مراقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== جستارهای وابسته == {{فهرست اثر}} {{ستون-شروع|7}} +== جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = فضایل اخلاقی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مراقبه در قرآن]] - [[مراقبه در حدیث]] - [[مراقبه در معارف و سیره علوی]] - [[مراقبه در اخلاق اسلامی]] - [[مراقبه در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مراقبه در قرآن]] - [[مراقبه در حدیث]] - [[مراقبه در نهج البلاغه]] - [[مراقبه در معارف دعا و زیارات]] - [[مراقبه در کلام اسلامی]] - [[مراقبه در اخلاق اسلامی]] - [[مراقبه در معارف مهدویت]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مراقبه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==چیستی و [[جایگاه]] مراقبه==
== چیستی و جایگاه مراقبه ==
*مراقبه یعنی اینکه [[انسان]] مراقب تمام [[اعمال]] و گفتار و [[افکار]] خود باشد. مراقبه، نزد علمای [[اخلاق]] از [[منزلت]] والایی برخوردار بوده و در [[قرآن]] و [[روایات]]، بسیار برآن تأکید شده است. در آیۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و هر کس باید بنگرد برای (روزی چون) فردا چه پیش فرستاده است و از خداوند پروا کنید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره حشر، آیه ۱۸.</ref> پس از [[تقوی]]، به مراقبه [[امر]] شده است. در روایاتی [[امام کاظم]]{{ع}} می‌فرمایند: «در شمار [[یاران]] ما نیست آن کس که نفس خود را هر روز به [[محاسبه]] و مراقبه درنیاورد»<ref>{{متن حدیث|لَیْسَ‏ مِنَّا مَنْ‏ لَمْ‏ یُحَاسِبْ‏ نَفْسَهُ‏ فِی‏ کُلِ‏ یَوْمٍ‏}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۵۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۱۹۷- ۱۹۸.</ref>
مراقبه یعنی اینکه [[انسان]] مراقب تمام [[اعمال]] و گفتار و [[افکار]] خود باشد. مراقبه، نزد علمای [[اخلاق]] از [[منزلت]] والایی برخوردار بوده و در [[قرآن]] و [[روایات]]، بسیار برآن تأکید شده است. در آیۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و هر کس باید بنگرد برای (روزی چون) فردا چه پیش فرستاده است و از خداوند پروا کنید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره حشر، آیه ۱۸.</ref> پس از [[تقوی]]، به مراقبه [[امر]] شده است. در روایاتی [[امام کاظم]] {{ع}} می‌فرمایند: «در شمار [[یاران]] ما نیست آن کس که نفس خود را هر روز به [[محاسبه]] و مراقبه درنیاورد»<ref>{{متن حدیث|لَیْسَ‏ مِنَّا مَنْ‏ لَمْ‏ یُحَاسِبْ‏ نَفْسَهُ‏ فِی‏ کُلِ‏ یَوْمٍ‏}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۵۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۱۹۷- ۱۹۸.</ref>
==[[مراتب مراقبه]]==
*مراقبه دارای دو مرتبه است:
#مرتبۀ اجمالی: [[انسان]] در تمام گفتار و [[کردار]] و حتی افکارش، نفس خود را [[محاکمه]] و [[حسابرسی]] کند و او را بر تمامی گناهانی که انجام داده [[سرزنش]] نماید و بر [[اطاعت]] [[دستورهای الهی]]، [[تشویق]] کند.
#مرتبه تفصیلی: [[انسان]] هر روز صبح با نفس خویش [[پیمان]] ببندد که در مسیر [[تهذیب]] آن به گونۀ عمومی بکوشد و یا صفتی خاص را ترک و یا به دست آورد، مثلا [[نماز]] را اول وقت بخواند و یا [[گناهان]] زبانی را ترک کند<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۱۹۸.</ref>.
*دقت و سخت‌گیری در مراقبه، شرط وصول به کمال و اهداف نهایی است، لذا اگر نفس در [[عهد]] و [[پیمان]]، [[سستی]] یا [[تعدی]] کرد باید او را [[عتاب]] و حتی [[عقاب]] [[شرعی]] کرد مثلا او را وادار به [[روزه]] نمود تا نفس [[ذلیل]] شده و هدایت‌پذیر گردد<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۱۹۸-۱۹۹.</ref>.
*قسمت‌های اصلی مراقبه عبارت‌اند از: شرط و [[پیمان]] با نفس؛ [[استواری]] بر [[پیمان]]؛ [[حسابرسی از نفس]]؛ [[درشتی]] با او و سرانجام [[عقاب]] او<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۱۹۹.</ref>.


==مراقبه از [[وظایف منتظران]]==
== مراتب مراقبه ==
*مراقبه، یکی از [[وظایف]] [[انسان منتظر]] در [[دوران غیبت]] است. براساس [[روایات]]، [[اعمال]] [[شیعه]] بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه می‌شود<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم؛ بصائر الدرجات، ص ۴۲۶. </ref> و [[حضرت]] از احوال آنان [[آگاه]] می‌‌گردد، زیرا [[حضرت]] فرموده است: «همانا بر احوال و [[اخبار]] شما آگاهیم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست»<ref>{{متن حدیث|فَإِنَّا یُحِیطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْ‏ءٌ مِنْ أَخْبَارِکُمْ}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۵.</ref>، لذا بر [[انسان منتظر]] لازم است مراقب باشد و عملی را مرتکب نشود که باعث [[شرمندگی]] او نزد [[امام]]{{ع}} شود. همانطور که [[امام صادق]]{{ع}} درباره [[پیامبر]]{{صل}} فرمودند: «آیا نمی‌دانید که [[اعمال]] شما برایشان عرضه می‌‌شود، و چون گناهی در میان [[اعمال]] شما ببینند ناراحت می‌‌شوند؟ ایشان را اذیّت نکنید و در پی شادمان کردنشان باشید»<ref>{{متن حدیث|عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: مَا لَکُمْ تَسُوءُونَ رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَکَیْفَ نَسُوؤُهُ؟ فَقَالَ أَ مَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَکُمْ تُعْرَضُ عَلَیْهِ فَإِذَا رَأَی فِیهَا مَعْصِیَةً سَاءَهُ ذَلِکَ؟ فَلَا تَسُوءُوا رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} وَ سُرُّوهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۳۴۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص ۲۰۶-۲۰۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۳.</ref>
مراقبه دارای دو مرتبه است:
# مرتبۀ اجمالی: [[انسان]] در تمام گفتار و [[کردار]] و حتی افکارش، نفس خود را [[محاکمه]] و [[حسابرسی]] کند و او را بر تمامی گناهانی که انجام داده [[سرزنش]] نماید و بر [[اطاعت]] [[دستورهای الهی]]، [[تشویق]] کند.
# مرتبه تفصیلی: [[انسان]] هر روز صبح با نفس خویش [[پیمان]] ببندد که در مسیر [[تهذیب]] آن به گونۀ عمومی بکوشد و یا صفتی خاص را ترک و یا به دست آورد، مثلا [[نماز]] را اول وقت بخواند و یا [[گناهان]] زبانی را ترک کند.


==پرسش مستقیم==
دقت و سخت‌گیری در مراقبه، شرط وصول به کمال و اهداف نهایی است، لذا اگر نفس در [[عهد]] و [[پیمان]]، [[سستی]] یا [[تعدی]] کرد باید او را [[عتاب]] و حتی [[عقاب]] [[شرعی]] کرد مثلا او را وادار به [[روزه]] نمود تا نفس [[ذلیل]] شده و هدایت‌پذیر گردد.
*[[وظایف عام منتظران غیبت چیست؟ (پرسش)]]


قسمت‌های اصلی مراقبه عبارت‌اند از: شرط و [[پیمان]] با نفس؛ [[استواری]] بر [[پیمان]]؛ [[حسابرسی از نفس]]؛ [[درشتی]] با او و سرانجام [[عقاب]] او<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ص۱۹۸ ـ ۱۹۹.</ref>.
== مراقبه از [[وظایف منتظران]] ==
مراقبه، یکی از [[وظایف]] [[انسان منتظر]] در [[دوران غیبت]] است. براساس [[روایات]]، [[اعمال]] [[شیعه]] بر [[امام زمان]] {{ع}} عرضه می‌شود<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم؛ بصائر الدرجات، ص ۴۲۶. </ref> و [[حضرت]] از احوال آنان [[آگاه]] می‌‌گردد، زیرا [[حضرت]] فرموده است: «همانا بر احوال و [[اخبار]] شما آگاهیم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست»<ref>{{متن حدیث|فَإِنَّا یُحِیطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْ‏ءٌ مِنْ أَخْبَارِکُمْ}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۵.</ref>، لذا بر [[انسان منتظر]] لازم است مراقب باشد و عملی را مرتکب نشود که باعث [[شرمندگی]] او نزد [[امام]] {{ع}} شود. همانطور که [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[پیامبر]] {{صل}} فرمودند: «آیا نمی‌دانید که [[اعمال]] شما برایشان عرضه می‌‌شود، و چون گناهی در میان [[اعمال]] شما ببینند ناراحت می‌‌شوند؟ ایشان را اذیّت نکنید و در پی شادمان کردنشان باشید»<ref>{{متن حدیث|عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: مَا لَکُمْ تَسُوءُونَ رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَکَیْفَ نَسُوؤُهُ؟ فَقَالَ أَ مَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَکُمْ تُعْرَضُ عَلَیْهِ فَإِذَا رَأَی فِیهَا مَعْصِیَةً سَاءَهُ ذَلِکَ؟ فَلَا تَسُوءُوا رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ سُرُّوهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۳۴۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی ج۱]]، ص ۲۰۶-۲۰۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۳.</ref>
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت}}
{{پرسمان وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


== جستارهای وابسته ==
== پانویس ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{پانویس}}
* [[مراقبه در سر]]
* [[مراقبه در علانیه]]
* [[درجات مراقبان]]
* [[مراقبه متقیان]]
* [[مراقبه مقربان]]
* [[مراقبه در طاعت]]
* [[مراقبه در مباح]]
* [[مراقبه در معصیت]]
* [[مراتب مراقبه]]
* [[مراقبه عملی]]
* [[مراقبه قلبی]]
* [[آثار مراقبه]]
* [[اصرار بر گناه]]
* [[ستایش مراقبه]]
* [[مداهنه]]
{{پایان}}
{{پایان}}


{{فضایل اخلاقی}}
{{فضایل اخلاقی}}
==پانویس==
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مراقبه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:مدخل دانش اخلاق اسلامی]]
[[رده:مدخل دانش اخلاق اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۸

چیستی و جایگاه مراقبه

مراقبه یعنی اینکه انسان مراقب تمام اعمال و گفتار و افکار خود باشد. مراقبه، نزد علمای اخلاق از منزلت والایی برخوردار بوده و در قرآن و روایات، بسیار برآن تأکید شده است. در آیۀ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ[۱] پس از تقوی، به مراقبه امر شده است. در روایاتی امام کاظم (ع) می‌فرمایند: «در شمار یاران ما نیست آن کس که نفس خود را هر روز به محاسبه و مراقبه درنیاورد»[۲].[۳]

مراتب مراقبه

مراقبه دارای دو مرتبه است:

  1. مرتبۀ اجمالی: انسان در تمام گفتار و کردار و حتی افکارش، نفس خود را محاکمه و حسابرسی کند و او را بر تمامی گناهانی که انجام داده سرزنش نماید و بر اطاعت دستورهای الهی، تشویق کند.
  2. مرتبه تفصیلی: انسان هر روز صبح با نفس خویش پیمان ببندد که در مسیر تهذیب آن به گونۀ عمومی بکوشد و یا صفتی خاص را ترک و یا به دست آورد، مثلا نماز را اول وقت بخواند و یا گناهان زبانی را ترک کند.

دقت و سخت‌گیری در مراقبه، شرط وصول به کمال و اهداف نهایی است، لذا اگر نفس در عهد و پیمان، سستی یا تعدی کرد باید او را عتاب و حتی عقاب شرعی کرد مثلا او را وادار به روزه نمود تا نفس ذلیل شده و هدایت‌پذیر گردد.

قسمت‌های اصلی مراقبه عبارت‌اند از: شرط و پیمان با نفس؛ استواری بر پیمان؛ حسابرسی از نفس؛ درشتی با او و سرانجام عقاب او[۴].

مراقبه از وظایف منتظران

مراقبه، یکی از وظایف انسان منتظر در دوران غیبت است. براساس روایات، اعمال شیعه بر امام زمان (ع) عرضه می‌شود[۵] و حضرت از احوال آنان آگاه می‌‌گردد، زیرا حضرت فرموده است: «همانا بر احوال و اخبار شما آگاهیم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست»[۶]، لذا بر انسان منتظر لازم است مراقب باشد و عملی را مرتکب نشود که باعث شرمندگی او نزد امام (ع) شود. همانطور که امام صادق (ع) درباره پیامبر (ص) فرمودند: «آیا نمی‌دانید که اعمال شما برایشان عرضه می‌‌شود، و چون گناهی در میان اعمال شما ببینند ناراحت می‌‌شوند؟ ایشان را اذیّت نکنید و در پی شادمان کردنشان باشید»[۷].[۸]

پرسش‌های وابسته

  1. وظیفه مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    1. تکالیف و وظایف شیعیان برای زمینه‌سازی ظهور در غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    2. تکالیف و وظایف شخصی شیعیان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    3. تکالیف و وظایف فردی شیعیان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    4. تکالیف و وظایف اجتماعی شیعیان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    5. تکالیف و وظایف شیعیان در حوزه امنیت اجتماعی در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    6. تکالیف و وظایف علما در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    7. تکالیف و وظایف دانشجویان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    8. تکالیف و وظایف مستمعان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    9. تکالیف و وظایف کنهسالان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    10. تکالیف و وظایف جوانان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    11. تکالیف و وظایف زنان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    12. تکالیف و وظایف ثروتمندان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    13. تکالیف و وظایف اقشار آسیب‌پذیر در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    14. تکالیف و وظایف حاکمان و فرماندهان در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    15. تکالیف و وظایف نیروی انتظامی در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    16. تکالیف و وظایف توده مردم در زمان غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  2. وظایف عام مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    1. مسلمانان نسبت به شناخت امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    2. مسلمانان درباره تولی به امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
      1. وظیفه مسلمانان درباره ایمان به امامت و ولایت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
      2. وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
      3. وظیفه مسلمانان درباره اطاعت و نصرت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
        1. برای یاری امام مهدی چه باید کرد؟ (پرسش)
    3. مسلمانان نسبت به تبری از دشمنان امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    4. مسلمانان نسبت به زیارت و یاد امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    5. مسلمانان درباره دعا برای امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    6. مسلمانان نسبت به اقتدا به سنت و سیره امام مهدی در امور استحبابی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
    7. مسلمانان نسبت به انجام اعمال عبادی به نیابت از امام مهدی چه وظیفه‌ای دارند؟ (پرسش)
  3. وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
    1. آیا انتظار فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    2. آیا صبر بر سختی‌های دوران غیبت از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    3. آیا آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
      1. انواع آمادگی برای ظهور کدامند؟ (پرسش)
        1. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه فکری و اعتقادی یا علمی و معرفتی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        2. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه روحی و روانی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        3. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه اخلاقی و رفتاری چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        4. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه سیاسی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        5. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه اقتصادی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
        6. آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه نظامی و انتظامی چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
    4. آیا پیروی از نواب عام از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    5. آیا دعا برای تعجیل فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
    6. آیا غمگین بودن در دوران غیبت و اشتیاق به ظهور از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)
  4. آثار نزدیک شمردن ظهور چیست؟ (پرسش)
  5. آفات دور دانستن ظهور چیست؟ (پرسش)
  6. آرزوها چگونه در شخصیت منتظران امام مهدی تأثیر می‌گذارد؟ (پرسش)
  7. برای ایجاد ارتباط قلبی با امام مهدی به جز تکالیف شرعی و دینی چه اعمالی لازم است تا بفهمیم ایشان از ما راضی هستند؟ (پرسش)
  8. وظیفه جامعه اسلامی در برابر اخباری که از سوی امام مهدی می‌رسد چیست؟ (پرسش)
  9. امام مهدی از نوجوانان جامعه امروز چه انتظاری دارند؟ (پرسش)
  10. دانش‌آموزان چگونه باید منتظر امام مهدی باشند؟ (پرسش)
  11. چگونه می‌توان برپایه خواست حقیقی امام مهدی عمل کرد؟ (پرسش)
  12. وظیفه مردم در عصر غیبت کبری برای برپایی عدالت چیست؟ (پرسش)
  13. آیا تکریم اماکن منسوب به امام مهدی از تکالیف عصر غیبت است؟ (پرسش)
  14. چرا رسیدگی به نیازهای مؤمنان مصداقی از برآوردن حوائج امام مهدی است؟ (پرسش)
  15. مرابطه با امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
  16. آیا حفظ پیوند با مقام ولایت از وظایف خاص منتظران امام مهدی است؟ (پرسش)

منابع

پانویس

  1. «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و هر کس باید بنگرد برای (روزی چون) فردا چه پیش فرستاده است و از خداوند پروا کنید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره حشر، آیه ۱۸.
  2. «لَیْسَ‏ مِنَّا مَنْ‏ لَمْ‏ یُحَاسِبْ‏ نَفْسَهُ‏ فِی‏ کُلِ‏ یَوْمٍ‏»؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۵۳.
  3. ر.ک: مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ص ۱۹۷- ۱۹۸.
  4. ر.ک: مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ص۱۹۸ ـ ۱۹۹.
  5. نجم الثاقب، باب یازدهم؛ بصائر الدرجات، ص ۴۲۶.
  6. «فَإِنَّا یُحِیطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْ‏ءٌ مِنْ أَخْبَارِکُمْ»؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۵.
  7. «عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: مَا لَکُمْ تَسُوءُونَ رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَکَیْفَ نَسُوؤُهُ؟ فَقَالَ أَ مَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَکُمْ تُعْرَضُ عَلَیْهِ فَإِذَا رَأَی فِیهَا مَعْصِیَةً سَاءَهُ ذَلِکَ؟ فَلَا تَسُوءُوا رَسُولَ اللَّهِ (ص) وَ سُرُّوهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۳۴۹.
  8. ر.ک: مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی ج۱، ص ۲۰۶-۲۰۸؛ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۳۳.