بریر بن خضیر همدانی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. بریر بن خضیر همدانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بریر بن خضیر همدانی در تاریخ اسلامی - بریر بن خضیر همدانی در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد| بریر بن خضیر همدانی | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | بریر بن خضیر همدانی |
| جنسیت | مرد |
| لقب | سید القراء |
| از قبیله | بنی‌همدان |
| محل زندگی | کوفه |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | واقعه کربلا |
| فعالیت‌های او | تدریس و تعلیم قرآن |
مقدمه
از شهدای کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین (ع) و از انسان‌های شایسته و پرهیزگار که زاهد، قاری قرآن و معلم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه، از قبیله همدان بود. بریر از تابعین به شمار می‌رفت و به عنوان سید القراء شناخته می‌شد. اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت می‌پرداخت و در میان قبیله همدان ارزش و منزلتی داشت. در کوفه مشهور و مورد احترام بود. کوشش بسیاری داشت که عمر سعد را از دوستی و همدلی با حکومت اموی باز دارد که موفق نشد[۱].
وی در سال ۶۰ هجری از کوفه به مکه رفت و به امام حسین پیوست و همراه او به کوفه آمد. روز تاسوعا از خوشحالی اینکه به شهادت خواهد رسید، با عبد الرحمن بن عبد ربه شوخی می‌کرد. شب عاشورا نیز از کسانی بود که برخاست و در حمایت و جانبازی برای امام، سخنانی ایراد کرد[۲] در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانی‌ها کرد. کلمات وفاداری او نسبت به سید الشهدا معروف است. روز عاشورا، به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌ای ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت. بریر، پس از حر به میدان رفت و جنگید تا شهید شد[۳][۴].
جستارهای وابسته
- بنی‌همدان (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ انصار الحسین، ص ۶۱
- ↑ عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵
- ↑ بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۵
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۷۶.