←آیه قربی
| خط ۱۴۲: | خط ۱۴۲: | ||
[[ابن ابی الحدید]] در این باره می‌گوید: [[مردم]] [[گمان]] می‌کنند که [[نزاع]] فاطمه {{س}} با [[ابوبکر]] در دو چیز بوده است: [[ارث]] و نحله، یعنی هبة فدک؛ ولی من در [[حدیث]] یافتم که فاطمه {{س}} در امر سومی نیز با ابوبکر نزاع داشت که ابوبکر او را منع کرد و آن سهم ذوی القربی بود<ref>شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید معتزلی، ج۱۶، ص۲۳۰.</ref>. | [[ابن ابی الحدید]] در این باره می‌گوید: [[مردم]] [[گمان]] می‌کنند که [[نزاع]] فاطمه {{س}} با [[ابوبکر]] در دو چیز بوده است: [[ارث]] و نحله، یعنی هبة فدک؛ ولی من در [[حدیث]] یافتم که فاطمه {{س}} در امر سومی نیز با ابوبکر نزاع داشت که ابوبکر او را منع کرد و آن سهم ذوی القربی بود<ref>شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید معتزلی، ج۱۶، ص۲۳۰.</ref>. | ||
از [[امام علی]] {{ع}} هم [[روایت]] شده است: در [[شأن]] ما [[آل]] حم (یعنی [[آل محمد]]) آیه‌ای است. [[دوستی]] ما را در [[دل]] قرار نمی‌دهد مگر هر که [[مؤمن]] باشد. پس این [[آیه]] را خواند: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>.<ref>{{متن حدیث|فِينَا فِي آلِ حم آيَةٌ لَا يَحْفَظُ مَوَدَّتَنَا إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}، جنة العاصمة، سید محمد حسین میر جهانی طباطبایی، ص۴۶۱.</ref> | از [[امام علی]] {{ع}} هم [[روایت]] شده است: در [[شأن]] ما [[آل]] حم (یعنی [[آل محمد]]) آیه‌ای است. [[دوستی]] ما را در [[دل]] قرار نمی‌دهد مگر هر که [[مؤمن]] باشد. پس این [[آیه]] را خواند: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>.<ref>{{متن حدیث|فِينَا فِي آلِ حم آيَةٌ لَا يَحْفَظُ مَوَدَّتَنَا إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}}}، جنة العاصمة، سید محمد حسین میر جهانی طباطبایی، ص۴۶۱.</ref> | ||
حضرت امام حسین بن علی {{ع}} در خطبه‌ای فرمود: «من از خاندانی هستم که [[جبرئیل]] بر ما نازل می‌شد و از نزد ما به [[آسمان]] صعود می‌کرد. من از خانواده‌ای هستم که [[خدای تعالی]] [[مودت]] آنان را بر همه [[مسلمانان]] [[واجب]] کرده است (یعنی هر کس ادعای [[مسلمانی]] کند، باید دارای مودت [[اهل بیت پیامبر]] باشد و فردی از [[مسلمین]] استثناء نشده است) و در شأن آنان است که [[خدا]] می‌فرماید: بگو ای [[پیامبر]]، من برای انجام رسالتم به جز مودت [[خویشان]] نزدیکم، مزدی از شما نمی‌خواهم و هر کس کار [[نیکی]] انجام دهد (بر این [[محبت]] بیفزاید) ما برایش در آن، نیکی می‌افزاییم (بر [[پاداش]] طبیعیش حداقل ده برابر اضافه می‌کنیم) و کسب عمل [[نیکو]] مودت و دوستی ما است»<ref>{{متن حدیث|وَ أَنَا مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ الَّذِي كَانَ جَبْرَئِيلُ {{ع}} يَنْزِلُ فینا و یصعد من عندنا و انا من | حضرت امام حسین بن علی {{ع}} در خطبه‌ای فرمود: «من از خاندانی هستم که [[جبرئیل]] بر ما نازل می‌شد و از نزد ما به [[آسمان]] صعود می‌کرد. من از خانواده‌ای هستم که [[خدای تعالی]] [[مودت]] آنان را بر همه [[مسلمانان]] [[واجب]] کرده است (یعنی هر کس ادعای [[مسلمانی]] کند، باید دارای مودت [[اهل بیت پیامبر]] باشد و فردی از [[مسلمین]] استثناء نشده است) و در شأن آنان است که [[خدا]] می‌فرماید: بگو ای [[پیامبر]]، من برای انجام رسالتم به جز مودت [[خویشان]] نزدیکم، مزدی از شما نمی‌خواهم و هر کس کار [[نیکی]] انجام دهد (بر این [[محبت]] بیفزاید) ما برایش در آن، نیکی می‌افزاییم (بر [[پاداش]] طبیعیش حداقل ده برابر اضافه می‌کنیم) و کسب عمل [[نیکو]] مودت و دوستی ما است»<ref>{{متن حدیث|وَ أَنَا مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ الَّذِي كَانَ جَبْرَئِيلُ {{ع}} يَنْزِلُ فینا و یصعد من عندنا و انا من اهل البیت الذین افترض الله مودتهم علی کل مسلم و انزل الله فیهم {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا}}}}، نظم دررالسمطین، جمال الدین حسن بن محمد زرندی، ص۱۴۸.</ref>. | ||
[[ابو الأسود]] هم از [[عروه]] نقل کرده است: «[[فاطمه]] {{س}} [[فدک]] و سهم [[ذوی القربی]] را از ابوبکر‌طلبید و او از دادن، [[امتناع]] ورزید و آنها را در [[مال]] [[خدای تعالی]] قرار داد»<ref>نظم دررالسمطین، جمال الدین حسن بن محمد زرندی، ص۲۳۱.</ref>. | [[ابو الأسود]] هم از [[عروه]] نقل کرده است: «[[فاطمه]] {{س}} [[فدک]] و سهم [[ذوی القربی]] را از ابوبکر‌طلبید و او از دادن، [[امتناع]] ورزید و آنها را در [[مال]] [[خدای تعالی]] قرار داد»<ref>نظم دررالسمطین، جمال الدین حسن بن محمد زرندی، ص۲۳۱.</ref>. | ||