصَّلَاةَ لَهُ وَ تِلَاوَةَ کِتَابِهِ وَ کَثْرَةَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ»؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۹۲.
  20. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  21. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۲.
  22. زندگانی امام حسین‌، ۴۹- ۳۱.
  23. مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۳۲، ص۴۰۵.
  24. مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۴۴، ص۲۶۶.
  25. ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹؛ دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  26. نهج البلاغه، نامه ۲۴
  27. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳.
  28. ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  29. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  30. « الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَا حَقٍّ قَامَا أَوْ قَعَدَا»؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۲۶۶.
  31. «أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ(ع)بَعْدَ وَفَاةِ نَفْسِی وَ مُفَارَقَةِ رُوحِی جِسْمِی إِمَامٌ مِنْ بَعْدِی وَ عِنْدَ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ فِی الْکِتَابِ وِرَاثَةً مِنَ النَّبِیِّ ص»؛‏ کافی، ج۱، ص۳۰۱.
  32. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳.
  33. ر.ک. ضیائی ارزگانی، رحمت الله، امامت امام حسین، دانشنامه کلام اسلامی، ص ۴۳۱.
  34. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  35. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  36. معاویه و تاریخ؛ کشف الهاویه.
  37. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳-۱۰۴.
  38. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  39. ر.ک. فرهنگ شیعه، ص ۱۰۳-۱۰۴.
  40. ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  41. ر.ک. دانشنامه نهج البلاغه، ص ۲۹۰- ۲۹۱.
  42. ر.ک. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۹.
  43. محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۳۵.
  44. محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۱۳۶-۱۳۷.

منابع