در آستانه ظهور امام مهدی چه مفاسدی در جامعه فراگیر می‌شود؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
در آستانه ظهور امام مهدی چه مفاسدی در جامعه فراگیر می‌شود؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر پس از ظهور / حکومت جهانی امام مهدی / آثار و برکات حکومت امام مهدی
تعداد پاسخ۱ پاسخ

در آستانه ظهور امام مهدی چه مفاسدی در جامعه فراگیر می‌شود؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.

پاسخ نخست

داوود الهامی
حجت الاسلام و المسلمین داوود الهامی، در کتاب «آخرین امید» در این‌باره گفته است:
«مفاسدی که در آستانه انقلاب مهدی فراگیر جامعه می‌‌شود:
  1. آنگاه که دیدی حق مرده و اهل حق از میان رفتند.[۱].
  2. و دیدی که ستم همه‌جا را فرا گرفته است.[۲].
  3. و دیدی که قرآن فرسوده شده، و بدعت‌هائی از روی هوا و هوس در مفاهیم آن آمده است.[۳].
  4. و دیدی که دین بی‌محتوا شده همانند ظرفی که آن را واژگون سازند.[۴].
  5. و دیدی که اهل باطل بر اهل حق بزرگی جویند.[۵].
  6. و دیدی که شرّ آشکار است و از آن نهی نمی‌شود، و هر که کار زشت انجام دهد معذورش دارند.[۶].
  7. و دیدی که فسق آشکار گردیده و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء کنند.[۷].
  8. و دیدی که شخص مؤمن سکوت اختیار کرده و سخنش را نپذیرند.[۸].
  9. و دیدی که شخص فاسق دروغ گوید، و کسی دروغ و افترایش را بر او باز نگرداند.[۹].
  10. و دیدی که بچه کوچک مرد بزرگ را خوار شمارد.[۱۰].
  11. و دیدی که پیوند خویشاوندی بریده شده.[۱۱].
  12. و دیدی هرکه را به کار بد بستایند خوشحال گردد و سخن گوینده را به خودش باز نگرداند.[۱۲].
  13. و دیدی که پسربچه همان کند که زن کند.[۱۳].
  14. و دیدی که زنان با زنان تزویج نمایند.[۱۴].
  15. دیدی که مداحی و چاپلوسی فراوان شده.[۱۵].
  16. و دیدی که مرد مال خود را در غیر راه طاعت خدا خرج کند و کسی از او جلوگیری نکند.[۱۶].
  17. و دیدی که چون شخص مؤمنی را ببیند از کوشش و تلاش او به خدا پناه برد.[۱۷].
  18. و دیدی که همسایه، همسایه خود را اذیت کند و مانعی برای او در این کار نباشد.[۱۸].
  19. و دیدی که کافر خوشحال است از آنچه در مؤمن می‌‌بیند و شاد است از اینکه در روی زمین فساد و تباهی ببیند.[۱۹].
  20. و دیدی که آشکارا شراب بنوشند، و برای نوشیدنش گرد هم آیند کسانی که از خدای عزوجل نمی‌ترسند.[۲۰].
  21. و دیدی که امر به معروف کننده خوار است.[۲۱].
  22. و دیدی فاسق در آنچه خدا دوست ندارد نیرومند و ستوده است.[۲۲].
  23. و دیدی که اهل قرآن و هرکه آنان را دوست دارد، خوار است.[۲۳].
  24. و دیدی که راه خیر بسته شده و راه شر مورد توجه قرار گرفته است.[۲۴].
  25. و دیدی که خانه کعبه تعطیل شده و دستور به ترک آن داده می‌‌شود.[۲۵].
  26. و دیدی که مرد به زبان گوید آنچه را که عمل به آن نکند.[۲۶].
  27. و دیدی که مردان خود را برای استفاده مردان فربه کنند و زنان برای زنان.[۲۷].
  28. و دیدی که زندگی مرد از پس او اداره گردد و زندگی زن از فرج او.[۲۸].
  29. و دیدی که زنان مانند مردان برای خود انجمن‌ها ترتیب دهند.[۲۹].
  30. و دیدی که در میان فرزندان عباس کارهای زنانگی آشکار گشته (و خود را مانند زنان زینت می‌‌کنند همان‌طور که زن برای جلب نظر شوهرش خود را آرایش می‌‌کند).[۳۰].
  31. و دیدی که به مردها پول می‌‌دهند که با آنها با زنانشان عمل نامشروع انجام دهند.[۳۱].
  32. و دیدی که شخص متموّل از شخص باایمان عزیزتر است.[۳۲].
  33. و دیدی که رباخواری آشکار است و رباخوار مورد ملامت قرار نمی‌گیرد.[۳۳].
  34. و دیدی که زن‌ها به عمل زنا افتخار کنند.[۳۴].
  35. و دیدی که زن برای نکاح مردان با شوهر خود همکاری کند.[۳۵].
  36. و دیدی که بیشتر مردم و بهترین خانه‌ها آن باشد که به زنان در هرزگیشان کمک کنند.[۳۶].
  37. و دیدی که مؤمن به خاطر ایمانش غمناک و پست و خوار گردد.[۳۷].
  38. و دیدی که بدعت و زنا آشکار گردد.[۳۸].
  39. و دیدی که مردم به شهادت ناحق اعتماد کنند.[۳۹].
  40. و دیدی که حلال تحریم شود و حرام مجاز.[۴۰].
  41. و دیدی که دستوررات دینی طبق تمایلات اشخاص تفسیر گردد.[۴۱].
  42. و دیدی که مردم چنان در ارتکاب گناه جری شده‌اند که منتظر رسیدن شب نیستند.[۴۲].
  43. و هرگاه دیدی که مؤمن نتواند کار بد را نکوهش کند جز با قلب.[۴۳].
  44. و دیدی که مال کلان در راه غضب الهی خرج شود.[۴۴].
  45. و دیدی که زمامداران به کافران نزدیک شوند و از نیکان دوری گزینند.[۴۵].
  46. و دیدی که والیان در داوری رشوه گیرند.[۴۶].
  47. و دیدی پست‌های حساس دولتی به مزایده گذارده شود.[۴۷].
  48. و دیدی که مردم با محارم خود نزدیکی کنند.[۴۸].
  49. و دیدی که به تهمت و سوءظن مرد به قتل می‌‌رسد.[۴۹].
  50. و دیدی که مرد به مرد پیشنهاد عمل زشت می‌‌کند و خود و اموالش را در اختیار او می‌‌گذارد.[۵۰].
  51. و دیدی که مرد به خاطر آمیزش با زنان مورد سرزنش قرار گیرد (که چرا با مردان آمیزش نمی‌کند).[۵۱].
  52. و دیدی که مرد از کسب زنش از هرزگی نان می‌‌خورد و آن را می‌‌داند و به آن تن می‌‌دهد.[۵۲].
  53. و دیدی که زن بر مرد خود مسلط شود، و کاری را که مرد نمی‌خواهد انجام دهد، و به شوهر خود خرجی دهد.[۵۳].
  54. و دیدی که مرد، زن و کنیزش را (برای زنا) کرایه می‌‌دهد و به خوراک و نوشیدنی پستی تن درمی‌‌دهد.[۵۴].
  55. و دیدی که سوگندهای به ناحق به نام خدا بسیار گردد.[۵۵].
  56. و دیدی که قمار آشکار شود.[۵۶].
  57. و دیدی که شراب را بدون مانع علناً بفروشند.[۵۷].
  58. و دیدی که زنان مسلمان خود را در اختیار کافران می‌‌گذارند.[۵۸].
  59. و دیدی که لهو و لعب آشکار گشت و کسی که از کنار آن عبور می‌‌کند از آن جلوگیری نکند (و کسی جرأت جلوگیری را ندارد).[۵۹].
  60. و دیدی که مردم شریف را خوار کند کسی که مردم از تسلط و قدرتش ترس دارند.[۶۰].
  61. و دیدی که نزدیک‌ترین مردم به فرمانروایان کسی است که به دشنام‌گویی ما خانواده ستایش شود.[۶۱].
  62. و دیدی که هرکس ما را دوست دارد دروغگویش دانند و شهادت او را نپذیرند.[۶۲].
  63. و دیدی که بر سر گفتن حرف زور و ناحق مردم با همدیگر رقابت کنند.[۶۳].
  64. و دیدی که شنیدن قرآن بر مردم سنگین و گران آید و در عوض شنیدن سخنان باطل بر مردم آسان است.[۶۴].
  65. و دیدی که همسایه، همسایه را گرامی دارد از ترس زبانش.[۶۵].
  66. و دیدی که حدود خدا تعطیل شده و در آن طبق دلخواه خود عمل کنند.[۶۶].
  67. و دیدی که مساجد طلاکاری شده.[۶۷].
  68. و دیدی که راستگوترین مردم پیش آنها مفتریان دروغگو می‌‌باشند.[۶۸].
  69. و دیدی که شر و سخن‌چینی آشکار گشته.[۶۹].
  70. و دیدی که ستمکاری شیوع یافته.[۷۰].
  71. و دیدی که غیبت را سخن نمکین شمارند و مردم همدیگر را بدان مژده دهند.[۷۱].
  72. و دیدی که برای غیر خدا به حج و جهاد روند.[۷۲].
  73. و دیدی که سلطان به خاطر کافر مؤمن را خوارکند.[۷۳].
  74. و دیدی که خرابی و ویرانی بیش از عمران و آبادی است.[۷۴].
  75. و دیدی که زندگی مرد از کم‌فروشی اداره می‌‌شود.[۷۵].
  76. و دیدی که خونریزی را آسان شمارند.[۷۶].
  77. و دیدی که مرد برای غرض دنیایی ریاست می‌‌طلبد و خود را به بدزبانی مشهور می‌‌سازد تا از او بترسند و کارها را به او واگذار کنند.[۷۷].
  78. و دیدی که نماز را سبک می‌‌شمارند.[۷۸].
  79. و دیدی که مرد مال بسیار دارد ولی از وقتی که آن را پیدا کرده زکات آن را نپرداخته است.[۷۹].
  80. و دیدی که قبر مردها را بشکافند و آنها را بیازارند و کفن‌هایشان را بفروشند.[۸۰].
  81. و دیدی که آشوب بسیار است.[۸۱].
  82. و دیدی که مرد روز خود را به نشئه (شراب) به شب برد و شب را به مستی صبح کند، به وضعی که مردم در آنند اهمیت ندهد.[۸۲].
  83. و دیدی که با حیوانات عمل زشت انجام می‌‌دهند.[۸۳].
  84. و دیدی که حیوانات همدیگر را بدرند.[۸۴].
  85. و دیدی که مرد به مصلی می‌‌رود ولی چون برمی‌گردد جامه در تن ندارد.[۸۵].
  86. و دیدی که دل مردم سخت و چشمانشان خشک شده و یاد خدا بر آنان سنگین آید.[۸۶].
  87. و دیدی که کسب‌های حرام شیوع یافته و بر سر آن رقابت کنند.[۸۷].
  88. و دیدی که نمازخوان برای ریا و خودنمایی نماز می‌‌خواند.[۸۸].
  89. و دیدی که فقیه برای غیر دین فقه می‌‌آموزد و دنیا و ریاست طلب می‌‌کند.[۸۹].
  90. و دیدی که مردم دور کسی را گرفته‌اند که قدرت دارد.[۹۰].
  91. و دیدی که هرکس روزی حلال می‌‌جوید مورد سرزنش قرار می‌‌گیرد و جوینده حرام مورد ستایش و تعظیم است.[۹۱].
  92. و دیدی که در مکه و مدینه کارهایی می‌‌کنند که خداوند دوست ندارد و کسی هم نیست که مانع شود و هیچ کس آنها را از این اعمال زشت باز نمی‌دارد.[۹۲].
  93. و دیدی که آلات لهو و لعب (حتی) در مکه و مدینه آشکار گردد.[۹۳].
  94. و دیدی که مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهی از منکر کند دیگران او را نصیحت کنند و بگویند: این کار بر تو لازم نیست.[۹۴].
  95. و دیدی که مردم به همدیگر نگاه کنند و به مردم بدکار اقتداء نمایند.[۹۵].
  96. و دیدی که راه خیر به کلی خالی است و کسی از آن راه نمی‌رود.[۹۶].
  97. و دیدی که مرده را به مسخره گیرند و کسی برای مرگ او غمگین نشود.[۹۷].
  98. و دیدی که هر سال بدعت و شرارت بیشتر می‌‌شود.[۹۸].
  99. و دیدی که مردم و انجمن‌ها پیروی نکنند مگر از توانگران.[۹۹].
  100. و دیدی که به فقیر چیزی بدهند در حالی که به او بخندند و برای غیر خدا به او ترحم نمایند.[۱۰۰].
  101. و دیدی که نشانه‌های آسمانی پدید آید ولی کسی از آن هراس نکند.[۱۰۱].
  102. و دیدی که مردم در حضور جمع، همانند بهائم مرتکب اعمال جنسی شوند و هیچکس از ترس، کار زشت را انکار نکند.[۱۰۲].
  103. و دیدی که مرد در غیر اطاعت خدا زیاد خرج کند ولی در مورد اطاعت خدا از کم هم دریغ ورزد.[۱۰۳].
  104. و دیدی که آزار به پدر و مادر آشکار گردد و مقام آنها را سبک شمارند و حال آنها در پیش فرزند از همه بدتر باشد، و از اینکه به آنها افترا زده شود، خوشحال شوند.[۱۰۴].
  105. و دیدی که زن‌ها بر حکومت غالب گشته و پست‌های حساس را قبضه کنند، و کاری پیش نرود جز آنچه طبق دلخواه آنان باشد.[۱۰۵].
  106. و دیدی که پسر به پدر خود افتراء زند و به پدر و مادر خود نفرین کند و از مرگشان خوشحال شود.[۱۰۶].
  107. و دیدی که اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ مرتکب نشده باشد مانند هرزگی یا کم‌فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی آن روز گرفته و غمگین است و خیال می‌‌کند که روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بی‌خود تلف شده است.[۱۰۷].
  108. و دیدی که سلطان مواد غذایی را احتکار کند.[۱۰۸].
  109. و دیدی که حق خویشاوندان پیامبر (خمس) به ناحق تقسیم شود و بدان قماربازی کنند و می‌خوارگی نمایند.[۱۰۹].
  110. و دیدی که با شراب مداوا کنند و برای بیمار نسخه نمایند و بدان بهبودی جویند.[۱۱۰].
  111. و دیدی که مردم در مورد ترک امر به معروف و نهی از منکر و بی‌عقیدگی یکسان شوند.[۱۱۱].
  112. و دیدی که منافقان و اهل نفاق سر و صدایی دارند و اهل حق بی‌سروصدا و خاموشند.[۱۱۲].
  113. و دیدی که برای اذان گفتن و نماز خواندن مزد بگیرند.[۱۱۳].
  114. و دیدی که مسجدها پر است از کسانی که ترس از خدا ندارند و برای غیبت و خوردن گوشت اهل حق به مسجد آیند و در مساجد از شراب مست‌کننده توصیف کنند.[۱۱۴].
  115. و دیدی که شخص مست که از خرد تهی گشته بر مردم پیش‌نمازی کند و به مستی او ایراد نگیرند و چون مست گردد، گرامیش دارند.[۱۱۵].
  116. و دیدی که هرکه مال یتیمان بخورد شایستگی او را بستایند.[۱۱۶].
  117. و دیدی که قضات به خلاف دستور خدا داوری کنند.[۱۱۷].
  118. و دیدی که زمامداران از روی طمع خیانتکاران را امین خود سازند.[۱۱۸].
  119. و دیدی که میراث (یتیمان) را فرمانروایان به دست افراد بدکار و بی‌باک نسبت به خدا داده‌اند، از آنها حق و حساب بگیرند و جلوی آنها را رها سازند تا هرچه می‌‌خواهند انجام دهند.[۱۱۹].
  120. و دیدی که بر فراز منبرها مردم را به پرهیزکاری دستور دهند ولی خود گوینده به آن دستور عمل نکند.[۱۲۰].
  121. و دیدی که وقت نمازها را سبک شمارند.[۱۲۱].
  122. و دیدی که صدقه به وساطت دیگران به اهل آن دهند و به خاطر رضای خدا ندهند بلکه روی درخواست مردم و اصرار آنها بپردازند.[۱۲۲].
  123. و دیدی که تمام همّ و غمّ مردم شکم و عورتشان است باکی ندارند که چه بخورند و با چه آمیزش کنند.[۱۲۳].
  124. و دیدی که دنیا به آنها روی آورده است.[۱۲۴].
  125. آنگاه که دیدی نشانه‌های حق مندرس گشته است.[۱۲۵].

امام صادق (ع) پس از پیش‌بینی این حوادث خطاب به راوی فرمود: در چنین موقعی مواظب خود باش، نجات خود را از خداوند بخواه (فرج نزدیک است) و بدان که مردم با این نافرمانی‌ها مستحقّ عذابند. اگر عذاب بر آنها فرود آمد و تو در میان آنها بودی باید بشتابی به سوی رحمت حق تا از کیفری که آنها به واسطه سرپیچی از فرمان خدا می‌‌بینند بیرون بیایی و بدان که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌گرداند ﴿إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ[۱۲۶][۱۲۷].

آری، اینها قسمتی از مفاسد رنگارنگی است که به فرموده امام صادق (ع) در انتهای تاریخ دامن‌گیر بشریت خواهد شد و اگر درست دقت کنیم و جهان امروز را تماشا کنیم می‌‌بینیم که: اکثریت قریب به اتفاق این مفاسد بزرگ هم‌اکنون جوامع بشری را فراگرفته است و انتظار می‌‌رود بقیه نیز در آینده جنبه عینی به خود بگیرد راستی این پیشگویی‌ها که در آن زمان صورت گرفته جنبه اعجاز دارد» [۱۲۸].

پرسش‌های وابسته

  1. معنای انتظار چیست؟ (پرسش)
  2. منظور از انتظار به معنای عام چیست؟ (پرسش)
  3. منظور از انتظار به معنای خاص چیست؟ (پرسش)
  4. ارکان انتظار چیست؟ (پرسش)
  5. عناصر و اجزاء انتظار چیستند؟ (پرسش)
  6. هدف از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  7. انتظار فرج چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)
    1. ضرورت عقلی انتظار چیست؟ (پرسش)
    2. ضرورت نقلی انتظار چیست؟ (پرسش)
  8. آیا مسئله انتظار قابل تحقق است؟ (پرسش)
  9. جایگاه انتظار در مکاتب فکری غیر دینی چیست؟ (پرسش)
  10. نقش انتظار در حرکت توحیدی چیست؟ (پرسش)
  11. انواع انتظار چیست؟ (پرسش)
  12. شدت انتظار شخص منتظر چگونه در آرزوها و دعاهای او تجلی پیدا می‌کند؟ (پرسش)
  13. لوازم انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
    1. آیا زندگی با یاد امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    2. آیا آرزوی یاری کردن امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    3. آیا ایجاد آمادگی برا پیوستن به امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    4. آیا تربیت منتظران راستین از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
  14. دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  15. دیدگاه آیین بودا درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  16. آیا جنیان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
  17. آیا فرشتگان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
  18. چرا گفته می‌شود امام مهدی منتظر ظهور است؟ (پرسش)
  19. دلایل انتظار فرج و امید به آینده چیست؟ (پرسش)
  20. آیا شیعیان در امر انتظار عجول و شتاب‌زده هستند؟ (پرسش)
  21. آیا مسئله انتظار سبب فراگیری ظلم و ستم می‌شود؟ (پرسش)
  22. آیا مسئله انتظار سبب تعطیلی احکام اسلامی می‌شود؟ (پرسش)
  23. آیا اندیشه انتظار موعود در امت‌های پیشین بوده است؟ (پرسش)
  24. آیا انتظار در میان ادیان و ملل گوناگون سابقه‌ای دارد؟ (پرسش)
  25. منشأ نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
  26. آفات نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
  27. گونه‌های احادیث درباره انتظار چیستند؟ (پرسش)
  28. نمادهای انتظار چیستند؟ (پرسش)
    1. آیا دعای ندبه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    2. آیا دعای عهد از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    3. آیا زیارت آل یاسین از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    4. آیا مسجد جمکران از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    5. آیا مسجد کوفه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    6. آیا مسجد صعصعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    7. آیا مسجد سهله از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    8. آیا عید نیمه شعبان از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    9. آیا روز جمعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
  29. چرا کسانی که انتظار امام مهدی را می‌کشیده‌اند بعد از ظهور به مخالفت با ایشان برمی‌خیزند؟ (پرسش)
  30. ویژگی‌های اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  31. شیوه ابراز اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  32. منظور از عمومیت انتظار چیست؟ (پرسش)
  33. مبانی اشتیاق به فرج چیست؟ (پرسش)
  34. چگونه می‌توان انتظار را در جامعه ترویج داد؟ (پرسش)
  35. آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟ (پرسش)
  36. منظور از انتظار، انتظار فردی است یا انتظار امت؟ (پرسش)
  37. منظور از انتظار امام و امت چیست؟ (پرسش)
  38. شرایط انتظار واقعی چیست؟ (پرسش)
  39. انتظار عملی به چه معناست؟ (پرسش)
  40. آیا انتظار مذهب اعتراض است؟ (پرسش)
  41. آیا انتظار به معنای گوشه‌گیری و احتراز است؟ (پرسش)
  42. آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش)
  43. مسئولیت اجتماعی مسلمین درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  44. کامل‌ترین شکل انتظار عملی برای مقدمه ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  45. انتظار فرج با سرنوشت بشریت چه پیوندی دارد؟ (پرسش)
  46. مقصود از انتظار مسیحا چیست؟ (پرسش)
  47. منظور از انتظار ویرانگر چیست؟ (پرسش)
  48. منظور از انتظار سازنده چیست؟ (پرسش)
  49. منظور از انتظار مسئولانه چیست؟ (پرسش)
  50. منظور از انتظار غیر مسئولانه چیست؟ (پرسش)
  51. انواع برداشت از انتظار چیست؟ (پرسش)
  52. دیدگاه شیعه درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  53. دیدگاه آیین زرتشت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  54. دیدگاه آیین هندو درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  55. دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  56. دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  57. برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  58. علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش)
  59. آیا انتظار امام مهدی واجب است؟ (پرسش)
  60. عوامل ایجاد کننده انتظار چیستند؟ (پرسش)
  61. لوازم تعریف انتظار چیست؟ (پرسش)
  62. نقطه مقابل انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  63. رابطه انتظار با شدت گرفتاری‌ها چیست؟ (پرسش)
  64. امام مهدی منتظر چه چیزی است؟ (پرسش)
  65. آیا انتظار فرج باید با قصد قربت باشد؟ (پرسش)
  66. مراتب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  67. رابطه محبت با انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  68. بالاترین درجه انتظار فرج امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  69. مشاهده وقوع ظلم در زمین چگونه انتظار فرج را در مؤمن تشدید می‌کند؟ (پرسش)
  70. چه رابطه‌ای میان انتظار فرج و ایمان وجود دارد؟ (پرسش)
  71. انتظار منجی در ادوار مختلف دعوت‌های الهی چه معنایی داشته است؟ (پرسش)
  72. اندیشه انتظار موعود در اسلام چگونه است؟ (پرسش)
  73. آیا انتظار فرج افضل الاعمال است؟ (پرسش)
  74. انتظار فرج چیست و چرا بهترین عمل خوانده شده است؟ (پرسش)
  75. برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  76. آیا مکاتب فلسفی نیز انتظار فرج را امری ارزشی می‌‏دانند؟ (پرسش)
  77. آیا در کتاب مقدس یهود سخن از انتظار فرج به میان آمده است؟ (پرسش)
  78. مقصود از روایات مطلق در باب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  79. چه امتیازی در انتظار منجی موجود است؟ (پرسش)
  80. آیا تأخیر در فرج موجب قساوت قلب می‌‏شود؟ (پرسش)
  81. آیا انتظار طولانی فرج خسته کننده و ملالت‌‏آور است؟ (پرسش)
  82. علت سختی انتظار چیست و چرا می‏‌گویند انتظار زیباست؟ زیبایی انتظار در چیست؟ (پرسش)
  83. امام مهدی در قبال منتظران و شیعیان چه عنایاتی دارند؟ (پرسش)
  84. منتظران امام مهدی که در قرن‏های گذشته بدون پاین انتظارشان فوت کرده‌اند؛ چه تضمینی وجود دارد که انتظار ما به ثمر برسد؟ (پرسش)
  85. آیا انتظار موجب انفعال جامعه نمی‌شود؟ (پرسش)
  86. فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟ (پرسش)
  87. خاستگاه و منشأ اصلی انتظار ظهور «مصلح و نجات‏‌دهنده بزرگ» چیست؟ (پرسش)
  88. دعا برای تعجیل فرج چه تأثیری در فرج شیعیان دارد؟ (پرسش)
  89. دعای اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن به چه منظوری خوانده می‌شود؟ (پرسش)
  90. آیات مربوط به ظهور و انتظار کدامند؟ (پرسش)
  91. انتظار در دیگر روزهای سال چگونه معنا پیدا می‏‌کند؟ (پرسش)
  92. رابطه انتظار با بهداشت روان چیست؟ (پرسش)
  93. رابطه انتظار با آینده جهان چیست؟ (پرسش)
  94. فلسفه انتظار چیست؟ (پرسش)
  95. باور به ظهور امام مهدی چگونه عامل پایداری و استقامت شیعه می‌شود؟ (پرسش)
  96. انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش)
  97. جایگاه انتظار در فرهنگ شیعه چیست؟ (پرسش)
  98. چرا انتظار اهمیت و جایگاه ویژه و برجسته‌ای دارد؟ (پرسش)
  99. چرا انتظار فرج افضل اعمال است؟ (پرسش)
  100. ویژگی‌‏های منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش)
  101. انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
  102. چه نوع انتظاری راجح است؟ (پرسش)
  103. دانش ‏آموزان چگونه باید منتظر امام مهدی باشند؟ (پرسش)
  104. رضایت امام مهدی از چه راهی به دست می‌آید؟ (پرسش)
  105. آیا شیعیان و منتظران ظهور افزون‌بر وظایف فردی و دینی تکالیف سیاسی و اجتماعی نیز دارند؟ (پرسش)
  106. آیا برای منتظر واقعی بودن اقدام‌های سیاسی و اجتماعی خاصی باید انجام داد؟ (پرسش)
  107. وظایف ما در دوران غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  108. چه تناسبی میان انتظار موعود و مبارزه با فساد وجود دارد؟ آیا انتظار به معنای ساکت ماندن نیست؟ (پرسش)
  109. چه مقام و منزلتی در روایات برای منتظران بیان شده است؟ (پرسش)
  110. جامعه منتظر دارای چه ویژگی‌هایی است؟ (پرسش)
  111. انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
  112. صرف‏‌نظر از وظایف شخصی در قبال امام مهدی وظایف خود انسان منتظر به‌طور کلی چیست؟ (پرسش)
  113. منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
  114. منتظران راستین امام مهدی دارای چه فضیلت و منزلتی هستند؟
  115. منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
  116. در روایات چه پاداشی برای منتظران امام مهدی بیان شده است؟ (پرسش)
  117. ویژگی‏های منتظران واقعی در این دوران چیست؟ (پرسش)
  118. آیا تنها انتظار فرج برای ظهور امام مهدی کافی است؟ (پرسش)
  119. ویژگی‌های انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  120. ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد اعتقادی چیست؟ (پرسش)
  121. ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد علمی و اخلاقی چیست؟ (پرسش)
  122. فواید و آثار انتظار چیست؟ (پرسش)
  123. آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  124. آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  125. آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)
  126. چرا انتظار فرج امام مهدی موجب گشایش می‌شود؟ (پرسش)
  127. عنصر انتظار چگونه در آمادگی نظامی منتظران تأثیر دارد؟ (پرسش)
  128. چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟ (پرسش)
  129. آیا انتظار فرج منشأ فرج‌های مادی برای منتظر خواهد بود؟ (پرسش)
  130. انتظار چه ابعادی دارد؟ (پرسش)
  131. ابعاد اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  132. ابعاد عملی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)

پانویس

  1. «فَإِذَا رَأَيْتَ الْحَقَّ قَدْ مَاتَ وَ ذَهَبَ أَهْلُهُ».
  2. «وَ رَأَيْتَ الْجَوْرَ قَدْ شَمِلَ الْبِلَادَ».
  3. « وَ رَأَيْتَ الْقُرْآنَ قَدْ خَلُقَ وَ أُحْدِثَ فِيهِ مَا لَيْسَ فِيهِ وَ وُجِّهَ عَلَى الْأَهْوَاءِ».
  4. «وَ رَأَيْتَ الدِّينَ قَدِ انْكَفَأَ كَمَا يَنْكَفِئُ الْإِنَاءُ».
  5. «وَ رَأَيْتَ أَهْلَ الْبَاطِلِ قَدِ اسْتَعْلَوْا عَلَى أَهْلِ الْحَقِّ».
  6. «وَ رَأَيْتَ الشَّرَّ ظَاهِراً لَا يُنْهَى عَنْهُ وَ يُعْذَرُ أَصْحَابُهُ».
  7. «وَ رَأَيْتَ الْفِسْقَ قَدْ ظَهَرَ وَ اكْتَفَى الرِّجَالُ بِالرِّجَالِ وَ النِّسَاءُ بِالنِّسَاءِ».
  8. «وَ رَأَيْتَ الْمُؤْمِنَ صَامِتاً لَا يُقْبَلُ قَوْلُهُ».
  9. «وَ رَأَيْتَ الْفَاسِقَ يَكْذِبُ وَ لَا يُرَدُّ عَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ فِرْيَتُهُ».
  10. «وَ رَأَيْتَ الصَّغِيرَ يَسْتَحْقِرُ بِالْكَبِيرِ».
  11. «وَ رَأَيْتَ الْأَرْحَامَ قَدْ تَقَطَّعَتْ».
  12. «وَ رَأَيْتَ مَنْ يَمْتَدِحُ بِالْفِسْقِ يُضْحَكُ مِنْهُ وَ لَا يُرَدُّ عَلَيْهِ قَوْلُهُ».
  13. «وَ رَأَيْتَ الْغُلَامَ يُعْطِي مَا تُعْطِي الْمَرْأَةُ».
  14. «وَ رَأَيْتَ النِّسَاءَ يَتَزَوَّجْنَ النِّسَاءَ».
  15. «وَ رَأَيْتَ الثَّنَاءَ قَدْ كَثُرَ».
  16. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُنْفِقُ الْمَالَ فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ فَلَا يُنْهَى وَ لَا يُؤْخَذُ عَلَى يَدَيْهِ».
  17. «وَ رَأَيْتَ النَّاظِرَ يَتَعَوَّذُ بِاللَّهِ مِمَّا يَرَى الْمُؤْمِنَ فِيهِ مِنَ الِاجْتِهَادِ».
  18. «وَ رَأَيْتَ الْجَارَ يُؤْذِي جَارَهُ وَ لَيْسَ لَهُ مَانِعٌ ».
  19. «وَ رَأَيْتَ الْكَافِرَ فَرِحاً لِمَا يَرَى فِي الْمُؤْمِنِ مَرِحاً لِمَا يَرَى فِي الْأَرْضِ مِنَ الْفَسَادِ».
  20. «وَ رَأَيْتَ الْخُمُورَ تُشْرَبُ عَلَانِيَةً وَ يَجْتَمِعُ عَلَيْهَا مَنْ لَا يَخَافُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ».
  21. «وَ رَأَيْتَ الْآمِرَ بِالْمَعْرُوفِ ذَلِيلًا».
  22. «وَ رَأَيْتَ الْفَاسِقَ فِيمَا لَا يُحِبُّ اللَّهُ قَوِيّاً مَحْمُوداً».
  23. «وَ رَأَيْتَ أَصْحَابَ الْآيَاتِ يُحَقَّرُونَ وَ يُحْتَقَرُ مَنْ يُحِبُّهُمْ».
  24. «وَ رَأَيْتَ سَبِيلَ الْخَيْرِ مُنْقَطِعاً وَ سَبِيلَ الشَّرِّ مَسْلُوكاً».
  25. «وَ رَأَيْتَ بَيْتَ اللَّهِ قَدْ عُطِّلَ وَ يُؤْمَرُ بِتَرْكِهِ».
  26. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يَقُولُ مَا لَا يَفْعَلُهُ».
  27. «وَ رَأَيْتَ الرِّجَالَ يَتَسَمَّنُونَ لِلرِّجَالِ وَ النِّسَاءَ لِلنِّسَاءِ».
  28. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ مَعِيشَتُهُ مِنْ دُبُرِهِ وَ مَعِيشَةُ الْمَرْأَةِ مِنْ فَرْجِهَا».
  29. «وَ رَأَيْتَ النِّسَاءَ يَتَّخِذْنَ الْمَجَالِسَ كَمَا يَتَّخِذُهَا الرِّجَالُ».
  30. «وَ رَأَيْتَ التَّأْنِيثَ فِي وُلْدِ الْعَبَّاسِ قَدْ ظَهَرَ».
  31. «وَ أَعْطَوُا الرِّجَالَ الْأَمْوَالَ عَلَى فُرُوجِهِمْ وَ تُنُوفِسَ فِي الرَّجُلِ وَ تَغَايَرَ عَلَيْهِ الرِّجَالُ».
  32. «وَ كَانَ صَاحِبُ الْمَالِ أَعَزَّ مِنَ الْمُؤْمِنِ».
  33. «وَ كَانَ الرِّبَا ظَاهِراً لَا يُعَيَّرُ».
  34. «وَ كَانَ الزِّنَا تُمْتَدَحُ بِهِ النِّسَاءُ».
  35. «وَ رَأَيْتَ الْمَرْأَةَ تُصَانِعُ زَوْجَهَا إِلَى نِكَاحِ الرِّجَالِ».
  36. «وَ رَأَيْتَ أَكْثَرَ النَّاسِ وَ خَيْرَ بَيْتٍ مَنْ يُسَاعِدُ النِّسَاءَ عَلَى فِسْقِهِنَّ».
  37. «وَ رَأَيْتَ الْمُؤْمِنَ مَحْزُوناً مُحْتَقَراً ذَلِيلًا».
  38. «وَ رَأَيْتَ الْبِدَعَ وَ الزِّنَا قَدْ ظَهَرَ».
  39. «وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَعْتَدُّونَ بِشَاهِدِ الزُّورِ».
  40. «وَ رَأَيْتَ الْحَرَامَ يُحَلَّلُ وَ رَأَيْتَ الْحَلَالَ يُحَرَّمُ».
  41. «وَ رَأَيْتَ الدِّينَ بِالرَّأْيِ وَ عُطِّلَ الْكِتَابُ وَ أَحْكَامُهُ».
  42. «وَ رَأَيْتَ اللَّيْلَ لَا يُسْتَخْفَى بِهِ مِنَ الْجُرْأَةِ عَلَى اللَّهِ».
  43. «وَ رَأَيْتَ الْمُؤْمِنَ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُنْكِرَ إِلَّا بِقَلْبِهِ».
  44. «وَ رَأَيْتَ الْعَظِيمَ مِنَ الْمَالِ يُنْفَقُ فِي سَخَطِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ».
  45. «وَ رَأَيْتَ الْوُلَاةَ يُقَرِّبُونَ أَهْلَ الْكُفْرِ وَ يُبَاعِدُونَ أَهْلَ الْخَيْرِ».
  46. «وَ رَأَيْتَ الْوُلَاةَ يَرْتَشُونَ فِي الْحُكْمِ».
  47. «وَ رَأَيْتَ الْوِلَايَةَ قَبَالَةً لِمَنْ زَادَ».
  48. «وَ رَأَيْتَ ذَوَاتِ الْأَرْحَامِ يُنْكَحْنَ وَ يُكْتَفَى بِهِنَّ».
  49. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُقْتَلُ عَلَى التُّهَمَةِ وَ عَلَى الظِّنَّةِ».
  50. «وَ يَتَغَايَرُ عَلَى الرَّجُلِ الذَّكَرِ فَيَبْذُلُ لَهُ نَفْسَهُ وَ مَالَهُ».
  51. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُعَيَّرُ عَلَى إِتْيَانِ النِّسَاءِ».
  52. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يَأْكُلُ مِنْ كَسْبِ امْرَأَتِهِ مِنَ الْفُجُورِ يَعْلَمُ ذَلِكَ وَ يُقِيمُ عَلَيْهِ».
  53. «وَ رَأَيْتَ الْمَرْأَةَ تَقْهَرُ زَوْجَهَا وَ تَعْمَلُ مَا لَا يَشْتَهِي وَ تُنْفِقُ عَلَى زَوْجِهَا».
  54. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُكْرِي امْرَأَتَهُ وَ جَارِيَتَهُ وَ يَرْضَى بِالدَّنِيِّ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ».
  55. «وَ رَأَيْتَ الْأَيْمَانَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَثِيرَةً عَلَى الزُّورِ».
  56. «وَ رَأَيْتَ الْقِمَارَ قَدْ ظَهَرَ».
  57. « وَ رَأَيْتَ‏ الشَّرَابَ تُبَاعُ ظَاهِراً لَيْسَ عَلَيْهِ مَانِعٌ».
  58. «وَ رَأَيْتَ النِّسَاءَ يَبْذُلْنَ أَنْفُسَهُنَّ لِأَهْلِ الْكُفْرِ».
  59. «وَ رَأَيْتَ الْمَلَاهِيَ قَدْ ظَهَرَتْ يُمَرُّ بِهَا لَا يَمْنَعُهَا أَحَدٌ أَحَداً وَ لَا يَجْتَرِئُ أَحَدٌ عَلَى مَنْعِهَا».
  60. «وَ رَأَيْتَ الشَّرِيفَ يَسْتَذِلُّهُ الَّذِي يُخَافُ سُلْطَانُهُ».
  61. «وَ رَأَيْتَ أَقْرَبَ النَّاسِ مِنَ الْوُلَاةِ مَنْ يَمْتَدِحُ بِشَتْمِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ».
  62. «وَ رَأَيْتَ مَنْ يُحِبُّنَا يُزَوَّرُ وَ لَا يُقْبَلُ شَهَادَتُهُ».
  63. «وَ رَأَيْتَ الزُّورَ مِنَ الْقَوْلِ يُتَنَافَسُ فِيهِ».
  64. «وَ رَأَيْتَ الْقُرْآنَ قَدْ ثَقُلَ عَلَى النَّاسِ اسْتِمَاعُهُ وَ خَفَّ عَلَى النَّاسِ اسْتِمَاعُ الْبَاطِلِ».
  65. «وَ رَأَيْتَ الْجَارَ يُكْرِمُ الْجَارَ خَوْفاً مِنْ لِسَانِهِ».
  66. «وَ رَأَيْتَ الْحُدُودَ قَدْ عُطِّلَتْ وَ عُمِلَ فِيهَا بِالْأَهْوَاءِ».
  67. «وَ رَأَيْتَ الْمَسَاجِدَ قَدْ زُخْرِفَتْ».
  68. «وَ رَأَيْتَ أَصْدَقَ النَّاسِ عِنْدَ النَّاسِ الْمُفْتَرِيَ الْكَذِبَ».
  69. «وَ رَأَيْتَ الشَّرَّ قَدْ ظَهَرَ وَ السَّعْيَ بِالنَّمِيمَةِ».
  70. «وَ رَأَيْتَ الْبَغْيَ قَدْ فَشَا».
  71. «وَ رَأَيْتَ الْغِيبَةَ تُسْتَمْلَحُ وَ يُبَشِّرُ بِهَا النَّاسُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً».
  72. «وَ رَأَيْتَ الْحَجَّ وَ الْجِهَادَ لِغَيْرِ اللَّهِ».
  73. «وَ رَأَيْتَ السُّلْطَانَ يُذِلُّ لِلْكَافِرِ الْمُؤْمِنَ».
  74. «وَ رَأَيْتَ الْخَرَابَ قَدْ أُدِيلَ مِنَ الْعُمْرَانِ».
  75. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ مَعِيشَتَهُ مِنْ بَخْسِ الْمِكْيَالِ وَ الْمِيزَانِ».
  76. «وَ رَأَيْتَ سَفْكَ الدِّمَاءِ يُسْتَخَفُّ بِهَا».
  77. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يَطْلُبُ الرِّئَاسَةَ لِعَرَضِ الدُّنْيَا وَ يَشْهَرُ نَفْسَهُ بِخُبْثِ اللِّسَانِ لِيُتَّقَى وَ تُسْنَدَ إِلَيْهِ الْأُمُورُ».
  78. «وَ رَأَيْتَ الصَّلَاةَ قَدِ اسْتُخِفَّ بِهَا».
  79. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ عِنْدَهُ الْمَالُ الْكَثِيرُ لَمْ يُزَكِّهِ مُنْذُ مَلَكَهُ».
  80. «وَ رَأَيْتَ الْمَيِّتَ يُنْشَرُ مِنْ قَبْرِهِ وَ يُؤْذَى وَ تُبَاعُ أَكْفَانُهُ».
  81. «وَ رَأَيْتَ الْهَرْجَ قَدْ كَثُرَ».
  82. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُمْسِي نَشْوَانَ وَ يُصْبِحُ سَكْرَانَ لَا يَهْتَمُّ بِمَا يَقُولُ النَّاسُ فِيهِ».
  83. «وَ رَأَيْتَ الْبَهَائِمَ تُنْكَحُ».
  84. «وَ رَأَيْتَ الْبَهَائِمَ تَفْرِسُ بَعْضُهَا بَعْضاً».
  85. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يَخْرُجُ إِلَى مُصَلَّاهُ وَ يَرْجِعُ وَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ مِنْ ثِيَابِهِ».
  86. «وَ رَأَيْتَ قُلُوبَ النَّاسِ قَدْ قَسَتْ وَ جَمَدَتْ أَعْيُنُهُمْ وَ ثَقُلَ الذِّكْرُ عَلَيْهِمْ».
  87. «وَ رَأَيْتَ السُّحْتَ قَدْ ظَهَرَ بِتَنَافُسٍ فِيهِ».
  88. «وَ رَأَيْتَ الْمُصَلِّيَ إِنَّمَا يُصَلِّي لِيَرَاهُ النَّاسُ».
  89. «وَ رَأَيْتَ الْفَقِيهَ يَتَفَقَّهُ لِغَيْرِ الدِّينِ يَطْلُبُ الدُّنْيَا وَ الرِّئَاسَةَ».
  90. «وَ رَأَيْتَ النَّاسَ مَعَ مَنْ غَلَبَ».
  91. «وَ رَأَيْتَ طَالِبَ الْحَلَالِ يُذَمُّ وَ يُعَيَّرُ وَ طَالِبَ الْحَرَامِ يُمْدَحُ وَ يُعَظَّمُ».
  92. «وَ رَأَيْتَ الْحَرَمَيْنِ يُعْمَلُ فِيهِمَا بِمَا لَا يُحِبُّ اللَّهُ لَا يَمْنَعُهُمْ مَانِعٌ وَ لَا يَحُولُ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْعَمَلِ الْقَبِيحِ أَحَدٌ».
  93. «وَ رَأَيْتَ الْمَعَازِفَ ظَاهِرَةً فِي الْحَرَمَيْنِ».
  94. « وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يَتَكَلَّمُ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْحَقِّ وَ يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ فَيَقُومُ إِلَيْهِ مَنْ يَنْصَحُهُ فِي نَفْسِهِ فَيَقُولُ هَذَا عَنْكَ مَوْضُوعٌ».
  95. «وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَنْظُرُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ وَ يَقْتَدُونَ بِأَهْلِ الشُّرُورِ».
  96. «وَ رَأَيْتَ مَسْلَكَ الْخَيْرِ وَ طَرِيقَهُ خَالِياً لَا يَسْلُكُهُ أَحَدٌ».
  97. «وَ رَأَيْتَ الْمَيِّتَ يُهْزَأُ بِهِ فَلَا يَفْزَعُ لَهُ أَحَدٌ».
  98. «وَ رَأَيْتَ كُلَّ عَامٍ يَحْدُثُ فِيهِ مِنَ الْبِدْعَةِ وَ الشَّرِّ أَكْثَرُ مِمَّا كَانَ».
  99. «وَ رَأَيْتَ الْخَلْقَ وَ الْمَجَالِسَ لَا يُتَابِعُونَ إِلَّا الْأَغْنِيَاءَ».
  100. «وَ رَأَيْتَ الْمُحْتَاجَ يُعْطَى عَلَى الضَّحِكِ بِهِ وَ يُرْحَمُ لِغَيْرِ وَجْهِ اللَّهِ».
  101. «وَ رَأَيْتَ الْآيَاتِ فِي السَّمَاءِ لَا يَفْزَعُ لَهَا أَحَدٌ».
  102. «وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَتَسَافَدُونَ كَمَا تَسَافَدُ الْبَهَائِمُ لَا يُنْكِرُ أَحَدٌ مُنْكَراً تَخَوُّفاً مِنَ النَّاسِ».
  103. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُنْفِقُ الْكَثِيرَ فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ وَ يَمْنَعُ الْيَسِيرَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ».
  104. «وَ رَأَيْتَ الْعُقُوقَ قَدْ ظَهَرَ وَ اسْتُخِفَّ بِالْوَالِدَيْنِ وَ كَانَا مِنْ أَسْوَءِ النَّاسِ حَالًا عِنْدَ الْوَلَدِ وَ يَفْرَحُ بِأَنْ يَفْتَرِيَ عَلَيْهِمَا».
  105. «وَ رَأَيْتَ النِّسَاءَ قَدْ غَلَبْنَ عَلَى الْمُلْكِ وَ غَلَبْنَ عَلَى كُلِّ أَمْرٍ لَا يُؤْتَى إِلَّا مَا لَهُنَّ فِيهِ هَوًى».
  106. «وَ رَأَيْتَ ابْنَ الرَّجُلِ يَفْتَرِي عَلَى أَبِيهِ وَ يَدْعُو عَلَى وَالِدَيْهِ وَ يَفْرَحُ بِمَوْتِهِمَا».
  107. «وَ رَأَيْتَ الرَّجُلَ إِذَا مَرَّ بِهِ يَوْمٌ وَ لَمْ يَكْسِبْ فِيهِ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ مِنْ فُجُورٍ أَوْ بَخْسِ مِكْيَالٍ أَوْ مِيزَانٍ أَوْ غِشْيَانِ حَرَامٍ أَوْ شُرْبِ مُسْكِرٍ كَئِيباً حَزِيناً يَحْسَبُ أَنَّ ذَلِكَ الْيَوْمَ عَلَيْهِ وَضِيعَةٌ مِنْ عُمُرِهِ».
  108. «وَ رَأَيْتَ السُّلْطَانَ يَحْتَكِرُ الطَّعَامَ».
  109. «وَ رَأَيْتَ أَمْوَالَ ذَوِي الْقُرْبَى تُقْسَمُ فِي الزُّورِ وَ يُتَقَامَرُ بِهَا وَ يُشْرَبُ بِهَا الْخُمُورُ».
  110. «وَ رَأَيْتَ الْخَمْرَ يُتَدَاوَى بِهَا وَ تُوصَفُ لِلْمَرِيضِ وَ يُسْتَشْفَى بِهَا».
  111. «وَ رَأَيْتَ النَّاسَ قَدِ اسْتَوَوْا فِي تَرْكِ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَرْكِ التَّدَيُّنِ بِهِ».
  112. «وَ رَأَيْتَ رِيَاحَ الْمُنَافِقِينَ وَ أَهْلِ النِّفَاقِ دَائِمَةً وَ رِيَاحَ أَهْلِ الْحَقِّ لَا تُحَرَّكُ».
  113. «وَ رَأَيْتَ الْأَذَانَ بِالْأَجْرِ وَ الصَّلَاةَ بِالْأَجْرِ».
  114. «وَ رَأَيْتَ الْمَسَاجِدَ مُحْتَشِيَةً مِمَّنْ لَا يَخَافُ اللَّهَ مُجْتَمِعُونَ فِيهَا لِلْغِيبَةِ وَ أَكْلِ لُحُومِ أَهْلِ الْحَقِّ وَ يَتَوَاصَفُونَ فِيهَا شَرَابَ الْمُسْكِرِ».
  115. «وَ رَأَيْتَ السَّكْرَانَ يُصَلِّي بِالنَّاسِ فَهُوَ لَا يَعْقِلُ وَ لَا يُشَانُ بِالسُّكْرِ وَ إِذَا سَكِرَ أُكْرِمَ وَ اتُّقِيَ وَ خِيفَ وَ تُرِكَ لَا يُعَاقَبُ وَ يُعْذَرُ بِسُكْرِهِ».
  116. «وَ رَأَيْتَ مَنْ أَكَلَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى يُحَدَّثُ بِصَلَاحِهِ».
  117. «وَ رَأَيْتَ الْقُضَاةَ يَقْضُونَ بِخِلَافِ مَا أَمَرَ اللَّهُ».
  118. «وَ رَأَيْتَ الْوُلَاةَ يَأْتَمِنُونَ الْخَوَنَةَ لِلطَّمَعِ».
  119. «وَ رَأَيْتَ الْمِيرَاثَ قَدْ وَضَعَتْهُ الْوُلَاةُ لِأَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْجُرْأَةِ عَلَى اللَّهِ يَأْخُذُونَ مِنْهَا وَ يُخَلُّونَهُمْ وَ مَا يَشْتَهُونَ».
  120. «وَ رَأَيْتَ الْمَنَابِرَ يُؤْمَرُ عَلَيْهَا بِالتَّقْوَى وَ لَا يَعْمَلُ الْقَائِلُ بِمَا يَأْمُرُ».
  121. «وَ رَأَيْتَ الصَّلَاةَ قَدِ اسْتُخِفَّ بِأَوْقَاتِهَا».
  122. «وَ رَأَيْتَ الصَّدَقَةَ بِالشَّفَاعَةِ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ وَ تُعْطَى لِطَلَبِ النَّاسِ».
  123. «وَ رَأَيْتَ النَّاسَ هَمُّهُمْ بُطُونُهُمْ وَ فُرُوجُهُمْ لَا يُبَالُونَ بِمَا أَكَلُوا وَ بِمَا نَكَحُوا».
  124. «وَ رَأَيْتَ الدُّنْيَا مُقْبِلَةً عَلَيْهِمْ».
  125. «وَ رَأَيْتَ الدُّنْيَا مُقْبِلَةً عَلَيْهِمْ وَ رَأَيْتَ أَعْلَامَ الْحَقِّ قَدْ دَرَسَتْ».
  126. «بخشایش خداوند به نیکوکاران نزدیک است» سوره اعراف، آیه ۵۶.
  127. روضه کافی، حدیث ۷، ص۳۶ و ۴۲؛ بحار، ج۵۲، ص۲۵۴-۲۶۰.
  128. الهامی، داوود، آخرین امید، ص۳۰۴-۳۱۸